r
A8. 1911.
<§eze i€curant wordt dagelijksmet uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.'
Eerste Blad.
Leidsehe Sehouv/burg.
FEUILLETON.
Hun roeping getrouw.
LEIDSCïï
PEL'S DEK ADYEBTENTIEN:
Van 16 regels 1,05. Iedere regel, meer /'O.I'?.!. Grootere letter» naar
plaatsruimte. Kleine adrertentiën Taa SO woordea 40 Cents soutint«lk
tiental woorden meer 10 Cents. Voor B|ffnsaeseereii,.wordt/O.Oa berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Cents; per 3 maanden I f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30.
Franco per poBt1,65.
Leiden, 7 Februari.
Gisternamiddag te halfvijf had in het
Nntsgebouw do algemeene ledenvergadering
plaats ran de sub-conimissie voor Leiden en
'Omstreken van do Vereen. tot Oprichting en
iExpl. van Volkssanatoria voor Borstlijders
•in Nederland. Bij afwezigheid van den
voorzitter, prof. dr. H. Oort, werd de ver-
gadering geleid door den loco-voorzitter
'prof dr. W. Kolen.
Ka lezing van do ingekomen stukken en
j notulen, die tob geon bijzondere opmerkin-
igen aanleiding gaven, werd door den se-
cretaria dr. Meideman verslag uitgebracht
;Óver het afgeloopen jaar. Daaruit bleek,
dat het aantal leden thans £41 bedroeg, 18
leden vielen af en eon nieuw lid trad toe.
1 Verder werd in het verslag medegedeeld op
welke wijze de contribution tot een totaal
'bedrag van f 775 waren besteed, nl. door or
voor borstlijders in heb sanatorium Hellen-
71 oom to doen verplegen.
Kadat de rekening van den penningmees
ter vras nagezien en goedgekeurd, braeht
,dr. Meideman verslag uit van de door hem
als afgevaardigde bijgewoonde algemeeno
(vergadering in Mei van het vorig jaar in
'Arnhem gehouden, waarvoor hem de dank
'der vergadering werd gebracht.
Tot afgevaardigde en plaatsverv. afge
vaardigde naar de a.s. algem. verg. werden
iresp. benoemd dr, Meuleman en mej. Van
Geer.
De benoeming van bestuursleden werd
aangehouden tot de volgende vergadering.
In het Volkshuis hield dr. J. P. Lotsy
'gisteravond zijn eerste lezing over Darwin
;en het Darwinisme. Spreker begon" met te
teeggen, hoe hij lang geaarzeld had, vóór
dat' hij het verzoek van het bestuur aan-
toam. Wat hem ten slotte deed besluiten de
ivoordrachten te houden, ondanks de zeer
(groote moeilijkheden er aan verbonden, was
het feit' dat het Darwinisme even algemeen
heleend als miskend is of liever dat er aller
lei dwaze voorstellingen ook in volkskrin
gen van in omloop zijn, dat het goed werk
is te trachten een zuiver inzicht te geven
in denkbeelden die zoo'n ingrijpenden in-
[vloed op de hedendaagsche levens- en we
reldbeschouwing gehad hebben. Daarom
gaf spreker een warme en liefdevolle be
schrijving van Darwin's leven, waarin de
edele persoonlijkheid en het hooge karak
ter van den geleerde tot hun volle recht
kwamen. Portretten van Darwin als kind,
man en grijsaard, van mevr. Darwin, van
zijn grootste vrienden en leermeesters,
Ivan „The Beagle" en van Darwin's wonin
gen, werden op het doek geworpen. Over de
'ontvangst zijner theoriën in de Engelsche
kerkelijke wereld, werd ten slotte een en
ander medegedeeld Den volgenden Maan
dag 6telt dr. Lotsy zich voor een uiteenzet
ting to geven van het Darwinisme. De laat
ste ma-al zal gewijd zijn aan een bespreking
van de beteekenis er van voor onze levens-
en wereldbeschouwing.
Een vrij talrijk publiek woonde de
lezing bij.
Van de afd. Hillegom en omstreken
van den Kederlandschen bond voor vrouwen
kiesrecht 'hebben een twintigtal leden, woon
achtig te Lissc, aldaar een afdeeling opge
richt.
Het Bestuur van de Vereeniging van
Diakenen in de Ked.-Herv. Kerk. heeft be
sloten tot het bijeenroepen eener bijzondere
Conferentie op Woensdag 15 Maart a.s., te
houden te 's-Gravenhage.
Als éénig onderwerp zal op deze Confe
rentie de vraag worden behandeld: „Tot
welke gemeenteleden behoort de zorg der
diaconie zich voortaan uit te strekken en
wat beoogt zij met haar hulp?
Het bestuur ontving over deze vraag uit
voerige rapporten van de Diaconieën te
Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht
Groningen, Haarlem, Leiden, Dordrecht en
Arnhem, uit welke plaatsen ook' alle diake
nen der Ked.-Herv. Kerk toegang tot de
Conferentie zullen hebben.
Van de bij de militaire administratie
tot koogeren rang bevorderde officieren ko
men of blijven in garnizoen: kolonel-inten
dant W. A. H. Doorman te Utrecht, luit.-
kolonel-intendant B. H. Goudriaan en ma
joor-intendant G. Kroeze, te 's-Gravenhage.-
In het gebouw van het Provinoiaal be
stuur van Zuid-Holland js aanbesteed het
onderhouden van het kanaal tussohen Rijn
en Schie, met de daarbij behoorende kunst
werken gedurende de jaren 1911 en 1912.
Minste inschrijver was de heer C. Kieuwen,
huijse, te Delft, voor f 87,200.
De gemeenteraad van Gouda heeft
goedgekeurd het voorstel tot het
vertimmeren van het gebouw der Tweede
Burgerschool; het praeadvies op het ver
zoek van C Middelkoop tot het bebouwen
van een terrein bij de Jan Philipsweg, het
tijdelijk in dienst stellen van een water
bouwkundige met betrekking tot verbete-
ring der' Spoorstraat; het beschikbaar stel
len van een bergplaats.voor het magazijn
van de afd. Gouda van „Het Groene
Kruis.
Het voorstel tot het toekennen van een
gratificatie aan den boekhouder-opzichter
der Fabricage en den stadsbaas werden af
gestemd.
Over het praeadvies op het verzoek van
de afd. Gouda van den Bond van Ned.
Ond. tot opneming van het personeel der
herhalingsscholen in het gemeente-pensioen
fonds staakten de stemmen.
Vervolgens ontspon zich een uitvoerige
discussie over het voorstel tot uitbreiding
der marktrui mte. Er was nl. een adres in
gekomen, geteekend door G4 bewoners van
de Turfmarkt, met verzoek om tot demping
van het water aan de Turfmarkt over te
gaan, waardoor een uitmuntend en dichtbij
gelegen terrein besoliikbaar werd voor uit
breiding der Markt.
Op voorstel van den heer Van den Ree
werd besloten, nadat men eerst in beginsel
het voorstel tot uitbreiding der marktruim-
te had aangenomen, om B. en Ws. uit te
noodigen met plannen te komen voor de
demping der Turfmarkt. Als men bedenkt,
hoeveel last do bewoners vaü het water aan
de Turfmarkt hebben, zullen velen dit
voorstel toejuichen.
Te Amsterdam is op 61-jarigcn leeftijd
overleden de heer Oh. R. Kouveld, oud-lid
van de Provinciale Staten van Noord-Hol
land en van den gemeenteraad. Hij behoor
de tot de groep radicalen, in haar actie, on
der aanvoering van de heeren Treub en Ger
ritsen, tegen de particuliere monopolies cn
gaf voorts zijn kracht aan de publieke zaak
op het stuk van het middelbaar en vakon
derwijs en liet arbeidersvraagstuk, welke
belangen hij in verschillende betrekkingen
met ijver gediend hoeft.
De begrafenis zal Donderdag te 12 uren
op „Zorgvlied" plaats hebben.
HILLEGOM. Gisteravond gaf de tooneel-
afdeeling van het Kruis verbond „St.-Ber-
nardus" een uitvoering in café „Flora",
alhier. Opgevoerd werd het oorspronkelijk
anti-alcoholisch drama in vijf bedrijven door
Pater Servatius, Ord. Cap. ,„De misdadi
gers van Doorns tad en him rechters". Tij
dens de uitvoering werden «enige liederen
gezongen en wel bij het begin, bij de pauze
en aan het einde. Ka dit drama werd ccn
komische spectaikel-scène „Het inliaolen van
den nieuwen burgemeester", opgevoerd,
waarbij van velen de lachspieren in bewe
ging werden gebracht. De zaal was goed
bezefc en de aanwezigen hadden een genot
vollen avond. Het doel dezer opvoering
was, de toestanden, welke voortspruiten uit
drankmisbruik, duidelijk weer to geven, om
zoodoende het drankmisbruik tegen te gaan.
LISSE. In een viertal huisgezinnen hier
heersoht de besmettelijke riekte roodvonk.
NOORDWUKERHOUT. Op de Zanderij
van Gravin van Lijnden wordt thans dag
en nacht doorgewerkt, in verband meb het
verplaatsen eener enorme hoeveelheid zand,
•grootendeels naar Gouda.
De heer H. Oostdam, wethouder, is
sinds eenige dagen ernstig ongesteld; Do
toestand was gisteren zeer zorgelijk.
KOORDWIJK-AAK-ZEE. In café-restau
rant „Badhotel Konijnenburg" vergader
den gistemamiddag de inschrijvers, ten
einde eventueel te besluiten tot oprichting
eener „Noordwijksche Bouwmaatschappij.''
Do vergadering was zeer druk bezocht.
Uit de mededeelingen van de voorloopige
commissie bleek, dat er door 60 aandeelhou
ders een totaal aantal van 171 aandeelen
a f 100 was ingeschreven, zoodat van het
nominaal kapitaal (500 aandeelen a. f 100,
is f 50,000) nog 329 aandeelen f 100 zou
den te plaatsen zijn.
Het voorstel van de commissie, om tot
oprichting van de Bouwmaatschappij over
te gaan, werd met alg^meene stemmen aan
genomen, nadat nog door de vergadering
de wenschelijkheid was uitgesproken, niet
te hard van stapel te Icopen, en het oog
steeds gerioht te houden op de noodzake
lijkheid.
Ka een aangename discussie werden
daarna de statuten vastgesteld, en werd
besloten, de Koninklijke goedkeuring daar
op aan te vragen. Zoodra deze verkregen
is, zal men met de werkzaamheden een
aanvang maken
't Bestuur der Bouwmaatschappij beslaat
uit een „Raad van Beheer", gekozen uit en
door de leden van de maatschappij.
Voor de eerste maal hebben zitting in
dezen Raad van BeHeer de lieeren Wilhelm
Tappenheck, B. H. Bussmk, W. van Bee-
lën, H. Liefferink en H. Hoek Jr.
Aangezien het intusschen reeds vrij laat
was geworden, werd liet vaststellen van een
huishoudelijk reglement tot een volgende
vergadering uitgesteld, en werd de verga
dering door den voorzitter, den heer Wil
helm Tappenbeck, gesloten.
In heb algemeen verdient' het hulde, dat
een Bouwmaatschappij in het leven werd
geroepen, daar er te Noordwijk bepaald
behoefte bestaat aan burgerwoonhuizen.
De „Koordwijksche Bouwmaatschappij"
kan dus wel degelijk in een bestaande be
hoefte voorzien. Wij hopen, dat dit moge
blijken in onze zich voortdurend sterk uit
breidende gemeente; vooral kan de Maat
schappij' blijken, nuttig te kunnen werken
op onze badplaats, die van jaar fot jaar
in bloei toeneemt.
SAiSSENHEIM. Tot onderwijzer aan de
R.-K. Jongensschool alhier, is benoemd de
heer Van Dijik, te Teiheide (N.-Br.)
VOORSCHOTEN. Kaar wij vernemen,
zal de openingsplechtigheid van de water
leiding op Donderdag as. o.a. worden bijge
woond door den waarnemenden Commissa
ris der Koningin in deze provincie, den heer
v. d. Velde. (De heer Patijn is naar men
weet ongesteld).
Het ia te verwachten, dat vele ingezete
nen dien dag de vlag zullen uitsteken ter
eere van de voor Voorschoten zoo belang
rijke gebeurtenis van de opening der bron-
watervoorziening.
VOORHOUT. Van den landbouwer C.
van der Vosse rijn niet minder dan 53 mooie
kippen en hanen ontvreemd, gisternacht.
De dieven, die hoogstwaarschijnlijk hun
buit in eem bootje geladen hebben,,lieten
een drietal dbode hennen achter.
Laat in den voormiddag werden de
diertjes pas gemist, hetwelk het onderzoek
naar de daders van den diefstal niet bevor
dert, ofschoon de politie ijverig in de
weer is,
WASSENAAR. Bij Koninklijk besluit is,
met ingang van 16 Maart 1911, benoemd tot
directeur van het post- en telegraafkantoor
te Wassenaar de heer O. Flens, thang in
gelijke betrekking te Hasselt.
De Raad vergadert Donderdagmorgen
te elf uren.
Nederlnndsclie Tooncelvereeulginjg*
„BESCHUIT IHET IftUISJES."
Kaar het meest onversneden realisme, heti
realisme van „De Jonge Gids," het realis
me van Koos Habbema, heeft dit stuk do
toehoorders teruggevoerd.
Max Liebermann, de groote Duitsche schil
der, heeft het onlangs zoo mooi geformu
leerd in zijn afscheidswoord al3 president
van de „Secession". Zijn woorden kwa-
men op de aloude stelling neer: ieder
kunstbeginsel is goed, als de uitwerking
maar goed is, als de uitwerking slechts de
emotie geeft die werd beoogd.
Mag ik in bescheidenheid mij aansluiten
bij dit. kimstenaarswoord, waar het betreft»,
de uitwerking te loven in het stuk van
gisteravond.
IIe3rermans heeft gewild ons een staaltje
te geven van do hel, welke het familieleven
zijn kan in de burgerlijke samenleving; hij
is daar, althans wat mij betreft,, volkomen
in geslaagd.
Hij heeft rijn eigen visie geheel en al aan
ons opgedrongen. Een visie, welke daar zij
levensinzicht is, natuurlijk gelijkt op die,
ïn rijn ander werk („Schakels" bijv.) neer
gelegd. Welke deze visie is?
Mogen we uw gedachten een oogenblik
op een vergelijking vestigen tusschen
Heyermans en den even populairon Brusse.,
In het meest bekende werk van dezen laat1*
ste „Boefje" worden we eveneens een be
grensd maatsokappelijk milieu ingevoerd:
de ruwe krakeelwereld in een Rotter-
damsch buurtje, waar Boefje door niet meer
zorg omringd dan men aan een hond be
steedt, groot groeit. Doch Briisse's boek ia
vol zachte klanken van weemoed, humor,,
medelijden»
Heyermans heeft Brusse gelaakt om zijn
boek.
Zooals Brusse die wereld zag, was niet
juist, meende hij. Het zachte medelijden
van Brusse was voor den fel-voelenden
Heyermans niet toereikend: die wereld
daar op datf hofje was veel ellendiger dar!
Brusse haar zagheb was alles heel anders
en Brusse had een verkeerd beeld gegeven
van het proletariaat. Te betoogen, dat)
Heyermans in deze oritiek zondigt tegen
het' grondbeginsel in kunst, waarop ik hier
boven wees, ligt minder in mijn bedoeling
dan u trachten te leiden naar het levensin
zicht en daarmee parallel loopende kunst
visie van Heyermans.
De zachte klanken ran Bmssc?
Ge vindt ze bdj Heyermans niet, althans
niet gelijkmatig verdeeld.
Diep medelijden stort hij neer op enkelen'.,
Op het idiootje in: „De opgaande Zon",,
op den armen kreupelen jongen, die op
twee krukken strompelt in het stuik' van gis.
teravond, die door rijn vader telkens
wreedaardig wordt gemaand, een kamer in
of uit te gaan, het een of ander te halen'
„met bekwamen spoed".
Verder is er bij Heyermans wrangheid;
een fel verzet tegen de wereld, de maat
schappij zooals die is. Het is of hij telkens
een stoot wil geven tegen de afschuwelijke
instelling, die geordende maatschappij heet/,
alsof hij iederen keer wil doen voelenriet
toch menschen, hoe jullie wetten zijn, hoe
jullie verworden als geldnood, d. i. levens
behoud, je voortdrijft. De socialist die
Heyermans is, ziet andere toesbanden voor
zijn geestesoog.
De onvoldoendheid van den tegonwoordïgen
aan te toonen is zijn doeL
Hij is geslaagd, dat rampzalige gezinsle
ven dat, zonder werken, levend van wat
gold door familie ingebracht, heb moeilijke
«lot)
Felicitas had met tranen in de oogen
'dit alles aanschouwd, Zij had ieder, die
boven kwam, begroet en naar zijn eerste
wenschen gevraagd, Dicht bij haar stond
de vrouw met heb (kind, die zij gisteravond
meegenomen had, En ofschoon meer dan
één haar toeriep, dab haar man in leven
"was, kon zij zich moeilijk schikken in het
feit, dat hij tob do la-atsten behoorde. Zij
.vroeg telkens aan Felicitas of het waar
was, dat allen gered waren, en Felicitas,
nooit ongeduldig, keek telkens Erich aan,
t>m uit zijn mond te vernemen, dat allen,
allen gered waren. Erich had - gaarne een
woord togen het jonge meisje gezegd.
Maar von Herthcr liet hem niet los en ter
wijl hij allen, die boven kwamen, de hand
gaf, hield hij met de andere Erich vast en
in den druk zijner vingers voélde Erich de
smeekende bode, hem heb eenmaal aange
dan© onrecht, te vergeven»
En nu waren allen boven. De jonge mijn
werker, wiens vrouw bij Felicitas stond,
had de weenenden aan zijn borst gedrukt,
•en hij hield, terwijl het koraal door do
morgenlucht klonlk, met een zeldzame uit-"
(drukking van danJk en geluk het kleine
meisje vast. De vrouw vroeg: „Ben je daar
beneden niet bang geweest?" En hij ant
woordde: „Ik had niet gehoopt, jullie weer
te zien." En Felicitas voelde opnieuw den
dank, dien zij Erich verschuldigd wa-sj
hij toch had er het groote aandeel aan ge
had, dat de drukkende last van haar vader
wag weggenomen»
Terwijl nog de laatste woorden van het
danklied weerklonken, vermeldde de tele
graaf reeds de gelukkige redding door
heel het land; tfan de naburige dorpen
kwamen de menschen aanstroomen en ook
de wagens, die von Herther besteld had om
de menschen naar huis te brengen. Een
uur later was het al stiller en stiller ge
worden.
De geredden waren, voorzien van alles,;
wat ze noodig zouden kunnen hebben, ver
gezeld van hun familieleden, weggereden.
De redders en de toeschouwers verlieten
in groepen het terrein. En allen waren
vol lof voor von Herther, die alles voor de
redding in het werk had gesteld, die geen
(kosten ontzien had en die allen voor do
verdere dagen dezer week vrij had gege
ven. Maar daarnaast woorden van lof voor
Erich Francken en Konrad Hiller. En
reeds wist men to vertellen, dat veel ver
anderen zou, dat Mcrtel ontslagen was, en
dat alles nieuw zou worden ingericht.
Von Herther was in zijn huis terugge
keerd, dat in een paar dagen het tooneel
was geweest van zooveel verschillende ge
beurtenissen en dat nu weer zijn oüde
gastvrijheid zou aanbieden. Zoo dra de ech
te jubel over de redding voorbij was en de
geredden hadden, wat zij noodig konden
hebben, had de president bedacht dat nog
geen van zijn trouwe helpers iets gehad
had. Hij was 's morgens om acht uren
met allen, behalve Eckhold, die blijven
wilde, naar zijn huis gegaan, nadat Felicitas
een uur vertrokken was om alles in ge
reedheid te brengen. Zij had In korten tijd
wonderen gedaan; iedere gast vond een
kamer geréed en eindelijk vereenigde ae
president allen aan tafeL Onder allen, die
daar aanzaten, was er een die door den
president zeei onderscheiden werd, maar
die bij zichzelf dacht óf het niet beter
zou zijn, wanneer hij maar zoo spoedig
mogelijk dit huis zou verlaten, waar men
hem niet meer noodig had. Wel had
von Herther hem gezegd, dat hij, als men
wat uitgerust was, gaarne eens ernstig met
hem spreken wilde; maar l.ij vroeg zich af
wat dat zou beteekenen. Felicitas was
niet aan tafel, toen een telegram uit For-
stenburg kwam, waarin Paul vertelde,
dat hij benoemd was tob lijfarts van den
nieuwen Hertog, dat hij gelukwensdhte
met de gelukkige redding van do mijnwer
kers, en dat hij den volgenden dag hoop
te te komen. Do president had oclk dit te
legram evenals alle anderen voorgelezen.
Erioh had niet gezien welk een verachte
lijke uitdrukking om de '"jipen van den
president speelde. Hij hoorde de woorden
van het telegram en het was hem als werd
opnieuw de scheidsmuur tusschen hem en
Felicited opgetrokken. Hij -veelde zich
bitter gestemd en stond van tafel op. Toen
hij weg was, zeide von Herther tegen
Max Lohmer*
„Dit is de eerste waarschuwing, dat
niet alleen in de mijnen, maar ook in an
dere opzichten ons leven niet goed is ge»
weest. Ik reken er op, dat jij deze zaak
ter hand wilt neihen. Je broer moet begrij
pen, dab wij eïkaar niets meer te zeggen
hebben. De ontzettende ernst van de laat
ste dagen heeft mij den binddoek voor de
oogen weggenomen, Heb is mij onverschil
lig wat de wereld zeggen zal von dit alles,
maar je broer mag hier niet terugkomen".
„En Eridh Francken?"
Erich Frandken? Wij moeten hem wel
laten gaan naar rijn liefste en hem dank-1
baar zijn, dat hij ons heeft geholpen.'
„Maar jullie vergist je. Erioh ïb niet ver
loofd; wat ik een oogenblik voor een groot
geluk hield, is niet waar; zijn liefde voor
je dochter is nooit bij hem verdwenen.
Wanneer je over Erich anders denkt dan
vroeger, toon het hem dan. Ik geloof, dat
hij heel spoedig wil weggaan."
De president zat een oogenblik verbaasd
en weer kwam de gedachte in nem op wat
de wereld, wat Forstenbnrg wel zeggen zou
van deze geheel onverwachte wonding.
Maar bijna dadelijk zeide hij:
„Mijnheer Hiller, wil u even mijn plaats
hier innemen? Ik moet dadelijk onzen
vil end Erioh spreken. Kom mee, Max."
Erich was intusschen in den tuin geko
men. Alles was nog ecnigszins wanordelijk,
ten gevolge van het geloop van de laatste
dagen, maar daarop lette hij nice veeL Hij
ging het pad naar de groote linde; van ver
re zag hij een damesjapon en hij wist, daar
Felicitas te zullen vinden. En nu meende
hij ook te weten wat hij doen moest. Haar
ongezien door de anderen goeden dag zeg
gen en dan stil verdwijnen uit dit huis,
waarin hij niet rustig kon blijven, en dan
uit Forstenbnrg den president een paar
woorden sohrijven. Vast besloten ging hij
naar het jonge meisje toe. Felicitas schrok
niet: zij had begrepen, dat hij spoedig weg
zou gaan. En toen zij hem zag, gevoelde
rij, dat hij afscheid kwam nemen en dab
zij geen recht bad hem tegen te houden.
Zijn stem trilde, toen hij haar bedankte
hem geroepen te hebben; maar dat het be
ter was dat hij nu spoedig wegging, want
dat hij zijn gevoelens voor haar vader
moest onderdrukken.
En zij zeide:
„Maar waarom zoudb go boo3 zijn op
mijn vader? Hij denkt nu evenals ik over
li. Wij mogen u niet bij ons houden. Breng
uw. gelukkige bnii-d in München mijn
groeten en word zoo gelukkig als ge het
verdient."
„Felicitas I" riep hij gestreng. „Je ver
gist je. Niemand wacht mij in München dan
een oude vriendin, over wie ik met je mag
sprelken en die weet, dat jouw plaats in
mijn hart nooit door een ander ia ingeno
men. Ik kom daar weer even eenzaam als
ik gegaan ben. Ik moet weg, omdat Paul
Lohmer vandaag weer hiér1 komt en ik u
beiden niet samen ontmoeten wil."
„Paul Lohmer? Die komt' hier nimmer,
terug. Erich, waarom wil je gaan, als nie
mand je wacht?"
Hij drukte het bevende tiieïsje in zijn
armen, maar zeide:
„Felicitas, denk aan je vader. Hij zou
ons weer ikunnen scheiden en dat zouden
wij geen van beiden doorstaan."
„Ik zou heb niet willen, Erich, maar,
ook niet kunnen. Ik heb misdreven tegen,
jou, toen ik hem voor twee jaar gehoor
zaamde. Dat weet ik niet 6leohts van van
daag. Ik heb je geroepen, Erich, en je
bont gekomen en hier, waar ik duizend
maal aan je gedacht heb, beloof ik je:
waarheen jij me ook roept, ik kom."
Hij kuste haar de woorden van de lip
pen. Hij hield haar tegen zioh aan.
Op een afstand kwamen von Herther en
Max Lohmer aan. Zoodra zij de beide jon
ge menschen zagen, zeide de president:
„Laat die twee maar; mij hebben ze
niet meer noodig,"
Professor Lohmer knikte toestemmend
en ook op zijn gelaat was een gelukkige uit
drukking,
En op den kleinen heuvel, waar de linde
stond, zagen Felicitas en Erioh elkaar aan
en zij waren beiden er van overtuigd, hier
luin geluk voor hun leven gevonden te
hebben..
