LEÏBSCH DAGBLAD, Zaterdag* 17 December. Vierde Had
Jkm10 191ö«
Buitenlandsch Overzicht.
Tweede Kamer.
1 SCHETS UIT DE RECHTZAAL,
Jfo. 15591.
(Omtrent de verkiezingen in Engeland
Wordt meegedeeld dat de stand hedennacht
toeer itete gunstiger is voor de regeeriing
'jlan gisteren. Er zijn thans gekozen 259
JjJboraJen, 264 unionisten, 42 lellen der ar
beiderspartij en 76 Ieren,
f De liberalen -winnen 22, de unionisten 26,
Je arbeiderspartij 4 zetels. Zoodat de meer-
Serheid waarover Aequith beschikt nu ruim'
10 bedraagt,
i Er hebben geruchten geloopen over wij
zigingen in .heb kabinet, maar volgens den
forrospondent van da „Daily News" is men
h liberale kringen er 'sterk voor, dat ©enige
^abiietswijziging zal worden uitgesteld tot
(i het Wet worden van de vetovoorstellen.
Intnssohen raakt het referendum-idee meer
meer op den achtergrond. Even plotseling
'pb hevig als da geestdrift er voor opkwam
Joen Balfour het idee in zijn Albert-Hall-
jrsda voor het eerst opwierp, even snel ver-
Noekt er de glans van. Het wordt nu door
Je voormannen onder de unionisten, waar
onder Austen Chamberlain, die per order
Van zijn vader, de leider is van de tarief-
Jietrvormers gesignaleerd als een verkiezings-
'fcnan oeuvre. Da unionisten willen wel mee-
-'faan'-met Balfour's vinding; maar alleen voor
';3©ze verkiezingen. Komen zij aan het be-
iVind, dan krijgt het land wel de tarief-
ihervorming, maar echter geen referendum*
'De positio van Balfour wordt zoodoende
niet aangenaam.
i Het is maar g-oed, dat de -verkiezingen
JauW afgeleopen zijni want de zenuwen be
ginnen er nu onder te lijden.
Een medisch blad in Engeland merkt op,
it een verkiezing altijd verkesrd werkt
bp de gezondheid van de menschen, van
preien een pvermatigen arbeid vergt en een
£og grooter aantal prikkelt en zenuwachtig
jtaaakt. Tegenwoordig is het erger dan vroe-
'ger. Eertijds ging het ruwer toe, werd er
£eel meer gevochten, maar tegenwoordig
heeft het zenuwgestel meer te lijden door
dat weken lang de kranten zich over en
weer aan onware voorstellingen te buiten
^aan, hetgeen op de zenuwen even slecht
frerkt als een epidemie.
Zelfs over kostschool jongens wordt de geest
Vaardig. Dezer dagen hebben leerlingen van
'oen aristocratische kostschool, waar vedL
fcoontjos van unionisten gaan onder aan
roering van jongens uit de hoogste klasse,
jtet liberaal vteririezingsbureau aangevallen
#n daar allerlei balddadigheid bedreven
(Sjm hun jmionistische gezindheid te doen
blijken.
Het zijn wel stormachtig* tijden. Overal
it Zuidelijk Europa, uit Frankrijk,
Bpanje en Italië komen berichten van nood
weer en ovetrstrooming. In de Fransche
politiek gaat .anders niet veel om.
Do commissie ,uit de Kamer voor openbare
yérken heeft zich bezig gehouden met de
Votis van den afgevaardigde Fournier, strek
hinde bob weder-in-daenstneming der ontsta
len spoorwegbeambten. De oommissie heeft
ten slotte met 16 tegon 9 stemmen een}
joiotie> aangenomen, waarin zij als haar mec-
)aing uitspreekt, dat het weder aanstellen
jer spöorweg-iDfdnschen oen kwestie van re-
gecri ngspolitiek is, die buiten het veld van
iWmkzaamheid der commissie valt. Daarom
Schijnt hot haar onmogelijk, niettegenstaande
kaar verlangen eim haar sympathie kenbaar
,të maken voor da zaak der spoorwegbeamb
ten, om over de mo tie-Four nier ta beraad
slagen. De oommissie heeft de motie naar
do Kamer teruggezonden.
Da interpellatie over den dood van den
soldaat Weisrock van het vreemdelin
genlegioen heeft aangetoond, dat hier een
ongelukkig misverstand in het spel is ge
weest. Zooals jnsu weet, was Weisroek bij
een marsch van den troep vermoeid
achtergebleven en achtergelaten met
da bedoeling, dat de achterop komende co
lonne hein; wel zou oppikken. Dit is echter
niet gebeurd door een samenloop van om
standigheden en ,Weisrock is van gebrek
omgekomen.
Ook da opstand in Fransch Soedan
is ter sprake gekomen. Het lid Meesimy
merkte op, daf Frankrijk mooi bezig was in
dit gebied voor Engeland do kastanjes uit
het vuur te halen, wat de Regeering ont
kende. Frankrijk en Engeland handelden in
overleg met elkaar.
Er zijn thans te Parijs zeer bijzondere
gasten, nl. een Chineesclie Commis
sie die de guillotine komt bestudeeren. Dei-
bel, de bxroemde Fransche beul, geeft des
kundige voorlichting. Het is wel een bewijs
dat Ohina ontwaakt, deze belangstelling in
de valbyl.
De Duitsche Bondsraad heeft 't
grondwets-ontwerp voor E 1 z a s-L otl'a-
ringen goedgekeurd. Men weet dat dit
land na den Fransch-Duitschen oorlog van
1870 aia Rijksland aan het Duitsche Rijk
is toegevoegd.
De gemoederen zijn sedert tot rust geko
men en het land zal nu Home Rule krijgen,
iets wat de Ieren in Engeland ook zoo
graag willen hebben en dat één van de
voornaamste punten is, waarover bet bij de
tegenwoordige verkiezingen gaat.
Wel zal de stadhouder nog door den Kei
zer worden benoemd, maar de benoeming
moet gecontrasigneerd worden door den
Rijkskanselier. Bovendien worden de
Duitsche Bondsraad en Rijksdag als fac
toren bij de wetgeving van het land geheel
uitgeschakeld.
Het ontwerp bepaalt dat er twee kamers
zullen zijn. De eerste bestaat uit achttien
vertegenwoordigers, die zitting hebben
kraoktens hun ambt of gekozen zijn door
hun beroepsgenoofcen, terwijl een zelfde
aantal door den Keizer wordt benoemd op
voorstel van den Bondsraad.
De Tweede Kamer zal gekozen worden bij
algemeen©, directe verkiezingen met gehei
me stemming.
Kiesgerechtigd zijn burgers van het rijk
ouder dan vijf en twintig jaren, die in de
gemeente of het kiesdistrict drie jaren ach
tereen wonon, of, zoo zij daar slechts een
jaar gevestigd zijn, grondeigendom bezit
ten, of zelfstandig nering drijven, zich met
landbouw bezig houden, een openbaar ambt
bekleeden, als advocaat gevestigd zijn of
een betrekking hebben bij kerk of school.
Kiesgerechtigden, ouder dan 35 jaren,
brengen twee stemmen uit, zij die ouder
zijn dan 45 jaren, drie stemmen. Het aantal
afgevaardigden bedraagt 60.
Wij deelden onlangs iets mee over Eet
verminderen van den invloed van Kardi
naal Merry del "Val, den staats
secretaris van den Paus. Dit is echter niet
juist.
'fc Meer op den voorgrond treden van kar
dinaal Rampoülajs alleeD een bewijs dat dë
Paus in moeilijke kwesties den in Staats
zaken zoo ervaren kardinaal nu en dan eens
wensckt te polsen. Ter kenschetsing van de
hooge waardeering die Rampolla bij Pius X
geniet wordt meegedeeld, dat de Paus zou
hebben gezegd: „Wanneer mij een stuk,
dat door Rampolla's handen is gegaan, ter
onderteekening wordt aangeboden, kan k
er gerust, zonder het door te lezen, mijn
naam onder zetten."
Gi sternamidda'g meer in bijzonderheden de
nieuwe tr ak te me n t ste gel i n g der
o f f i c i ere n besprekende, verdedigde de
Minist-eft* van Oorlog- do gelijkstelling van
do Infanterie- en de Artillerie-of fiedorenTot
algeheel© gelijkstelling en opheffing der, ver
goedingen zal het in do toekomst moeten
komen. De urgentie dar traktemontovesrbcte-
ring spruit voort uit het besliste feit, dat
in <den officisrsstand gebrek ^en armoede
geleden wordt. Uitstel der regeling is on
mogelijk. Dat de promotie-regeling nog niet
geheel; goed is, gesffc de Minister toe,maar
men beginne alvast met salaris verbetering.
Nu is er op aangedrongen, die traktemenls-
regeling saam tb koppelen mét .pensioens-
ën promotie-verbetering, maar>-dit ia een
zoo i ngewikkeld'd zaak en zou zoo langen tijd
vorderen, dat de officieren nog langer op
positieverbetering zouden moeten wachten,
waaraan de Minister niet wil medewerken
Hierna behandelde do Minister verschil
lende détailpuntien, waarhij hij -met een ta
kel woord er op wuee, dat de m'arschvaar
digheid van de troepen, niets met het twee-
ploegênstelsel te maken heeft. Het gebeurde
op de marsehen van de Grenadiers en Ja
gers lag aan de combinatie vaa infanterie
met do veldartillerie.
Voor do soldijregeling van de vrijwillig-di©-
ïiende onderofficieren had de Minister meer
sympathie verwacht, waar hij toch' o. a. uit
gaat wan do bedoeling om den sergeants
moer zelfstandigheid te geven.
Aanneming van liet amendement om' de
zen maatregel te schrappen zou den Mi
nister derhalve zeer veel leed doen.
Wat betreft afschaffing van den foiiriers-
rang zal de Minister de reads bestaande
commissie opdragen haar oordeel uit te
spreken, ook over de ui threading tusschen
administratief en instructief kader en zal
hij zich bij de uitspraak dier oommissie!
Neerleggen.
Wat de zlaak-De GroofNol the ni us betreft',
keurde de Minister ten sterkste af, wat
daarbij gebeurd 19. Hij zal niet dulden, dat
in dienst iemand in zijn godsdienstige over
tuiging gekrenkt wordt.
De Minister verdedigde vervolgens de re
organisatie der bereden artillerie en zette
uiteen, bij zijn besprekingen omtrent dei
landweer, dat hij teruggekomen ia, wegens
do kosten, van het denkbeeld om' de land
weer zoodanig uit to rusten, dat zij a la
minute kan worden gemobiliseerd.
De Minister zal nog eens nagaan of liet
'mogelijk is serg3anten, die pensioen namen
in da verwachting luitenant bij de land
weer te worden, daartoe aan te stellen;
inaar in do toekomst moeten de onderoffi
cieren daar niet öp rekenen, want or ia
ineer behoefte aan kader dan aan officieren.
Ten aanzien van het schieten op Zondag
'zal hett hun, die. gemoedsbezwaren hebben,
Piet to sterk worden aangerekend en zal hun
toch gelegenheid worden gegeven het brevet
té krijgen.
Ten slotte verklaarde do Minister zich
niet tfcgen de motiê-Thomson betreffende, de
benoeming van deai inspecteur der cavalerie,
Waar de Minister onvoorwaardelijk het duel
afkeurt en hij overigens in die motie geen,
afkeuring van zijn beleid ziet.
Hierna werden nog eenige replieken ge
voerd. Enkele leden zagen van repliek af.
Het algemeen debat is gesloten.
De motie-Th omson (het duel v. d. Cap ellen
betreffende) werd aangenomen met 62 tegen
4 stemmen.
Tegen stómden de hoeren Van Doorn, Ty-
deman, Karnebeck en de Voorzitter.
Bij de artikelsgewijze behandeling trekt
d© heer Eland zijn almendoment betref
fende een ander stelsel van salarieering der
officieren dan de Minister wil, in.
De hoor Ter Laan verdedigt nader zijn.
motie om de traktements verhooging uit te
stellen, waar de Regoering geweigerd heeft
'do lagere ambtenaren te gelijk hooger te
bezoldigen wegens stijging 'der levensmid
delen.
De heer Duymaer van Twist verde
digde zijn motie om de traktomentsverhoo-
ging van de officieren uit te stellen tot
dat ook het pensionneegingsstelsel zal zijn
herzien.
Zaterdag te halfclf voortzetting.
Avondvergadering van
V r ij d a g.
VoorzitterJhr. mr. O; van Nispen tot
Sevenaer.
Staatsbegrooting voor 1911.
Hoofdstuk V (Binnenlahdsohc Zaken).
Aan de orde is Hoofdstuk V (Binnenland-
soh© Zaken) der Staatebegrooting voor bet
dienstjaar 19fl.
Er worden geen algemeene beschouwingen
gevoerd.
Do artikelen der eerste afdeeling worden
zonder discussie en zonder hoofdelijke stem
ming goedgekeurd.
Bij d© tweede afdeeling (Binnenlandsch
Bestuur) verkrijgt de heer T e r L a a n het
woord. Doze bespreekt de salarisregeltug
der dopartements-ambtenaren en komt er
tegen op, dat deze zaak vastgeknoopt
wordt aan het onderzoek naar de werkwjjze
der departementen, van de desbetreffende
5 taatsoommi 6sio.
Spr. wenscht afdoening van de regeling
der periodieke veilhooging en zal met dat
doel een motie indienen. Reeds drie jaar is
deze zaak hangende. Het betreft hier eigen
lijk geen verhooging maar een verbetering
der regeling.
Spr. dient dient dan een motie in van
ongeveer den volgenden inhoud:
De Kamer, van oordeel, dat het stelsel
der periodieke verhoogingen van de sala
rissen der departementale ambtenaren dient
te worden uitgebreid, moent, dat ten spoe
digste een niouwe regeling hiervoor dient
te worden ingevoerd.
De motie zal worden gedrukt en rondge
deeld, om op een nader te bepalen dag te
worden behandeld.
De h'eer F 1 e s k e n s komt op voor do
belangen van gemeenteambtenaren wat de
pensionneering betreft en vraagt of het ge-
wenschte wetsontwerp te dezer zake spoe
dig zal komen. Ook bepleit hij betere be
zoldiging voor de veldwachters.
De heer Van Nispen (Rheden) houdt
ook een pleidooi voor rijkspensioen voor de
gemeente ambtenaren en dringt nog. eens
aan op een technische herziening der
Drankwet.
De h'eer Vorsterman van Oy en,
over de burgemeestersbenoemingen spre
kende, betoogt, speciaal wat de kleinere gex
mecnfce betreft, de wenschelijkheid van bc
noeming van ingezetenen tot burgervader,
cn sprak voor do verlangde herziening var»
de Drankwet den wensch uit, dat ter voor
bereiding daarvan een commissie in hel
leven Werd geroepen van mannen, die hel
volk kennen*
De heer Treub herinnert, dat er te»
zake van d© pensionneering van gemeente*
ambtenaren nog altijd een motie ligt van
den heer Drucker en hem. De gemeente^
ambtenaren beh'ooren minstens op gelijke
lijn gesteld te worden met de bijzondere}
onderwij zere en zeker met do openbare on-f
derwijzers. Waar vele gemeenten reeds oen,
pensioenregeling voor haar ambtenaren
hebben, wordt het te onbillijker tegenover,
de ambtenaren der gemeenten, welke daar-'
toe niet in staat zijn. Voor de gemeente*
ambtenaren is regeling van de rechtsposi
tie veel noodzakelijker dan voer de n.iks-,
ambtenaren. Na ook nog op verbetering
der salarissen voor de gemeenteveldwach
ters te hobben aangedrongen, besprak hij
het goedkeuringsrecht der Regeering over
plaatselijke belastingverordcningcn. Hij
hoopte, dat de Minister op zijn houding ten
deze zou terugkomen en dat het goedkeu
ringsrecht van de Regeering niet zoover
zou gaan, dat van de zelfstandigheid dec
gemeenten niets overblijft.
De heer De Savornin Lohman
wijst op verkeerde toestanden in het levens*»
verzekeringsbedrijf en noemt het een afzet
terij onder bescherming der Nederlandseho
we tg ©ring, dat, als een verzekeringsmaat
schappij failleert en een andere Maatschap
pij Je portefeuille overneemt, de aangeslo
tenen zich tevreden moeten stellen met het
percentage, dat de Maatschappij geeft. In
het buitenland is het beter.
De heer Rink, willende berusten in het
afwijzend antwoord der Regeering betref
fende algeheele horaeniog der Drankwetr
wenscht een partieele herziening voor wat
betreft het waardeloos worden der vergun
ning van vóór 1S80 voor de kinderen door.
het overlijden van den houder. Men moest
den kinderen een recht van voorkeur geven,
waar nu een willekeurigo vreemde in het be-,
zit de>r vergunning kan komen. Dan zou te
vens de afkeurenswaardige handel in vergun--
nicg worden tegengegaan.
De heer Ruys de Beerenbrouck
vraagt maatregelen tegen het toenemend
aantal drankgelegenheden in het Zuiden cn
het daardoor voorkomende groot aancü
mishandelingen
De heer Vliegen keurt af de hou ling
van den Minister in de kwestie met dc
Eaagsohe gemeentebelasting en verbaasde
zich er over, dat de Minister do plaats van.
den Raad ging innemen wat betreft bepa
ling vud de som noodig voor noodzakelijk
levensonderhoud. Verder vroeg hij of niet
onderzoohfc kan worden of door samenvoe
ging of verandering van samenstelling van -
kleine gemeenten in Limburg verbetering is
te krijgen in den toestand dier gemeenten,
waar cloze door overt alrijke arbeidersbe
volking moeilijk aan financiën kunnen ko
men. Wat het uitbreidingsyerzoek van Am
sterdam naar de zijde van Sloten betreft,
nu de bouwers liever in Sloten gaan bou
wen, waar zij niets" te maken bobben met
erfpacht en andere moeilijkheden, vraagt
spr. of het in den haak is dat Gedop. Sto
ten deze zaak geheel in handen hebben*
i r.-
f vNAA^xxx»oooo(mw\Aw
i BESLAG GELEGD.
r „Nou; kan ik daar nou wat aan doein?
,*k Heb het tóch niet. Zeg u dat tegen Dirk,
'die
„Noif, nou, jongen," kwam de oude Vrouw,
rich, onbehaaglijk heen en weer schuivend
in haax ou,den leunstoel, „maak je toch niet
£00druk."
„Druk, druk? Ifl dat dan mijn schuld
.Ivan dien deurwaarder? Als 'k het toch niet
heb? Hebt u het soms voor ine?"
De oude vr&uw Schudde het hoofd.
„Ik?" vtoeg zij, en een grijnslach vdr-
trrir' haafgerimpeld gezicht. „Hoe moest
ïÉ'het nou hebben?"
„Nou dau, nou dan," kwant hij, naar de
deur loopend, „zanik dan ook niet."
Dan stapte hij de kamjer uit en trok dé
deur met een harden slag achter zich dicht.
De oude Vrouw, alleen gebleven, schudde
'opnieuw het hoofd, bleef dan in gedach
ten voor zich uit staren.
Vréémde jongen toch, die oudste van haar 1
Altijd even goed en inschikkelijk. Hij kon
zelfs aardig voor h'aar wezen soms^ heel
undcra dan Dirk, die zich om geen mensch
Eigenlijk bekommerde. Maar 'zoo gauw hem
iets in den 'weg zat, was er moeilijk huis
riet hem te houden. Dan was hij onaange
naam en rUw tegen iedereen. Och, zij „ver
droog dat wel. Maar altijd was zij dan
fraaig Voor ruzie tusschen haar twee jon-
inaar Vooral want Dirk trok zich
Van de méeste dingen nooit veel aan
tusschen hem', Jan, ten zijn zuster. Lize kon
tijd ook zoo scherp wezen.
Meestal liet Jan haar bitse uitvallen maar
over zijn kant gaan, lachte ©ens even, als
zij liet niet al te erg maakte. Maar wan
neer hij uit zijn humeur was, zooals nu,
dan kon hij om de minste hatelijkheid van
ar opvliegen. En natuurlijk, zij zou nu
^el heel wat schampere opmerkingen heb-
Tl Deslag gelogd op den boel door een
ourwaarderl Ja, (t was niet pleizieri^
bok. Zoo oud als zij was, had zij dat nog
rooit beleefd. En zoo breed had zij 't fy>ch
nooit' gehad, Vooral niet nadat haar man
géstc-rven was en zij mét de kinderen alleen
was gebleven.
Mi9seliien had Jan er Voor kunnen zor
gen. 't Was toch maar oen kleinigheid eigen
lijk, die belastingl Maar op 't oog*nblik
verdiende jiij immers zelf niets nu hij geen
weak Jmdl En wat er ovter was, veel
konden zij nooit overleggen had hij na
tuurlijk bewaard vóot eten cn drinken en
.voor |dé "huur. Gelukkig, dat zij nu maar
zoo kleiu woonden, dia laatste maand, reclitaf
armoedig, kon je wel zeggen. Maar waar
moest ze 't ook vandóan hebben? Dirk ver
diende pen schijntje. En 't kostte, nog heel
wat moedie tets van hem los te krijgen.
Nou Jan niet verdiende was ei* immers
luiks!
De oude vrouw zuchtte even, keek dan
naar den wekker op den schoorsteen. Half-
vier al! Waar bleaf Lize nou? Die zou
toch maar even weg!
Zij keek de kamer eens rond cn nu ploh
soling zag zij het, dat dat allemaal ver
kocht zou worden, dié ledikanten en de
kast en de taf-al en de stoelen. Of misschien
die tafel '3n een paar stoelen niet? Zij had
toch eens gehoord, dat zij daar niet aan
mochten komen. Maar de rest dan toch, en
de fipiegel en het klokje, alles. Ach, ach,
wat moestem 2» dan toch beginnen, als dat
weg was! Moest zij nou op haar ouden dag
nog op straat gezet worden Want om
dat geld zoo gauw hij mekaar te krjjgen,
daar zou wed niet Veel kans op wezen,
al Zou Jaït natuurlijk zijn uiterste bestj
wel doen.
Zij zuchtte Wéér, bleef droef naar bui
ten staren, naar de hooge huizen aan den
overkant en naar het stukje blauwe lucht,
dat ze ginds nog zag boven de straat..
Maar dan plotseling hief zij het hoofd met
een ruk op en luisterde. Was dat Lize
niet op de trap? Ja, ja, haar gehoor was
nog goed. Zij glimlachte teven.
„Wel, kind, wat ben je lang weggebleven,"
zei ze, glimlachend nog, toen Lize de ka
mer inkwam.
„Lang? Waaroin? Hadt u mé noodig
soms?"
„Neen, noodig wel niet. Maar je weet"
„Oj" kwam Liz© achteloos. C v
„Is Jan al lang weg?" Vroeg zij dan,
bij het raam' gaande zitten.
„Lang? Janeen.... Hij ié Wegge
gaan, toen
Zij hield plotseling stil. Lizte keek Kaar
aan.
„Toen, wat?" vroeg zo.
„Nean, miksj' kwam! haar moeder. „Daar
straks, toén jij een tijdje weg was."
Lize glimlachte even.
„Is er wat gebaurd?" Vroeg ze date
„Gebeurd Neen, niks," kwam de oude
Vrouw, het hoofd afwendend naar het raam.
„Wat zou er gebeurd zijn?"
LiZe haalde de schouders op, nam dan
het naai goed, hetwelk voor den schoorsteen
lag. Maar zij zat nauwelijks wear, toen
Jan binnenkwam.
„Zoo, ben jij er ook Weer?" Zei hij. „Nou,
We hebben eën mooie scène gehad, terwijl
je weg was."
De oude vrouw keek smcokend naar haar
Zoon op. Waarom, moest hij dat nou ver
tellen? 't Gaf immers maar ruzie.
„Een mooie scène?" vroeg Lize, haarnaai-
werk in haar schoot leggend en hem ver
baasd aankijkend.
„Ja, heeft moeder je dat niet Verteld
Er is een deurwaarder geweest om beslag
te leggen." Hij lachte even minachtend. „Een
mooi zaakje."
„Beslag léggen? Waarvoor?" vroeg Lize
weer.
„Waarvoor Voor de belasting natuurlijk 1"
„Yoor de belasting? Maar had die dan
niet betaald kunnen worden?"
„Betaald? Heb jij 't geld er, somb voor?"
schamperde hij.
Lize haalde minachtend de soh'ouders öp.
„Daar hadt jij toch voor moeten zorgen,"
beet zij terug.
„Ik?"
„Ja, natuurlijk."
„Waar moet ik het vandaan halten?"
„'t Is oen schandaal," viel zij uit. „Dat
ons dat ook nog moet gebeuren l"
„Hadt jjj dan
„Stil eens, kinderen," viel de oude Vróuw
in. „Wordt daar niet geklopt?"
Alle drie luisterden.
„Binnen 1" riep Jan dan, naar dte deur
loopend.
Twee bejaarde mannen traden de kamér in.
„Zijn wij hier terecht bij Beukels?" vroeg
'de voorste, beurtelings Jan en zijn moeder
aankijkend.
„Ja, dat ben je," zei Jan.
De achterste der beide mannen sloot de
deur achter zich.
„Wij worden gestuurd door den deur
waarder," zei de ander.
„Door den deurwaarder vrceg Jan bits,
naar voren tredend. „En wat mot je dan
hier
De voorste der twee mannen keek een beetje
onthutst naar hem op.
„Wij zijn de bewaarders," zei hij dan.
„BewaardersBewaarders?" stoof Jan op.
„Denken jullie, dat wij den boel zullen
wegstelen
„Ja, ziet u, méneer," kwam de ©ene der
!mannen, „wij hebban niets te denken, wij
worden gestuurd."
„Zoo, worden jullie gestuurd?" kwam Jan.
„Maaï je kunt oprukken, versta je?" En hij
deed nog een stap nader.
Do twee mannen drongen zich terug naar
de deur.
„Wij moeten hier blijven," zoi een van
hen. „Wij kunnen «er niets aan doen."
„Wat liior blijven 1" Schreeuwde Jan.
„Je...."
„Jan, Jan," kwam zijn moeder tusschan-
beide. „Wees nou bedaaid. Die menschen
„Wat die menschen
„Zij kunnen het immers ook niet hel
pen," bitste Lize.
„Niot helpen?" vroeg Jan.
„Natuurlijk niet," ging de oudia Vrouw
Voort. „Zij moeten
„Wij worden ook maar gestuurd," Zei een
der maTnen, waar naar voren komend, nu
Jan een stap teruggegaan was.
„Zoo, ja," kwam Jan. „En moeten jul
lie nou hier blijvsn?"
De mannen knikten.
„Nou, weet je wat," meende Jan, ©en stoel
aanvattend, „gaan jullie dan maar zitten."
,,'k Mag er t och nog wel aan komten?"
spotte hij, toen cfce twee nader kwamen.
Dien middag om zes uran gingen de twee
Weg. Maar ze kwamten straks weer terug,"
vertelden ze.
„Je zult weikóm zijn," spotte Jan.
Toén het dien avond tien uren was, stond
Jan op.
„Nou, heeran," zei liij glimlachend, nou
"zal "t wel wolletjes wezen."
De twete keken h!em aan.
„We móeten blijven," zei de jongste.
„Blijven?" vroeg Jan verbaasd. „Wou jé
soms den hooien nacht hier blijven?"
„Ja, menorr," zei de mtvTo»-.* bewaarder,
„we moeten wol."
„Wat moeten?" viel Jan uit. „Wij moe
ten naar bed."
De man haalde zijn schouders op.
„M'n moeder en m'n zuster slapen hiér;.
Vooruit," zei Jan nijdig.
„Een goed soldaat verlaat zijn post niet,"
zei do jongste der twee glimlachend. „Maar
'k wil wol zoolang in de keuken gaan."
„Wat-, in do keuken kwam Jan, ziflf
al meer opwindend. ,,Je gaat er uit, goed
schiks of kwaadschiks."
„Jan," waarschuwde zijn moeder.
Maar hij lette ér niet op, trad al drei
gend op do tw36 mannen toe.
„We moeten toch kunnen slapen,
schreeuwde hij.
Eén der bswaarders was haastig opgi'
staan en verdween naar liet portaal. T
ander stond nu ook op.
,,'k Doe mijn plicht, meneer," zei hij.-
„Als u me lastig valt, zal 'k dc politic
tnoeten roepen."
„Wat, politie?" spotlaclite Jan, don man
vastpakkend, „ik ben in mijn eigen huis.
Vooruit." j%
„Jan, Jan t cch!" waarschuwde zijn md,
der.
Maar Jan was al op den "man losg«estapt en
had hom vastgegrepen.
„Wat, zal je nog herrie maken?" VoÓf
hij uit, toen dia zich aan «aen ledikant vast
klampte. En met een forschen zet duwde
hij den man de kamer uit en sloeg d«
deur achter hen dicht.
„Jan, Jan, als je daar maar g*?n kwaad
"mee kuut," kwam zijn moeder.
Jan lachte luid.
Buiten blevten de twéé ep het donkere
Jiörtaal.
