No. 15638.
LE1DSGH DAGBLAD, Zaterdag* It Februari. Berste Blad.
Auuo 1911,
PERSOVERZICHT.
Tweede Kamer.
8GHET8 UIT DE RECHTZAAL.
In een kraiskopje Wijziging Bak
kerswet zegt „D e Maasbod e", dat
in dat blad voorkwam een bericht van zijn
Haagsehen correspondent, waarin o.m. ge-
Begd werd: „Hieruit blijkt, dat de Minis-
ter is geweken voor den- aandrang, van anti.
ïevolutionnaire zijde op hem uitgeoefend,
om alleen te regelen den arbeidsduur van
[werknemers en niet dien van zelf meewer
kende werkgevers."
Dit bericht is onjuist. De bepaling van
het vroegere ontwerp, waarbij de arbeids
regeling van den gezel ook gold voor Jen
patroon, is gehandhaafd gebleven in het
gewijzigde ontwerp.
Alleen k een kleine formeele wijziging
Ingebracht, ten gevolge van het verrollen
'der bakkersraden.
Kon volgens de oude bepalingen een pa
troon van den bakkersraad verlof krijgen
om te werken op tijden, gedurende welke
voor gezellen de bakkersarbeid verboden
jtras, thans moet dat verlof gegeven wer
den niet meer door den bakkersraad, maar
door de Gedeputeerde Staten, die daar
toe voorgelicht worden door een com mis
sie, door de Koningin te benoemen.
Do bakkersraden zijn dus vervallen. Deze
publiek-reohtelijko regeling van de arbeids
organisatie was nog wel verdedigd als een
streven in de richting van de Christelijke
Staatsidee, volgens welke de Staat is eon
uit verschillende cellen organisch opge
bouwd geheel
De oppo-sdtio was echter te sterk.
De Ohrktebjk-Historisohe heer Van Id-
#ing& was de eerste, die zijn stem tegen het
'ontwerp op de bakkersraden verhief: men
ging hier zoo meende hij i*1 de rich
ting der Staatsvoogdij en daarom was hij
principieel gekant tegen iedere opdracht
van publiek gezag aan zulke lichamen als de
Voorgestelde bakkereraden.
De socialist Schaper verklaarde, dat een
fcmendement, om de bakkersraden uit het
Systeem te lichten, zou kunnen rekenen op
de stemmen van de soo.-dem. Kamerfractie.
Do Unie-liberaal Goeman Borgesius vond
'eveneens de hakkersraden principieel ver
koelde instellingen.: zij zijn niet democra
tisch, ze zijn niet een vorm van gezonde
decentralisatie, maar zij zijn gegrond op de
speculatie op het eigen belang van. belang
hebbenden.
De heer Aalberse zei-de, aan den kant
van den Minister te staan; took had bij
geen groote bewondering voor de getrof
fen, regeling. Hij keurde het n.1. af, dat
de Minister incidenteel deze zaak geregeld
Wd en niet als bij de Ziektewet een alge
meen e regeling had getroffen. Ook was de
bevoegdheid, welke aan de bakkersraden
gegeven werd, te gering.
Het Ast.-Rev. lid Van der Molen schaar
de zich geheel aan de zijde van minister
Talrna, en verweet den heer Van Jdsirga
aajji gezegde, als zouden de bakkersraden
niet in overeenstemming zijn met het anti-
srevolutionnair beginsel.
Deze staalkaart van meeningen doet zien,
hoe weinig het ontwerp op de bakkersraden
kon rekenen op krachtigen steun zelfs van
de eigen partijgenooten. Verschillende prin-
©ipieele voorstanders hadden gewichtige he
rwaren tegen de regeling, zooala ze daar
lag; verschillende bondgenooten waren prin
cipieel tegen de invoering der bakkersra
den.
Minister Talma was zot doende genood
zaakt rijn ontwerp van wet op de bakkers
raden in te trekken Jammer voor den werk-
zamen minister, dat hij zijn idee moeBt la
ten varen.
Met de instelling van de bakkers raden
zouden wij in nieuwe banen van bedrijfs
organisatie getreden rijn, en deze nieuwe
regeling meende de Minister dat juist in
de lijn der anti-revolutionnaire beginselen
lag. Daarom vooral moest het hem zwaar
treffen door rijn politieke vrienden verla
ten te worden.
Het ontwerp ig thans danig besnoeid en
aan veler wenschen te ge-moet gekomen.
Zoo o.a. ook aan den wensoh der socialisten
om den arbeidsduur der bakkersgezellen te
regelen, en wel oip den grondslag van tien-
urem&rbeid.
Of het nieuwe ontwerp thans wet zal
wordenl
„Het Centrum" schrijft, Vermel-
ding, 'dat de Bakkersra.den zijn ver
vallen:
De regeling der arbeidstijden betreft met
enkel 'meer den nacht en den Zondag, maar
wordt algemeen. Op dit laatste vooral
was Van verschillende zijden aangedrongen.
In tal van. bakkerijen bestaan zeer lange
arbeidstijden, zoodat een ingrijpen van den
wetgever alleszins rationeel mag Iieetcn en
urgent bovendien. Het bedrijf zal zioh, ge*
lijk de Minister meent, naar do wettelijke
bepalingen daaromtrent weten te voegen,
ben indruk, waarin Z.Exc. wel nkt
alleen zal staan. In elk geval is het noo
dig, dat overmatige arbeid wordt tegen
gegaan, wijl hij van niemand mag worden
gevergd.
Op het gewijzigd ontwerp komen wij
nader terug.
Nu zij er slechts op gewezen, dat de
Minister 'als regel een feitelijken arbeids
tijd Van tien uren beoogt en in dien zin
zijn wijziging en uitbreiding van het oor
spronkelijk ontwerp heeft aangebracht. De
Katholieke organisaties, die voor den tien
uren-dag hebben gemanifesteerd, zullen on
getwijfeld ïnet voldoening van de nieuw
voorgestelde Bakkerswet kennis nemen.
Waarlijk, het valt moeilijk te ontkennen,
dat minister Talma een werkkracht ont
wikkelt, die bewondering moet afdwingen,
ïneent „De (anti-revol.) Rotterdam
mer." De heeren in Den Haag aldus
gaat 't blad voort werden op 'n belangrijke
mededeeling vergast: het gewijzigde ont
werp Bakkerswet betreffende nachtar
beid, Zondagsrust- en arbeidsduur van ge
zellen Was reeds ingekomen, terwijl het ne-
venontwerp, B akkersrad enwetwerd inge
trokken.
Het blad is daarmee ingenomen. Tegen
de Bakkersraden waren zoo. veisen on
derscheiden bedenkingen ingebracht, dat het
tact en vroed beleid verraadt door dit bij
komstig "ontwerp je het hoofd voorstel niet
in gevaar te willen brengen. De goede ge
dachte, welke in deze Bakkersradenwet on
getwijfeld schuilt, kan nu naar het anti-
revol. blad meent op meer algemeen be
vredigende wijze worden verwezenlijkt.
Het blijkt wel, dat hetminister Talma
diepe ernst is met de sociale wetgeving.
Het kabinet doet wat het kan.
Maar hu de Kamer! Links vreest liet
blad zal het niet ontbreken aan pogin
gen óm de spoedige tot-stand-koming van
gewensclite maatregelen te belemmeren. Het
voorstel-Schaper, om de Ziekteverzekering
nog in de afdeelingen te behandelen, maakte
hoogst ónbevredigenden indruk. Het sohijnt
wel óf het nu reeds vaststaat: het Kabi
net mag en moet niets, letterlijk niets,
tot stand hebben gebracht.
Rechts kan het anders doen zijn. We zijn
thans 'genaderd tot edn hoogst ernstig punt
in ons parlementaire leven. De vraag of
nog lange jaren het bewind zal zijn in
handen der rechterzijde, is niet het minst
afhankelijk Van de vraag of op het terrein
der sociale wetgeving met beleid en vast
heid wordt gehandeld. Ongetwijfeld zal uit
den loop der beraadslagingen bij do be
handeling der eerste Bakkerswet winst zijn
getrokken. 'Goede, met vroed beleid door
gevoerde hrbaidsverdeeling dat ge
blekenis niet slechts voor bakkers, maar
ook voor niet-bakkers noodig. Aldus ge
leerd hu, met beslistheid en met kracht
voorwaarts1
In den laatsten tijd hebben de hygiënisr
ten hun aandacht in het bijzonder gewijd
aan den toest and va nhet brood,
zooals het ieder mensch als dagelijkseh
voedsel wordt aangeboden.
Voornamelijk werd de vraag opgelost, of
het brood ziektekiemen kan bevatten, daar
het in den geest van den tijd lag grondig to
onderzoeken, of bij de tegenwoordige be
handeling inderdaad werkelijke bezwaren
van hygiënisohen aard" betrokken waren.
Dézo vraag werd door proefnemingen beant
woord, welke dr. Auché in de „Annalen
der Hy giën e" heeft beschreven.
Deze. onderzoeker heeft langs kunstmati-
gen weg in een brooddeeg tuberkel-bacil*
lep gebracht en net verblijdende feit ge
constateerd, dat de ba-ctoriën nadat Let
deeg gebakken was,, hun aanstekende
kracht hadden verloren. Echter moesten
ook nog andere bacillen onderzocht wor
den, die wellicht door het water, door het
meel zelf of door de aanraking van meii-
sohen in het deeg gebracht waren. De
verder© studiën strekten zich dientenge
volge uit over diphtheritisbacillen, over
4e coocen van hersenvliesontsteking, over
die van longontsteking, van typhus, dysen
terie en andere ziekten. Ook hier gaf de
uitslag aan, dat die kiemen door het bak
ken gedood worden.
Echter blijven er nog enkele bacillen over
die een bijzonder groot weerstandsvermogen
bezitten tegen de hitte.
Doze zouden een bijzonder onderzoek
eischen, dat tot nog toe niet is- uitgevoerd.
In het algemeen kan men aldus de
„N ederlandsclie Bakkers
O o u r a li ti" uit het- werk van dr.
Auohé de buitengewoon bevredigende ge
volgtrekking afleiden, dat ons brood, zooals
het uit don oven van den bakker komt,
indien het ton minste niet onvoldoende ge
bakken is in verreweg de meeste gevallen
al3 een inderdaad van ziektekiemen vrjj voe
dingsmiddel kan worden beschouwd.
Regeling: armbestuur.
De commissie van voorbereiding uit de
Tweede Kamer betreffende liet ontwerp
regeling op het Armbestuur is, na in den
jongsten tijd herhaalde malen vergaderd te
zijn geweest, eindelijk in een langdurige
bijeenkomst in zoover met een gedeelte
van haar taak gereed gekomen, dat do pun
ten van overleg met de regeering zijn va.st-
gesteld ter verzending aan den minister van
binnenlandsche zaken.
Arbeidswet.
De lieere'n Sohaper, Troelstra, Ter
Laan, Duys, Vliegen en Hug en-
hol tz hebben een reeks amendementen in
gediend 'op het wetsontwerp tot wijziging
van 'de Arbeidswet, als:
lo. Op artikel 1 ten einde ook de veen
derij 'onder do wet te doen vallen. (In de
tceliohting wordt gezegd, dat de voorstel
lers 'geen voorstellen wenschen te doen van
verdere strekking dan hot ontwerp, maar
djLt Zelfs bij uitsluiting van landbouw, tuin
bouw, enz. geen reden aanwezig is om ook
de veenderij uit to sluiten);
2o. Op hetzelfde artikel ten einde de werk
zaamheden van eikschillen, toenschillen,
hoepelmaken, vlasbraken en -zwingelen on
der de wet to brengen;
3o. Op aid. 3 ten einde de leeftijdsgrens
voor jeugdige personen van 17 op 18 jaar
te brengen;
4o. Op aid. 4 ten einde de grens voor
den kinderleeftijd van 13 op 14 jaar te
brengen
5o. op art. 6 ten einde het verbod van
vrouwenarbeid des. Zaterdagsmiddags niofc
slechts t-e laten gelden voor gehuwde vrou
wen, maar voor alle vrouwen, die een ge
zin te verzorgen hebben en voorts om de
vrijheid, hiervan, bij Koninklijk besluit af
te wijken, te doen vervallen
6o. óp artikel 6 om liet bovenbedoelde
verbod, van vrouwenarbeid des Zaterdags
middags niet om 4, doch reeds om 1 uur
te 'doen ingaan;
7o. op hetzelfde artikel tea einde de be
voegdheid to verlèenen bij Kon. besl. voor
alle óf voor sommi-ge be Lr ij ven eiken arbeid
door vrouwen, of jeugdige personen' na óén
uur 'des Zaterdags te verbieden;
8o. 'op hetzelfde artikel ton einde de be
voegdheid 'om bij minis tericele beschikking
in bijzondere omstandigheden den- arbeids
tijd 'van beschermde personen van 10 op
101/2 uur te brengen bij een maximum van
58 uur per week, te doen vervallen
9o, op hetzelfde artikel ton einde, die vrij
heid te doen vervallen ten aanzien van
nachtwerk Voor jeugdige glasblazers in het
belang Van hun opleiding;
lOo. 'op hetzelfde artikel ten einde het ha-
ringspeten van vrouwen niet moer uit te
zondoren van de toepassing der wet;
lló. óp hetzelfde artikel ten eindo den tijd,
dien het districtshoofd ten hoogste mag la
ten "werken door vrouwen en jeugdige per
sonen in buitengewone tijden to verminde
ren van 12 uur per dag on 66 uur in 7 I
dagen tot 11 uur <en 63 uur en verdeed
te bepalen, dat in een jaar op niet meer
dan 30 dagen zulk overwerk mag worden
verricht
12o. op hetzelfde artikel ten einde de be
voegdheid 'om onbepaalde vergunning voor
o-verwerk te verleenen te doen vervallen;
13o. 'op artikel 7 ten- einde den mini
mum-rusttijd Voor het gebruik der maal
tijden óp lVa uur te brengen;
14o. 'op artikel 9 ten eindo den tijd ge
durende wolkon oen kraamvrouw go en ar
beid Snag verrichten te brongen van 4 we
ken ba do bevalling op 8 woken voor en
na de bevalling, te zamon en ten minste
6 'weken na do bevalling;
15o. óp artikel 13 ten einde hot hoofd
van een onderneming* steeds aansprakelijk
te houden voor overtreding der wet ook al
gaf hij do noodige bevelen enz. opdat aan
de wet werd voldaan;
16o. 'op artikel 17 ten' einde na tweemaal
herhaalde overtreding binnen vier jaar prin
cipale hechtenis voor to schrijven en ein-:
delijk 17». op hetzelfde artikel ten einde'
da uitzondering op het verbod van kin-:
derarbeid Voor die kinderen, die geen ge-:
legenheid hebben onderwijs te krijgen, t<f
doen Vervallen.
Bernep Conventie»
Eenige uitgevers en boekverkoopers heb
ben aan de Tweede Kamer een adres gezon
den, waarin zij o.m. peggen.:
„dat rij; aanneming van 'het wetsontwerp
„omtrent voorbehoud der bevoegdheid tot
toetreding tot de Berner Conventie, tor 1x3-
scherming van letterkundige en kunstwer
ken" zeer zouden betreuren, omdat aanslui
ting bij de Berner Conventie volgens hun
volle overtuiging tot onberekenbaar nadeel
van ons land zal blijken te rijn, waar zoo
goed als geen voordeel tegenover zal staan;
dat hun- ernstige bezwaren niet gelden de.
bescherming van kunstwerken, of het ver
bod van nadruk, wclko zij vooral met het
oog op den muziekhandel zelfs zeer zouden
toejuichen*, maar voornamelijk gericht zijn
tegen do bepalingen inzake het aan banden
leggen van het vrije vertalingsrecht;
dat toetreding tot do Berner Conventie
met 'hot oog op de opheffing van het vrij©
vertaalrecht niet door de eischen van het
recht, evenmin door het beginsel van eer
lijkheid of billijkheid wordt geboden, maar
voornamelijk dient te worden beoordeeld
naar commerci e el en maatstafde practijk
het geenszins vordert; het lijnrecht ingaat
tegen ons nationaal belang; het zal blijken
te zijn tot groote schade van den Neder
land scli en Boekhandel in 't bijzonder en va a
het Nederlandsclie volk in het algemeen't
verschillende verwante takken van handel
en industrie belangrijk zal Belommeren."
HanrIeni«clio Katholiekendag
van SOU.
Als onderwerp voor den Haarlemsohen
Diocesanen Katholiekendag, di© dit jaar to
Amsterdam zal worden gehouden op een
nog nader te bepalen datum in September,
is vastgesteld en door Z. D. H. den Bis
schop goedgekeurd: „Godsdienstzin."
De Katholiekendag zal in drie afdeelin
gen vergaderen: in do eerste afdeeling zal
worden besproken: do Godsdienstzin in het
huisgezin; in de tweede: de Godsdienst in
het openhaar leven; in de derde* de Gods
dienst in het maatschappelijk leven.
Door het Hoofdbestuur is als voorzitter
van het Uitvoerend Comité aangezocht Mr.
E P. E. A„ van den Bega er db, die doze
benoeming heeft aanvaard, terwijl Mr. L.
J. W. Smit te Amsterdam, als secretaris
van het Uitvoerend Comitó optreedt.
Het nraxiliah* eskader.
Naar aanleiding van Indische berichten
volgens welke bepaald zou zijn dat de sche
pen van het auxilLaiy eskader voortaan 5
jaren in Ned.-Indie zouden moeten blijven,
wordt, vernomen, dat kort geleden is aan
genomen dat bedoelde schepen, die. tot dus-
vei* na een verblijf van 3 jaren' in Xndie
werden afgelost, als regel voortaan daar
5 jaren zullen stationeeren, behoudens tus-
schen tij dsclien terugkeer naar het moeder
land indien belangrijke herstellingen noo
dig mochten zijn.
Het voorschrift geldt alleen voor de'
schepen en niet voor do bemanning, die na
het verstrijken van den thans geldenden
termijn wordt afgelost
^~x~N~>OOOOOC<>CXXXXv~~~~~
GEKNIPT.
In het kleine, slordigs kroegje met de
yetidgó, doffe ruiten, hing oen benauwende
yalm van natte kleeren, welke uitdampten
in 'do kamer warmte, on van kwalijk zie
kenden tabaksrook. Hot kleine, spichtige
ineisje, dat in hot kleuxloozo buffet stond,
kuchte 'telkens even en bracht nu en dan
tact een vermoeide beweging de hand aan
do bogen.
„Sien, moet hot lioht nou nog niet aan?"
klonk plotseling een scherpe, nijdige stom
yan 'achter uit hot huis-
Het meisje schrok blijkbaar en kwam
haastig Van achter de toonbank na-ar hot
midden Van het lage zaaltje. Daar zette
het ben stoel l>ij do rondo tafel, waarboven
l de oude petroleumlamp hing, probeerde een
[paar ïnanl, of de stoel stevig stond, nam
fle lucifers van tafel on stak, op den stoel
'staande, do lamp aan. Behoedzaam daalde
hot meisje dan weer naar benedon en keek,
op 'den grond staande, onzeker rond in hot
[weifelend lioht.
,.Goed 'zoo. Sien," kwam o&n zware stern
hit oen der h oeken, waar drie eehooiorig
[uitziende mannen bijeen Zaten.
Zij Wendde het hoofd naar het tafeltje on
'glimlachte óven, keerde dan weer terug naar
•haar plaats in liet buffet.
De man, die gesproken had, Iiod een vol
papier "uit zijn zak gehaald en voor zich
op tafel uitgespreid.
„Nou kunnen wo opsolue-ton/' zei hij, do
heide anderen aankijkend, die zwijgend
knikten.
„Heb jo ook pen en inkt, Sien?" wendde
hij 'zich dan naar het buffet.
„Ik weet heb niet," zei Sien, achter zioh
zoekend in het buffet. „Ik zal eens kij-
ken."
vle hebt zo zeker," Icwam' do man aan
het tafeltje.
I „Likt Wel," zei Sien wó&r, eó'n wit scho
teltje met inktflo3.ehje er op lei voorschijn
halend, „Maar.,.t o, ja, daar is een pen
ook."
Zij kwam al van uit hot buffet en zette
hot schoteltje mot fleschje en pennenhou
der óp het tafeltje neer. Do man streek
het papier recht, nam den pennenhouder
op en wilde dien in hot fleschje steken,
toen hij plotseling zijn hand terughield.
„Maar, Sien," riep hij lachend, „wil jo
mo hou
„"Wat?" vroeg liet kind verschrikt.
„Daar 'zit geen pen in."
„Goc-n pen?" vroeg Sien, n aderhij komend.
De in an stak haar den pennenhouder toe,
dien 'zij van alle kanten hekeek.
„Zie jo het nog niet?" kwam hij onge
duldig.
Zij haalde verlegen de schouders op.
„Ik weet het niet," zei ze.
„Wel....," vloekte do man.
De anderen keken haar aan.
„Kan jo niet solirijven misschien?" Vroeg
er een.
Sien schudde liet hoofd.
„Neen," zea za dan zachtjes'.
De mannen namen haar oven verwon
derd 'op.
„Vraag dan jo moeder maar om' leen pen,"
zed do eon,
Sien verdween door do achterdeur en
oven later kwam oen oudachtige vrouw "bin
nen inet slordig-opgemaakt haar en in een
vuile, Versloten japon. Zij keek onderzoe
kend liet lokaaltje rond en dan naar do
drie mannen in den lioek.
„Zoo, Krelis, moet jij een pen hebben?"
zei ze, een stap nader komend. „Moet jf>
een minnebrief schrijven?"
Haar mond vertrok oven, zoodat een trij
brokkelige, Vuile tanden zichtbaar werd.
De 'drie mannen grinnikten.
„Een ininnebrief niet, oude," kwam Kre
lis. „Maar een brief aan een erfoom."
De vrouw haalde minachtend de schou
ders óp.
„Dat zal een mooie wezen! Zeker een,
die voor de sohuld vastzit."
„Hij woont to Veenhuizen," kwam' Kees.
„Doe hem do groeten van me," zei do
vrouw, hem een, pennenhouder overreikend-
Dan slofte zij terug naar achter.
Sien stond wocr achter heb buffet.
En Krelis boog zich nu over de tafel
om te schrijven.
„Nou moeten, jullie even stil wezen," zei
hij, 'toen de anderen begonnen ie pralen.
De twee schikten zich wat recht op liun
6toelen en gingen het. kleine lokaaltje rond
kijken, waar ginds nog een oude mam aan
een tafeltje aan een korst brood kauwde
en in gen hoek een opgeschoten jongen te
slapen Zat. Sien bleef in het buffet, kuchtte
nu ón dan even en streek met de hand
langs het voorhoofd.
Eindelijk hief Krelis zich op uit zijn gó-
bukte houding, wisehte zich met de hand
het. Voorhoofd af en schoof het volgeschre
ven papier wat verder de tafel op.
„Luister !nou eens," zei hij dan, hot pa
lder opnemend.
De twee anderen staken do hoofden bijeen
en inet fluisterende stem Las Krelis voor-
Toen hij uitgelezen had, keken de twee hem
vragend aan.
„Daar moot tóch' nog wat bij vroeg
er een.
„Dat moet er ook," zei Krelis. „Ik had
gedacht, dat we zetten moesten: „Ingeval
u geen tijding doet- geworden, moet u maar
weten, wat er van komt."
„Ingeval vroeg een der andoren. „Is
dat "prei goed?"
„Zeker wel," Icwam Krelis. „Wat dan?"
„Bijgeval dacht ik," zei de ander.
^jDat 's beter," kwam do derde.
„Dat weet ik niet," meende Krelis.
„Zeker wel."
Natuurlijk."
„Nou, 't is mjj góed," zei Ki'elis en bukte
zich over liet papier.
„Maar," vroeg1 er een, „is' da;t andere
wel goed?"
„Wat Wou je dan zetten?" yrceg Krelis,
zioh 'oprichtend.
„Mij dunkt, zoo zal hij eï niob bang
van Worden. Er moet toch nog een of onder
dreigement bij."
„Dat heb ik ook al gedacht," kwam de
derde.
„Maar jo kunt toch niet zeggóa, 'dgjb' jo
hem vermoorden wilt," meende Krelis. „Dan
halen 'zo er dadelijk de politie bij."
De beide anderen keken elkaar aan en
schudden het hoofd.
„Neen, ïieon, natuurlijk niet," zei or een,
„maar zoo gaat het ook aüeb. Als we nou
„Praat toch wat zachter," waarschuwde
Krelis.
Zij staken nu de hoofden wat dichter
bijeen en overlegden op zacht-fluistrcndcn
toon. Nu en dan loerden za oven naar héb
buffet, waar Sien te suffen stond, en naar
den slapenden jongen in den hoek of naai
den óuden man, die maar al aan zijn korst
brood bleef kauwen. Eindelijk bukte Krelis
zich Weer, schreef een oogenhlik en las da-n,
zich oprichtend fluisterend„Bijgeval u
ons geen tijding doet geworden, moet u
da gevolgen afwachtenwij zijn zoo ver,
dat Wij voor geen moord of doodslag oi'
brandstichting terugschrikken."
De andoren knikten tevreden. En Krelis
bukte 'zich weer om hot adres te schrijven.
„Er staat toch wel in, dat we werkloozo,
maar 'flinke werklui zijn?" vroeg oen de-r
anderen.
^Natuurlijk wel, dat heb 'lc jo toch voor
gelezen," kwam Krelis.
„Zeker," 'zei nummer drie, naak* den brief
grijpend, „en dat we een beroep doen op
zijn edelmoedigheid en tweehonderd gulden
ter leen vragen."
Den volgenden avond om kwart over
zevenen liepen de drie mannen in den don
ker Üe Keizersgracht af. Zij bleven dicht
langs den waterkant Onder de boom-en en
bekeken aandachtig de Iiooge huizen.
„Daar ïs hot," zei Krelis, naar een huis
wijzond inet hoogc, groonomleunde stoep.
De 'anderen stonden stil cn keken opmerk
zaam too.
„Ja, ja," kwam' er een, „daar is liet."
„Laten we hier maar wachten," stelde
Krelis Voor.
Zij drentelden nu wat liaen en weer,
bleven dan weer dicht bij het huis sta-an.
Plotseling greep Krelis den ander naast
zich bij den arm, „Kijk, kijk.' zei .bij „daar
komt ér een."
De anderen humden naar hot .huk.
„Zoowaar ja", fluisterden zo.
Van do hooge stoep kwam langzaam ©on,
man gestapt, in zijn hand schemerde iwr
wits."
„Hij lieeffc heb bij zich," fluisterde Krelis
met heescbe stem. „Kijk maar."
Zijn öogen flikkerden, terwijl hij den aru
der bij den arm. greep.
„Dat 's goeie, Jan," zei liij. „Jongen
nog toe."
De maji, die uit liet- huis gekomen, was,
naderde Duidelijk zagei) do drie een witte
enveloppe in zijn hand. En toen liij dichtbij
was, meende Krelis nog wat groenachtigs
door het witte papier te zien schemeren.
,,'t Zit er in, Jam," fluisterde liij nog.
De inan stond nu voor hen stil.
„Bent ii do heeren, die dien brief ge
schreven hebben?" vroeg liij.
„Jawel," zei Krelis, naar voren kamend.
„Meneer had medelijden met jullie. En
ik heb het geld meegebracht," zei de man.
„Maar ik zou er graag een bewijsje van
hebben."
„Een bewijsje vroeg Krelis, achter
dochtig.
„Ja, 't is maar tegenover mijn meneer.
Dat ik verantwoord ben."
„O, is 'tanders niet?" kwam Krelis1.
„Als U nou uw namen maar op een paw
piertje schreefzei de man. „Hier heb ik
een 'papiertje en een potlood ook."
Aarzelend nog nam Krelis hot papier aan.
,,'t Is maar, dat meneer een bewijs liecfb,
dat ik het zelf nieb .in mijn zak gestoken
heb," kwam do man nog.
„Zou jo 't wel doen?" fluisterde Jan.
Maar Krelis had ook het potlood al aan
genomen ón was bij het licht, van een lan
taarn bezig met schrijven. Toen plotseling
schoten Van achter de boom-en vijf mannen
toe, die gcruischloos genaderd waren. En
tien minuten later waren de drie vrien
den 'op weg naar het polilieburcel.
