Merkwaardige betaalmiddelen.
STOFGOUD.
,,Di pop von my keus.9'
f| (Door den Transvaler Domkrag.)
„As 'n jonkman "begint te vry, let hy
di altyd fyn op ni. Pirty kyk naar di
geld of naar di mooie gesiggi. Anncr kyk
naar di geleerdheid en die klavierspeel of
di sing seker is dit alles gewenst. Maar
nog is dit di rej^te soort pop ni, of sy
mot heel wat meer deugde besit. Onner
ons- Afrikaanse naai het ons poppies wat
di wereld trots op kan wees. En as julle
jonkmans wil weet wie is een goeie pop,
kyk ,uit vir een wat in di eerste plaas
gesond en opgeruimd is.
Sy mot goed kan "bak, lap, stop, veeg,
"boen, poetsen lekker kan lag, 'n mooi'3
breë harde skaterlag, dat jy di witte mooie
.tandjes sien, en dat di wange daarvan sw-sl
jen vuurrood word. Sy moet, as 'n kwa-
jong haar onfatsoenlijk aanspreek, hom 'n
deugsame oorkonkel kan gee, dat hij soo's
'n ,tot in di ronte (Jraai. Sy mot, as haar
werk klaar is, daar skoon, fijn en netjes
.uitzien; di gesiggi mot blink, di hare glans,
di pgies fonkel, en sy mot daar van kop
.tot toontjes uitsien as 'n splinterniwe was-
poppi. Sy mot een hater wees van aan
stel lings ien iepekonners en slenterachtig-
heid, van gemaaktheid en na apery. Sy
ïnot «eerbied toon vir di Woord, mot vader
en moeder eer, haar taal en haar land
liefheb. Als /sy dit alles besit, dan het
$y, igeen groote boek geleerdheid nodig ni
ja sy zal daaronder miskien honderd per
pent beter vrouwtje, beter moedertje, bo
ter zuster wees, en mog God haar lieve
hartje rein hou"J i 1 t
Vingernagels in volksgeloof.
Idealisten moeten in het bezit van nagels
zijn, die Jang, smal en, hoog gewelfd zijn;
hun kleur is meestal wit of teer-rose ge
tint. Een uitzondering vormen piano-spelers,
iWier nagels door het aanslaan dor toetsen
Inoestal breed en plat worden, yan boven,
politer afstompen.
i Menschen, die meer geneigd zijn tot ma
terieels genoegens, hebben bijna altijd meer
[breede dan smalle, korte in plaats van'
Jan ge en platte in plaats vap gewelfde vin-
teemagöls.
Witte plekken en stippels op rozige vin
gernagels verraden voorname manieren, voor
in,atne gikomst ^n kans op rijkdom. Yan
pchter paar voren 'sterk gebogen nagels
Verraden yalschheid en 'egoïsmehebben deze
pagelsj daarbij nog een voelbare dwarsloo-
pendtf bocht, zoo duidt dit verschijnsel op
'mokte; of abn.orm.alen 'aanleg yan den be
zitter.
Sterke (nagels duiden practischen zin en
pen sterken wil aan; men yindt ze veel
hij openhartige, energieke, maar ook bru
tale menschen. Wio zijn nagels laat groeien
heeft pen idealen aanleg, weet zich in mooie
Voorden pit te drukken, maar neigt ook tot
Zelf-overschatting.
Door de bewoners van het tot de Earoli-
nen behoorende eiland Jap worden als be
taalmiddel gebruikt: dikke, steenen schij
ven, afwisselend van de grootte van een
bord tot molensteenen van drie meter
piiddellijn.
Ook de reiziger, die door het land van de
Ivoorkust trekt, krijgt daar zonderlinge be
taalmiddelen te zien. Een Fransch officier
heeft, van Afrika's westkr>t komende, een
en ander meegedeeld over de waarde van
gindsche geldsoorten. De koperen en ijze
ren polsringen, die ook in het Congo-bek-
ken een gangbare muntsoort zijn, worden
bij kleine hoeveelheden aan den arm gedra
gen en zijn 20 centimes per stuk waard;
voor grootere betalingen maakt men pakjes
er van van 20 stuks, en 20 van die pakjes
gaan in een zak, die 80 franken waard is
en ongeveer 60 kilo weegt. Deze polsringen
worden in het groot vervaardigd in En
geland, dat, zooals men weet, ook de merk
waardige Afrikaansche werpmessen levert.
In de buurt van Sinfra betaalt men met
ijzeren staven van 12 tot 15 centimeter
land en deze gaan in heel het westelijk ge
deelte van de Ivoorkust; zij zijn 5 centimes
t aard; iets meer of iets minder naarmate
er voorraad is. Voor grootere betalingen
gebruikt men pakken van 20 stuks, die 2
kilo wegen. De bekende kaurisohelpjes zijn
meer de munt van het binnenlandmen
krijgt er 4000 voor een 5-frank-stuk. Ook het
zout en de kolanoot zijn geldsoortenlaatst
genoemde stijgt in prijs hoe. noordelijker
men komt. Langzamerhand komt het Fran-
sche geld in gebruik, maar de biljetten van
5 franken, door de „Banque de l'Afrique
occiedentPle frangaise" uitgegeven, alleen
aan de kust; in het binnenland zijn de 2-
frank-stukken onbruikbaar; de negers heb
ben een afkeer daarvan en zullen liever
een kip verkoopen voor een 50-oentime-
stuk dan voor een 2-frank-stuk.
Ouderdom van hoornen.
De geweldige pijnboomen in de vallei van
Yosemiti, in Californië, in de Sierra Ne
vada of het Sneeuwgebergte dragen naai
een beroemd Indiaansch opperhoofd den
naam Sequoia. Een der grootste, ,,de Grijze
Beer" genaamd, wiens stam 11 Meter mid
dellijn bezit, is 100 Meter lang. De
onderste tak is nog 2 M. dik. De kolossus
ligt ter aarde geveld. Op zijn stam wandelt
men veilig voort als op een breéden weg,
terwijl een rijtuig er zich met het grootste
gemak over voortbeweegt. Uit zijn overschot
heeft men berekend, dat hij een dikte van
13, een hoogte van 130 Meters en een ouder
dom van 840 jaar moet gehad hebben. Een
andere Sequoia van 8 M. middellijn heeft
men op 2 M. boven den grond afgezaagd en
het platte vlak, daardoor ontstaan, als dans
vloer gebezigd. Uit de jaarringen heeft men
opgemaakt, dat hij 1300 jaar geleefd heeft,
en dus al in zijn nadagen was, toen Colun
bus Amerika ontdekte.
Eertijds hadden de Indianen de gewoonte
afgevallen takken en bladeren aan den voet
op te stapelen en te verbranden, waardoor
ze zeer geleden hebben. Een dezer holle,
gevelde reuzen biedt zooveel ruimte in zijn
binnenste, dat een man te paard met zijn
hand het geblakerde gewelf kan aanraken.
Bij een zoo eerbiedwaardigen ouderdom als
deze woudreuzen boreiken, verzinkt de le
vensduur vu een mensoh geheel in het niet
PLATVBSCH.
Wat onder platvisch verstaan wordt is be
kend genoeg. De voornaamste soorten, die
wij hier kennen, zijn de schol, de schar, de
bot in haar verschillende variëteiten.
Schol en schar komen vooral in de Noord
zee voor, de bot, nl. de gewone kleinere
soorten, ook in de Zuiderzee.
Schol en schar hebben een vin nabij de
kiouwen en de oogen staan dicht den
min of meer scheeven bek.
Wat de kleur aangaat, de schol is aan de
rugzijde donker van kleur, maar heeft daar
op overal roode of oranjekleurige stippen.
De buikzijde is wit, maar niet zoo zuiver
als bij de bot, min of meer blauwachtig grijs.
De schar daarentegen heeft een grijze
kleur en heeft schubben, wat vooral bij de
gedroogde exemplaren nog duidelijk waar
te nemen is. Ook de buik is min of meer
vaal.
De schol is zeer verschillend van grootte;
in de markt- en afslagberichten is meestal
sprake van bakschol, stoofschd en groote
schol; deze laatste soort heeft een groote
oppervlakte. Uit de benamingen blijkt te
vens, hoe zij genuttigd wordt. De schol
wordt in de Noordzee op vrij diepe plaatsen
gevangen, zeldzamer aan de kust. De visch
is zeer gezocht en de prijzen er van zijn in
de latere jaren ontzaglijk gestegen. In ver
band daarmee is ook de vangtijd verlengd.
Voor een vijftig jaar en meer heette het,
dat de schol alleen goed was in den tijd,
als het gras groeide, dus ongeveer tusschen
Paschen en Pinksteren. Het gemakkelijker
vervoer naar het buitenland, de hoogere
vleeschprijzen en de verandering in de
spijslijsten hebben invloed uitgeoefend in
dezen.
De schar wordt dichter aan de kust gevan
gen; haar huid is taaier en harder. In de
toestellen, waarmee schar gevangen wordt,
iets, dat wel wat op een z.g. totebel gehjkt,
gebruikt men als aas wormen of zeedieren.
Wat is een groot leven? Een gedachte dei
jeugd, verwezenlijkt door den rijpen leeftijd.,
A. d e V i g n y,
s S
De honger boort een gat in het hart de£
menschen en vult liet met haat.
Victor Hugo.
ALLËRLBÏ
Die kwam te onpas! De dro
gist, boos, tot zijn omvangrijke wederhelft,
die in den winkel is gekomen, juist terwijl
hij aan het onderhandelen is met een zeer
dikke dame, die inmiddels is vertrokken:
,,Iioe is het mogelijk, dat je nu juist
binnenkomt, terwijl ik op bet punt stond
aan die juffrouw zes flessehen ontvettings-
tinctuur te verkoopen 1 Toen ze jou zag, is
zij dadelijk weggegaan."
Alfcijddezelfde. Een hoofdonder,
wijzer heeft zijn dochter zich' laten verlo
ven. Op zekeren dag krijgt hij een brief van
vijf zij dj es van zijn schoonzoon in spe, waar
in deze het engagement afmaakt. Nadat dö
hoofdonderwijzer den brief gelezen heeft,
straalt zijn gelaat van blijdschap.
„Zeg", meent zijn vrouw, „je schijnt blij
te zijn met dien brief?"
„Natuurlijk", antwoordt de bovenmees
ter; „ik ben blij met dien brief; hij is vijf
zij dj es groot en er staat geen enkele taal
fout in."
Mis! De dominee praatte tot no. 99.
„Beklaag u niet, arme, verdoolde vriend",
zei de eerwaarde, „je doet beter, de din
gen ,te nemen zooals je ze vindt..."
„Je vergist je, dominee", antwoordde d6
gevangene; „juist toen ik daarnaar handel
de, hebben ze me gepakt."
Eenzijdig. De man van het gewei
gerde ingezonden stuk: „Mooie boel daar
aan die krant! Ze vragen je eerst, je pa
pier aan één zijde te beschrijven en dan
gooien ze je stuk in hun prullenmand, om
dat het te éénzijdig is"'
T e j o n g. - J uffrouwX. (tot vrien
din): „Waarom ziet die juffrouw Van
Ouden er in de laatste dagen toch zoo blij
uit?"
J u f fr o u w IJ.„O, dat zal ik je wel
vertellenze wou in een gesticht worden
opgenomen, maar dat ging niet, ze was nog
te jong
Fatale drukfout. De million-
nair Goudman liet tot aandenken aan zijn
overleden echtgenoote oen satanorium
bouwen.
Zij (dweperig): „Zeg 'reis, is dat
vleesch, dat ik zelf gebraden heb, niet pre
cies een gedicht?"
H ij„Nou, laat voortaan de keukenmeid
maar liever haar proza in de braadpan leg
gen."
Indenwinkel. Drie dames komen
een comestibleswinkel binnen.
,,U verlangt?"
Dame: „Een blik sardines."
Winkelier: „Dat is 60 cents."
(Tot de andere dames): „En u, dames?"
Beiden: „Niets, mijnheer wij hooren
bij de sardines.'?
Eengoederaad. Een automobilist
vraagt van af zijn machine aan een voor-
bijgaanden boer:
„Zeg eens, vriend, kan je mij ook den
weg naar N. wijzen?"
„Zeker wel, meheer, als je maar achter
mij aanrijdt, ik moet denzelfden kant \v
