No. 15341.
LEIDBGH DAGBLAD, Woensdag* 23 Februari. Tweede Blad.
Anno 1910,
PERSOVERZICHT.
In „De School", liet orgaan der hoof
den van scholen, wordt de actio van ge
meentebesturen naar aanleiding der
rede over do neutraliteit van den voor
zitter van den E. v. N- 0. besproken. Het
blad schrijft dan
Al achten wij de actie te Leiden en te
Rotterdam, als rechtstreeksch antwoord op
de Eondsraotie, volkomen verklaarbaar, on
ze instemming schenken wij haar niet.
De heer Pers wilde den Leidschen ltaad
het oordeel doen uitspreken, dat de abso-
lule-neutraliteits-mannen zich niet wen-
fichen te storen aan de wet, ja zelfs in
strijd met haar willen handelen. Dat oor
deel zal zonder twijfel, waarschijnlijk nog
vóór het uitgesproken wordt, protest van
die zijde uitlokken. [Onze lezers kennen het
lot van de motie-Pera. Red. „L- D."). In de
wet toch wordt nergens van „vaderlandslief
de," noch van „Oranjegezindheid" gespro
ken. Hoogstens kan men zeggen, cn do
Hoof den verecni ging is er wei het eerst bij
geweest, omdat, in zijn beginselverklaring,
duidelijk uit te spreken dat de absolute
neutraliteit tegen den geest der wet in
gaat. Dat is reeds erg genoeg, maar men
kan, in deze toere aangelegenheid, zich niet
te voorzichtig uitdrukken.
Zoo zouden wij ook bezwaar maken togen
'een onderzoek naar de „geestesrichting" van
sollicitecrcndd onderwijzers; dat riekt ons
te veel naar de inquisitie, cn deza '5 ons
land van oudsher gehaat geweest. De open
bare school mag haar dienaren kiezen uit
alle geestesrichtingen. Alleen mag geëischt
worden» dat do onderwijzers zich bereid
zullen verklaren, zich op dc school te
gedragen, zooals- de overgroote meerderheid
van ons volk verlangt en verwacht. Wor
den vadcrlandscho liederen, Oranjeliedjes
daaronder begrepen, op school ingestudeerd,
dan hebben zij onvoorwaardelijk daartoe
hun medewerking te verleensn Worden
cr. op school, nationale feesten gevierd,
dan moet op hun steun kunnen worden ge
rekend, alles, natuurlijk binnen do gren
zen van het betamelijke. Wie daartegen
bezwaar maakt, mag niet benoemd wor
den, of moet, is hij eenmaal benoemd, wor
den ontslagen. Dat mag hard zijn, het is
noodzakelijk. De handhavers der wet mogen
daden eischen en daden verbieden, maar de
gezindheden, de geestesrichtingen der on
derwijzers vallen buiten hun rechtsgebied.
Do Rotterdamscho circulaire kan ons
fevenmin behagen. Onze ernstige grief tegen
dat geschrift geldt de bedreiging tegen het
optreden buiten de school. Zeker, wy kun
nen ons een zoodanig optreden denken,
dat dulden zwakheid zou verraden, maar
het niet aannemelijk achten, dat een onder
wijzer in de school in strijd zal handelen
met wat 'hij buiten do school in het open
baar zegt of schrijft, dat gaat ons veel te
ver.' Zoü, om een enkel geval te stellen,
ccnopenbaar onderwijzer in een vakblad
niet meer mogen schrijven, dat naar zijn
moening de schoolopvoeding eerst dan tot
haar recht kan komen, als liet godsdienst
onderwijs er een integreerend bestanddeel
van uitmaakt? Volgens B- en Ws. van
Rotterdam zou zulk een betuiging hem
ongeschikt maken, om aan do overheids-
school werkzaam Ic zijn, daar immers de
wet, in art. 35, al. 4, het godsdienst
onderwijs aan do godsdicnstleerareu over
laat. Laat men toch bedenken, dat alge
meen© voorschriften, als deze Roltordam-
sclie circulaire, gelijk zijn aan twocsnijden-
do zwaarden, waarbij liet van te voren nim
mer to voorspellen valt, welke kant het
scherpste snijden zal. Van dc onderwijzers
mag eerbied voor dc wet gevorderd worden
in haar practische toepassing, maar in
zijn waardeering van dc wet als zoodanig
moet hij vrij blijven. Ook de rechter mag
immers een wet wol afkeuren, mits hij
haar slechts rechtvaardig toepasse.
En dan nog iets! Laat men toch kalm
jan zinnen blijven! Hoe uiterst gering is
niet hot aantal overtredingen in do school.
Krachtig ingrijpen, waar zij aangetroffen
worden, zal goed werken, maar uittartend
optreden werkt altoos verkeerd. Men geloovo
ons, de absolute-neutralitcits-mannen zetten
op vergaderingen wel oen grooten mond
op en nemen vuurroode moties aan, maar
in de school zijn zij zoo mak als \vat„Al
les laten zeggen, niets laten doen" is zulk ven
.verstandige regooringstactick. Tegen het
„zeggen" opkomen late men aan het pu
bliek over. Dat heeft zich immers ook hier
niet onbetuigd gelaten. Dc geharnaste hulp
van dreigende moties en uittartend© circu
laires liceft dc openbare school niet" van
aioode.
In „Stemmen voor Waarheid én
V re dc" laat dr. Bronsveld zich aldus
hooren
Wanneer men uitschakelt alle onderwer
pen, tegenover welke deze onderwijzers neu
traal willen blijven, d, w. z. waarover zij
fcich in 't geheel niet uitlaten, dan behoudt
men niet veel over; althans niet veel, dat
in het hart van klein en groot geestdrift
kan cn mag verwekken. Een tel raam zal
in hun school van meer beteeken is wezen
dan dc Tien Gebodenen het skelet van
een voorwereldlijk dier zal den kindoren.
worden vertoond als belangwekkender dan
de beeltenis, van dc Vorsten uit het Huis
van Oranje.
Wij vinden deze neutralisten verschrikke
lijke mcuscken. De gedachte, dat honderden
kinderen van ons volk aan deze mannen eu
vrouwen worden toevertrouwd, is moer dan
droevig.
Wij zien hier eon der consequenties, waar
toe de wijze, waarop ten oazent de school
strijd werd gevoerd, wel leiden moest. Wij
betreuren nog altijd de mc-tliode. welke de
heer Groen heeft, gevolgd in den school
strijd. Wat deze leider, op wien thans bijna
ieder, die niet liberaal wil wezen, zich be
roept, brandmerkte els dienstvaardigheden
der praktijk, hebben wjj niet altijd kunnen
afkeuren.
Openbare onderwijzers, die hun school met
een gebed openden, eu een tekst op het
bord schreven, brachten wij niet aan bij
den heer Groen als mannen, tuin wie deze
„praktijken" moesten verboden worden. Maar
hoe slechter de openbare school werd, hoe
meer kans de bijzondere school had van
leerlingen te trekken, zoo dacht men. Nu is
het dan zoo ver gekomen, dat op vele
lagere staatsscholen het onderwijs is door
trokken van oen geest, dien wij slecht noe
men, on toch blijft oen groot deel van ons
volk aan die inrichting gehecht. Was liet
niet beter geweest christelijk gezinde onder
wijzers naar de openbare school te zénden,
en haar te behouden zoo lang mogelijk Maar
de vrienden van "bijzonder christelijk onder
wijs hebben er met véle doctrinaire libera
len en radicalen op gelet, of d? „neutrali
teit" wel streng genoeg werd gehandhaafd;
en nu verkondigt do heer Ossendorp, dat
zij inderdaad de Noordpool van d^.t ijzige
terrein hebben bereikt.
Thans zint de heer De Savornin Lobman
op „dienstvaardigheden der praktjjk", cn
dat verblijdt ons. Het geschiedt beter laat
dan nooit, Tegenover het drijven der sekten
hebben wij het recht der natie, op christe
lijk onderwijs steeds verdedigd, en waar
het een eisch des gewetens was, meegewerkt
naar ons vermogen a-in zijn bloei.
Maar thans is het meer dan ooit de plicht
van alle ouders, die niet los zijn van God,
om het voortwoekeren van sociaal-democratie
en materialisme op de ojoenbare school te
stuiten. Waar men de staatsschool ni.-t „leeg
kan pómpen", trachtte men haar tc bren
gen onder den invloed van christelijke be
ginselen. Nóg is liet tijd om veel kwaads
to keeren cn te verhelpen.
De „N ieuwe Rotterdamscho Com
r a n t" heeft van verschillende zijden de
aanmerking ontvangen, dat in haar arti
kel over de aanschrijving van B. cn Ws.
van Rotterdam, onbesproken is gebleven de
zinsnede:
„Wij mogen en zullen niet aarzelen om,
indien ons uit het optrcdcQj uit het doen
of nalaten van een onderwijzer blijkt, dat hij
in de school niet in den bovenvermelden
geest lean of wil werkzaam zijn, te doen
wat noodig is om hem uit de school te
verwijderen. Wij moeten hierbij voegen, dat
ons dit ook kan blijken uit zijn optreden
buiten de school in het openbaar, uit de
openbare uiting zijner meening, mondeling
of schriftelijk. Want wij kunnen niet aan
nemen, dat een onderwijzer in de school zal
handelen in strijd mei hetgeen hij buiten
de school in het openbaar verdedigt."
De „Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant" zet daarom in een nader artikel
haar oordeel omtrent d--ze zinsnede uiteen.
Het blad heeft liet "a anvankelijk niet noo
dig geoordeeld, dat te doen, omdat liet in
deze zinsnede geen aantasting van de bur
gerrechten- der onderwijzers kan zien, maar
liaar hoeft opgevat als een medcdoeling van
B. en Ws., dat zij zich verzetten zuilen
legen de leer, dat een ambtenaar zou zijn
tc splitsen in twee lichamen, waarvan het
eene ambtenaar is cn zich ais ambtenaar
heeft tc gedragen met in-aclit-nèming van
alle reserves, die het ambtelijke meebrengt,
terwijl liet andere den particulieren per
soon zou omvatten, die in zijn doen cn laten
zoo vrij is als een vogel in de lucht-
Is dat nu zoo erg? vraagt liet blad. B.
en Ws- zijn met hun verzet tegen dc leer
gaan staan aan de zijde, waar zich oen
ieder bevindt- tot hij zelf de ambtenaar
is, welke in het gedrang komt, en daarom
gaarne zijn particuliere persoon naar voren
gebracht ziet.
En het herinnert ten bewijze van die be
wering aan dr. Kuyper. die in de decoxalie-
kwestie, toen iedereen voelde, dat ambte
naar en burger nu eenmaal niet zoo afzon
derlijk uit denzclf'den persoon kunnen wor
den gesneden, van andere meaning bleef; aan
liet geval Lindeman, die als „particulier"
persoon dingen had gezegd, die de toen
malige Ecgeering kwalijk nam van den
„ambtenaar", aan „H et Vol k", dat „mi
nister" Regout kwalijk nam dat hij zich
mengde in de verkiezingen.
Zoo zouden er, zegt de „N ie-uwe Rot
terdamscho Courant", tallooze voor
beelden zijn aan tc halen, waaruit blijkt,
dat de stelling altijd onderschreven wordt,
zoolag zij maar op anderen betrekking lieaft,
cn dat eerst, wanneer do toepassing der stel
ling op ons zeiven. of bij ons in de buurt
zal plaats hebben, dc instemming overgaat
in verzet.
Het blad ziet in die aanschrijving in liet
minst niet een aanranding van de burger
lijke vrijheid. Ook na de circulaire mogen
de onderwijzers vergaderen, schrijven, rede
voeringen houden en zic-h vercenig.?.n, zoo
veel hun goeddunkt. Slechts zullen zij daar
bij in acht hebben te nemen, dat zij' amb
tenaren zijn, en, omdat zij ambtenaren zijn,
nu eenmaal eenige reserven hebben in acht
te nemen, waar een particuliir persoon dat
niet- behoeft te doen. Maar die reserven
hadden zij ook vroeger in acht te nemen,
al ware het, dat het toen nog niet met zoo
vele woorden in een circulaire stond. Deze
heeft in dit opzicht niets veranderd hoe
genaamd.
Een van degenen, die ziek tot het blad
richtten, verzuchtte: Hadden wij maar ccn
wel lot regeling van dc rechten der amb
tenaren, dan konden zulke Russische aan
schrijvingen niet plaats hebben! Dczi schrij
ver vergat blijkbaar, dat in zulk een wet
ook dc plichten der ambtenaren worden om
schreven. Zoo bepaalt bijv. de Duilsche wet:
„Ieder ambtenaar heeft den plicht, door zijn
gedrag in cn buiten den dienst zich de
achting, die zijn beroep meebrengt, waardig
te betooncn." En een van de voortreffelijkste
schrijvers over het Duitsche staatsrecht. La
band, toekent hierbij aan: Hieruit blijkt,
dat een ambtenaar, hoewel liij zijn ambte
lijke verplichtingen zonder fout nakomt,
door zijn gedragingen buiten den dienst zijn
ambtsplicht kan schenden.
Ziedaar wat nu te Rotterdam nog eens
door B. en Ws. in herinnering gebracht is.
De stelling, dat wie zich in een orga
nisatie bevindt, bij zijn-schrijven en spreken
cn handelen tegenover die organisatie zekere
reserven heeft in acht te nemen, gaat ook
in het nict-ambtelijke wel op. Do Tribu-
nistcn, die dit niet in het oog hielden
werdca „de straat op gejaagd". Spiekman,
Troelstra en zoovelen meer waren toen van
de juistheid der stelling terdeeg overtuigd;
zij gold voor hen als axioma. Maar Wijn
koop, Ceton en .Van Ravcstcyn maakten be
zwaar
En u u schrijft de heer Spiekman weer
woedende stukken iq verschillende kranten
legen B. en Ws.
En nü gaat uir. Troelstra een vurige re
devoering houden over de wijze, waarop „do
burgerrechten der onderwijzers met voeten
gelredeq"' .worden 1
In „Do Residentiebo de" lezen
wij onder het hoofd Socialis tischo
scholen:'
Deze komen niet.
Te oordeelen ten minste naar volgend
stukje van H. S(piekman) in „II o t
V o 1 k":
„Het zijn thans niet alleen meer <le antj
rovolutionnairen, het zijn ook de liberalen,
die ons komen zeggen, dat, wanneer ons
de openbare school niet langer aanstaat,
wij maar zelf een school moeten oprichten.
Dat zouden da keeren wel willen 1 Dan
waren zij van voor hen lastige menschen
op gemakkelijke wijze af.
Maar daarop zullen ze tevergeefs ho
pen. Niet omdat wc, indien het voor oiiië
beginselen noodig bleek, hot niet zouden tot
stand kuimen brengen: in opoffering voor
partij en beginselen behoeft de sociaal-de
mocratie voor niemand onder te doen.
Doch ze zullen daarop tevergeefs wachten,
omdat wij geen sektaristen zijn, ja, van
het sektarisme juist de gr >otste bestr ij-
d e r s zijn! Zoo min als wij een begin van
verlossing zien in socialistische kolonies,
zoo min zien we een begin van geestelijke
be\ rijding en wedergeboorte in socialistische
scholen. Wij willen juist i n dc maatschap
pij blijven, b ij de massa, i n de machts
feer van het kapitalisme, en van daar uit
het proletariaat tot een macht vormen. Eu
wij blijven in de openbare lagere school,
juist omdat het de staatsschool is, en wij
eischcn, on zullen b 1 ij v e n eischen, dat
de staatsschool het instituut zij voor a I-
g e m e e n e ontwikkeling, voor alzijdige
vorming; en wij eischen daarbij, dat,
waar de strijdende arbeidersklasse even
goed een deel i s van de maatschappij, en
stellig een meer onmisbaar deel dan de
machthebbers van dit oogeliblik, zij ook ge
lijkwaardig zal worden behandeld, en de
openbare-, de staats-, de ook door haar
mec-betaalde openbare school geen in
strument wordt, tegen haar en haar toe
komst gericht."
Alzoo: do socialisten „blijven i n de
openbare lagere school, juist omdat het de
staatsschool is", cn „de strijdende arbei
dersklasse" eischt daarbij, dat die
school „geen instrument wordt, tegen
haar en haar toekomst gericht."
Nu is er tot dusverre geen sprake var»,
de openbare school tot dergelijk „instru
ment" te vervormen. Het gaat cr alleen
om, die school te doen beantwoorden aan
haar ook door II. S. indirect erkende
roeping: „staatsschool" te zijn. Ea dan
kunnen daarin natuurlijk geen lecringon
worden geduld, tegen die roeping indrui-
schend.
Met de toekomst der „strijdende arbei
dersklasse" houdt dit hoegenaamd geen
verband behalve dan in de verbeelding
der socialisten, volgens wie alles, wat niet
roet hun inzichten strookt, togen de belan
gen dier klasse gericht is.
Er zijn echter op de „staatsschool" ook
nog wel kinderen en niet "-einig van
oudere, die er niet over denken als II. S.
en de zijnen. Moet nu met de „eischen"
dier uders liefst geen rekening worden
gehouden, opdat dc socialisten toch maar
tevreden zullen zijn?
Zoo staan evenwel do zaken niet. De
overheid vraagt zich geenszins af: Wat
„eischen" de ouders? maar wel: Welke
zijn de eischen, waaraan do overheidsschool
heeft te voldoen?.En ouders, wien het ge
geven antwoord op die vraag niet aan
staat, wel, die moeten naar eigen scholen
omzien o_ genoegen nemen met wat hun
geboden wordt.
Deze laatste weg is de gemakkelijkste
en dien slaan de socialisten dan ook maar
in, want eigen scholen bouwen, j.ooals de
rechtsche partijen deden, och, daar is iets
meer kracht voor noodig dan de socialis
ten tot dusverre aan den dag hebben ge
legd.
H S. noemt hen nu, als doekje voor het
bloeden, „van het sektarisme juist de groot,
ste b e s t r ij der s", maar vergeet daar
bij, het komt zoo beter bij dc redeneo-
ring te pas dat de socialisten eigen vcr-
cenigingen en instellingen stichten waar zij
maar kunnen.
't Is er mee als voor eenïgcn tijd met
den Esperantistenbond. „Het Volk'
keurde toen de stichting van zulk een
Roomschen Bond af, dat was „sektar's-
mé' maar.... vermeldde tegelijkertijd,
dat een socialistische in de maak was.
H. S. doezele alzoo den onwil of on
macht, om socialistische scholen te stichten,
niet weg met anti-sekt&rismc. Dit middeltje
is waarlijk al te goedkoop l
Uit den Januari-staat over de opbrengst
der Rijksmiddelen is gebleken, dat de
verhooging van den drankac-
c ij n s over de eerste maand van het jaar
de luttele vermeerdering vud f 12,000 heeft
opgebracht; een zóó gering bedrag, dat,
gaat het op die manier "door, de berekenin
gen des Ministers niet schitterend zullen
uitkomen.
Het „Handelsblad" maakte, bij zijn
bespreking van bedoelden maandstaat, de
opmerking,; dat de yerhooging financieel
weinig boteekende, en ontving van iemand,
die op.de hoogte schijnt te zijn van dc zaak
een schrijven, waaraan het volgende ont
leend is:
Na de verhooging stonden heeren sÜj'ters
voor het feit óf de glaasjes te verkleinen óf
den prijs der comsumptie te verhoogen. Het
publiek bleek van 't laatste niet gediend en
besloten werd kleinere glaasjes te geven.
Uit de cijfers, die ik, als comptablc van
een onzer grootste instellingen, vóór mij
heb liggen, blijkt, dat bij een ongeveer ge
lijke ontvangst, zooveel minder is ge
schonken, dat onzerzijds geen hooger be
drag, ja eerder nog lager, aan accijns be
taald werd.
Voegt men hier nu bij, dat in Mei a.s. dc
vergunning aan dc stationsbuffettcn ontno
men wordf, wat wederom een verlies van
duizenden veroorzaakt, dan kan men hieruit
afleiden, dat de verhooging op gedistilleerd
op lange na do raming niet zal bereiken.
Er is nu nog tij<l om de bepaling van dc
stationsbuffetten in te trekken, of to ver
dagen; daardoor zouden heeren wetgevers
het reizend publiek, waaronder zooveel
vreemdelingen, aan zich verplichten, onge
rekend de honderden, die in hun broodwin
ning worden bedreigd.
Het misbruik maken van sterken drank zal
spoedig tol het verleden bohooren. Dc lic-
'geering, in haar verwachtingen teleurge
steld, zal den accijns opnieuw verhoogen.
De drinkende gemeente, <lio aan een
standaardprijs van 5 en 10 cents blijkt vast
te houden, krijgt wederom een kleiner
kwantum, zoodat, op deze wijze voortgaan
de, dit ten laatste onbeduidend wordt, dat
van bedrinken geen sprako meer kan zijn.
Wat dan l Men zal de noodigc gelden met
een zoet lijntje trachten te krijgen en den
accijns op suiker verhoogen, zcodat de wet
juist het tegenovergestelde heeft uitge
werkt van wat de meerderheid onzer afge
vaardigden daarvan verwachtte.
Hebben wc hier inderdaad met een des
kundige te doen, dan is de werking van
den verhoogden aocijns schitterend, hoewel
niet financieel, zegt „De S ta n d a a r d".
Want te lezen, dat het misbruik maken van
sterken drank spoedig tot het vcrledcne zal
bchooren, dat het uit zal zijn met het bedrin
ken, is een zóó sohoone profetie, dat wc er
haast niet aan durven gelooven. Met het
,,H an delsblad" verheugen wij er
ons over te hooren, dat de accijnsverhooging
zulk een gunstigen invloed lieeft. Móge zij
dien behouden."
Twee aankoopesi door de £euiecute.
Zooals men weet, hebben B. en Ws. in
openbare veiling, ten behoeve van de "ge
meente Leiden aangekocht de drie perece
len aan de Hooigracht, Nos. 12, 11 en 16, to
zamen groot 3 A. 90 c.A., voor de som van
f 11,200.
Het is u bekend zeggen I>. en Ws. in
hun mcdcdeeling hiervan aan den Raad
dat commissarissen der stedelijke fabrieken
van gas en electricity it reeds lang hebben
uitgezien naar een geschikt pand, waarheen
het magazijn, dat thans in de Pietcrskerk-
Koorsteeg gevestigd h zou kunnen worden
overgebracht. Het perceel in de Pieters-
kerk-Koorsteeg toch is langzamerhand te
klein geworden en bovendien uiet behoor
lijk voor het doel geschikt. Daarbij is het
de bedoeling, dat naar het nieuwe perceel
ook oen deel van de administratie der fa
brieken zal worden overgebracht.
Zoo zullen, naar het plan van commissa
rissen, in de aangekochte perceelcn dc vol
gende dienstvertrekken moeten worden on
dergebracht:
lo. een lokaal waarin, evenals thans in
de P.-K.-Koorstecg, gaskachels, komforen,
gasbranders, enz. ter bezichtiging zullen
worden gesteld
2o. ccn lokaal, waarin electrische toestel
len zullen worden opgesteld en in werking
aan het publiek zullen kunnen worden ver
toond
3o. een lokaal, waarin dc lantaarnopste
kers zullen samenkomen voor het in ont
vangst nemen van kousjes, glazen, enz. en
voor de geregelde inspectie;
•1o. een kantoor, waarin aan het publiek
inlichtingen zullen worden verstrekt, klach
ten zullen worden in ontvangst genomen,
bestellingen aangenomen, enz.
5o. een afzonderlijk lokaaltje, waar ge
regeld gelegenheid zal bestaan om 2l-cent-
stukken in te wisselen; en
Go. een zolder, waarop in den zomer gas
kachels kunnen worden opgeborgen.
Voorts zal in dat perceel de woning van
den magazijnhouder worden gevestigd
zal daarin ook een kamer worden ingericht,
waar commissarissen eventueel kunnen ver
gaderen en ook de Directie voor het publ»ck
zal te spreken zijn
Aan al deze bestemmingen zullen de per-
ccclcn, die voldoende ruimte aanbieden,
zeer behoorlijk kunnen worden dienstbaar
gemaakt. Bovendien eigenen zij zich, door
hun ligging in het centrum der stad, uit
nemend voor die verschillende doeleinden.
Het komt B. en Ws. dan rok met com
missarissen voor, dat een koopprijs van
f 11,200 voor dit drieledig pand niet te toog
kan worden geacht. Wel zal natuurlijk voor
dc verbouwing van de perceelcn nog een
vrij belangrijke som moeten worden uitge
geven, maar dat zou bij icderen anderen
aankoop evenzeer het geval zijn.
De kosten op den aankoop vallende, be
dragen f 896.
Daarom geven B. en Ws. den Raad in
overweging den door bun gedanen aankoop
te bekrachtigen.
Tegelijkertijd bicden zij een suppletoï-
ren beirrootingsstaat, groot f 12,096, ter
vaststelling aan.
De andere aankoop betreft het. volgendel
Dc eigenaar van heb perceel Brecstraat
92, dat onmiddellijk aan het Raadhuis
grenst, heeft dit perceel voor de som van
f ll.3W.aan clc gemeente to koop aangobo*
den. -Het komt Br en Ws. voor, dat van
dit aanbod behoort te worden gebruik ge
maakt. Dc gewone motieven voor den aan
koop van aan het Raadhuis belendende per.
ceelcn golden ook hier weer. Het is vatf
belang dat de gemeente mede-zeggenschap
hebbc, waar het de vraag geldt, wie do
buren van het Raadhuis zullen zijn, cr: hcö
is wensclielijk dat de gemeente zich tijdig
van dc gelegenheid verzekore om in een
eventueel later noodige uitbreiding van oo
administratie tc voorzien. Voor ccn winko'-
pand, zeer gunstig in Lcidens eerate win
kelstraat gelegen, is bovendien dc prijs niet
bovenmatig hoog.
De door den eigenaar bedongen voor
waarden, dat hij het perceel tot en mot l
Juli 1910 kosteloos i\.l mogen blijven bewo
nen en dat in het perceel geen boter- en
kaashandel zal worden gevestigd, kunnen
naar het inzien van B. en Ws. tegen den
aankoop geen bezwaar zijn.
Zij geven daarom in overweging te be- -
sluiten tot den aankoop, ten behoeve van
de gemeente, van bedoeld perceel voor ge
noemde som en over te gaan tot de vaststel
ling van don ook hiervoor overgelegde:!
suppletoiren hegvootingsstaat, groot, met
inbegrip van dc kosten van overdracht,
f 11,845.
Ken personeel© toelage nau den
ingenieur van gemeentewerken*
Naar B. cn Ws. aan den Raad niedo.
deelen kan de salarisregeling voor den in
genieur van gemeentewerken» vastge
steld bij verordening van 0 Fe
bruari 1908, hoewel in hot algemeen
juist, toch niet geacht worden aan den to-
genwoordigen functionaris eou behoorlijke
wedde te verzckcrvi. Houdt men toch reke
ning, ccnorzijds met de ceer belangrijke
werken, welke inzonderheid in deu laat-
stcn tijd moeten worden uitgevoerd en an
derzijds met de uitnemende wijze, waarop
de ingenieur van gemeentewerken zich van
zijn taak kwijt, dan kam een salaris van
f 2000, met drie verhoogingen, telkens na
drie jaren dienst als zoodanig, van f 200,
geen voldoende bclooning worden geacht.
Onder die werken noemen B. en Ws*
de volgende: de vernieuwing van do Blauw-
poortebrug, de overdekking van het Kort-
Rapeuburg, de vernieuwing van de schooi
Gortestraat, den houw van ecu gesticht voor
idioten bij „Endegeest", de vernieuwing
van de Piel-Gijzcnbrug, enz., enz.
Met dc uitvoering van al dezo werken"
zal, onder toezicht van den directeur vait
gemeentewerken, do ingenieur worden be
last. En bedenkt men nu, dat met de uit
voering van al dezo werken een bedrag
van niet minder dan pl.m. f 500,000 zal go-
mocid zijn, dan moet voor iemand, die de
capaciteiten moet bezitten om die taak naai-
bohooren tc verrichten, cn op wien voor ecii
groot deel de verantwoordelijkheid voor oen
jichtige uitvoering zal rusten, een bezoldig
ging van f 2000 bepaald «-«voldoende wor
den geacht.
Maar ook afgescheiden van deze tijde
lijke verzwaring van zijn dienst, kwijt de
hoer Puckert zich in het algemeen op r.-oó
uitstekende wijze en met zooveel toewij
ding van zijn gewone, reeds zooveel omvat
tende taak. dat alleen daarom reeds ccn
buitengewone belooning van zijn diensten
volkomen zou gerechtvaardigd zijn.
Met de commissie van fabricage komt ha
Burgemeester en Wethouders daarom
voor, dat er alleszins reden be
staat om aan den heer Ruckert een per-
soneclc toelage te verlecnen van f -100
's jaars.
Zij geven den Raad in overweging uf
dezen zin tc besluiten en die toelage te
doen ingaan op 1 Maart a.s
Opgave van personen, die zich
Leiden hebben gevestigd.
B. Hoogeveen en gcz. H.iarlemmerstr. 273*
winkelier.
Jhr. F. L. Falek, Rijnshurgcrweg 11.
E. Uiterwijk, Acad. Ziekenhuis verpleeg
ster.
F. Visser, Witto Singel 83, dienstbode.
W. G. E ge r schot, B reestraat 2-1 kellner.
K. W. Bad te Rapenburg 5.
C. Ilijzekndoorn, Haarlemmerstraat 09,
dienstbode.
M. Kotten is, Oude vest 3.
H. C. Krom, Magdalena Moonstr. 52*
agent van politie.
Ch. A. van der Hoog, Witto Singel 88,
verpleegster.
W. P. Doovc, Gasthuis!aan 25.
J. M. Hakkenberg, Hoogewocrd 11, cou
peur.
Chr. J. A. van der Beid, Scbuttcrsstraafi
la fourier der Artillerie.
W. Harland cn gcz. Hermanstraat 13 huis
schilder.
W. Laatsman, Haarlemmerstraat 125, ka
pitein der Artillerie.
M. Meyer en gezin, Rijnstraat 21 metse
laar.
J. J. van den Ouweclen, Diaconessen huis*
verpleegster.
A. J. van Abshoven, Beestenmarkt 48*
monteur.
L. Vcrhovcn, R.-K. Par. Weeshuis, kloos.
terbroeder.
P. Amiabel en gezin, Pieter HuiberUhof
4, glazcnwasscher.
H. A. de Haas en goz. Marsdijk 37 leer-»
iing-mackinist.
NL Brcyer Stationsweg 43, dienstbode.
C. J. de Groot Morgchsingel 1 dienstbode*
Antoinette E. Di; el, Stationsweg 49.
W. M. Wesdorp en gezin. Levcndaal 03*
werkmap,
E. Jansen, Haarlemmer .-'-raat 160 modiste*
Johannes C. de Loo.8 Utrechtscheveer 12
C. den Hartog, Heerengracht 40, dien.
bode.
