15695 Vrijdag 31 April. A0. 1911. <§eze <§ourant wordt dagelijks, met uitzondering en feestdagen, uitgegeven. van gpn- Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Offieieele Kennisgeving. Onder onze Vroede Vederen. feuilleton. Oe ware schuldige, LEIISCH PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 16 regel» /'LOS. Iedere regel meer 0.171. Grootere letter» naar plaateruimte. Kleine edrertentiëo ran 30 woorden 40 Oents eontant; elk tiental woorden meer 10 Cent».- Voor het inoasseeren wordtƒ0.05 berekend. PRIJS DEZElt COURANT: Voor Leiden per week 9 Oents j per 3 maanden I f 1.10. Eoiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd sijn 1.30. Tranco per post1.65. IIIJiDKKWKTT. Burgemeester <.n Wethouders van Leiden; Gezien art. 8 1ste alinea der Hinderwet; Brengen bij deze ter algemeen© kennis, dat door ben op heden vergunning is ver leend aan G. VAN LEEUWEN en recht verkrijgenden tot het oprichten van een ijsmakerij in het perceel Noordeinde no. 37. Burgemeester en Wethouders voornoemd, N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester. VAN STRIJEN, Secretaris. Leiden, 21 April 1911. De „Ju8êana"-b§oem. Op den dag, dat hier ter stede de ver jaardag van Prinses Juliana zal worden gevierd, dit jaar den lsten Mei, stelt het Bestuur der Vereeniging tot Bestrijding der Tuberculose zich' voor, weder als ver leden jaar een bloempje ten verkoop aan te bieden. Mogen er al redenen zijn, waarom deze bloem ook niet officieel den naam van Julianabloem kan heeten, do overgroot© meerderheid der Leidenaars zal dezen naam aan bet bloempje blijven geven, omdat zij de gedachte aan de weldaden, die de Be strijding der Tuberculose kan brengen, gaarne vereenigt met de dankbare herden king van den geboortedag van ons Prin sesje. Evenals verleden jaar zullen weder jonge meisjes hier in Leiden, voorzien van den bekenden band om den arm, onder toezicht van ouderen, voor 10 ets. cle bloempjes ver- koopen. In de dagbladen is geen oproeping voor verkoopsters geplaatst, aangezien het aan tal, die ons baar steun toezegden, reeds vol doende as In de omliggende gemeenten wordt de vei koop geregeld door de oomités, welke zich daar gevormd hebben. Het is onze innige hoop, dat dit jaar de verkoop van het bloempje zich weder in de zelfde sympathie als het vorige jaar moge verheugen. Na aitrek der onkosten bleef er .toen voor Leiden f 2350.76 over. In h'êt dezer dagen verschenen jaarver- sl'0 der Vereeniging tot Bestrijding der Tuberculose is uiteengezet hoe van deze opbrengst een afzonderlijk weldadigheidsr fonds is aangelegd, en hoe dit aan de behan deling van tuberculoselijders wordt besteed. Bij tuberculinebehandeling wordt de op- ïiame gedurende de dagen van behandeling ia een ziekeninrichting mogelijk gemaakt. Verder wordt geldelijke steun verleend Voor opneming in een sanatorium. Einde lijk, en wel vooral wordt er bijgedragen om de verpleging aan huis te verbeteren. Daar toe wordt in de eerste plaats een toelage gegeven voor het verkrijgen van een wo- BiBg, waarin de zieke naar eisch verpleegd kan worden. In de tweede plaats wordt .vrouwelijke hulp in de huishouding ver leend, waar de aan tuberculose lijdende huisvrouw, wegens haar dringende huise lijke bezigheden, zich niet de zoo noodige rust kan gunnen. Juist in Leiden, waar zooveel aan tuber culose geleden wordt, is deze weldadigheid zoo dringend noodig. Wie de jeugdige verkoopsters ziet, denke er aan dat door het koopen van een bloempje wordt bijgedragen tot het verzach ten van veel leed. Het Damescomité der Vereeniging tot Besbnjding der Tuberculose. Mevrouw KAMERLINGH ONNES— B IJLE VELD, Presidente. Mej. D. COEBERGU, Secretaresse. Mevrouw SIEGENBEEK v. HEU- KELOMLAMME, Penning- meesteresse. Mej. R. DRIESSEN. Eer huiselijk spel in drie bedrijven zou den wij de raadsvergadering van gisterna middag willen noemen, die weder bijna ge heel gewijd was aan kleine zaken- Eerst_ een voorspel, dat inderdaad plech tig inzette, waar de Voorzitter in waardee- rende woorden den ontslapen Commissaris der Koningin van ons gewest, mr Patijn, herdacht, die, zooals hij '"•pmerkte, in het bijzonder veel gevoelde voor de stad onzer inwoning, welke toespraak staande door de leden werd aangehoord, en waarbij zich de mededeeling aansloot dat B. en Ws namens het gemeentebestuur Z. K. H den Prins der Nederlanden hadden gehikgé- wenscht, waarop een telegram van dank betuiging was terugontvangen, waarop de heeren hun instemming mét applaus be tuigden. Toen volgde als middenbedrijf een vrij lange zitting met gesloten deuren, en ein delijk kwam het naspel, dat eerst pan het slot ietwat interessant werd. Er lieerschte overigens een lentestem ming. De meeste leden, oudeü en jongeren, deden ons denken aan Kmryvren in de wei, die, als de voorjaarszon hen koestert, door hcL moederschaap niet in bedwang te hou den zijn. Onze voorzitter, die met zachte hand de heeren wel te leiden weet. had er nu werk mee. Hij liet den hamer nog al eens vallen, en moest zijn stem wel eens verheffen om zich verstaanbaar te maken. De ingekomen stukken leverden ons weinig stof tot bijzondere bespreking. Men zal heb ben opgemerkt, dat het bestuur der Lees zaal een verzoek om een jaarlijksche subsi die beeft gedaan. Zonder slag of stoot zal dit verzoek vermoedelijk niet worden in gewilligd. We verwachten daarover ook in den Raad eenigen strijd. Na het heropenen der deuren hadden er eenige benoemingen plaats, waar alleen ernstig verschil van opvatting bleek te zijn, bij de benoeming van een eerste onder wijzc- res in de handwerken. No- 1 der voordracht werd met 15 stemmen benoemd, terwijl No. 2 haar met 13 stemmen na op de hielen zaï', en één stem in blanco was uitgebracht. Over de goedkeuring eener rekening van een instelling van liefdadigheid, meestal niets meer dan een blooten vorm, werd nu toch eenige discussie gevoerd. De Commissie van Financiën had. voorge steld de rekening van.heb R.-K. Wees- ©n Oudeli-edenhuis, dienst 1909, goed te keu ren, hoewel deze rekening niet geheel en aj beantwoordt aan de eischen door de wet gesteld. Door dit advies wellicht een beetje tot nieuwsgierigheid geprikkeld, vroeg de heer Sijtsma of het wel aanging voor een lichaam als een gemeenteraad om zijn sanctie te hechten aan iets wat niet in overeenstemming is met de wet? Do heer Reimering©r deed nu namens de Commissie van Financiën eenige mededee- lingen voor deze rekening. Het bleek daar uit, dat men nu betaald had, wat vroeger onbetaald was gebleven, een post van f 46,000 niet behoorlijk had gemotiveerd en effecten had. aangekocht waar belegging door hypotheken was voorgeschreven. Do Commi&sie had er heel wat werk mee gehad en herhaaldelijk met regenten overleg ge pleegd, waaruit der Commissie ten slotte bleek, dat deze volkomen ter goeder trouw hebben gehandeld en dat, voortaan goede rekening met de opmerkingen van do Com missie zal worden gehouden. Ook omdat er een einde aan do zaak moest komen, had zij de Commissie geadviseerd tot goedkeu ring der rekening en zij kon dit trouwens J met viijmoedigheid doen. De Raad legde zich er natuurlijk nu gaar ne bij neer. Dit geval leert ons weer, dat zoodanig onderzoek toch meer is dan een bloobe vorm alleen. De Oommissie verdient i voor haar accuratesse lof. j Ten aanzien van de nieuwe bedrijfsver- ordening voor de ftted elijke F abrieken van Gas Elecrfcrici beit maakten de heeren Pe rs on Fokker nog eenige opmerkingen, die evenwel door den voorzitter en den heer Koreyaar op bevredigende wijze konden worden beantwoord, zoodat deze verorde- Ding ongewijzigd doorging. Bij het voorstel van het, kohier der plaat selijke directe belasting kwam de heer Bosch' uit den hoek. Hij begreep dat de vaststelling van het kohier geen uitstel ge doogde, doch hij wilde aanvankelijk het percentage nog niet vastgesteld zien. Hij herinnerde er aan dat-ia i909 adressen van werkliedenvereenigingen waren ingekomen, en dat daarop nog nooit een praeadvies van B. en Ws. was verschenen. Wel waren dien aangaande door den heer Van Hamel als waarnemend burgemeester en later door den t-egemvoordigen voorzitter, het laatst nog in diens nieuwjaarsrede toezeggingen gedaan, en altijd had er bij den heer Bosch een stille hoop geleefd, dat het nog zou komen, doch dit kohier had hem daarin teleurgesteld. Met andere leden van ver schillende richting, had spr. een voorstel klaar gemaakt, waarin voor kleine inko mens degressie wordt voorgesteld; liever ecbteT zou hij zien dat B. en Ws. met een zoodanig voorstel kwamen. Dit ooilege be schikt over veel meer gegevens, terwijl de leden zelf omtrent de gevolgen van een voorstel, steeds min of meer in het onze kere verkeeren. Hij vroeg ten slotte of B. en Ws. met een voorstel in zijn geest zouden willen komen, liefst onder de conditie dat de vaststelling van het heffingspercentagc nu worde opgeschort. De voorzitter sprak er zijn spijt over uit dat zijn woorden bij de opening van dé eerste zitting in dit jaar teleurgestelde, verwachtingen bij den heer Bosch hadden opgewekt. Had liij kunnen weten dat men daaruit had opgemaakt dat een nieuwe re geling jeeds voor 1911 zou kunnen gel den, ,dan liad hij zich anders uitgedrukt. Zulk een regeling is inderdaad moeilijk. Zeker, B. en Ws. willen kleine inkomens ook gaarne ontlasten, maar men moet daar bij voorzichtig te werk gaan. De hofhoo- righeid bestaat niet meer en als men door te .hooge heffing de meergegoeden dc stad uitdrijft, zijn we nog verder van huis. En als de heer Bosch opmerkte dat men thans in Den Haag ook een tamelijk hooge hef- fing lieeft, dan antwoordt de voorzitter dat deze t och niet hooger loopt dan 4 pCt. De heer Bosch merkte hiertegen even wel later op dat men er dan nog meer betaalt .dan in Leiden, omdat men er nog andere heffingen heeft: bijv. straatbelas- ting, terwijl de gasprijs er ook hooger is. 't)En onze a.s. belasting op de openbare vermakelijkheden jnterrumpccixle men, waarop de heer Bosch antwoordde dat hij er .ook voor is dat niet alles op één kaart wordt gezet. Het .slot was dat dc voorzitter namens B. en Ws. een voorstel inzake de belas tingregeling toezegde, in den loop van de zen zomer, althans voor de behandeling der .begrooting voor 1912. Hiermede waren de heer Bosch en de mede onderteekenaars van een voorstel, dat nu in portefeuille bleef, tevreden ge*- stcld. De lieer Van der Eist bracht den toe* stand op den Stationsweg in verband met den jelectrischen tramaanleg ter sprake, waar bij ai de gewenschte verbeteringen ook jiogal iets ontbrak. De voorzitter wil de gaarne de aandacht aan hetgeen de heer Van der Eist aanvoerde, wijden, dooh merkte terecht op dat het hier be treft óf eigendommen van de Holl. Spoor weg-Mij. óf particulier eigendom (erven Caron) en dat de gemeente daarover geen zeggingschap heeft. Een opmerking van den lieer Corts dat de bewoners aan de eene zijde van dd Hooge woerd, die aangesloten zijn aan de Electrische Centrale, minder kabelhuur be talen dan die van de andere zijde, wat hij onbillijk vond, werd door den heer Korevaar aldus verklaard: voor meer dan 10 Meter kabel van den hoofdkabel moet huur betaald worden, onverschillig waar en hoe, dus onbillijkheid steekt er niet in. De heer Corts, hoewel erkennende dat het slechts een kleinigheid gold, was nog niet van de billijkheid overtuigd. Den overigen heeren boezemde dez<ej kwestie echter weinig belang in en ze vert langden kennelijk naar buiten, waar de lentezon vroolijk scheen. De Voorzitter sloot dus fluks de vergadering en men ging heen. Leiden, 2* April. Prof. mr. S. J. Fockema Andreae heeft de Raadsleden, die hem voor eenige weken ter gelegenheid van zijn 25-jarig ju bileum als Raadslid een diner aanboden, tot een gemeenschappelijken maaltijd uitgenoo- digd op Zaterdag 27 April in ,,Lion d'Or." Vanwege de afd. Leiden en Omstreken van den Bond van Technici zal alhier wei dra een lezing gehouden worden over het voor Leiden zeer actueele onderwerp: Welke wijze van vuil verwijdering is voor Leiden de beste V' Op de propagandavergadering, gister avond gehouden door den Bond van Boek- verkoopersbedienden en die in aanverwante vakken is het bestuur samengesteld uit de heeren P. Overman, voorzitter; J. A. M. van Schaïk, secretaris; D. Brouwer, pen ningmeester. Voor het akte-examen lager onderwijs is te Haarlem geslaagd mej. J. M. J. M. Berkeljon, van LeideD. Beroepen is bij de Geref. Kerk te Rot terdam. (vac. ds. Joh. Visser) ds. G. Els- hoven, te Bodegraven. De heer J, van der Linden, onderwij zer te Waddïngsveen, komt voor op de voordracht voor onderwijzer te Schiedam. Tot directrice van de Haagsche Diaco- nessemnricihting ist naar aan ,,De N. Cfc." wordt gemeld 'benoemd mevr. de wed. F.! C. de BasBeausar die reeds jaren lang met freule Elout van Soeterwoude heeft samengewerkt en als the sauriër© ja het be stuur zitting had. Tevens wordt door liet bestuur ernstig uitgezien naar iemand, die als hoofd der verpleging mevr. De Bas in haar werk zal kunnen bijstaan. Na het; bezoek aan Boskoop heeft de Oostenrijksche aartshertog-troonopvolger Frans Ferdinand Woensdag de inrichting van de firma Krelage te Haarlem bezocht en in gezelschap van den heer Krelage een rit door de stad en omstreken gemaakt. Donderdagmiddag bracht Z. Keiz. H. ge- ruimen tijd een bezoek aan de Loosduinsch© gr oenten veiling. Z. K. H. was vergezeld van één lid van zijn gevolg en de heeren J.. H. van Nes, voorzitter der Tentoonstellings commissie, en C. H. daas sen, rijkstuin- bouwleeraar, beiden te Boskoop. De voorzitter der vereeniging, de lieer A. H. Duijvestijn, liet den heeren de geheel eenige inrichting in ons land zien en .ieze namen een poos tussohen de kooplieden plaats. Nadat ook nog vele kweekerijen in het Westland bezocht waren, vertrokken de heeren weer naar Den Haag. De vorstelijke personen, die gisteren tevens nog eenige merkwaardigheden «ran de Residentie bezichtigden, keerden he denochtend om halfzeven peT Staatsspoor naar Weenen terug. De onthulling van het standbeeld van Tsaar Peter te Zaandam is bepaald op. 2 Mei. De Koningin-Moeder heeft gisteravond in ,,Diligentia" in Den Haag de uitvoering- bijgewoond van sonaten van Beethoven voor violoncel en piano, door Pablo Oasals en Julius Röntgen. Het hoogheemraadschap Delfland heeftf gisteren te Delft aanbesteed: het leveren en verwerken van basalt en s terts teen, tot onderhoud van de strandhoofden van Delf land. Minste inschrijver J. van der Plas, Har-* dings veld, voor f 26,140. De gemeenteraad van Rotterdam heeft gisteren het voorstel van B. en Ws., om do proef met de kostelooze openstelling vad het Museum voor land- en volkenkunde ei. het Maritiem Museum ook tijdelijk tofc d«3 werkdagen uit ie strekken, bij acclamatie* zonder disoussie aangenomen. Het voorBtel van B. en Ws. tot het bou wen van een tunnel, bij den spoorwego*^ei> gang bij Beugelsdijk, gaf in den Raad nog £3) Paul Harvey mompelde een antwoord, dat ik niet kon verstaan. Ik kon hem aan vankelijk onmogelijk aan het praten krij gen. Hij was vol wantrouwen en beschouw de mij in mijn hoedanigheid van detective als een natuurlijken vijand. Allengs wist ik hem te overtuigen, dat ik mij interesseerde voor zijn zaak om wille van zijn persoon, ^vat feitelijk de zuivere waarheid was. i»In de allereerste plaats moet u mij nauwkeurig mcdedeelen," begon ik, toen ik tegenover hem plaats genomen had, ,,wat ge van de aangelegenheden uwer tante weet. U zeide mij gisteren, dat haar dood goldelijik opzicht u geen voordeel kon aanbrengen. Is dat absoluut waar?" ^Absoluut; haar gehecle vermogen vervalt aan Arthur;" ,,Was zij rijk?" „Neen. Zij had, meen ik, jaarlijks negen honderd pond, en zij vermaakt^ alles aan Arthur, die de oudste was." „Is er nooit sprake van geweest, dat zij u haar vermogen zou nalaten, of dat zij uw broeder wilde onterven?" »In ernst geloof ik niet," zei Paul. „Ik vermoed..." Hij brak plotseling af. „Het is bepaald noodig, dat ik alles ver- tieme, wanneer ik u zal helpen." „U heeft gelijk. Nu dan. Tante hield niet zooveel van mij als van Arthur. Ik was niet z°o braaf als hij. Zij laakte mijn onso lide leven, zooals rij zich uitdrukte. Maar in den laatsten tijd was zij in één zaak op mijn hand. Mijn broer en ik beminden hetzelfde meisje. De moeder van deze jon ge dame wees mij de deur en gaf de voor keur aan mijn broer, omdat hij de erfge naam mijner tante was. Mijn tante echter, een zeer verstandige oude dame, had zich in het hoofd gezet, dat die jonge dame en ik beter bij elkander pasten Zij wilde, dat ik zou trouwen, cn zei in den laatsten tijd herhaaldelijk tegen Arthur, dat zij haar testament zou veranderen, ten einde de ge negenheid der jonge dame op de proef ie stellen. Deze was van meening, dat ik door omgang met slechte kameraden niet meer aan haar dacht, terwijl in waarheid ik al leen mijn verdriet in vroolijk gezelschap trachtte te vergeten. Eindelijk gaf zij aan den aandrang harer moeder toe en verloof de zich met Arthur." „Wanneer had die verloving plaats?" „Verleden week. Mijn tante was er zeer boos over. Zij keurde die partij geenszins goed." „En rij wensehte, dat gij die jonge dame zoudt huwen?" „Ja, ik geloof het wel." „Ondanks uw levenswijze?" „Zij daoht, dat het meisje rnij zou ophef fen en ik geloof, dat zulks hefc geval zou zijn geweest." „Dus bestaat er eigenlijk volstrekt geen reden, die u den wensch kon doen koeste ren, het leven uwer tante te verkorten? In tegendeel, gij leedt door haar dood nadeel.' „Zeker. Men kon bijna altijd wat van haar los krijgen, ten minste ik kon dat." „En toch bedreigdet gij de oude dame?" „O, dat was nooit ernstig gemeend. Me nigmaal, als zij mij lange predikaties hield, werd ik driftig. Eenmaal zeide ik tegen de jonge dame, die nu de verloofde van mijn broeder is, dat ik tante een ongeluk zou toe brengen." „Zoo, de jonge dame wist zulks? Dat ver klaart veel." „U wilt daarmede zeggen," merkte Paul met groote bitterheid aan, „dat zij, toen de ijselijke ontdekking werd gedaan, oogen- blikkelijk tot de gevolgtrekking kwam, dat ik mijn bedreiging had uitgevoerd? Dat heeft mijn broer mij reeds verteld." ,,U kunt 'bet haar waarlijk niet kwalijk nemen", hernam ik streng. „Wat moest zij trouwens er anders van denken?" „Ge hebt gelijk," kreunde Paul; „ik moet het wel gedaan hebben. Natuurlijk was ik dat nooit van plan geweest, maar op dien rampzaligen avond had ik inderdaad ruzie met haar en ik moet het wel gedaan heb ben, zooals Arthur zegt. Hij is nu naar Southend, om naar de boeken te zien. Vindt hij die, dan is de zaak uitgemaakt; dan moet ik het gedaan hebben." Hij sprak meer tot zichzelf dan tegen mij, maar ik had reeds zijn vertrouwen gewon nen. Hij gevoelde zich toch zoo onbeschrijf lijk ellendig en verlaten. Wat hij mij nu zeide, strookte volkomen met mijn opvatting van het onderhavige ge val. Ik had tijd gehad, daarover na te den ken, en het was mij duidelijk, dat mijn ver moeden van den beginne af juist geweest was. Paul Harvey had de daad gepleegd en wel geheel alléén. En toch, kon men hem er werkelijk van beschuldigen Ik geloofde onvoorwaardelijk aan zijn oprechtheid; daar omtrent kon geen twijfel ontstaan. Klaar blijkelijk had hij op het oogenblik, dat hij den moord bedreef, 'zich in een toestand van ontoerekenbaarheid bevonden, welke door de weitking van den chloral op de reeds verhitte hersens was veroorzaakt. Ik zag in deze verklaring niets onmoge lijks, alhoewel zij wèl ietwat buitengewoon was. Ik had reeds veel ondervinding opge daan betreffende de verschillende soorten van dronkenschap, en ik wist, welke zon derlinge toestanden zij bij nerveuze gestel len konden te voorschijn roepen. Ik had ook hooren spreken van een om zoo te zeggen onregelmatig weiiken der hersenen onder den invloed van een sterke dosis chloral, en ik had iemand in dien toestand dingen zien doen, waarvan hij den volgen den dag zich hoegenaamd niets meer kon herinneren. Daarom kon ik ook de meening van Arthur deelen, voornamelijk nadat ik zijn schildering van dergelijke voorvallen in 'het leven van rijn broeder had afgeluisterd. Deze leverden mij ook de eenige bevredi gende oplossing van het ingewikkelde raad sel. Van den eenen kant was ik er ten volle van overtuigd, dat Paul zijn tante had ver moord; van den anderen kant geloofde ik onvoorwaardelijk, dat hij zich de daad niet bewust was. Een of ander© verklaring moest daarvoor gevonden worden, en deze scheen mij volkomen aannemelijk. Maar tevens ontveinsde ik het mij niet, dat geen Engelsche jury zioh deze mcening van de zaak zou laten opdringen. Bij Fran- Eche gezworenen zou de man meer kans heb ben gehad. De Franech© zijn liohtelijfc ge neigd, aan een psychologisch wonder to ge- looven; maar twaalf nuchteren Engelschen zou men nooit kunnen doen gelooven, dat iemand een moord had begaan en zich dat' volstrekt niet meer kon herinneren. Bovendien: bekende Paul niet, dwaas,: maar eerlijk, dat hij ruzie met zijn tante gehad en hij haar uit zijn kamer geduwd had? Was zoo iets reeds meermalen voor gekomen Neen, 'hij had heb voorheen nooit gewaagd, haar aan te raken. Ik voelde, dab Arthur gelijk had. Het bes te, wat Paul kon doen, was, den Oceaan over te steken. Eenige uren geleden was ik vast besloten geweest hem te doen ar resteeren. Ik had bet plan gehad, mij met roem te overladen, door aan politie, auto riteiten en het publiek het schitterend suc ces mijner nasporingen te verkondigen.. Thans besloot ik, niet zonder hevigen twee strijd, een overwinning van mij zei ven, van dat alles af te zien. Ik voelde mij in zekeren zin tot deö rampzaligen moordenaar getrokken, of lie ver, ik voelde een soort ridderlijk verlangen den schuldige niet zwaarder gestraft te zien dan de mat© van zijn schuld bedroeg.: Ik wilde mijn best doen, hem te redden, de familie zou mijn diensten niet onbeloond laten. „Uw twijfel betreffende do boeken Ikan ik wegnemen", zeide ik. „Zij zijn in de kaat.. Ik heb ze met eigen oogen gezien. Een kast in den muur in de kamer van uw overle- den tante is er geheel me© gevuld." (Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1911 | | pagina 1