No. 15681.
XiESDSCEX DJS.GBIiJS.13, Maandag' 3 April. fwseda Blad.
Aim© 19 W.
Buitenlandseh Overzicht
De nieuwe Tariefwet.
FEUILLETON.
Pe was*e schuldige.
j)e rede van den Duitsohen R ij k s-
/|anaelier over de ontwapening en do.
/arbitrage heeft begrijpelijkerwijs in let
buitenland, vooral in Engeland en Frank
rijk, eenige ontstemming gewekt. Begrij
pelijkerwijs zeggen wij, want in Engeland
vooral is men thans vol van de vrede s-
i ideeën. Er worden groote bijeenkomsten be
legd, en onder alüe partijen is de gedachte
yan ontwapening thans populair.
Toch wordt ook hier overdreven, want
Bethmann heeft niet zoo weinig vreddiie-
yend gesproken als men wel voorgeeft. Hij
ia een koel, beredeneerd man en philosoof,
t<en zulke karakters vervallen niet spoedig
in geestdrift voor onderwerpen, die nog te
.weinig voorbereid zijn.
Bij de behandeling van het prooei-
LacourinParijs hebben de royalisten
zich blijkbaar nogal geweerd. Men herin-
1 eert zich, dat Lacour de man was, die mi-
nister Briand een poos geleden in zijn g©-
izicht geslagen heeft.
Dezer dagen vroeg een afgevaardigde in
'de Kamer, waarom men de kalme en be
daarde getuige zoo gebrutaliseerd had,
tnaar de interpellant werd stil toen Monis
jeen ver slagje uit het royalistisch blad
^Aofcion fnangaise" voorlas. Het luidde
aldus:
,,Dc 28ste van deze maand was voor onze
Vrienden een dag van buitengewone vreug-
de. Dank zdj den moed der veroordeelde
camelots is de republikeinsche justitie in-
gestort onder haar gemeenheid en angst.
Op een gegeven oogenblik was de recht
zaal het tooneel van een opstand, er klon
ken royalistische liederen, waarin de
machteloosheid van de republikeinsohe wet
ten om degenen, die geen vrees kennen te
'doen wijken, werd bezongen. Zij, die op het
einde der zitting aanwezig waren, hebben
kunnen zien, dat bij de noodige stoutmoe
digheid allee mogelijk is tegen de verrotte
organisatie van ons regeeringsstelsel Het
was een zitting, waarin de republiek een
ïlinken knauw heeft; gekregen. En wij zul
len op dezelfde wijze voortgaan."
De minister had ten slotte nog al succes,
jfcoen hij verzekerde dat hij ook op dezelfde
[wijze zal voortgaan met de camelots te be
straffen.
In Spanje is plotseling een mhniste-
trieele crisis uitgebroken. Terwijl Oanalejas
rijn moeilijke kerkelijke politiek voortzet,
en daarbij vrijwel slaagt, struikelt hij over
'een interpellatie naar aanleiding van het
1 [Ferrer-prooes.
Het ministerie heeft; Zaterdag zijn ont-
felag ingediend*
In de Kamer las de gtriffier een schrijven
Voor, mededeelend dat het ministerie ont-
Blag heeft aangevraagd. De zitting werd
daarna opgeheven.
De republikeinen riepen! „Leve de repu
bliek 1'' de monarchisten: „Leve de ko-
i hing!" „leve het leger."
Volgens een officieuze nota besloten de
ïnirusters tot hun ontslagaanvrage, omdat
gebleken was, dat er verschil van meening
bestond omtrent den gang van den parie-
pientairen arbeid.
Uit Engeland is weinig nieuws. Alleen
Iheeft de regeering nog eens duidelijk ge
zegd dat zij voet bij stuk houdt. Samuel
'de postmeester-generaal, heeft stellig
/ontkend, dat de regeering zou weifelen of
Op een compromis zou aansturen. De veto-
wet zal in het Hoogerhuis komen, aldus
Samuel, vroeg genoeg om voor de kroning
Safgeliandfeld te kunnen zijn. Het volk zal
een tweede verwerping, na de laatste ver
kiezing, niet meer dulden, zoo min als het
Kou dulden, dat Llyod George's begrooting
Voor een tweeden keer verworpen zou wor
den.
Tevens verluidt, dat meer dan 900 amen
dementen zijn voorgesteld op de veto-wet.
Dat belooft een langdurige beraadslaging.
In Rusland is nog steeds een ge-
bpannen toestand. Do crisis duurt voort.
16 tee'Is komen bedankjes in van leden van
'don Rijksraad en Doema, die aan een der
gelijke ontwrichting en gebrek aan eerbied
voor de „bij onveranderlijke Keizerlijke
wilsuiting" vastgestelde Grondwet niet m©e
willen doen.
Men verwacht thans een Doema-ontbin-
ding.
In elk geval kan men in Rusland dezer
dagen nog wel interessante gebeurtenissen
verwachten.
Het ontwerp van wet ter vaststelling van
nieuwe tarieven is thans, gelijk we reeds
meldden, bij de Tweede Kamor ingediend.
De Regeering zegt in haar Memorie van
Toelichting dat zij de opbrengst van invoer
rechten het aangewezen middel vindt ter
bekostiging van de uitgaven die de sociale
verzekering zal meebrengen.
Gewezen wordt op het feit, dat de voor
gestelde tariefverbooging niet zoozeer een
beschermend karakter heeft als .wel een
fiscaal karakter. Dit blijkt ook uit de meer
dere opbrengst van bet tarief, die op pl.m.
tienmillioenia geraamd.
Immers ware bet oog voornamelijk ge*
richt geweest op bescherming der Ne der-
landsche industrie ware het mitsdien de be
doeling geweest buitenlandsohe fabrikaten
zooveel mogelijk te weren, dan zou eenrar
ming der meerdere opbrengst tot bet hier
voor vermelde bedrag een onoprechtheid
zijn.
Toch is rekening gehouden met de bezwa
ren, die de Nederlancleohe industrie en han
del ondervindt van het protectionistisch
stelsel, dat in bijna alle staten van Europa
en Amerika ia ingevoerd.
Intusschen vermeene men niet dat de
Regeering door het thans voorgestelde ta
rief stappen heeft gedaan in een richting,
diie moet leiden tot een handelspolitiek als
op dit oogenblik in nagenoeg geheel de we
reld wordt toegepast. Beschouwt men de
rechten die by bet ontwerp worden voorge
steld in het licht van de buitenland sche ta
rieven, dan zal men moeten erkennen,
meent de Regeering, dat hetgeen wordt
voorgesteld in het algemeen zeer matig is.
Er zijn goederensoorten waarvoor de rech
ten niet zijn verhoogd, doch wel verlaagd.
De Regeering merkt op dat de mogelijk
heid niet is uitgesloten dat van enkele
consumptie-artikelen de prijs eenigszins
zal stijgen. Men waohte zich echter voor het
schrikbeeld „Alles zal duurder worden."
Immers de voorgestelde rechten zijn niet
voldoende hoog, om het den buitenlandseh en
importeur onmogelijk te maken zijn goede
ren hier te lande \e plaatsen en waar hij
daarbij de ooncurreutie van de binnenland
sohe industrie zal hebben te overwinnen, be
staat er een goede kans, dat hij in plaats
van zijn product hier te lande duurder te
kunnen plaatsen, tot behoud van zijn afzet
een gedeelte van zijn winst zal laten val
len. Evenmin zijn naar de meening van de
Regeering de voorgestelde rechten hoog ge
noeg om aanleiding te geven tot vorming
van combinaties van inlandsche industriee-
len, met de bedoeling om de prijzen op te
zetten.
De Regeering wijst er op, dat de boo-
gere opbrengst van het tarief ten goede
komt aan de sociale verzekeringswetten en
pensioenen en grootendeels bestemd is tot
dekking vaö het verschil tussohen de kos
ten van de pensionneering van de arbeiders
van het tegenwoordig geslacht en de pre-
miën, door dat geslacht op te brengen.
De tariefwet zal zoo spoedig mogelijk in
behandeling worden genomen. Dadelijk na
Haar tot-stand-koming zal jaarlijks van de
opbrengst oen gedeelte voor de arbeiders-
pe-nsionneering worden gereserveerd. Zoo
stelt de Regeering zich voor dat geleidelijk
de invoering van de verschillende verzeke
ringswetten verband houdt met de daarvoor
ver ei sche financiën.
Het wetsontwerp draagt de onderteeke-
ning van de minister van Financiën, van
Buitenlandsohe Zaken, en van Landbouw,
Nijverheid en Handel.
Het wetsontwerp betreft Grond stof
fen, Halffabrikaten, afge
werkte fabrikaten en geheel afge
werkte fabrikaten.
Hieronder volgt de nadere uiteenzetting: 1
I. Grondstoffen, die de nijverheid en cie
landbouw uit het buitenland moeten be
trekken, blijven vrij van invoerrechten,
omdat die hier te lande niet of niet in vol- -
doende hoeveelheid verkrijgbaar zijn; bij
voorbeeld metalen, hout, katoen, wol,
steenkolen enz. Het begrip „grondstoffen"
zal in ruimen zin moeten worden opgevat,
zoodat behalve de geheel ruwe grondstoffen
in het algemeen ook vrij blijven die, welke
reeds eenige eerste bewerking hebben on
dergaan, hetzij omdat die bewerking hier
te lande niet of niet in voldoende mate
plaats vindt, zooals bijv. het geval is met)
ruw gietmetaal, plaatijzer, metaaldraad
enz., hetzij omdat die bewerking door de
eischen van liet verkeer geboden wordt,
bijv. gezouten huiden, wlke zonder zouting
tot bederf zouden overgaan; hout behakt
of doorgezaagd, dat zonder die eenvoudige
bewerking, moeilijk is zeeschepen zou kun
nen worden geladen, zonder dat de trans
portkosten belangrijk hoqger zouden wor
den, enz.
II. Halffabrikaten worden belast met een
geringer recht, verband houdende met den
graad van bewerking. Zijn zij nog niet tot
een voorwerp mot een bepaalde bestemming
gevormd, dooh slechts zoover bewerkt, dat
zij kunnen dienen voor de samenstelling
van andere voorwerpen, dan worden zij over
het algemeen belast met een recht over
eenkomende met 3 tot 6 pCt. van hun
waarde.
Als voorheelden van de hierbedoelde ar
tikelen wordt gewezen op geschaafd en ge
ploegd timmerhout, atoepen platen of blok
ken, leder enz.
III. Afgewerkte fabrikaten, voor zoover
die naar hun aard nog niet voor direct ge
bruik door den consument geschikt zijn en
die daartoe hier te lande nog moeten wor
den bewerkt, zijn in het algemeen belast
met een recht van 10 pCt. der waarde.
Hiertoe behooren manufacturen, - deuren,
ramen, kozijnen, schoorsteenmantels en der
gelijke.
IV. Geheel afgewerkte fabrikaten, die
zonder nadere bewerking en zelfstandig
voor het gebruik van den consument ge
schikt zijn, worden in het algemeen belast
met een recht, overeenkomende met 12 pCt.
der waarde.
Ter gerusttelling van hen die ineenen dab
door de Tarief herziening de „handelsbe
langen" van Nederland zullen worden ge
schaad, wordt opgemerkt, dat belangrijko
stapelarfcikelen als tabak niet hooger wor
den belast dan thans heb geval is of wel vrij
blijven, bijv. koffie; dat in het algemeen van
grondstoffen als steenkolen, ertsen, granen,
garens, enz., geen invoerrechten worden ge
heven, zoodat niet wordt ingezien, waarom
heb handelsverkeer belangrijke wijzigingen
zou ondergaan.
De regeering erkent dat er opraaken kun
nen optreden, die het nooddg zouden kun
nen maken, dat als tijdelijke maatregel, van
een min of meer groot aantal thans vrijge
stelde goederen invoerrechten worden gehe
ven of de daarvoor vastgestelde invoerrech
ten worden verhoogd.
De noodzakelijkheid tot het nemen van de
hierbedoelde maatregelen zou kunnen ont
staan uit het feit, dat in eenig vreemd land
wordt overgegaan tot heffing van hooge in
voerrechten op goederen, die speciale pro
ducten zijn van ons land of van onze kolo
niën of wel daaruit, dat zekere goederen
worden getroffen met een zwaarder recht
bij herkomst uit Nederland of zijn koloniën
dan bij aanvoer uit andere landen.
De regeering acht het daarom gewensoht
in onze tariefwetgeving de bevoegdheid neer
te leggen tot het nomen van retorsiemaat
regelen.
Met intrekking van artikel 28 der wet
van 1850, word te dien aanzien in de artt. 9
en 10 een regeling voorgesteld.
De vraag aan wien de beslissing is op te
dragen in geschillen nopens de toepassing
van het tarief heeft een punt van ernstige
overweging uitgemaakt.
Voorgesteld wordt de instelling van een
Tariefcommissie ('welke in tweede instantie
beslist, terwijl de beslissing in eerste instan- -
tie is opgedragen aan den betrokken direc-
teur der invoerrechten), bestaande uit ze-
ven leden, waarvan één, tevens voorzitter, i
wordt benoemd door de Kroon, en een door
elk der Kamers van Koophandel en Fa- j
brieken te Amsterdam, Rotterdam, Gronin- j
gen, Enschede©, Tilburg on Maastricht.
Het tarief is ingedeeld in 13 groepen:
I. Dieren en dierlijke producten.
II. Plantaardige voortbrengselen.
III. Mineralen, metalen en fabrikaten
daarvan.
IV. Meel en meelfabrikaten.
V. Chemische producten geneesmiddelen, j
drogerijen, verf- en kleurstoffen en looi-
middelen.
VI. Oliön, vetten, harsen, was, teer, pek
en distillatieproducten van teer en van
steenkool.
VII. Hout en fabrikaten daarvan.
VIII. Huiden, vellen en leder.
IX. Garens, weefsels en stoffen, kleede
ren en modewarem
X. aardewerk, pottenbakkerswerk, gebak
ken steen en andere kunststeen.
XI. Glas.
XII. Papier.
XIII. Voeding»- en genotmiddelen.
XIV. Rijtuigen, voertuigen, vaartuigen
en vliegmachines.
XV. Voorwerpen van verschillende grond
stoffen.
Wat betreft groep I (dieren en dierlijke
producten) worden geheven van paarden,
muilpaarden en ezels rechten varieerend
van f 10 tot 12, waaronder paarden voor
de slachtbank bestemd ad f 3 per stuk.
Fokpaarden blijven vrij van reoht.
Vrijgesteld zijn ossen, stieren, koeien,
jongvee, kalveren, nuchtere kalveren, scha
pen, lammeren, bokken, geiten en varkens.
Alle wild niet afzonderlijk in het tarief
genoemd is vrij, behalve herten, reeën, wil
de zwijnen, hazen en konijnen waarvan het
recht bedraagt vSn f 15 tot 10 oents per
stuk.
Kalkoenen, fazanten, poularden, kapoe
nen, ganzen en zwanen worden belast met
50 ets. per stuk. Ander pluimvee en eetbaar
gevogelte met 10 ets. Zang- en siervogels
zijn vrij.
Bijen in korven en in kasten niet zwaar
der dan 15 K.G. bruto zijn vrijin kasten
boven dit gewicht f 8 per 100 K.G.
Vrij ia versche viech, voor zoover zee-
visch, zoetwaterviseh en gezouten zeevisoh.
Gedroogde en gerookte visoh zijn belast
resp. met f 1.50 en f 5 per 100 K.G.sohild-
padden, kreeften en oesters met f 25 per
100 K.G.zijn zij gekookt, ingemaakt of
op andere wijze voor dadelijk gebruik toe
bereid, dan bedraagt dat recht f 30 per 100
K.G.
Schaal- en schelpdieren niet in het tarief
genoemd zijn vrijbehoudens in blik, bus,
flesoh of pot en dergelijlke emballage als
wanneer zij belast zijn met f 15 en f 25 per
100 K.G.
Voor rund- en kalfavleesch is het bestaan
de tarief gevolgd en daarmede ia het tarief
voor s o h a p e n v 1 e e s c h thans gelijk
gesteld, zoodat het; thans voor de bovenbe
doelde vleesch soorten bedraagt: versoh,
bevroren of gezouten f 6 per 100 K G.; ge
rookt of gedroogd f 8 per 100 K.G.
Paarde vleesch ia belast, in vorengenoem
den toestand resp. ad f 3 en f 8 per 100
K.G., terwijl aan hetzelfde reoht wordt
onderworpen walvisohvleesoh, om
dat; ia den laatsten tijd dit soort vleesch,
in den regel in den vorm van z.g. spiertjes
paarderookvleesch woTdt ingevoerd.
Versch of gezouten Australisch of Amerï-
kaanseh vleesch verpakt in bussen enz.
waarop tot dusver een uitzondering was
toegelaten wordt thans belast.
Onversmolt'en of versmolten vet wordt
thans in tegenstelling met vroeger, belast
met f 3 per 100 K.G., behoudens vet be
stemd voor de fabrioage van margarine of
stearine, dat vrij ia.
Reuzel als zijnde in hoofdzaak voedings
middel voor de lagere standen is v r ij.
Margarine, die in het ontwerp gelijkge
steld wordt met boter, wordt belast met
f 10 per 100 K.G.
Blijft versche melk vrij^ daarentegen
worden gecondenseerde en ge
droogde melk reap belast met. f 1.50
en f 1 per 100 K.G.
Met uitzonderingg van potkaas wordt
buitenlandseh© kaas belast met
f 25 per 100 K.G.
Kaasstremsel, zoo vloeibaar ais
in poedervorm, f 5 per lOo K.G.
Waar in het algemeen haar, ofschoon
bij het bestaande tarief belast, in het ver
volg geheel vrij zal worden toegelaten,
wordt echter voorgesteld van geprepa
reerd menschenhaar een recht
te heffen van f 50 per 100 K.G.
Vilt, thans getroffen door 5 pCt., wordt
nu belast, met' 6 pCt.
Een invoerrecht op e i e r n wordt o n-
g e w e n s o h t geacht, als zoude uit
sluitend fiscaal werken eB een belasting
leggen op voükavoedsel.
Honig en kunsthonig wordt be
last met f 8 per 100 K.G.
P a a t 1 e n, ook al zijn aij aan snoeren
geregen of in sieraden gezet, zijn v r ij.
Groep II omvattende (plantaardige voort
brengselen) laat vrij granen ongedorseht
of gedorscht.
De Regeering zet uiteen waarom zij
geen graanTeohten wil heffen.
Zoolang de Nederlandsohe akkerbouw niet
in de behoefte van graan kan voorzien zou
een dergelijke heffing f i! s o a a 1 werken
en op die wijze er toe medewerken den prijg
van het koren hier te lande te verhoogd
en dus zoo wed het brood al» hef veevoeder
duurder te maken.
R ij s t in doppen of gepeld, alg zijnde
volksvoeding, blijft evenzeer v r ij.
E rwten en boonen en andere peul-
vruohten, versoh en gedroogd blijven vrij,
maar in verduurzaamden toe
stand worden zij b el a s t met f 6, f 2£
f 3.50 en f soortgewijs en per 100 K Gf
Hetzelfde geldt ten aanzien van versche
en verduurzaamde groenten, behou
dens het bedrag van het reoht.
Tomaten vroeger belast met 5 pCt.
der waarde worden nu aan een specifiek
reoht onderworpen, evenals appelen on
peren.
Druiven worden onderworpen aan
een eeizoentariof en wel:
a. gedurende het v. dvak 16 Auguetujl
Vm. 14 October f 2.60 per 100 K.G.
b. van 16 October t/m. 14 Augustus f 10
per 100 K.G.
Het recht op amandelen wordt ver
hoogd van f 4 op f 5 per 100 K.G.
Andere noot- en pïtsoorten vroeger ale
amandelen beschouwd, worden in verband
hiermede bezwaard met f 8 per 100 K.G.
R o ij n e n worden getroffen met f 2.50
per 100 K.G. (vToeger f l).
Sinaasappelen zullen onderhevig
zijn aan een reoht van 50 ets.; manda
rijnen van f 1.50 en oitr ocinen van
60 oents, alles per 100 K.G.
Ingemaakte vruohten, vroeger
aan een recht naar de waarde onderwor
pen, worden nu door een specifiek reoht
getroffen.
Vruchtenmoes meb of niet met
suiker bereid, wordtf onderworpen aan een
grondreoht van f 5 en verder aan een recht
verband houdende met den accijns van de in
de jams aanwezige suiker.
Vooir gedroogde citroen- en oraa
jeöohillen wordt een recht van f 1 per
100 K-G. voorgesteld.
Boo men, hees tere, enz., af get no*
den bloemen, takken, b 1 a d e d
blijven vrij.
.Verder wordt vr ij gelaten een uitge
breide groep van plantaardige voor>
brengselen van verschillenden aard, w.o.
hooi, stroo, aardappelen, beetwortelen, ons*,
enz.; terwijl ook is afgezien van octn in
voerrecht op veevoed erkooken, bos
wel er nu en dan op is aangedrongen-
Vezel-, vlecht- en #pinstoffen blijven even
eens vrij, behalve watten waarvoor f 10
pdr 100 K.G. wordt voorgesteld.
Aan groep IH (omvattende mineralen
metalen en fabrikaten daarvan) wor<&
o.a- ontleend
Marmer, hardsteen, graniet,
Kandeteen en andere natuurlijk©
t e e n wordt alleen belaft en wel met 6 pGtr.
4)
Teil tweede, dat de zwad-te koffer het
'eigendom was van mejuffrouw Simpson,
!wr>nt dat had het dienstmeisje zonder eeni-
ge aarzeling bevestigd.
Het verhoor van mej'uffrouw Simpson
[was natuurlijk van veel grooter aanbelang
geweest. De heer Gaston Tasset haalde
dienstvaardig zijn protocol te voorschijn en
ga[ het mij te lezen. Wellicht had hjj dat
niet moeten doen; maar hij was o, zoo blij,
Idat ik hem in deze aangelegenheid wilde
helpen.
Hét gedrag der jong© dame was zeer
eigenaardig en sloot elke gedachte aan haar
onschuld ten eenenmale uit. Zij had bereid
willig bekend, dat haar naam en die harer
moeder Simpson was, zooals op de bagage
stond aangegeven, en dat zdj dienzelfden
morgen Londen hadden verlaten^ Da den
nacht in een hotel te hebben doorgebracht.
Toen rij echter werd ondervraagd nopens
'haar gewone verblijfplaats en waar zij den
yorigen dag had vertoefd, had zij eensklaps
geweigerd te antwoorden. Na kort overleg
evenwel was zij van besluit veranderd en
had zij haar nauwkeurig adre3 in Tooiing
opgegeven, met de opmerking er bij, dat
rij den vorigen dag met haar moeder in het
hotel was gekomen, om den volgenden mor
gen dichter bij het station te zijn. Dit laatste
gezegde was door het dienstmeisje, dat we-
,der voorgeroepen werd, ondanks alle wen-
_ken en teeken» van haar jonge meesteres
ten eenenmale gelogenstraft. Het meisje
vertelde den commissaris, dat de dames de
laatste drie weken hadden doorgebracht in
Southend, en dat zaj van Southend en niet
van Too ting naar Londen waren gegaan.
Er kwam nu aan het licht, dat het dienst-
meisje in dien tdjd niet baj de dames was
geweest, maar 's morgens, uit haar woning
van Tooting komend, aan het station zich
bij haar gevoegd had. Dit kon het feit
verklaren, dat zij de vermoorde persoon
niet kende. In elk geval deze gevolg-
trekking scheen zeep juist wist mejuf
frouw Simpson wie de dood© was, en het
meisje wist dat niet
„Lieve hemel, mejuffrouw", riep het
meisje, in tranen uitbarstend, „u weet, dat
ik de zuivere waarheid spreek; waarom
stuurt u niet om mijnheer Herveyt"
Van nu af had de commissaris een stren
gen toon aangeslagen en was het gedrag
van mejuffrouw Simpson nog onhandelbaar
der geworden. Zij had nochtans toegege
ven dat de koffer ontwijfelbaar haar toe
behoorde en evenzoo de sleutel.
Men had een handdoek in den koffer ge
vonden. Was die haar eigendom? Neen.
Wist zij, of meende zij te weten, wien die
doek moge lij berwiilze kon toe behooren
Neen.
Hi} was gemerkt met de letters E. R.
Kon rij zich eenig denkbeeld vormen
op welken naam die letters betrekking had
den? Zij weigerde antwoord op die vraag
te geven.
Het ondergoed der overledene was met
dezelfde letters gemerkt; vermoedelijk was
dus ook de handdoek haar eigendom ge
weest). Kon mejuffrouw Simpson de over
ledene identifiëeren Ja.
Toen ik bij dit punt van het protocol ge
komen was, verwonderde ik mij en toch
had ik eigenlijk niet anders verwacht. Mijn
verbaring nam toe, toen ik de twee vol
gende regels las:
„Wilde zij zeggen, wie de overledene ge
weest was?"
„Neen."
Het bleek onmogelijk te zijn meer uit haar
te krijgen. Verzoeken en bedreigingen wa
ren even vruchteloos gebleven. De commis
saris had wanhopig het- voorloopig onder
zoek gesloten en de jonge Engelsohe waa
in het arrestlokaal gebracht, besohuldigd
van moord op een onbekend persoon. De
commissaris had zich een meening omtrent
het geval gevormd.
Tegen de lijfstraffelijke rechtspleging op
het vasteland heb ik slechts één grief, maar
een grief van ernstigen aard. Naar mij
dunkt, laat zij den beschuldigde geen kan».
Is hij eenmaal in hechtenis genomen, dan
wordt hij onverwijld schuldig verklaard en
van nu af kennen rechter en officier van
justitie sleoht» dit óéne streven, hem tot be
kentenis te dringen, te pressen. Ik Heb
meeiugmaal intelligente ambtenaren zoo
als bijvoorbeeld de heer Taaset dit feit
hooren toegeven en beklagen. Bij deze ge
legenheid evenwel deelde Leo Tasset d^n
argwaan van rijn neef ten opzichte van
mejuffrouw Simpson. Er moest alleen nog
maar worden uitgevischt, of zij medeplich
tigen had, of dat zij zelve wellicht slechte
als helpster bij den moord wae werkzaam
geweest. Want dat er zware verdenking
op baar rustte, daaromtrent kon, volgen»
hen, niet meer de geringste twijfel bestaan.
Ik moet bekennenf dat zij gelijk hadden
Zij telden alle punten tegen haar bijeen en
dat bedrag maakte ontegenzeglijk een zwaar
schuldregister uit. Mejuffrouw Simpson
had van den beginne af geweten, welken
verschrikkelijken inhoud haar koffer bevat
te, dien zij om de een of andere reden
uit Engeland wilde verwijderen. Waarom
had zij dien koffer meegenomen?
Vermoedelijk om het lijk te brengen op
een plaats, waar het begraven of met gering
gevaar voor ontdekking achter gelaten kon
worden. Klaarblijkelijk had zij vertrouwd
op het toeval, op de groote hoeveelheid van
haar bagagestrukken, op haar overredings
kunst, op het touw, op den sleutel, die ver
loren heette; op dab alles bijeengenomen,
ten einde de aandacht af te leiden. Slechts
een samenloop van noodlottige omstandig
heden, alsmede de onbeleefde eigenzinnig
heid der douanen, hadden haar plan ge
dwarsboomd. Zooveel was den beiden Fran-
schen duidelijk en mij niet minder.
Evenzoo stond het vast, dat rij van den
moord afwist en dat de naam van het
slachtoffer geen geheim voor haar was.
Zdj had getracht den heer Tasset met betrek
king tot haar verblijf te Southend op een
dwaalspoor te brengen. Zij had toegegeven,
en haar dienstmeisje had het bovendien
bevestigd dat de koffer haar eigendom
was; maar rij bad elke opheldering betref
fende den daarin gevonden handdoek ge
weigerd.
Ook het dienstmeisje had men wegens
dezen handdoek ondervraagd Uit haar
getuigenis wag gebleken^ dat hij niet be
hoorde tot het linnengoed van mevrouw
Simpson, of er toe kon bohooren. Mijn
eerste indruk was geweest, dat de lettere
wellicht er .j gevoegd waren om de jus
titie opzettelijk op een dwaalspoor te bren
gen, doch ik erkonde mijn vergissing, toen
ik van den heer Gaston Tasset vernam, dat
het ondergoed van de vermoorde dezefde
lettere droeg. De handdoek had derhalvr
haar toebehoord,
IV.
„Eén ding valt niet te ontkennen," zeid©
Leo Tasset, toen wij in het bureau van zija
neef de aangelegenheid behandelden, „de
jonge dame is van het geheels geheim vol
komen op de hoogte. Ja, meer nog; vermoe
delijk werd de daad gepleegd door haaf
of op haar aansporing."
„Ongetwijfeld," gaf ik ten bescheid
„Maar ge zult zien, dat mejuffrouw Sirnp^
son niet alleen staat."
„Best mogelijk," gaf Leo toe.
„En zelfs, dat zij nummer één is."
„Waarom?" vioeg Gaston verrast.
„Dat weet ik niet. Het kan rijn, dat ik
mij vergis, maar ik geloof het nu eenmaaL"
„Ifc zal u zeggen waarom," kwam Leo
lachend tussdhenbeide. ,^Zij is jorig, zij
is een landgenoot van mijnheer, met een
buiging aan mijn adres rij is interes
santen ze zou moordenares zijn? Fi
done Idat zou verschrikkelijk wezen, Dui
moet er nog een nummer bestaan."
(Wordt vervolgd)
