Te heete en te koude spjgzen. uitzag, weer in orde gebracht. Zij doet nog dienst. Met mij was het evenwel ge daan. Mijn been was afgereden en mijn machiniste nloop baan was geëindigd. Ik werd gepensionneerd. Toen ik eenigszins hersteld was, kwam 't ergste van de zaakde behandeling voor de rechtbank. De stationschef kreeg eenige jaren gevan genisstraf ik werd vrijgesproken, maar niet zonder dat in het openbaar gezegd was, dat ik mij laf had gedragen. Of dat werkelijk het geval was, laat ik te.' beoordeeling over aan ieder, wien ik deze geschiedenis vertel.'- Het ia een algemeen bekend feit, dat zoo vel te heete als te koude spijzen voor de gezondheid schadelijk zijn. Steeds hoort men in den zomer de Salomonisohe uit spraak: „niet te koud drinken" en in den winter: „niet te heet eten!" Normaal noe men -wij die temperatuur der spijzen, welke ongeveer gelijk is aan die van de mondholte en dus ongeveer 37 gr. Celsius bedraagt. Hoe verder deao temperatuur zich evenwel (van deze grens naar boven of beneden ver wijdert, dee te meer komt het op den aard dar spijzen aan, of haar warmtegraad ons hindert of niet. Koemelk van 12 gr. Cel sius maakt op ons bij het drinken den in- druk van onaangenaam koud te zijn, cham pagne van desselfde temperatuur daaren tegen van onaangenaam warm. Ook kan men vloeistoffen veel warmer verdragen dan vaste spijzen, wijl de laatste bij het kauwen langer met de gevoelge slijmhuid der mondholte in aanraking blijven en daar door sterker het gevoel van branden te voorschijn roepen. Een slok bdjna kokende koffie wordt snel ingeslikt, daarentegen doet man, bij het kauwen van heet gebraad of beet» groenten, min of meer een pijn lijk gevoel ondervindend, herhaaldelijk den mond open als een naar lncht happende ▼isch. De nadeele®, welke het nemen van heete ■pdjzen en dranken na zich sleept, doen zkh het eerst gevoelen op het smaakzin- tuig. Dr. Weber heeft geconstateerd, dat de tong, als men deze ongeveer een minuut lang in water van 50 tot 52 gr. Celsius houdt, niet meer den zoeten smaak van sui ker kan waarnemen. Bij hoogere, het kookpunt nabijkomende warmtegraden moet de smaakverlamming natuurlijk nog veel sneller intreden. Hier door wordt wellicht ook het verschijnsel verklaard, dat keukenmeiden, welke de ko- kend-heete soepen proeven, dikwijls niet onderscheiden of deze te zout of te laf zijn. Heete, vaste spijzen worden ook niet be hoorlijk gekauwd. Men tracht ze juist zoo snel mogelijk uit de mondholte, welke pijn lijk wordt aangedaan, te verwijderen. Als gevolg daarvan treden dan gemakkelijk digestiestoringen op en als deze nadeelig werkende invloeden zich herhalen, kunnen zelfs zware maagkatarrh en zweervorming optreden. Aan den anderen kant veroorzaakt het drinken van koude dranken, vooral als zij snel en bij verhitting van het lichaam ge bruikt worden, zeer licht diarrhee, maag katarrh en maagkramp. Door do plotselinge wisseling van hoog» en lage temperaturen komen er ook barsten en scheuren ?n het email der tanden, welke barsten en scheu ren volkomen gelijken op die, welke men uit dezelfde oorzaak op het email van onze eet- en drinkschalen ziet optreden. Wel is waar moet men dikwijls spijzen en dranken van verschillende temperaturen gebruiken, wijl de smaak daardoor aanmerkelijk beïn vloed wordt. Aardappelen immers smaken koud slecht, komkommersialadé daarente gen is slechts in kouden toestand geniet baar; warme champagne ,is een walglijke drank, verwarmde roode wijn geenszins. Smaak, bekomst en verteerbaarheid zijn dus in hooge mate afhankelijk van de tempe ratuur der. voeding.: Voor dezen toren werd op 2 Juni, den stichtingsdag van de Duitsche Fortschritts- partij, de eerste steen gelegd. De toren moet 23 M. hoog worden en zal geheel wor den gebouwd van Ruhrkolenzandsteen. In Is het soms noodig, zooals des winters, om het lichaam warmte toe te voeren, dan kan men zulks bereiken door het voedsel te gebruiken op een temperatuur, 10 a 12 gr. Celsius hooger dan de bloedste.mperatuur van het lichaam. Heete alcoholia, bijv. punch van 50 gr. Celsius, zijn in staat de lichaamstemperatuur ongeveer een halven graad te verhoogen, hetgeen velen op Oude jaarsavond wel eens zullen hebben onder vonden. Ook de prikkelende werking van koffie en thee hangt van de temperatuur af, waarop zij gedronken worden. Wil men derhalve zijn zenuw- en bloedvatensysteem door dranken krachtig prikkelen, dan moet men ze heet drinken. Ligt het daarentegen in de bedoeling het lichaam warmte te onttrekken, het af te koelen, bijv. des zomers als men behoef te aan koelte heeft, dan moet men zulke voedingsstoffen kiezen, welke ook bij een lan gere temperatuur dan die van het bloed smakelijk en onschadelijk blijven. Daartoe behoocren: koude koffie, melk, vruchten sappen, vruchten, koud vleesch, jams, sala de. De afkoelende en dorst verslaande-- eigenschap der dranken treedt het snelst op bij een warmtegraad van 10 tot 18 gr. Celsius. Waarop het berust, dat niet, ge lijk zou te verwachten zijn, een nog laigere temperatuur in dit opzicht doeltreffender werkt, is wetenschappelijk nog niet ver klaard kunnen worden. Met name koffie van ongeveer 15 gr. Celsius is een dorst verslaande drank, zooals geen andere. Beslist te koud worden zeer dikwijls bier en koolzuurhoudend water gedronken. Bier wordt soms nog bij 5 gr. C. verschonken, wijl 't zelfs in bijna bedorvén toestand bij zuik een lage temperatuur er toch smake lijk uitziet. Zeer groot is de nadeelige invloed, wel- ken ijskoud sodawater uitoefent, .gelijk het in het warme seizoen in de hall en. op straat (in Zwitserland en Duitschland.) wordt vez^ocht. Drijvend yan zweet, in de bran den toren komt een gedenkhal met de bus te van Eugen Richter. Tegen den herfst van dit jaar zal de bouw van den toren ge- reed zijn. dende zon, gebruikt men daar dikwijls snel een ijskoud glas water. Zeer terecht heeft de Regeeriug in Duitschland een publicatie doen versprei den, dat de op straat te koop geboden mi nerale wateren, koud gedronken, zeer ge makkelijk ernstig© spijsverteringsstoringen kunnen teweegbrengen. In deze publicatie bevelen zij den verkoopers van deze wateren dringend aan, de dranken op drinkwater- temperatuur te houden, m. a. w. de tem peratuur niet beneden 10 gr. C. te doen dalen. Hoe staat het nu met dat genotmiddel, hetwelk men slechts in bevroren toestand pleegt te eten, nl. de kunstmatige ijssoor ten? Zijn deze dan steeds nadeelig voor d' gezondheid? Blijkens de dagelijksche erva ring is dat geenszins het geval Maar dat komt misschien ook daardoor, dat men ijs slechts zeer langzaam in geringe hoeveel heden, theelepelsgewijze, savoureert, maar} het bovendien eerst in den mond laat smelten en dus verwarmt, terwijl men bijv. een glas water haastig leeg drinkt. Meer of< minder schadelijk zal ijs dan werken, als het dient als slotgerecht van copieuze maal tijden, omdat het de temperatuur van den maaginhoud verlaagt en daardoor de ver tering vertraagt, terwijl deze juist na bet eten van groote hoeveelheden voedsel zoo veel mogelijk bevorderd dient te warden. Men kan deze schadelijke beweging eenigs zins opheffen door het gebruik van een kop warme koffie, hetgeen ook meestal ge schiedt. De welgemeende raad: „niet te koud en niet te heet drinken!'7 bevat dus in alge meen© beteekenis weinig practische wjjs heid. Veeleer moet zich de temperatuur der verschillende spijzen en dranken steeds richten naar het dool, hetwe^ men door het gebruik er van zooals vanzelf spreekt buiten da varding ocgi laare&*n wik dL w.,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1911 | | pagina 20