N°. 15261 Zaterrtag; SO IVovember. A0. 1909. <Qeze «Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (§on- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit VIJF Bladen. Vierde Blad. Om ods heen in de Maatschappij. FEUILLETON. R.OSO Marie. LEIDSCH DA&BLAD PRI.'S DKR ADYERTENTIENi Van i0 regels f 1.06. Iedere regel meer ƒ0.174. Orooters letters na&r plaatsruimte. - Kleine advertentiën ran 30 woorden 40 Oents contantelk tiental woorden meer 10 Oents. -Voor het incasseeren wordt 0.05 berekend. POIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per week 9 Oentsper 8 maanden I l f 1.10. Belten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd rijn 1.30. Franco per post 1.65. IX. De handel, waarvan wij aan het slot van ons vorig opstel spraken, wordt wel eens bow aarhand el genaamd. Dit is een on juiste benaming, daar het natuurlijk geens-, zins om het bewaren te doen is. Het is een speculatie op stijging van prijzen. De be- waarliandel doet de nadoelen, aan het groot kapitaal verbonden, buitengewoon sterk uit komen. Immers, waar de krachten van een enkel persoon ontoereikend zijn, daar kan men zich tijdelijk vorconigen en dei-gelijke handelingen als het opkoopen en vasthou den der waren voor gemeenschappelijke re kening verrichten. En niet alleen dat op zichzelf s'aande personen zich kunnen samen- voegon, de ervaring van den nieuweren tijd heeft zelfs geleerd dat reeds bestaaude li chamen zich daartoo tot cén groot lichaam op mm of moer duurzame wijze kunnen samensmelten. Vooral in Amerika zagen wij de working der zoogenaamde handelsbanken of trusts, op liet gebied van handel en' in dustrie. Zij kunnen een wezenlijk gevaar opleveren voor don ongesloordon loop der zaken en zouden slechts door zeer krach tige, beperkende wetsbepalingen op grond van strijd met het ulgomoen belang in bo dwang zijn te houden. Het is zoer natuurlijk d i. r tracht, datgene wat in zijn bezit i i wt t» hij niet zelf behoeft, zoo duur mogelijk te verkoo- pen en dat de koopcr daarentegen tracht, voor den minst mogelijken prijs do meest moge lijke hoeveelheid van de boste soort te ver krijgen. Zijn er moordore vcrlcoopers, dan ontstaat mededinging; met andere woorden: het aan bod wordt grootor e dan daalt de prijs. Noemt daarentegen hc aantal koopers toe, dan worden do zaken duurder. Ieder kan dit nu en dan waarnemen en het verschijn sel doet z;ch in verschillende vormen voor. Op die waarneming ho^ft men de economische stelling gebouwd, dat do prijs der zaken bepaald wordt doar do verhouding tusschcn vraag en aanbod. Deze stelling is echter alleen dan juist, wanneer men do woorden vraag en aanbod in den allerruimsten zin opvat. Door liet verzamcleu van allerlei ge gevens omtrent den stand der gewassen, om trent den oogst, omtrent het verbruik der zaken enz.met andere woorden, door de handelsstatistieken, weet men van een vrij aanzienlijk aantal ariakelen, in hoofdzaak verbruijesarti kelen, hoeveel er in den eerst volgende® tijd van ie verwachten is, welke voorraden neg aanwezig zijn, enz. Men brengt deze zaken in verband mot de normale bo- hoefle, of mot te verwaoliten bijzondere om standigheden, welke die behoefte zouden kun nen wijzigen, en bepaalt daarnaar zooveel mogolijk den prijs, ook voor het tegenwoor dige- Zoo zal b.v. mislukking der koffio-oogstcn den prijs dor koffie doen stijgen, niettegen staande de aanwezige voorradon vooreerst nog moei- dan voldoende in de behoefte kunnen voorzien. Zoo zou de mogelijkheid bestaan, dat te midden van een hongersnood, de prijzen daalden op het bericht van ruime oogsten, in de toekomst te verwachten. Het is, bij een aandachtige beschouwing hier van, vrij duidelijk dat, althans in den nieuweren tijd, het zoogenaamd aanbod, het geen verwacht kan worden en hetgeen aan wezig is, voor oen zeer aanzienlijk deel den prijs bepaalt, zoodat daarbij in hot alge meen aan de vraag een ondergeschikte rol kan worde® toegekend. Dat dit in vroegere tijden anders was, mag wel als zeker worden aangenomen De hier bedoelde prijzen noemen wij marktprijzen, omdat zij nu eens rijzen, dan weer dalen en voortdurend aan schom melingen onderhevig zijn. Er zijn echter normale prijzen, die sleehls bij uitzondering aan verandering on derhevig zijn. Vooral bij enkele artikelen van dagelijksch gebruik merkt men dit ver schijnsel op. Men is er langzamerhand toe gekomen om de voorraden naar de behoefte te regelen, en waar dit niet mogelijk is, tracht men toch den prijs te behouden, zoo dat nu eens wat meer, dan weer wat min der winst of zelfs met verlies wordt om- gozet, hetgeen op den langen duur slechts ccn gering verschil maakt. Men verbaast zich dikwijls over de enorme afmetingen, die de gebeurtenissen in den wereldhandel som3 aannemen. Millioenen worden gewoünen en soms weer verloren. Sommigen weten zich tijden lang allerlei voorrechten en monopolies te verzekeren. An'éren s ell n het publiek in staat, do begeerde zaken logen fabelachtig goed- koopo prijzen le verkrijgenmaar indien men deze dingen in hun oorsprong en ver loop gadeslaat en de gewone gevolgen er van nauwkeurig beschouwt, dan ziet men dat ook in het klein en in de dagelijksche samenlovintr, dezelfde oorzaken werken en deze oorzaken dezelfde gevolgen hebben en dat veel, zoo niet alles, van tijdelijke om standigheden cn verhoudingen afhangt en van de vraag, of iemand daarvan kan ge bruik maken, er van gebruik weet te makon, of daardoor gedwongen wordt om iets te doen wat hij in andere omstandig heden zou nalaten. Het monopolie en vooral het kunstmatig monopolio, spoelt daarbij een beduidende rol. Die alleen verkoopt heeft, zooals men dat noemt, een monopolie en kan doen wat hij wil. Men moet dit nu echter niet al te letterlijk opvatten, want alleen verkoop in den Jetterlijke® zin van het woord komt woinig voor. Maar wannocr in een kleine plaats, ver van alle grootore verwijderd, de kooplieden in zeker vak overeenkomen om den prijs van zekere waren onderling te rcgolen, dan hebben zij werkelijk een mono polio; want het publiek is gedwongen om bij een van hen te koopen en den bedongen prijs te betalen, want er is geen concur rentie. Vestigt zich op die plaats een handelaar in hetzelfde artikel, die zich niet bij de overigen aansluit, dan brengt zijn belang mede om tegen lagere prijzen aan te bie- dien. Nu ontstaat er concurrentie, want zoo lang de handel vrij is, kan ieder verkoopen tegen zoodanigen prijs als hij verkiest- De overige kooplieden zullen nu, als een ge volg van de concurrentie, ook hun prijzen verlagenzoodat weldra weer een normale toestand intreedt- Toch zullen die prijzen vermoedelijk altijd nog wel iels hooger zijn dan in groote oentra van verkeer, waar men zijn waren 8r-oeliger kan omzetten, zijn inkoopen meer in het groot doen, op verschillende wijzen bezuinigen en niet zoo bevreesd behoeft te zijn, het ingeslagene niet te zullen verkoo pen. Wij zouden deze voorbeelden mot ver schillende andere kunnen vermeerderen- Zij zouden ons nog meer overtuigen dat oon- eurrentie altijd de strekking heeft van da ling in de prijzen te veroorzaken en dat mo nopolies het tegenovergestelde Invorderen. Het natuurlijk monopol e z 1 men tot op zekere hoogte altijd moeten duldenmaar de kunstmatige bescherming van den alleen- verkoop door handelingen van de overheid, eertijds algemeen gebruikelijk, mag buiten ncodzaak niet plaats hebben, en het is zeer twijfelachtig of die noodzakelijkheid ooit be staat. Het beginsel van den vrijen handel hoog .te houden wordt meer on meer als een eisch vaa den tijd beschouwd, zonder dat jnen daarom alles aan den toevalligen loop der zaken zou mogen overlaten. W.- Leiden, 20 November. Bij besluit van den Min. van Binnenl. Zaken is met ingang van 1 Deoember an mej. E. Rank, op haar verzoek," eervol ont slag verleend als assistente voor de orga nische scheikunde aan de Technische Hooge- school te Delft, en, voor het tijdvak van 1 December 1909 tot en met 31 Augustus 1910 als zoodanig benoemd mej. O B. van der Weide, scheikundig ingenieur te Leiden. Het bestuur der studen ten-roei veroeni- ging „Njord" alhier is sinds de jong9te be- stuursverandoring samengesteld als volgt de heeren: W. Paardekooper Overman, praescs, A C. Lagerwey, ab-actis, J. Heyning, quaes tor, A. D. Fokker, eommissfiris van het ma teriaal, R. Egeler, J. v. SlLngolandt en W. C. .Aalsmeer, commissarissen. Beroepen is bij de Ned.-Hervormde Gemeente to Wilnis o. a. de heer H. A. de Geus, cand. te Bruchem bij Zolt-Bommcl; te Oudenhoorn (toez.) de heer A. W. Feenstra, hulpprediker te Alphen aan den Rijn. Volgens „Christofilns", het jaarboekje van h.et Ned. Jongelings-Vcrbond, telt de Verbondsring „Rijnstreek" 13 afdeelingen met 250 leden. Hij vergadert drie of vier maal 'a jaars, in verschillende plaatsen, al waar een afd. bestaat. Het bestuur bestaat uit de heeren H. P. Fortgons, theol. student te Hazcrswoude, voorz-, en Jb. Ryncvcld OWzn., te Aarlanderveen, sec.-penningmoes- ter. Ring-agent is de heer O. Muller, te Bodegraven. Het bericht omtrent hot oprichten van een gedenktccken voor dr. Schaepman te Tub- bergen, waarvan meldiLg werd gemaakt, noemt „Hot Ccntr." voorbarig, en ook dat de R.-K. Prop.-Club „De Jonge Garde" te Almeloo reeds nu een plan zou hebben ont worpen om dit to verwezenlijken- In eer. mooi geïllustreerd nummer van „De Sirene", veerliendaagsch tijdschrift voor Autonieuws, geeft de heer J. F. Verwey aardig zijn herinneringen weer aan de pro- pagan da toch ten door Java per auto en aan die met den gouverneur-generaal J. B. van Heutsz. De laatste zin uit het boekje luidt: „De auto ia volwassen en eon ding van degelijk practisck nut, reeds in de zeden ingeweven; de vliegauto zal echter nog lang blijveneen sporttoestel, daarna voor mi litair gebruik en dan pas voor luchttoerisme gaan dienen." Ais bijlage geeft het nummer een fraaien lichtdruk van den gouv.-gen. Van Heutsz, den majoor der art. Kan, met de hoeren Ver wey en Faubet per auto op reis door de Preanger. De gewone audiëntie van den minister van justitie zal Maandag 22 Nov. niet plaats hebben* HAARLEMMERMEER. T« Hoofddorp is in den loop van dit jaar een vereeni- ging van jonge dames opgericht, die zich het treurig lot aangetrokken heeft van het steeds geld te kort komende suppletiefonds der Bijz. School aldaar. Voor lien, die het doel van een dergelijk fonds niet kennen, zij modegodeeld dat hot fonds het school geld voor kinderen van min- of onvermo gende ouders gedeeltelijk of geheel betaalt. De genoemde Vereniging van jonge da mes heeft in den loop van dit jaar diverse handwerken vervaardigd, zoowel voor ge woon gebruik als luxe, die zij met veel in gezonden artikelen hoopt te verkoopen in haar „Bazaar" te houden Dinsdag 23 Nov. van 4—9 uren, Woensdag 24 Nov. van 1—9 uren en Donderdag 23 Nov. van 109 uren in het oude Schoolgebouw. Mede door de hulp van onze neringdoen den zal er voor de a.s. feesten voor „elck wat wills" zijn. Een bijzondere attractie zal zijn een Oud- Hollandach üuisje, in de koffiekamer opge bouwd, eigendom van den bekenden tabaks fabrikant Jan de Ruyter te Uithoorn, woar- i'd een der dames tabak en sigaren zal ver koopen. We wenechen den ondernemenden jonge dames veel suocea, KATWIJK. Door Joh. Pronk, te 's Gra- ven h age, is een verzoekschrift Ingediend tot verkoop vsn alcoholhoudenden d^ank, anderen dan sterken drank In het pand Tramstraat 71. KaTWTJK-AAN ZEE. Tot groot genoegen der omwonende voerlieden zullen de beruchte palen, die het verkeer met waeens taeechen Schevenlngorstraat en W. Beukelsz.st.aat be lemmerden, den lsten December, by wyze »an proef worden weggenomen. De „K. W. 139" der ReedorU L. Par- Jevllet liep bil het binnenx-llen te IJmulden op den Noorderatroomgeleider. Nadat haring •n netten waren gelost, Is het vaartuig door de sleepboot Viechploeg" vlot gebracht. De stalhouder A. van Schie begaf zich per fiets naar zfin land, golegen ten N van den Ryn. Daar by anders nooit per fiets or heen gaat, vergat by 'safonds zyn stalen ros mee naar buis te nemen. Den volgenden morgen was het verdwenen. Alle nasporingen bleven tot nog toe vruchteloos. Misschien, dat Van Schie door dit bericht, alsmede door eoo In dit blad geplaatste advertentie weder in het bezit van zyn eigendom mag geraken. NOORDWIJKERHOUT. Het ie thans voor de bloemisten een drukke tyd. Overal ziet men werklui bezig met het dokken der b'oem- bollon, vooral hyacinten, tulpen en nai cissen, die hier veel gokweekt worden. Ioder wil bytyde gereed zyn, want mocht een strenge vorst plotseling Intreden, dan zou men kans hebben, veel, dat niet bytyde gedekt ls, te zien bevriezen. LIS9E. In de gisteravond gehouden ver gadering van de Chrleteiyk-Historische Kies- voreeniglng is officieel candidaat gesteld in de vacature Van der Zaal de heer A. Ver- duyn Sr. De Raad komt Dinsdag 23 November a. e. des vooimlddags te tien uren, byeen ter behandeling van de gemeentebegroting, dienst 1910. Gisteravond vergaderde de afd Lisas van het H.B. G. in het Cafe van den beer Ruigrok van der Werve Als nieuwe leden werden aangenomen de hoeren W. F do Vink, W. de Liefde. P. van der Aait, C. Roigers- berg, H. Schraraa, allen te Lisso, en K. Roodenburg, te Haar.emmertnoer. Besloten werd als voorstel op de eerst volgende Algeineene Vergadering in behan deling te brengen om in het vervolg, ten behoeve van de pryzonraming, gedrukte formulieren aan de afdeelingen te doen ver strekken in voldoeade hoeveelheid en met dien vers'aode, Jat deze formulieren om de >yf jaren zullen worden gewyzigd, tot by- voeging van nieuwe In den handel gebrachte artikolen. Nog werd besloten, en wel op voorstel van bet lid B. Warmerdam, om dezen winter het onderwerp ^grondkennis" te beep skon. Een voorstel v.m het ild P. Scboone, om het mlndoi waardigo goed op do droge vei lingen te weren, werd als onuitvoerbaar ver- worosn. Hiorna ping men over tot een verloting vaa gereedschappen. De bioscoop-voorstellingen Albert Fróres ln «De Witte Zwaan" trekken steeds zeer veel publiek. Het aantal te leveren manschappen voor de Nauonale Militie lichting 1910 be draagt 19, en wel 13 voor de volledige en 0 voor de korte oefeningen. NIEUWKOOP. Men hoort veel klagen over den slechten toestand, waarin de Ziendewcg zich bevindt. Daarom zal men een proef onder nemen met keislag. Er was pas een vliosje ye, of de jongens gingen al probeeren of zo er op etaan konden. Gietermoigen zakte een zoontje van C. Y. er door. Gelukkig waren er rappe handen, die het ven'je meer dood dm levend van koude uit hot water haalden Hebben die meteea dat zoontje een pak voor de brook gegeven of dit aan vader ovorgeiaten? Verdiend was het wel. OEfiSTGEEST. Tot tellers by de a. e. volki- telling zyn benoomd de beeren L. den Ouden, L J van Douveren, P. W. de Jong, U. Oden- daal, G Kek, D. de Koning en G. J. Qeisterborg KOUDEKERK. Tot notabelen der Ned Herv. Gem zyn met algemoene stemmen herkozen de heeren A. van Hoiningen, Ant. van Egmond en G. van dor Byi Az. OUDE WETERING. De yeclub „TJsvermaak xy ons Doel" hield haar jaariyksche ver gadering ten huize van de wed. 1Beerepoot. Uit de rekening on verantwoording van don penningmeester bleek, dat er ln kas wss f 261.65 Tot nieuwe bestuursleden worden gekozen de beeren W. 0. P. Jansz Jr., G. J. Froa en dr. N. v. d. Koogb. Mr. W. A. C. van Dam, thans te Rotter dam, werd benoemd tot eere-voorzitter der Voreeniglng en daarvan telegiaflsch ln kennis gesteld. De heer Van Dam seinde terug, dat hy de benoeming zeer op prys stelde. 88) .Ros© Marie." Een windvlaag deed het antwoord voor hem verloren :aan, de takken van de boo- mon werden neen en weer gezwiept, blik sem en donder waren te gelijk aan het woord. „Het regent. Mijn armo hoed", klaagde Rose Marie, oogenblikkelijk weer in de werkelijkhoid terug. „Weet je hier geen schuilhoekje, Lahnstein?" „Daar is een grot; die is wel klein, maar voor u voldoende. „En dan wil jij in den regen Blijven staan? Dat duldt een menscblievend hart niet. Ik zal me wel klein maken." Zij ging op ue steenen bank zitten en sloeg den sleep van haar japon over haar knieën. Voor Lahnstein bleef 6lechls een zeer ..ïeine plaats ovor, maar Rose Ma rie's aanwezigheid was hem g.noeg. De grot waarvoor twee nereïden de wacht hielden, was donker. Nauwelijks waren de beide vluchteli-.gen er binnen, of er brak een geweldige regenbui los: het werd bijna geheel donker en beidon waren als door een gordijn van de buitenwereld afgefloten. „Het is hier warm," zeide zij, haar hoed afnemend„maar ik ben toch blij, dat we droog zitten." Wat was zij nu weer volkomen .rustig, het. alsof de oosrenbiikken van zooeven geen invloed op haar hadden gehad I Lahnstein jffts zichzelf nog niet meester. „Ik geloof, dat het onweer op mijn ze nuwen heeft gewerkt," babbelde zij. ,,N*u is die dwaasheid alweer voorbij. Kijk eens hoe het giet. Maar waarom ben jij zoo stil geworden? Je moet niet alles zoo zwaar op nemen wat ik revwanneer ik een fabrieks merk zou dragen, dan zou het zijn „kind van het oogenblik"." Nu eerst keek hij haar aan: haar anders bleek gezicht was licht rose nuhij zag haar in de duisternis slechts vaag, maar hij voelde haar nabijheid; hij voelde dat hij haar onzegbaar beminde en te minden van dit weer, onder het neerkletteren van een heftigen regen, greep hij plotseling haar hand en stamelde: „Rose Marie". Had hij haar aan rijn hart getrokken, was zij hem om den hals gevallen? Geen van beiden wist het later. Hij hield haar te-gen zich aangedrukt als duldde hij zelfs geen lucht tysschen hem en haar. Eindelijk be vrijdde zij zich lachend „Wat moet ik er slordig uitzien 1 Zoo kan ik Ebersdorf niet onder de oogen ko men. Wacht even, Fedor." Zij reikte hem de gouden haarspeld en had in een ommezien haar eenvoudig en toch zoo chic kapsel in orde gebracht. „En nu moet je mij morgen naar Brod- da naar papa vergezellen, opdat alles gere geld wondt. Wie had kunnen denken, toen ik hier in den tuin kwam, dat ik dien ge- eDgagcerd zou verlaten I" Je hadt me niet eens kennis gegeven van je aanwezigheid in Seddin." „Ja, daar is Ebersdorf schuld aan; die wilde niet ingaan op mijn voorslag om jou zoolang als mijn ridder te benoemen." „Ik vergeef hem nu allea grootmoedig, zeide hij met een gelukkig lachjo. „O, Rose, als je wist hoe ongelukkig en diep ter neergeslagen ik mij gisteren gevoeld heb. .Om niemand te ontmoeten vermeed ik de Ludwigstroase en nam eon eenzamen weg. En nu vind ik je hier in den tuin. O, als je wist hoe ik je lief hob!" „Maar, Fedor," zeide zij met een vleug vo_n ernst, „ik ben geen engel. Je kent me nog niet genoeg, om al mijn verkeerdheden al te weten. Ik ben luimig, eigenzinnig, ver wend en onpractisoh. Zul je wel gelukkig met mij worden?" „Wie zou dat niet?" zeide hij. haar han den aan zijn lippen brengend. „Rose Marie, mijn lieveling." „Hm, hm," klonk het plotseling duidelijk van buiten, zoodat zij elkaar verschrikt los lieten. De zon was weer meesteres van den hemel geworden, zij hadden het niet be merkt; de weiden stonden weer droog en echoon, zij hadden er geen oog voor gehad. Maar de boomen drupten nog en voor de grot lag een plas water, aan welks andere zijde Ebersdorf met groote stappen op en neer liep. Waarschijnlijk had hij wel een en ander bemerkt van wat er in de grot was voorgevallen, maar hij was te beleefd om eeniee toespeling te maken. „Het gaat mij als in het sprookje van de koningskinderen," zeide hij, „zij konden niet bij elkaar komen, bet water was te diep. Gelukkig dat u een steun vondt, ik heb geen minuut rust gehad." „Blijf daar maar buiten," zeide zij volko men onversohillig, „en wacht maar tot het water weer weg is. De koenste sprong zou mij toch niet aan den overkant brengen, daar ik als in boeien zit." Zij doelde op haar nauwsluitende japon, maar deed geen pogiDg om op te staan.. Ebersdorf moeet dus buiten patrouilleeren tot het water verdwenen was, wat nogal spoedig geschiedde. Eindelijk kwam Roee Marie buiten. „Mijn aanstaande," zeide zij eenvoudig, op Lahnstein wijzend. Wanneer Ebersdorf al een onaangename gewaarwording onder vind, hij wist die meesterlijk te verbergen, en Rose Marie waardeerde dat in hem. Hij bracht haar hand aan zijn lippen, schudde die van Lahnstein krachtig en sprak een „welgemeenden" gelukwcnsch uit. Toen Marianne en Fanny met bet rijtuig kwamen en van het nieuw6 hoorden, toen Marianne Rose Marie hartelijk kuste, zeide Ebersdorf een beotjo meesmuilend: „Ja, ja, kameraad, wie het geluk gezind is, geeft het de bruid." Ook Fanny wcnschte blijkbaar kalm gelukzij stond onder een boom, door welks takken de zon een eigen aardig licht op haar wierp. De hand, die zij hem reikte, was ijskoud, maar Lahnstein dacht: „Het zdt haar toch niet. zoo diep als ik dacht. Des te beter." Natuurlijk ging Fedor mee naar Weissen- feld en aangezien het nog niet laat was, haalde Vogel champagne uit zijn kelder, om op do gezondheid van het jonge paar te drinken. Men was heel opgewekt, al scheen Ebers dorf wat gedwongen"maar het sterkst trof de grappige, ongedwongen wijze van doen van den ouden heer, wien deze verloving meer genoegen deed dan wanneer het een van zijn eigen dochters gegolden had. Toen Lahnstein eindelijk weer te paard steeg, kwam Rore llario naast hem staan en klopte het dier op den hals. „Verslaap je morgen niet en wees pre- oiea negen uren aan het station." „Alsof ik zou kunnen slapen. Ik moet af-» leen aan mijn geluk denken." „Droom dan van mij," zeide zij met hot haar eigen lachje, dat iedereen betooverde.. „Nu, moeder, ditmaal heb je je dan al heel erg vergist," zeide Vogel. „Jullie vrou wen wilt in hartsaangelegenheden altijd ver der zien dan mogelijk is. Lahnstein was je schoonzoon al, daar ontbrak niets meer aan* en nu neemt hij plotseling een andere. Ik heb het je dadelijk wel gezegd. Heb je nu nog zooveel tegen Andersen?" Mevrouw Vogel zuchtte. Zij wilde haar man zijn triomf gaarne gunnen, maar toch voelde zij pijn in haar hart, wanneer zij aan de bleeke wangen en doffe oogen van haar jongste dacht; zij vermoedde, dat toch niet alles gebeurd was, zooals het had moeten ge beuren een angstig voorgevoel, cn toch had zij niet gezien, dat Fanny in bed lag met wijdgeopende oogen, bleek als een doode* X. De generaal keek heel verbaasd, toen hij zijn dochter in gezelschap van een jongen, knappen ulaan uit den trein zig stappen, cn toen hij in dien ulaan Labnsiein berken- de. Hij reikte hem vriendelijk rio hand en vroeg: „Welk toeval voert u hierh*® in gezel schap van mijn dochter? Dat noem ik bijna een wonder en Rose .Marie zal er niet onte vreden mee zijn geweest." „Maar, papa, Seddin is maar een halfuur van Weissenfeld af; jimmer genoeg, aat wij hot niet wisten. En wat Lahostem betreft, dien heb ik voor u moegsj-acit, als novi teit." (Wfigdt yery.olgd.l_j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1909 | | pagina 1