W°. 15470 VrijOag 29 JulL A0. 1910. (§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Onder onze Vroede Vaderen. FEUILLETON. Stella. IDSCH PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 16 regels /1.05. Iedere regel meer A 0.17J. Grootere letters naar plaatsruimte. - Kleine advertentiën van 30 woordon 40 Oents contant i elk tiental woorden meer 10 Cents. Voor het incasseeron wordt f 0.05 berekend. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per week 9 Centsper 3 maanden f 1.10. Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30. Franco per post1.65. Dc Raad is gisternamiddag nog in fen korte, doch niet onbelangrijk© zitting bij een geweest. Nu heeft hij vacantie gëkie- gende voorzitter heeft de leden althans veel genoegen gewenscht en bij het heen gaan drukten de meesben hem ook de hand. Hoogstens krijgen we voor de traditionele eerste-Dinsöag in September vergadering nog in een zitting waarin naar verluide de nieuwe regeling der salarissen van de poli- tie-ambtenaren en beambten aan de orde zal komen. Die konden het. dus wel eens treffen. Als de heeren zoo pas van hun zomeruitstapje zijn teruggekeerd, zijn ze licht nogal royaal gestemd. Er waren gis teren reeds eenige leden afwezig. Toch -viel het nogal mee. Een vergadering van den gemeenteraad einde Juli! Daar hadt je vroeger mee moeten aankomen, toen al leen de deftige burgerij in de vroedschap zat: Toch één voordeel alvast dat er thans mannen in zitten die in plaats van naar de Zwitsersche meren of de Schotsche hooglan den te gaan zich bepalen tot een dagje uit net vrouw en kinderen naar Katwijk of zooiets. Dc vergadering kon zoo gisteren door gaan. Vermoedelijk hadden de men?.chen, die gaarne met diverse verzoeken tot den gemeenteraad komen, ook niet meer op een vergadering gerekend. Het aantal ingeko men stukken was althans opvallend kie n. Ad leen werden de heeren vergast op de voorlezing zooals onze gemeentesecreta ris dat alleen doen kan van een adres van een Kiloksteegbewoner, die vroeg of dc Haad niet bereid zou willen zijn die steeg, welke geen steeg is, in Kloksbraat te her- doopen. Voor eenige jaren is ook al een po ging aangewend, toen trouwens door meer bewoners om de Klokstëeg Academiestraat te noemen.' Bewoners van z.g. stegen hebben aan dien naam meestal het land, de gemeenteraad, in dezen gewoonlijk geadviseerd door den ge meentearchivaris, houdt ze liefst op histo rische gronden in eere. Wij vreezen voor adressant dat ook dit verzoek wel afgewe zen zal worden. Met de agenda liep het goed los. Het bleek zoo af en toe echter, dat sommige heeren er niet al te goed bij waren. Zoo wilden sommigen door een omwisseling van stembriefjes blijkbaar, den nieuw te benoe- t men keuringsveearts en zelfs den hoog- leeraar mr. Blok in de betrekking van stadsgeneesheer bestendigen, of dr. Tim mermans tot adjunct-directeur van het Slachthuis benoemen, een enkele wees daarvoor zelfs den professor aan. Die ver gissingen hadden gelukkig geen invloed op den uitslag der stemming: dr. Timmermans blijft stadsgeneesheer; de heer Douma, de eenige ernstige candidaat trouwens, is be noemd tot adjunct-directeur van het Slacht huis, en prof. A J. Blok za'l mr. Kloppen burg opvolgen als regent van het Geref. Oude Mannen- en Vrouwenhuis. Er moesten heel wat rekeningen, dienst 1909, worden goedgekeurd, meestal niets anders dan een vorm-kwestie, die alleen wat gestommel veroorzaakt omdat heeren Raadsleden, die in de Commissie of het be stuur zitten van zoo'n instelling, zioh tij dens die goedkeuring verwijderen. De heeren spelen dan even verstoppertje. Gis teren maakte bij de vaststelling der reke ning van de Bank-van-Leening de heer Fok ker een enkele opmerking hierover dat de tuin aan het gebouw verbonden, was in orde gemaakt door een particulier tuinman, waarvoor een rekening van pl.m. f 26 was ingeleverd. Hij dacht dat zoo iets beter werd gedaan door den stadstuinman, waar mede do heer Korevaaï het niet eens was en ook niet de heer Vergouwen. De exploitatie van de fabrieken voor Gas en Electriciteit we willen er hier nog- eens aan herinneren levert een mooie winst op. Die der afd. Gas niet minder dan ruim f 130,000^ een cijfer dat als we ons niet bedriegen nog nooit eerder is bereikt. Maar ook de afd. Electriciteit heeft het voor zoo'n jonge instelling uitnemend ge maakt. Haar winst loopt naar de f 10,000 reeds. Dez,o uitkomst logenstraft niet alleen de pessimistische voorspellingen van de te genstanders der oprichting indertijd, maar overtreft zelf de stoutste verwachtingen der voorstanders, die eerst later winst verwacht ten. Met de exploitatie der gestichten „Ende- geest" en „Rhyngeest" waarmede ook een tijdlang mooie winstcijfers werden gemaakt schijnt het minder goed te zullen gaan. Als we de verpleeggelden niet met f 20 ver- hoogen, zeiden B. en Ws. de Commissie van Beheer dier inrichtingen na, dan zal „Endcgeest" alleen vermoedelijk een nadee- lig saldo van f 7000 opleveren. En ook met deze verhooging zal de exploitatie der beide gestichten nog een nadeelig saldo opleveren. Dat hadt je ons in de voorlaatste verga dering moeten zeggen," klaagde de heer Sijtsma tot B. en Ws., ,,toen wij met het mooie winstcijfer over 1909 de wedden der gestichtsgeneesheeren royaal hebben ver hoogd. ,,Die regeling stond met de exploitatie niet in verband", repliceerde de Voorzit ter, maar de heer Fokker herinnerde met dc handelingen dier zitting voor zich er aan, dat de heer Meulemari, lid der Oommissie van deze gestichten in dit verhand toch op die mooie winst had gewezen. Hoe 't zij een verhooging van het ver- pleeggeld tot f 320 is heel goed le verde.li- gen. Sinds de stichting is alles kleei; ig, levensmiddelen en de kosten voor verple ging veel duurder geworden en wij zijn nu nog niet hooger dan andere gestichten in Noord- en Zuid-Holland, waaronder er zijn die zelfs f 325 eischen. De oorzaak van de minder voordeelige exploitatie is verder voor een groot deel hierin gelegen dat door de stichting van „Maasoord" de Rotterdamsohe patiënten „Endegeest" hebben verlaten, welke plaat sen niet onmiddellijk aiju bezet geworden. Wij höbben echter goed vertrouwen dat dit spoedig wel weer zal geschieden. Er wer den uit Leiden en omliggende gemeenten krankzinnigen in veraf gelegen gestichten verpleegd. Als de familieleden weten dat er in „Endegeest" plaats over is, zullen ze zeker deze patiënten liever daar heen verplaatsen omdat men ze liefst dicht bij zich heeft. Bovendien zal de nu getroffen maatregel, dat oud-patiënten van „Rkyn- geest" zich nog een jaar lang kunnen la ten behandelen door de gestichtegeneesheej ren, ook wel een niet onbelangrijke bate op leveren. Het zou trouwens ook wel te. bejammeren zijn, dat Tuiden op deze exploitatie, die meer in hot algetneen belang is, dan in dat der stad zelf, geld zou moeten toeleggen, al mogen ook de indirecte voordeelen, die de 'gemeente er door geniet,, niet worden weg gecijferd. Maar zooals wij zeiden, we ma ken ons daarover volstrekt niet ongerust. Do verkoop aan het Rijk van de door de gemeente successievelijk aangekochte ter reinen voor een nieuw Academisch Zieken huis hot belangrijkste punt van deze ritting ging er zonder noemenswaardig debat door. Ho© zou het ook anders B. en Ws. hebben de onderhandelingen met het Rijk zeer wijs gevoerd en tot een zeer be vredigend einde gebracht. Het bedrag, dat het Rijk gedurende 75 jaren jaarlijks aan de gemeente betaalt, bedraagt in contante waarde omgezet juist het 2/s gedeelte der koopsom. Maar deze transactie heeft voor de gemeente dit voordeel, dat zij het heft in handen houdt. Gebruikthet Rijk de ter reinen niet voor den bouw van het Zie kenhuis, 'dan moet het 't voile bedrag be talen, tenzij de gemeente den verkoop on gedaan 'maakt en den grond voor zichzelf houdt. Als men bedenkt dat Utrecht in dertijd 'de terreinen voor een nieuw Aca demisch Ziekenhuis gratis heeft afgestaan, dan 'mogen wij dubbel en dwars tevreden zijn. Er komt- nog bij dat de gemeente o.aeen niet onbelangrijke strook gronds langs don Rijnshurgerweg voor zichzelf houdt, die ongetwijfeld in de toekomst voor goeden prijs als bouwterrein van de hand kan worden gedaan. Wij brengen dan ook gaarne aan B. en Ws. voor deze met goeden uilslag bekroonde on derhandelingen onzen dank. Eon pögien van den heer Sijtsma om de tegemoetkoming in woninghpur aan gehuwde onderwijzers boven 28 jaren, van f 75 op f 100 te brengen, leed schipbreuk. De lieer Pera had in eerste instantie er wel sympathie voor, doch hij achtte het tijdstip niet gunstig gekozen, omdat men nog niet weet wat men aan de onderwij zers Jiceft. Later bestreed hij echter weer het voorstel zelf. Nadat dit verworpen was, ging natuurlijk het afwijzend pracadvies van B. en Ws. op het verzoek om verhoo ging van een aantal onderwijzers zelf, er zonder stemming door. De afdeeling Leiden der Holl. Maatschap pij van Landbouw heeft- haar subsidie van f 4000 in de kosten van een eventueel te houden landbouwtentoonstelling gekregen. Dit is ons meegevallen, we hadden den gemeenteraad zoo royaal niet verwacht. Wel licht heeft daartoe bijgedragen, dat B. en Ws. aan de subsidie den vórm van oen garantie hebban gegeven. Als men het geld niet noodig of slechts gedeeltelijk noodig heeft, behoeft de gemeente het niet te bë- talen. Tentoonstellingen vallen echter zelden mee, al hangt rnon bij. een landbouwtentoonstel ling vooral, veel van het weer af. Wij zullen er het. beste van hopon en wenschén de afdeeling hetzelfde succes tos als indertijd d© Commissie voor de tem toonstelling van Electriciteit voor Woning en Ambacht. Het slotstuk was gisteren een terugko men op een besluit van de vergadering van 10 Febr. 1.1. Toen hadden B. en Ws. op advies van Commissarissen der Stads- Ba.uk van Leening voorgesteld een nieuwsn ambtenaar te benoemen, speciaal voor de controle. Onder aanvoering van de heeren Bosch en Fokker besloot toen de Raad deze niet toe te staan. Thans kwamen Commissa rissen er weer moe terug. Wat zou de Raad doen? Er is over deze voordracht nog heel- wat gelezen en gesproken. De heer Bosch las een zeer goed stuk voor, gedeeltelijk ©en weerlegging van wat Commissarissen aan voerden, doch waarin hij een waarlijk mees terlijken aftocht dekte hoofdzakelijk met er op te wijzen, dat de ingebrachte panden in 1910 belangrijk zijn vermeerderd. De ver dediging van Commissarissen door den heer Ccrts, ook, maar wat minder goed voorge lezen, maakte heel weinig indruk. Hot was ongeveer hetzelfde wat Commissarissen had. den doen neerleggen in de Leeskamer, spotte in zijn repliek de heer Bosch. De heer Corte verdedigde echter met eenige warmte den controleur tegen het vroeger door den heer Bosch aangevoerd verwijt, als zou hij in diensttijd wandelen. De heer Bosch verweerde zich nu er mee, dat hij geen namen had genoemd en dus niet bepaald den oontrolour had aangewe zen. Hoewel niet in het debat gebracht zou den we toch even willen opmerken, dat be halve het hoofdkantoor er ook twee hulp kantoren zijn, die evoneen^ onder oontróle van den controleur staan, zoodat het best mogelijk is, dat men den controleur, zich begevende van het eene naar het andere kantoor, op straat ziet in diensttijd, doch dienst doende. Mr. Yan der Lip, dien we sinds zijn wet- houdersschap nog weinig hoorden, kwam de voordracht nog op zijn gewone frissche, za kelijke wijze verdedigen en de heer Bosch wist zooals wij boven zeiden, den aftocht meesterlijk te dekken en zij11, jroegere me devoorsteller van het amendemen^ de heer Fokker, zweeg geheel en aL Er werd dan ook niet eens over de voordracht gestemd. Commissarissen hebben hun zin gekregen. Zij krijgen den nieuwen ambtenaar. Bij de rondvraag vroeg de heer Aalberee hoe ver men gevorderd was met do hij motie verzachte concept-verordening regelende de rechtspositie der ambtenaren bij de gemeen te. Tevens, vroeg hij of B. en Ws. daarvoor voor ze deze verordening in den Raad brachten, de vakvereenigingen dier ambte naren er over wilden hooren. De Voorzitter zeide dat het concept al bijna een jaar uit hun handen was en thans- berustte bij de oommissie voor de Huishou delijke Verordeningen. De heer Pera gaf dit boe. Ongeveer negen maanden geleden,, was de verordening in de vergadering dier commissie behandeld en wat er verder moe gebeurd was, wist hij niet precies. Niet alleen commission ad hoe werken dus langzaam, die voor de Huishoudelijke Ver ordeningen schijnt daarvan ook een handje te hebben. Of hebben zij die verordening niet aJs ernstig opgevat? Wij denken, dat mr. Aalberse het hun wel anders zal leeren. [In ons Raadsverslag van gisteravond dat niet meer gecorrigeerd kon worden, staan enkele drukfouten, die de lezer wel zal hebben opgemerkt. Eén er van worde hier verbeterd. Bij de discussie over punt 16 staat: „De Voorzitter betreurt het princi pieel© van deze zaak. In plaats van „be treurt" leze men „betwist". Red.] Leiden, 29 Juli. Beroepen is bij de Geref. Gem. te Hoogvliet de heer P. van Hoven, cand. te Leiden. Voor de hoofdakte is gisteren tê 's-Hertogenbosoh geslaagd de heer C. Fon tein, te Leiden en te Amsterdam de heer Chr. G. Maas, van Lisse. Beroepen is bij de Geref. Gem. te Ze venhoven de heer C. J. de Kruyter, cand. te Middelburg. Morgen Zaterdag, zal vanwege het Al gemeen Syndicaat van Suikerfabrikanten. in NecL-Indië, in het Palace-hötel te Sche- veningen aan prof. dr. M. Treub, gewezen directeur van het departement van land bouw in Ned.-Indië, des middags te 12 uren een medaille worden uitgereikt, met daar bij behoorende oorkonde, vooral ter erken ning van verdiensten, welke prof. Treub voor de ontwikkeling van den landbouw in Ned.-Indië heeft. Na afloop der bedoelde uitreiking»- plechtigheid zal ec:i lunch aan prof. Treub en aan eenige zijner familieleden, vrienden en vroegere mode werk era worden aange boden. De Koninklijke familie zal Zaterdags middag per extra-trein om 3 uren 40 aan het station Baarn H. S. aankomen. De minister van justitie mr. Regoui zal van morgen af ook eenige weken met verlof afwezig zijn. De heer A. R. Witkop, districtsinspee- teur van het Rijk over de lijnen der H. IJ. S. te Haarlem, wordt 1 October a.s. vac daar overgeplaatst naar Den Haag, als rijks-inspecteur in algemeenen dienst. -D© 1st© luit. A. Dohncb, van Hot 4de reg. infanterie, wordt 1 November werk zaam gesteld bdj den kolonel-inspecteur van het militair onderwijs te 's-Gravenhage. De burgemeester der gemeenten Drie bergenRijsenburg, de heer G. C. D. d'Aumalo baron van Hardenbroek, heeft gisteren aan de raadsleden medegedeeld dat hij in den loop van dit jaar voor zijn functie zal bedanken. Reden van deze ontslagaanvrage is zijn benoeming tot lid van de Eerste Kamer, waardoor zijn werkzaamheden te druk worden. De kapitein-luitenant ter zee C. J. van der Hegge Spies, per particuliere gelegen heid in Nederland teruggekeerd, ia op non-activiteit gesteld. De gewone audiëntie van den minister van justitie zal Zaterdag 30 dezer, 6 Augus tus en 13 Augustus; die van den minister van binnen]andsche zaken op Zaterdag 30 dezer, 6, 13, 20 en 27 Augustus niet plaati hebben. HAARLEMMERMEER. De gemeente rekening over 1909 bedraagt in ontvangsten, f 129,595.05-^ en in uitgaven f 125,245.67 en sluit dus met een batig saldo van f 4349.38-^. Alhier is op 80-jarigen leeftijd gestor ven de heer A Stokman, die tweemalen lid 64) Zoo, en veracht mij nu dubbel om die be kentenis en als gij uiij nu eenmaal in het slijk ziet omkomen zooals dien armen Frans Meineck, troost je dan met de overtuiging, dat gij tegenover mij altijd je plicht hebt vervuld." Hij maakt een diepe buiging voor haar, keert zich om en verlaat de kamer. XXXII. „En als gij mij eenmaal in het slijk ziet omkomen, zooals dien armen Frans Mein eck, troost je dan met de overtuiging, dat gij tegenover mij altijd je plicht hebt ver vuld Zonderling, hoe diep die woorden in Ka thiens ziel zijn gedrongen! Zij slaapt niet in den nacht, welke pp de groote uiteenzet ting tussehen haar en den ritmeester volgt; neen, zij slaapt geen kwartier. Zij schuift onrustig haar hoofd op het kussen heen en weer een streep maanlicht, welke tussehen zonneblind en vensterkozijn in haar kamer is geslopen, wijst op haar met onaangename volharding als een groo te beschuldigende vinger van een geest! 'Het kleine klokje op haar schrijftafel slaat jwaalf slagen. De zesde Januari is voorbij, 'de zevende Januari is bogonnen. Dat Was haar trouwdag! Het was vóór negen Jaren op den zevenden Januari, dat zij tender een vonkje liefde voor Hans Leskje- witsch, maar met de toornige herinnering in het haaf; aan een ondervonden vernedering van een ander, zich de witte bruidsjapon had laten aantrekken en den bruidskrans opzetten. Zij had in haar binnenste de bruidsjapon bitter met een doodshemd ver geleken en er op haar trouwdag zoo koud, zoo bleek uitgezien, met zulk een strakken blik, dat degenen, die haar voor de plech tigheid tooiden, later dikwijlg hadden ge zegd, dat het hun te moede was geweest als of zij een lijk voor de kist kleedden, en dat beweerden allen, die het trouwen had den bijgewoond het kon bij een begrafe nis niet treuriger zijn toegegaan dan bij Kathriens huwelijk. Zij had Hans leeren kennen op het land goed van haar vader, vrijheer von Rinsky, te Maliren. Op het slot ingekwartierd, had Hans vooral den ouden, aan jicht lijdenden heer spoedig voor zich ingenomen. Hij was Kathrien niet onaangenaam; zij duldde hem om zich. Haar trotsch gemoed, dat sinds vier jaren, sinds dien eenen winter, dien zij met een tante te Pesth had doorgebracht, steeds aan een en dezelfde teleurstelling leed, wendde zij zich van alle mannelijk» huldeblijken met een bitterheid af, welke aan afkeer grensde. Hans Le?kjewitsch was» altijd vriendelijk jegens haar, zond?r haai het hof te maken. Dat waardeerde zij in hem. Toen hjj om haar aanzoek deed, ge- s.hiedde dat op zulk een zonderlinge, lako- nieke wijze, dat zij van louter verrassing niet dadelijk ,,neen'' zeide De zaak was wel het overdenken waard. Onder hetzelfde dak met. een jonge stief moeder, met wie zij het niet goed kon vin den en die haar vader regeerde, kwam haar het aanzoek van den zeer vermogend en, I dour en door rechtschapen man niet onge- legen. Ja, wanneer hij haar in teedere be woordingen ten huwelijk had gevraagd, dan zou zij hem dadelijk het zwijgen opge- j legd hebben; maar dat deed hij niet. Toen zij hem bekende, dat een bittere j teleurstelling als het ware al haar voorraad aan gevoel had verbruikt, dat hij op geen j liefde van haar kon rekenen, had hij die j bekentenis met de grootst© kalmte opge nomen en haar geantwoord, dat ook hij haar niets had aan te bieden dan hartelijke vriendschap. Degenen aijner kennissen, die uit liefde zijn getrouwd, zijn allen dood-ongelukkig geworden, laten wij het dus eens op een andere manier probeeren", had hij gezegd. En zoo, bijna lachend, zonder de minste ont roering, hadden zij zich verloofd op een grijzen, regenachtigen Novemberdag, waar op de stormen door de wereld raasden, alsof zii met elkaar waren overeengekomen het licht der zon uit te blazen, terwijl de laat ste madeliefjes, levensmoe, hun kopjes op de verdorde grasperken lieten hangeii. Zes weken later traden zij in het huwelijk en maakten de gebruikelijke huwelijksreis en. wel naar Romegingen van bet eene hotel, van het eene museum naa.r het andere. De bleeke streep der maan wees nog altijd op haar als een waarschuwende, drei gende vinger; haar zilveren licht viel in haar verleden en deed haar daar veel zien, waaraan zij, in de negen jaren, die nu ach ter haar lagen, acht doos v as voorbijgegaan. I Zij was arm in het huwelijk getreden, had liem niets meegebracht dan haa-r ui:zet. Al i de comfort en weelde, waaraan zij gewend i was geraakt, kwam van hem. Het was wel niet noodig geweest, hem daarvoor bijzon- j der dankbaar te zijnmaar dat- daargela ten, met welke egards had hij haar niet altijd behandeldhoe had hij niet met tee- der.heid haar zooveel mogelijk alle moeite en zorg bespaard Zij had zich beklaagd over de ongeriefelijkheden van het noma denleven, hetwelk de militaire dienst mee bracht, maar wie had eigenlijk onder al die ongeriefelijkheden het meest te lijden ge had? Hij: om alle had hij zich bekommerd. Zij en het kind hadden bij de verhuizingen altijd de rollen van het kostbaarste en breekbaarste huisraad gespeeld, waarvan het transport m t de grootste zorgvuldig heid moest geschieden. Het had altijd ge- hQ6ten„Ontzie je en let op den jongen!" Of nu eens: „het is te warm", dan weer: „het is te koud, gij zoudt kou kunnen vat ten, maak je niet bezorgd, wind je niet op ik zal wel voor alles zorgen, verlaat je O" mij 1" Ja, zij had zich werkelijk op hem kunnen verlaten; hij zorgde voor alles, zonder er veel ophef van te maken, eenvoudig, doel treffend, alsof hef niet anders had kunnen zijn. En wat had zij voor hem gedaan als be looning voor al zijn zorgen al zijn égards? Zij had zijn huishouding netjes in orde ge houden ,had hem meer of minder vriendelijk naast zich geduld, had nooit met een ande ren man geepquetteerd ©n had een zeer mooi kind. Maar, zij had dat kind ijverzuchtig voor zich gehouden, hem elke teederheid mis gund, welke de kleine zijn vader bewees; had het kind verwend, alleen om in zijn hartje de eerste plaats in te nemen. Maar vreemd, ondanks al haar verwennen hing do jonden meer aan zijn vurigen, toorni- gen, goedhartigen, maar strengen papa, dien hij reeds op een blik gehoorzaamde, dan aan haar, die zich door den jongen heer om den vinger liet wind-en. Dat be kende zij zichzelve niet zonder bitterheid.' Toen haar den vorigen herfst Erlachhof onverwacht alg erfenis van een oud-oom was ten deel gevallen, had zij niets zoozeer gewenscht dan met het leven bij het krijgs wezen te breken. Zonder de minste égards voor haar man, had zij zich eigenmachtig losgemaakt en hem gedwongen, zich' om ha rentwil in een leven te schikken, hetwelk in tegenspraak wag met al zijn gewoonten en, liefhebberijen. Nog steeds wees de streep maanlicht in haar kamer. Zij werd steeds grooter en verlichtte de meest verborgen hoekjes, van haar hart. „En alg gij mij op zekeren dag in het slijk riet omkomen zooals de arme Frans Moineck, troost je dan met de overtuiging dat gij tegenover mij altijd je plicht hete gedaan Telkens weer klonken die woorden in haar binnenste. „Ik heb tegenover hem mijn plicht ver vuld", herhaalde zij met die krampachtige eigenzinnigheid, waarmede men een zelf- misleiding tracht vast te houden, welke op het punt is te verdwijnen; „ik heb mijn plicht vervuld!" Plotseling beeft zij van het hoofd tot de voeten, en haar gelaat in de kussens ver* bergend, barst rij in snikken uit. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1910 | | pagina 1