No. laei*. LSIBSGH DAGBLAD, Zaterdag* 14 Januari. Derde Blad. Anno 1911. Buitenlandseh Overzicht. FEUILLETON. Hun roeping getrouw. Gemengd Nieuws. Uit de „Staatscourant". Men is in Frankrijk niet erg tevre den over zijn diplomatie. Nog dezer dagen wees een Fransoh blad er op, dat er een malaise morkbaar is in de openbare mee- ning ten aanzien van de internationale po sitie van het land. Maar wij geven, zoo heet te het, de sohuid aan onze diplomaten. Dat is verkeerd. Ons land is een mogendheid van den eersten rang. Wij hebben uitge strekte koloniën en daarmede is de toe- stajid van leger en vloot niet in overeen stemming. Wat kan een gezant beginnen, als hij acb niet zokor weet van een machti ge natie, eoodat hij de noodigo kracht aan zijn woorden kan bijzetten. Wij wezen er gisteren reeds op dat men in Frankrijk vreest te worden geïsoleerd. Die vrees is overdreven. Toch is het een feit dat uit de debatten in de Fransche Kamer over de buitcnlandsohe politiek wei nig positiefs op te maken is. De minister heeft een slappe, optimistisch getinte re de gehouden meer geschikt om de men- schen kalm te houden dan blijk gevende van zelfbewuste, krachtige politiek. De tweede dag is voornamelijk gevuld door de socialis tenleider Jaurès, <ut> in een schitterende redevoering wees op de tekortkomingm in Frankrijks bitifceitlandsohe leiding en met klem van redenen de verplichte, en al gemeens arbitrage verdedigde. Hij meende dat Frankrijk in dezen het initiatief moest nemen daar herinneringen kunnen afslijten. Deze toespeling op het. verlies van Elzas Lotharingen lokte protesten uit. Maar Jau rès ging door, zeggende ,,Ik wil mij niet onvoorzichtig uitlaten, maar men scheidt geen twee boomen van. eenzelfde bosch door een muur. De takken zullen onder den muur weder bijeenkomen. De kracht der ideeën verheft ons tot een hoogte, waar verzoening mogelijk wordt en voor oorlogen geen roden meer is." Wij hopen het met hem. Er blijkt wel uit de debatten, dat vooral de toenadering tusschen Duitsohland en Rusland, Frankrijk onaangenaam heeft ge stemd. De tegenwoordigheid van den Engel- schen minister van binnenlandscho zaken bij 't slot van 't Houndsditch- d r a m a, heeft tot allerlei kritiek aanlei ding gegeven. Blijkbaar om de gemoederen van ingezonden-stukken-schrijvers nu eens te kalmeeren* heeft de minister in de „Ti mes" uiteengezet dat hij louter als belang stellende de belegering van het huis in Sydneystreet heeft bijgewoond. Hij heeft niet ingegrepen in de maatregelen die de polite nam, alleen maar gekeken. De minis ter schrijft dat hij eerst geruimen tijd na dat de geschiedenis begonnen was, er van hoorde. „Ik ontbood niet" de artillerie en de genie. Ik werd niet geraadpleegd over de vraag, of zij ontboden zouden worden. Een offi cier van de brandweer, wien door de politie werd verboden het brandende gebouw te naderen omdat hot' vuren voortduurde, deed mij de vraag of dit verbod door mij werd goedgekeurd en ik antwoordde beves tigend." Niettemin komen nog talrijke vragen bij de redacties der bladen in. De redacteur onzer Rubriek: Vragen en Antwoorden zou er jaloersch van worden. Wij geven hier een tweetal vragen, die inderdaad gezegd kunnen worden de geheele kwestie te be- heerschen. Is het waar dat de heer Churchill, minis ter van binnenüandsche zaken, in zijn bed lag, toen dappere politiebeambten tracht ten een paar gewapende inbrekers gevan gen te nemen? Is het waar, dat hii met hoogen hoed en met een parapluie -op het terrein versoheen, terwijl hij ten minste een passende uniform had moeten aantrekken? De jonge republikeinsche regeerïng van P o r t u gal wandelt niet over rozen. De moeilijkheden zijn door de spoorwegstaking nog zeer toegenomen en onzekerheid is aller wege. Het beroep van den minister van jus titie op de vaderlandsliefde der stakers om toch althans de internationale treinen te 78) Den avond voor Let huwelijk had hij bijna zonder te spreken naast zijn bruid gezeten en op een opmerking van haar zóó onoJeefd geantwooru, dat zjj naai tranen niet bedwingen kon. Gedurende de huwelijksplechtigheid was hij verstrooid Niemand, zelfs het scherpe oog van faui Lohiiier niet, kon vermoeden, dat de aanwe zigheid van den kleine liaph, den groom van de Prinse3, op het orgel in de Kurk, hem met zichtbaren angst, vervulde. Toen hij met zijn bruid voor het altaar kwam, was het hem te moede als had hij gisbaren ver keerd gekozen en als moest hij op dit oogen- hlik niet in Forstenburg, maai* op weg naar Engeland zijn. Hij voelde zich verin-fit, toen alles voorbij was en hij in het rijtuig kon stappen. En hij wa<s Paul Lohmor dank baar, dat deze hem daarbij even hielp. Het huis van den bankier bood een praoü- t-ieen aanblik: alle vertrdkken, van de ves tibule tot de eetzaal, waren met een ove** daad van bloemen versierd. Het boudoir van de bruid, waar zij afscheid zou nemen van haar huisgenooten, was met smaak in een rozenpriëel veranderdde groote ontvaug- zaal leek wel een prieel van groen ©n bloe men de zetels van het jonge p<iar warm oyerwelfd met een hemel van meiklokjes en rozen; in een ander vertrek waren naar Fransche gcAvoonten de bruidsgeschenken uitgestald, die telkens nog vermeerderd wer den. Te midden van het geroezemoes en het laten loopen, is afgeslagen. Nog onlangs had de Regeering bepaald, dat stakingen een bepaalden termijn van aankondiging moesten hebben. Maar de „cheminots" heb ben zich daaraan niet gestoord. Het pres tige der regeerïng lijdt onder dii alles ge ducht. Volgens de laatste berichten hebben de directies van het Noorder- en Oosternet aan de stakers medegedeeld, dab liun eisch om loonsverhooging tot een bepaald bedrag is toegestaan. Volledige voldoening van hei geen de beambten wenschen, achten zij niet mogelijk daar dit de financieele draagkracht der maatschappijen zou te boven gaan. Gelukkig is er onder de stakers een goede discipline: daden van sabotage komen niet voor; zij blijven op hun posten, ten einde het verkeer der treinen met levensmidde len te verzekeren en ongelukken te voor komen. Niettemin begint het gepeupel al weer van de verwarring gebruik te maken en neemt de onveiligheid toe. Bovendien is ook het leger niet meer te vertrouwen. Een reiziger, die van Elvas, een Portu- geesche grensvesting, te Badajoz was aan gekomen, vertelde, dat soldaten luidruchtige betoogingen hielden om soldijverhooging. De regeering staat dus vrijwel machteloos. Hedenochtend komt uit Porto he bericht, da tde gemeenteraad is afgetreden, daar hij Jiet vertrouwen van den vertegenwoordiger der regeering niet meer geniet. Ook de gouverneur heeft zijn ontslag in gediend. Geen aangename berichten voor het mi nisterie. De indruk is dat in Portugal alles weer op losse schroeven staat. Een eerzuchtig visscher zou in dit troebele water wel eens zijn slag kunnen slaan. Naar aanleiding van ons telegram van gisteren over de onlusten te Bombay in. Engelse h-Indië diene, dat de beide Mohammedaansche secten, de Sunnieten en de Sjiieten elkaar verschrikkelijk haten. Nu is het bij de Sunnieten uit de lagere klasse gewoonte om bij do Muharum-pro- oessie, wanneer zij voorbij de moskee der Sjiieten trekken, de grofste belecdigingen, jegens deze uit te stooten, wat natuurlijk telkens aanleiding geeft tot botsingen. Ten einde nu ditmaal ongeregeldheden te voorkomen, had de politie de straat, die naar de moskee der Sjiieten leidt, afge zet, wat natuurlijk de verontwaardiging der Sunnieten opwekte, zoodat zij een ge regeld bombardement openden op de poli tie, de troepen, vandaar, de opschudding. Ofschoon oogenschijnlijk de rust hersteld is, vreest men toch dat het nog niet gedaan is. De agitatie is er te hevig voor. Wij zullen een volgende maal eens wat over Turkije en Perziö schrijven. Op die landen waar telkens oonflioten tusschen de Europeesdie mogendheden dreigen, mogen we nu, dan wel eens speoiaal de aandacht vestigen. P e r z i schijnt thans genoeg te hebben van de Russische en Engelsch© invloeds sferen. De Perzische oonsul te New-York heeft althans een oproeping gepubliceerd getee- kend door den Perzischen minister-presi dent, waarin de Amerikaansche regeering en het volk de Vereenigde Staten worden opgeroepen, Pcrzië te besohermen tegen de Russisch-Engelsch e invasie. Dat kon wel eens aanleiding geven tot internationale verwikkelingen. Hotel Zeerus t. A.s. Maandag wordt in het Venduhuis te 's-Gravenhag het aloude hotel „Zeerust" verkocht. Naar ,,De N. Crt." verneemt is hier en daar nogal wat belangstelling voor dezen verkoop van dit vroeger zoo druk bezochte en bekende Scheveningsche hotel gebleken. Zooals reeds eerder gemeld, zal nadat het gebouw is afge broken, het terrein voor bouwgrond worden verkocht. Voorts deelde men mede, dat ook de hieraan grenzende stoomtramhalte van de H. IJ.-S.-M. binnenkort komt te vervallen en ook dit vrijgekomen terrein voor villa- bouw zal worden bestemd. druk gepraat, kwam Camillo wat tot zioh zelf; een paar woorden, die gravin Platoff hem toefluisterde, schenen een too verachtige uitwerking op hem te maken. „Je bent wat gedrukt door de drukke smakeloosheid hierl Maar vergeet ni-et, lat je nu bereikt hebt wat je vulde, en dat je van dit oogenblik af vrij man bent." En in haar vreugde over het succes van haar beschermeling, wendde de Gravin zich tot den gastheer, die haar verzocht had zijn tafeldame te willen zijn, en overlaadde den ijdelen man met goed gekozen vleierijen on met complimentjes over het feest. Half Europa zou het den heer Hildheimer m dank afDemen, dat hij het genie van Ar sa- koff aan deze plaats gebonden had, iets, wat tot nog toe geen vorst, ook den hertog van Forstenburg niet, gelukt was. Zelfs de bankier voelde, dat die laatste opmerking een duidelijke toespeling was op zijn geld; maar de vriendelijkheden van de voorname dame brachten hem in een roes en maakten hem tot den gelukkigsten gast aan zijn eigen eigen tafeL Het meerendeel der gasten volgde al spoe dig zijn voorbeeld en gaf zioh over aan de vreugde Slechts enkelen deelden niet daar in. President von Herther, die zioh hier nooit had thuisgevoeld, wierp meer dan eens een onderzoekenden blik op d© jonge echt genoote van Arsakoff, die moeite moest doen om een gelukkig gezicht te zetten. En telkens, wanneer hij naar 't jonge paar keek en hun innerlijke onrust hem duidelijk was geworden, gleed zijn blik naar zajn eigen dochter, die tusschen de beide Lohmers geze ten was. En voor de eerste maal bedacht hij, dat ook Felicitas op haar trouwdag een ge- Bij nader onderzoek is geble- ken, dat het bedrag, hetwelk ontvreemd is uit de brandkast van de centrale werk plaats der Staatsspoorwegen te Utrecht ruim f 2300 bedraagt. De oproep van de politie te Utrecht, om uit te zien naar bankbiljetten van f 10 met speldengaatj es er in, hoeft heel wat men- schen aan het hoofdbureau van politie ge bracht, allemaal met briefjes van tien gul den met speldenprikken er in. Men wist niet, dat er zóóveel bankbiljetten van f 10 in omloop, waren met gaatjesIedereen dacht natuurlijk dat 'hij bankbiljetten had, die afkomstig waren van den bewusten dief stal bij de Staatsspoor, en.,de commissaris in do betrokken sectie heeft gisteren tal van bezoekers te woord kunnen staan, die „dach ten" en „meenden"... Intussclien is geen enkel biljet gebleken inderdaad deel uit te maken van de gestolen waarde. De briefjes van f 10, die verdwe nen zijn, moeten speldenprikken ertoonen dicht bij den rand en de nu aangebrachte biljetten hadden gaatjes, die lager warttn aangebracht. Zelfs een inspecteur van po lite kreeg een biljet van f 10 met een prikje er in, in handen en dacht" natuurlijk ook dadelijk... Maar ook dèt prikje zat te laag. Er is derhalve nog geen enkele nadere aanwijzing en de zaak is nog héél duister. Te meer, als men weet, dat óók de reserve sleutels van de brandkast verdwenen zijn. (Utr. Dbl.) Te Klever skerk (Zeeland) is een 15-jarïge landbouwerskneclit' bij het malen van veevoeder door. do tandraderen van den molen gegrepen en zwaar gewond aan hoofd en hals. In het gasthuis te Mid delburg is hij overleden. De werkstaking der mïjnwer- kers in het kolenbekken van Luik duurt on veranderd voort. Donderdag is er to Luik een groote betooging gehouden, die in de b:ate orde is afgeloopcn. Van tien uren 's ochtends af kwamen de stakers van den rechter- en linkeroever van de Maas, met muziek en roode vaandels voorop, de stad binnen. Sedert het jaar 1893, toen dc arbeiders van plan waren met geweld het stemrecht to veroveren, heeft Luik, waar tooh heel wat betoogd wordt zoo'n optocht niet gezien. Ongeveer 40.000 menschen liepen in den stoet mede onder het zingen van de „Internationale" en de „Carmagnole." Voor iedere gr-oep uit werd een bord gedragen, waarop hare eischoti te lezen stonden. Omstreeks 1 uur kw .men alle botoegers bijeen op de groote „iFlace Verte" voor het Volkshuis. Van de balkons van het huis hielden stakingsleiders erj afgevaardigden toespraken tot de dicht opeengepakte me nigte. Zij verklaarden, dat de minister van handel de vertegenwoordigers der mijn werkers bij zioh had ontboden en dat hij als bemiddelaar in het geschil wilde optre den. De minister had de eischen der arbei ders in geencn deele overdreven gevonden en ook de openbare meening had partij go- kozen voor de arbeiders tegenover do aan matiging der mijneigenaren. De sprekers beten doorschemeren, dat het gedaan zou zijn met do rust, wanneer de mijneigenaars de hun geboden hand der verzoening mochten blijven weigeren en er werd gedreigd met een revolutionnaire be weging, waarvan de verantwoordelijkheid op de mijndirocties zou vallen. Doodelijke stilte heerschte er, tijdens die redevoeringen eerst op het einde barstten de bijvalsbetuigingen los. Er was hoop, dat de stakers en do mijn eigenaren uit het Luikerland na de samen komst met den minister van arbeid tot een vergelijk zouden zijn gekomen. Die hoop schijnt vervlogen, want in oen vergadering van nadere sociabstisohe syndicaten werden middelen beraamd tot vollediging van de protestatiebeweging. Volgens de „Gazette de Liëge'' is sohrik- aanjaging de groote drijfveer van de uit breiding der staking. De mannen die naar -het werk gaan, wor den op straat afgewacht en mishandeld; daarenboven worden in hun afwezigheid de vrouwen en kinderen door het jouwen en ruiten breken bang gemaakt. zieht zou kunnen toonen als de jonge vrouw daartegenover hem, en voor de eerste maal keek hij wantrouwend naar Paul Lohmer. Ook deze moest zichzelf dwang opleggen vandaag. Hij was zoo geoccupeerd met zijn opmerkingen te maken, dat hij moeite had lief te zijn tegen Felicitas. Het deed hem goed, al was het hem niet aangenaam dat- zij zijn broeder aan haar andere zijde had; hij had daardoor van tijd tot tijd ge legenheid zijn kalmte te herwinnen en zich geweld aan te doen gewoon te zijn. Mair oo(k hoorde hij met misnoegen, dat in den klank van haar stem iets anders was, wan neer zij tot zijn broer of tot hem sprak. Hij nam zich voor te zorgen, dat dit later an ders zou wordenmaar kon voor het oogen blik niet anders doen dan er een schertsend woord over zeggen. Felicitas nam dat r;et onvriendelijk op en zeide: „Je moet me maai* vergeven, Paul, van- neer ik den rechten toon niet altijd kan vin den. Dat zal wel komen; maar tot zoolang moet je maar geduld met mij hebben." Dokter Paul drukte als antwoord even de ■hand van zijn verloofde en constateerde, dat hij haar gemakkelijk naar zijn hand kon zetten, wnneer hjj maar niet zijn gewonen scherpen en saroastischen toon aansloeg. Maar lang kon hij er niet over nadenken, want de broeder van den gastheer, die in de zaak grijs geworden, maar weinig in tel was, stond op om een dronk op het jonge paar uit te brengen. Hij kweet zioh, tot vreugde van het gezelschap, kort van dien plicht, en een paar seoonden later klonken de glazen aJ tegen elkaar en omringden al len het jonge paar. Het was een aardig ge zicht: een groep jonge meisjes ia lichts Daarom heeft de overheid de gendarmerie last gegeven, te patroeljeeren in de arbei derswijken. (Hbld. v. Antw.) In de week vankoning Geor-. ge's kroning zal er weer een groote vloot- schouw bij Spithead worden gehouden. Voor de kroning zal de stoet van en naar de Westminste-r Abdy denzelfden weg volgen als in 1902 bij do kroning van koning Eduard. De kroningsfeesten, die op het erf van het Crystal Palace worden gehou den, zullen schitterend zijn De historische optocht en vertooning zullen tafercelen uit de geschiedenis van Engeland en de kolo niën te zien geven. Millioenen guldens zul len er aan ten koste worden gelegd. Daar voor worden echter ook modellen van de Parlementsgebouwen der groote overzt-esche gewesten opgericht; naar het heet op twee derden der wai*e grootteCanada zal daaraan eventjes een f 850,000 besteden 1 Johnson, Amerikaansch neger-wereldkam pioen van de zwaar-gebouwde boksers vooral bekend door het vuistgevecht to Reno, waar hij Jeffries klopte zal wel licht in Londen komen boksen om den kara- pioenschapstitel en honderd-vijf-en-twintig, duizend gulden. Dat zou dan gebeuren ook in de Kroningsweek. De strijd zou worden geleverd in het stadium, en de man die het tegen den geduchtcn neger zou moeten opnemen, is reeds gevonden. Het is de vuistvechter Kaufman. Het is nu de vraag, of Jolinson zal toe stemmen en... of men te Londen de vertoo ning zal toelaten. De Engelsch bladen geven verslag van een reeks ongelukken, die de Noordwestelijke storm in den nacht van Woensdag op Donderdag en Donderdag ochtend op de kust heeft veroorzaakt. In vele gevallen is er schipbreuk geleden. Te Londen is, in de Great Charlotte-street, bij de Blackfriars-road, een stuk van den gevel van een huis op straat gevallen. Twee on derwijzeressen, op weg naar school, werden er door getroffen, de eene werd-gedood, de andere zwaai* gewond o.a. werden haar beide beenen gebroken. Calais leek door den or kaan, die er in het Kanaal woei, voor de postbooten onbereikbaar. Zij zouden op Boulogne varen. In vele stroken van het land ging de storm met sneeuwjacht go- paard. Te Grimsby zal eerlang een bierbrouwerij alcoholvrij bier brouwen. Het gewon© bier wordt, naar oen uitvinding van den scheikundige Otto O verb eek, van den alcohol ontdaan, maar behoudt, zegt men, zijn gewonen smaak en alle voedingswaarde en andere goede eigenschappen, die men het wel toeschrijft. Zelfs wordt cr beweerd, dat van 52 mannen van het vak meer dan de helft uit twee glazen bier, hun voorge zet, niet konden onderkennen, welk gewoon bier en welk alcoholvrij' was. Naar het heet, kan het proces op alle bieren, ook stout, worden toegepast. Het gebouw van d e Kamer van Koophandel to Cincinaatie is afgebrand. De schade bedraagt meer dan 2$ millioen gulden. Bij Kon. besluit zijn met ingang van den 16den Januari 1911 bij de marine-stoom vaartdienst benoemd tot officier-machinist' 2de kl. de hoofdmachinisten G. C. Carrière, G. J. Donk en A. 0. Dat; met 6 Februari 1911: lo. de kapitein-luitenant ter zee J. Sou- tendam eervol ontheven van het bevel over Hr. Ms. instruotieschip voor de werfdivisie „Van Speyk"; 2o. de luitenant ter zee 1ste kL P. te Veltrup, eervol ontheven van heb hevel over Hi*. Ms. schoener „Zeehond"; 3o. heb bevel over voormelden schoener opgedragen aan den kapt.-luit. ter zee F, C. W. Moorrees, en 4o. het bevel ovor voormeld instructie- schip opgedragen aan den luit. ter zee lste kl. P. te Veltrup; lo. aan den kapitein ter zee G. Witsen Elias en aan den kapitein-luitenant ter zee G. W. de Leur met 16 Januari 1911 eervol ontslag tut den zeedienst verleend onder toiletten, te midden van al die bloemen, hulde brengende aan de jonge vrouw. Ook Felicitas en Paul waren nader gekomen en onder het aanstooten zeide do laatste tegen Camillo: „Je"toont geen vroolijk gezicht, Camillo; wij, die het leven kennen, moeten ons niet aan sentimentaliteiten overgeven." Paul zag duidelijk, dat de ander eon pijru lijlk gezicht trok, maar èen seoonde later lette hij daarop niet meer, was heel zijn aandacht gevestigd op een ander deel van het vertrek, waar luide zijn naam geroepen werd en waar ©enige bedienden te voor schijn kwamen, die naar zijn verlaten plaals wezen. Een der bedienden zag hem bij het bruidspaar staan en kwam haastig door de groepen van gasten naar hem toeloop en. Dokter Paail begreep, dat hij geroepen werd. en hij had reeds een opmerking op de tong over de onbesohaamdheid, hem op dezen dag, van dit feest, van de zijde van zijn aan staande weg te roepen- Terwijl hij den be diende een stap te gemoet ging, zag hij op den achtergrond, achter de livrei van de huisknechten, oen dragonder-uniform en herkende von Stecknitz, den adjudant van den Hertog. En nu haastte ook hij zich. Von Stecknitz: kwam Item tot op den drem pel te gemoet, zoodat sommigen den .ffi- cier zagen en dachten, dat ook hij nog aan het feest zou deelnemen als vertegenwoordi ger van den Hertog. Maar Paid had oogen- blikkelijk gezien, dat het hier om wat an ders te doen was. „Kom, direct mee naar liet «lot; dadelijk, en zonder opzien te wekken. Ik heb een rij tuig." „Direct, oen oogenblik om mijn. aanstaan- I toekening van pensioen, eerstgenoemde op zijn verzoek wegens langdiuigen dienst, laatRt-genoornde wegens ongeschiktheid voor de verdere waarneming van den militairen dienst ten gevolge van lichaamsgebreken; 2o. het bedrag van het pensioen bepaald: voor den kap. ter zee G. Witsen Elias op f 3075 '8 jaars; voor den kapitein-luite nant ter zee G. W. de Leur op f 2625 's jaars; op den voet van het bepaalde bij art. 21 sub. a der wet van 2 Augustus 1S80 (Stbl. No. 145) en al zoo voor den tijd van vijf jaar, gerekend van 16 December 1910 be noemd bij het personeel van den genees kundigen cbenst der landmacht, tot, reserve officier van gez. 2de kl. G. C. M. Kolff, arts; met 16 Januari 1911 bevorderd: tot kapitein-luitenant ter zee de luite nants ter zee lste kl. J. A. Diemer Kool en A. Pieren; tof luitenant ter nee lste kl. de luitenants ter zee 2de kl. A. M. van Roosendaal, G. X- W. Putman Cramer en J. E. van Hoogen- liuijze benoemd tot rechter in de arr.-rechtbank te Middelburg, mr. J W. Zijlsira, thans griffier bij 't kantongerecht te GroninTen; benoemd tot notaris binnen het arr. Dord recht, ter standplaats de gemeente ÏJsc1- inonde, G. Lindeijof* Ji*., candidaai-notaris te Rotterdam. Verstrekking van grond aan landarbeiders. Naar „De N. Ct." verneemt, is gereed ge komen een ontwerp van wet, met memorie van toelichting, dat als titel draagt: „Ver krijging door landarbeiders van woning met. land in eigendom of van los land in pacht." Verder verneemt het blad, dat ten aanzien van dit ontwerp in de eerste plaats het oordeel zal worden ingewonnen van de Staatscommissie voor den landbouw, inge steld bij Kon. besluit van 20 Juni 1906, die in October 1909 e:n rapport met voorstel len, betreffende den economisclien toestand der landarbeiders in ons land heeft uitge bracht, wellicht ook van eenige andere des kundige lichamen. Koperen Inhuldigingsteest te 's-Gravenhage. In een gisteravond te VGravonliagc ge houden vergadering, bijeengeroepen door het comité ter viering van het 121/2-jarige ïn- liuldigingsfeast van H. M. Koningin Wil- heinuna (van wolk comité de burgemees ter (Lar residentie cere-voorzitter is) is in beginsel besloten tot deelneming aan een hul- debetooging en eon aubade op een nader door H. M. aan te geven dag. Een 25-tal vvsroenigingen zal er aan deel nomen. Stoomscli epen. Vertrokken.. Lombok, thuisreis, 1^ Jan. 1 .u. nam. v. Duinkerken; O p h i r, uitreis, 12 Jan. van MarseilleKoning Willem I 12 Jan. v. Batavia naar Amsterdam; Rijn dam v. New-York, 13 Jan. i u. 40 nam., van Boulogne; S 1 o t e r d ij k 13 Jan. v., New-York n. Rotterdam; Oranje, thuis reis, 12 Jan. v. Lissabon; Delfland 19 Jan. v. Buenos-Ayres n. Amsterdam; Flensburg, van Java n. Amsterdam,; 11 Jan. van Penang. Gearriveerd. A n d ij k, v. New-York, 12 Jan. l u. 50 nam. Prawlepoint; Z ij 1 d ij k, v. Baltimo re n. Rotterdam, 13 Jan. des nam 2 u. SciliyFlor ea, thuisreis, 13 Jan. Pan* teilaria; Rembrandt, thuisreis, 13 Jan.. PerimA m s t o 1 d ij k, v. Rottérd m n* Boston en Philadelphia, 12 Jan. Lizard. Gepasseerd. Gertrud Woermann, uitreis, 11 Jan. te Kilindini; Prinz Regent, thuisreis, 13 Jon. te Suez; Koning Willem III, uitreis, 13 Jan. te Lissa bon; Walcheren, uitreis, 12 Jan. te Catania. de op do hoogte te brengen", antw oor ddo de dokter. „Maar niet lang", zeide de adjudant, wiens ongerustheid en gejaagdheid ieder een moesten treffen. Met een paar schreden was Paul bij Feli citas. „Excuseer me, Felicitas, dat ik je oen halfuur aan do goede zorgen van Max moet overlaten. Mijn plicht als dokter roept mij weg", fluisterde hij haar toe. „Ga met God", antwoorddo het meisjo op hartelijkon toon. Zij vond die ambitie voor zijn werk heerlijk in hem en telkens, wanneer zij dat zag, week een druk van haar; ook nu keek zij den dokter met een liefdevollen blik na. Paul was reeds ?*n het andero vertrek, waar von Stecknitz hem opwachtte met een ongeduldig: „Kom nu." Hij liet hem bijna geen tijd zijn hoed te zoeken. „Wij rijden terug, dokter; u kunt een van mijn hoeden krijgen, maar nu hebben we geen tijd te verliezen." Hij nam den dokter bij den arm en trok hem mede. „Maar is het dan zoo ernstig?" vroeg Paul, die moeite had von Stecknitz bij te houden. „Het is verschrikkelijk," zei de ander, on nu buiten gekomen, zag Paul eerst hoe lijk bleek het gezicht van den adjudant was. „De Prinses... de Hemel mag weten wat er gebeurd is. Zij moet doodziek zijn en ligt in een zware flauwte. Dorau is rade loos. De Hertog beval u te halen. Wenzel* zoo snel als de paarden loopen kunnen (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1911 | | pagina 13