No. 155*73.
LBïDSGH BA&B&AB, Zaterdag: 26 November. Vijfde Blad.
Anna 1310.
Buitenlandseh Overzicht.
Brieven van een Leidenaar.
Vragen en Antwoorden.
De Engelsclie mini sters en c e
partijleiders zijn de campagne al begonnen.
Lansdowne hèeft te Glasgow en Asquith t©
Huil gesproken en zij hebben beiden do ver
antwoordelijkheid voor de constitution 3 de
crisis van zioh afgewenteld. Hoor wat
Asquith. o.a. zeide:
„Hot Hoogerhuis in zijn tegenwooriigen
toestand is een vervallen en waggelend ge
bouw, dat van don grond op herbouwd moe&
worden.
„Niet de liberalen, maar lord Rosehery
on diens volgelingen, hebben hèt doodvon
nis over he-t Hoogerhuis uitgesproken. Wij
hebben met kalmte en opreohtheid ver
klaard, dat wij weigeren voort te gaan
te ploegen in zand, als wij weten, dat
onze wetsontwerpen smadelijk door het Hoo
gerhuis verworpen worden."
Asquith verklaarde verder, dat hij sterk
gekant is tegen het denkbeeld van een refe
rendum, dat aan de lords in alle quaesties
van groot belang de maoht zou geven, die
zij thans reeds opeischon.
Daartegen heeft Lansdowne in zijn rede
de verantwoordelijkheid voor den komenden
strijd op de liberalen geschoven; ofschoon
de unionisten den strijd geenszins vreczen,
merkte hij op.
Men beeft gezegd, dat vijf en veertig mil-
lioen mannen en vrouwen tegen de unio
nisten in het veld zullen komen, Lansdowne
hiflld echter vol, dat in. Engeland de par
tijen tegen elkander opwegen.
Maandag wordt het parlement ontbonden
en zal de campagne eerst recht beginnen
Dat is een dure geschiedenis voor de par
tijen. Men heeft berekend, dat de laatste
verkiezingen in Januari ruim 12 milloen gul
den hebben gekost. Ook de oandidatcn zelf
moeten diep in de beurs tasten. Hun uitga
ven-bij elkaar" bedroegen ook ruim 12 riiil-
lioen, .waarvan bijna zes millioeii voor druk
werk- advertontiën, brieven, telegrammen,
enz., en ongeveer 2>i millioen voor agenten.
De verkiezing kostte den heer Asquith
792 p. st, den heer Lloyd George 519, den
heer Churchill. 92i, John Burns 975 p. st,
daaróntegen Austén Chamberlain 1674 en
Balfour 1618 p. st.
Men begrijpt dus dat alle partijen een
verkiezing zoo kort na de laatste, hadden
-vermeden, maar bet schijnt de eenige oplos
sing en de Regeering voelt zich sterk.
In dein D u i t 8 c h e n R ij k s d a g is de in
terpellatie over don vleeschnood lang en
breed besproken. Wij nemen uit de ver
schillende redevoeringen nog iets over. De
aigevaardigde Trimborn dio zooals wij gis-
tearen meedeelden pleitte voor de openstel
ling van de grens voor Nederlandsen vee>
zeide o.a.
„Bij ons in Keuion verlangt rnen storm
achtig dé openstelling van de Ncderland-
-grens. Ik ontkon, -dat men het réchte
heeft ziehr orp ge zondhei ds maat r egel en te
beroepen.,.. Wat hebt u tegen hot Hol-
iandèche vee? Het is do trots wan de Hol
landers. Schilders, dichters cn kunstenaars
heeft het in vervoering gebracht. (Gelach.)
Ik geloof het eenvoudig niet, dat dit zin
delijke, prachtige land nog bij Rusland vdat
een contingent levende varkens mag invoe
ren) zou moeten achterstaan Nu men
tot het inzicht is gekomen, dat men voor
Zuid-Duitschiand do Franscho grens moet
openen, moest men voor de Rijnprovincie de
Nederlandsche grens openstellen, aangezien
Nederland van nature aangewezen is, om de
Rijnprovincie vee te leveren."
Baron v. Sohorlemer, de Pruisische minis
ter van landbouw antwoordde Trimborn mot
een vrij slappe geestigheid:
„De heer Trimborn heeft zeer dichterlijk
en schild er ach tig het Hol lan dsohe rundvee
beschreven. In dat vlakke land, waar,,do
eentonigheid van het landschap alleen
kanalen en wegen verbroken wordt, is
den Nederlandsöhen kunstenaar het vei^
onderwerp dat het meest naar voren spr
dat het best tot schilderen geschikt
(Gelach.)
Ten slotte verklaarde de minister de
openstelling niet gewensöht. En daar zal
het wel bij blijven. De agrarische partij cbe
aan het roer zit, heeft te veel eigenbelang
bij het gesloten houden van de grenzen.
In Frankrijkis dezer dagen door oen
groep se-na'tórcn een voorstel gedaan om
tegen 1920 een wereldtentoonstelling te Pa
rijs te houden. Het „Journal des Débats"
komt daartegen op. Interessant is het te
lezen wat het blad er tegen aanvoert cn hot
geeft- een bijzonderen kijk op de economische
gevolgen eener wereldtentoonstelling spe
ciaal voor de stad waar zij gehouden wordt.
Het blad ontzenuwt het argument der
voorstanders, dat elders gehouden wereld
tentoonstellingen de Franschc werkloosheid-
op dat gebied scherp in het licht stel
len, met de opmerking, dat die tentoonstel
lingen niets anders zijn geweest dan navol
ging der Fransohe van 1889 en 1900. De
uationale eigenliefde staat er dus geheel bui
ten.
Het oenige steekhoudende argument zou
zijn: het te bereiken voordeel. En daarvoor
verwijst het blad naar de ondervinding in
1900-opgedaanwelke er toe leidde, dat «'en
ieder het er na de sluiting vrijwel over eens
was, dat men het er nu bij laten moest.
Dan vestigt het „Journal des Dcbats de
a-andacht op de blijvende ontsiering
van enkele 6tadsdeelen, ten gevolge van de
tentoonstelling van 1900 en den toen zooveel
duurder geworden levensstandaard, welke
sindsdien niet verminderd is.
Do tegenwoordige hevige crisis in de
bouwvakken' hoeft eveneens haar oorsprong
m die tentoonstelling. De voor haar bouw
aangenomen en grof betaalde werklieden
zijn in do stad blijven hangen, en wilden
ook-na 1900 die hooge loonen ontvangen.
Evenals koorts het menschelijk organisme
voor een kort oogenblik opwekt, verscherpt
wereldtentoonstelling de nationale be
drijvigheid: op de koortshitte vclgt- de af
matting en verslapping, waarschuwt het
blad.
De toestand in Brazilië schijnt
niet zoo erg te zijn als het zich aanvanke.
lijk liet aanzien. De muiterij op enkele oor
logsschepen blijft wat zij is en staat in geen
verband met een algemeene revolutionnaire
beweging. De muiters vroegen meer soldij en
afschaffing der lijfstraffen. In afwachting
van do beslissing der Kamer over deze on
derwerpen en over de amnestie hebben de
beide muitende oorlogsschepen zee gekozen
Het'plan om de" schepen te torpilleeren em
dus op te offeren, ontmoet tegenkanting en
zal wel niet uitgevoerd worden. Men weet
n.l. niet of er nog menschen van andere na
tionaliteit aan boord zijn en de Engelsdie
gezant heeft al vast tegen het in den grónd
boren geprotesteerd omdat er Engelsche
machinisten aan boord waren. Bovendien
ziet men er tegenop deze twee nieuwste
schepen, de trots der Braziliaansche marine,
Dreadnought-typen, die millioenen gekost
hebben, maar eventjes op te offeren voor
een handjevol oproerige matrozen.
De behandeling van h.et amnestie-voorstel
gaf in de Kamer tot groot tumult aanlei
ding. Nu er clan ranselden dé afgevaardig
den elkaar af. Naar de laatst© berichten uit
Rio Janeiro meedeelen-is de amnestie toe
gestaan en zijn de eisohen betreffende af
schaffing van de lijfstraffen op de vloot rn
uitbreiding van he>t. effectief der équipages
ingewilligd. De muiters hebben zich daarna
onderworpen:
De- rust is hersteld.
Ten slotte nog iets over M ex i c o.
De-heer Limantour, de Mexieaanseh© mi
nister van financiën, die tijdelijk te Parijs
verblijf houdt, heeft al de berichten over
de revolutie in JVlcxico, sensatie-nieu-ws ge
noemd. Hij verklaarde, dat al die telegram
men uit een grensstreek komen,' waar altijd
tegen do Regeering gekuipt wordt.
De minister bracht de geheel© znalc terUg
tot een twist tussohen de politie en anar
chisten te Puebia-, waarbij tien menschen
werden gedood en. niet honderd, zooals ge
meld was. Ook zijn er troebelen voorge
komen te Orizaba en naar het heet, o »k to
Zacakeas, maar. volgens van do Nationale
Bank van Mexico en van dén directeur dor
groote fabriek van geweven stoffen
Orizaba en .naar het heet, ook te
Parijs ontvangen telegrammen, is de
orde weder hersteld, terwijl de ni-
nstor zelf een telegram had ontvangen van
zijn staatssecretaris, dat begon met woorden
„Sin nov.edad" (geen nieuws) cn waarin
verder uitsluitend mededeelingcn voorkwa
men omtrent dé zaken van het departement.
Madero, de zoogenaamde president van
het voorloopig bewind, is volgens Li man tour
een geëxalteerde, die in Juli j.l.als tegen-
oa.ndidaab van Por.fi,rio Diaz is opgetreden,
een spiritist, die beweert, dat do geest van
-Benito Juarez in hem is overgegaan en hem
daardoor de taak is toegevallen de Mexi-
eaansche démocratie tot. meer leven op te
wekken. Hij is zeer rijk cn die rijkdom
stelt hem in staat anarchistische en
socialistische propaganda te maken n alle
groote nijverheidscentra van Mexico. Daar
uit is dus de agitatie te Puobla cn te Oriza
ba te verklaren.
V/ ij gelooven echter, dat wanneer eener-
zijds de berichten uit Texas overdreven zijn.
tcch ook de heer Liman tour de zaak wel
wat al te veel als een bagatel beschouwt.
We zullen afwachten wie er blijkt gelijk te
hebben.
CCCXXXIII.
In Oostersch'e landen, zoo leerden we al
op catbechisatie, waren de feestmaaltijden
openbaar. Niet-dat iedereen er maar in^e
Aianzitten of aanleggen: dat zou voor
gastheer geen doen geweest zijn, maar
aViékwilde kon er bij zijn. En daarvan werd
druk gebruik gemaakt. Niet uit nieuws-
Igheid enkeRmaiar vooral om de veelal
"geestige, niet zelden pikante gesprekken
aan te hooren, die er gevoerd pleegden te
worden. Het ging er soms, als ik het goed
begrepen heb, toe,' als bij ons in een open
baar debat. Vermoedelijk hebben ze toen
ter tijd vreedzamer kunnen debatteeren
dan tegenwoordig, want in. onze dagen zou
er van den maaltijd niet veel terecht komen
als twee politieke kemphanen elkaar te lijf
gingen of het:moest wezën dat een keur
van spijs en drank een verteederenden in
vloed op het gemoed kon uitoefenen, wat
nu met zoo heel onnatuurlijk zou wezen.
In onze dagen en in de Westcrsche landen
is een feestmaaltijd niet openbaar meer; het
draagt een meer intiem karakter, al w-jst
de geschiedenis voorbeelden aan dat er
soms gewichtige dingen werdeu besproken
en besloten.
Ik heb een onzer staatslieden eens hooren
zeggen dat het diner aan het einde van de
tweede vredesconferentie de kroon gezet
had op al de vergaderingen, die er aan
voorafgingen. En' dat zei hij niet minach
tend om er mee te kennen te geven dat die
conferentie van hooggeplaatste diplomaten
niet veel om het lijf had, hij deelde het in
vollen ernst mee. Er wordt zoo onder ons
wel eens wat gezegd en beloofd wat men niet
in een openbare bijeenkomst méént te kun
nen of te mogen zeggen. Een heerlijke
schotel en een krachtig glas wijn schijnt
openhartig, gul en goedgeefsch te maken en
te stemmen tot vriendelijke welwillendheid.
En wat onder een tintelend glas wijn wordt
beklonken, mag een man van eer en karak
ter toch niet verbreken als partijen weer
tot de nuchtere werkelijkheid teruggekomen
zijn.
Van dat standpunt bezienswas het bericht
dat we Donderdagavond in het „Leidsca
Dagblad" konden lezen, n.l. dat onze Burge
meester den leden van den Raad, den secre
taris en den gemeenteontvanger een diner
aanbood, niet van algemeen belang ont
bloot.
Het zou voor den. Onder-onze-Vroede-
Vaderen" schrijver een mooi ding waard
gowèest zijn, als hij ook van deze bijeen
komst van onze Vroedschap óens voor de le
zers van dit blad op zijn wijze een over
zicht had kunnen geven. En ik denk dat
de lezers Voor een keer er ook wel eens bij
zonder belang in gesteld zouden hebben.
Een maaltijd behoort nu wel niet tob de
geheime vergaderingen en wat er gedaan,
wordt en gesproken zal ongetwijfeld wel het
licht der openbaarheid kunnen verdragen
en mogelijk zal menig raadslid, gedachtig
aan het „waarvan het Hart vol is loopt de
mond over" er wel graag iets van willen
vertellen, maar wat er gegeten en gedrDa
ken en gesproken wordt, pleegt ziu niet
door de pers tot gemeengoed van allen go-
maakt te worden. En- dat lijkt mij een goe
de gewoonte.
Ik durf veronderstellen dat do hoe
ren bij een keurigen schotel en een pittig
glas wijn hun waardigheid wel hebben be
waard, maar al was er ook een enkele
uit den band gesprongen, dan zóu ik het
nog niet graag kwalijk nemen.
Onze voorvaderen" stónden over 't alge
meen als degelijk bekend, op hun handel
en wandel viel niets te zeggen en in het
zakendoen kunnen wij er een voorbeeld
aan nemen, maar op festijnenmóeten ze
niet zwak bijgespeeld hebben. Mén heeft
dc oude rekeningen van de magrstraats-
maaltijden uit de 17de cn 18de eeuw maar
eens in de archiéven nu te kijken. Wij kun
nen ons, ook al nemen wij graag aan dat
er Donderdag aan de feesttafel in „du
Lion d'Or" niets buitensporigs gebeurd is,
toch ook best voorstellen, dat hel er heel
anders is toer»egaan!dan vyanneer de hee-
ren op een droogjej aan dc groene tafel
in de Raadzaal zitten.-
Daar is de burgemeester voorzitter, lei
der der vergadering. Al voert hij de teu
gels nog zoo zacht en wij weten dat
hij niet graag knellende banden aanlegt
hij moet toch altijd iets stroefs^ over zich
hebben, anders zou de zaak onder de 31
wel eens in 't honderd kunnen loopcn.
Thans was hij 'gastheer van de aanzitien
den, ecu heel andere verhouding' dus. En
oók de leden"ouderiihg zaten in een andere
verhouding, tegenover- elkaar. Zii behoef
den, elkaar over bepaalde punten niet te
gen te spreken en geen stemming besliste
ten slotte over 't lot van een of ander
voorstel. De politiek kon er buiten blijven
cn men' kon zich onderling en aan den
gastheer en dé gdstvrouvv (dal des bur
gemeesters cchtgenoote mee aanzat, ver
leende zeker aau den disch een nog intie
mer karakter) ge-ven guj en openhartig,
zooals een mensch dat- eerst en vooraL
doen kan aan een feestmaaltijd. Gemeen
tebelangen in den engeren zin zullen er wel
niet behandeld zijn denk ik. maar waar de
gedachten toch in óffici.Óelc toasten of iu
onderling gesprek zijn. uitgewisseld, heb
ben ze zeker niet euksd gclaopen over
koetjes en kalfjes, zooals men dat noemt,
maar zijn de .vraagstukken vau den clag
in verband met onze g: meentzekér ook
wel besproken.
De Raad heeft ci den burgemeester, dc
burgemeester: dep Raad beter dan tol' dus
verre loeren kennen. Dc g e m een te - on t v an
ger en de -secretaris, die als ambtenaren
der gemeente in officieele vergaderingen
hun licht niet laten schijnen, zelfs niet eens
spreken, konden hier zich ook eens uitspre
ken en de raadsleden wérden in de gele
genheid gesteld iets meer dan oppervlak
kige kennis met hen te maken.
Maar ook voor de raadsleden onderling
is het goed dat zij eens,' meer dan gewoon
lijk geschiedt, elkaar leeren kennen.
In dc Raadzaal slaa-n zij maai' al te
vaak* als partijen tegenover elkaar. Zij prik-;
kelen elkaar soms met- scherpe woorden en
brengen onwillekeurig verwijdering teweeg,
waai' samenwerking ook in liet belang van
do gemeente veel moor gevvenscht ware.
Aan den discli zitten vaak de partijman
nen naast elkaar en ze voelen, al pratende
dat liet verschil lang niet zoo groot is,
als zo wel ineenden of hun door partijschap,
was ingefluisterd. De Raad is echter niet
alleen in verschillende partijen Verdeeld,
iii"zijn tegenwoordige samenstelling zijn ook
dc in do maatschappij voorkomend^ standen
or in vertegenwoordigd. Op zichzelf een
uitnemend iets. Iedere klasse wordt door
haar eigen klassc-genooten het best verte
genwoordigd. Maar in de Raadzaal komt
do arbeider niet tot dén professor, de bur
german niet tot den fabrikant, daarvoor
is dc kennismaking te weinig innig. Men
zit naast elkaar, maai' spreekt elkaar niet.
Op een diner zit men ook naast elkaar,
oct en drinkt samen en komt onwillekeurig
tot gesprokken, waaruit blijkt, dat men
dan toch niet zoo ver van elkaar staat
als men zicli voorstelde. Men leert elkaar
kennen van do b?stc zijde cn daardoor al
licht waardeeren.
Als men straks weer aan liet beraadslagen
gaat in de Raadzaal, leert men daardoor
elkanders meening beter begrijpen en op
waarde stellen.
Als men een gemeenschapimlijken maal
tijd van een aantal personen, die in een
zelfde collego zitten, zooals dat van den
Gemeenteraad, uit dit oogpunt beschouwt,
heeft hij wel degelijk waarde on is meer dan
iets dat alleen de zinnen streelt van hen,
die or aan deelnemen.
En nu spreek ik er nog niet eens van,
dat or misschien op zulk een feestmaaltijd
losweg denkbeelden worden geopperd, over
leggingen gepleegd, die don grond kunnen
leggen tot voorstellen, welke straks als zij
in openbare behandeling komen, reeds bij
voorbaat de sympathie der leden hebben,
wat tocvh heel gemakkelijk kan gebeuren.
Een klein beetje politiek dus, maar van
de goede soort.
Dit meende ik vandaag in 't midden te
moeten brengen naar aanleiding van den
maaltijd, dien onze burgemeester Donder
dag den Raadsleden h^eft aangebodeai, en
wat er hot gevolg van mag zijn of niet zijn,
dit is Bieker, dat het onderling vertrouwen
tussohen het Hoofd der gemeente, de Wet-.
houders on den Raad er door is toegenomen
en versterkt, en dat is al veel.
Er werd, toen nu ongeveer een jaar ge
leden, de vorige burgemeester ons door den
dood ontviel, onder de gemeentenaren in
alle .kringen met belangstelling gevraagd:
En wie zal nu de opvolger zijn? omdat
men allen beseft van welk een beteekenis
voor een gemeente' een burgemeester is.
De benoeming van Jhr. De Gijselaar werd
toen men wist wie liij was .en wat van
hem te wachten L viel, mot blijdschap be
groet en zijn komst met vertrouwen te go-
moet gezien. In de acht maanden, die hij
in de gemeente heeft doorgebracht, is dat
vertrouwen niet geschokt, veeleer versterkt.
Wij weten dat hij is de volmaakt onpartij
dige, die zich stelt boven partijen en par
tijschappen, de ijverig} die zich uitsluitend
wijdt aan do gemeentebelangen en dc nobele
en joviale die er naar streeft populair te
worden in don goeden zin van het woord.
En door zich niet- te onttrekken aan het
goede oude gebruik om als gastheer den
gehoeien Gemeenteraad om den fccstdisch te
verzamelen, heeft hij ook getoond, dat hem
niets aangenamer is dan een vruchtbare sa.
menwerking met cte vertegenwoordigers der
burgerij, in liet belang der burgerij" zelf.
Wij willen hopen, dat de keeren een aan
genomen avond hebben doorgebracht en dat
het voortaan aan de goede samenwerking
nooit zal man keeren.
I>© bocht l>ij liet ^wroene kerkje
te Oegatgeest.
Men schrijft ons:
Toen onlangs in hot „Leklsch Dagblad",
nog geen maand geleden, een plan aan d©
hand gedaan wérd tot het wegnemen van
de bovengenoemd© booht uit clen Rijks
straatweg, ora daarvoor inde plaats te leg
gen een rechten, beteren en minder gevaar
lijken weg, had zeker niemand kunnen den
ken, dat reeds zoo spoedig opmet-ingon zou
den worden gedaan, welke tot de voorbe
reidende werkzaamheden beboeren van het
uitvoeren van het plan, wel dat het iets
was waar aandacht aan geschonken werd.
Dit bleek reeds uit het tweede .plan een
week later, dat ook een oplossing kon hee-
ten, doch meer bezwaren schijnt op te le
veren dan heb eerste, ten minste naar de
gedane, opmetingen to oordeelen schijnt het
de bedoeling, zooals gisteren reeds gemeld
'werd, meer speciaal het eerste plan in be
handeling te nemen.
Of nu al spoedig tot heb werk zal wor
den besloten, is natuurlijk niet te zeggen
doch gezien hefc groote belang gelegen in de
vrijheid van verkeer daardoor te verkrijgen,
zou het nog vóór de vernieuwing van. dc
Postbnig mogen gaan. Daar is veel ongerief,
doch geen gevaar; hier beide.
De opmetingen gesöhiodden voor Rijks
waterstaat en werden, zijn wij goed inge
lokt, ook bijgewoond door vertegenwoordi
gers der Necl. Automobielen-Club en juist
volgens aanwijzing van liét schetskaartje in
hefc „Loidsch Dagblad" voorkomend als plan
I te noemen.
Wel is plan II niet geheel ter zijde gesteld,
en zijn of zullen daarvoor ook motingen
plaat-s vinden, doch de grootero kosten -zul
len ten slotte plan I genade doen vinden.
Plan I geeft naar ruwe schatting o.a. 250 me
ter straafcaanlegen verdeelt gewoon teel-
land, dat in kleine gedeelten verhuurd is, in
stukken waardoor de waarde niet het minst
minder wordt; en is in handen van eige
naars, die in zoo'n geval hun eigendom voor
waarde zullen willen afstaan, daar het al
gemeen belang er mede gebaat is.
De weg wordt bovendien korter en lijn
recht.
Plan II zal geven o.a. 800 meter straat-
aanleg; geeft 6 a 7 kleine, daardoor bijna
waardeloos geworden stukjes weilandbe
kort niet en blijft, al is het gevaar vermin
derd, toch altijd nog een bocht.
De voordeelen en de mindere kostbaar
heid van plan I, boven plan II, springen
zeer in het oog, en daarom zal het zijn, cfat
aan plan I blijkbaar meer. aandacht zal ge
schonken worden.
Waar echter nog niet aan gedacht schijnt,
is, dat zoo werkelijk mettertijd de stoom
tram plaats moet maken voor do electrisoho
toch een oplossing zal gevonden moeten
worden, daar de bezwaren voor deze bocht
niet zijn te overwinnen langs den nu bestaan
den wegen het gevaar dan nog vijftig pro
cent stijgt.
Als eenmaal echter de weg er zal gelegd
zijn en verwacht mag worden een modelwog,
dan zullen zeker nog velen hun ver
wondering te kennen geven, dat niet eer
der gezien is wat elk kan zien, en dat men
er niet eerder aan gedacht heeft door raid-
del van het „Leidsch Dagblad" er de aan
dacht op te vestigen; iets waarvoor meer
dan een halve eeuw reeds de gelegenheid
heeft bestaan. X.
"Vraag: Toen ik mijn brief thuis ont
ving van de bedrijfsbelasting heb ik dade
lijk gereclameerd bij het College van Zet
ters on tot heden heb ik nog geen aut-
woord ontvangen. Kunt u mij ook zeggen
of er nog een andere weg voor open is om
mijn beklag te doen of kan het nog komen"?
Mijn aanslag is f 11.27L Wat moet dan mijn
inkomen zijn?
Antwoord: De beschikking zult ge
nog wel ontvangen. Een beetje geduld maar
Uw inkomen is gésohat op f 1250 tot f1300.
Vraag: Gaarne zag ik mij goplaatst als
verpleegster in het gesticht- ,,Endegec3t".
Waar moet ik mij vervoegen voor zulk een
betrekking
Antwoord: Aan hefc gesticht- zelf,
liefst persoonlijk, of anders per brief aan
den Directeur der inrichting.
Yr»«gEenige maanden geleden kreeg
ik aanzoek van een reiziger in reclame, doch
hoe ik mij ook tegen een bestelling verzette.:
want het was in pollooden deed ik de
bestelling 500 stuks; ik deed dat uit mede
lijden, omdat de bewuste reiziger mij zijn
nood klaagde over de slecht© tijden, maar:
hij voegde mij toe: u schrijft het morgén,
of overmorgen maar weer af. Zulks hob :k
gedaan en... toch heeft dc firma to Amster
dam het mij toegezonden.
Antwoord: Die reiziger heeft u te pak
ken gehad, want gé zult voor die opdracht
toch wel bobben moeten teekenen; dagrmed©
hebt ge u verbonden te accepteerend©
fabrikant zal zeggen, als al mijn afnemers
den volgenden dag "weer ee>n briefje schrij
ven, dab ze hét gekochte niet wenschen te
ontvangeii, dan word ik daar niet beter van.
In der minne zien te schikken, anders we
ten we er niet op
V raag: Daar ik zeer gaarne in di-enst
wil als matroos bij de Kweekschool voor
Zeevaart, waar moet ik mij daarvoor ver
voegen? En hoe oud moet ik daarvoor
wezen
Antwoord: Meld u aan bij de Kweek
school voor Zeevaart zelf. Leeftijd van
1214 jaar".
Vraag: Gaat dc Staatsloterij regel
recht van den Staat uit, of waarborgt dc
Slaat de loten?
Antwoord: Dc Staatsloterij gaat
rechtstreeks van den Staat uit.
Vraag: Ais iemand op een openbare
verkooping, bloembollen gekocht heeft op
November te betalen en ook land in huur
heeft met nieuwjaar tte betalen, cn gaat dan
voor dien tijd naar Amerika, zonder te be
talen, daar hij kan zeggen liet is nog geen
tijd van betalen, kan je aan-zoo iemand nog'
wat doen zoolang' hij nog op de boot is,
en als hij i n Amerika ds, cn hij heeft daar
nog eens vaste goederen is er dan nog raad
voor of zou dat te veel geld kosten
Antwoord: Zoolang dé betalingster
mijn nog niet verschenen Avas, bestond er
natuurlijk voor. u nog geen vordering. Nu
de man ip Amerika zit, is de kans groot dat
hij dc heele betaling vel £al vergeten. Er
is natuurlijkwel wal aaii té dóen, maar
dat zal zoo in dc koslcri loopén, dat wij
het u niet aanraden. Afwachten' cn voort
aan zoo mogelijk ecnigen waarborg zoeken,
is dc beste raad. Maar tegenvallers zullen
er altijd blijven.
Vraag: Ik krijg van iemand geld. Deze
is failliet gegaan, daarna weder akkoord
aangeboden, daar verscheidene personen
genoegen mede hebben genomen en ik
niet. Kan ik nu mijn geld vorderen, met
de renten daarbij, daar deze persoon op
nieuw zaken is begonnen
Antwoord: Gij zijt wel erg sober met
uw mededeelingcn. Wij hebben cr lang niet
genoeg aan. Vooreerst dat akkoord; was
dat een faillisscmentsakkoord Gij weet
misschien niet dat zulk een akkoord als het
voldoende ondersteund wordt ook dc niet
opgekomen crediteuren bindt. Waarom
gaat gij YïTër eens naar den curator. Die
zal het wel het beste weten, wat u toe
komt. Mot een gewoon ondershands ak
koord behoeft gij géén genoegen te nemen,
V ra a g: Ik hob gereclameerd bij Gcdep.
Staten tegen miju aanslag in den hoofde-
lijken omslag van mijn gemeente, waarop ik
van Gedcp. Staten een stuk ter invulling
kreeg, waar ik alles op vermelden moest.
Daar was onder anderen do vraag bij of ifc
bezwaar had, dat het bekend gemaakt werd
aan Burgemeester on Wethouders van mijn
gemeente, waartegen ik bezwaren heb ge
maakt. En nu bleek hefc mij, dat het toch
aan Burgemeester en Wethouders bekond
was gemaakt. Staat die vraag in bovenbe
doeld stuk daarom voor niets? Of hebben
Gedeputeerden op dat punt van den recla
mant geen acht to slaan?
Antwoord: Indien deze vraag zoo op
het biljet voorkwam -."wat wc wel eenigs-
zins betwijfelen en ge hebt haar ontken
nend beantwoord, dan zijn we cr van over
tuigd, dat vanwege Ged. Staten aan B. en
Ws. geen inzage van dc door u ingevulde
vragenlijst is gegeven. Maar naast uw sohrif-
telijke en monderlinge toelichting van de re.
clame staat' ook de toelichting en -verde
diging namens B. en Ws. van hun aanslag.
In plaatsen als de uwe wordt de Burgemees
ter met een of twee Wethouders daarvoor
meestal aangewezen. Wellicht is op deze
wijze aan het licht gekomen wat ge liadt
ingevuld.
V raag: Om te Leiden of elders aange
steld te worden als keurmeester over han
delswaren e. a. is hiervoor nog bijzondere
kennis noodig?
Heeft een dergelijke benoeming plaats
door het betrokke-n Gemeentebestuur of
is dit een korps ambtenaren, verdeeld over
het Rijk cn hoeveel van zulke ambtenaren
zijn er wel te Leiden?
Zou iemand met algemeene ontwikkeling,
dio in een rang geruimen tijd bij het leger
gediend hóeft en thans een zaak drijft in
koloniale waren, enz., nog voorkeur genie
ten?
Welk salaris is aan die betrekking ver
bonden en welken weg moet ik inslaan?
Antwoord: Uw vraag, hoe uitgebreid
overigens, is niet duidelijk. Wilt u aange
steld worden als keurmeester bij een ge
meentelijken keuringsdienst van eet- cn
drinkwaren, zooals er té Leiden, Den Haag,
Amsterdam, Rotterdam ©n elders zijn, dan
zult gij moeten worden benoemd door het
gemeentebestuur. Gij zult dan echter moe
ten wachten totdat een oproeping van sol
licitanten voor zoodanige betrekking wordt
gedaan. Het salaris varieert zoo van f 800
tot f 1200. Er is vooral warenkennis voor
noodig en liefst eenige vaardigheid in labo
ratoriumwerk. Dat ge in bet leger een rang
hebt bekleed zal u misschien een kleine aan
beveling zijn. Bedoelt ge een bet-rekking aan
het Rijksbureau tot onderzoek van handels
waren, te Leiden gevestigd, dan kunnen wij
,ii niet zeggen óf en.hoe daaT keurmeester*
benoemd worden. Vraag dit bij den schei
kundige aan het bureau, dr. G. L. VoeTman1
Doesaatraat 43.
