W°. 15470
VrijOag 29 JulL
A0. 1910.
(§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Onder onze Vroede Vaderen.
FEUILLETON.
Stella.
IDSCH
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 16 regels /1.05. Iedere regel meer A 0.17J. Grootere letters naar
plaatsruimte. - Kleine advertentiën van 30 woordon 40 Oents contant i elk
tiental woorden meer 10 Cents. Voor het incasseeron wordt f 0.05 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Centsper 3 maanden f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30.
Franco per post1.65.
Dc Raad is gisternamiddag nog in fen
korte, doch niet onbelangrijk© zitting bij
een geweest. Nu heeft hij vacantie gëkie-
gende voorzitter heeft de leden althans
veel genoegen gewenscht en bij het heen
gaan drukten de meesben hem ook de hand.
Hoogstens krijgen we voor de traditionele
eerste-Dinsöag in September vergadering
nog in een zitting waarin naar verluide de
nieuwe regeling der salarissen van de poli-
tie-ambtenaren en beambten aan de orde
zal komen. Die konden het. dus wel eens
treffen. Als de heeren zoo pas van hun
zomeruitstapje zijn teruggekeerd, zijn ze
licht nogal royaal gestemd. Er waren gis
teren reeds eenige leden afwezig. Toch
-viel het nogal mee. Een vergadering van
den gemeenteraad einde Juli! Daar hadt je
vroeger mee moeten aankomen, toen al
leen de deftige burgerij in de vroedschap
zat: Toch één voordeel alvast dat er thans
mannen in zitten die in plaats van naar de
Zwitsersche meren of de Schotsche hooglan
den te gaan zich bepalen tot een dagje uit
net vrouw en kinderen naar Katwijk of
zooiets.
Dc vergadering kon zoo gisteren door
gaan. Vermoedelijk hadden de men?.chen,
die gaarne met diverse verzoeken tot den
gemeenteraad komen, ook niet meer op een
vergadering gerekend. Het aantal ingeko
men stukken was althans opvallend kie n.
Ad leen werden de heeren vergast op de
voorlezing zooals onze gemeentesecreta
ris dat alleen doen kan van een adres
van een Kiloksteegbewoner, die vroeg of dc
Haad niet bereid zou willen zijn die steeg,
welke geen steeg is, in Kloksbraat te her-
doopen. Voor eenige jaren is ook al een po
ging aangewend, toen trouwens door meer
bewoners om de Klokstëeg Academiestraat
te noemen.'
Bewoners van z.g. stegen hebben aan dien
naam meestal het land, de gemeenteraad, in
dezen gewoonlijk geadviseerd door den ge
meentearchivaris, houdt ze liefst op histo
rische gronden in eere. Wij vreezen voor
adressant dat ook dit verzoek wel afgewe
zen zal worden.
Met de agenda liep het goed los. Het
bleek zoo af en toe echter, dat sommige
heeren er niet al te goed bij waren. Zoo
wilden sommigen door een omwisseling van
stembriefjes blijkbaar, den nieuw te benoe-
t men keuringsveearts en zelfs den hoog-
leeraar mr. Blok in de betrekking van
stadsgeneesheer bestendigen, of dr. Tim
mermans tot adjunct-directeur van het
Slachthuis benoemen, een enkele wees
daarvoor zelfs den professor aan. Die ver
gissingen hadden gelukkig geen invloed op
den uitslag der stemming: dr. Timmermans
blijft stadsgeneesheer; de heer Douma, de
eenige ernstige candidaat trouwens, is be
noemd tot adjunct-directeur van het Slacht
huis, en prof. A J. Blok za'l mr. Kloppen
burg opvolgen als regent van het Geref.
Oude Mannen- en Vrouwenhuis.
Er moesten heel wat rekeningen, dienst
1909, worden goedgekeurd, meestal niets
anders dan een vorm-kwestie, die alleen wat
gestommel veroorzaakt omdat heeren
Raadsleden, die in de Commissie of het be
stuur zitten van zoo'n instelling, zioh tij
dens die goedkeuring verwijderen. De
heeren spelen dan even verstoppertje. Gis
teren maakte bij de vaststelling der reke
ning van de Bank-van-Leening de heer Fok
ker een enkele opmerking hierover dat de
tuin aan het gebouw verbonden, was in
orde gemaakt door een particulier tuinman,
waarvoor een rekening van pl.m. f 26 was
ingeleverd. Hij dacht dat zoo iets beter
werd gedaan door den stadstuinman, waar
mede do heer Korevaaï het niet eens was
en ook niet de heer Vergouwen.
De exploitatie van de fabrieken voor Gas
en Electriciteit we willen er hier nog-
eens aan herinneren levert een mooie
winst op. Die der afd. Gas niet minder dan
ruim f 130,000^ een cijfer dat als we ons
niet bedriegen nog nooit eerder is bereikt.
Maar ook de afd. Electriciteit heeft het
voor zoo'n jonge instelling uitnemend ge
maakt. Haar winst loopt naar de f 10,000
reeds. Dez,o uitkomst logenstraft niet alleen
de pessimistische voorspellingen van de te
genstanders der oprichting indertijd, maar
overtreft zelf de stoutste verwachtingen der
voorstanders, die eerst later winst verwacht
ten.
Met de exploitatie der gestichten „Ende-
geest" en „Rhyngeest" waarmede ook een
tijdlang mooie winstcijfers werden gemaakt
schijnt het minder goed te zullen gaan. Als
we de verpleeggelden niet met f 20 ver-
hoogen, zeiden B. en Ws. de Commissie van
Beheer dier inrichtingen na, dan zal
„Endcgeest" alleen vermoedelijk een nadee-
lig saldo van f 7000 opleveren. En ook met
deze verhooging zal de exploitatie der beide
gestichten nog een nadeelig saldo opleveren.
Dat hadt je ons in de voorlaatste verga
dering moeten zeggen," klaagde de heer
Sijtsma tot B. en Ws., ,,toen wij met het
mooie winstcijfer over 1909 de wedden der
gestichtsgeneesheeren royaal hebben ver
hoogd.
,,Die regeling stond met de exploitatie
niet in verband", repliceerde de Voorzit
ter, maar de heer Fokker herinnerde met
dc handelingen dier zitting voor zich er aan,
dat de heer Meulemari, lid der Oommissie
van deze gestichten in dit verhand toch op
die mooie winst had gewezen.
Hoe 't zij een verhooging van het ver-
pleeggeld tot f 320 is heel goed le verde.li-
gen. Sinds de stichting is alles kleei; ig,
levensmiddelen en de kosten voor verple
ging veel duurder geworden en wij zijn
nu nog niet hooger dan andere gestichten in
Noord- en Zuid-Holland, waaronder er zijn
die zelfs f 325 eischen.
De oorzaak van de minder voordeelige
exploitatie is verder voor een groot deel
hierin gelegen dat door de stichting van
„Maasoord" de Rotterdamsohe patiënten
„Endegeest" hebben verlaten, welke plaat
sen niet onmiddellijk aiju bezet geworden.
Wij höbben echter goed vertrouwen dat dit
spoedig wel weer zal geschieden. Er wer
den uit Leiden en omliggende gemeenten
krankzinnigen in veraf gelegen gestichten
verpleegd. Als de familieleden weten dat
er in „Endegeest" plaats over is, zullen
ze zeker deze patiënten liever daar heen
verplaatsen omdat men ze liefst dicht bij
zich heeft. Bovendien zal de nu getroffen
maatregel, dat oud-patiënten van „Rkyn-
geest" zich nog een jaar lang kunnen la
ten behandelen door de gestichtegeneesheej
ren, ook wel een niet onbelangrijke bate op
leveren.
Het zou trouwens ook wel te. bejammeren
zijn, dat Tuiden op deze exploitatie, die
meer in hot algetneen belang is, dan in dat
der stad zelf, geld zou moeten toeleggen,
al mogen ook de indirecte voordeelen, die
de 'gemeente er door geniet,, niet worden weg
gecijferd. Maar zooals wij zeiden, we ma
ken ons daarover volstrekt niet ongerust.
Do verkoop aan het Rijk van de door
de gemeente successievelijk aangekochte ter
reinen voor een nieuw Academisch Zieken
huis hot belangrijkste punt van deze
ritting ging er zonder noemenswaardig
debat door. Ho© zou het ook anders B.
en Ws. hebben de onderhandelingen met het
Rijk zeer wijs gevoerd en tot een zeer be
vredigend einde gebracht. Het bedrag, dat
het Rijk gedurende 75 jaren jaarlijks aan
de gemeente betaalt, bedraagt in contante
waarde omgezet juist het 2/s gedeelte der
koopsom. Maar deze transactie heeft voor
de gemeente dit voordeel, dat zij het heft
in handen houdt. Gebruikthet Rijk de ter
reinen niet voor den bouw van het Zie
kenhuis, 'dan moet het 't voile bedrag be
talen, tenzij de gemeente den verkoop on
gedaan 'maakt en den grond voor zichzelf
houdt. Als men bedenkt dat Utrecht in
dertijd 'de terreinen voor een nieuw Aca
demisch Ziekenhuis gratis heeft afgestaan,
dan 'mogen wij dubbel en dwars tevreden
zijn. Er komt- nog bij dat de gemeente
o.aeen niet onbelangrijke strook gronds
langs don Rijnshurgerweg voor zichzelf
houdt, die ongetwijfeld in de toekomst voor
goeden prijs als bouwterrein van de hand
kan worden gedaan.
Wij brengen dan ook gaarne aan B. en Ws.
voor deze met goeden uilslag bekroonde on
derhandelingen onzen dank.
Eon pögien van den heer Sijtsma om de
tegemoetkoming in woninghpur aan gehuwde
onderwijzers boven 28 jaren, van f 75 op
f 100 te brengen, leed schipbreuk.
De lieer Pera had in eerste instantie er
wel sympathie voor, doch hij achtte het
tijdstip niet gunstig gekozen, omdat men
nog niet weet wat men aan de onderwij
zers Jiceft. Later bestreed hij echter weer
het voorstel zelf. Nadat dit verworpen was,
ging natuurlijk het afwijzend pracadvies
van B. en Ws. op het verzoek om verhoo
ging van een aantal onderwijzers zelf, er
zonder stemming door.
De afdeeling Leiden der Holl. Maatschap
pij van Landbouw heeft- haar subsidie van
f 4000 in de kosten van een eventueel te
houden landbouwtentoonstelling gekregen.
Dit is ons meegevallen, we hadden den
gemeenteraad zoo royaal niet verwacht. Wel
licht heeft daartoe bijgedragen, dat B. en
Ws. aan de subsidie den vórm van oen
garantie hebban gegeven. Als men het geld
niet noodig of slechts gedeeltelijk noodig
heeft, behoeft de gemeente het niet te bë-
talen.
Tentoonstellingen vallen echter zelden mee,
al hangt rnon bij. een landbouwtentoonstel
ling vooral, veel van het weer af.
Wij zullen er het. beste van hopon en
wenschén de afdeeling hetzelfde succes tos
als indertijd d© Commissie voor de tem
toonstelling van Electriciteit voor Woning
en Ambacht.
Het slotstuk was gisteren een terugko
men op een besluit van de vergadering
van 10 Febr. 1.1. Toen hadden B. en Ws.
op advies van Commissarissen der Stads-
Ba.uk van Leening voorgesteld een nieuwsn
ambtenaar te benoemen, speciaal voor de
controle. Onder aanvoering van de heeren
Bosch en Fokker besloot toen de Raad deze
niet toe te staan. Thans kwamen Commissa
rissen er weer moe terug.
Wat zou de Raad doen?
Er is over deze voordracht nog heel-
wat gelezen en gesproken. De heer Bosch
las een zeer goed stuk voor, gedeeltelijk ©en
weerlegging van wat Commissarissen aan
voerden, doch waarin hij een waarlijk mees
terlijken aftocht dekte hoofdzakelijk met
er op te wijzen, dat de ingebrachte panden
in 1910 belangrijk zijn vermeerderd. De ver
dediging van Commissarissen door den heer
Ccrts, ook, maar wat minder goed voorge
lezen, maakte heel weinig indruk. Hot was
ongeveer hetzelfde wat Commissarissen had.
den doen neerleggen in de Leeskamer, spotte
in zijn repliek de heer Bosch.
De heer Corte verdedigde echter met
eenige warmte den controleur tegen het
vroeger door den heer Bosch aangevoerd
verwijt, als zou hij in diensttijd wandelen.
De heer Bosch verweerde zich nu er mee,
dat hij geen namen had genoemd en dus
niet bepaald den oontrolour had aangewe
zen.
Hoewel niet in het debat gebracht zou
den we toch even willen opmerken, dat be
halve het hoofdkantoor er ook twee hulp
kantoren zijn, die evoneen^ onder oontróle
van den controleur staan, zoodat het best
mogelijk is, dat men den controleur, zich
begevende van het eene naar het andere
kantoor, op straat ziet in diensttijd, doch
dienst doende.
Mr. Yan der Lip, dien we sinds zijn wet-
houdersschap nog weinig hoorden, kwam de
voordracht nog op zijn gewone frissche, za
kelijke wijze verdedigen en de heer Bosch
wist zooals wij boven zeiden, den aftocht
meesterlijk te dekken en zij11, jroegere me
devoorsteller van het amendemen^ de heer
Fokker, zweeg geheel en aL Er werd dan
ook niet eens over de voordracht gestemd.
Commissarissen hebben hun zin gekregen.
Zij krijgen den nieuwen ambtenaar.
Bij de rondvraag vroeg de heer Aalberee
hoe ver men gevorderd was met do hij motie
verzachte concept-verordening regelende de
rechtspositie der ambtenaren bij de gemeen
te. Tevens, vroeg hij of B. en Ws. daarvoor
voor ze deze verordening in den Raad
brachten, de vakvereenigingen dier ambte
naren er over wilden hooren.
De Voorzitter zeide dat het concept al
bijna een jaar uit hun handen was en thans-
berustte bij de oommissie voor de Huishou
delijke Verordeningen. De heer Pera gaf
dit boe. Ongeveer negen maanden geleden,,
was de verordening in de vergadering dier
commissie behandeld en wat er verder moe
gebeurd was, wist hij niet precies.
Niet alleen commission ad hoe werken dus
langzaam, die voor de Huishoudelijke Ver
ordeningen schijnt daarvan ook een handje
te hebben. Of hebben zij die verordening
niet aJs ernstig opgevat? Wij denken, dat
mr. Aalberse het hun wel anders zal leeren.
[In ons Raadsverslag van gisteravond dat
niet meer gecorrigeerd kon worden, staan
enkele drukfouten, die de lezer wel zal
hebben opgemerkt. Eén er van worde hier
verbeterd. Bij de discussie over punt 16
staat: „De Voorzitter betreurt het princi
pieel© van deze zaak. In plaats van „be
treurt" leze men „betwist". Red.]
Leiden, 29 Juli.
Beroepen is bij de Geref. Gem. te
Hoogvliet de heer P. van Hoven, cand. te
Leiden.
Voor de hoofdakte is gisteren tê
's-Hertogenbosoh geslaagd de heer C. Fon
tein, te Leiden en te Amsterdam de heer
Chr. G. Maas, van Lisse.
Beroepen is bij de Geref. Gem. te Ze
venhoven de heer C. J. de Kruyter, cand.
te Middelburg.
Morgen Zaterdag, zal vanwege het Al
gemeen Syndicaat van Suikerfabrikanten.
in NecL-Indië, in het Palace-hötel te Sche-
veningen aan prof. dr. M. Treub, gewezen
directeur van het departement van land
bouw in Ned.-Indië, des middags te 12 uren
een medaille worden uitgereikt, met daar
bij behoorende oorkonde, vooral ter erken
ning van verdiensten, welke prof. Treub
voor de ontwikkeling van den landbouw in
Ned.-Indië heeft.
Na afloop der bedoelde uitreiking»-
plechtigheid zal ec:i lunch aan prof. Treub
en aan eenige zijner familieleden, vrienden
en vroegere mode werk era worden aange
boden.
De Koninklijke familie zal Zaterdags
middag per extra-trein om 3 uren 40 aan
het station Baarn H. S. aankomen.
De minister van justitie mr. Regoui
zal van morgen af ook eenige weken met
verlof afwezig zijn.
De heer A. R. Witkop, districtsinspee-
teur van het Rijk over de lijnen der H. IJ.
S. te Haarlem, wordt 1 October a.s. vac
daar overgeplaatst naar Den Haag, als
rijks-inspecteur in algemeenen dienst.
-D© 1st© luit. A. Dohncb, van Hot 4de
reg. infanterie, wordt 1 November werk
zaam gesteld bdj den kolonel-inspecteur
van het militair onderwijs te 's-Gravenhage.
De burgemeester der gemeenten Drie
bergenRijsenburg, de heer G. C. D.
d'Aumalo baron van Hardenbroek, heeft
gisteren aan de raadsleden medegedeeld
dat hij in den loop van dit jaar voor zijn
functie zal bedanken.
Reden van deze ontslagaanvrage is zijn
benoeming tot lid van de Eerste Kamer,
waardoor zijn werkzaamheden te druk
worden.
De kapitein-luitenant ter zee C. J. van
der Hegge Spies, per particuliere gelegen
heid in Nederland teruggekeerd, ia op
non-activiteit gesteld.
De gewone audiëntie van den minister
van justitie zal Zaterdag 30 dezer, 6 Augus
tus en 13 Augustus; die van den minister
van binnen]andsche zaken op Zaterdag 30
dezer, 6, 13, 20 en 27 Augustus niet plaati
hebben.
HAARLEMMERMEER. De gemeente
rekening over 1909 bedraagt in ontvangsten,
f 129,595.05-^ en in uitgaven f 125,245.67 en
sluit dus met een batig saldo van f 4349.38-^.
Alhier is op 80-jarigen leeftijd gestor
ven de heer A Stokman, die tweemalen lid
64)
Zoo, en veracht mij nu dubbel om die be
kentenis en als gij uiij nu eenmaal in het
slijk ziet omkomen zooals dien armen Frans
Meineck, troost je dan met de overtuiging,
dat gij tegenover mij altijd je plicht hebt
vervuld."
Hij maakt een diepe buiging voor haar,
keert zich om en verlaat de kamer.
XXXII.
„En als gij mij eenmaal in het slijk ziet
omkomen, zooals dien armen Frans Mein
eck, troost je dan met de overtuiging, dat
gij tegenover mij altijd je plicht hebt ver
vuld
Zonderling, hoe diep die woorden in Ka
thiens ziel zijn gedrongen! Zij slaapt niet
in den nacht, welke pp de groote uiteenzet
ting tussehen haar en den ritmeester volgt;
neen, zij slaapt geen kwartier.
Zij schuift onrustig haar hoofd op het
kussen heen en weer een streep maanlicht,
welke tussehen zonneblind en vensterkozijn
in haar kamer is geslopen, wijst op haar
met onaangename volharding als een groo
te beschuldigende vinger van een geest!
'Het kleine klokje op haar schrijftafel slaat
jwaalf slagen. De zesde Januari is voorbij,
'de zevende Januari is bogonnen. Dat
Was haar trouwdag! Het was vóór negen
Jaren op den zevenden Januari, dat zij
tender een vonkje liefde voor Hans Leskje-
witsch, maar met de toornige herinnering in
het haaf; aan een ondervonden vernedering
van een ander, zich de witte bruidsjapon
had laten aantrekken en den bruidskrans
opzetten. Zij had in haar binnenste de
bruidsjapon bitter met een doodshemd ver
geleken en er op haar trouwdag zoo koud,
zoo bleek uitgezien, met zulk een strakken
blik, dat degenen, die haar voor de plech
tigheid tooiden, later dikwijlg hadden ge
zegd, dat het hun te moede was geweest als
of zij een lijk voor de kist kleedden, en
dat beweerden allen, die het trouwen had
den bijgewoond het kon bij een begrafe
nis niet treuriger zijn toegegaan dan bij
Kathriens huwelijk.
Zij had Hans leeren kennen op het land
goed van haar vader, vrijheer von Rinsky,
te Maliren. Op het slot ingekwartierd, had
Hans vooral den ouden, aan jicht lijdenden
heer spoedig voor zich ingenomen. Hij was
Kathrien niet onaangenaam; zij duldde hem
om zich. Haar trotsch gemoed, dat sinds
vier jaren, sinds dien eenen winter, dien zij
met een tante te Pesth had doorgebracht,
steeds aan een en dezelfde teleurstelling
leed, wendde zij zich van alle mannelijk»
huldeblijken met een bitterheid af, welke
aan afkeer grensde. Hans Le?kjewitsch was»
altijd vriendelijk jegens haar, zond?r haai
het hof te maken. Dat waardeerde zij in
hem. Toen hjj om haar aanzoek deed, ge-
s.hiedde dat op zulk een zonderlinge, lako-
nieke wijze, dat zij van louter verrassing
niet dadelijk ,,neen'' zeide
De zaak was wel het overdenken waard.
Onder hetzelfde dak met. een jonge stief
moeder, met wie zij het niet goed kon vin
den en die haar vader regeerde, kwam haar
het aanzoek van den zeer vermogend en,
I
dour en door rechtschapen man niet onge-
legen. Ja, wanneer hij haar in teedere be
woordingen ten huwelijk had gevraagd,
dan zou zij hem dadelijk het zwijgen opge- j
legd hebben; maar dat deed hij niet.
Toen zij hem bekende, dat een bittere j
teleurstelling als het ware al haar voorraad
aan gevoel had verbruikt, dat hij op geen j
liefde van haar kon rekenen, had hij die j
bekentenis met de grootst© kalmte opge
nomen en haar geantwoord, dat ook hij
haar niets had aan te bieden dan hartelijke
vriendschap.
Degenen aijner kennissen, die uit liefde
zijn getrouwd, zijn allen dood-ongelukkig
geworden, laten wij het dus eens op een
andere manier probeeren", had hij gezegd.
En zoo, bijna lachend, zonder de minste ont
roering, hadden zij zich verloofd op een
grijzen, regenachtigen Novemberdag, waar
op de stormen door de wereld raasden, alsof
zii met elkaar waren overeengekomen het
licht der zon uit te blazen, terwijl de laat
ste madeliefjes, levensmoe, hun kopjes op de
verdorde grasperken lieten hangeii.
Zes weken later traden zij in het huwelijk
en maakten de gebruikelijke huwelijksreis en.
wel naar Romegingen van bet eene hotel,
van het eene museum naa.r het andere.
De bleeke streep der maan wees nog
altijd op haar als een waarschuwende, drei
gende vinger; haar zilveren licht viel in
haar verleden en deed haar daar veel zien,
waaraan zij, in de negen jaren, die nu ach
ter haar lagen, acht doos v as voorbijgegaan. I
Zij was arm in het huwelijk getreden, had
liem niets meegebracht dan haa-r ui:zet. Al i
de comfort en weelde, waaraan zij gewend i
was geraakt, kwam van hem. Het was wel
niet noodig geweest, hem daarvoor bijzon- j
der dankbaar te zijnmaar dat- daargela
ten, met welke egards had hij haar niet
altijd behandeldhoe had hij niet met tee-
der.heid haar zooveel mogelijk alle moeite
en zorg bespaard Zij had zich beklaagd
over de ongeriefelijkheden van het noma
denleven, hetwelk de militaire dienst mee
bracht, maar wie had eigenlijk onder al die
ongeriefelijkheden het meest te lijden ge
had? Hij: om alle had hij zich bekommerd.
Zij en het kind hadden bij de verhuizingen
altijd de rollen van het kostbaarste en
breekbaarste huisraad gespeeld, waarvan
het transport m t de grootste zorgvuldig
heid moest geschieden. Het had altijd ge-
hQ6ten„Ontzie je en let op den jongen!"
Of nu eens: „het is te warm", dan weer:
„het is te koud, gij zoudt kou kunnen vat
ten, maak je niet bezorgd, wind je niet op
ik zal wel voor alles zorgen, verlaat je
O" mij 1"
Ja, zij had zich werkelijk op hem kunnen
verlaten; hij zorgde voor alles, zonder er
veel ophef van te maken, eenvoudig, doel
treffend, alsof hef niet anders had kunnen
zijn.
En wat had zij voor hem gedaan als be
looning voor al zijn zorgen al zijn égards?
Zij had zijn huishouding netjes in orde ge
houden ,had hem meer of minder vriendelijk
naast zich geduld, had nooit met een ande
ren man geepquetteerd ©n had een zeer
mooi kind.
Maar, zij had dat kind ijverzuchtig voor
zich gehouden, hem elke teederheid mis
gund, welke de kleine zijn vader bewees;
had het kind verwend, alleen om in zijn
hartje de eerste plaats in te nemen. Maar
vreemd, ondanks al haar verwennen hing
do jonden meer aan zijn vurigen, toorni-
gen, goedhartigen, maar strengen papa,
dien hij reeds op een blik gehoorzaamde,
dan aan haar, die zich door den jongen
heer om den vinger liet wind-en. Dat be
kende zij zichzelve niet zonder bitterheid.'
Toen haar den vorigen herfst Erlachhof
onverwacht alg erfenis van een oud-oom
was ten deel gevallen, had zij niets zoozeer
gewenscht dan met het leven bij het krijgs
wezen te breken. Zonder de minste égards
voor haar man, had zij zich eigenmachtig
losgemaakt en hem gedwongen, zich' om ha
rentwil in een leven te schikken, hetwelk in
tegenspraak wag met al zijn gewoonten en,
liefhebberijen. Nog steeds wees de streep
maanlicht in haar kamer. Zij werd steeds
grooter en verlichtte de meest verborgen
hoekjes, van haar hart.
„En alg gij mij op zekeren dag in het
slijk riet omkomen zooals de arme Frans
Moineck, troost je dan met de overtuiging
dat gij tegenover mij altijd je plicht hete
gedaan
Telkens weer klonken die woorden in
haar binnenste.
„Ik heb tegenover hem mijn plicht ver
vuld", herhaalde zij met die krampachtige
eigenzinnigheid, waarmede men een zelf-
misleiding tracht vast te houden, welke op
het punt is te verdwijnen; „ik heb mijn
plicht vervuld!"
Plotseling beeft zij van het hoofd tot de
voeten, en haar gelaat in de kussens ver*
bergend, barst rij in snikken uit.
(Wordt vervolgd.)