N». T535T
Maandag 7 Maart.
A0. 1910.
fëeze fëourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§pn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
FEUILLETON.
Het Huwelijk van den Prins.
LEIDSCH
DA&BLAD
PRIJS DER ADYERTENTIEN:
Van 1—6 regels ƒ1.05. Iedere regel meer f 0.17£. Qrootere letters naar
plaatsruimte. Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oents contant; elk
tiental woorden meer 10 Oents. Voor het incasseeren wordt/"0.05 berekend*
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Oents; per 3 maanden I l l l f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd rijn 1.30.
Franco per po&t f 1.65.
Leiden, 7 Maari.
Zaterdagavond vierde het „Vrijzinnig
Zaï^gkoor" het vijftiende jaarfeest in „De
Graanbeurs." Te ongeveer negen uren werd
het feest door den voorzitter, den heer A.
J. de la Court, met een kort> kernachtig
woord geopend. Door hem werd gewezen
op de geboorte van het „Vrijziiyiig Zang
koor", den'steeds toenemcnden groei en
bloei en 't tegenwoordig gezond en krachtig
gestel daarvan op vijftien-jarigen leeftijd,
getuige de uitvoering op 16 Febr. j.l. van
„Die Jahreszeiten" in de Stadszaal. Steeds
meer zal het „Vrijzinnig Zangkoor" in
kracht toenemen, wanneer nog meerderen
er zioh bij aansluiten, nog meerderen het
financieel willen steunen. Met hartelijken
.dank aan hen, die reeds blijk gaven van
hun belangstelling, beval spreker het „Vrij-
'Csinnig Zangkoor" in ieders gunst aan.
Hierop volgden voordrachten, zangnum
mers, ja zelfs een tooneelstukje „Het le
vend-dood© Snijdcrspaar,'' wat alles de
goedkeuring van de talrijke aanwezigen
wegdroeg. Het was te veel, om bij al het
te zien en te hooren gegevcne, stil te staan.
Maar van één. ding moeten we afzonderlijk
melding maken. Door één der bestuurs
leden was een gelegenheidsgedicht ver
vaardigd, wat door hem zelf werd voorge
dragen. Op een zeer aardige wijze werd
daarin door hem de levensloop der vereeni-
gir^g gedurende dit vijf tien-jarige tijdperk
bezongen.
Met een zeer genanimeerd bal werd deze
feestelijkheid besloten.
Nog zij medegedeeld, dat zioh in den loop
van den avond 10 dames en heeren als lid
kwamen aanmelden, en 3 begunstigers hun
financieel en steun aian het „Vrijzinnig
Zangkoor'' toezegden.
De tooneelvereeniging „Leidsche Dilet-
tanten-elub" gaf Zaterdagavond in Hotel
„Du Nord" een uitvoering met introductie.
De zaal was beneden goed bezet en de ba
nier stond als gewoonlijk ter zijd© van het
tooneel te midden van een plantengroep.
Nadat door een drietal musici enkele mu
zieknummers, w. o. ook Regensburg's „Leid
sche Dilettantenmarsoh", waren gespeeld,
werd het samenzijn geopend door den heer
Joh. W. Harting Jr., secretaris, op wien
ditmaal deze aangename taak rustte, omdat
de voorzitter, de heer J. G. van Egmond.
door familie-omstandigheden verhinderd
was tegenwoordig te zijn. Spr. riep aller
eerst het welkom toe aan de vertegenwoor
digers der korporaals-vereeniging „De
Driekleur", van „Thalia Melpomene" en
van de afdecling Leiden van den Politie
bond, en bracht dank voor den ondervonden
steun, alsmede aan de Pers, omdat het
„Leidsch Dagblad" door zijn beoordeclingen
en verslagen de Verceniging ook naar bui
ten bekend maakte.
Hij wees er verder op dat het program
ma thans geen drama, maar twee blijspelen
met enkele voordrachten bevatte en ver
zocht om het oordeel niet al te streng te
vellen, omdat bij een dilettanten-vereeni-
ging onverwachte omstandigheden dadelijk
tot minder aangename gevolgen kunnen
leiden, b.v. een dame kan kiespijn en daar
door een eenigszins dik gezicht krijgen,
wat hier nu werkelijk het geval was,
welke dame haar rol echter toch wen sekte
te vervullen aangezien zij geen stoornis in
den gang van zaken wilde brengen.
Verder wenschte hij allen een genoeglijkon
avond, welk genoegen begon met de op
voering van het één-bedrijvige kluchtspel
met zang: „De zuster van Jocrisse," dat
wel goed, maar door vlugger spel, nog be
ter vertoond had kunnen worden. Ook moet
Dien zich niet zoo letterlijk aan de boeken
taal, maar ook rekening met de spreektaal
houden, zonder daarom tot 't platte te ver
vallen. Tevens moet het elkaar in de rede
vallen, door het spreken met halve zinnen,
vlotter zonder groote hapering, geschie
den, enz.
Op dit stuk volgde een humoristische-
voordracht door een zestal als dienstboden
gekleede dames: „Het Arbeids-contract,"
waarmee veel bijval verworven en een pret
tige stemming opgewekt werd.
Jammer echter kwam in die stemming
tijdens de pauze een treurige omkeer. Im
mers reeds onder het spel gedroeg zich een
der aanwezigen, naar hij voorgaf was hij
geïntroduceerd, maar eeü kaart vertoonde
hij niet, zoodat men vermoedde, dat hij on
gemerkt de controle was gepasseerd
zoodanig, dat hij door een bestuurslid werd
aangesproken en, tot stilte aangemaand,
wat hij echter met allerlei onhebbelijkhe
den beantwoordde, hetgeen ten gevolge
had dat hij uit de zaal met een kennis
die hem kwam bijstaan verwijderd werd
hetgeen nu juist niet zoo heel gemakkelijk
ging, want de geheele zaal stond, om zoo te
zeggen, op stelten, en vele dames hadden
zelfs een toevlucht op het tooneel gezocht.
Dit voorval, dat der Yereeniging of haar
leden niet kan worden aangerekend, moge
een waarschuwing voor andere vereenigin-
gen zijn om met introducties niet al te licht
vaardig te handelen.
Na de pauze welke door het incident
langer dan gewoonlijk duurde; het was
reeds middernacht geworden zouden nog
eenige voordrachten en het blijspel „Papa
gaf permissie" gegeven worden. Ze moeten,
naar we vernamen, goed hebben voldaan.
Op de uitvoering volgde nog een bal.
Een collecte voor Schoolkindervoeding"
bracht f 6 op.
Betrekkelijk nog onverwacht spoedig
is Zatemamiddag de burgemeester der ge
meente Delft, de lieer Frans Marius de Vries
van Heyst, in den ouderdom van ruim 74
jaren, overleden.
Slechts enkele dagen is de ontslapene aan'
het ziekbed gebonden geweest. De raads
zitting van 23 Februari j.l. werd nog door
hem gepresideerd, en al was het hem dien
middag aan te zien, dat hij met inspanning
van alle krachten den voorzittersstoel in
nam, zoo schrijft men uit Delft aan de
„N. R. Ct." hij stond er nu eenmaal op
het werk zelf te doen, zoolang dat hem
maar even mogelijk was. Want hij was man
van hooge plichtsopvatting en in dat op
zicht was hij zijn ambtenaren een nooit
falend levend voorbeeld. Eiken dag, met
do klok van tienen in den voormiddag, kon
men de kloeke, rijzige en krachtige gestalto
van den burgemeester den voornamen in
gang van het raadhuis zien binnengaan, en
werden de dagelijkschc bezigheden aange
vangen. En ook het schijnbaar geringe werd
dcor hem met onverminderde zorg behandeld.
Als voorzitter van den gemeenteraad had
hij voortreffelijke kwaliteiten. Hij had, bij
wijze van spreken, de vergadering: in do
handmen voelde don invloed van zijn krach
tig presidium.
Precies op het aangekondigde uur viel
de voorzittershamer, ten toeken, dat de ver
gadering werd geopend. Zijn leiding was
volstrekt onpartijdig. Hij was war9 van
het oudere régime, maar heeft het verstaan
zich aan gewijzigde toestanden aan te passen.
Hij trad niet in wijdloopige discussie mot
den raad, maar verhief met ernst zijn waar
schuwende stem, als de raad een beslissing
stond te nomen, naar zijn oordeel niet in
het belang dor gemeente.
Naar de aanhankelijkheid van de massa
heeft hij nooit gestreefd; zij liet hem vol
komen koud; hij was dan ook niet populair,
zooals men dat ploegt te noemen. Toch: Wio
do gave bezat hem zijn belangen helder en
kort voor te dragon, vond in dezon burge
meester een streng vormelijk, maar hoogst
welwillend man. De stroefheid was sleohts
uiterlijk en moor eigenschap van de hoogte,
waarop hij do waardigheid van hot ambt
liield. Wellicht was zij nog oen gevolg van
het militaire gevoel, dat den ontslapene was
bijgebleven uit zijn loopbaan in die richting.
Oorspronkelijk toch was hij voor het leger
bestemd; hij genoot zijn opleiding bij het
instructiebataljon te Kampen, maar nadat
hij den rang van lsten-luitenant der infan
terie had bereikt, nam hij plaats in de bur
ger-maatschappij en werd met ingang van
1 November 1S72 tot burgemeester van Delft
benoemd.
Do overledene was 27 November 1835 to
's-Gravenhago geboren.
Bij zijn 25-jarig ambtsjubileum, in 1897,
heeft de burgerij van Delft, hem waron
gehuldigd en op zijn 70ste jaar heeft hem
de Raad, door do aanbieding van een ge
denkpenning, het bewijs willen leveren, dat
het college zijn onpartijdige leiding zeer
hoog waardeerde.
Do overledene was Curator der Technische
Hoogcschool en ridder in do orde van den
Nederlandschen Leeuw.
Delft heeft in hem ceu goed burgemeester,
de Raad een voortreffelijk voorzitter ver
loren.
Naar aanleiding van dit overlijden is de
gemeenteraad opgeroepen ter vergadering te
gen hedenmiddag te drie uren.
In de Zaterdagnamiddag gehouden ver
gadering van den gemeenteraad van Rot
terdam nam het in de vorige vergadering
toegelaten lid van den Raad, dr. D. P.
Hoyer, na in handen van den voorzitter do
vereischte eeden te hebben afgelegd, zitting,
nadat de voorzitter hom heeft geluk ge-
wenscht met zijn benoeming.
Ingekomen was een schrijven van 'den
wethouder Van Citters, waarbij deze tegen
1 Juli a.s. ontslag neemt als wethouder. Dit
werd voor kennisgeving aangenomen-
De hierna aan de ord© komende verkie
zing van een wethouder had hot volgende
verloop
Uitgebracht bij de eerste stemming op mr.
A. de Jong, (a.-r.) 19 stemmen, op den hear
C. van Dorp (lib.) 19 stemmen, op den heer
H. Spiekman (s.-d.) 3 stemmen en blanoo 1
stem.
Bij de daarop gevolgde herstemming wa
ren uitgebracht op den heer Van Dorp 23
stemmen, op mr. A. de Jong 19 stemmen,
blanco 1.
Gekozen is dus do heer O. van Dorp,
die, den Raad dankzeggend voor dit blijk
van vertrouwen, de benoeming aanvaardde.
Daarna benoemde de Raad tot rector aan
het Erasmiaansch Gymnasium dr. J. J. G.
Vürtheim, te Utrecht.
In de vergadering ontbraken mr. Muller,
mr. De Jong en de heer Van Rossem.
Omtrent de wethoudersbenoeming deelt
men aan de „N. R. C." mede:
De linkerzijde heeft me»t de rechterzijde
overleg gezocht omtrent den persoon van
den candidaat voor het wethouderschap,
daar er bij haar een sterke strooming be
stond, om de benoeming van een lid der
rechterzijde te bovorderen. Dit overleg heeft
niet tot overeenstemming geleid, daar na
mens de rechterzijde verklaard werd, dat
men geen ander wenschte voor te drogen
dan mr. A. de Jong, tegen wiens candida-
tuur bij de linkerzijde bezwaar bestond.
Dr. J. J. G. Vürtheim, benoemd tot reo-
tor aan het Erasmiaansch Gymnasium, heeft
in uitgebreiden kring de aandacht op zich
gevestigd door een reeks van met gloed en
geest geschreven ,,Gids"-artikelen over
Griekenland.
Het „U. D." schrijft:
Is Rotterdam met deze keus geluk te
wenschen, voor het Utrechtech gymnasium
betcekent do benoeming een verlies. Onge
veer acht jaren is dr. Vürtheim aan hot
gymnasium te Utrecht verbonden geweest;
toen dr. Singels in 1902 rector werd te
Utrecht, kwam tegelijkertijd de benoeming
van den heer Vürtheim tot oonreefcor. Deze
was toen leer aar aan het Haarlemsche gym
nasium en daarvóór tijdelijk verbonden aan
het gymnasium te Leiden. Met leedwezen
ziet men hem te Utrecht vertrekken, al
verheugt men zioh van harte in zijn promo
tie..
Uitslag der aanbesteding voor het ma
ken van de gobouwen benoodigd tot de
oprichting van een. Graanmaalderij voor de
Coöperatieve Landbouwvereeniging „De
Volharding" te Bleiswijk. (Begrooting
f21,500.)
C. Koerts, Benthuizen, f25,440; M. J.
Bree-dveld, Oud-AlbLas, f31,550; J. H. de
Wilde, Gouda f23,743; H. de Groot, Al-
blasserdam, f 23,350; P. Bokhoven, Gouda,
f23,310; W. van der Lecq, Bleiswijk,
f23,200; C. Brand, Dubbeldam, f 23,171;
L. Dekker, Zevenhuizen, f 22,880; G. Saar-
borg en B. Donker, Zevenhuizen, f 22,650;
P. den Toom, Rotterdam, f22,650; M. van
der Spek, Rotterdam, f 22,500 0. van
Leeuwen, Nieuwerkerk a. cL IJseJ, f22,500;
P. Macdaneli, Rcouwijk, f21,990; J. van
der Bijl, Alphen, f21,695; A. den Ouden,
Moercapelle, f21,411; Gobrs. Dessing, Gou
da, f20,900; G. don Hoed, Waddingsvecn,
f 19,750. De gunning is aangehouden.
De heer 0. H. A. A. Engelenberg, 27
Februari te Kampen overleden, heeft o. a.
gelegateerd, aan, do gemeente Kampen.
lo. f 10,000 voor het onderhoud van de
algemeene begraafplaats;
2o. f 200,000 voor den bouw van oen ge
sticht van ouden van dagen, een nieuw
ziekenhuis of iets dergelijks.
Aan de gemeente IJsselmuiden f 100,000
voor de stichting van een, instelling voor
zieken of ouden van dagen, tevens voor
dc gemeente Wilsum en Grafhorst.
Verder zijn nog de volgende legaten ver
maakt: f 5000 aan do diaconie der Nederd.-
Herv. Gemeente to Kampen; f 2000 aan
het R.-K. parochiaal armbestuur aldaar;
f 1000 aan het Israëlietisch armbestuur
aldaar; 4000 aan do diaconie der Nederd.-
Hervormde Gem. voor de burgerlijke go-
meenten IJsselmuiden en Grafhorst; f 2000
aan de diaconie dor Nederd.-Hervormde
Gem. van Wilsum, cn 1000 aan het R.-K
parochiaal armbestuur te IJsselmuiden.
Alles vrij van rechter, en kosten.
Het Haagschc Corr.-Bureau meldt:
Monseigneur D. Gualterie, auditeur bij de
pauselijke legatie te Brussel, is to 's-Gra-
venhage aangekomen ter tijdelijke vervan
ging van mgr. Giovannini, zaakgelastigde
a. i. van don Heiligen Stoel te 's-Grnvcn-
hage, en heeft zijn opwachting gemaakt aan
den Minister van Buitcnlandsoho Zaken.
Do nieuw aan gek om en prelaat heeft intrek
genomen in het gebouw der internunciatuur
aan het Be zuidenhout.
De gewone audiëntio van den Minister
van Landbouw, Nijverheid en Handel zal
op Woensdag 9 Maart e.k. niet plaats heb
ben.
Men meldt uit Haarlem. Alweer is een
dor openbare scholen zoo ontvolkt, dat
B. en Ws. voorstellen haar met 1 April
te 6luiten en vijf onderwijzeressen en onder
wijzers te ontslaan.
De minister van waterstaat, do heer
Regout, en de minister van landbouw, nij
verheid en bande), do heer Talma, zijn Za
terdagmiddag van hun bezoek aan de doC.
watersnood geteisterde streken in Friesland
en Ovcrij8él in Den Haag teruggekeerd.
Bij resolutie van den minister van ko
loniën, is jhr. mr. O. E. W. Six, commies
bij het departement van koloniën, ter be^
schikking van den gouverneur-generaal
van Nederlandsoh-Indie gesteld, tei\ einde
voor den tijd van 3 jaren, of zooveel longjcr
als wenscholijk mocht blijken, te worden!
geplaatst ter Algemeene Soretario U- Bui*
tenzorg, St. -Ct.
HAZERSWOUDE. Toen de landbouwer
V. en zijn echtgcnoote gistermorgen naar
de late kerk zouden gaan, trof hun heft
ongeluk, dat het paard, door een kleinig-
heid geschrikt, in de sloot sprong. Van naaji
do kerk gaan was toen geen sprake
De menschen moesten direct naar huis, om
zioh van andere klecrcn te voorzien. Dik
maal had hot ongeluk in do Loote plaats.
Eon poosje goloden overkwam zoo iets d<*v-
zelfden landbouwer onder Boskoop.
NOORDWIJKERHOUT. Dat bij eon groo6
ongeluk nog wel eons eon golukjo koran,
bleek dezer dagen.
De eigenaar J. M. van do Weetlandsohe;
schuit, die, zooals reeds vermeld, in do
vaart onder dozo gemeente is gozenkon,
stond Zaterdag met een treurig gezicht bij
de plaats, waar zijn vaartuig had gelogen,
en waarvan nu slechts do top van den raast
en een gedeelte der lading te zien was.
Toevallig komt juist een schipper me*
oen motorschuit voorbij. Hij stopt op de
plaats des onheils cn maakt met J. M.. een
praatje. Deze klaagt zijn nood cn vertelt,
dat hij geen raad weet, daar uij genood
zaakt wordt do schuit zoo spoedig mogelijk
te doen lichten wat hem f 80 moet kosten.
Voor een armen 6ohipper een heel kapitoai.,
„Nu," zegt do motorsohipper, „ik weet
48)
„Hoe?"
„Hm
„Ik zal hem uitdagen", zei Gruel plech
tig. „Nadat ik tot zoo ver alles zoo schit
terend heb klaargespeeld, wil ik nu niet
gedwarsboomd worden."
„Neen", zei Tadislov. „Wij zijn niet van
plan ons door een deur t© laten tegenhou
den. Wij zullen het slot kapot schieten. Wie
bekommert zich om de vrouwen?"
„Ik", zei Katkin kalm.
De anderen zwegen dadelijk. Katin was
zoo'n machtig bondgenoot, dat hij niet te-
tegengesproken mocht worden,
„Wat is jouw voorstel?" vroeg Slende-
reff.
Katkin haalde zijn schouders op.
„Ik heb geen voorstel", zei hij; „ar
moet alleen niet geschoten worden, voor
dat de dames er uit zijn. De Prins is er
en kan niet ontsnappen."
„Maar we kunnen niet ecuwig wachten",
zei Slendereff
Katkin keek verstoord. Hij begon zich
niet op zijn gemak te voelen. Zijn' eer
zucht en liefde kwamen elkaar in den weg.
Het was onmogelijk om een middelweg- te
vinden, want ze zouden van Scylla in
Charybdis vervallen. Vera was daar binnen,
en de revolver van Gruel zou haar mis
schien voor altijd verminken. Katkin was
vast besloten, dat hij ieder mogelijk gevaar
in dezo richting zooi vermijden.-
„Kunnen wij hem er niet uitlokken?" zei
Tadislov.
„Laat mij even denken", zei Gruel. „Ik
za-1 er wel gau,w iets op vinden."
„Zooals ik al zei", zei Tadislov, „we moe
ten hem er uit lokken."
En binnen in de kamer? De Prins had
al een van zijn revolvers aan Alexis gege
ven, en dus waren ze gewapend.
„Wij moeten vechten," zei Alexis.
De Prins knikte en keek naar de dames.
Iedereen vond hen een bron van angst, en
prins Alexander begon te vreezen, dat
prinses X. haar dochter niet zoo gauw zou
zien als hij verwacht had. Tot op een ze
kere hoogte was hij nog niet achter het
komplot, en dit verhoogde zijn onrust. De
Prinses had geen woord gesproken. Het
geheim van haar bezoek aan Renaria yas
zoo ruw verbroken, dat zij haar toevlucht
nam tot zwijgen.
Het leek haar het eenige middel.
Vera had haar nauwkeurig gadegeslagen,
wat misschien natuurlijk was, en na een
poos fluisterde zij tot Alexis:
„Wie is zij?"
Alexis, die begreep wat zij bedoelde, wei
gerde het te raden. Hij schudde zijn hoofd
om zijn onwetendheid te toocen.
„Is... zij het?" vroeg Vera, bleek en be
vend.
Het was nu Alexis' beurt om comedie te
spelen, en hij keek haar verbaasd aan.
„Zij... wat voor een zij?" fluisterde bij.
Maar Vera scheen het te voelen, en hoe
wel zij zich ©enigszins verdrietig voelde,
had zij toch een oogenhlik van vergeeflijken
trots, toen zij bedacht, dat men haar mooi
noemde. Eens riep de Prinses „Sandro", en
het hinderde Vera, hoewel zij het zelf moei-
lyk gevonden zou hebben, om uit te leg
gen, wat zij voelde. Sandro te verliezen
scheen nog harder te zijn dan zij verwacht
had.
Do Prins was ook niet op zijn gemak.
Toen hij van Vera naar prinses Marie
keek, voelde hij zich beschaamd. Hij zag
zijn liefde en zijn eerzucht een anderen kant
opgaan, en het was onmogelijk den mid
delweg te nemen en bovendien was er
groot gevaar voor zijn bestaan als vorst;
ja, zelfs voor zijn leven. Maar dit per
soonlijke gevaar maakte hem niet bang,
want hij had een goede eigenschap: veel
moed.
„Krak! Krak!"
De dames waren niet gauw bang, of zij
zouden het uitgegild hebben; nu staarden
zij verwilderd naar de deur. De Prins greep
naar zijn revolver. Alexis zei:
„Wat maken zo een lawaai 1"
„&rak! Krak!
Slendereff had een uitweg gevondeii Hij
stelde voor, dat do deur ingetrapt zou wor
den, en de kamer bestormd, maar dat de
aanvallers hun revolvers niet zouden gebrui
ken, zoodat er heelemaal geen gevaar voor
de dames zou zijn.
Een groote hamer en een paar palen wer
den te voorschijn gehaald, en een van Kat
kin s mannen was nu de deur, die niet veel
weerstand beloofd te bieden, aan het ra-
meien.
„Ik ben bang, dat de deur het niet uit zal
houden", zei de Prins, en hij keek naar de
dames.
„Het zal toch nog moeilijk zijn om ons
te bestormen, zonder iemand te kwetsen,"
zei Alexis.
„Kunnen w© niet ontsnappen? .Wat wil
len ze toch?" zei prinses Marie tegen den
Prins.
„Ik weet het niet: er is het een of ander
laf komplot op handen. Het zijn geen
gewone roovers."
KrakDe deur was gespleten, on er was
een gat in, groot genoeg om eens mans
hand er door te laten.
„Zij zullen er gauw in zijn," zei de Prin
ses, die het meest beangst scheen te rijn,
hoewel zij geen zweem van lafheid toonde.
„Als wij er maar uit konden komen", zei
Alexis en hij keek naar het raam.
„Misschien zouden ze jullie vrij laten
gaan, als ik mijzelf overgaf," aei de Prin9
Vera legde haar hand op zijn arm.
„Neen", zei zij. „We zullen ons zoo lang
mogelijk verzetten."
De Prins wilde handelend optreden. Hij
keek haastig rond, of er misschien nog er
gens andere verweermiddelen waren, die
waren over het hoofd gezien.
„Wij konden hier een andoren, moeilij
ken doortocht maken," zei hij.
„Het bed", zei Vera.
Alexis stond boven op een stoel uit bet
raam te kijken, maar hij sprong naar bo
neden, om het bed in een prachtige barri-
kade te helpen veranderen.
„Het zal wat tijd en moed kosten, om
ons nu te bestormen", zei de Prins, die
klaarblijkelijk den dames wat moed wilde
geven, want het lawaai en gegil buiten de,
deur waren wel in staat om iemand zenuw
achtig te maken.
De deur gaf spoedig niet veel weerstand
meer. en het gebrul van Gruel en Tadislov,
en het gebrom en de opmerkingen van do
andere mannen maakten de belegerden erg
ongerust,.
„Ik wou, dat wij door het raam kondeil
ontsnappen", zei Alexis.
„Als we konden", echode de Prinses.
Vera en Sandro sloegen haar beiden ga«.
de. Zij scheen rich het lawaai niet erg aan
te trekken. Krak I De deur was niet moer.
Do mannen buiten maakten nu een ontzet
tend leven en men kon Gruel cn Tadislof.
boven alios uit hooren.
„Daar gaat hijNog een slag voor dei
vreemdeling!" gildo Gruel.
Tadislov ging op dcnzelfden toon voorts
>»N°g voor den Rustemburger I Ntt
gaan we naar binnen 1"
Toen de deur cr uit was, werden de lafi«
ge palen gebruikt om dc meubelen, die nieft
lang weerstand boden, op rij te schuiven*
Het was een opwindend oogenblik.
Do Prins voelde, dat hij niet langer lij
delijk kon afwachten. „Halt!" riep hij nik
„Den eersten man, die binnen komt, schlo?
ik dood."
Hij werd in de rede gevallen door htó,
gelach van Gruel en Tadislov.
„Bovendien beveel ik jullie terug to tre&
ken" vervolgde de Prins.
„Dat is een grap", zei Gruel. „Wij bo>rC*
len u om er uit te komen."
Tadislov lachte. „De Rustemburger bd*
veelt", zei hij ironisch. „Kom, vooruit, v»
moeten gaan bestormen."
(Wordt vervolgdij-
