LEID-5CH DAG61AD
Om slank te blijven.
STOFGOUD.
RECEPT.
ALLERLEI.
No. 15412.
Liefde zoekt list.
21 Mei.
Anno 1910. 'j
Mode-grootheden.
In weik land leeft men het
duurst?
A Herwogen klaagt mon, dat het leven
steeds duurder wordt, en statistieken heb
ben reeds aangetoond, dat de prijzen der
eerste levensbehoeften in vorscheideno lan
den zijn verdubbeld of verdrievoudigd.
Het Fransche blad „Gaulois" heeft daar
om eon onderzoek naar de duurte der le
venswijze in alle beschaafde landen inge
steld en de noodigo gegevens daartoe ver
kregen van de Franscho consuls. De sta
tistiek, opgemaakt van hot resultaat van
dit onderzoek vordeelt de beschaafd© landen
in zes afdeclingen. Tot do eerste afdoeling,
waar men het goedkoopste leeft, behooren
Eelgië, Luxemburg, Frankrijk, Spanje,
Portugal, Zwitserland en Italic. De
tweede afdeoling omvat Duitschland, De
nemarken, Noorwegen, Zweden on Monte
negro; de derde Nederland, Engoland, Oos-
tenrijk-Hongarije, Roemenië, Servië, Tur
kije, Griekenland en, Marokko; de vierde
Rusland, Egypte en Perzio; do vijfde
Australië, Obina, Korea, Indiö, Japan en
Siam, en de zesde Afrika, do Antillen en
het Amerikaansohe vasteland.
't Duurste land in de tweede afdeoling is
Zweden. Te Stockholm, waar de grond ge-
hoel in handen van een syndicaat is, be
taalt men de hoogste huishuren van geheel
E uropa. Maar het duurste land van do ge
heel© wereld is voor Europeanen het
kleine Transvaal. Daar rekent men alles
met pondon sterling en koopt er voor een
pond (f 12) nog minder dan voor een gulden
hier, waartegenover staat, dat de loon en en
traktementen or naar evenredigheid zijn.
Dames, dio met de mode meegaan en „DL
rectoire"-, „Tanagra"- of „Botticelli"-kos
tuums drogen,-zullen haar uiterste beet wil
len doen om slank te worden of te blijven,
.willen haar japonnen haar, zooals men
dat noomt om bet lijf geschilderd
staan. Maar hoe een dunne taille te
krijgen, zonder dat het schade doet
aan de gewondheid of de krocht, dat
is de kwestie.
Hier moge een leefregel volgen, voorge
schreven door een beroemden Duitechem
dokter, en welke, nauwkeurig opgevolgd,
het beste resultaat zal opleveren:
Dos morgens. Op de nuchtere maag een
glas koud water-
8 uren v.m., Klein kopje the© Qf koffie,
een broodje zonder boter, twee zacht go-
kookte eieren.
10 uren v.m Een kwart-pond mag**
vleeeoh, brood met weinig boter.
Lunch. Een kwart-pond vleosch( zonder
jus of vet, zelfde hoeveelheid groenten, ge
kookt in zout water met heel weinig boter,
pickles, twoe appelen (zonder suiker en ge
stoofd), een beetje rooden wijn of cider.
4.30 n.m. Klein kopje thee met geroosterd
brood.
6 uren. Een appel, sinaasappel, druiven
of andere vruchten, al naar het seizoen,
7.30. uur. Een beetje vleesoh met oen ge
lijke hoeveelheid goed gaar gekookte groen
ten, geroosterd brood en boter, sla, wijn en
.water.
Doze etensuren zijn, naar mon zien zal,
geheel volgens Duitsche gewoonte. Er is
geen bezwaar tegen, ze eenigszins om te
gooien.
Volgens derzelfden dokter mogen de
.volgende zaken in geen geval gegeten wor
den:
1. Soep. Geen rijste-, linzen-, erwten- of
aardappelsoepen, Niets met botor, meel, of
bloem.
2. Visch. Geen zalm, bot, aal of haring.
3. Vleesch. Geen varkonsvlecach, sohapen-
vleesch, gans, kapoen of worst.
4. Groenten. Geen boonen, geen linzen,
geen erwten, geen maocaroni, vermicelli of
rijst.
Vruohten, Geen pisangs, vijgen, dadels
of roajjn em.
Saus. Alle room- en mayonnaise-saus
moet worden vermeden.
Dessert. Geen pudding.
Een aardappel, gekookt, gepoft, of ge
stampt, kan er nu en dan mee door, maar
nooit gebakken of in sla. Vóór men zich
ter ruste begeeft, is het goed, zoo vertelt
ong de dokter, met tusschen poozen twee of
drie glazen water te drinken.
In aansluiting op dezen leefregel, wordt
de volgende lichaamsoefening aanbevolen:
Houd de armen recht voor u uit, de
handen met de palmen naar benoden. Ter
wijl go do armen reoht voor u uit hebt,
sluit go do handen dicht met een ruk, een
8tevigen, van de spieren, alsof go een ge
wicht in dc handen hieldtj dat u ontvalt,
maar dat ge bijtijds vastgrijpt. De borst
zal zich dan met een schokje een woinig
uitzetten en do spieren van daar naar be
neden, naar de heupen, komen aan hou
werk.
Zij, die zichzelven het genot van thee
ontzeggen, mogen zich zonder bezwaar op
een goed groentensoepje traktceren, bij het
begin van het diner.
Wat selderij, een uitje, een paar wortel
tjes, een knolletje, een paar spruitjes, een
paar boontjes. Hak dat door elkaar, gooi
er een kan koud water op, laat hot een
kwartier staan, kook het dan langzaam tot
dat de groenten gaar zijn. Voeg er wat pe
per of zout bij, maar geen boter of erwten.
Hot zal eon licht soepje zijn, voor het doel
uitstekend geschikt; de groenten er in mo
gen gerust meegegeten worden.
Wij moeten elkander dienon en daar
door God, zooals Jezus uit liefde de mensoh-
heid heeft gediend.
Anna Shaw.
Ons gebed is de thermometer van ons
geestelijk leven.
Dr. A. K u y p o r.
Rijstkoekjes.
400 Gr. overgeschoten rijst, 2 eieren, 60
Gr. suiker, 70 Gr. bloera, iets zout, geraspte
citroenschil, pl.m. 60 Gr. boter.
Bereiding: De dooiers goed kloppen
met de suiter, do bloem er door roeren, dan
bij kleino hoevoelhcden de rijst, ten slotte
het zeer stijfgeklopte eiwit. Van deze mas
sa mot boter in de koekenpan kleine koekjes
bakken.
Zoozijner. Klein hu i s h o u-
den. Meneer en mevrouw hebben gegpten.
De meid draagt al het vaatwerk in een bak
weg en laat alles in gruizelementen vallen
Mevrouw en meneer dood ongelukkig.
Wat een kosten 1 En wij hebben al zooveel
Bchulden 1
Ontzet rukt meneer de deur open en ziet
Mientje, tot zijn verbazing met een tevre
den goziobt, voor ziah, zeggende: „Wat een
goluk, meneer dat het niet gebeurd iB nadat
ik het gewasschcn hadl"
„Conducteur!" roept een dame uit;
„wees zoo goed en geef mij een plaats in
een rijtuig dat zoo ver mogelijk van de lo
comotief verwijderd is; dat doordringend
schel geluid vnn het fluitje kan ik onmo
gelijk uitstaan!"
„Welzeker, waarom niet?" luidde het be
leefde antwoord; „je zou voor je achttien
stuivers misschien wel wiUen, dat de Direc
tie, in plaats van het signaal-fluitje, een
Italia&nsche zangeres op de locomotief
zette I"
Prettig. In de Betuwe werd een
bruiloft gevierd. Een rijke boer was ook
verzocht. Een van de vijf dochters van zijn
buurman ging trouwen.
Hij meende aan het dessert een toost te
moeten slaan. „Nou, brugom, Joap za'k
maar zeggen, ik mak oo m'n complement*
jongGe hot er do mooiste uut-t©-zocht"i
Do zuBtera van de bruid keken erg
vriendelijk.
Ober (tot den eigenaar van het hotel):
„Daar kijkt de moneer van No. 7 op den'
windwijzer, om te zien hoe de wind is..*
Ik zal het even bijschrijven op zijn reke-;
ning: „Voor gebruik van d© weerkundige'
instrumenten f 2.60."
Philosofie. Matroos (boveiï
in het touwwerk bezig zijnde den raast te'
teren): „Wat zijn de mensohon onbillijk:'
zoo'n kerel, die een onnoozel klein scheepje-
met een stukje water er bij schildert, opj
een lap linnen, krijgt een paar honderd popi
en ieder praat van hem, en ik, die tooh een!
groeten driemaster schilder, die andere na-|
schilderen, krijg geen cent extriv, en geeb
mensch kijkt naar mij om."
Vrouwen kiesrecht. Opmer
ker: „Ja, juffrouw, het gebrek van het
vrouwenkiesrecht is, dat de vrouwen, die er!
zich warm voor maken, zoo weinig verkiese
lijk ïijnl"
Niet vleiend Dame: „Werke-1
lijk, moneer, van alle schilderijen heb ik do'
uwe slechts gezien."
Schilder: „Foei, u wilt me vleien."
Dame: „Neen, maar het ia zoo. Al de
andere waren zoo door hot publiek om»'
ringd, dat ik er niet bij koi^"
Waarheid boven al. Wink o-'
lier (tot zijn leerling): „Wat doe je
daar?"
L ee r I i n g: „Ik doe zand in de bruine'
suiker."
Winkelier: „Dat moet je niet doen.
Je moet 6uiker in het zand doen, dan kan
je, als een klant vraagt of wij zand in onze
suiker mengen, noen zeggen zonder te lie-*
gen. Onthoud, vriendje, dat men met do
waarheid het verst komt."
Leergeld betaal d.~ In een klein,
dorpje kreeg een boerenvrouw, die al lang.
ziek geweest was, 'n diepe bewusteloosheid.-
Haar man geloofde graag, dat zij uit haar»
lijden was, en zoo werd zij, ingovolgo do.
gewoonte daar, in een, laken gespeld en'
door do buren grafwaarts gedragen. Maar
gelukkigerwijze droeg men de vrouw zoo|
dicht langs een heg, dat de doorns haar
prikten en haar uit haar bewusteloosheid
wekten.
Eenige jaren later 6tierf zij wezenlijk, en.
terwijl de begrafenisstoet zich voortbe-,
woog, riep de man telkens: „Niet te dicht
bij de heg, luitjes, niet te dichfc bij cle
heg!"
Een eenvoudige vraa g.~
„Goede vrouw," sei de rechter, „je moet
met zoo weinig mogelijk woorden als je!
kunt, antwoorden op do doodeenvoudige,
vraag of, toen je de straat overstak met het
kind op je arm, en de omnibus van de rech
terzijde kwam, en de vigilante van de lin
ker, en de landauer den omnibus wilde'
voorbijrijden, en je den beklaagde tusschen
den landauer en de vigilante gezien hebt, of-
waar en wanneer je hem andera gezien
hebt, en al of niet bij den landauer, de vigi-.
lante en den omnibus of bij welke van drieën^
of bij twee, en welke van de drie, die twee
waren, of hoe het eigenlijk wae."
H enri: „Is het waar, dat een kus zon
der een knevel doet denken aan een ei zon
der zout?"
C a t o: „Dat weet ik niet, ik heb nooit..
Henri: „Nooit wat?"
C a t o: „Nooit een ei zonder zout gege
ten l"-
wwwOOOOOOOOOO^Owww
De hecren Lobrccht en Lichtwald zijn
buren en al sinds jaren intieme vricn-
\den.
1 Lobrecht 'heeft' een zoon, Lichtwald feen
jdochter, pn daar de vaders het altijd zoo
goed met elkander hebben kunnen vin
den, zal dit met dc kinderen ook wel zoo
zijn, denken zc. Het is dan ook tusschen
de familien Lobrccht en Lichtwald al lang
afgesproken, dat dc beide kinderen ccn
'paar zullen worden. i
,Ten minste, dat willen jde ouders*
Maar tusschen jong en oud Jigt' een|
menschcnleeftu'd. Om het maar kort te
zeggen: de beide jongelui zijn met de
plannen hunner respectieve ouders vol-
i strekt niet ingenomen, eenvoudig pmdat
ze beiden een ander liefhebben.
En nu praten Lieschen en Fritz, als
zuster en broeder, er heel vertrouwelijk
over, hoe ze het zuUen aanleggen, om
'den man respectievelijk het meisje
hunner, keuze te kunnen huwen.
In het begin van November vierde do
oude heer Lobrccht zijn geboortedag. Do
eerste bezoeker was als nltü'd buurman
Lichtwald. Ditmaal bracht hij als verja-
ringsgeschenk een kistje fijne sigaren mee,
daar lflj zeer goed wist, dat zijn oude
'vriend heel graag een ;echte havanna
rookte.
Toen Fritz het kistje sigaren bij papa
op tafel zag staan, schoot hem een ver-
•metel denkbeeld door, het hoofd. Het was
gewaagd, maar het gaf kans op een op
lossing van het geval.
I Dit laatste was beslissend.
Fritz nam het kistje mee, liep naar fe'en
winkel en kocht daar een honderdtal slech-
;te sigaren, die hij de plaats van de geurige
.havanna's deed innemen. Daarna zette hij
het kistje ongemerkt weer op de plaats,
waar het gestaan had.
Papa Lobrecht was wat' verkouden en
kon daardoor de verjaringssigaren niet ter
stond proeven. Natuurlijk presenteerde hij
er echter zijn bezoekers van. Eenigen van
dezen begonnen na enkele trekken hevig
te hoesten; de anderen legden de afschu-
/welyke dingen weg en verontschuldigden
zich onder voorwendsel van verkoudheid.
De heer Lobrccht stond verbaasd en
stak, nieuwsgierig geworden, op zijn beurt
een der sigaren op. Ver bracht hij het er
echter ook niet mee; reeds na enkele trek
jes begon hij zóó bedenkelijk te hoesten,
dat hü woedend de sigaar wegslingerde.
Hij verontschuldigde zich tegenover zijn
bezoekers en liet een kistje van zijn eigen
sigaren aanrukken, waarvan gaarne ge
bruik werd gemaakt.
De anders zoo vreedzame pian zon op
wTaak. Hy liet intusschen van zijn plannen
niets blijken en bleef schijnbaar geheel de
oude.
Eenige dagen later, vierde buurman
Lichtwald, zijn yejjaardag gn, bü <|eze ge-.
legenheid zou Lobrechts toorn over het
onschuldig hoofd van zijn buurman los
barsten. Lobrccht kocht een flesch fijnen
cognac, maar goot Iden edelen inhoud over
en verving den cognac door een zuren,
goedkoopen landwijn. Daarna deed hij de
kurk weer op de flesch en droeg zorg de
capsule er weer volgens de regelen der,
kunst om te doen. AUecn een zeer, scherp,
opmerker had kunnen zien, .dat de flesch
ppen geweest was.
Met een schriftelijken gelukwenscli zond
hij nu het geschenk aan zijn* buurman cn
liet zich wegens rhcumatick .v.erontschul-
gen. i
Papa Lichtwald was een fijnproever;
toen hij do flesch cognac cn het fljne merk
zag, smakte hij met de !tong en liet zijn
„lieven vriend" hartelijk bedanken. Tegen
den middag kwamen Lichtwalds bezoekers
en de flesch cognac werd ontkurkt.
„Myne heeren," sprak de gastheer, ;,ik
heb hier, een zeer fijn merk, dat met de
noodige onderscheiding behandeld moet
worden."
Daarna vulde hij deftig zes kleine glaas
jes en riep: Prosit, hecren 1"
„Levef de gastheer 1"- klonk hef door
dc kamer.
En met één teug ledigden allen huji glas.
Maar daarnaI
Verbaasd, teleurgesteld «en met boosaar-
digen spot zagen de bezoekers den heer
Lichtwald aan.
Een uur later stond deze bij Lobrecht
in de huiskamer met de flesch „cognac"
bij zich.
Meesmuilend begroette hem de door dc
rhcumatick gcplaagdc(l) buurman.
Lichtwald echter sprak ernstig: ;,Als je
me nu voor den gek wilt houden, doe het
dan ten minste zóó, dat ik tegenover mijn
bezoekers niet met beschaamde kaken sta."
En bevend van toorn zette hij de flesch
op tafel.
Lobrecht echter bleef heel bedaard.
„Wel," sprak hü kortaf, „leer om lccrl
Ik laat mü ook niet voor den gek houden.
Jouw sigaren hadt je maar liever bij je
moeten houden. Ik ben van je geschenken
niet -gediend 1"
„Zoo," klonk het foornige antwoord,
-„dan zün we nu quitte."
En Lichtwald ging heen, met' een ruk
de deur achter zich toe trekkend.
De vriendschap was verbroken.
Van nu af gingen dc twee buren elkaar
uit den weg en natuurlijk werd ook den
jongelui alle verkeer met elkaar verboden.
Drie maanden later trouwde Fritz het
meisje zijner keuze, waarop de vader nu
niets meer aan te merken had.
Nog drie maanden later kreeg ook Lies
chen haar zin.
Eerst toen de beide paartjes goed en
wèl getrouwd waren, bekende Fritz zijn
vader, welken streek hij had uitgehaald.
Nog denzelfden dag was Lobrccht bü
Lichtwald en de vriendschap werd her
steld.
pjit^ k'wam er nogal gena'dig fcf,
Daarvan vertelde oon jongo Amerikaan-
sohc, miss Eloaüor Hoyt Brainerd, in eea'(
New-Yorksoh tijdschrift. Zij is in do Pa-;
rijscho modewereld heel goed bekend, on zij!
beweert, dat cr geen andere mode is dan d«;
Parij8aho mode. Al wat tot het gebiod der|
kleoding behoort, vat men in do Franscho
hoofdstad, en in hot grooteto deel van!
Frankrijk, ernstig op. Aon de Franscho
mode-journalen werken schrijvers on dioh-
ters, sahildera en teokcnoarB mee.
Di© eerbied voor wat do kloeding betreft,
beoft Parijs gemaakt tot het oentrum vaal
do mode-wereld. Do groote dames-kleormo-
kor mag geboren rijn waar hij wil, een mo
de-genie rijn, wol to verstaan, geschapen
om mode te nrakon, en mot de mode-vonk;
bezield... hij zal niot tot zijn grootste glorie
komeü buiten Parijs. Want het artistieke
temperament behoeft een rympathieko om-
gevang, om tot bloei te geraken, en alleen
in Parijs wordt do kunstenaar-mode-makcr'
met lauweren, omhangen, alleen in Parija,
wordt het mode-maken onder de schoono
kunsten gerangschikt
Worth was eenmaal een groote onbekende
in do donkero straten van Birmingham;
Beer, thans door velen, als don machtigst!
scheppenden gonius in do modewereld b©-|
schouwd, verspilde eens zijn gaven in de
woestenjj van Berlijn; do gezusters Callofc,
nu een van do weelderigste firma's van Pa
rijs, komen uit Provence en danken aai^
het land van Tartarin do stoute oorspron-'
kolijkheid harer verbeelding; Maison Dre-
col, thans vermaard in Parijs, werd op in
stigatie van do Amstcrdamsoho firma Hirsoh
en Co. gesticht door oon mevrouw Wagner,
uit Amsterdam. Maar nauwelijks in Parij»!
schcn bodem overgoplant^ gedijden do zo on
bekenden tot vollon wasdom: hun n,amcn
rijn nu wereldberoemd on him geschiedenis
is de geschiedenis van twee derden der
illustro Parijsche mode-makers.
Er zijn verscheiden van die vermaarde
établissementen en do laatste halve eeuw'
heeft heel wat eerzuchtige Weeding-kunste
naars als meteoren zien opgaan en vallen.
Do paar laatste jaren heeft men ook een
opmerkelijke verandering kunnen waarne-
mon in do eigenschappen van de groote
dames-kleermakers, zij hc't dan niet in de'
hoedanigheid van hun vak. "Vroeger kwam'
do kwalificeering „scheppend genie" toe
aan de kopetukken van de toonaangevende
-Franscbe modehuizen. Thans zijn dio groote
mannen zakenmannen; de meesters van do
oude school waren artiesten, scheppende'
kunstenaars, die hun talenten cultiveerden.
Walles, Engelschman van geboorte, was
daar een uitnemend voorbeeld van, al kent
het groote publiek zijn naam dan ook min
der goed. Hij was een „artiste enragé,"
een genie in het combinceren van kleuren,
van lijnen. Met do grootsto aandacht bestu
deerde hij de musea, dwaalde hij dagen
door de tosschen om de herfsttinten te no-
teeren; hij verdiepte zich in het ooloriet
van do bloemen,, in den tooi van vogels, in-
V&N HET
AM e* tta o.êoééfidüoo a lil
