MOOI WEER met de PINKSTEREN^
Academienieuws.
Agenda van de week:
Tweede Kamer.
Buitenlandsch Overzicht.
getuigde spr., hoc nuttig hom vaak die goede
laad was, toen hij mar. Fock's plaats had
ingenomen en dikwijls steun vond in zijn
Uitnemende adviezen, gegrond op kennis van
personen oen toestanden. De ontslapene heeft
nog tot op hoogen leeftijd gewichtige eoro-
betrekkingtm mogen bekleeden, niet omdat
hij den tijd om heetn te gaan niet wist te
kiezen, maar omdat hij zich bewust was,
nog in het bezit te zijn van de grooto
gaven van hart cn geest, die hem steeds sier
den, en van een krachtig lichaam. Tot op
zijn sterfbed, tot in zijn allerlaatste dagen
heeft hij zich nog bezig gehouden met do
universiteit, dio hem lief was.
Prof. Kluyver wijdde vervolgens woorden
van eerbied en dank aan mi. Fock voor
alles wat hij gedurende meer dan dertig
jaren als president-curator voor do Leid-
sche Universiteit deed. Menige verbetering,
menige uitbreiding, is aan hem to danken, en
met breedc, ruime opvatting, waakte hij voor
de belangen der Loidsche Hoogeschool.
Onder het nederleggcn van een krans
sloot de praescs van het Collegium van het
Loidsch© Studentenkorps zich bij deze woor
den aan.
Verder herdachten generaal Kool, vice-
voorzitter van do oommissie van toezicht,
de hoer Arnold Spoel, namens de leeraren en
leerarcssen, en de heer Samson, namens do
leerlingen van het Koninklijk Conservato
rium voor Muziek den overleden voorzitter
der Commissie van Toezicht en zijn grooto
toewijding voor het Conservatorium.
Talrijke bloemstukken en kransen waar
onder van de directie van het Academisch
Ziekenhuis te Leiden, van de Provinciale Ver-
eeniging van burgemeesters en secretaris
een in Zuid-Holland, welks bestuur de ver-
eeuiging bij de plechtigheid vertegenwoor
digde, zoomede van de Commissie van Toe
zicht, van de leeraren en van de leerlingen
van het Conservatorium bedekten het
graf.
Een der zoons van don overledene dankte
voor de betoonde belangstelling.
HARTEVELT EN ZOON.
12 Mei 1760-I8 Mei 1910.
Ia onzen emotie vollen tijd gaat het leven
veel sneller dan vroeger. Personen 011 din
gen komen op en verdwijnen alsof er geen
bestendigheid ware». Een bestaan van een
kwart- of halve eeuw voor een zaak, een
onderneming, is al een exceptie haast. Er
zijn echter nog altijd uitzonderingen^ ge
lukkig. Zakon, zoo degelijk, zoo vast, dat
zij den verscheurenden tand van den nieu
wen tjjd niet vreezen. En tot die zaken
mag worden gerekend wij worden er van
daag weer eens aan herinnerd de beken
de Leidscho distilleerderij „De Fransche
Kroon".
Zij vierde vandaag o zeldzaam jubi
leum haar 150-jarig bestaan. De vlag
was uitgestoken van kantoor cn werkplaat
sen natuurlijk en heel de omgeving, tot de
schepen in de. Langegraobt toe, vlagde mee.
Kantoren ei\ werkplaatsen hadden een
feestelijk aanzien. Het kantoorpersoneel
had er voor gezorgd, dat het priv^kantoor
van den tegenwoordigen firmant, den heer
J. Hartevelt Azn.er feestelijk uitzag, en
do distilleerderij kreeg een reusachtige
Fransohe kroon van sparrogToen, met bloe
men doorweven, en er prijkte een groot
bloemstuk, waarin do data 17601910 prijk
ten, als van louter bloemen gestikt.
Daarvoor bad het personeel gezorgd.
Te elf uren werd de patroon door don
eersten boekhouder, den heer A. van Riet,
en den vertegenwoordiger, den heer C. Bit
ter, per rijtuig van zijn huis gehaald. In
middels waren reeds enkelen, die hem op
dit uur hun gelukwenschen wilden aanbie
den, binnengekomen, waaronder jhr. mr.
dr. De Gijselaar, burgemeester dezer ge
meente, en mr. J. H. Goudsmit, een der
vele vrienden van den heer Hartevelt, die
door den procuratiehouder, den heer Jac.
Schots Jzn., werden ontvangen.
Do heer Hartevelt, die met zijn dochtertje
binnenkwam, werd allereerst door den bur-
g< meester met een kort woord gelukge-
wenscht. De burgemeester zeide vanmiddag
verhinderd te zijn de receptie bij te wonen
en hij wilde, waar dit zeldzaam jubileum
een der eerste zaken van dc gemeente gold,
niet achterblijven met zijn gelukwensch. Hij
deed dit te lievor, waar er hier steeds een
uitnemonde harmonie hearschte tusschen
patroon en personeel, in welk opzicht deze
zaak een voorbeeld ia Hij wenschte den
heer Hartevelt een voortdurenden groei en
bloei zijner zaak toe, niet alleen voor zijn
persoon, maar ook voor de gemeente Lei
den, die er trotsoh op kan zijn zulk een
oude, altijd frissohe bron van bestaan in
haar midden te hebben.
De heer Hartevelt, zeer gevoelig voor
deze woorden uit den mond van het hoofd
der gemeente, dankte daarvoor zichtbaar
geroerd. Hij schreef het welslagen voor een
groot deel t-oe aan het personeel, dat hem
steeds trouw ter zijde stond, en noemde in
het bijzonder zijn vertegenwoordiger, den
heer Schots.
In het kantoor zelf was het geheelo per
soneel aanwezig en daar gekomen sptak de
heer Schots namens allen den patroon toe.
Hij ving aan met een zinspreuk des Duit-
sehen Keizers op den heer Hartevelt toe te
passen: „Troost u over duizend bittere uren
roet een enkel uur dat schoon is." U zijn
de bittere uren niet gespaard gebleven,
doch veel van het bittere wordt te niet ge
daan door dit enkele schoone uut, waarop
ik u namens allen, die hier tegenwoordig
zijn, mag huldigen als hoofd der zaak, die,
volgens den geschiedschrijver, heden vóór
150 jaar werd opgericht. Het zal u bekend
rijn, dat de zaak, gesticht door Willem van
Aken, sodert- 1787 onafgebroken in handen
der familie Hartevelt is geweest, en ik
durf gerust zeggen, dat do man, die do
laatste 20 jaren aan het hoofd van het be
drijf heeft gestaan, niet. behoort tot die
leden van het geslacht, die de zaak hebben
laten slabakken. Ofschoon geroepen tot een
anderen werkkring, hebt gij getoond, toen
n door uw goede moeder het beheer op de
schouders werd gelegd, iemand te rijn van
groote capaciteiten. Gij bezit den tact om
te regeer en en te organiseer en; twee facto
ren, die noodzakelijk zijn om een zaak te
doen groeien en bloeien, en al mogen we
in 1910 door wetswijziging een moeilijk jaar
doormaken, ik ben overtuigd, dat, wanneer
gij de teugels in handen houdt, „De Fran-
Bche Kroon" steeds zal blijven een zaak, die
met eere mag worden genoemd. Met een
herinnering aan het 150-jarig bestaan, bood
spr. namens het gehcele personeel den hee-r
Hartevelt een album aan. „"Wanneer $ij
straks", zoo besloot spr., „het op uw ge
mak bekijkt, hoop ik, dat menige bladzijde
u aangenaam zal aandoen. Het is een werk
van maandenlange voorbereiding; een werk
waaraan uw eerste boekhouder, de heer
Van Riet, menig uurtje heeft besteed. Aan
vaard het als blijk van onze groote waar
deering en hoogachting voor uw persoon."
De heer Hartevelt, weder aangedaan,
zeide allen hartelijk dank voor deze bijzon
dere verrassing, hem bereid. Men had zijn
persoon gehuldigd, maar hij weDschte een
groot deel van den lof, hem toegezwaaid,
over te brengen op het personeel en vooral
ook op u, waarde vriend Schots, zeide spre
ker, omdat gij mij altijd trouw hebt ter
zijde gestaan. Mijn voorvaderen hebben de
•zaak opgebouwd, en daaronder zijn groote
figuren geweest, in wier schaduw ik niet
kan staan. Aan hunne nagedachtenis bracht
hij een eeresaluut. Ook zijn lieve moeder,
die hem den weg heeft gewezen, waarlangs
hij moest gaan, wil hij hier in herinnering
brengen.
Zijn wij dankbaar als wij achter ons zien,
met goeden moed gaan we ook de toe
komst in. Is het binnenlandseh gebruik ge
lukkig afgenomen, wij zijn nu geroepen
andere afzetgebieden te zoeken. Daartoe
roept spr. met vertrouwen aller medewer
king in. Harmonische samenwerking met het
personeel is steeds zijn streven geweest en
hij vertrouwt, dat dit ook in de toekomst
zoo zal blijven, waarvoor hij allen oproept.
Op deze woorden volgde een warm
applaus.
Sommigen onder de aanwezigen waren
zeer onder den indruk, en enkelen van de
gepensionneerden., die ook niet op het
appèl ontbraken, pinkten zelfs een traan
weg. Aan alles was te zien, dat de goede
harmonie, waarvan èn de beer Hartevelt
èn de heer Schots hadden gesproken, geen
ijdele woorden waren geweest.
Hierna werd bet album bezichtigd, dat
door den hepT Hartevelt met groote dank
baarheid was aanvaard.
Het is een groot bruin juchtlederen album
met goud afgewerkt en zware koperen slui
ting, vervaardigd door dan heer H. J. J.
Labrec. De fraaie, artistiek uitgevoerde op
dracht is het werk van deen heer J. M. de
Koning, en de photographicên, die den
hoofdinhoud vormen en die uitmunten door
een fijne bewerking, van den heer Gocdel-
jee.
Na het titelblad en de opdracht vindt
men eenige photographieën, op de oudste
geschiedenis der zaak betrekking hebbende
en die uit oude archieven moesten worden
opgedolven en waaruit blij b, dat de zaak
in 1760 door W. van Aken werd opgericht en
in 1780 in handen van de familie Hartevelt
is overgegaan, waarvan de oude akten nog
bestaan en in photographic zijn gebracht.
Eigenaardig is een photographie van
twee rekeningen van 1781 en van 1910, o ver-
el kaar gelegd, wegens levering aan de fir
ma Melinbrink, te Alkmaar, waarmee de
firma al die jaren zaken heeft gedaan.
Eveneens belangwekkend is de geslachts
lijst der Hartevelt's die de zaak hebben go-
dreven beginnende met den bet-bet-over
grootvader van den tegenwoordigen eige
naar, Abram Hartevelt.
Vervolgens portretten van de gebouwen
en lokaliteiten, do portretten van verschil
lende leden van het geslacht Hartevelt, het
tegenwoordig en vroeger personeel, ver
schillende reclameplaten, enz.
Toen de heer Hartevelt dit treffend blijk
van hulde doorbladerde, was hij over deze
blijde verrassing nog meer getroffen. Een
bij het album passend tafeltje was gezon
den door de Schiedamsohe firma J Bak
ker en Co.
Groot was het aantal schriftelijke geluk
wenschen, die heden den jubilaris werden
toegezonden in den vorm van telegrammen,
brieven en kaartjes.
Hedennamiddag hield de heer Hartevelt
receptie, dio druk bezocht was. De Kamer
van Koophandel, bet Departement Leiden
van de Maatschappij van Nijverheid en an
dere corporaties lieten zich daarbij verte
genwoordigen.
RECLAMES, 6222 9
h 40 Conti por regtl
voorspelt de barometer.
Voorziet U daarom van een Stroohoed.
Een uitgebreide Keuze in allo modellen en
prezen voor Heeren en Kinderen vindt U in
hot Magazijn
„In den Vergulden Hoed",
Haarlemmerstraat, tegenover de Janvossensleeg.
Telegraflieh weerberiehl,
naar waaraammgan in dea morgan ran 12 Mei.
Madagadaald door hat Kon. Nad. Mataar. loatitaat
ta Da Bilt.
Hoogste barometerstand 781.1 te Hernö-
sandlaagsto 746.1 te Parijs.
Verwachting tot den avond van 13 Mei:
Meest matige winden uit oostelijke rich
tingen. Toenemende bewolking. Mogelijk
onweersverschijnselen. Zachter temperatuur.
Leiden. Aan de Universiteit alhier if ge
slaagd voor het voorbereidend kerkelük exa
men de heer J. Deetman.
U t r e o h t. Bevorderd tot doctor in de
Staatswetenschap op „Stellingen" de heer
C. J. Sandberg tot Essenburg, geboren te
Harderwijk.
Donderdag:
Vergulden Turk. Algem. Vergadering ,Uet
groene Kruis", (afd. Leiden). 8 nur.
Vrljdnjj:
Nntegehoow. Jaarl. Vergadering, N. V. Biscuit
fabriek .Nutrix". 'sMidd 2 uur.
Zaterdag
Bioscope-Theater. 2 en 8 uur.
Maandag (2de Pinksterdas:)
Hötel „de la Poetë'. Concert.
't Posthof. Concert 8 nur.
Bioscope-Thoator. 8 aar.
Dagelijks:
Stadsgehoorzaal. TentoonstellingNederl. School
museum Amsterdam. 12—4, 6—8 uur.
Bij de verdere behandeling van het wets
ontwerp betreffende bet gebruik van trek
honden was de heer Lieftinck het
eens met hen, die een algeheel verbod van
het gebruik van trekhonden wenschen in
plaats van bezwarende bepalingen, die au
fond gelijk staan met een verholen er be
staat vrees voor draconische bepalingen, nu
zoo goed als alles aan bestuursmaatregclra
wordt overgelaten.
De Minister van Binnenland-
sèhe Zaken zette uiteen, dat het
gewensoht is uniformiteit te bevorderen in
de gemeentelijke en provinciale bepalingen
betreffende het gebruik van trekhonden,
ook in het belang van de houders der hon
den, die dan voortaan niet meer in de eene
gemeente of op den eenen provincialen weg
geheel andere voorschriften zullen geldende
vinden als in de gemeente of op den weg,
dien zjj juist verlaten hebben.
De in te voeren bestuursmaatregel zal
niet uitgevaardigd worden dan na nauw
keurig onderzoek en voorlichting. Door zie
kelijke zorg voor den hond mag de mensoh
niet in rijn koetwinning worden bedreigd;
dat zal in acht worden genomen.
Wat l>etreft de kwestie van de bevtfegd-
hoden der gemeentebesturen, de gemeen
ten zullen, naar de opvatting des Ministers,
wanneer dit wetsontwerp wet wordt, geen
verordeningen mogen maken, waarbij het
verbod van trekhonden wordt uitgevaar
digd, indien zulks niet in het belang van
verkeer en veiligheid noodig is; maar wèl
mag dit, zoodra het geschiedt in het belang
van de veiligheid en het verkeer op hun
wegen.
Na Teplieken werd het algemeen debat
gesloten.
Na de pauze werd de stemming gehou
den over het wetsontwerp tot aankoop van
den spoorweg Batavia-Buitenzorg, waar
over vóór het reces, de stemmen hadden
gestaakt.
Het ontwerp werd thans met 44 tegen 37
stemmen verworpen.
Yóór de heeren Schimmelpenninck, Van
Vliet, Heemskerk, Van Veen, Van der
Voort van Zijp, Van Dedem, Van Nispen
(Nijmegen), Van Lijnden van Sandenburg,
De Geer, Snoeck Henkemans, Van Asch
van Wijck, Elkorst, Van. Vuuren, Van "Was-
senaer van Catwijck, Brummelkamp, De
Monté Verloren, De Wijkorslooth, Van den
Berch van Heemstede, De Ram, De Vlugt,
Lom an, De Jong, Van der Molen, Loeff,
De Visser, Tydeman, Van Lennep, Pollema,
Van Vlijmen, Van den Borch van Verwol de,
Van Wijnbergen, Colyn, Duymaer van
Twist, Fruytier, Middelburg, Van Idsinga
en de Voorzitter.
Tegen de heeren Nolens, Rootbuyzcn,
Teenstra, Eland; Ketelaar, Schaper,
D ruck or, Rink, Hugenholts, Vliegen, Mar-
chant, Roessingh, Dolk, Van Doorn, Ter
Laan, Van Nispen (Rheden), Treub, Bos,
Duys,' Lïeftfnck, De Kanter, Aalberse, Hels-
dingen, Borgesius, Van Karnebeek, De
Klerk, De Meester, Van Hamel, Hubrecht,
Smeenge, Limburg, Bogaardt, Arte, Jau-
ning, Van Foreest, Passtoors, Beckers, Bol-
sius, Janssen (Maastricht)^ Yorstorman van
Oye, Verhey, Troelstra^ Patijn en Smidt.
Na een korte discussie over eenige, mee-
rendeels teehnische amendementen van de
commissie van rapporteurs, was de beraad
slaging over het ontwerp tot regeling van
het gebruik van trekhonden geëindigd.
De eindstemming zal later worden gehou
den.
Vervolgens werden goedgekeurd eemge
wetsontwerpen van geringen omvang, o.m
tot wering van den Amerikaanscben Krtns-
bessenmeeldauw3e verhooging van hoofd
stuk I der Staatsbegrooting voor 1909 (Stal
len op Het Loo).
Vervolgens werd, na eenige discussie,
goedgekeurd het wetsontwerp tot overbren
ging bij de provincie Groningen van bet
beheer on de exploitatie van de haven en
de havenwerken en van het onderhoud van
het haven-emplaeement te Delfzijl; vctorts
het ontwerp tot onteigening in de gemeen
te Dreumelen de conclusie van het ver
slag der commissie omtrent het verdrag, op
23 Juli 1908 te Berlijn tusschen Nederland
en Duitschland gesloten, betreffende den
aanleg van een spoorweg Coevorden-Neuen-
hau6.
Hierop werd de vergadering verdaagd tot
heden te elf uren.
Tri het Overzicht der Tweede-Kamer-zit-
tïng van gisteren zegt ,,De Telegraaf" o.m.
Een kruis met rozen ziedaar wat, naar
het woord van den dichter» ieder menech,
maar zeker wol in de eerste plaat-s een mi
nister te torsen heeft. Rozen heeft de heer
DeWaalMalefijt nog weinig geplukt
en... het kruis moest hij in deze vergadering
weer duchtig voelen. Een ferme klap is hem
toegebracht. Zijn wetsontwerp, om voor
ÏOJ millioen te koopen de spoorlijn Bata
viaBuitenzorg, waarover op 18 Maart de
stemmen staakten (3836) is thans met vnj
besliste meerderheid, 44 tegen 37 stemmen,
verworpen. De linkerzijde was bijna
volledig opgekomen: slechts 4 leden, de
heeren Thomson, Jansen, F erf en De
Beaufort, ontbraken en van haar stemde
alleen de heer Tydeman y oor het ontwerp.
Van rechte waren 45 der 60 leden aanwezig:
stemden tegen het ontwerp. Het waren
aHe Katholieken: de heeren Nolens, Van
Nispen (Rheden), Aalberse, Bogaardt, Arts,
Passtoors, Beckers, Bolsius en Janssen. Do
eenige anti-revolutionnair die in Maart ook
tegen had gestemd, de heer Van Hoogstrar
ten, was 'b morgens wel in de Kamer, maar
toen het op stemmen aankwam, had hij
blijkbaar z'n kop koffie nog niet uit, en kon
dus den moed zijner overtuiging niet too-
nen. Den uitslag, waaraan dus de Katho
lieke fractie sterk medeplichtig is, juichen
wij van harte toe. Hij is een mooie over
winning voor den kundigen afgevaardigde
van Winschoten, dr. Bos, die, goed door den
heer Bogaardt gesteund, indertijd overtui
gend heeft aangetoond hoe ondeugdelijk de
financieele opzet van het ontwerp was en
hoe de Staat, werd het aangenomen, m i 1-
3i oenen te veel zou betalen. Het
is den Minister niet gelukt, een breeden
aanval af te slaan. Hij cat tiouwens zeer
slecht in deze zaak. Ook de heer Idenburg,
van wieü het ontwerp oorspronkelijk af
komstig is, zal niet zuinig verrast rijn, als
hij deze verwerping hoort. Dat zij overigens
politieke gevolgen cal hebben, gelooven wij
niet.
Dit was de eerste gebeurtenis.
Voor de tweede zorgde de heer Scha
per, toen hij, voor de zooveelste maal n
z'n parlementaire loopbaan, een door hem
geuite beleediging terugnam. De uitdruk
king „smerige bend e," een paar
maanden geleden, zooals men weet, der
rechterzijde toegevoegd, slikte hij in, en de
Voorzitter gaf daarover zijn voldoening te
kennen De heer Schaper verzekerde, dat
het niet was geschied op grond van het
„belachelijk dreigement"' des heeren Loh-
man, dat deze hem voortaan niet meer
„geachte" afgevaardigde zou noemen
We moeten du afwachten, of do Appinge-
damsche staatsman weer wèl „geacht
wordt in mr. Lohman's oog en mond.
„De Nieuwe Courant":
De heer Schaper trok het scheld
woord in, door hem gebezigd, toen de
rechterzijde bij het verzekerirgsdebat van
de vorige maand de heropening der discus
sie weigerde. Hij erkende, dat zulke uitla
tingen („smerige bendel") in een vergade
ring als deze niet te pas kwamen; ons dunkt
z- komen in geen enkele vergadering te
pas. De erkenning valt te prijzen en de
Voorzitter sprak de voldoening der Kamer
er oveo- uit; maar wij hopen toch, dat bij
den lof, dio den afgevaardigde voor Appin-
gedarn deswege verder zal worden toege
zwaaid, eenige matiging zal worden be
tracht. Het zou immers niet de eerste maal
zijn, dat uit de „royaliteit," waarmede
eociaal-democratosche sprekers en schrij
vers, door de openbare meening in net
nauw gedreven, onhebbelijkheden of aan
tijgingen intrekken, die zij er eerst maar
even „royaal" hebben uitgeflapt, ten slotte
nog partij-munt wordt geslagen.
Voor den minister De Waal Male-
f ij t, die zich voor de verdediging van het
ontwerp (spoorweg Batavia—Buitenzorg)
zeer veel moeite heeft gegeven, is de ver-
worping niet aangenaam. Sterker uitdruk
king behoeft men er evenwel niet voor te
gebruiken. Dat de pas opgetreden minister
om dit aan een ontwerp van zijn voorgan
ger beschoren lot over heengaan zou den
keu, i8 geheel onaannomelijk. De stellige
tijding (welke ons bereikte), dat de Minis
ter blijven zal, was dan ook geenszins noo
dig om ons daarvan te overtuigen. Dat
spreekt, dunkt ons, vanzelf.
Het „Handelsblad":
Voor minister Malefijt was het een mee-
warelijk geval en hij werd dan ook weldra
omringd door een kringetje antirevolu-
tionnaire vrienden, dat hem met ietwat be
drukte en meelijdende gezichten omfcroost-
to. Maar dat scheen Z. E. toch nog niet
voldoende op te monteren en toen kwam
zijn grooteadviseur, de heer Colijn, de man,
die hem (volgens „De Standaard") reeds
adviseerde van Indië uit, toen de heer Ma
lefijt nog op het bankje voor -Breukelen
zat. Hij begaf zich met den verslagen mi
nister de Kanier uit, aohter het groene
klapdeurtje en zal hem daar wel eenige ver
sterkende woorden hebben toegediend. Het
deed ons denken aan die gevallen van da
mes, die bet benauwd krijgen in een volle
zoal en dan door een vriendin naar buiten
worden geleid.
Ten slotte zij gewaagd van een rond en
ruiterlijk woord van den heer Schap er.
Deze afgevaardigde nam rijn eerste spreek-
gelegenheid na het reces te baat, om, zon
der zich te storen aan de hulde, die hem
voor zijn bekenden uitval is gebracht, op
het Partijcongres, de bekende woorden, die
hij aan het adres van de rechterzijde had
gebezigd, terug te nemen als ongepast in
deze en trouwens (zoo voegde hij terecht er
bij) in elke omgeving. Niet zonder reden
merkte bij op, dat deze amende hono
rable hem van zekere zijde niet gemak
kelijk was gemaakt. En hij verzekerde dat
's heeren Lohman's bedreiging (om hem
voortaan het epitheton „geacht" te onthou
den) van geen invloed op zijn houding was
geweest Wat misschien overbodig was.
De Voorzitter aanvaardde terstond deze
schuldbekentenis even rond en ruiterlijk als
ze was aangeboden, door op hartelijken toon
te zeggen, dat ongetwijfeld de geheele Ka-
'mer deoe woorden van den beer Scha
per met groote voldoening zou hebben ver
nomen.
En daarmede is weer eens bewezen hoe
volkomen overbodig een verscherping van
het Reglement van Orde voorloopig wezen
zou.
„De Nederlander":
Men zal voortaan den heer Schaper het
gebruik van het hier genoemde scheldwoord
(„smerige bende") men weet hoeveel er
over te doen is geweest niet meer mogen
verwijten.
De heer Schaper heeft in de Kamer er
kend, dat hij dezo woorden niet had mogen
gebruiken en ze zonder eenige reserve te
ruggenomen. Wel is waar verklaarde hij_
dit niet te doen onder den druk van het»
dreigement, dat hem voortaan het epithe-,
ton geachte vóór afgevaardigde
zou worden onthouden, maar, welde de re
denen van de terugneming ook mogen zijn,
wij hebben haar te aanvaarden en kunnen
dtis volkomen instemmen met de woorden
des Voorzitters, dat heel de Kamer dezo
verklaring van den geachten afgevaardigde:
van Appingedam met voldoening zal hebbest
vernomen.
L'incident est clos.
„De Maasbode":
Er heerschte gezapige rust in da Kamer*
Men sprak over bescherming van trekhon-*
den en wering van kruisbessenmeeldauw.
Men praatte ook weer eens over de haven
van Delfzijl en zoo ging in lichten kout de
dag voorbij.
Zoo pratend over de hondjes kreeg ook
de heer Schaper het woord en maakte
toen van de gelegenheid gebruik om het
scheldwoord „smerige bende," dat hij bij d,
befaamde herrie, tijdens het verzekering
debat aan de rechterzijde toevoegde, in te
trekken. Hij deed dit echter onder de na
drukkelijke verzekering, dat hij niet terug
krabbelde voor den heer Lohmaai en dat hij
zijn excuses aanbood, niet doordat deze
laatste hem bet epitheton „geachte" had
ontzegd.
Wat is ook dezo toevoeging weer naar-
geestig-kleinzielig niet waar?
En totaal overbodig bovendien! Want er
is niemand die in gemoede kan verwacht-
hebben, dat deze socialist vatbaar zou rijn
voor de verachting van een man als deri.
heer Lehman. Daarvoor is de afstand tus
schen die twee te groot!
WeineenDe heer Schaper heeft zijn dier
bare Appingedamsche zeteltje voelen wan
kelen. Hij is bang geworden voor z'n parle
mentaire hachje. Dódrom is hij vergiffenis
komen vragenen hij deed daarbij als eetf
brutaal jochie, dat leelijke gezichten trekt'
tegen den meester, die hem straft.
Na de pauze was de Kamer plotseling nu;
voltallig. Er zou toch gestemd worden oven
het wetsvoorstel tot aankoop van de lijiï
BataviaBuitenzorg van de Nederlandsch-
Indische spoorwegmaatschappij. Het is ver
worpen.
Te betreuren is dit óohec van den Minis
ter niet; men zon kunnen zeggen, dat hij
het verdiend heeft. Met onbegrijpelijks
hardnekkigheid heeft de Minister zich aaa<
dit wetsontwerp vastgeklampt, ofschoon
daar geen enkele houdbare reden voor aan
te geven viel Het deed genoegen, te ont
waren, dat vele Katholieken onder aanvoe
ring van den voorzitter hunner Kamerclub
zich schaarden aan de zijde van den heer
Bogaardt. Deze heeft een welverdiend suo
ces behaald. Misschcn zal dit er toe lijden»
oat de Minister van Koloniën zijn houding
tegenover dezen afgevaardigde voortaan:
wat milder doet zijn; we kregen tot heden
wel eene den indrul^, dat de heer De Waal
Malefijt den Bredaschen afgevaardigde nu
eens zoo'n beetje tracht te in timideeren 5
dan weer hém mét een kluitje in 't- riet wil
sturèn.
De jongste voorvallen in da Belgisch"Ij
Kamer zullen vermoedelijk leiden tot een;
duel tusschen den liberalen afgevaardigd^
Buyl, die verdachte manipulaties van anti
liberale afgevaardigden aan het licht heeft'
gobracht, on den minister van koloniën Ren-
kin.
Op een kiezersvergadering was het tun-:
sell en beiden tot een scherpe woordenwisse
ling gekomen, de polemiek werd voortgezet'
in een blaadje, dat in een der voorsteden:
verschijnt en minister Renkin heeft nu aan
Buyl zijn getuigen gezonden.
Volgens de „Morning Post," zal de En
gel 8che regcermg waarschijnlijk voorstel
len in den eed dos Konings de woom
den „bijgeloof en afgoderij," die tegen den'
katholieken eerodienst gericht zijn, te ver
anderen in do woorden „in strijd met mijn|
geloof."
Het Engelscho La gerhuis wad
gisteren geheel bezet. Bij de opening des*
vergadering (allen waren in den rouw en
zaten ongedekt) deelde Asquith mede, dat het
Huis tot 17 dezer zaï verdaagd worden en dan
nogmaals tot 8 Juni. Vervolgens zal het ge
vraagd worden om een commissie te benoe
men ter behandeling van de kwestie der ci
viele lijst. (Do civiele lijst is de toelage,
door het parlement verleend aan den Souve^
rein en de koninklijke familie.)
Asquith deed verder medcdeeling van dë
boodschap van koning George, waarin gezegd
wordt, dat Z. M. weet, dat het Huis een juist'
besef heeft van het door Z. M. en de natië
geleden verlies. Koning Eduards zorg voor
het welzijn van hot land, zijn bekwame en'
beleidvolle leiding van zaken, zijn onver
moeide toewijding aan zijn ambt, zijn kalmë
moed in smart cn gevaar zullen door zijn
onderdanen lang in eere gehouden worden.
Asquith stelde daarna twee besluiten voor:
een betreffende betuiging van deelneming en'
van gelukwensch aan den Koning, het an
dere nopens betuiging van deelneming aan
do Koningin-Moeder.
Hij zeide voorts, dat de jaren van dë
regeering van koning Eduard vol zijn van
treffende gebeurtenissen zoowel binnen- als
buitenslands.
Asquith eindigde met te zeggen, dat dë
machtige persoonlijke invloed des Koningë
voortdurend gewijd werd niet alleen om oor
log, maar ook om oorzaken en voorwendsels
voor oorlog t e vermijden. Hij heeft den naam
van „vredestichter van de wereld" verwor
ven; onder dezen naam zal hij altijd in zijn
land hekend blijven. "Wij hadden in hem ©en
scheidsrechter rijp van ervaring en recht
vaardig van aard, een eerbiedige aanbidder
van onzo tradities, een waakzame bewaarder
van onze grondwettelijke vrijheden.
Over do Koningin-Moeder sprekende, gal)
Asquith blijken van diepe ontroering.
Bij do aanbieding van de gelukwenscKeS
aan den nieuwen Vorst zeide hij: Laat ona
hem de verzekering geven, dat het niet alleen
onze innige hoop, maar ook ons vast gelodf
