Kerstmis in Londen.
Een golf zeewater komt uit diens mond.
Eij ligt nog even stil, opent de oogen,
staart den ouden man eenige oogènbliftken
aan, en... de oude Teunis heeft zijn zoon
weergevonden.
De storm is uitgewoed en ook in Teunis'
hart is kalmte en vrede weergekeerd. Lang
voor den hoogdienst is hij naar de pastorie
gegaan en de goede, oude geestelijke heeft
hem met tranen in de oogen de hand ge
drukt en hem gezegd: „Dat heeft Jezus
gedaan."
Teunis ging voor het eerst' na vele jaren
weer ter kerk en al konden de overige kerk
gangers hun oogen bijna niet gelooven, dat
zij hem in de kerk zagen, zeker is het, dat
niemand van hen met meer dankbaarheid
en godsvrucht de komst -van Jezus op
aarde vierde, dan de oude Teunis.
Engeland is het land voor Kerstmisvie
ring. Als het schoonste feest van het heel©
jaar in aantocht is, ondergaat de stijve, kou.
de, formeele Engelsohman een algeheele ver
andering, en met hem de hoofdstad van
Groot-Britannië.
Heel Londen trekt een feestkleed
Aan, de voorpret is niet het minst aange
naam gedeelte van de viering. Alle winsels
hebben hun speciale uitstalling; evenals bij
ons voor St.-Nioolaas die voor nuttige zoo
wel als 'die voor luxe-geschenken. Aan alle
vamen van boek- en papierwinkels versonij-
nen massa's van Ohristmas cards; heel aar
dige half-stuiverskaarten met toepasselijke
wensohen en voorstellingen voor bescheiden
beurzen, en ook zeer kostbare met rijk, ar
tistiek titelblad en heele boekjes van ge
dichtjes, saamgehouden door blauwe of
poee figuurtjes, voor welvoorziene geldbui-
deltjes. Alle magazijnen zijn versierd; zelfs
de gevels er van. De plumpuddingen met
het traditioneele takje hulst in top, de
minoe pies en de zoogenaamde Kerstmis-
koek prijken bij den koekbakker. De poc
her stelt een keur van vette ganzen, kal
koenen, eenden en alle soorten van gevo
gelte ten toon, getooid met papieren rozen,
groen en den onmisbaren hulst. Dezen komt
men overal tegen, in het knoopsgat van de
voorbijgangers, om het vleesoh van den
■laobter, de kozijnen van de winkels, als
versiering van het heele huis op 25 Dec.,
op de voor het diner op dien dag gedekte
tafel en op den in blauwe vlammetjes ge-
kulden plumpudding welken John de knecht
triomfantelijk zal binnendragen. Een goe
den voorraad moet de poelier hebben; want
op Kerstdag mag op geen tafel, hoe nederig
ook, een kalkoen ontbreken, evenmin al9 een
plumpudding. Het zij hier in het voorbij
gaan gezegd, dat een echte Engelsche plum
pudding door ©en maag, die de Holland-
sohe of Fransohe keuken gewoon is, niet
als een groote lekkernij zal beschouwd wor
den, evenmin als de plumkoek; beide ge-
rechten zijn zwaar en moeilijk te verteren;
in Engeland echter smaken bedde goed; bij
zonder als men een lange wandeling door
het mistige Londen gemaakt heeft. En
wandelen doet men er tegen Kersttijd.
Niet alleen de winkels zien er vroolijk en
aantrekkelijk uit, maar ook de straten; die
zijn vol van een lachende, bewonderende,
koopeude en opgeruimde menigte. Iedereen
ziet er gelukkig uit, en heeft een glimlach
en een vriendelijk woord voor ieder van .zijn
medemenschen. De straatjongen met een
takje groen op zijn jas of pet loopt verge
noegd neuriënd, de groote dame aangapen
de, dae met pakjes beladen, door den nijgen
den winkelchef uitgeleide gedaan, in het
rijtuig stapt, welks portier door een be
diende in groot livrei vastgehouden wqrdt.
De bloemen- en andere ventster zien vroo
lijk naar hefc hoopje pennies en sixpences,
welke de milde voorbijgangers en wande
laars met een licht hart voor een bouquet je
of snuisterij veil hadden. De straatveger
wensoht zijn klanten een „happy Christ
mas" gelukkig Kerstfeest; en hij kijkt
daaroij zoo opgeruimd, met zijn rooden
neus,, zijn borstelige haren, zijr oude jas,
Kerstprocessie te Bethlehem.
welker kraag hij opgeslagen heeft, zijn ver
kleumde, met grove handschoenen bedek
te handen, die den bezem lieten ontglippen,
zoo verdoofd waren ze door de koudé, hij
heeft een gezicht zoo stralend van blijdschap
alsof zijn zak vol guinjes was, in plaats, van
een heel klein zilverstukje, gift van een bij
zonder goedgehumeurden klant; maar de
giften vloeiden ruim vandaag en dat niet
alleen, maar ook het woord Kerstmis doet
zijn hart van vreugde huppelen, de koude
vergeten, zijn bloed sneller gaan en zijn
oogen van vreugde schitteren. De koetsiers
op trams en omnibussen klappen met him
inet strikjes versierde zweepen, en de con
ducteurs zijn nog vriendelijker en behulpza
mer dan anders tegen de passagiers. Bijna
allen hebben een takje hulst of mistletoe in
het knoopsgat en zijn beladen met pakken
en pakjes.
We zijn aan den voorave 1 gekomen. Nu
is het op het drukst. Wandelaars zijn er niet
meer. Iedereen spoedt zich door de helder
verlichte, opgepropte straten. Een stoot met
den elleboog of een duw wordt door den
voorbijganger niet euvel genomen. Hij
doet hetzelfde, en haast zich .ook naar huis,
waar een laatste hand moet gelegd worden
aan de versiering, de cadeaux in orde ge
bracht en straks de vooravond gevierd. Het
heele huis is getooid met hulst, om de ven
sters, spiegels, schilderijen, deurposten,
hanglampen, onder aan de lapip, boven de
deur, onder de ganglantaarn hangt de ge
vaarlijke mistletoe, wiens witte bessen aar
dig afsteken bij de roode van den hulst.
Het souper is afgeloopen, de feestelijk
heden worden geopend met het gebruiken
van sherry en koek. Den volgenden morgen
gaat men naar de kerk. Yan alle kanten
hoort men „happy Christmas" en aan de
ontbijttafel wachten de geschenken T^an de
huisgenooten. Nu komen langzamerhand van
overal kaarten, felicitaties en presentjes en
later op den dag familieleden en intieme
vrienden voor het diner. Een iedor brengt
een gelukkig gezicht en een goede dosis op
geruimdheid mee. De tafel prijkt met het
beste, dat de huisvrouw aan zilver, kristal
en damast bezit. Bloemen en vlaggetjes zijn
kwistig aangebracht op schaaltjes met knak
kers, bananen, sinaasappelen, amandelen,
allerlei fruit en dessert. Roastbief en kal
koen vormen de hoofdschotels van de
vleeschgerechten, en plumpudding en mince-
pie van de zoete porties. Het is een gejuich
en gescherts, als de plumpudding flink knet
tert en vlamt, en het is een genoegen de
gasten met veel smaak dat sterk gekruid,
door de rum zwart gebrand nationaal ge
recht te zien gebruiken. Een ieder com
plimenteert de gastvrouw met het zoo goed
slagen van den pudding, dien zij reeds vóór
zes weken klaar maakte, volgens een re
cept, gewoonlijk alleen in de familie te vin
den. Toosten wordien gehouden, anekdoten
verteld, oude gebeurtenissen oververteld.
Na het diner, waaraan alle aanzittenden
als echte Engelsohen eer doen, gaat men
naar het salon. Daar wordt door het jonge
volkje een springpartdj georganiseerd, wel
ke soms braaf lang duurt. Den volgenden
dag heeft weer zijn vermakelijkheden. Het
is de tijd in Engeland om zich te verma
ken en men weet hem er ook voor te ge
bruiken. Alle zorgen, zaken, onaangenaam
heden, twist en tweedracht zijn op zij gezet
gedurende dien gelukkigen tijd, die zoo mo
gelijk gerekt wordt tot Driekoningen. Dan
heeft de vao&ntie lang genoeg geduurd i dé
laatste gast gaat naar huis, e© de tijd van
holly en mistletoe, algemeenen vrede en on
schuldige Kerstmisgenoegens is uit tot dea
eerstkomende© 25ste© December..
