No. 15293.
LËIDSOH DAGBLAD, Woensdag* £9 December, Derde Blad.
Anno 1909.
PERSOVERZICHT.
Ter verklaring van hot oppervlakkig zon
derling schijnende feit, dat de afgevaardig
de voor Emmen, do heer Roessingh,
ter wille van het uittrekken van het volle
traktement voor een predikant te
Nickerieopde begrooting voor Surina
me, verhinderde, dat de Tweede Ka
mer vóór Kerstmis haar werkzaamheden
kon ten einde brengen en haar bijeenroe
ping tot een vergadering op heden, Woens
dag, noodzakelijk maakte, kan do volgende
medcclèeling van „oen belangstellende"
aan do „N iouwe Rotter damsche
Courant" strekken:
Begin Juli bevatte „D e H e r v o r m i ng"
een op 26 Juli 1009 gedateerde oproeping
tot sollicitatio binnen drie weken naar bo
vengenoemde betrekking met een bezoldi
ging van f 5000 en enkele emolumenten.
Een voordracht is opgemaakt en einde Juli
werd een benoeming wegens „physiekc on
geschiktheid „buiten werking gesteld". Na
dat Aug., Sept., Oct. geheel, Nov. gedeelte
lijk voorbijgegaan waren, deed eindelijk in
Nov. de begrooting van Suriname zien, hoe
de tegenwoordig© Minister van Koloniën
een eigenaardige sup rise voor de sollici
tanten had weten te vinden, bestaande n.l.
in een verlaging van het traktement tot
f 3000. Hierover is dan nu met het bekende
gevolg op 23 Dcc. j.l. gesproken en gestemd
in de onvoltallige avondvergadering der
Tweede Kamer.
Het kan dus zijn nut hebben, iels op te
perken en iets te vragen.
lo. do opmerking: sollicitanten weiden
opgeroepen op de bovengemelde voorwaar
den, terwijl na de reeds aangehaalde benoe
ming en haar buiten-werking-stelling de op
roeping tot heden toe niet is ingetrokken;
2o. de vraag: indien tooh zeker niet
buiten Gouverneur en Minister om de
oproeping geplaatst is cn nooit ingetrok
ken, ook tijdens minister Do Waal Malefijt
niet. gaat het dan aan, dat deze Excellen
tie handelt, alsof die oproeping niet be
staat? Ik meen eenvoudig, dat ieder, ook
een Minister, moreel verplicht is een be
trekking to doen vervullen op de in de op
roeping genoemde voorwaarden; waar deze
in casu niet is ingetrokken, dient te bo-
suiniging te wachten tot een geheel nieuwe
gelegenheid. Dit is een eersto eiseh van
recht en billijkheid ueberhaupt, voor
al echter tegenover do sollicitanten van
Juli 1909, dio al maanden lang wachten,
waarlijk toch nic-t voor hun gonoegen. ±_et
is te hopen, dat deze zijde der zaak nog
op den voorgrond kome: daar behoort ze.
Ten slotte deze opmerking: de reductie van
het traktement tot bijna do helft zal prae-
tisch neerkomen* op opheffing der predi
kant sbetrekking, want bij het oude trakte
ment. was liet-aantal sollicitanten niet eens
groot.
De „schipbreuk in den mond van de ha
ren", cooals het „Handelsblad"
het noemt veroorzaakt door het amen
dement van dr. Roessingh in zake den pre-
dikanlspost te Nieuw-Nickerie, trekt be
grijpelijkerwijs de aandacht. Sommige Ka
merleden waren woedend over dit koopje,
zegt het blad anderen hadden er den
groctsten schik in. Daar zit de Kamer nu,
en daar blijft zij zitten tot na Kerstmis.
„II etVaderland" meent, dat de
heer Roessingh wellicht hoopte, dat do Mi
nister, om de Kamer ter wille te rijn, het
amendement maar zou overnemen om het
zonder stemming te doen aannemen. Dan
heeft de afgevaardigde zich misrekend. Nie
mand vroeg meer het woord, de Minister
nam het amendement niet over.... de ver
gadering ging uiteen onder groote ver
stoordheid van den lieer Lohman over 's hee-
ren Roessinghs optreden.
De „N ie uwe Rotte rdamscho
Courant" i6 van oordeel, dat -ér.
Roessingh het gelijk aan zijn kant had. Het
i3 zegt zij inderdaad nogal zonderling,
dat juist deze Regeering, die op bijzondere
Christelijkheid prat gaat op het bedrag, uit
getrokken ter behartiging van de zedelijke
belangen dor Protestanten van Suriname,
gaat beknibbelen. Blijkbaar lag het in de
bedoeling van minister Malefijt, om, tegen
het advies ven' den Gouverneur in, een pre
dikant te vervangen door een hulpprediker
en daardoor f 2000 te besparen.
„D e T ij d" ziet het heel anders in:
De heor Roessingh kwam met zijn luguber
grafgcluid de Regeering een formeel stand-
j'e schoppen. Hij zwaaide met armen, bee-
nen en bakkebaarden, de oude heer, en het
kleine troepje Kamerleden vermaakte zich
kostelijk met zijn schreeuwerig gedaas. Zou
vraagt „D o T ij d" nu de zaak zóó
gcloopen is en links blijkbaar de f 2000 voor
den predikant wil doordrijven, de heer
Yan Vlijmen nu maar niet eens te gelijk van
de gelegenheid gebruik maken om voor onze
arme missioimarissen ook een paar duizend
pop in de wacht te sleepen? f.' uriname is
toch arm. Komaan, vooruit-, het ijzer sme
den als het heet is.
„D e Standaard" zegt:
De heer Roessingh heeft j.l. Vrijdag de
rust in de Tweede Kamer en de rust in
het land verstoord.
Voor Niokerie in Suriname stond op de
begrooting f 3000, als traktement voor een
predikant of hulpprediker. Vroeger was
dit f 5000 geweest, maar er kwamen gemeen
lijk niet meer dan 20 menschen in de kerk,
waaronder dan natuurlijk de officieele per
sonen, familieleden, enz. nog begrepen wa
ren. Het vrije gehoor ging dus in den re
gel de 15 niet te boven. Gerekend op
f 5000, was dit f 363 per persoon. Dat
vond men toen wat duur. Ruim f6 per
kerkganger per Zondag. Zoo had men dan
f 3000 gezet.
Maar daartegen vloog de heer Roessingh
in een woede op, die men in den anders
zoo boradigden, deftigen oud-predikant niet
wel voor mogelijk zou hebben gehouden.
Om die vlaag van woede te bezweren, ver
klaarde de Minister zich nog bereid, de
zaak nader te overwegen. Maav niets hielp.
De vlaag bezonk niet, maar zette zich nog
hooger op. Zóó hoog, dat er zelfs een amen
dement kwam. En dit amendement vond
links nog vier ondersteuners, niettegen
staande men wist, dat de Kamer incom
pleet was, en dat er dus Dinsdag opnieuw
zou moeten vergaderd worden.
Doch de passie, eens in vuur, wist vat»
geen bedaren meer. Dan maar Dinsdag op
nieuw vergaderen^
Het liep nu zoo schoon. Vóór Kerstmis
kon de Kamer scheiden, en de ruste van
het parlementair gewoel met 25 December
intreden. Een succes voor den Voorzitter.
Maar zelfs voor het Kerstfeest ping deze
oud-predikant niet uit den weg. Zoo hoog
vlamde zijn passie zelfs op, dat hij den
heer De Waal Malefijt verweet als Gerefor
meerde uit antipathie tegen de Hervormde
Kerk het bedrag verminderd te hebben.
En zoo is nu de rust van ons zalig Kerst
feest verstoord, verstoord door den heer
Roessingh om een iets hooger predikants
traktement voor Nickerie.
En wat is Nfckerie's kork? In 190-1 zijn
er 11, in 1905 rijn er 13, in 1907 zijn er 12
en in 1908 riju er niet meer dan 15 kinde
ren gedoopt. Met de aanneming stond het
nog slechter. In 190A deed cr niemand be
lijdenis, in 1905 niet meer dan 4, in 1906
niet meer dan 3, in 1907 niet meer dan 2
personen. Ook van huwelijksinzegening was
bijna geen sprake. In 1904, 1905 en 1908 niet
één huwelijk kerkelijk ingezegend. In 1906
juist 1, en in 1907 twee.
De Broedergemeente, die er veel talrijker
is, geoft slechts f 25CO a'an haar predikant.
De Roomsch-Katholieke geestelijke ont
vangt. cr f 1500. Wat is dan liet motief
om juist den Protestantschcn leeraar, in
wiens kerk alle leven wegstierf, met f 5ÖC0
te salarieeren?
Moet het geld soms vergoeden, wat er
aan geestelijk leven ten ©enenmale ont
breekt
„D e (anti-rev.) Rotterdamme r"
schrijft:
Precie-s als hondjes 1
Op een boerenerf krijgt de hond wel eens
pen lekkere kluif.
Dan gnat, het beest heerlijk aau het smul
len, totdat het been schier kaal is.
Daarop trekt de hond met zijn been naar
het land, en laat het daar in een afgele
gen hoekje tussen en het gras liggen, of be
graaft het somtijds.
Doch begeert den volgenden dag de hon
denmaag weer aan delicatesse, dan zoekt
of graaft het dier zijn lekkernij weer op,
en smult het bij vernieuwing, alsof er nog
vleescli in overvloed aanzat.
Of wil men aan ander beeld. Dan het
beeld van den Duitsche^ die drie wenschen
mocht uitspreken.
Als eersten wensch sprak hij uit: genoeg
bier
Als tweeden wcnsch: genoeg geld!
Als derden wensch....dan rïog maar een
beetje bier
In denzelfden trant zal nu weer optre
den de liberale en socialistische pers inzake
de decorati e-k w o s t i e.
Het Kamer-debat is, nu achter den rug,
derhalve wordt het kluifje, genaamd „lint
jes-zaak", weer opgezocht.
Wat zullen de bladen mi weer gaan „hoo
rnen" over het vraagstuk: „eereraad of
enquête".
Reeds schreef het liberale ,,H a n d e 1 s-
b 1 a d" een heel artikel, waarin het o.m.
zegt: „Voor velen zal een beslissing over de
wenschelijkhcid van een commissie van en
quête zeer moeilijk zijn, vóór zij weten on
der welke omstandigheden en op welke wij
ze die eereraad zal worden samengesteld."
Waarover maakt men zich al niet druk!
Eerst in Februari wordt het enquête-
voorstel van mr. Troelstra in de afdeeün-
gen der Kamer onderzocht.
Nog Tuim een maand ligt er dus tus-
schen.
Kunnen de heeren dan niet een poosje ge
duld hebben?
Maar och,... het kluifje vinden zij toch
zoo lekker
Als hij niets anders weet, roept de Duit-
scher: „Dan nog maar oen beetje bier"!
Do „N ieuwo Rotterdams che
Courant", het c n q u t e-v oor-
stel van den heer Troelstra be
sprekend, meent, dat er voor deze enquête
reden te over is. Dat zij geoorloofd is, valt
zegt 'het blad, niet te weerspreken. Hier is
het geval, wat Thorbeeke als voorwaarde
stelde: „wanneer de inlichtingen, die men
van het Gouvernement verkregen heeft of
verkrijgen kon, zijn uitgeput en wanneer de
Kamer andere inlichtingen behoeft."
De pogingen, bij het Gouvernement aan
gewend, om inlichtingen te verkrijgen, zijn
afgestuit. En dat de Kamer meer inlichting
behoeft, om over de daden van bestuur,
die in 19021905 plaats hadden, een juist
cn billijk oordeel te kunnen vellen, is dui
delijk. Die, buiten de Regeering, de inlich
tingen verschaffen kon, dr. Kuyper, heeft
er do voorkeur aan gogeven met onjuisthe
den de Kamer op een dwaalspoor te bren
gen. Zich, alsof hij voor den strafrechter
stond, sterk voelend, dat het misdrijf niet
met wettelijke bewijsmiddelen was bewezen,
scheen hij eerst zich met een wettelijke vrij
spraak tevreden te willen stellen. Maar zeer
wel wetend, dat in een strafproces een vrij
spraak niet meer beduidt, dan dat de
schuld niet is bewezen, geenszins dat de
beklaagde nu ook onschuldig is, heeft hij
ten slotte de leemte willen aanvullen met
een beroep op zijn eerlijk woord.
Dit beroep was echter aan een heel an
dere orde van denkbeelden ontleend. In
het strafproces wordt geen beklaagde op
zijn eerlijk woord geloofd, wijl hii wettelijk
niet eerlijk behoeft te zijn. Wie toch op
zijn eerlijk woord weneoht te beroepen,
behoort alle gedachten aan de strafproce
dure te laten varen, en alsof hij stond
voor een eeregerecht de waarheid, de volle
waarheid en niets dan de waarheid, te
spreken. Juist dit deed dr. Kuyper even
wel niet.
Bij de wending die dr. Kuyper aan zijn
zaak heeft gegeven, en de wijze, waarop
hij zijn verdediging heeft gevoerd, telkens
op onbetrouwbaarheid betrapt-, mogen de
ten laste gelegde feiten niet in streng ju-
ridischen zin zijn bewezen voor het oog
van het onbevooroordeeld publiek zijn zij
toch wel aannemelijk gemaakt.
Daarom is ook moreel voor een enquête
genoegzame grond. Het is in het belang
van het land ook in dat van dr. Kuy
per zelf noodzakelijk, dat het juisto licht
over de zaak zal opgaan, zoodat voor achter
klap en insinuaties geen plaats meer kan
zijn. Een enquête zal dat licht, kunnen
brengen, omdat daarbij de middelen be
staan, om «achter de waarheid te komen.
Een eeregericht biedt daartoe do waarbor
gen niet, al was het alleen reeds wijl zulk
een gericht veel konnis zou moeten putten
uit onbeëedigde vorklaringen, gelijk dr.
Kuyper er in de Kamer afgaf.
De heer Do Savornin Lohman heeft zich
reed9 te voren tegen een enquête ver
klaard. Te vroeg, dunkt ons, omdat eerst
uit het voorstel en de toelichting de juisto
strekking kon worden gekend. De reden,
die hij opgaf, toen hij reeds vooraf het
voorstel van mr. Troolstra afwees, dat de
enquête geen doel kon hebben, omdat een
strafvervolging was buitengesloten, gaat
niet op. In de toelichting tot rijn voorstel
wijst mr. Troelstra er op, dat De Bosch
Kemper een enquête juist uitgesloten acht
te, wanneer wel eon strafprocedure zou
kunnen volgen. Noch de meening van mr,
Lohman, noch die van mr. De Bosch Kem
per is, onzes inziens, juist. Beiden begaan
de fout van bij de vraag óf een enquête
zal worden gehouden, op het resultaat van
het onderzoek te willen anticipeeren. Of
een strafvervolging zal kunnen plaats vin
den zal immers juist uit hetgeen bij het
onderzoek aan den dag komt moeten blij
ken, Wie een enquête-voorstel nog vóór het
is ingediend afwijst op grond, dat het geen
doel treffen zal, blijkt niet onbevooroor
deeld.
Dat het voorstel intusschcn ook van an
dere zijde tegenkanting zal vinden, valt- to
voorzien. Men laat zich gaarne weerhouden,
door een gevoel, wij volgen hier weder
om do redo van Thorbeeke'in de vergade
ring, die wij boven aanhaalden dat in
onze maatschappij zeer veel en te veel
kracht heeft: de vrees voor contróle. Niet
de vrees om te worden gecontroleerd, die
onder onze menschen wellicht niet grooter
dan elders is, maar do vrees, die onze
particuliere en publieke maatschappij be-
hecrscht om oen nooazakelijko oontrêlo op
anderen toe te passen. Men vreest per
sonen t-o krenken en Iaat liever het alge
meen belang krenken. Dat is een onwaar
dige menschen vrees, die bij ons menig on
geluk onder particulieren heeft gesticht,
en die van de behandeling der publieke
zaak vooral verre moet blijven.
Het (a.-r.) „F r i o 8 c h Dagblad*»
noorat vier beginselpunten, waar
in het ministerie teleurstelt:
Zondagsnujt op de Spoorwegen.
De preekenbundel bij de Marine,
Wederinvoering der doodstraf.
Afsoliaffing van do Staatsloterij.
Daar hebt ge nu vior punten, alle van
dien aard, dat onze richting van d i t Kabi
net en bij deze Kamermeerderheid niet
verkrijgt, wat zo van een eigen ministo-
rio bij een ei gon meerderheid met allen
grond kon verwachten.
Toch wil het blad om dozo teleurstelling
niet tegen het kabinet strijd voeren, maar
propaganda maken or voor:
Zulke zaken moeten met dubbelen ernst
besproken Worden, opdat we er het volk
wakker voor krijgen. Terwijl tevens de hoop
niet behoeft te worden opgegeven, dat wc
langs den weg van overtuiging ook de an
dere partijen dei* ooaditie voor onze ziens
wijze winnen.
En daarom rust op ons de plicht, om
juist zulke punten, waarvoor we bot nog
toe sloclits alléén opkomen, naar voren ie
schuiven.
Tn „Uit de Hoofdstad" in do „Provin-
cialo Groninger Courant" lezen wij:
Onze reede veel omvattende Algemeouc Po
li tie-verordening zal binnen korten tijd met
ettelijke artikelen vermeerderd mouten wor-
deu, welke het zullen moeten hebben over
het rolschaatsenrijdcn. Ik herinner
mo nog uit de dagen, dat ik oen aankomend
jongeling was, zoo iets van jto groot voor
ccu servet en te kloin voor een tafellaken,
dat er in enkele plaatsen des lands skating-
rinks wenden, gevondon, waar men hel rijden
loerdo en beoefend o. Men huurde er een paar
rolschaatsen ik meen voor «oen kwartje
per avond cn het 'eerste, wat vooral zij,
dio reeds gewoon schaatsenrijden kenden,
deden was: vallen I Het kostte toototo op
op dc heen te blijven, omdat do schaatsen
do hebbelijkheid hadden om onder de rijders
uit te glijden, wanneer men reed gelijk een
„heusehe" schaatsenrijder, en dat deed (na
tuurlijk iedor, dio wel cons over het echte
ijsvlak had gegleden. Wie evenwel van het
schaatsenrijden geen kaas had gegoten, kende
het skatingrink betrekkelijk vlug, loerde
door middel van „beent je-over" boc.hton ma
ken, kon al hooi spoedig achteruitrijden, en
govoelde zich over liet algemeen zeer thuis
op zijn wieltjes. Alleen was het zeer onaan
genaam, dat, ils men viel, toen steods op
dezelfde wijs viel, steeds denzelfden plek
van het lichaam bezeerdeik «donk nog
aan het bontblauwo oppervlak, dat toch ge
leidelijk op een bepaald gedeelte 'van mijn,
corpus vormde. Het was daarbij wel eigenaar
dig, dat we een buiteling maakten, zoodra
onze rolschaatsen bijv. met een lucifer of een
stoentje in botsing kwamen, zoodat er stoeds
een baanveger bij do hand was, dia zelfs
het kleinste strootje van hot osphaltvlak ver
wijderde
En nu, nu toen wc niet enkel onze
veelbelovende jeugd, maar zelfs volwassen
personen toch op den openbaren weg op rol
schaatsen voortbewegen. De groote cm kleine
ongerechtigheden, die men altijd op toen
druk beloopon straat vindt liggen, leveren
geen bezwaren op, men kruist zdfs tram
rails en dat gaat met toon snolheid en uiter
lijk gemak, welke ook wielrijders (mogen
benijden. Men toet do rolschaatscnrijdcrs niet
enkel op onzo groote pleinen, Sn hot bij
zender op het Frcderiksploin on 'het Loid-
scheplein, doch dezer dagen l>cn ik op den
drukken. Dam verrast door een ietwat on-
stuimigo omhelzing van oen beoefenaar van
dozen tak van sport., die Inict zoo gauw
voor mo uit- den weg kon lcoinon, on gisteren
ben ik in de modder getuimeld ten gevolgo
van con botsing met een 'rolschaatsonrijder,
die do propvol lo Leidscliestroat gebruikte
voor zijn sport-cvolutios.
Ook anderen is iets dergelijks overkomen
on het zou na. i. wel raadzaam wezen, indien
alvorens er ernstiger ongevallen gebeuren,
bij politio-A erordening enkele beperkende bo-
palingen betreffende rolsoliaatsenrijdcrs wor
den getroffen. Men zou zo iu. i. gelijk moe
ten stellen mot rij- en voertuigen, hun dus
hot rijden over trottoirs mooten verbiodon;
hun voorschrijven, dat zij voor voertuigen
en menschen stcods op dezelfde *wijzo als
rijtuigen moeten uitwijken, cn in ieder go-
val zou moeten verboden worden, dat men
den ppenbaren weg gebruikt als sportter
rein cn cr onderlinge wedstrijdja organiseert,
zooals thans onder do jeugd gebruikelijk is.
Het zal op don duur misschien noodig zijn
voor de handhaving van dergelijke bepalin
gen, dat wc politi<vagcnten op rolschaatsen
krijgen; edoch we hebben al palitio-agonton
te paard en op de fiets, die op rolschaat
sen kunnen cr nog best bijl
Onder het hoofdDobajonottenp-f-
goslagen zegt „Hot Volk":
Wat is geschied, in do 'Kamer ton pp-
toclito van do openbare leeszalen is
tcekenend.
Tcekenend, niet voor do kerkdijken. Dat
dozen te weinig warmte hebben voor de
zaak der volksontwikkeling, om tegen den
zin van oen hunner ministers oen post op
do begrooting to brongeu voor dit doel, is
jammer, omdat zij do maclit Siebben, maar
toch begrijpelijk.
Anders staat hot met do vrijzinnigen. Van
hen mocht althans, na do stemming op IS
December 1907, verwacht worden, dat (zij
zonder cenigo aarzeling vóór liet inmendemenl-
Schaper zouden stommen, oni de leeszalen
tijdelijk te helpen en Voor geldnood to
behoeden zoolang geen defiuilleve regeling
is getroffen.
Maar niet alzoo!
Do heeren wilden politiek doen, ïn den zin
van diplomatisch. Minister Heemskerk was
„op den goeden weg" en hu mocht men zijn
plannen niet verstoren.
Natuurlijk was van dit laatsto go&n sprake.
Eerder zou do aanneming van het amen do-
ment een krachtige aansporing zijn gewest
om cr mee voort te maken on do zaak defi
nitief te regelen.
In den grond dor zaak waren do hoeren
bang vcor oen verwerping van liet amende
ment mèt hun stommen, zoodat, ja wat? De
voorsteller had zijn amendement geheel los
gemaakt van do toekomstplannen des minis
ters. Er was dus niets aan verbeurd bij ver
werping door do stemmen van iroohts, on
de vrijzinnigen hadden door vóór te stem
men ten minste krachtig kunnen getuigen
voor hun liefdo voor do volksontwikkeling,
zooals dio gediend wordt door de openbare
leeszalen.
Maar zo durfden niet, wildon mi*. Heems
kerk sparen, staakten allo oppoaitio en sloe
gen openlijk do bajonetten voor de kerke
lijke rcgoering af.
Droovig schouws pol
Inzake het onderwijs al bijgedraaid en ge
capituleerd, en nu ook inzake tzulk een
kwestie van den strijd afgezien!
Hot ergst is echter, dat het Lieer niet ging
om meer of minder stemmen, toaar dat waar
schijnlijk het lot van het (amendement zelf
door dezo houding werd beslist.
Reeds vóóraf was toch de houding dei vrij
zinnigen bepaald cn zoowel dr. Do Visser
als do minister roken lont cn hebben hun
gedragslijn liiernaar gerogcld. Aan de rustige
houding van mr. Heemskerk was dit ter
stond te toon. Bij oen forscheu stormram
stoot op de zwakke stalling der Regeering
zou intusschen allicht een deel /der rech
terzijde zijn omgevallen cn ook ide Regee
ring hebben toegegeven.
Zij weten nu och ter van wcLkon kant aan
de zijde der vrijzinnigen do wind waait.
Dezen deinzen terug, given zich al bij voor
baat gewonnen en zien van elk verzet af.
Dat kan hun straks bij de beslissing over
de zaak zelve to pas 'komen.
In verkiezingsdagen eu bij de politieke
debatten loc ge frases over de nnti these en
de scheiding van de natie in twee kampen
maar op ernstige punten van geschil met
de kerkolijkcn samengaan en er voor buigen I
„D e Vaderlander" steekt m i-
nister Heemskerk, naar aan
leiding van hetgeen deze in de Kamer over
zijn grappen heeft moeten verduren,
een hart onder den riem.
Minister Heemskerk, soo schrijft het blad,
heeft één, vooral in Hollandsohe oogen
zeer groote font, hij kan niet verve
lend zijn. Hij weet als ervaren parle
mentariër natuurlijk, dat deze eigenschap
niet in zijn voordeel is in ons lieve vader
land, waar de dikke spekpannekoek in hoo
ger eere staat dan het luchtige flensje;
maar hij is zoo verstandig, er niet tegen te
strijden, gedachtig aan Lafontainea wijze
les: Ne forgona point notre talent. Hij
blijft dus, welke afkeuring daarvoor reedt
rijn onschuldig hoofd trof, bot debat met
Attisch zout besprenkelen, en als hij ecu
zaak niet in zijn werkplan wil opnemen,
brengt hij bet Kamerlid, dat dit wenschf,
daarvan vaak schertsend op de hoogte, in
plaats van het sterot.ypc: „Do Regeering
zal dc wepschen van den afgevaardigde
overwegen" van zijn lippen te doen komen.
Iedereen zal moeten toestemmen, dat bei
de wijzen van doen voor het Kamerlid, dat
de wonsc^u uit, precies op hetzelfdo «neer
komen, al is de deftige wijze meer naar
onzen Ianduard, die zich altijd buitenge
meen verheugt, als zc den zwarten rok en
witte das aan den horizont ziet verschijnen.
Hot blad geeft, dan een overzicht van wat»
de Minister in de Kamer cn de Pers over
zijn vroolijkheid te hooren kreeg, en zeg*,
dat het hier niet ging over de vraag of dc
Minister een groot hervormer zal wezen,
een pretensie, dio hijzelf nooit heeft ge
uit maar om deze, of hij het recht hooft
den aangenamen vorm van scherts en jokkcr
nij te blijven kiezen. Laat u geen scliijn-do-
gelijklieid opdringen zoo roept de schrij
ver hem toe „er is stokvisch genoeg in
Nederland". En hij herinnert aan Do Ge-
nestcts versje:
Maar één ding is streng verboon,
Doodlijksto aller zonden:
Wee u, zoo go in taal of toon
Aardig wordt bevonden
Geestigheid heet spotternij,
Ongodisme, ketterij
„Deftig, vormlijk, waardig"
Blijft de leus, en, heil den man,
F* het vroom verklaren kan:
,,'k Ben volstrekt niet aardig
Kerstgcsehcnk nnn Prins Hendrik»
Van bovriondo zijdo schrijft men aam da
„Prov. Gron. Courant."
Toen wij nu conigo weken 'geleden een
bozoek brachten aan het atelier van Otta
Ecrclmnn vanden wij den meestor voor zijn
ezel, bezig met liet uitwerken van eenigo
studies voorstel lende een zijner moest ge
liefde onderworpencon „liond met jongen."
Wio toch nog herinnert zijn „collies" dit
voorjaar bij gelegenheid van zijn 70sten ge
boortedag geexposoord door de he ren Schol-
tens te Groningen, orkent in Ecrelman den'
diercnsehildcx bij uitnemendheid.
Op onzo vraag waar hij dit nest weer had,
gevonden, raocet hij ons hot antwoord schul
dig blijven, maar Eerclthtm was zoo vrien
delijk ons uit te noodigen toenige dagen vóór
Kerstmis terug te komon om liet dan af-
gowcrkto schilderij tc zien. Nu dit schil
derij ter bestemder plaats is aangekomen, go-
loovon wij geen onbescheidenheid to bcgaunj
ocm on ander hierover mode ie deelon.
In hot begin van October jl. werd do
heer Ecrolman namens Hare Majesteit do
Koningin uitgenoodigd ton paleizo Het Looi
to komen on ontving daar do veroorendo
opdracht oen inocdorhond mot 6 jongen, black
and tain tekkel, den lievelingshond van Z.
K. H. Pruts Hendrik, op doek ie breugoa.
Dit werk nu, hadden wij «enige dagen,
gclotlon hot gonocgou to mogen beschouwen,
cai ona troffon do aardige igroopeering on"
typische standen van moeder en kroost, hot
mcoio perspectief van het bosch vn do blauw,
zwarlo kleur dor aanligo beestjes. Hot schil
derij mot oen afmeting van pl.m. 1.80 bij
90 cM,, stelt voor op den achtergrond eon,
getocht in hot j»arlc van Het Loo met heb
bekende laantje, waarin II.M. zoo gaarnel
var toeft, op don voorgrond do tekkel met]
haar jongen.
Roods ontving do hoor Eertlm.au namcnai
Haro Majesteit do mede dool ing van H. D.:
ingenomenheid mot liet werk. Een geluk-»
wensch onzerzijds aan den lieer iEerolinan,'
mot do eorvollo opdracht cn mot do go-
lukkigo uitvoering daarvan is zekor niofj
misplaatst.
zgn. aankoopcit van Iirnpp bij
JLi ml hoven.
Hot is aan „Dc N. Ct." thans afdoend
gebleken, dat de geruchten omtrent tob
stand gekomen of voorgenomen oankoopoa
van dc finna Friedrioh Krupp in do buurt
van Eindhoven uiets anders dan verdicht-
sels zijn.
Ziohior hoe dio praatjes waaromtrent!
de Fransohe overste Rousset zelfs bij/.on,-
derhoden, ontleend aan „verklaringen" van,
don heer Von Bolden und Halbach, wist
raedo te deelen in de wereld ziju geko
men.
Voor eenigen tijd verleende de Metaal-
gloeilampenfabriek Philips Sc Co. te Eind
hoven opdracht een complex terreinen tef
grootte van ongoveer 16 H.A., gelegan te
Strijp langs do spoorlijn op rijf minuten af
stand. van haar fabrieksterreinen, in lmn-
deq te nemen; hetgeen gelukte. De firma
was voornemens clie terreinen te bestem
men voor werkplaatsen, fabrieksgebouwen
en het stichten eener arbeiderskolonie.
Hangende de onderhandelingen vernam
een nieuwsgierig persman, die een en ander
over den voorgenomen aankoop vatt
fabrieksterreinen had gehoord, dat het wol
voor de firma Krupp kon wezen I En zie
daar den oorsprong van het gerucht, dab
nog steeds de wereld rondloopt
Intusschen zijn dc terreinen thans door def
Gloeilampenfabriek gekocht en heeft deze
in dc vorige week bij dc Holl. Beton Maat
schappij den bouw aanbesteed van rent
nieuw zes-verdiopings-gebouw van 12,000
vierkante Meter vloeroppervlakte.
Bykswerlilieden.
De sub-coin missie uit do Staabscomruissifl
van arbeidsvoorwaarden der Rijkswerk lieden!
zal heden onder leiding van liaar voorzillor^
mr. Versteeg, Becretaria-jednerraal van liet De*
partoment van Landbouw enz., enquête hou*
don ondeF hot porsonoal der ariiilerio-iiw
richtingen aan do Hom brug. Do enquête za|
ccnige dogen duren.
