No. 15561.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag* 12 November. Derde Blad.
Anno 1610,
Buitenlandseh Oyerzieht.
FEUILLETON.
Tweede Kamer.
Gemengd Nieuws.
Aeademienieuws.
Inderdaad de v-arw achting gisteren door
«ona uitgesproken dat Engeland ernstige
tijden te gemoet ging, is niet ongegrond ge
weest. Gisteravond kon men al onder de
telegrammen lezen dat de voornaamste mi
nisters thans na het mislukken der veto
conferentie dadelijk ontbinding van het Par
lement willen en nieuwe verkiezingen om
een beroep op het volk te doen. En heden
ochtend vernemen wij dat Asquith zich naar
Sandringham heeft begeven om den Koning
te bezoeken, waarschijnlijk met het doel
om dezen van advies te dienen omtrent de
uitoefening van het Koninklijk recht om
nieuwe Lords te benoemen ten einde het
daardoor mogelijk te maken, dat de voor
stellen der regeering tot beperking van de
veto-bevoegdheid van het Hoogerhuis, door
dit Huis worden aangenomen.
Men denkt dat in de naaste toekomst ont
binding van het Lagerhuis of aftreden van
h«t kabinH zal volgen.
De teleurstelling over het mislukken der
veto-conferentie is zeer gToot. De geheele
pjrs uit haar leedwezen er over, maar de
moesten zijn toch wel zoo, dat zij erken
nen, dat deze uitslag te verwachten was,
gezien de fundamenteele verschillen tusschen
de beide groote Staatspartijen van Engeland
do WhigB en de Tories. De laatsten gjian
met het Hoogerhuis samen. Zij willen het
overwicht in den Staat bij de erfelijke
pairs houden en op hun programma staat ook
taxiofhervorming om te komen tot het stel
sel van beschermende rechten. Daartegen
over staan de Whigs, de liberale partij, die
de macht willen zien uitsluitend, althans
voornamelijk hij de vertegenwoordigers van
het volk, het Lagerhuis, rechtstreeks geko
zen en ontbindbaar. De strijd die thans
staat te beginnen is -er eene zooals Engeland
in eeuwen niet heeft gekend. De partij van
het privilege zal een hardnekkige weerstand
bieden aan do democratie.
Wij Vannen er zeker van zijn dat de strijd
ernstig eu hevig zal zijn en vele harts
tochten zal opwekken.
In F r a n k r ij k is na de moeilijk be
vochten zege van Briand in de Kamer weer
'n poos wapenstilstand.
De afgevaardigde Beauquier heeft daarom
het tijdstip gunstig geacht om een lang
gekoesterd plan uit te voeren. Hij wil (fcn
spreektijd der Kamerleden beperken; hoog
stens 'n halfuur. Behalve de minister na
tuurlijk, die mag net zoo lang praten als
hij wil. Wij gelooven inderdaad dat er voor
maatregelen als deze veel te zeggen is. Er
wordt tijd gewonnen, en men zal verplicht
zijn zonder omhaal van woorden kort en
bondig te zeggen waar het op aankomt*.
Beauquiex verwacht nog meer voordeelen
van zijn voorstel. Of het echter door de
Kamer gunstig zal worden opgenomen, is
de vraag.
Do mislukte spoorwegstaking wordt vóór
oenigo van de leiders nog een muisje met
een staartje. Huiszoekingen bij enkele leden
van het stakings-comitó, o. a. Lemoine en
Ga mard, hebben aangetoond dat dezen open-
lijk tot sabotage hebben aangezet.
Bij de huiszoeking is bezwarende corres
pondentie voor den dag gekomen. Zoo
schreef 1 Juli Lemoine aan Gamard: „Ik
werk langzaam maai- nauwkeurig. Voor
elke groep van het net moet een commissie
gevormd worden, uit drie of vier kame
raden bestaande. Op deze kameraden moet
men goed staat kunnen maken, ze moeten
niet kletsen en niet drinken en niet aar
zelen sabotage te plegen." Zooals men
weet heeft de regeering besloten alle straf,
bare feiten in verband met de staking
streng te vervolgen. Maar het kabinet-
Briand zit niet al vast meeren het
zou wel eens kunnen gebeuren dat het
gevallen was, voor ze al deze besluiten
hebben k '.nnen uitvoeren.
Terwijl alzoo Engeland en Frankrijk in
groote moeilijkheden gewikkeld zijn, ko
men van elders meer vriendelijke berich
ten. Een telegram uit Engelsbach meldt
dat de Duitsche Keizer daar om 10
uur is aangekomen om den Tsaar een
contra-visite, te brengen. Het ging er recht
hartelijk toe. De gebruikelijke zoenen ont
braken niet. Ook uit Portugal goed
nieuws. Dc vertegenwoordiger van
Hun roeping getrouw.
2)
„Geloof je?" vroeg haar vader lioht spot
tend; „voor zoover ik weet is mijn dochter
ook voor de eerste maal met mij op reis en
ik hoop, dat onze Fostenburgers daarover
niet al te verbaasd zullen zijn."
Het jonge meisje keek hem aan met een
liefdevollen, gelukkigen blik en zeide:
„Heel Forsteuburg weet dat u mijn lieve,
goede papa bent, die mij altijd verwent,
en heel Forsténburg weet ook, dat de Her
tog zijn dochter niet lief heeft, haar on
gaarne ziet. en zelden een vriendelijk woord
voor haar over heeft."
„Dan weet heel Forstenburg meer dan
ik; in ieder geval meer dan het behoeft te
weten", zeide haar vader, zijn gelaat eveD
afwendende, omdat bij niet wilde, dat zijn
dochter de ontstemming daarop zou lezen.
,,'t Is iets- verkeerds van onzen tijd,
allerlei dingen, jn zijn eigen kring te betrek
ken en vergelijkingen te maken tusschen
de familieverhoudingen in een paleis en een
gewoon huis. Doe me een genoegen en ver
tel me nooit wat je daarover hoort babbe
len. Vorsten hebben andere plichten, mis
schien ook andere rechten, in ieder geval
andere gewoonten".
Felicitas hoorde aan de stem van haar
▼ader, dat het beter zou zijn het gesprek
niet voort te zetten. Zij toonde geen boos
heid over dc terechtwijzing van haar vatter,
die zij zoowel uit zijn toon als uit zijn
woorden vernomen had. Zij vroeg alleen:
„En wat- hebt u .nu besloten, papal Wan-
Duitschland heeft denzelfden stap gedaan,
die door de gezanten van Engeland, Frank
rijk, Spanje en Italië is gedaan en heeft
den minister van buitenlandsche zaken me
degedeeld, dat hij gemachtigd is de bespre
kingen over de loopende zaken te her
vatten.
Gisteravond hebben onder aanvoering
van de republikeinsche leiders betoogingen
van sympathie plaats gehad voor de lega
ties der genoemde mogendheden.
Uit Rusland komt het bericht dat de
Rijksdoema met 201 tegen 137 stemmen
den vroegeren president Goetsjkoff die
dezen zomer zijn ambt had neergelegd,,
heeft herkozen. Tot ondervoorzitters zijn
gekozen prins Wolkonski, en prof. Ka-
poesten.
.Wij moeten thans nog even naar de nieuwe
wereld om enkele gevolgen van de verkie
zingen in Amerika mee te deelen. De over
winning der Democraten is volkomen. Roo
sevelt heeft nog weinig losgelaten over de
déb&cie van zijn partij. Alleen heeft hij
beloofd den strijd te zullen blijven voort
zetten. Intusschen verluidt dat de Demo
craten beginnen willen met het Payne-
tarief te herzien, iets wat ze zonder verraad
tegenover de kiezers ook niet mogen na
laten. Ook de insurgente republikeinen
gaan in dezen met hen samen. Dat kan
moeilijk worden voor den Republikein-
schen President Taft, die dus genoodzaakt
zal worden om óf een dergelijk democra
tisch besluit goed te keuren, iets wat in
jaren niet gebeurd is, óf er zijn veto over
uit te spreken en dan zijn de republikeinen
vrijwel alle kansen op het behoud van
den Presidentszetel in 1912 kwijt.
De verkiezings-campagne heeft voor Roo
sevelt misschien nog onaangename gevol
gen. Rechter Baldroin wiens onkreukbaarheid
door Roosevelt is betwijfeld, zal hem thana
vervolgen wegens laster. Baldroin ia geko
zen tot gouverneur van Connecticut.
"Wij deelden onlangs mede dat er in Texas
tusschen Amerikanen en Mexicanen ernstige
wrijving was naar aanleiding van 'n lynch
partij. De toestand is sedert verergerd en
zeer ernstig. Het valt echter moeilijk te
weten te komen wat er eigenlijk voorvalt,
daar de regeering een uiterst strenge cen
suur heeft ingesteld.
Er loopt echter een gerucht, dat een
volksmenigte heeft getracht den Amerikaan-
schen gezant "Wilson te vermoorden.
Genoemde gezant heeft zich hij zijn regee
ring er over beklaagd, dat de Mexicaansche
politie werkloos is gebleven bij de belee-
djging van de Amerikaanscbe vlag. De
Mexicaansche politie daarentegen verklaart
echter, dat zij gedaan heeft wat zij kon,
hetgeen o.m. meet blijken uit het feit, dat
zij 217 personen in hechtenis heeft genomen.
Te Washington is men «eer ontstemd
over de jongste gebeurtenissen in Mexico,
wijl daaruit blijkt, hoe onpopulair de Amre-
rikanen in dat land zijn. Ook vreest men,
dat de anti-Amerikaansche beweging van
de stad Mexico naar andere plaatsen zal
overslaan.
Uit Midden- en Zuid-Amerika, waar het
nooit rustig is, maar de eene omwenteling do
andere volgt, komt thans het bericht, dat
er nu in Peru een opstand is uitgebroken.
„The Times" spreekt van 'n operette-op
stand. De oproerlingen zijn dan ook liefst
100 nj.au sterk.
De maansverduistering van
f6 November.
Aanstaanden Woensdagnacht, 40 minu
ten over twaalven, geeft een behoorlijk
geredigeerde almanak aan als het oogen-
blik van volle maan. Dat lichaam staat
dan aan den hemel tegenover de zon, en
moet dus aan ons, aardbewoners, de ge
heel verlichte zijde toekeeren.
Maar ditmaal komt de volle maan eens
weer zóó precies tegenover de zon te staan,
dat ze in de schaduw van de aarde raakt,
en ruim drie uur noodig heeft, om die
geheel te passeeren. Met andere woorden
dusWoensdagavond, staat ons
een totale maansverduistering
te wachten. Voor zoover een bewolkte
hemel het uitzicht niet belet, zal deze éclips
in heel Europa, en dus ook in ons land,
goed zichtbaar zijn.
neer wij vertrekken, zullen we weinig tijd
hebben."
„Wij kunnen en wij mogen niet vertrek
ken, kind. Ik zal den Hertog dadelijk te
kennen geven, dat wij van plan waren hier
kort te bhjven en dat wij voor morgen een
afspraak hebben voor een uitstapje naar de
meren. Wil men ons aan het diner hebben,
dan kan dat vandaag geschieden, en wil
men het niet, des te beter. Misschien wil
men wel niet, dat jij de Prinses je opwach
ting maakt. Wij gaan morgen vroeg naar
Isola Madre en morgenavond naar Arona.
Heb je Erioh Francken gezien?"
„Hij was zooeven hier en had het gerucht
van de komst van den Hertog al vernomen.
Ook hem scheen het geen genoegen te
doen, vooral niet, toen ik hem zeide dat dit
wel eens een spoedig vertrek van ons ten
gevolge kon hebben. Het kwam mij voor als
of hij den Hertog kent en niet veel lust in
een ontmoeting heeft."
„Het is wel toevallig in dezen aan reizen
zoo drukken tijd, dat de Hertog hier aan
het Lago Maggiore in hetzelfde hotel, dat
hij voor zijn verblijf heeft uitgekozen van
zijn half miilioen onderdanen er drie aan
treft. Maar pa9 eens op of ik geen gelijk
heb. Wanneer onze jonge architect werke
lijk reden heeft den Hertog ftit den weg te
blijven, dan hangt het er mee samen dat
hij architect is geworden en geen ingenieur
is gebleven."
Felicitas lachte.
.,Ja, u hebt het hem ook al laten merken,
dat zijn beroepsverandering u niet bevalt.
Hij was gisteravond hoogst verbaasd en ik
geloof een beetje boos, toen u uw meenin
gen vertelde. Eerst hield hij u voor een
barbaar»- maar toen u met hem over ker-
Om 11 uur 4 min. 's avonds zal de ooste
lijke rand van de maan in den schaduw-
kegel van de aarde treden, en tegen kwart
over elf zal reeds duidelijk aan den linker
kant van de maan een stuk ontbreken, dat
in duisternis is gehuld. Dat ontbrekende
stuk wordt steeds grooter, en 9 min. over
halftwaalf zal de heele linkerhelft verdwe
nen zijn, terwijl vanaf 12 uur 15 min. de
gansche „volle" maan verduisterd zal we
zen. Deze totale verduistering duurt tot 0
min. over éérien. Kort daarna zal men aan
den linkerkant het eerste verlichte stukje
van de maan weer 2ien, dat helder glanst in
de niet langer door onze ondoorschijnende
aarde tegengehouden zonnestralen. Om 1
uur 42 min. is de linkerhelft weer
zichtbaar geworden, en eindelijk 17 min.
over tweeën vertoont zich de gansche volle
maan weer aan den hemel. Ruim 51 mi
nuten lang zal dus de gansche maan in
de aardschaduw verduisterd zijn, terwijl
71 minuten daarvóór, en 71 minuten daar
na de maan gedeeltelijk verduisterd aan
den hemel zal staan.
De boven meegedeelde oogenblikken van
begin en einde zijn natuurlijk zoo goed
doenlijk bepaald, maar bij de nauwkeurige
berekening doet zich een eigenaardige
moeilijkheid voor. De schaduw van de
aarde, zooals die bij het begin en het einde
op de nog gedeeltelijk onverduisterde maan
te zien is, is namelijk niet scherp begrensd;
over een smalle strook gaan licht en don
ker geleidelijk in elkaar over.
Aan dit verschijnsel werkt wel de ge
wone, aan elk teekenaar bekende overgang
van slagschaduw in halfschaduw eenigs-
zins mee, maar de hoofdoorzaak schuilt in
onzen dampkring. Laten we ons eens voor
stellen, dat wij verplaatst waren naar de
oppervlakte van de maan, op een plek,
waar juist het licht in schaduw zal over
gaan. Langs den rand van de aarde heen
zouden we dan de zon nog even zien schij
nen. Maar het zonlicht, dat we daar ont
vangen, moet dan langs de aarde strijkend,
de dikke luchtlaag passeeren, die onze
aarde tientallen van kilometers hoog om
geeft. Reeds zonder spoor van wolken laat
die luchtlaag slechts een klein deel van
het licht door, zooals ieder zal opgemerkt
hebben, wanneer hij bij zonsondergang on
gestraft in de zon kan kijken. Wanneer,
wat meestal het geval is, dampen en wol
ken in onze atmosfeer zweven, dan moet
daardoor om de aarde heen nog een meer
of minder dikke laag ontstaan, die voor
het zonlicht, dat anders reeds op de maan
zou vallen, vrij wel ondoordringbaar is.
Wanneer we dit bedenken, zullen pns
twee bijzonderheden direct duidelijk wor
den: lo. dat de schaduw op de maan niet
scherp begrensd kan zijn, 2o. dat do
schaduwcirkel iets grooter zal moeten we
zen, dan met de afmetingen van de vaste
aarde overeenkomt. Deze laatste vergroo
ting bedraagt gemiddeld 2 procent, en
daarmee is in de becijfering reeds rekening
gehouden.
Zelfs tijdens den duur van de „totale
verduistering" verdwijnt de maan gewoon
lijk niet geheel voor onze blikken. Meestal
blijft ze door een uiterst zwak lichtschijn
sel haar plaats aan den hemel verraden..
Maar niet zelden ook gloeit ze de heete
verduistering door in een koperklcurigen
gloed. Wanneer namelijk onze atmosfeer
behoorlijk helder is, worden de zonnestra
len, die langs den rand der aarde heern
schieten, door de straalbreking in onzen
dampkring omgebogen, en spelen met den
tint van een donker avondrood op de ver
duisterde maansoppervlakte. Belangstellen
den hebben dus tusschen 12 uur 15 min. en
1 uur 6 min. naar dit interessante verschijn
sel uit te zien. Met een kleinen kijker, bijv.
een behoorlijken tooneelkijker, zijn dan niet
alleen de omtrekken van de maan, maar
ook de vlekken op haar oppervlakte dik
wijls nog duidelijk na te gaan.
H. J. ZWIERS.
Leiden, 11 Nov. 191Ö.
Het algemeen debat over de Indische
begrooting werd gisternamiddag gesloten.
De artikelsge\#ijze behandeling ving aan.
Bij de afdeeling Justitie drong de heer
ken en paleizen sprak en hij bemerkte, dat
u oog en hart voor zijn kunst hebt, toen
raakte hij de kluts kwijt. En toch meent u
het niet zoo erg, als het wel eens klinkt."
„In den grond van mijn hart meende ik
het wel. Ik heb je al vaker gezegd, dat in
onzen ongelukkigen tijd, waarin alle mo-
reele verantwoordelijkheidsgevoel verdwe
nen is of althans niet stevig meer, een ver
standig mensch geen hoog eren, maar ook
geen moeilijker plicht heeft dan zichzelf
rein te bewaren. Dat is heel zwaar en zoo
veel weet jij ook wel van de wereld, dat een
kunstenaar duizendmaal meer is blootge
steld aan den verkeerden invloed van het
maatschappelijk leven dan een ingenieur,
dien men noodig heeft voor het bouwen van
een huis en veel minder aan allerlei invloe
den onderhevig is. Men mag van een jon
gen man, die het leven nog voor zich heeft
on die gelokt wordt door een bedrieglijken
schijn, niet verwachten, dat hij dat alles
bedenken zal; maar mij doet het om den
jongen leed. Hoe het met hem over tien
jaar zal zijn, weet ik wel zoowat. Maar
dat is geen beeld, dat past bij dezen heer
lijken avond en verrukkelijken zonsonder
gang. Laten we naar buiten gaan, Felici
tas; ik he-b er voor gezorgd, dat men ons
zal waarschuwen, zoodra de Hertog ge
komen is."
„Mijnheer Franeken is ook op het ter
ras", zeide het jonge meisje, naar buiten
kijkend. „Hij wacht zeker op u, om u te
vragen, wat er van ons uitstapje zal
komen."
De president trad met zijn dochter uit
het benauwde vertrek naar buiten, waar
de zon alles met een gouden schijn over
goot. De hemel boven het meer en de eilan-
D u y s aan op meer vrijheid van 'druk
pers, en in verband daarmede op partieele
herziening van het Wetboek van Strafrecht,
dat die meerdere vrijheid tegenhoudt.
Voorts op krasser optreden tegen den
woeker, waaronder de Javaansche land
bouwer zoo gebukt gaat. Wel vreest spre
ker, dat er weinig van komen zal, omdat
de Indische suikerindustrieelen er te veel
belang bij hebben, dat er geen maatregelen
tegen den woeker komen.
Nog vestigde spreker de aandacht ,op
de wijze, waarop het getuigenbewijs in cri
mineels zaken in Indië is geregeld. Men
pakt maar een dader, en op valsche ge
tuigenissen, die tegen betaling van een
kwartje verkregen worden, wordt een ver
oordeeling gevestigd. Spr. kwam voorts op
tegen het ontslag, aan den voorzitter van
den landraad van Indramajoe gegeven, die
tweemaal voot een zelfde feit gestraft is
geworden, en blijkbaar het slachtoffer
eener intrige is geworden.
De Minister antwoordde, dat de kwes
tie van meerdere drukpersvrijheid niet in
overweging is en niet den voorrang ver
dient boven gewichtiger zaken.
De nota omtrent de woekerbestrijding:
is bij de Indische regeering in overweging.
De bedoeling is epn regeling van een goed.
credietwezen en voorlichting van het pu
bliek tegen woekeraars.
De Minister wees op de noodzakelijkheid,
van opleiding van inlandsche rechters, dan
zullen misbruiken, als de heer Duys ge
schetst heeft, betreffende het getuigenbe
wijs, verdwijnen. Omtrent het ontslag van
den president van den landraad zal de
Minister inlichtingen inwinnen.
Dinsdag om halfelf voortzetting.
Per post kwam gisteren te
Noordwijk-aan.Zee hij C. v. R., Jan-Kiroons-
weg, een met potlood geschreven briefje aan,
dat blijkens begeleidend sohrijven in
een flesch gesloten was komen aanspoelen op
Tessel, hij mijlpaal 20. Het briefje was van
den volgenden inhoud: „1 November, ruw
weer, alles wèl aan boord, 4 last haring: de
bemanning van de bomschuit Noordwijk 36."
Daar „Reedecij P. L. v. d. Deyl" de
eigenaar dezer bomschuit is, kreeg ook zdj
inzage van het briefje, dat door de golven
op Tessels strand geworpen werd. Aardig
van den Tesselschen vinder, zegt onze cor
respondent, dat hij het briefje doorzond,
toen hij qp de keerzijde naam en woon
plaats zag staan van hem, voor wien het
bestemd was.
Uit Ter-A ar meldt men ons: Een
lcoc-pman uit een naburige gemeente, die be
kend staat als een hartstochtelijk speler,
heeft alhier in een herberg niet alleen al
het geld, dat hij bij zich had, maar ook 'zijn
koopwaar op het biljart verspeeld-
De man heeft een groot gezin.
Uit do bollenstreek wordt ons
geschreven: Met het oog op mogelijk wie-
zend weer, na de vele stormachtige, dagen,
welke wij nu reeds gehad hebben, wenschen
de bloembollenkweekers niets liever dan
hun bollenvelden to dekken. Overal liggen de
bossen riet hij de bedden gereed tot uit
spreiden. De hevige windvlagen der laatste
dagen bemoeilijken het werk zeer. Velen
stellen het onder-dek.brengen dan ook maar
uit tot het weer wat kalmer geworden zal
zijn.
Uit Noord wijkerhout bericht
men als bijzonderheid, welke vermelding ver
dient, dat op een land de tulpen met. groeno
puntjes op regel staan. In November 1
"Waarsohijnlijk ten gevolge van
den hevigen storm is in de bijna afgeloopen
week geen enkel vaartuig der Katwijksehe
vloot binnengekomen. Do haring was dien
tengevolge dan ook, zoo schrijft men ons,
hoog in prijs. Een partij haring van een
Noord wij ltschen logger, alhier gistermiddag
afgeslagen, bracht veel op. De volle haring
ging voor vijftien gulden van de hand; een
prijs, dio zelden best-eed wordt.
Nader vernemen wij nog, dat in den Wa
terweg voer den storm is binnengeloopen
de bomschuit „K.W. 51", van den heer B.
Drijhdrenth Sr. met zeven last haring. Aan
bcord was alles wel." De „K.W. 51" zou zoo
spoedig mogelijk de onderbroken reis her
vatten.
den, die zich aan de rechterhand duidelijk
zichtbaar verhieven, was heerlijk blauw; er
was, zoover het oog reikte, geen wolkje te
zien. Heel ver aan den horizon hingen stre
pen van donker-violette tint; uit het water
stegen dampen op, waarop de zonnestralen
millioenen schitteringen tooverden. Langs
den oever was het nu volmaakt stil, zoodat
men van heel uit de verte den roeislag hoo-
ren kon van e.en visscher, die naar een der
eilanden roeide. Van het lawaai in de ves
tibule hoorde men hier niets: een gevoel
van weldadige rust kwam over vader en
dochter, toen zij tusschen de hooge palmen
naar het terras liepen. De zonnestralen
schitterden op do stecnen; de muggen gons
den om hen heenvan zee kwam een koeltje,
dat de haren van het jonge meisje over
haar voorhoofd deed waaien. Zij lette er
niet opmet een uitdrukking van volko
men geluk keek zij naar het verrukkelijke
vergezicht voor haar. Ook haar vader raak
te onder de bekoring van het schoone na
tuurtafereel en blijkbaar had hij voor een
oogenblik zoowel do komst van den Her
tog als de aanwezigheid van zijn jongen
landgenoot vergeten. Deze laatste stond
aan de andere zijde van het terras te pra
ten bij de komst van den president en zijn
dochter was hij eonige schreden in die
richting gegaan, maar had zijn gesprek niet
geëindigd. Wel keek hij naar vader en doch
ter, met wie hij voor ecnige dagen kennis
had gemaakt.
Felicitas herinnerde haar vader aan den
jongen architect. Toen zij naar hem geke
ken had, had zij in zijn open, even ge
bruind, gezicht een uitdrukking van ge
spannen verwachting gelezen. Yon Herthor
knikte even, toen zijn dochter hem een
In „Tespelduin," onder Noord-
wijkerhout, bevonden zich vannacht twee Hil-
logommers, dio zich al spoedig door twee
jachtopzieners achtervolgd zagen. Zij war
ren hierdoor zóó verschrikt, dat zij met
geweer en al in een vrij diepe sloot kro
pen. Hoewel alleen hun hoofden boven wa
ter uitstaken, werden zij toch door de
jachtopzieners gesnapt.
Toen onlaagB het stoomsobip
„Western States" op het Eriemeer gevaar
liep, beproefde het langs draadloos tele-
graphischen weg hulp in te roepen. On-<
danks urenlange pogingen bleven de nood
signalen nochtans zonder gevolg, omdat de
telegraphist van een concurreerende maat
schappij klaarblijkelijk de overbrenging
met opzet verhinderde. Tegen hem is daar
om bij de rechtbank te Buffalo een klacht)
ingediend. De hoogste straf voor zulk een
misdrijf bedraagt in den staat New-York'
4 jaren gevangenisstraf.
Verleden jaar isin Engeland
iemand overleden, van wiens nalatenschap
de Engelschë schatkist, naar berekening,
ongeveer 24 miUioen gulden aan verschil
lende successierechten zal trekken.
In Mei 1900 stierf Charles Morrison; in
Juni werd zijn nalatenschap vocrloopig ge
schat op 6,666,666 pd.st. Nu is zij echter
geschat op 10,936,666, pd st. d.i. bijna 132
miilioen gulden.
Die Charles Morrison schrijft do
„Daily Chronicle" erfde in 1857 van zijn
vader ongeveer 12 miilioen gulden, en de
132 miilioen die hij heeft nagelaten, is iete
minder dan de som, waartoe die 12 miilioen
aangegroeid zou zijn, als ze tegen 5 pCfc,
was uitgezet en rente bij rente was ge
voegd.
Charles Morrion's vader kwam als eeu
arm man in Londen en maakte fortuin als
•lakenhandelaar. Charles Morrison vestigde
zich als financier in de City en stak zijn
geld in allerlei zaken. Hij was een wonder
lijk man, ging slordig gekleed, cn ontbeeb
dikwijls op straat met een appel of een
droog broodje. Slechts weinig menscliea
kenden hem en niemand vermoedde, dat
hij zóó rijk was.
Een andere nalatenschap, waarvan het
bedrag nu is vastgesteld, is dat van Alfred
Beit, den JohannesburgscKen financier en
goudmagnaat, reeds in 1906 overleden. Na»
zijn dood werd zijn vermogen voorloopig
op 3,000,000 pd.st. geschat. Nu is't bepaald
op 8,049,616 pd.st.dus ruim 96 mill, gulden
den. Van deze nalatenschap zal de schat
kist ruim 12 miilioen gulden trekken.
Was Beit, evenals Morrisson, overledene
na de indiening van Lloyd George's be
grooting in April 1909, dan zou de schat
kist ongeveer 2U miilioen gulden van deze
nalatenschap hebben getrokken.
De invoer van vee uit Fran k-
rijk, met bestemming naar Elzas-Lotharin
gen en Baden, is nu voorgoed toegestaan.
Het maximum van den invoer is als volgt
vastgesteldvoor Straatsburg op 500 stuks
hoornvee en 500 varkens wekelijks, voo<r
Muihuizen op 800 stuks 'hoornvee en 600 var.
kens, voor Metz- op 800 stuks hoornvee en
300 varkens, voor Karlsruhe en Mannheim
op 200 stuks hoornvee en 200 varkens, voor
Heidelberg o p50 stuks hoornvee en 100 van*
kens.
Telesrafiwh weerbericht,
naar waarnemingen in den morgen van 12 Nov.
Medegedeeld door bet Kon. Ned. Meteor. Instituut
te De Bilt.
Hoogste barometerstand 768.1 te Sey-
disfjordlaagste 746.6 te Swinemünde.
Verwachting tot den avond van 13 Nov. t
Toenemende tot matigen of krachtigen
zuidelijken tot zuidwestelijken wind. Toene-
mende bewolking. Waarschijnlijk regeru
Zachter temperatuur.
Amsterdam. Bevorderd tot arts mej.
H. Robert, geb. te Haarlem, en d.e heer O.
M. Kleypool, geb. te Sohiedam.
Geslaagd voor het 1ste gedeelte van het
artsexamen de heer en W. F. Gnirrep, P. L.
v. Andel, J. Rudelsheim en E. H. Vos Nu-
lies.
paar woorden toefluisterde, en wendde zich
toen naar de andere zijde van het terras»
De begroeting was officieeier dan in de
bedoeling van den president had gelegen.
De jonge man, die naast den architect
6tond, nam zijn hoed af en zeide in het
Italiaansch
„Vaarwel, uw landgenoot schijnt ont
stemd mij in uw gezelschap te vinden. Wan
neer u uw Hertog spreekt, houd dan uw
woord en beveel mij aan. Wanneer u het
niet kunt, dan dank ik u in ieder geval
voor uw goeden wil".
Met deze woorden daalde hij de kleins
trap af, die naar den oever leidde.
Ook de jonge architect zei geen woord;
ook hem had het getroffen dat de presi
dent ontstemd had gekeken, toen hij een
ander in zijn gezelschap zag. Hij riep den
vertrekkende na:
„Adieu, signor Camillo, u heeft mijn
woord, dat ik het mogelijke doen zal."
Toen liep hij vlug den ouderen heer te
gemoet en zag niet hoe deze hem cenigszins
spottend van onder zijn opgetrokken wenk
brauwen aanzag. Von Herther liet met wol-
gevallen zijn blik rusten op de flinke ge
stalte van den jongen man en reikte hem
de hand. Toen beiden naast elkaar stonden,
viel het verschil in hun uiterlijk heel sterk
in het oog. Erich Francken was weinig
meer dan middelmatig groot; trots rustte
zijn welgevormd hoofd op een korten,
krachtigen nek; blond, kortgeknipt naar
bedekte een goed gevormd voorhoofd;
blauw© oogen schitterden in het door do
Italiaansch e zon gebruinde gelaat; heel zijn.
houding en ook zijn heldere, welluidende
stem waren de uiting van gezonde, natuur
lijke kracht. (Wordt vervolgd.)
