ELITE
Teselslll
Biedt z ch aan
SCALA
Aanbesteding.
dcaodranh
Aanleg voor Straat- en Tuinbesproeiing.
1654.«jo- Gebi*. STRAATSBURG,
Groote Kwartetwedstrijd
Baden en lieysers,
CLOSETS,
OPENINGS
Zomer-
BOTER.
Openbare Verkoaping
in de KotMaal
De Vries Stevens,
No. 15Ï8Ï.
LËIDSGE DA0BL&B, Woeasdag1 9 Augustus. Tweed© Blad,
Anno 1911.
Voorstelling
MIRZA GOLEM TROUPE.
Epilibristisclie Wonders,
Eeqftserlijke
verfri^cljei^de
Saiaitas Pillen
Tuinslang. Tuinornamenten.
Muzi@kg-eselscb.ap ORPHEUS
1°
Haarlemmerstraat 213.
AH, DE LINT.
Naar Zuid- en Oosi-Afrika per Union Castle Lijn.
EYKEN3LXIYTERS TROMP,
Bordeaux 59
RoodePoi*&69 <-*
Wille Port 60s!
Madera @0 "3
„SsJpleiitlid",
Electriciteit- en Gasmaatschappij
Oude Singel 193-198 Leiden.
PERSOVERZICHT.
Iiooa of provisie-Reiziger, voor
Ingevoerde buizen.
Br. Bur r. d. BI. No. 1580. 6
ELFDE SPEEL.-SEIZOEN.
EersteRang Specialiteiten
Slechts tot a.s. Vrijdag
optreden van de 1598 29
De beroemde Perzische
ln bunne tot heden onovertroffen
Kunstverrichtingen
18 PERSONEN,
linvunt 8 uur
wordt gedronKeo met
koude melk of spuitwater.
Eenkje Fabrikanten:
T. KORFF Co.
AmSTERDAM
8583 26
Wij noteeren heden:
Fijnste Roomboter 78 ets.
met 10 Procent korting,
mit* in onzo winkels afgehaakt.
P. de Gruijter Zn,
Teven»
Puike Mélange 55, 45, 40
en 35 ets.
1960 16
Op Donderdag denl7enAng.
1911, des voormiddage te II uren,
Ztjn BURGEMEESTER «n WET
HOUDERS van 8assenheim, voor
nemens op hst Raadhuis aldaar aan
te besteden:
a Het maken van
Schoeiingwerken
langs den Zandsloot-
weg.
b Het maken van
Schoeiingwerken
voor de Vuilnisbelt.
C. riet verlengen van
een bestaande
Schoeiing voor pen
ceel VA» JEft riULST.
(in éóa perceel.)
Bestek en Teekenmg liggen van
af heden ter Gemeente Secre
tarie ter inzage en overname van
9 tot 1 uur, en z(jn aldaar en b(j
ondergeteekende verkrijgbaar ad/11
per stol, franco per post a 1 05.
Aanwijzing Maandag 14 Aug.
1911, des moigens te 10 uren aan
de Oude Postbrug.
Inlichtingen verstrekt de Architeot
A. L. VERHOOG
15U2 36 te Ssssenheim.
purgeerend on bloedzuiverend 0.75.
Verkrijgbaar bp Mij. „SAKITA-V
8teensclinnr 1 ot direct van
de Apotheek „S.1SITAS'',
Den Haag. 1651 7
H.H. BAKKERS.
Te koop aangeboden: Een
Bakkei'ij'lttveutai'is, waarbij
begrepen is een mooie koperen
Etalage met toebehooren, oen Brood
wagen, een Trog, een Werkbank,
een zeer mooie Broodkast, een Doof
pot, Platen, Blikken, enz., enz., alles
zoo goed als nieuw. 10
Brieven Bur. v. d. BI No. 1571.
JL lu het Notarishuis aan
Den Burg te Leiden,
jm|g8 bij opbod en atslag op
Zaterdagen 1& en 19
Angnstus 1911, telkens des avonds
te halflicht, ten overstaan van
C. VEftSLUIJS, Notaris te Lelden van:
Het zeer gunstig gelegen en met
goed gevolg geöxpioiteerd wordende
Hotel-Restaurant, genoemd „Hótel du
Commerce," naastgelegen poort, toe
gang gevende tot liet Erf, de Keuken
en de Schuur, aan den Stationsweg
No. 35a te Lelden, in de onmiddellijke
nabijheid van het Station Leiden van
de Hollandsche IJzeren- en Staats
spoorwegen en van de verschillende
traras, kadastraal bekend Sectie L No.
917, groot 3 aren 93 centiaren
Het perceel bevat: Vestibule, Tocht
deur, Gang met Parketvloer, Conver
satiezaal, Eetzaal, Veranda, Pakkamer,
Slaapkamer, Kelder met Wijnkolder,
Keuken met Bijkeuken, Zolder, alwaar
twee Dieustbodokamers, Vliering,
voorts Tuin en Schuur en 24 Logeer
kamers over 2 verdiepingen verdeeld.
Het perceel is voorzien van Gas- en
Duinwaterleiding, electrische schelge-
leïding en vele gemakken. De huurder
heeft logementaverguiiaing voor den
verkoop van sterken drank in het
klein.
Het perceel is verhuurd tot 1 Januari
1913 met 5 jareu optie ten keuze
van den huurder voor f 1500 per jaar.
Do grondlasten bedragen f 73 80.
Aanvaarding b|j de betaling der
Kooppenningen op 1 October 1911.
Het perceel is te bezichtigen in de
weken van veiling en afslag op Dinsdag
en Donderdag, van 2 4 uren.
Nadere inlichtingen zijn te bekomen
ten kantor» van voornoemden Notaris
Brooeiraat 89, alwaar van 14 tot en
mot 18 Aug. a.s van 10 3 uron verhoo-
gingen kunnen worden ge laan tegen
genot van één vijfde der vor-
hoogsom. 1215 53
Kort-Rapsnbur,? 10.
Boommarkt 3.
11
I
op Zondag 13 Augustus 1911,
'8 middags 25 uur en des avonds te 8 uur, ln „ZOllEBZORG",
gg{y 15 Kwartetten nemen aan dezen wedstrijd deel.
Introductiekaarten voor den middagwedstrijd A f 0.25 per persoon en
dagkaarten A f 0.40 verkrijgbaar tot Zaterdagavond bü den Secretaris van
Orpheus" W. L. VAN VELZEN, Vrouwesteeg 12. Toeganskaarten voor
den avondwedstrijd ƒ0.25 per persoon Zondagavond aan „Zomerzorg".
1633 30 Het Bestuur:
A. MULDER, Voorzitter. W. L. VAN VELZEN, Secretaris.
JENEVER en i _f ©SS flfr, per
BRANDEWIJN] vanaI 09 vlo. Liter.
j
6761 16
LOUla KMEGTEL.
GELD VERKRIJGBAAR
id billijke voorwaarden Adre3: Leidscha tfoorschot.
bank, Langebru? 44. hoek Wolsteeg. Opgericht 1964 Dade
lijk-. van 10 tot i uur. Zonder Levensverzekering. Geen
kosten vooruit. 6258 12
Delft.
5
j waüij.
Den Haag.
CO
O
4Ö9J 2U
JKoinink93jko Wekelijksche fflaildioust vla de ££aap.
Jlaaudelijkscke dienst via het Suez-hnusal.
Nadere inlichtingen bij de Agenten:
460 16 Anna Panlownastraat, l>en Uaa»;.
.3
ba
16C8 8
Alle
ZOMERSPROETEN
verdwijnen bij het gebruik van één potje
Verkrijgbaar te Leideu bi)Fa. J.
ELSINGA, Hoogstraat en fa KRUI-
SINGA; te Llsse: by W. A. SCHOU
TEN, Drogist. 1376 10
brandt men dagelijks op
Duibsche wijze 889 12
zuivere Preanger-Koffie
uitiimnteiiile iloor yeur en smaalt
Prijs per 5 ons 65 (Jent*
VlsmvOUW&STOIviii V/.KN.
VIBITITK 1SÏ.IV IT'
VOORHBBN
Teiet. GIS.
Geëmailleerde
compleet, van af 99.
geplaatst, van af »0.-.
1631 19
fil zooveg
mogeïïjk de
*3^ Zo ntfagi-ust
van uur naasten eerbie
dig in. Koop niet op
Zondag wat gij op andere
dagen kunt toekomen.
„H eb Centrum" bespreekt in een
artikel „Vooruitzichten" een verhandeling
van den heer F. J. W. Drion in „Onze
Eeuw" over den politieken ^toestand van
het oogenblik, houding van d^jiVrij-
Liberalen Bond wordt door '3èn' schrijver
verdedigd, waarbij hij gelegenheid viudt,
nog eens met nadruk te waarschuwen tegen
het overnemen door de liberalen van do
kiesrechtleus der socialisten.
Het overnemen dier leuze, zegt hij, en
de aanwending daarvan als hoofdwapen bij
den volgenden stembusstrijd kan op dit
oogenblik geen andere beteekenis hebben,
dan deze drieledige: lo. den rug te keeren
aan het liberalisme; 2o. aan de sociaal-de
mocratie den weg te openen to de regee
ring, 3o. de toekomst te ontsluiten voor
het Staats-socialisme.
„Het beteekent niet meer een tijdelijk
'samengaan met de sociaal-democratie, maar
de eerste schrede op den weg naar een coa
litie, als waarin zioh thans België verheugt.
Het verloop daarvan moet een beeld bieden
als Sindbad's avontuur op de Soenda-eilan-
den. Hij nam het gedroohtelijk manneke,
dat hij er vond, op de schouders om het de
beek over te dragen. Toen hij het van zich
af wilde zetten, wrong het de beenen al
vaster en vaster om zijn hals, hem niet los
latend, of hij al ging zitten of liggen, rol
len of draven. Zóó had 't honderden slacht
offers vóór hem gewurgd."
Een sprekend en waarschuwend voor
beeld inderdaad, zeer toepasselijk op de
samenwerking, waartoe de liberalen zich in
hun kortzichtig anti-clericalisme laten ver
lokken.
Het eigen opstel van den heer Drion
geeft er een nieuw bewijs van, waar hij op
het bovenstaande onmiddellijk laat volgen:
„Toch heeft voor zulk een. coalitie het Bel
gische liberalisme althans do verontschuldi
ging van een strijd tegen een vast aaneen
gesloten ultramontanisme, dat, fc" alle on
derlinge verschillen, ten slotte steeds het
zwaarst doet wegen de in Rome gedecreteer
de belangen der eene en ondeelbare Kerk."
Voor ons land wil de heer Drico. inlaid-
dels van geen coaliseeren met de sociaal
democraten weten. Het zou, zegt hij, „ook
hierom een onvergeeflijke fout zijn, omdat
het partijen, die niet samen ééne Kerk
vormen die niet3 gemeens hebben, gods
dienst noch levenshouding, aanleg noch
ontwikkeling, weer opnieuw te zamen zou
stuwen in dezelfde bedding.'»
De heer Drion wil dus ook om tacti
sche redenen geen samenwerking onder de
roode vaan.
Het is altijd gevaarlijk op de gebeurte
nissen vooruit te loopen en to piofeteeren,
welke resultaten de stembus over twee ja
ren zal opleveren. Maar één ding mogen
wij toch wel constateeren en als vaststaand
aannemen: namelijk dat, wanneer in 1913
de Rechterzijde in de minderheid zou ge
raken, de Liberalen meer dan ooit van de
sociaal-democraten afhankelijk zouden wor
den. De uitslag der gemeenteraadsverkie
zingen laat hieromtrent geen twijfel over.
De groei van het aantal socialistische stem
men vond bij die verkiezingen zijn tegen
hanger in den achteruitgang van het libera
lisme. „Vrijwillig" of gedwongen moesten
de vrijzinnigen tal van zetel* afstaaa aan do
omwentelings-pa«tij. Gelooft men, dat het
bij de Kamer-campagne anders en b"t xr zal
gaan 1 Dat ook in 1913 de liberalen niet in
verschillende districten bedreigd, of zelfs
verdrongen zullen worden door hun roode
neven En zoirmen meenen, dat «teze. la-a£?-,
'stén,' zich van hun toenemende macht wel
bewust en niet bepaald lijdende aan over
maat van bescheidenheid, in geval vaa een
overwinning voor Links met een gering deel
van den buit tevreden zullen zijn?
Wij behoeven het antwoord op deze vra
gen niet te geven. Het Nederlandsehe libe
ralisme gaat de toekomst tegemoet van het
Belgische. En alleen de Rechterzijde kan
zonder het socialisme, en principieel daar
tegenover staande, regeeren.
Het socialistisch wetsont
werp. Daarover zegt de „N i e u w e
Prov Gron. Ct."
De soc.-dem. Kamerleden hebben een
wetsontwerp tot wijziging der arbeidswet
ingediend. Het ontwerp is saamgesteld door
den heer Schaper en is op zichzelf be
schouwd een goed stuk werk.
Maar terecht is gevraagdwelk nut heeft
zulk een arbeid?
De heer Schaper wil den 10-urigen werk
dag, ja stuurt reeds aan op een werkdag
van 8 uren. Hij kon maar bepalen. Niets dat
hem hinderde. Hij- is natuurlijk veel knap
per dan Minister Talma, dan eenig Minis
ter zou zijn...
Maar als de heer Schaper eens Minister
werd en dan zoo'n ontwerp moest maken?
Wat zou hij zich machteloos gevoelen...
Gij noodigt twee architecten uit om een
plan voor een villa te maken. Tegen den
een zegt gijga maar eens aan 't werk en
tracht te doen uitkomen hoe mooi gij 't
wel kunt doen. Tegen den ander zegt ge:
doe uw best... maar bedenk dat ik niet meer
dan zooveel geld besteden kan.
Nu wordt het eerste plan ontzaglijk veel
mooier dan 't andere.
Dat spreekt. Maar als er van bouwen
sprake komt, deugt alleen maar het twee
de plan.
De heer Schaper is de eerste architect.
En de sociaal-democraten roemen zijn werk
hoog.
Minister Talma is de tweede. Zijn arbeid
is bescheidener. Zeker. Hij werkt ook niet
"voor de reclame, maar hij moet iéts tot
stand brengen. En dat is heel wat anders-
De „Standaaid" maakt er de volgen
de kantteekening bij.
Jammer maar, dat er met die reclame
makerij zooveel kostbare tijd wordt zoek
gebracht en bij heel veel eenvoudige men-
schen verwachtingen worden opgewekt, die
maar niet zoo met een handomdraaien te
verwezenlijken zijn.
,,D e Nieuwe Courant" schrijft
hierover o. a.
Critiek op het sociaal-democr. wetsvoor
stel zou uiteraard zeer uitvoerig worden
en schijnt na de in 1909 over de motie-Aal-
berse gevoerde debatten en na hetgeen er
schriftelijk en mondeling te doen is ge
weest over de nog bij de Eerste Kamer aan
hangig© Arbeidswet, vrijwel overbodig. De
ontwerpers zeggen in hun breed uitge
werkte Memorie van Toelichting waarin
mn meestal duidelijk den heer Schaper
herkent, maar waarover blijkbaa hier en
daar de vijl van een ander gegaan is dat
lo. de te lange arbeidsduur nöch_is in het
belang der maatschappij, nóch in dat der
ojaejibare gezondheid en zedelijkheid, noch
zelfs in dat van een zoo hoog mogelijke on-
- dernemingswinst
2o. aangenomen, dat de verkorting van
den arbeidsduur is in het belang der
menschheid, de wetgever verplicht (is) in
te grijpen;
3o. de 8-urendag reeds thans uitvoerbaar
is, mits de goede wil er is om dezen toe
te passen of de werkgevers op een of
andere wijze worden genoopt die door te
voeren;
4o. een normale (wettelijk vastgestelde)
arbeidsdag schier voor ieder bedrijf moge
lijk (is), behalve voor dat, waarin zóóveel
beweeglijkheid bestaat, dat een begrenzing
van den arbeidsduur op al te vele moeilijk
heden stuit.
Men ziet dat deze vier stellingen onge
lijk van gehalte zijn. De eerste is bijna een
gemeenplaats. De tweede precies het tegen
deel. De derde verbant den „goeden wil"
uit de samenleving, door den goeden wil
van den een tot wet te stellen aan den an
der. De vierde negeert, buiten de land
grenzen, de verscheidenheid in volkskracht
voeding, klimaat, gewoonte, behoefte, tus-
schen de natiën die met hun producten con-
ourreeren op de internationale markt, en,
binnen de landgrenzen, de niet minder
groote verscheidenheid in de intensiteit
van den arbeid, in den aard der bedrijven,
en niet te vergeten in bun bestaansvoor
waarden en bloei.
En verder o. a.
't Is alles zoo heerlijk eenvoudig, als men
den heer Schaper het zeggen hoort. Hier
werkgeversbelangen daar de eischen van
gezondheid, zedelijkheid en beschaving.
Welk Techtgeaard wetgever zou aarzelen
bij die keuze?
Er is alleen maar deze kleine bedenking,
dat de voortbeweging dient om in de be
hoeften van de maatschappij te voorzien
en dat bij die voortbrenging de ondernemer
en het kapitaal een rol spelen, waarvoor
het nog altijd niet gelukt is wetenschap
pelijk niet en practisch nieteen plaats
vervanger te vinden.
Socialistisch en plannenmakers baart dit
geen zorg. Zij volgen de „simplistische
methode" bestaande in het aanbevelen van
allereenvoudigste oplossingen voor de inge
wikkeldste economische vraagstukken. In
dien men den dag wil verkorben, wat een
voudiger dan de klok te verzetten?
De toekomst van het Libera
lisme. Onder dit hoofd sphrijft ,,D e
Standaard" als volgt:
De Groene toekende in zijn voorlaat
ste nummer op niet onaardige wijze den uit
slag der Gemeenteraadsverkiezingen.
Boven een afgrond hangt aan een eind
touw een deftige menear (het liberalisme),
die wanhopige pogingen aanwendt om niet
naar beneden te vallen. Op de rots knagen
twee muizen, een zwarte met den steek op
(het clericalisms) en een witte met het be
kende Fbrygische mutsje (het socialisme5!,
het touw door, de laatste hoop van het
liberalisme om niet in den afgrond neer te
storten.
Zóó is,hct inderdaad, schrijft „D e Gel
der Lan <1 ptf*# de coalitiepartijen, en de
sooialisten verhaasten samen den dood van
het liberalisme.
Niefc,sdat hié£ien daar de clericalen óf de
sooialisten geen klappen, zelfs gevoelige
klappen hebben gehad. Maar omdat bijvoor
beeld de socialisten hun meerderheid in
Goor verloren, en op de een of andere
plaats achteruit gingen, daarom kan men
tooh moeilijk zeggen, dat het socialisme bij
dezen stembusstrijd geslagen is.
Zoo heeft ook de coalitie hier en daar
verliezen geleden, en met name was dat het
geval daar, waar socialisten en liberalen
broederlijk samen optrokken.
Maar men zegt toch niet, dat een partij
geslagen is, wanneer de algemeene winst
veel grooter en veel belangrijker is, dan de
enkele verliezen die zij, wat in het geheel
geen verwondering mag wekken, hier of
daar heeft moeten lijden?
Slechts één partij aldus „De Gel
derlander" is bij den jongsten strijd
geslagen: het liberalisme, dat den grond al
door meer onder zijn voeten voelt wegzin
ken; dat zijn vroegeren invloed steeds dui
delijker aan zwart en rood moet afstaan.
Eenzelfde oordeel wit „Het Cen
trum", in een nabetrachting op de Raads
verkiezingen. De aftakeling, welke het libe
ralisme ondergaat, treft de Rechterzijde
niet. Zij leed nederlagen, maar behaalde
evenzeer overwinningen. En deze laatste
uit eigen kracht en niet door compromik-
teerende en vernederende samenwerking
met revolutionnaire elementen. Hieruit
bleek juist, hoe stevig haar grondslag is.
Voor de liberalen was de winst, welke zij
te Arnhem behaalden, feitelijk bedenkelij
ker, dan het verlies dat zij leden te Rot
terdam. Aan de Maas bewaarden zij al
thans hun onafhankelijkheid, verlaagden
zij zich niet tot hulpkorps, tot bijloopers
van de S.-D. A.-P. En van dit standpunt
beschouwd, zou men voor do toekom t van
het liberalisme te Rotterdam nog minder
bezorgd kunnen zijn, dan te Arnhem, of te
Utrecht en zelfs te Amsterdam, waar zij op
min of meer volstrekte wijze als zelfstan
dige partij abdiceerden.
Wat er toch van (het liberalisme tereoht
moet komen in deze laatste Gemeenten,
wanneer het na eenigen tijd d"vy* de socia
listen wordt losgelaten, daaraan, zegt
,,H etCentru m", zal meer dan één libe
raal slechts met schrik kunnen d.nken.
Onze kustverdediging. De
„Nieu.we R o 11. Oourant." heefb
een beschouwing over het voorleopige ver
slag over het kustfonds gegeven.
Het blad blijkt zich te verheugen in de
vrij algemeene tegenkanting tegen overgang
van de kustverdediging naar het departe
ment van Marine.
Wij verheugen ons, zegt het blad, in die
tegenkanting; niet omdat wij de landmacht
meer dan de zeemacht bevoegd achten, om
de kustversterkingen te bezetten en te ver
dedigen. Het valt zelfs te betreuren, dat
de debatten over deze aangelegenheid, in
navolging van het in de memorie van toe
lichting gegeven voorl>eeld, bijna zo- uit
zondering van een streven getuigen om de
prioriteit van het -êenC dienstvak hoven jhefc
andere in het licht te stellen. Voor dj goede
verstandhouding tussohen de beide onder
deden der weermacht is ee,n dergelijke op-
biederij, :die eeh hedited c>nde-i'gjrond mist,
al zeer weinig bevorderlijk.
De reden; waaróm wij" marin^-j^Yjo^éh j
.willen -wpren,-is een rëcütstreeks gevolg
van de zuinigheid, die in verband met de
vele nooden van de defensie op allerlei ge
bied, zeker bij de fortenbouw zal moeten
worden betracht, en die het ons dringend
noodig doet schijnen, het vraagstuk i i de
eerste plaats door het oorlogsdex artement
te doen behandelen. Met do grootste be
langstelling zien wij dan ook in dit opzicht
het antwoord te gemoet op de vraag: in
hoeverre minister Colijn zich in allen deele
met den inhoud deafjr voorstelLen heeft
vereenigd. Geraakt de marine voorts weder
vrij van de obsessie dep havenverdediging,
dan zal allicht de offensive gedachte in haar
vlootprogram versterkt worden en bespa
ring gevonden kunnen worden op de pant
serbooten, de „drijvende fortjes", zooals
het in de regeeringsnota heet. Zeer terecht
wordt er in het V. Y. op gewezen, dat de
landsdefensie meer is gebaat door een
krachtig leger dan door talrijke versterkin
gen.
Zulks geldt voor de Vloot, althans voor
haar offensieve deel, in dezelfde mate en
zoo begroeten wij met instemming do in
het V. V. geuite meening, dat de aange
vraagd© gelden in hoogere mate zouden
kunnen worden dienstbaar gemaakt, aan uit
breiding van de fcorpedovloot.
Oorlog met PortugalOver dit onder
werp schrijft J. W. in „Het Volk":
Neerland verheugt zioli in den Indischen
Archipel ook een stuk van het eiland Ti-
mor, nl. de oostelijke helft, tot zijn kolo
niaal bezit te mogen rekenen. Het westelijke
deel behoort aan Portugal. schijnt
de toestand van dien aard te zijn, dat hij
zelfs een „beschaafde" kolonial mogend
heid onwaardig is. In 't kort een bedroe
vend zoodje. Het Nederlandsehe deel wordt
beter bestuurd. Belangrijk is het eiland
echter in genen deele. Belangen van kolo
niale kapitalisten zijn of in het geheel niet
óf in zeer geringen omvang er bij betrok
ken.
Sinds 1908 bestaat een tractaat met Por
tugal, dat de grenzen tussohen beider ge
bied aangeeft. Dit heeft echter niet belet
dat Portugal Nederland's grondgebied ge
schonden heeft door daarop troepen te
legeren en daarop bentings (versterkte
plaatsen) op te richten. Tenminste als dgj
berichten die uit Indië daarover in de bur
gerlijke pers verschijnen juist zijn, wat
wij voorshands rnaar zullen aannemen. Dit
optreden is wat kwajongensachtig en bij
uitstek geschikt om Portugal door een
scheidsgerecht een flink standje U Uten
geven, dat het zoo weinig in M/,aat bleek
liet onderscheid tussohen bet koloniale
„mijn" en „dijn" in het oog to houden.
De „Nieuwe Cour." denkt er echter
anders over. Zij verklaart zich geheel eens
gezind met een inzender, die op de plaats
van het hoofdartikel een vervaarlijk krijgs
geschreeuw aanheft. Het recept is bekend.
Hoogst ernst.iv feit! Niet alleen onze be
langen, maar bovenal onze nationale eer
is er mee gemoeidOnwaardig zulk een
