15695
Vrijdag 31 April.
A0. 1911.
<§eze <§ourant wordt dagelijks, met uitzondering
en feestdagen, uitgegeven.
van
gpn-
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
Onder onze Vroede Vederen.
feuilleton.
Oe ware schuldige,
LEIISCH
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 16 regel» /'LOS. Iedere regel meer 0.171. Grootere letter» naar
plaateruimte. Kleine edrertentiëo ran 30 woorden 40 Oents eontant; elk
tiental woorden meer 10 Cent».- Voor het inoasseeren wordtƒ0.05 berekend.
PRIJS DEZElt COURANT:
Voor Leiden per week 9 Oents j per 3 maanden I f 1.10.
Eoiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd sijn 1.30.
Tranco per post1.65.
IIIJiDKKWKTT.
Burgemeester <.n Wethouders van Leiden;
Gezien art. 8 1ste alinea der Hinderwet;
Brengen bij deze ter algemeen© kennis,
dat door ben op heden vergunning is ver
leend aan G. VAN LEEUWEN en recht
verkrijgenden tot het oprichten van een
ijsmakerij in het perceel Noordeinde no. 37.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. C. DE GIJSELAAR,
Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 21 April 1911.
De „Ju8êana"-b§oem.
Op den dag, dat hier ter stede de ver
jaardag van Prinses Juliana zal worden
gevierd, dit jaar den lsten Mei, stelt het
Bestuur der Vereeniging tot Bestrijding
der Tuberculose zich' voor, weder als ver
leden jaar een bloempje ten verkoop aan
te bieden.
Mogen er al redenen zijn, waarom deze
bloem ook niet officieel den naam van
Julianabloem kan heeten, do overgroot©
meerderheid der Leidenaars zal dezen naam
aan bet bloempje blijven geven, omdat zij
de gedachte aan de weldaden, die de Be
strijding der Tuberculose kan brengen,
gaarne vereenigt met de dankbare herden
king van den geboortedag van ons Prin
sesje.
Evenals verleden jaar zullen weder jonge
meisjes hier in Leiden, voorzien van den
bekenden band om den arm, onder toezicht
van ouderen, voor 10 ets. cle bloempjes ver-
koopen.
In de dagbladen is geen oproeping voor
verkoopsters geplaatst, aangezien het aan
tal, die ons baar steun toezegden, reeds vol
doende as
In de omliggende gemeenten wordt de
vei koop geregeld door de oomités, welke
zich daar gevormd hebben.
Het is onze innige hoop, dat dit jaar de
verkoop van het bloempje zich weder in de
zelfde sympathie als het vorige jaar moge
verheugen. Na aitrek der onkosten bleef er
.toen voor Leiden f 2350.76 over.
In h'êt dezer dagen verschenen jaarver-
sl'0 der Vereeniging tot Bestrijding der
Tuberculose is uiteengezet hoe van deze
opbrengst een afzonderlijk weldadigheidsr
fonds is aangelegd, en hoe dit aan de behan
deling van tuberculoselijders wordt besteed.
Bij tuberculinebehandeling wordt de op-
ïiame gedurende de dagen van behandeling
ia een ziekeninrichting mogelijk gemaakt.
Verder wordt geldelijke steun verleend
Voor opneming in een sanatorium. Einde
lijk, en wel vooral wordt er bijgedragen om
de verpleging aan huis te verbeteren. Daar
toe wordt in de eerste plaats een toelage
gegeven voor het verkrijgen van een wo-
BiBg, waarin de zieke naar eisch verpleegd
kan worden. In de tweede plaats wordt
.vrouwelijke hulp in de huishouding ver
leend, waar de aan tuberculose lijdende
huisvrouw, wegens haar dringende huise
lijke bezigheden, zich niet de zoo noodige
rust kan gunnen.
Juist in Leiden, waar zooveel aan tuber
culose geleden wordt, is deze weldadigheid
zoo dringend noodig.
Wie de jeugdige verkoopsters ziet, denke
er aan dat door het koopen van een
bloempje wordt bijgedragen tot het verzach
ten van veel leed.
Het Damescomité der Vereeniging tot
Besbnjding der Tuberculose.
Mevrouw KAMERLINGH ONNES—
B IJLE VELD, Presidente.
Mej. D. COEBERGU, Secretaresse.
Mevrouw SIEGENBEEK v. HEU-
KELOMLAMME, Penning-
meesteresse.
Mej. R. DRIESSEN.
Eer huiselijk spel in drie bedrijven zou
den wij de raadsvergadering van gisterna
middag willen noemen, die weder bijna ge
heel gewijd was aan kleine zaken-
Eerst_ een voorspel, dat inderdaad plech
tig inzette, waar de Voorzitter in waardee-
rende woorden den ontslapen Commissaris
der Koningin van ons gewest, mr Patijn,
herdacht, die, zooals hij '"•pmerkte, in het
bijzonder veel gevoelde voor de stad onzer
inwoning, welke toespraak staande door
de leden werd aangehoord, en waarbij zich
de mededeeling aansloot dat B. en Ws
namens het gemeentebestuur Z. K. H den
Prins der Nederlanden hadden gehikgé-
wenscht, waarop een telegram van dank
betuiging was terugontvangen, waarop de
heeren hun instemming mét applaus be
tuigden.
Toen volgde als middenbedrijf een vrij
lange zitting met gesloten deuren, en ein
delijk kwam het naspel, dat eerst pan het
slot ietwat interessant werd.
Er lieerschte overigens een lentestem
ming. De meeste leden, oudeü en jongeren,
deden ons denken aan Kmryvren in de wei,
die, als de voorjaarszon hen koestert, door
hcL moederschaap niet in bedwang te hou
den zijn.
Onze voorzitter, die met zachte hand de
heeren wel te leiden weet. had er nu werk
mee. Hij liet den hamer nog al eens vallen,
en moest zijn stem wel eens verheffen om
zich verstaanbaar te maken.
De ingekomen stukken leverden ons weinig
stof tot bijzondere bespreking. Men zal heb
ben opgemerkt, dat het bestuur der Lees
zaal een verzoek om een jaarlijksche subsi
die beeft gedaan. Zonder slag of stoot zal
dit verzoek vermoedelijk niet worden in
gewilligd. We verwachten daarover ook in
den Raad eenigen strijd.
Na het heropenen der deuren hadden er
eenige benoemingen plaats, waar alleen
ernstig verschil van opvatting bleek te zijn,
bij de benoeming van een eerste onder wijzc-
res in de handwerken. No- 1 der voordracht
werd met 15 stemmen benoemd, terwijl
No. 2 haar met 13 stemmen na op de hielen
zaï', en één stem in blanco was uitgebracht.
Over de goedkeuring eener rekening van
een instelling van liefdadigheid, meestal
niets meer dan een blooten vorm, werd nu
toch eenige discussie gevoerd.
De Commissie van Financiën had. voorge
steld de rekening van.heb R.-K. Wees- ©n
Oudeli-edenhuis, dienst 1909, goed te keu
ren, hoewel deze rekening niet geheel en aj
beantwoordt aan de eischen door de wet
gesteld. Door dit advies wellicht een beetje
tot nieuwsgierigheid geprikkeld, vroeg de
heer Sijtsma of het wel aanging voor een
lichaam als een gemeenteraad om zijn
sanctie te hechten aan iets wat niet in
overeenstemming is met de wet?
Do heer Reimering©r deed nu namens de
Commissie van Financiën eenige mededee-
lingen voor deze rekening. Het bleek daar
uit, dat men nu betaald had, wat vroeger
onbetaald was gebleven, een post van
f 46,000 niet behoorlijk had gemotiveerd en
effecten had. aangekocht waar belegging
door hypotheken was voorgeschreven. Do
Commi&sie had er heel wat werk mee gehad
en herhaaldelijk met regenten overleg ge
pleegd, waaruit der Commissie ten slotte
bleek, dat deze volkomen ter goeder trouw
hebben gehandeld en dat, voortaan goede
rekening met de opmerkingen van do Com
missie zal worden gehouden. Ook omdat er
een einde aan do zaak moest komen, had
zij de Commissie geadviseerd tot goedkeu
ring der rekening en zij kon dit trouwens
J met viijmoedigheid doen.
De Raad legde zich er natuurlijk nu gaar
ne bij neer. Dit geval leert ons weer, dat
zoodanig onderzoek toch meer is dan een
bloobe vorm alleen. De Oommissie verdient
i voor haar accuratesse lof.
j Ten aanzien van de nieuwe bedrijfsver-
ordening voor de ftted elijke F abrieken van
Gas Elecrfcrici beit maakten de heeren Pe
rs on Fokker nog eenige opmerkingen, die
evenwel door den voorzitter en den heer
Koreyaar op bevredigende wijze konden
worden beantwoord, zoodat deze verorde-
Ding ongewijzigd doorging.
Bij het voorstel van het, kohier der plaat
selijke directe belasting kwam de heer
Bosch' uit den hoek. Hij begreep dat de
vaststelling van het kohier geen uitstel ge
doogde, doch hij wilde aanvankelijk het
percentage nog niet vastgesteld zien. Hij
herinnerde er aan dat-ia i909 adressen van
werkliedenvereenigingen waren ingekomen,
en dat daarop nog nooit een praeadvies van
B. en Ws. was verschenen. Wel waren dien
aangaande door den heer Van Hamel als
waarnemend burgemeester en later door
den t-egemvoordigen voorzitter, het laatst
nog in diens nieuwjaarsrede toezeggingen
gedaan, en altijd had er bij den heer Bosch
een stille hoop geleefd, dat het nog zou
komen, doch dit kohier had hem daarin
teleurgesteld. Met andere leden van ver
schillende richting, had spr. een voorstel
klaar gemaakt, waarin voor kleine inko
mens degressie wordt voorgesteld; liever
ecbteT zou hij zien dat B. en Ws. met een
zoodanig voorstel kwamen. Dit ooilege be
schikt over veel meer gegevens, terwijl de
leden zelf omtrent de gevolgen van een
voorstel, steeds min of meer in het onze
kere verkeeren.
Hij vroeg ten slotte of B. en Ws. met
een voorstel in zijn geest zouden willen
komen, liefst onder de conditie dat de
vaststelling van het heffingspercentagc nu
worde opgeschort.
De voorzitter sprak er zijn spijt over
uit dat zijn woorden bij de opening van
dé eerste zitting in dit jaar teleurgestelde,
verwachtingen bij den heer Bosch hadden
opgewekt. Had liij kunnen weten dat men
daaruit had opgemaakt dat een nieuwe re
geling jeeds voor 1911 zou kunnen gel
den, ,dan liad hij zich anders uitgedrukt.
Zulk een regeling is inderdaad moeilijk.
Zeker, B. en Ws. willen kleine inkomens
ook gaarne ontlasten, maar men moet daar
bij voorzichtig te werk gaan. De hofhoo-
righeid bestaat niet meer en als men door
te .hooge heffing de meergegoeden dc stad
uitdrijft, zijn we nog verder van huis. En
als de heer Bosch opmerkte dat men thans
in Den Haag ook een tamelijk hooge hef-
fing lieeft, dan antwoordt de voorzitter
dat deze t och niet hooger loopt dan 4 pCt.
De heer Bosch merkte hiertegen even
wel later op dat men er dan nog meer
betaalt .dan in Leiden, omdat men er nog
andere heffingen heeft: bijv. straatbelas-
ting, terwijl de gasprijs er ook hooger is.
't)En onze a.s. belasting op de openbare
vermakelijkheden jnterrumpccixle men,
waarop de heer Bosch antwoordde dat hij
er .ook voor is dat niet alles op één kaart
wordt gezet.
Het .slot was dat dc voorzitter namens
B. en Ws. een voorstel inzake de belas
tingregeling toezegde, in den loop van de
zen zomer, althans voor de behandeling
der .begrooting voor 1912.
Hiermede waren de heer Bosch en de
mede onderteekenaars van een voorstel,
dat nu in portefeuille bleef, tevreden ge*-
stcld.
De lieer Van der Eist bracht den toe*
stand op den Stationsweg in verband met
den jelectrischen tramaanleg ter sprake,
waar bij ai de gewenschte verbeteringen
ook jiogal iets ontbrak. De voorzitter wil
de gaarne de aandacht aan hetgeen de
heer Van der Eist aanvoerde, wijden,
dooh merkte terecht op dat het hier be
treft óf eigendommen van de Holl. Spoor
weg-Mij. óf particulier eigendom (erven
Caron) en dat de gemeente daarover geen
zeggingschap heeft.
Een opmerking van den lieer Corts dat
de bewoners aan de eene zijde van dd
Hooge woerd, die aangesloten zijn aan de
Electrische Centrale, minder kabelhuur be
talen dan die van de andere zijde, wat
hij onbillijk vond, werd door den heer
Korevaar aldus verklaard: voor meer dan
10 Meter kabel van den hoofdkabel moet
huur betaald worden, onverschillig waar
en hoe, dus onbillijkheid steekt er niet in.
De heer Corts, hoewel erkennende dat
het slechts een kleinigheid gold, was nog
niet van de billijkheid overtuigd.
Den overigen heeren boezemde dez<ej
kwestie echter weinig belang in en ze vert
langden kennelijk naar buiten, waar de
lentezon vroolijk scheen. De Voorzitter
sloot dus fluks de vergadering en men
ging heen.
Leiden, 2* April.
Prof. mr. S. J. Fockema Andreae
heeft de Raadsleden, die hem voor eenige
weken ter gelegenheid van zijn 25-jarig ju
bileum als Raadslid een diner aanboden, tot
een gemeenschappelijken maaltijd uitgenoo-
digd op Zaterdag 27 April in ,,Lion d'Or."
Vanwege de afd. Leiden en Omstreken
van den Bond van Technici zal alhier wei
dra een lezing gehouden worden over het
voor Leiden zeer actueele onderwerp:
Welke wijze van vuil verwijdering is voor
Leiden de beste V'
Op de propagandavergadering, gister
avond gehouden door den Bond van Boek-
verkoopersbedienden en die in aanverwante
vakken is het bestuur samengesteld uit de
heeren P. Overman, voorzitter; J. A. M.
van Schaïk, secretaris; D. Brouwer, pen
ningmeester.
Voor het akte-examen lager onderwijs
is te Haarlem geslaagd mej. J. M. J. M.
Berkeljon, van LeideD.
Beroepen is bij de Geref. Kerk te Rot
terdam. (vac. ds. Joh. Visser) ds. G. Els-
hoven, te Bodegraven.
De heer J, van der Linden, onderwij
zer te Waddïngsveen, komt voor op de
voordracht voor onderwijzer te Schiedam.
Tot directrice van de Haagsche Diaco-
nessemnricihting ist naar aan ,,De N. Cfc."
wordt gemeld 'benoemd mevr. de wed. F.!
C. de BasBeausar die reeds jaren lang
met freule Elout van Soeterwoude heeft
samengewerkt en als the sauriër© ja het be
stuur zitting had. Tevens wordt door liet
bestuur ernstig uitgezien naar iemand, die
als hoofd der verpleging mevr. De Bas in
haar werk zal kunnen bijstaan.
Na het; bezoek aan Boskoop heeft de
Oostenrijksche aartshertog-troonopvolger
Frans Ferdinand Woensdag de inrichting
van de firma Krelage te Haarlem bezocht
en in gezelschap van den heer Krelage een
rit door de stad en omstreken gemaakt.
Donderdagmiddag bracht Z. Keiz. H. ge-
ruimen tijd een bezoek aan de Loosduinsch©
gr oenten veiling. Z. K. H. was vergezeld
van één lid van zijn gevolg en de heeren J..
H. van Nes, voorzitter der Tentoonstellings
commissie, en C. H. daas sen, rijkstuin-
bouwleeraar, beiden te Boskoop.
De voorzitter der vereeniging, de lieer
A. H. Duijvestijn, liet den heeren de geheel
eenige inrichting in ons land zien en .ieze
namen een poos tussohen de kooplieden
plaats. Nadat ook nog vele kweekerijen in
het Westland bezocht waren, vertrokken
de heeren weer naar Den Haag.
De vorstelijke personen, die gisteren
tevens nog eenige merkwaardigheden «ran
de Residentie bezichtigden, keerden he
denochtend om halfzeven peT Staatsspoor
naar Weenen terug.
De onthulling van het standbeeld van
Tsaar Peter te Zaandam is bepaald op.
2 Mei.
De Koningin-Moeder heeft gisteravond
in ,,Diligentia" in Den Haag de uitvoering-
bijgewoond van sonaten van Beethoven
voor violoncel en piano, door Pablo Oasals
en Julius Röntgen.
Het hoogheemraadschap Delfland heeftf
gisteren te Delft aanbesteed: het leveren
en verwerken van basalt en s terts teen, tot
onderhoud van de strandhoofden van Delf
land.
Minste inschrijver J. van der Plas, Har-*
dings veld, voor f 26,140.
De gemeenteraad van Rotterdam heeft
gisteren het voorstel van B. en Ws., om do
proef met de kostelooze openstelling vad
het Museum voor land- en volkenkunde ei.
het Maritiem Museum ook tijdelijk tofc d«3
werkdagen uit ie strekken, bij acclamatie*
zonder disoussie aangenomen.
Het voorBtel van B. en Ws. tot het bou
wen van een tunnel, bij den spoorwego*^ei>
gang bij Beugelsdijk, gaf in den Raad nog
£3)
Paul Harvey mompelde een antwoord,
dat ik niet kon verstaan. Ik kon hem aan
vankelijk onmogelijk aan het praten krij
gen. Hij was vol wantrouwen en beschouw
de mij in mijn hoedanigheid van detective
als een natuurlijken vijand. Allengs wist ik
hem te overtuigen, dat ik mij interesseerde
voor zijn zaak om wille van zijn persoon,
^vat feitelijk de zuivere waarheid was.
i»In de allereerste plaats moet u mij
nauwkeurig mcdedeelen," begon ik, toen ik
tegenover hem plaats genomen had, ,,wat
ge van de aangelegenheden uwer tante
weet. U zeide mij gisteren, dat haar dood
goldelijik opzicht u geen voordeel kon
aanbrengen. Is dat absoluut waar?"
^Absoluut; haar gehecle vermogen vervalt
aan Arthur;"
,,Was zij rijk?"
„Neen. Zij had, meen ik, jaarlijks negen
honderd pond, en zij vermaakt^ alles aan
Arthur, die de oudste was."
„Is er nooit sprake van geweest, dat zij
u haar vermogen zou nalaten, of dat zij uw
broeder wilde onterven?"
»In ernst geloof ik niet," zei Paul.
„Ik vermoed..." Hij brak plotseling af.
„Het is bepaald noodig, dat ik alles ver-
tieme, wanneer ik u zal helpen."
„U heeft gelijk. Nu dan. Tante hield niet
zooveel van mij als van Arthur. Ik was niet
z°o braaf als hij. Zij laakte mijn onso
lide leven, zooals rij zich uitdrukte. Maar
in den laatsten tijd was zij in één zaak
op mijn hand. Mijn broer en ik beminden
hetzelfde meisje. De moeder van deze jon
ge dame wees mij de deur en gaf de voor
keur aan mijn broer, omdat hij de erfge
naam mijner tante was. Mijn tante echter,
een zeer verstandige oude dame, had zich
in het hoofd gezet, dat die jonge dame
en ik beter bij elkander pasten Zij wilde,
dat ik zou trouwen, cn zei in den laatsten
tijd herhaaldelijk tegen Arthur, dat zij haar
testament zou veranderen, ten einde de ge
negenheid der jonge dame op de proef ie
stellen. Deze was van meening, dat ik door
omgang met slechte kameraden niet meer
aan haar dacht, terwijl in waarheid ik al
leen mijn verdriet in vroolijk gezelschap
trachtte te vergeten. Eindelijk gaf zij aan
den aandrang harer moeder toe en verloof
de zich met Arthur."
„Wanneer had die verloving plaats?"
„Verleden week. Mijn tante was er zeer
boos over. Zij keurde die partij geenszins
goed."
„En rij wensehte, dat gij die jonge dame
zoudt huwen?"
„Ja, ik geloof het wel."
„Ondanks uw levenswijze?"
„Zij daoht, dat het meisje rnij zou ophef
fen en ik geloof, dat zulks hefc geval zou
zijn geweest."
„Dus bestaat er eigenlijk volstrekt geen
reden, die u den wensch kon doen koeste
ren, het leven uwer tante te verkorten? In
tegendeel, gij leedt door haar dood nadeel.'
„Zeker. Men kon bijna altijd wat van
haar los krijgen, ten minste ik kon dat."
„En toch bedreigdet gij de oude dame?"
„O, dat was nooit ernstig gemeend. Me
nigmaal, als zij mij lange predikaties hield,
werd ik driftig. Eenmaal zeide ik tegen de
jonge dame, die nu de verloofde van mijn
broeder is, dat ik tante een ongeluk zou toe
brengen."
„Zoo, de jonge dame wist zulks? Dat ver
klaart veel."
„U wilt daarmede zeggen," merkte Paul
met groote bitterheid aan, „dat zij, toen
de ijselijke ontdekking werd gedaan, oogen-
blikkelijk tot de gevolgtrekking kwam, dat
ik mijn bedreiging had uitgevoerd? Dat
heeft mijn broer mij reeds verteld."
,,U kunt 'bet haar waarlijk niet kwalijk
nemen", hernam ik streng. „Wat moest zij
trouwens er anders van denken?"
„Ge hebt gelijk," kreunde Paul; „ik moet
het wel gedaan hebben. Natuurlijk was ik
dat nooit van plan geweest, maar op dien
rampzaligen avond had ik inderdaad ruzie
met haar en ik moet het wel gedaan heb
ben, zooals Arthur zegt. Hij is nu naar
Southend, om naar de boeken te zien. Vindt
hij die, dan is de zaak uitgemaakt; dan
moet ik het gedaan hebben."
Hij sprak meer tot zichzelf dan tegen mij,
maar ik had reeds zijn vertrouwen gewon
nen. Hij gevoelde zich toch zoo onbeschrijf
lijk ellendig en verlaten.
Wat hij mij nu zeide, strookte volkomen
met mijn opvatting van het onderhavige ge
val. Ik had tijd gehad, daarover na te den
ken, en het was mij duidelijk, dat mijn ver
moeden van den beginne af juist geweest
was. Paul Harvey had de daad gepleegd
en wel geheel alléén. En toch, kon men hem
er werkelijk van beschuldigen Ik geloofde
onvoorwaardelijk aan zijn oprechtheid; daar
omtrent kon geen twijfel ontstaan. Klaar
blijkelijk had hij op het oogenblik, dat hij
den moord bedreef, 'zich in een toestand van
ontoerekenbaarheid bevonden, welke door
de weitking van den chloral op de reeds
verhitte hersens was veroorzaakt.
Ik zag in deze verklaring niets onmoge
lijks, alhoewel zij wèl ietwat buitengewoon
was. Ik had reeds veel ondervinding opge
daan betreffende de verschillende soorten
van dronkenschap, en ik wist, welke zon
derlinge toestanden zij bij nerveuze gestel
len konden te voorschijn roepen. Ik had
ook hooren spreken van een om zoo te
zeggen onregelmatig weiiken der hersenen
onder den invloed van een sterke dosis
chloral, en ik had iemand in dien toestand
dingen zien doen, waarvan hij den volgen
den dag zich hoegenaamd niets meer kon
herinneren.
Daarom kon ik ook de meening van
Arthur deelen, voornamelijk nadat ik zijn
schildering van dergelijke voorvallen in 'het
leven van rijn broeder had afgeluisterd.
Deze leverden mij ook de eenige bevredi
gende oplossing van het ingewikkelde raad
sel. Van den eenen kant was ik er ten volle
van overtuigd, dat Paul zijn tante had ver
moord; van den anderen kant geloofde ik
onvoorwaardelijk, dat hij zich de daad niet
bewust was. Een of ander© verklaring
moest daarvoor gevonden worden, en deze
scheen mij volkomen aannemelijk.
Maar tevens ontveinsde ik het mij niet,
dat geen Engelsche jury zioh deze mcening
van de zaak zou laten opdringen. Bij Fran-
Eche gezworenen zou de man meer kans heb
ben gehad. De Franech© zijn liohtelijfc ge
neigd, aan een psychologisch wonder to ge-
looven; maar twaalf nuchteren Engelschen
zou men nooit kunnen doen gelooven, dat
iemand een moord had begaan en zich dat'
volstrekt niet meer kon herinneren.
Bovendien: bekende Paul niet, dwaas,:
maar eerlijk, dat hij ruzie met zijn tante
gehad en hij haar uit zijn kamer geduwd
had? Was zoo iets reeds meermalen voor
gekomen Neen, 'hij had heb voorheen nooit
gewaagd, haar aan te raken.
Ik voelde, dab Arthur gelijk had. Het bes
te, wat Paul kon doen, was, den Oceaan
over te steken. Eenige uren geleden was
ik vast besloten geweest hem te doen ar
resteeren. Ik had bet plan gehad, mij met
roem te overladen, door aan politie, auto
riteiten en het publiek het schitterend suc
ces mijner nasporingen te verkondigen..
Thans besloot ik, niet zonder hevigen twee
strijd, een overwinning van mij zei ven, van
dat alles af te zien.
Ik voelde mij in zekeren zin tot deö
rampzaligen moordenaar getrokken, of lie
ver, ik voelde een soort ridderlijk verlangen
den schuldige niet zwaarder gestraft te
zien dan de mat© van zijn schuld bedroeg.:
Ik wilde mijn best doen, hem te redden,
de familie zou mijn diensten niet onbeloond
laten.
„Uw twijfel betreffende do boeken Ikan ik
wegnemen", zeide ik. „Zij zijn in de kaat..
Ik heb ze met eigen oogen gezien. Een kast
in den muur in de kamer van uw overle-
den tante is er geheel me© gevuld."
(Wordt vervolgd