No. laei*.
LSIBSGH DAGBLAD, Zaterdag* 14 Januari. Derde Blad.
Anno 1911.
Buitenlandseh Overzicht.
FEUILLETON.
Hun roeping getrouw.
Gemengd Nieuws.
Uit de „Staatscourant".
Men is in Frankrijk niet erg tevre
den over zijn diplomatie. Nog dezer dagen
wees een Fransoh blad er op, dat er een
malaise morkbaar is in de openbare mee-
ning ten aanzien van de internationale po
sitie van het land. Maar wij geven, zoo heet
te het, de sohuid aan onze diplomaten. Dat
is verkeerd. Ons land is een mogendheid
van den eersten rang. Wij hebben uitge
strekte koloniën en daarmede is de toe-
stajid van leger en vloot niet in overeen
stemming. Wat kan een gezant beginnen,
als hij acb niet zokor weet van een machti
ge natie, eoodat hij de noodigo kracht aan
zijn woorden kan bijzetten.
Wij wezen er gisteren reeds op dat men
in Frankrijk vreest te worden geïsoleerd.
Die vrees is overdreven. Toch is het een
feit dat uit de debatten in de Fransche
Kamer over de buitcnlandsohe politiek wei
nig positiefs op te maken is. De minister
heeft een slappe, optimistisch getinte re
de gehouden meer geschikt om de men-
schen kalm te houden dan blijk gevende van
zelfbewuste, krachtige politiek. De tweede
dag is voornamelijk gevuld door de socialis
tenleider Jaurès, <ut> in een schitterende
redevoering wees op de tekortkomingm
in Frankrijks bitifceitlandsohe leiding en
met klem van redenen de verplichte, en al
gemeens arbitrage verdedigde. Hij meende
dat Frankrijk in dezen het initiatief moest
nemen daar herinneringen kunnen afslijten.
Deze toespeling op het. verlies van Elzas
Lotharingen lokte protesten uit. Maar Jau
rès ging door, zeggende
,,Ik wil mij niet onvoorzichtig uitlaten,
maar men scheidt geen twee boomen van.
eenzelfde bosch door een muur. De takken
zullen onder den muur weder bijeenkomen.
De kracht der ideeën verheft ons tot een
hoogte, waar verzoening mogelijk wordt en
voor oorlogen geen roden meer is."
Wij hopen het met hem.
Er blijkt wel uit de debatten, dat vooral
de toenadering tusschen Duitsohland en
Rusland, Frankrijk onaangenaam heeft ge
stemd.
De tegenwoordigheid van den Engel-
schen minister van binnenlandscho
zaken bij 't slot van 't Houndsditch-
d r a m a, heeft tot allerlei kritiek aanlei
ding gegeven. Blijkbaar om de gemoederen
van ingezonden-stukken-schrijvers nu eens
te kalmeeren* heeft de minister in de „Ti
mes" uiteengezet dat hij louter als belang
stellende de belegering van het huis in
Sydneystreet heeft bijgewoond. Hij heeft
niet ingegrepen in de maatregelen die de
polite nam, alleen maar gekeken. De minis
ter schrijft dat hij eerst geruimen tijd na
dat de geschiedenis begonnen was, er van
hoorde.
„Ik ontbood niet" de artillerie en de genie.
Ik werd niet geraadpleegd over de vraag,
of zij ontboden zouden worden. Een offi
cier van de brandweer, wien door de politie
werd verboden het brandende gebouw te
naderen omdat hot' vuren voortduurde,
deed mij de vraag of dit verbod door mij
werd goedgekeurd en ik antwoordde beves
tigend."
Niettemin komen nog talrijke vragen bij
de redacties der bladen in. De redacteur
onzer Rubriek: Vragen en Antwoorden zou
er jaloersch van worden. Wij geven hier
een tweetal vragen, die inderdaad gezegd
kunnen worden de geheele kwestie te be-
heerschen.
Is het waar dat de heer Churchill, minis
ter van binnenüandsche zaken, in zijn bed
lag, toen dappere politiebeambten tracht
ten een paar gewapende inbrekers gevan
gen te nemen?
Is het waar, dat hii met hoogen hoed en
met een parapluie -op het terrein versoheen,
terwijl hij ten minste een passende uniform
had moeten aantrekken?
De jonge republikeinsche regeerïng van
P o r t u gal wandelt niet over rozen. De
moeilijkheden zijn door de spoorwegstaking
nog zeer toegenomen en onzekerheid is
aller wege.
Het beroep van den minister van jus
titie op de vaderlandsliefde der stakers om
toch althans de internationale treinen te
78)
Den avond voor Let huwelijk had
hij bijna zonder te spreken naast zijn
bruid gezeten en op een opmerking van
haar zóó onoJeefd geantwooru, dat zjj naai
tranen niet bedwingen kon. Gedurende de
huwelijksplechtigheid was hij verstrooid
Niemand, zelfs het scherpe oog van faui
Lohiiier niet, kon vermoeden, dat de aanwe
zigheid van den kleine liaph, den groom
van de Prinse3, op het orgel in de Kurk,
hem met zichtbaren angst, vervulde. Toen hij
met zijn bruid voor het altaar kwam, was
het hem te moede als had hij gisbaren ver
keerd gekozen en als moest hij op dit oogen-
hlik niet in Forstenburg, maai* op weg naar
Engeland zijn. Hij voelde zich verin-fit,
toen alles voorbij was en hij in het rijtuig
kon stappen. En hij wa<s Paul Lohmor dank
baar, dat deze hem daarbij even hielp.
Het huis van den bankier bood een praoü-
t-ieen aanblik: alle vertrdkken, van de ves
tibule tot de eetzaal, waren met een ove**
daad van bloemen versierd. Het boudoir van
de bruid, waar zij afscheid zou nemen van
haar huisgenooten, was met smaak in een
rozenpriëel veranderdde groote ontvaug-
zaal leek wel een prieel van groen ©n bloe
men de zetels van het jonge p<iar warm
oyerwelfd met een hemel van meiklokjes en
rozen; in een ander vertrek waren naar
Fransche gcAvoonten de bruidsgeschenken
uitgestald, die telkens nog vermeerderd wer
den. Te midden van het geroezemoes en het
laten loopen, is afgeslagen. Nog onlangs
had de Regeering bepaald, dat stakingen
een bepaalden termijn van aankondiging
moesten hebben. Maar de „cheminots" heb
ben zich daaraan niet gestoord. Het pres
tige der regeerïng lijdt onder dii alles ge
ducht.
Volgens de laatste berichten hebben de
directies van het Noorder- en Oosternet
aan de stakers medegedeeld, dab liun eisch
om loonsverhooging tot een bepaald bedrag
is toegestaan. Volledige voldoening van hei
geen de beambten wenschen, achten zij niet
mogelijk daar dit de financieele draagkracht
der maatschappijen zou te boven gaan.
Gelukkig is er onder de stakers een goede
discipline: daden van sabotage komen niet
voor; zij blijven op hun posten, ten einde
het verkeer der treinen met levensmidde
len te verzekeren en ongelukken te voor
komen.
Niettemin begint het gepeupel al weer
van de verwarring gebruik te maken en
neemt de onveiligheid toe. Bovendien is ook
het leger niet meer te vertrouwen.
Een reiziger, die van Elvas, een Portu-
geesche grensvesting, te Badajoz was aan
gekomen, vertelde, dat soldaten luidruchtige
betoogingen hielden om soldijverhooging.
De regeering staat dus vrijwel machteloos.
Hedenochtend komt uit Porto he bericht,
da tde gemeenteraad is afgetreden, daar hij
Jiet vertrouwen van den vertegenwoordiger
der regeering niet meer geniet.
Ook de gouverneur heeft zijn ontslag in
gediend.
Geen aangename berichten voor het mi
nisterie.
De indruk is dat in Portugal alles weer
op losse schroeven staat. Een eerzuchtig
visscher zou in dit troebele water wel eens
zijn slag kunnen slaan.
Naar aanleiding van ons telegram van
gisteren over de onlusten te Bombay in.
Engelse h-Indië diene, dat de beide
Mohammedaansche secten, de Sunnieten en
de Sjiieten elkaar verschrikkelijk haten.
Nu is het bij de Sunnieten uit de lagere
klasse gewoonte om bij do Muharum-pro-
oessie, wanneer zij voorbij de moskee der
Sjiieten trekken, de grofste belecdigingen,
jegens deze uit te stooten, wat natuurlijk
telkens aanleiding geeft tot botsingen.
Ten einde nu ditmaal ongeregeldheden
te voorkomen, had de politie de straat,
die naar de moskee der Sjiieten leidt, afge
zet, wat natuurlijk de verontwaardiging
der Sunnieten opwekte, zoodat zij een ge
regeld bombardement openden op de poli
tie, de troepen, vandaar, de opschudding.
Ofschoon oogenschijnlijk de rust hersteld is,
vreest men toch dat het nog niet gedaan is.
De agitatie is er te hevig voor.
Wij zullen een volgende maal eens wat
over Turkije en Perziö schrijven. Op die
landen waar telkens oonflioten tusschen de
Europeesdie mogendheden dreigen, mogen
we nu, dan wel eens speoiaal de aandacht
vestigen.
P e r z i schijnt thans genoeg te hebben
van de Russische en Engelsch© invloeds
sferen.
De Perzische oonsul te New-York heeft
althans een oproeping gepubliceerd getee-
kend door den Perzischen minister-presi
dent, waarin de Amerikaansche regeering
en het volk de Vereenigde Staten worden
opgeroepen, Pcrzië te besohermen tegen de
Russisch-Engelsch e invasie.
Dat kon wel eens aanleiding geven tot
internationale verwikkelingen.
Hotel Zeerus t. A.s. Maandag
wordt in het Venduhuis te 's-Gravenhag het
aloude hotel „Zeerust" verkocht. Naar ,,De
N. Crt." verneemt is hier en daar nogal
wat belangstelling voor dezen verkoop van
dit vroeger zoo druk bezochte en bekende
Scheveningsche hotel gebleken. Zooals reeds
eerder gemeld, zal nadat het gebouw is afge
broken, het terrein voor bouwgrond worden
verkocht. Voorts deelde men mede, dat ook
de hieraan grenzende stoomtramhalte van de
H. IJ.-S.-M. binnenkort komt te vervallen
en ook dit vrijgekomen terrein voor villa-
bouw zal worden bestemd.
druk gepraat, kwam Camillo wat tot zioh
zelf; een paar woorden, die gravin Platoff
hem toefluisterde, schenen een too verachtige
uitwerking op hem te maken.
„Je bent wat gedrukt door de drukke
smakeloosheid hierl Maar vergeet ni-et, lat
je nu bereikt hebt wat je vulde, en dat je
van dit oogenblik af vrij man bent."
En in haar vreugde over het succes van
haar beschermeling, wendde de Gravin zich
tot den gastheer, die haar verzocht had zijn
tafeldame te willen zijn, en overlaadde den
ijdelen man met goed gekozen vleierijen on
met complimentjes over het feest. Half
Europa zou het den heer Hildheimer m
dank afDemen, dat hij het genie van Ar sa-
koff aan deze plaats gebonden had, iets,
wat tot nog toe geen vorst, ook den hertog
van Forstenburg niet, gelukt was. Zelfs de
bankier voelde, dat die laatste opmerking
een duidelijke toespeling was op zijn geld;
maar de vriendelijkheden van de voorname
dame brachten hem in een roes en maakten
hem tot den gelukkigsten gast aan zijn eigen
eigen tafeL
Het meerendeel der gasten volgde al spoe
dig zijn voorbeeld en gaf zioh over aan de
vreugde Slechts enkelen deelden niet daar
in. President von Herther, die zioh hier
nooit had thuisgevoeld, wierp meer dan eens
een onderzoekenden blik op d© jonge echt
genoote van Arsakoff, die moeite moest
doen om een gelukkig gezicht te zetten. En
telkens, wanneer hij naar 't jonge paar keek
en hun innerlijke onrust hem duidelijk was
geworden, gleed zijn blik naar zajn eigen
dochter, die tusschen de beide Lohmers geze
ten was. En voor de eerste maal bedacht hij,
dat ook Felicitas op haar trouwdag een ge-
Bij nader onderzoek is geble-
ken, dat het bedrag, hetwelk ontvreemd is
uit de brandkast van de centrale werk
plaats der Staatsspoorwegen te Utrecht
ruim f 2300 bedraagt.
De oproep van de politie te Utrecht, om
uit te zien naar bankbiljetten van f 10 met
speldengaatj es er in, hoeft heel wat men-
schen aan het hoofdbureau van politie ge
bracht, allemaal met briefjes van tien gul
den met speldenprikken er in. Men wist
niet, dat er zóóveel bankbiljetten van f 10
in omloop, waren met gaatjesIedereen
dacht natuurlijk dat 'hij bankbiljetten had,
die afkomstig waren van den bewusten dief
stal bij de Staatsspoor, en.,de commissaris
in do betrokken sectie heeft gisteren tal van
bezoekers te woord kunnen staan, die „dach
ten" en „meenden"...
Intussclien is geen enkel biljet gebleken
inderdaad deel uit te maken van de gestolen
waarde. De briefjes van f 10, die verdwe
nen zijn, moeten speldenprikken ertoonen
dicht bij den rand en de nu aangebrachte
biljetten hadden gaatjes, die lager warttn
aangebracht. Zelfs een inspecteur van po
lite kreeg een biljet van f 10 met een prikje
er in, in handen en dacht" natuurlijk ook
dadelijk... Maar ook dèt prikje zat te laag.
Er is derhalve nog geen enkele nadere
aanwijzing en de zaak is nog héél duister.
Te meer, als men weet, dat óók de reserve
sleutels van de brandkast verdwenen zijn.
(Utr. Dbl.)
Te Klever skerk (Zeeland) is
een 15-jarïge landbouwerskneclit' bij het
malen van veevoeder door. do tandraderen
van den molen gegrepen en zwaar gewond
aan hoofd en hals. In het gasthuis te Mid
delburg is hij overleden.
De werkstaking der mïjnwer-
kers in het kolenbekken van Luik duurt on
veranderd voort. Donderdag is er to Luik
een groote betooging gehouden, die in de
b:ate orde is afgeloopcn.
Van tien uren 's ochtends af kwamen de
stakers van den rechter- en linkeroever van
de Maas, met muziek en roode vaandels
voorop, de stad binnen. Sedert het jaar
1893, toen dc arbeiders van plan waren
met geweld het stemrecht to veroveren,
heeft Luik, waar tooh heel wat betoogd
wordt zoo'n optocht niet gezien. Ongeveer
40.000 menschen liepen in den stoet mede
onder het zingen van de „Internationale"
en de „Carmagnole." Voor iedere gr-oep
uit werd een bord gedragen, waarop hare
eischoti te lezen stonden.
Omstreeks 1 uur kw .men alle botoegers
bijeen op de groote „iFlace Verte" voor het
Volkshuis. Van de balkons van het huis
hielden stakingsleiders erj afgevaardigden
toespraken tot de dicht opeengepakte me
nigte. Zij verklaarden, dat de minister van
handel de vertegenwoordigers der mijn
werkers bij zioh had ontboden en dat hij
als bemiddelaar in het geschil wilde optre
den. De minister had de eischen der arbei
ders in geencn deele overdreven gevonden
en ook de openbare meening had partij go-
kozen voor de arbeiders tegenover do aan
matiging der mijneigenaren.
De sprekers beten doorschemeren, dat
het gedaan zou zijn met do rust, wanneer
de mijneigenaars de hun geboden hand der
verzoening mochten blijven weigeren en er
werd gedreigd met een revolutionnaire be
weging, waarvan de verantwoordelijkheid
op de mijndirocties zou vallen.
Doodelijke stilte heerschte er, tijdens die
redevoeringen eerst op het einde barstten
de bijvalsbetuigingen los.
Er was hoop, dat de stakers en do mijn
eigenaren uit het Luikerland na de samen
komst met den minister van arbeid tot een
vergelijk zouden zijn gekomen.
Die hoop schijnt vervlogen, want in oen
vergadering van nadere sociabstisohe
syndicaten werden middelen beraamd tot
vollediging van de protestatiebeweging.
Volgens de „Gazette de Liëge'' is sohrik-
aanjaging de groote drijfveer van de uit
breiding der staking.
De mannen die naar -het werk gaan, wor
den op straat afgewacht en mishandeld;
daarenboven worden in hun afwezigheid de
vrouwen en kinderen door het jouwen en
ruiten breken bang gemaakt.
zieht zou kunnen toonen als de jonge vrouw
daartegenover hem, en voor de eerste maal
keek hij wantrouwend naar Paul Lohmer.
Ook deze moest zichzelf dwang opleggen
vandaag. Hij was zoo geoccupeerd met zijn
opmerkingen te maken, dat hij moeite had
lief te zijn tegen Felicitas. Het deed hem
goed, al was het hem niet aangenaam
dat- zij zijn broeder aan haar andere zijde
had; hij had daardoor van tijd tot tijd ge
legenheid zijn kalmte te herwinnen en zich
geweld aan te doen gewoon te zijn. Mair
oo(k hoorde hij met misnoegen, dat in den
klank van haar stem iets anders was, wan
neer zij tot zijn broer of tot hem sprak. Hij
nam zich voor te zorgen, dat dit later an
ders zou wordenmaar kon voor het oogen
blik niet anders doen dan er een schertsend
woord over zeggen. Felicitas nam dat r;et
onvriendelijk op en zeide:
„Je moet me maai* vergeven, Paul, van-
neer ik den rechten toon niet altijd kan vin
den. Dat zal wel komen; maar tot zoolang
moet je maar geduld met mij hebben."
Dokter Paul drukte als antwoord even de
■hand van zijn verloofde en constateerde,
dat hij haar gemakkelijk naar zijn hand kon
zetten, wnneer hjj maar niet zijn gewonen
scherpen en saroastischen toon aansloeg.
Maar lang kon hij er niet over nadenken,
want de broeder van den gastheer, die in
de zaak grijs geworden, maar weinig in tel
was, stond op om een dronk op het jonge
paar uit te brengen. Hij kweet zioh, tot
vreugde van het gezelschap, kort van dien
plicht, en een paar seoonden later klonken
de glazen aJ tegen elkaar en omringden al
len het jonge paar. Het was een aardig ge
zicht: een groep jonge meisjes ia lichts
Daarom heeft de overheid de gendarmerie
last gegeven, te patroeljeeren in de arbei
derswijken. (Hbld. v. Antw.)
In de week vankoning Geor-.
ge's kroning zal er weer een groote vloot-
schouw bij Spithead worden gehouden. Voor
de kroning zal de stoet van en naar de
Westminste-r Abdy denzelfden weg volgen
als in 1902 bij do kroning van koning
Eduard. De kroningsfeesten, die op het
erf van het Crystal Palace worden gehou
den, zullen schitterend zijn De historische
optocht en vertooning zullen tafercelen uit
de geschiedenis van Engeland en de kolo
niën te zien geven. Millioenen guldens zul
len er aan ten koste worden gelegd. Daar
voor worden echter ook modellen van de
Parlementsgebouwen der groote overzt-esche
gewesten opgericht; naar het heet
op twee derden der wai*e grootteCanada
zal daaraan eventjes een f 850,000 besteden 1
Johnson, Amerikaansch neger-wereldkam
pioen van de zwaar-gebouwde boksers
vooral bekend door het vuistgevecht to
Reno, waar hij Jeffries klopte zal wel
licht in Londen komen boksen om den kara-
pioenschapstitel en honderd-vijf-en-twintig,
duizend gulden. Dat zou dan gebeuren ook
in de Kroningsweek. De strijd zou worden
geleverd in het stadium, en de man die
het tegen den geduchtcn neger zou moeten
opnemen, is reeds gevonden. Het is de
vuistvechter Kaufman.
Het is nu de vraag, of Jolinson zal toe
stemmen en... of men te Londen de vertoo
ning zal toelaten.
De Engelsch bladen geven
verslag van een reeks ongelukken, die de
Noordwestelijke storm in den nacht van
Woensdag op Donderdag en Donderdag
ochtend op de kust heeft veroorzaakt. In
vele gevallen is er schipbreuk geleden. Te
Londen is, in de Great Charlotte-street, bij
de Blackfriars-road, een stuk van den gevel
van een huis op straat gevallen. Twee on
derwijzeressen, op weg naar school, werden
er door getroffen, de eene werd-gedood, de
andere zwaai* gewond o.a. werden haar beide
beenen gebroken. Calais leek door den or
kaan, die er in het Kanaal woei, voor de
postbooten onbereikbaar. Zij zouden op
Boulogne varen. In vele stroken van het
land ging de storm met sneeuwjacht go-
paard.
Te Grimsby zal eerlang een
bierbrouwerij alcoholvrij bier brouwen. Het
gewon© bier wordt, naar oen uitvinding van
den scheikundige Otto O verb eek, van den
alcohol ontdaan, maar behoudt, zegt men,
zijn gewonen smaak en alle voedingswaarde
en andere goede eigenschappen, die men
het wel toeschrijft. Zelfs wordt cr beweerd,
dat van 52 mannen van het vak meer dan
de helft uit twee glazen bier, hun voorge
zet, niet konden onderkennen, welk gewoon
bier en welk alcoholvrij' was. Naar het heet,
kan het proces op alle bieren, ook stout,
worden toegepast.
Het gebouw van d e Kamer van
Koophandel to Cincinaatie is afgebrand.
De schade bedraagt meer dan 2$ millioen
gulden.
Bij Kon. besluit zijn met ingang van den
16den Januari 1911 bij de marine-stoom
vaartdienst benoemd tot officier-machinist'
2de kl. de hoofdmachinisten G. C. Carrière,
G. J. Donk en A. 0. Dat;
met 6 Februari 1911:
lo. de kapitein-luitenant ter zee J. Sou-
tendam eervol ontheven van het bevel over
Hr. Ms. instruotieschip voor de werfdivisie
„Van Speyk";
2o. de luitenant ter zee 1ste kL P. te
Veltrup, eervol ontheven van heb hevel
over Hi*. Ms. schoener „Zeehond";
3o. heb bevel over voormelden schoener
opgedragen aan den kapt.-luit. ter zee F,
C. W. Moorrees, en
4o. het bevel ovor voormeld instructie-
schip opgedragen aan den luit. ter zee lste
kl. P. te Veltrup;
lo. aan den kapitein ter zee G. Witsen
Elias en aan den kapitein-luitenant ter zee
G. W. de Leur met 16 Januari 1911 eervol
ontslag tut den zeedienst verleend onder
toiletten, te midden van al die bloemen,
hulde brengende aan de jonge vrouw. Ook
Felicitas en Paul waren nader gekomen en
onder het aanstooten zeide do laatste tegen
Camillo:
„Je"toont geen vroolijk gezicht, Camillo;
wij, die het leven kennen, moeten ons niet
aan sentimentaliteiten overgeven."
Paul zag duidelijk, dat de ander eon pijru
lijlk gezicht trok, maar èen seoonde later
lette hij daarop niet meer, was heel zijn
aandacht gevestigd op een ander deel van
het vertrek, waar luide zijn naam geroepen
werd en waar ©enige bedienden te voor
schijn kwamen, die naar zijn verlaten plaals
wezen. Een der bedienden zag hem bij het
bruidspaar staan en kwam haastig door de
groepen van gasten naar hem toeloop en.
Dokter Paail begreep, dat hij geroepen werd.
en hij had reeds een opmerking op de tong
over de onbesohaamdheid, hem op dezen
dag, van dit feest, van de zijde van zijn aan
staande weg te roepen- Terwijl hij den be
diende een stap te gemoet ging, zag hij op
den achtergrond, achter de livrei van de
huisknechten, oen dragonder-uniform en
herkende von Stecknitz, den adjudant van
den Hertog. En nu haastte ook hij zich.
Von Stecknitz: kwam Item tot op den drem
pel te gemoet, zoodat sommigen den .ffi-
cier zagen en dachten, dat ook hij nog aan
het feest zou deelnemen als vertegenwoordi
ger van den Hertog. Maar Paid had oogen-
blikkelijk gezien, dat het hier om wat an
ders te doen was.
„Kom, direct mee naar liet «lot; dadelijk,
en zonder opzien te wekken. Ik heb een rij
tuig."
„Direct, oen oogenblik om mijn. aanstaan- I
toekening van pensioen, eerstgenoemde op
zijn verzoek wegens langdiuigen dienst,
laatRt-genoornde wegens ongeschiktheid voor
de verdere waarneming van den militairen
dienst ten gevolge van lichaamsgebreken;
2o. het bedrag van het pensioen bepaald:
voor den kap. ter zee G. Witsen Elias
op f 3075 '8 jaars; voor den kapitein-luite
nant ter zee G. W. de Leur op f 2625
's jaars;
op den voet van het bepaalde bij art. 21
sub. a der wet van 2 Augustus 1S80 (Stbl.
No. 145) en al zoo voor den tijd van vijf
jaar, gerekend van 16 December 1910 be
noemd bij het personeel van den genees
kundigen cbenst der landmacht, tot, reserve
officier van gez. 2de kl. G. C. M. Kolff,
arts;
met 16 Januari 1911 bevorderd:
tot kapitein-luitenant ter zee de luite
nants ter zee lste kl. J. A. Diemer Kool en
A. Pieren;
tof luitenant ter nee lste kl. de luitenants
ter zee 2de kl. A. M. van Roosendaal, G. X-
W. Putman Cramer en J. E. van Hoogen-
liuijze
benoemd tot rechter in de arr.-rechtbank
te Middelburg, mr. J W. Zijlsira, thans
griffier bij 't kantongerecht te GroninTen;
benoemd tot notaris binnen het arr. Dord
recht, ter standplaats de gemeente ÏJsc1-
inonde, G. Lindeijof* Ji*., candidaai-notaris
te Rotterdam.
Verstrekking van grond aan
landarbeiders.
Naar „De N. Ct." verneemt, is gereed ge
komen een ontwerp van wet, met memorie
van toelichting, dat als titel draagt: „Ver
krijging door landarbeiders van woning met.
land in eigendom of van los land in pacht."
Verder verneemt het blad, dat ten aanzien
van dit ontwerp in de eerste plaats het
oordeel zal worden ingewonnen van de
Staatscommissie voor den landbouw, inge
steld bij Kon. besluit van 20 Juni 1906, die
in October 1909 e:n rapport met voorstel
len, betreffende den economisclien toestand
der landarbeiders in ons land heeft uitge
bracht, wellicht ook van eenige andere des
kundige lichamen.
Koperen Inhuldigingsteest te
's-Gravenhage.
In een gisteravond te VGravonliagc ge
houden vergadering, bijeengeroepen door het
comité ter viering van het 121/2-jarige ïn-
liuldigingsfeast van H. M. Koningin Wil-
heinuna (van wolk comité de burgemees
ter (Lar residentie cere-voorzitter is) is in
beginsel besloten tot deelneming aan een hul-
debetooging en eon aubade op een nader
door H. M. aan te geven dag.
Een 25-tal vvsroenigingen zal er aan deel
nomen.
Stoomscli epen.
Vertrokken..
Lombok, thuisreis, 1^ Jan. 1 .u. nam.
v. Duinkerken; O p h i r, uitreis, 12 Jan.
van MarseilleKoning Willem I 12
Jan. v. Batavia naar Amsterdam; Rijn
dam v. New-York, 13 Jan. i u. 40 nam.,
van Boulogne; S 1 o t e r d ij k 13 Jan. v.,
New-York n. Rotterdam; Oranje, thuis
reis, 12 Jan. v. Lissabon; Delfland 19
Jan. v. Buenos-Ayres n. Amsterdam;
Flensburg, van Java n. Amsterdam,;
11 Jan. van Penang.
Gearriveerd.
A n d ij k, v. New-York, 12 Jan. l u. 50
nam. Prawlepoint; Z ij 1 d ij k, v. Baltimo
re n. Rotterdam, 13 Jan. des nam 2 u.
SciliyFlor ea, thuisreis, 13 Jan. Pan*
teilaria; Rembrandt, thuisreis, 13 Jan..
PerimA m s t o 1 d ij k, v. Rottérd m n*
Boston en Philadelphia, 12 Jan. Lizard.
Gepasseerd.
Gertrud Woermann, uitreis,
11 Jan. te Kilindini; Prinz Regent,
thuisreis, 13 Jon. te Suez; Koning
Willem III, uitreis, 13 Jan. te Lissa
bon; Walcheren, uitreis, 12 Jan. te
Catania.
de op do hoogte te brengen", antw oor ddo
de dokter.
„Maar niet lang", zeide de adjudant,
wiens ongerustheid en gejaagdheid ieder
een moesten treffen.
Met een paar schreden was Paul bij Feli
citas.
„Excuseer me, Felicitas, dat ik je oen
halfuur aan do goede zorgen van Max moet
overlaten. Mijn plicht als dokter roept mij
weg", fluisterde hij haar toe.
„Ga met God", antwoorddo het meisjo
op hartelijkon toon. Zij vond die ambitie
voor zijn werk heerlijk in hem en telkens,
wanneer zij dat zag, week een druk van
haar; ook nu keek zij den dokter met een
liefdevollen blik na.
Paul was reeds ?*n het andero vertrek,
waar von Stecknitz hem opwachtte met een
ongeduldig: „Kom nu." Hij liet hem bijna
geen tijd zijn hoed te zoeken. „Wij rijden
terug, dokter; u kunt een van mijn hoeden
krijgen, maar nu hebben we geen tijd te
verliezen." Hij nam den dokter bij den arm
en trok hem mede.
„Maar is het dan zoo ernstig?" vroeg
Paul, die moeite had von Stecknitz bij te
houden.
„Het is verschrikkelijk," zei de ander, on
nu buiten gekomen, zag Paul eerst hoe lijk
bleek het gezicht van den adjudant was.
„De Prinses... de Hemel mag weten wat
er gebeurd is. Zij moet doodziek zijn en
ligt in een zware flauwte. Dorau is rade
loos. De Hertog beval u te halen. Wenzel*
zoo snel als de paarden loopen kunnen
(Wordt vervolgd.)