v. WAVEREN's BEROEMDE BIEREN. HASSELMAN PANDER. - Leiden. 2 COMPLETE MEUBILEEBXNG. Uitgebreide Keuze in aiie Winter- en Fantasie-Artikelen. Ho. 15552. LEIDÉOH DAGBLAD, Woensdag* 2 November. Derde Blad. Anno 1910. Openbare Verkoiping. BH H. J. y&M DE VEBTs fóaaimachine-Hanifel H. J. VAN DE VEÜ Vervolg Advertenties. De Notaris J. C. SPRÜIJT Mast- en Blokmakerjj, ALFEN a/d. RIJN. Haarlemmerstraat 15 LEIDEN - Haarlemmerstraat 15 LEIDEN. VAN NELLE's THEE in pakjes. 14 -16 - 20 - 25 ct per ons. Openbare Samenkomst op Donderdag 3 November, PERSOVERZICHT. t. ALFEN a/d. RIJN, >al aldaar in hat RAtel St. Joris", bij veiling en toewijzing op Woensdagen 16 en 33 Nor. 1910, telkens des morgens om 11 uur, publiek rerkoopin: met en benevens de voorts: PAKHUIS, SMEDERIJ, SCHUUR, KOETSHUIS, STOOM KETEL, DRIJFWERK, en MACHI NERIEËN, TUIN en ERF, samen groot 38 Aren, 61 c.A., zeer gunstig staands «n gelegen tusschen den straatweg «n den Ryn te Gouwslois onder de gemeente In vier perceelen by den afslag te •omblneeren. 1656 53 Betaling Maandag 1 Mei 1911. Hot Haerenhula, bewoond door den Heer LA BOT, ia te bezichtigen op Donderdagen 10 en 17 Nov. a. e., ran 10 tot 1 uur, op vertoon van eeD bewys van toegang, af te geven door den Notaris, bet overige op lederen werkdag tusschen 10 en 8 uur. Aanwyzlng doet de heer W. M. DEN HERTOG te Gouwslula. Het terrein, aan twee zydendoordesamenvloei- ing van dsn Ri)n en de Gouwe, zeer gunstig voor het verkeer gelegen aan den grooten vaarweg tusschen Am sterdam en Rotterdam, is by uitstek geschikt voor elke veel ruimte be hoevende handelszaak. Breedvoerig omschreven by biljet ten, die met situatle teekening ver- krygbaar zyn by «den Notaris J. C. SPRÜIJT te Alfen a/d. Ryn, A. Kerel, Breek je toch niet langer 't hoofd I Als je vrouw nu weer zanikt over de slechte Naai machine laat ze dan eenvoudig repareeren; je bent haar een paar dagen kwyt en je krygt haar fix nnd tertig thuis. Dat is alles wat je te doen staat. B. Ja, maar ik heb het ding al laten repa reeren ea de machine deugt nog met. A. Maar dan toch zeker niet in den Naaimachine handel van 3222 68 dicht hij do Beestenmarkt. Ik verzeker je man, de klaagliederen blijven weg hoor! Ik ben een mensch, al knap op jareft4 En ik verander niet zoo gauw. 'k Had dan ook niet gedacht meer, dat ik Nog eens met thee verandren zou. Maar, kort geleden, bij mijn dochter Dronkikvoor'teerst„VanNelle"sthe9, Gebroken thee, geen gruis of stofthee, En sedertdweep ik daar nu mee. Je kan ze alléén in pakjes krijgen Met naam er op dat is wel goed. En 't mooist van al is, dat j' er mede Veel langer dan met and're doet Vraagt Uwen Winkelier Geuriger enzuiniger dan bladthee (Grove thee), Cruydenwijn DE HAAS en Bor&t-Cruydenwijn DE HAAS per groole fl. f 1.05, per kleine H. f 0.65. De Echte Crnydeuwijn DE HAAS om na ziekte op kracht to komen en by bloedarmoede goeden dienst ta doen, alsmede de Borstcraydenwijn zyn te bekomen bU J. H. DIJKHUIS, REYST KRAK en KRUISINGA, te Leiden; GEBRs. 8L0KP0EL, Noord- eind» en J. HAPPEL, Wagenatraat, Den Haag; Wed. HANSSEN, Liseo; J. VAROSSEAU, Alphen a/Ryn; BLOOT, Katwyk a/Zee. 8213 20 NEDERLANDSCH JONGELINGSVERBOND. - Afd. Leiden: „Uw Bewaarder zal niet sluimeren" en „Dient den Heer". 's avonds 8 uur ln ds Oosterkerk (Heerengracht). Met welwillende medewerking van den Bonds-rlng „Lel den", de Chr. Zangv. „Zingt den Heer", dir. de Heer A. J. dl Langs, on den Heer H. J. van Lbbuwbn, Organist v/d Oosterkerk. 460* 31 Sprekers; Ds. J. Hoogsnraad (Inleider), Ds. J. J. van Noort, A'dam, (Bondsvoorzitter), (Opwekkingsrede), Ds. M. J. PonirliF, (Slotwoord). Programma's tevens toegangsbewUxen, h 10 ets, TBrkrUgbaar by de Leden der Vereeniglngen an de H.H. Boekhandelaren G. LOS (Hoogewosrd), J. J. KLOMP (Bresstraat) en firma B. DE KLER (Groenesteeg). Aan de kerk zyn geen programma's verkrygbaar. 7691 61 Levering direct uit de koelkelders der Brou werij op Fusten, Flesschen en Syphons. Orders te adresseeren aan de Leidsohe Stoom- Bierbrouwerij „O® Posthoorn", dl. H. v. WAifEREM. 4760 60 De door de R.-K. Kiesvereeniging te Nijmegen aangenomen motie, waarbij aan de Sta ten-Generaal verzocht wordt het ontwerp betreffende de 40 mii- I i o e n voor de kustverdediging, niofc aan te nemen een besluit, dat den voorzitter jhr. O. van. Nispen tot Sevenaer noopte tot aftreden, wordt door „D e Maasbode" sterk afgekeurd. Het blad valt den inleider der vergade ring, waarop bedoelde motie werd aange nomen, den hoofdredacteur van „De Gel derlander" aan, en schrijft o.a Het openlijk stoken tegen de coalitie, die immers voor de meerderheid uit „conser vatieven" bestaat, het geheim aansturen op oen andere politieke formatie, zooals de leider van dat blad het ia ons onbekend op wiens gezag te pas en te onpas ver kondigt en in het verschiet stelt, is ons en velen Katholieken een voortdurende erger nis. Zie nu hier weer de demagogie in de Kiesvereeniging. Want is het wel iets anders dan demago gie, wanneer e»en spreker een zoo moeilijk en ingewikkeld vraagstuk als de kustver dediging aan het oordeel onderwerpt van een publiek, dat voor verreweg het groote mee rend eel beslist onbevoegd is om dat oor deel te vellen? Dit noemen wij decadentie in pers en politiek beide. 't Riekt naar Frankrijk. Geen wonder, dat een zoo achtbaar en bekwaam man als jhr. Van Nispen zich to midden van dergelijke demagogie niet thuis voelt en de verantwoordelijke leiding van een zoodanig „politiek" milieu niet verlangt op zich te nemen. Zóó worden onze beste mannen naar den achtergrond gedrongen door het domme geweld van een zich noemende „Christelij ke democratie 1" „H et Oentru m" zegt: De Katholieke Kiesvereeniging van Nij megen heeft zich vereenigd! met een motie, de Sta ten-Generaal na eenigé overwegingen verzoekende, het wetsontwerp op de kust verdediging niet aan te nemen. De aanneming geschiedde met zóó groote meerderheid, 60 tegen 11 stemmen dat de voorzitter, het Kamerlid jhr. O. van Nispen tot Sevenaer, die zich tegen de mo tie had verklaard, daarin aanleiding vond als president zijn ontslag te nemen. We hebben het reeds gezegd en wenschen er nu nog eens op te wijzen, dat de geschie denis van 1891 zich, mutatis mutandis, schijnt te herhalen. Toen was het 'de persoonlijke dienstplicht, welke het middel werd, om het Rechtsche Kabinet te benauwen; thans is het de mil- lioeneui-aanvraag voor de kustverdediging, die als stormram schijnt te moeten dienst doen. De overeenkomst wordt nog frappanter door het beide malen optreden eener Kies vereeniging. In 1890 was het, meen en wij, Amersfoort, dat het sein gaf tot de oppositie tegen de plannen, der toenmalige Rechtsche regee ring; en spoedig daarop kwam de Noord- Brabantsche motie los. Thans schijnt van Nijmegen de... victorie te moeten uitgaan. Wij gelooven, dat het een gevaarlijk spel is, waaraan men zich waagt. Te meer, daar de ervaring van twintig jaren her toch duidelijk heeft aangetoond, hoe onverwacht en teleurstellend de gevol gen kunnen zijn, wanneer men te veel na druk legt op één zaak, welke ten overvloede valt buiten den kring der beginselen. Nu willen wij gaarne aannemen, dat de stemmers vóór de Njjmoegsch© motie geens zins allen hebben willen te kennen geven, dat zij d)e Regeering wenchten te doen tui melen en de Rechtsche ooalitie zien ver dwijnen. Maar lo. is de uitspraak, in deze motie neergelegd, dan toch niet zonder gevaar, gelijk do voorzitter waarschuwde; en 2o. ligt het, dunkt ons, niet op den weg eener Kiesvereeniging op zoo apodictische wijze de beslissing der Kamer vooruit te lcopen. Indien men zich bepaald had tot het for- muleeren van zijn bezwaren, had men, dunkt ons, coirecter gehandeld, en ook meer in overeenstemming met den ernst, welke de zaak der landsverdediging ver- eischt. Door de opposite wordt van deze mate rie toch reeds te veel een middel van partij politiek en propaganda togen het kabinet gemaakt. „D e T ij d": In ons blad van Zaterdag vermeldden wij reeds, dat de R.-K. Kiesvereeniging „Recht voor Allen", te Nijmegen, een motie heeft aangenomen, waarin er bij de Regeering op aangedrongen wordt de f 46,000,000 voor de kustverdediging niet uit te geven, tenzij hooge noodzakelijkheid! daartoe dringt. Het aannemen dezer motie had ten ge volge, dat zijn ontslag als president nam: jhr. O. van Nispen tot Sevenaer, afgevaar digde van het Kiesdistrict Nijmegen ter Tweede Kamer, van welke hij de vice-voor- zitter is. Het stellen en aannemen dezer motie be treuren wij ten zeerste. Door deze motie ziet de R.-K. Kiesver eeniging zich haar voorzitter ontvallen, een der ominentste leden van de Katholieke par tij, wiens groote werkkracht, helder ver stand en overtuigend woord te wèl bekend zijn, dan dat het noodig is hierover uit te weiden. Door deze motie wordt de aangevraagde som voor de kustverdediging willekeurig van 40 millioen op 46 millioen gebracht. Doch bovenal, door deze motie wordt der Regeering een grove beleediging aange daan, wijl daarin de mogelijkheid wordt verondersteld, dat de Regeering zonder hoo ge noodzakelijkheid 46 (40) millioen zou aanvragen en zich dus schuldig zou maken aan schandelijke geldverspilling van zulk een hooge som. Dat over de voorstellen der Regeering in soortgelijken ongunstigen zin van andere zijden wordt gesproken ©n gschreven, daar aan zijn wij reeds lang gewend. Maar dat door een Yereeniging, die de tegenwoordige bewindslieden achter de groene tafel hielp plaatsen, de mogelijkheid van een misdadig spelen met 's lands gelden wordt mogelijk geacht, dat is. iets ongehoords. Vandaar, dat wij het stellen en aannemen dezer motie ten stelligst© afkeuren cn be treuren. In een driestar De zieketroostcr op 's lands vloot zegt „De Standaard": Onze oude Marine kende een Zieketroos- ter aan boord der kleinere schepen, en als het even kon, werd aan boord der groote schepen een predikant geplaatst. Dit ken toen, omdat de Overheid de publieke reli gie beleed, en alzoo op het bestuur van de publieke Kerk, voor de aanwijzing van den predikant kon teruggaan, terwijl in Indië deze zelfde predikant gebruikt werd, om d** Kerken in Indië te c onsolide eren. Sinds de publieke Kerk wegviel, viel ook deze wijze van verzorging van de geestelijke behoefte der manschap. Die geestelijke verzorging daalde daardoor^ onder nul. c:-i de gevolgen bleven niet uit. De Vereeniging van Christelijke Officie ren heeft zich toen deze zaak aangetrokken, en haar voornemen te kennen gegeven, om eigener beweging te trachten in deze be hoefte te voorzien, indien de Regeering hiervoor de noodige gelden beschikbaar wil de stellen. Minister Wentholt liet rich hier voor vinden, en zoo is thans ds. Warners als vlootpredikant in Den Helder opgetre den. Zeer begrijpelijk stond dit intusschen den vlootvoogden niet aan. Het was het optre den van een element, waarvoor ze geen sym pathie gevoelden, en botsing kon moeilijk uitblijven. Die botsing ia er dan ook geko men, en de Commandant van Den Helder heeft er de voorkeur aan gegeven, zijn ont slag aan te vragen boven het zich schikken in den nieuwen toestand. De liberale Peis heeft daarop geheel onjuist berichten over het gerezen geschil in de wereld gezonden, om ds. Warners in een hatelijk daglicht te plaatsen, en deze heeft er zich toe bepaald, of deze geruchten als valsch en verzonnen op de kaak te stellen. Natuurlijk heeft de Minister van Marine niets met dezen predikant te doen. De Mi nister onderhandelde uitsluitend met de Vereenigmg van Christelijke Officieren, en het i3 met deze Vereeniging, dat de Minis ter van Marine de zaak nader zal hebben te regelen. Ds. Warners staat hier buiten. Daar hij aangesteld is door bedoelde Ver eeniging, heeft alleen dio Vereeniging te on derzoeken, of hij getrouw is gebleven aan d© hem gegeven instructies. Wat dit zoo, dan is er niets op hem aan te merken. Was dit niet hot geval, dan behoort de Vereeni ging hem tot de orde te roepen. Maar in geen ge va heeft een Vlootvoogd met dezen predikant in fonclict te treden. Nadat een maal een Minister van Marine zijn aanstel ling heeft goedgekeurd en er subsidie voor heeft verleend, moet de Marine zich hier naar schikken. Welke de juiste toedracht der zaak is ge weest, al eerlang wel aan het licht komen, maar in geen geval kan worden toegelaten, dat een zeeofficier zich verzet tegen het geen door den Minister van Marine is goed gekeurd. Dit schijnt do Commandant in Den Helder dan ook niet gedaan te hebben; maar zich niet kunnende voegen in den nieuwen stand van zaken, verzocht hij ont slag, wat hem uiteraard vrijstond. Doch hoe deze zaak ook worde opgelost, er blijkt uit, en dit is het droeve, dat de geestelijke verzorging der manschappen bij een zeeofficier niet sterk wordt op prijs ge steld, maar bij hem eer afstuit op tegenzin. En zoo komt in 't eind ook dit geschil neer op de zeer ernstige vraag, of de Ro- geering, duizenden jonge mannen in dienst nemende, al dan niet ook voor hun geeste lijke verzorging aansprakelijk is. Onzerzijds wordt dit staande gehouden. Van de. over zijde wordt dit betwist. Ën bijna geheel de liberal© Pers maakt zich aanstonds op, om ook dit godsdienstig vraagstuk uit het Re- geeringsbcleid t© 'lichten. Wat zij wil is, dat het geestelijk element ook hier zal worden uitgebannen. De „H a a g s c h e Courant" wijst tt op, dat in ons land in de latere jaren bij velen een neiging naar den gemakkelijken en verstandigen eenvoud der Franschen, wat de betiteling betreft, valt waar e nemen. „Maar nog altijd hebben slechts enkele^ den moed, het geregeld toe te passen en aan ieder, wie of wat hij ook zij, een brief^ fe schrijven met op hefc adres simpel: „L^n heer. Wie daartoe de courage heeft, schrijft meestal althans het „heer" nog met ei n hoofdletter H; en niet zelden verzacht n;j zijn r.nbeleefdheid(?) althans nog door aan 't „Heer" een zachtvloeiende slot-e toe t« voegen-. „Den Heere Zóó staat 't dan, naar 't schijnt, ten minste nog wat. Maar tien, honderd tegen één, dat niet temin de geadresseerde Weledele of Wel* edelgeborene, Edol- of Hoogedelgestrenge Zeergeleerde of Weleerwaarde Zeergeleerde Heer maar matig met zoo'ij adres ingeno men is of zelfs den schrijver beschouwt als iemand, die „zijn wereld niet kent," niet weet hoe 't onder beschaafde menschen behoort." Bijna iedereen, meent liet blad, zal het er over eens zijn, „dat we eens doortastend moesten breken met dat elkaar voor den g - ic houden door iedereen op de een of andere manier „Edel" te noemen; even dwaas, veelal, ais de manier, waarop wij onze brie ven nog steeds plegen te eindigen met de verklaring, dat wij iemand al hebben we hem eerst soms flink uitgevetord „hoog achten", „met de meeste achting" dé eer hebben, ons zijn „dienstwillig© dienaar" te noemen, en dergelijken onzin meer. „Wij zijn in 't algemeen volstrekt niet de „dienaar" van iemand, wien w© e©n brief schrijven. Hoogstens, maar ook dat nog niet eens altijd, „dienstvaardig" of „dienstwil lig" tegenover hem; en ook dit soms zelfi allerminst. En we kunnen onmogelijk ach ting of hoogachting hebben voor vaak vrii- wel onbekende personen, aan wie we een brief hebben te richten. Laten we dus ook dien verouderden vorm van hoofsche beleefdhcidsbuigingen, die be hoorde bij de krulpruiken uit de 18de eeuw, eindelijk eens gaan vervangen door een voud, door wat De Génestet „natuur en waarheid" noemde. Wij besparen ons dan niet alleen leugens, die ons als we bij 't neerschrijven van die gemeenplaatsen denken slechts meü moeite uit de pen komen De „Sticht 8 che Courant" schrijft over den loop der Bakkers wet o.m. Wij achten, deze- voorloopigo uitkomst weinig moedgevend voor de tot-stand-ko ming in deze 4 jaren van de regelingen, die op het program van het Kab'.net staan. Als het tot-sland-brengen van dit betrekke lijk eenvoudige ontwerp reeds zooveel moeite kost, dat na alles, wat daarover jaren laug geschreven is, nu nog geen bc- sliss.ng kon. vallen, hoe lang zal dan de tot-stand-koming van de gansche soc-ialo wetg.ving wel op zicli laten wachten? O.i. lgt het kwaad niet bij den Minister maar bij de Kamer. De Minister toonde in zijn redo, dat hij weet wat hij wil en dat hij zich de zaak in haar ganscben omvang goed had ing© dacht. Maar de Kamer weet niet, wat zo wil en miste tevens den moed om de ontwer pen te verwerp m. De „N i e u w e Rotterdamsohe Courant" voegt aan het bovenstaande, bij de vermelding er vant toe: Nu krijgt men toch medelijden, als men nog denkt aan do vreugde, waarmede de overwinning vau verleden jaar is gevierd Na anderhalf jaar 's de moed er al uitl „De Kamer weet niet wat zo wil en mist den moed, de ontwerpen te verwerpen." Het jubelend „Zestig veertig" flink* ons nog in de ooren.. Ziethicr reeds het zestig-veerfc:g-lied in mineur. Niet eens meer den moed om.... te verwerpenl „De T ij d" is zeer ontstemd over het beloop van het debat in de Tweede Kamer over de Bakkerswetten en noemt het ge beurde van Vrijdag j.l. een „déraillement. Het blad had al lang gevreesd, dat net met de moeilijke regeling, door de Rege©- ring voorgesteld, niet zoo vlot zou gxan. Onder de openbare behandeling nu dedoö

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1910 | | pagina 9