N°. 15604
r>ins<las 3 Januari.
A0. 1911.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van rgpn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Officieele Kennisgeving.
Kunst, letteren, enz.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
Hun roeping getrouw.
LEIDSCH
DA&BLAD
PRVS BKR ADVERTENTIE»:
Ta» 1—» regel» ƒ1.05. Ieder» regel meer 0.17$. - «roetere letter» naar
plaatsruimte. - Xlais» adrertentiSn ras 80 woorden 40 Cents «oitant; elk
tiental woerden meer 10 Cents.-Veor het inoaeieeren wordt/0.05 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Cents; per 3 maandenf 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gerestigd zijn 1.30.
franco per post1.65.
i
Inlevering van rekeningen.
f Burgemeester en Wethouders van Leiden
C en bij dwe op alle leveranciers, werk-
n, nn» welke over het afgeloopen jaar
itriü ten laete der gemeente een vordering
hebben, die uiterlijk vOór ultimo Januari
p.*. ter Cl ai f aateeecretaji» (aid. Fin&n-
jtdên) in te leverea.
i Burgemeester en Wethouder* voornoemd,
N. C. MS GIJ8ELAAR,
Burgemeester.
TAN STRIJEN.
looo-Seoretaria
t Lelden, 3 Januari 1911.
Leiden, 3 Januari.
Tot chef der eleotrische exploitatie
tter Z. H. E. 8. M. te Leidschendam is be
noemd de heer J„ T. Biermaiiy ingenieur
bij den H. IJ. S. M. te Amsterdam.
H. M. de Koningin heeft den heer F.
U. Overdijking, ambtenaar in algemeenen
dienst bij de Koninklijke hofhouding, werk-
«aam aan het Koninklijk Huisarchief, be
noemd tot ridder 2de klasse in de Huisorde
[ran Oranje.
De heer J. V. E. Schoolmeester, on
derwijzer aan de R.-K. Jongensschool te
Hillegom, is als zoodanig te Haarlem be
noemd.
De bevolking van 's-Gravenhage be
droeg op 31 December j.L 279,000 zielen of
p.m. 5000 meer dan op hetzelfde tijdstip
in 1909.
De Keer P. J. F. Dubois, directeur
der Rijkspostspaarbank te Amsterdam,
heeft, naar het „Hbl." bericht, op Nieuw
jaarsdag zijn zilveren jubilée in dienst van
deze rijksinstelling gevierd. VetLe hoofd
ambtenaren en ambtenaren kwamen hem
te zijnen huize oomplimenteeren en boden
hem als geschenk twee fraaie etsen met
album aan. Ook van andere zijde ontbrak
het niet aan belangstelling, al was bet de
iWensoh van den jubilaris het jubilée in intie-
men kring te herdenken.
Het overige personeel van de Rijkspost
spaarbank vond gisteren gelegenheid den
heer Dubois de hand te drukken.
Bij de Nederlandsohe Kiosken-Maat*
èchappij te Rotterdam verscheen beden een
Gids, die gratis verkrijgbaar is en zeer
jiitvoerig behandelt alle wijzigingen en ver
anderingen, die de Spoorwegtarieven heb
ben ondergaan. Het boekje is zoo ingericht
'dat' het door iedereen met suoces kan wor
den gebruikt, en, om niet enkel met cijfers
be komen, die niet voor iedereen een aan
gename lectuur vormen, zijn bovendien nog
achteraan in het boekje afgedrukt afbeel
dingen van Mooi-Nederland, mooi Neder
land in het klein. Van Rotterdam en Am
sterdam worden beschrijvingen gegeven, uit
den aard der zaak is aan Rotterdam de
grootste aandacht gewijd.
Hr. Ms. pantserdekschip „Noordbr af
bant", onder bevel van den kapitein ter zee
H. T. Heren, is 2 dezer te Oelembo aange
komen.
De minister van landbouw, nijverheid
en handel is gisteren voor korten tijd met
verlof naar het buitenland vertrokken.
De audiëntie van den minister van wa
terstaat zal deze week niet plaats hebben.
ALPHEN. Tot ouderling der Ned.-Herv.
Kerk alhier,^i^kozen dS^bèefgJJgggpij,
in plaats vanéén
die voor^riji* benoeming bedank^:,
BODÉGRAtïa^'-Iïi- de^stooS^
alhier, zyn 's nachts uit balddadigheid zes
tien ruiten ingeslagen.
In het afgeloopen jaar hebben de leden
van de naaivereeniging „Tryfosa", 332 klee-
dingstukken gemaakt', welke aan 108 ge
zinnen werden uitgereikt-
HAZERSWOUDE. Belangrijke kippen
diefstallen hebben in deze gemeente plaats.
Vooral de watermolenaars moeten het ont
gelden. Van twee eigenaars werden
samen een 25-tal ontvreemd, namedijk bij
Havenaar en Van den Bosch, op een West-
vaartsohen en den Rietveldsohen molen.
KATWIJK. De Raad komt a- s. Donder
dag, des morgens om Kalf elf, bijeen. Agen
da: Mededeeling van ingekomen stukken;
verzoek van de 'N.-Z. HolL Tramweg-maat-
sohappij, om1 aanvulling der concessie-ver
gunning; benoeming van een lid in de Com
missie tot wering van Schoolverzuim te
Katwijk-aan-Zee, periodieke aftreding van
den heer D. B. Parlevüiet voorstel tot het
veranderen van de Raadszaal; verzoeken
of afschrijving hondenbelasting; verzoek
van bet bestuur der Ambachtsteekenschool
te Katwijk-aan-Zee, om wijziging der voor
waarden, waaronder subsidie is verleend;
voorstel om aan het politiehuis een klok
aan te brengen; praeadvies op de adressen
van onderwijzers om herziening hunner
jaarwedde; voorstel tot aankoop van grond;
voorstellen in zake te sluiten geldleening;
vaststelling suppletoir kohier Hoofdei om
slag dienst 1910; bezwaarschriften Hoofdei,
omslag en Straatbelasting.
NOORDWIJK. Gisteren is de nieuwe
aanbouw aan bet St.-Jozefgesticht' alhier
door de Eerw. Zusters in gebruik genomen.
Er zijn twee ruime lokalen, één beneden tn
één boven, bijgebouwd. Een nieuwe ingang,
die toegang geeft tot een ruime vestibule,
waarin een gerieflijk trappenhuis, verdeelt
het binnenkomen en verlaten der school
zoodanig, dat in minder dan geen tijd allo
kinderen binnen of op de speelplaats zijn.
Meer nog dan dit het geval is met de
andere, reeds bestaande, lokalen, zijn mo
derne eischen aan den bouw der nieuwe
lokalen gesteld. De architect Bruning, van
Haarlem, maakte de teekeningen. terwijl
dê firma Boonekamp en Warmenhoven het
werk uitvoerde. Dat alles keurig in de verf
ritj is te danken aan de goede zorgen der
schildersaffaire Wed. M. v. d. Weijden. Het
ziet er keurig uit en de Eerw. Zusters zijn
in de wolken over de ruimte, die ze nu
hebben.
Hedenmorgen werd uit bet Schïe, het
vaarwater naar Leiden, het lijk opgehaald
van J. D. De ongelukkige werd reeds van af
Zondag vermist; hoewel het zoo goed als
zeker is, dat hij het slachtoffer werd van
zijn drankzucht, wekt het ongeval toch ont
roering in bet dorp.
VOORSCHOTEN. Wij vernemen, dat de
alhier gevestigde arts dr. G. F. Hellema
met Mei zijn praktijk zal neerleggen en
zich dan te Leiden als particulier gaat ves
tigen.
Bij de in aanbouw zijnde wateideiding-
werken is men begonnen met 't proefpom-
pen. Naar alle waarschijnlijkheid zal vegen 1
Februari het water geleverd kunnen wor
den.
WARMOND. In deze gemeente hebben
zich in 1910 gevestigd 83 mannen en 77 vr.,
vertrokken zijn 102 m. en 95 vr., zoodat de
bevolking verminderde met 37 zielen. Door
geboorte vermeerderde het zielenaantal
met 44, derhalve is het bevolkingscijfer met
7 gestegen en bedraagt het nu 1930.
In 1910 werden 27 bouwvergunningen
verleend.
9 hiervan waren bestemd voor schuiten-
huizen.
Van het groote „Woordenboek der Ne-
derlandsche Taal" zijn heden versohenen:
Van het 8ste deel de 6de aflevering, be
handelend de woorden Kwijtschelden
Lamp, bewerkt door dr. J. Heinsius,
en van (het 9de deel de 12de aflevering,
behandelende d© woorden Nederstorten
Nevel, bewerkt door dr. A. Kluyver.
De hoeren Sala zijn thans openlijk voor
den dag getreden als kunsthandelaren. Zagen
wij reeds jaren lang een of ander schilderij
in de étalage-kast staan, werden wij wel
eens in het keurigo zaaltje geleid achbetr
het winkelbedrijf, waar allerlei kunstwer
ken dooreen hingen en stonden, thans is
er een geordende tentoonstelling van een
enkelen schilder. Van diens aquarelleetr-ar-!
beid slechts.
Het is een aardige gedachte van de hoe
ren Sala, het eerst in hun kunsthandel het
woord te geven aan een LeicLschien schilder.
Van W. v. d. Nat tcch, den kloeken werker, is
do arbeid in Ledden nog niet overbekend.
Een twintigtal forsche aquarellen komen ons
in don kunsthandel Sala onder do
oogen. De moesten hebben tot onderwerp hei-
degezicliten met schapenDoch ook andere
onderwerpen werden door v. d. Nat behan
deld. Uw aandacht roepon we op voor hot
aquarelkorenhindstors, waar vooral hot
reohtsche vrouwtje zulk ©en fraai teeken-
achtig en kleur-rijk effect maakt tegen cta
verte van land en lucht. Een poortje te
Oegstgeest toont kwaliteiten van coloriet
©n gevoel voor stemming. Een ander aquarel
mot heb wibbe huis, 't welk met stomp dak
tegen do lucht zdoh afteokent, geeft nog
iets beters. Doch jammer dat er enkolcj
gedeelten zijn, welke zich niet volop aan
sluiten bij de toon- en kleurschoonheid van
't geheel.
De schuiten in 't water brengen een ge
geven in herinnering door v. d. Nat reeds
meermalen behandeld. Ook hier treft de ge
slaagdheid van den arbeid. In veelkleurigs
toetsjes, doch als geheel fijne grijsheid weet
v. d. Nat de bewogenheid van zijn em'otie
dikwijls op ons over to brengen. Niet steeds.
Er zijn aquarellen hij di© eigenlijk naast het
beste wat hier getoond wordt, het gansch
en al niet uithouden. Ondertusschen wen-
schen wij. deze tentoonstelling Veel belang
stellende kijkers toe.
XuQstzaal Kleykamp.
In de salons van de kunstzaal Kleyk&mp,
Oranjestraat, Den Haag opent Woensdag 4
Januari een tentoonstelling van oud-
Delftscb en oud-Perzisch aardewerk cn
van modem aardewerk ban C. J. Lanooy.
„With Roosevelt through Hol
land by M. J. Brusse, illustrated with
pen and ink sketches by J. G. Veldheer".
*B© Holland-Amerika-lijn heeft het werkje
dat* bovenstaan den titel draagt, uitgegeven.
Men kan door den aard van zulk een werk
gever gissen, wat ongeveer gegeven wordt.
Een vluchtig beeld van Holland, waarin
de pad ruk wordt gelegd op het vele lands-
mooi zooalfl de vreemdeling dit eert,
Zou er iemand zijn, wien dit beter i9 toe
vertrouwd dan Brusse?
r Veldheer'e arbeid sluit zi$h zeer wel bij
dien van Brusse aan. Ook hier is de ge-
wenschte vluchtigheid, welke nimmer distino-
tie mist. Reclame-arbeid voor ons lancl van
'góed gehalte 1
Museum van Kunstn ij verheid.
Het Museum van Kunstnijverheid te Haar
lem werd gedurende het jaar 1910 bezocht
door 10115 belangstellenden, uit de aan het
Museum verbonden boekerij werden 2257
boek- en plaatwerken naar verschillende
plaatsen van ons land in bruikleen verzon
den, terwijl de lessen der aan het Museum
verbonden School voor Kunstnijverheid
door 232 vrouwelijke en mannelijke leer
lingen werden gevolgd.
R. Casimir heeft het in een zijner paeda-
gogische vlugschriften, welke de HoLLandia-
drukkerij te Baarn uitgeeft over: „Werke
lijke domheid". Ofschoon wij de intelligen
tie van dezen schrijver niet gaarne over het
hoofd zouden zien, welke we ook in dit
korte weilkje kunnen waardeeren, lijkt het
ons toch toe, alsof dit vlugsdhrift wat heel
vlug in elkaar is gezet. De schaarschte van
voorbeelden waarmee de schr. voor den dag
komt, ter motiveering van zijn uiteenzettin
gen, wekt alles behalve overtuigdheid bij
den lezer.
Aan het slot spreekt schr. deze beharti
genswaardige woorden uit:
„Voor de knappe getroosten we ons moei
te, inspanning, kosten. Het is er aan be
steed, zeggen de ouders.
Over het minderwaardige, het achterlik©
kind strekt zioli onzo liefde uit. Wij worden
met ontferming bewogen. Wij nemen afdwa
lingen niet kwalik. Wij vergeven gaarne. En
de ouders zorgen indien mogelik voor deze
kinderen, opdat ook, als zij er niet meer
zijn, er een levenszekerhebl voor hen is.
Maar het domme kind 1 Het is voorwerp
van spot. Het wekt wrevel. Het wordt soms
hard behandeld. Het wekt geen sympathie
op. Hij ontvangt geen liefde.
Toch is dit zo nodig. Juist de stijgende
emotie vermag het kunnen van (het kind te
vermeerderen, de belangstelling te vergro
ten. Hoe zouden we beter emoties opwek
ken, dan - door ze zelve te geven aan het
kind. Met hoeveel meer vertrouwen zal het
ons te gemoet komen, ala het zich veilig
gevoelt in onze beschermende liefde.
De domme is heidegrond geen vrucht
bare kleigrond. Maar ook heidegrond heeft
bij goede behandeling zijn waarde. Het is de
grote taak der opvoeding dus, middelen te
vinden om van elk mensenmaterïaal dat te
maken, wat er van te .maken is, dat er uit
te halen, wat er uit te halen is."
In het' voorjaar van 1910 viel aan de
Princeton Universiteit (Ver. Staten) een
erfenis ten deel, nagelaten door Isaac O.
Wijman, uit Salem in Massachusetts. Het
blijkt nu, dat dit legaat, 't welk aanvanke
lijk op 2i milioen gulden werd geschat, in
werkelijkheid over de f 10,000,000 bedraagt.
0EenSpaansoh stuk over dep
80-j arigen oorlog.
Sedert een week wordt in heb „Teatro
do la -Pnncesa" te Madrid een stuk opge
voerd van den meest gevierde der jonge
Spaaosche tooneel-sclirijvers, Marquina4'
dat in het Vlaanderen der 17de eeuw speelt,
gedurende den 80-jarigen oorlog. Het stuk,
dat tot titel heeft' „En Flandes se la puesto
el sol" (De zon is in Vlaanderen onderge
gaan) een toespeling op het gezegde van
Karei V, dat „ïn zijn rijk de zon nooit on
derging" werd geestdriftig door het pu*
bliek ontvangen. De Koning, die bij de pro
mière tegenwoordig was, trok zijn hand*
schoenen uit., om beter te kunnen applau»
disseeren.
In den afgeloopen nacht is,
hier ter stedo door verbreking van en in-
klimming door een raam ingebroken en wel i
op het kantoor van de firma T. H. Ritman,
branders, distillateurs en exporteurs, welk
kantoor in de Baatstraat aan de Lange-
gracht is gelegen. De dieven hebben niet
een goeden slag geslagen. Geld was niet
aanwezig zoodat zij hun hoofddoel niet be-
reikten. Wel ontvreemdden zij een partijtj®*
postzegels, plakzegels, een laksteinpeltjo'
en andere voorwerpen van eenige waarde.,
Ze forceerden de brandkast en sloegen
er een stuk uit, waardoor de boeken wt
den beschadigd. Ook braken ze m een
schrijftafel de lessenaar open waar ze o.a- 't
stempeltje wegnamen. Alles werd onderst
boven gehaald en met een kaars hebben z
het geheele gebouw doorzocht.
Het Wijkt dat de firma een goeden maat
regel nam door to besluiten in de kantore^
in zulk een donker straatje gelegen, de^~'
avonds geen geld cn geldswaarde achter te
laten, omdat, aooals nu gebleken, men er
rustig en onbespied aan het werk kan gaan,1
met zelfs de brandkast te verbreken.
De aldaar in dien omtrek surveilleer©n-*
de agent van politie merkte twee verdachte
personen op, baj de politie niet onbekendap
Leidenaars, n.L zekeren M. B. en V. d. L..
die werden aangehouden.
Men meent daarmede de daders in Kan
den te hebben, al blijven de mannen voors
hands ontkennen. Een hunner toch ha l een
bloedende wonde aan de hand, terwijl op
het" kantoor en aan den lessenaar ook
bloedsporen werden aangetroffen. Bij- liet^
verbreken der sluiting kon de verwonding
gemakkelijk zijn ontstaan. Maar sterker
aanwijzing is nog dat bij een hunner L'eC f
lakstempeltje is gevonden. Het lijdt nu.
geen twijfel meer of men heeft de daders
in handen.
Gelukkig maar, want ze toonden zich in
het vak al tamelijk bedreven; een brand
kast toch forceert men niet zoo gemalde©*
68)
Onder deze overdenkingen had hij zich
aangekleed, en was met het bezoeken van
rijn patiënten begonnen. Zijn patiënten,
tegenover wie hij altijd een houding van
koele gereserveerdheid aannam, die geen
sympathie, maar wel vertrouwen en hoop
.vestigde, merkten niets van zijn innerlijke
onrust, en terwijl hij tusschen zijn visites
den geheelen toestand nog eens overdacht,
kwam hij weer terug tot hetzelfde besluit
als gisteren, nl. allee af te laten hangen
yan zijn gesprek met von Herther.
De spanning, waarmee deze laatste den
'dokter zag binnentreden, was weinig min
der dan die, waarmee Paul het bekende
vertrek betrad. Het voordeel van den jon
gen man was, dat die onrust op het gelaat
van den president te lezen was, terwijl
IPaul, wat bleeker dan gewoonlijk, het gewo
ne ernstige gezicht toonde, dat Kij tegen
over den president altijd had. Hij zag op
de schrijftafel van den president het groote
werk van Schillingslaw over Poolexpedities
liggen en kon met moeite een ïaohje onder
drukken, dat eenigszins ironisch was en dat
een blijk was van de geringe achting, die
bij koesterde voor deze voorliefde van den
president.
„Ik ben weer eens uw sporen nagegaan,
'dokter," zeide von Herther, die gezien
had, dat Paul naar het boek keek. „Het
moet wel een bevredigend gevoel zijn de
aan een dergelijke expeditie verbonden ge
varen zonder schade aan lichaam en ziel
overleefd te hebben, terwijl in dat geval de
reis zelf een zeer bevredigend gevoel mpet
geven."
„Dat heb ik nooit zoo overdacht,*3zeide
Paul, die een stoel had genomen'tegënóVër
den president. „U weet onder welke con
dities ik aan dien tocht; heb deelgenomen,
'fc Was er mij alleen om te doen iets te
verkrijgen waardoor ik andere rechten dan
een gewoon mensch kon laten gelden, en
wie dat eenmaal wil, moet' niet tegen geva
ren opzien. Mijn besluit is rijkelijk beloond
en ik zeg nu: gelukkig, dat het gebeurd
ia. Maar laat ons nu komen op het gebied
der werkelijkheid: ik heb al sedert eenigen
tijd verlangd naar een uur, waarop ik u
veel, wat mij zelf betreft, zou kunnen ver
tellen."
„Mijn jonge vriend, 't is mij ten allen
tijde aangenaam, met je te praten. Maar
wanneer uw mededeelingen ten doel heb
ben mij uw wensohen kenbaar te maken,
dan moet ik u vóórkomen en u zeggen, dat
die mij al lang bekend en ook mijn innigste
wenschen zijn."
„Dat weet ik," zeide Paul met een laoK,
die zelfs den president onaangenaam was.
„Ik wilde meer met u spreken over de mid
delen, waardoor die wenschen vervuld zou
den kunnen worden. Alles, wat naar hui
chelen zweemt, is mij vreemd en daarom
heb ik ook nooit gedaan alsof ik meende,
dat het leven afhing van de vervulling van
een hartewensch."
„En ik acht u daar niet minder Om. De
eerlijke en waarachtige liefde van een man
blijkt daaruit, dat Kij niet eer het voorwerp
zijner liefde begeert, voordat de grondsla
gen gelegd zijn voor een hecht geluk, en ik
kan het slechts in u prijzen, wanneer u die
meening ook zijt toegedaan."
Dokter Paul had wel kunnen lachen, toen
hij die woorden hoorde, die geen betrek
king hadden op wat in zijn binnenste om
ging en slechts dienen moesten om zijn
eigenlijk doel te bereiken. Hij kon zijn on
geduld om tot de zaak te komen dan ook
niet onderdrukken en zei een beetje onvoor
zichtig:
„U prijst mij te veeL Laat mij u beken
nen, dat ik juist over dit punt do laatst©
dagen zeer ernstig heb nagedacht en daar
om gelukkig was, toen ik gisteravond een
tijding vernam, voor u een gelukkige, die
mij al mijn bezorgdheid ontnam. Ik nam
die middelen niet te baat, die mij ten
dienste stonden en waardoor ik had kun
nen hopen de hand van juffrouw Felicitaa
te winnen, en ik Keb mij zeer ernstig afge
vraagd of ik wel het recht had die begee-
renswaardige hand te krijgen. Wij zijn het
samen volkomen eens, dat het onze hoogst©
wensch is der wereld te tbonen wat een
goed huwelijk beteekent zonder bijbedoe
lingen; maar ik begin t© vreezen, dat ik
mij over de mogelijkheid, om daartoe te
komen, yergist heb; dat ik mijn kracht en
vooruitzichten voor de toekomst over
schat heb."
„Dokter", zei de president, „ook ik heb
die vraag ernstig overwogen en ik stel vol
komen vertrouwen in u zooala in niemand
anders. Waarom plaagt u nu uzelf met een
overdreven en volkomen onnoodige bo-
Eorgdhei'd 1"
„Uw vertrouwen vereert mij", viel Paul
den president In de rede. „Ik zou mijn be
zwaren alleen gedragen hebben, hoe bard
mij dat ook gevallen zou zijn, wanneer ik
niet van anderen dan van u gehoord had,
dat ze spookbeelden zijn. Het legaat van
den bankdirecteur Lorius verzekert uw
dochter een onbezorgde toekomst, ook zon
der mij, al is het mij een levensdoel haar
een gelukkige toekomst te bezorgen, wan
neer zij mijn gevoel voor haar beant
woordt."
De jonge dokter had onder deze woorden
den president scherp aangekeken. En het
ontging hem niet, dat diens gelaat een ver
andering had ondergaan en dat hij daarin
nu voor de eerste maai dien eigenaardi'gen
trek zag, dien anderen zoo goed kenden.
De president was weer zichzelf; de toover-
macht, die Paul Lohmer op hem had uit
geoefend, scheen verbroken. Met zijn krach
tige stem, die harder klonk dan gewoon
lijk, zeide hij:
„Wie u van dat testament gesproken
heeft, heeft, u en mij een slechten dienst
bewezen. Voor mij is dat een afgedane
zaak. Lorius moge het goed bedoeld heb
ben, toen hij mij de kolenmijnen bij Weiden-
wald vermaakte, ik aanvaard een derge
lijk geschenk met. Het is mijn doel die te
geven aan hen, die er recht op hebben, en
ik \erzoek u nadrukkelijk met niemand
een woord over de kwestie te spreken, ook
niet met Felicitaa."
Paul voelde, dat het beslissende moment
gekomen was. Wanneer hij ooit invloed op
den president had gehad, dan moest dat nu
blijken. Met een verbaasd gezicht zeide hij:
,,Ik weet van bet geheele testament niet
anders dan dit eene feit. En aangezien u
er met mij over spreekt, wilt u mij mis
schien ook wel de motieven van uw besluit
mededeelen. Het doet mij leed een schoon©
verwachting ï'n rook te zien vervliegen."
De heftigheid, waarmee hij Paul g~ant*
woord had, speet den president alweor Ei^
er was iets in dc houding van zijn jonged*
vriend, dat hem deed verlangen dezen te»
overtuigen van zijn goed recht. Onwilio.
keurig bedacht hij, dat zijn handelwijr
ook nog wel in ander licht zou kunnen ver
schijnen dan waaronder hij die gezien had
En dus besloot hij den jongen dokter zoo
volledig mogelijk zijn motieven uiteen t/
zetten.
„Luister, waarom ik in de eerste plaaU,
het legaat van Lorius niet mag aannemen.
In de eerste plaats zou do omstandigheid,
dat ik oommissaris van de Bank ben en ik
dus met de directeuren op een vertrouw©-
lijken voet omga, aanleiding kunnen geven
tot allerlei praatjes. Tot op het huidiere
oogenklik heeft nog nooit ïemar.d getwijfeld
aan mijn volkomen onpartijdigheid, waar
het gold mijn werk of mijn verhouding
tegenover de Bank. Dat' zou door dit ceno
geheel en al kunnen veranderen. Dan ook:
dit testament is geheel in strijd met mij'
opvattingen over ons leven, de plichten van
familie en gezin, de bloedverwantschap,
't Is waar, de erfgenamen van Lorius zijn
rijk genoeg do kolenmijnen bij Weidenwald
te kunnen missen, bovendien vormen zij'
maar een klein gedeelte van de geheel?)
erfenis. Maar het is toch mogelijk, dat e$
nog arme bloedverwanten zijn, voor wie Kob'
bezit der mijnen van beteekenis kan wezen.
(Wordt vee volgden
