No. 15261.
LEIBSCH DAGBLAD, Zaterdagr 20 November. Derde Blad.
Anno 1909.
i. Financieel© Causerie.
Kunst, letteren, enz.
FEUILLETON.
Rose Marie,
f Do toestand der geldmarkt wordt laagza-
iaorhand wat moer geruste tollend. Do Bank
.Van Engeland slaagt er in haar goudvoor
raad to versterken en ofschoon er nog geen
eprake is van een disoon to ver laging op 't
oogenblik, zijn er indicaties die wijzen op
de waarschijnlijkheid van een verlaging, in
den aanvang van het nieuwe jaar, als de
jaarwisseling, met haar eischen en verplaat
singen van kapitaal, achter don rug ia. Zoo
is het privaat-disconto in Engeland tot
'dl/TpCt. gedaald, tegen eon bankminimum
van 5 pCt. De ongerustheid, die gewekt werd
door do yerhooging tot 5 pCt. heeft plaats
gemaakt voor kalmer opvattingen, nu aan
den ©onen kant blijkt, dat het doel, dat
met de verhoog in g beoogd werd, bereikt
wordt, en dus eon verdere verhooging tot
do groote onwaarschijnlijkheden bohoort, ter
wijl aan een andoren kant wordt ingezien,
dat men zich hooger rentekoersen zal moe
ten gel roosten, die, verre van een schrik
beeld le zijn, thans worden beschouwd als
•logisch gevolg van meerdere vraag door han
del en industrie.
Do National C;ly-Bank te New-York zegt
5n haar maandelijksclio ciroulaire van Oc
tober
„Men schat, aan de hand van thans be
kende gegevens, dat de wereldproductie van
goud in 1909 niet minder zal bodragen dan
450 millioen dollar, tegen 431 millioen dol
lar in 1908; indien do tegenwoordige jaar-
lijkscho toename gedurende dne jaren gc-
hapdhaavl blijft, zal dc productie in 1912
meer bedragen dan een half milliard dollar.
Alles pleit er voor om aan te nemen, dat
de Wereldproductio nog verscheidene, jaren
geregeld zal toenemen. Over den 'waarschijn-
lijken levensduur van de goudmijnen aan
den Witwatersrand heeft men al heel wat
geschreven en gesproken in ingenieurs-krin
gen, doch de meerderheid is van meening,
dat deze groote mijnen nog minstens V*
eeuw aanzienlijk zullen bijdragen tot dc we
reldproductie. Op 't oogenblik is or nog ge>en
sprake van een afname in do goudopbrengst
van 't Zuidafrika-msche Veld- Zelfs stijgt
ze nog ieder jaar. Dit speciale goudveld
onderscheidt zich van andere door de diepte,
waarop het kan worden ontgenncn. In de
mijnen van bijna alle andero werelddoelea
neemt do warmte toe mot 1° Fahrenheit op
lederen 55 voet diepte in verticalo richting,
terwijl dezclfdo toename in temperatuur aan
den Rand slechts op 265 voet diepte plaats
hoeft. Deze gunstige gesteldheid van de goud
mijnen aan den Rand maakt, dat zij tot op
zeer groote diepte kunnen wordon ontgon
nen, wat hun levensduur slechts kon ver
lengen. Mexico, Rusland, Gliina, Zuid- en
Contraal-Amerika zijn alle bezig hun goud
productie te verhoogen, gevolg van 't toe
vloeien van kapitaal en het in toepassing
brengen van moderne exploitatie, gepaard
met toenemende beschaving, die oen meer
stabiele regoering en betere mijn- en andere
wetten met zich meebrengt, die 't kapitaal
aantrekken en beschermen. Indien wij de
wereld in haar geheel beschouwen, is de
waarschijnlijkheid oener groote on toenemende
goudproductie, zeer'groot. Sedert de ont
dekking van Amerika in 1492 tot en met
18S0 schat men 't totaal der goudproduc-
dic op 6,905,033,000 pd. st. en van 1881 tot
en met 1908 op 6,020,925,000 pd. st., mar
kende een totaal, sedert Columbus' ontdek
king van 12,925,958,000 pd. st. Uit deze
cijfers blijkt, dat de wereldgoudproductie ge
durende de 28 jaren 1881—1908 slechts
884,108,000 pd. st minder was dan gedu
rende de 388 daaraan voorafgaande jaren.
Velen denken, dat 't grootste gedeelte van
de jaarlijkscho productie wordt gemunt;
'maar dat is niet. zoo, daar slechts ongeveer
45 pCt. wordt aangemunt, het restant wordt
gebruikt in de kunst en in do fabrieken, of
wordt „in de kous" bewaard. Niettegenstaan
de do groote toename van de goudproductie
in dc laatste 28 jaren, neemt do vraag stoeds
toe-en de grooto Europoesche naties hebben
maatregelen getroffen niet alleen om hun
goudvoorraad te beschermen, doch zelfs om
dezen aan te vullen."
Dat de Amerikaansche markt nog steeds
in handen is van do groote lui, blijkt wei
't best uit de kleine omzetten, gepaaaxd
gaanrio met oen vaste stemmingbijna da
gelijks geeft New-York rijzende prijzen, met
een laag slot, om toch vooral te voorko
men, dat een wilde speculatieve hausscbe-
weging ongewenschte toestanden in 't leven
zou roepen in de min of meer delicate weken,
die ons van 1910 scheiden. Tenzij er on
voorziene dingen gebeuren, die een op zich
zelf hoogkoersniveau zouden kunnen cor-
rigeeron, schijnt een verdere opwaaxtsche bo-
weging slechts te wachten op een meer ge
ruststellende geldmarkt.
Enkele soorten nochtans stoorden zich niet
aan dergelijke overwegingen, en wel in de
eerste plaats de Koperwaarden. In deze ko
lommen wezen wij bij herhaling op de waar
schijnlijkheid van eendergelijke beweging,
waartoe wij concludeerden op de overweging,
dat na staalbranche ook het roode metaal
zijn dag zou krijgen. Voorshands schijnt de
rijzing in do koperwaarden gebaseerd te zijn
op geruchten, dat een groote combinatie van
producenten zou worden gevormd, met 't
doel de productie in to krimpen en den ver
koop te concentreeren in één hand. Kunst
grepen, zou men zeggen, met een Ameri-
karinsch tintje 1 Toch niet, waartoe men
slechts 't oog heeft te richten op onze Ger-
maansche buren, waar het Cokes-syndicaat
op vrijwel identieke basis met suoce3 werkt.
Maar bovenal 't vormen van zoo'n Kartell
door ter zake bevoegde, welingelichte en prac-
tische men9clien, op dit oogenblik, kan op
zichzelfbeschouwd worden als een intelli
gente anticipatie op grootere vraag naar
koper. Komt die, en daartoe bestaat nauwe
lijks twijfel, dan is 't met de groote voor
raden al zeer snel gedaan. Zelfs 't feit, dat
een 25 pCt. van de koperproductie wordt
aangebracht door ondernemingen, die zelfs
bij een prijs van 8 cents per pond nog met
winst kunnen operoeren, kan 't suooes van
de combinatie niet tegenhouden. De grootere
winsten der minderheid zullen haar niet scha
den, De kopershare par excellence Amal
gamated geldt tiians .95 pCt., ofschoon slechts
2 pCt. dividend gevende. Waarlijk een ano
malie, die correctie schijnt te verdiénen, welke
echter geenszins moet gezocht worden in een
lageren koers, doch veeleer in feiten, die
dien hoogon koers aanstonds zullen, wet
tigen.
Na kopershares, onderscheidden zich Sou
thern Rails, Missouris, Readings, Eries, Ma
rinewaarden, Kansas City Southern, en
Pittsburgh Coals door een zeer vaste stem
ming. Readings en Eries, in zekeren zin
ook Pittsburgh Coals, profiteerden door de
gunstige toekomst, die dc steenkool, dat
noodzakelijke ingrediënt van de industrie,
to gemoet gaat. Dc laatste worden voort-
durond opgenomen door Amerika, na een
weinig eervolle introductie in ons land en
een kwijnend bestaan sinds dien- Het be
stuur dezer onderneming heeft nog al eens
raar gegoocheld, doch de eigendommen der
Maatschappij zijn uitgestrekt en waardevol
en men zegt, dat de Pennsylvania reflectant
is. Zooveel is waarschijnlijk, dat dc gewona
a and celen worden begeerd, blijkbaar voor
.controledoeleinden^, want anders is 't onver
klaarbaar waarom de Preferente aandeelcn
cumulatief vcor 6 pCt. dividend, met ruim
30 pCt. achterstallig/slechts 71 pCt. noteo-
ren. Het vermoeden, dat contróleaankoopcn
worden uitgevoerd wint grond, als men den
koorsloop volgt. Niet zoodra worden de aan-
koopen gestaakt, of een koersval van
34 pCt. treedt in, cL'o door oen reprise ge
volgd wordt, zoodra de absorbatie wordt
hervat.
In Missouris worden deze week voor Ame
rikaansche rekening te Londen groote opties
gekocht; onder de omstandigheden laat 't
zich aanzien, dat deze ditmaal niet geschie
den om daartegen baisse-engagementen te on
dernemen I
Marinewaarden eindelijk zijn ook niet vrij
te pleiten van een neiging tot montecren-
Amerika koopt ook deze en men wil weten,
dat do Regcering plan heeft subsidies te
vorleenen aan Stoomvaartonderncmingcn.
Trouwens ook de vrachien in 't landverhui-
zersverkcer moeten wel deelen in den voor
spoed, dio naar veler meoning voor do deur
slaat. Voor zoover de aandeden van Morgan's
Zeetrust betreft is dit alles van min of
meer sentimenteel belang, maar bij nonva-
leur3 epcelt dit ten slotte toch een grooto
rol. Do 4Vj pCt. bonds zijn qua speculatieve
belegging nog niet zoo verwerpelijk, al moet
men zich nooit verbeelden, dat men een
prima eerste Hypothecaire Spoorwegobligv
tie in z'n trommel heeft» -
De beweging in American Cars en in
Southern Iron en Steel wekt 't vermoeden, dat
manipulatie aan 't werk is, uitgaando van
Amsterdam. Indien beido soorten met winst
naar 't land van origine terugverhuizen zal
niemand hier te lande er armer van wor
den en zijn wij een soort fondsen kwijt,
die de bitterheid van een komende paniek
slechts zouden verhoogen.
Nog even zij vermeld, dat de Atchison
dubbel 8 po ar wil gaan leggen en dat de
Pennsylvania woer 27.000 ton rails heeft
besteld. Een enkel staaltje van wat de a. s.
staat „geboekte orders" van de Stoel Cor
poration te zien zal geven I
Zuidafrikaansclie Mijnwaardcn lijden nog
steeds onder duur geld en de afwikkeling
van zwakke hausse-engagementen. Shansis
daarentegen zijn hun laatste ziekte te boven
en monteerden op 't schitterendo ingenieurs-
rapport tot den recordprijs van 200 pCt-
W.
Henri van Wermcskerken produceerde
weer een nieuw boek.
,,Do anncn .n geeet" heet dit. Hot be
handelt de lijdensgeschiedenis voa een ar
beidersgezin, dat vroom geloovig blijft in
al zijn tobberijen.
En naast dit oprecht gevoeld geloof, van
eenvoudige mcn6chen, wordt een doninee
ten tooneele gevoerd, wiens geloof een hui
chelachtige schijn is, maar zwaar doet
neerdrukken >p dé eenvoudige zielen, het
gezag van zijn ambt.
Een mijnheer en mevrouw, dan nog ver
der, die al even laag staan, cüe zioh al heel
verdienstelijk denken, wanneer zij een jong
knechtje dat in hun harden dienst tering
lijder wordt, wat soep sturen af en toe,
waarvoor de wroedbeproefde ouders dan
nog gaan bedanken...
Zoo heeft het geloof in dit boek geschetst
niets van eon blijde boodschap, maar is
het een onderwerping uit verslagenheid.
Doorvoeld is dit boek van Henri van Wer-
meskerken, niet. Waar diepe tragiek moest
zijn, blijft zijn verteltoon vlak, met hinder
lijke trucjes op effect. De groote leven-ver
woestende smart van den vader die zijn bei
de jongens aan tering verlipst in bet bedrijf
van den patroon, die zijn dochter eveneens
moet 'ssen door een wreeder dood nog,
eveneens in het huis van den patroon, die
smart voelen we niet voldoende. En voor
al is deze verhouding niet uitgewerkt tus-
schen deze smart en den strijd om in dio
wrange slagen het geloof in een good en
God, niet te verliezen.
Mot do teekening van. zijn jon go man
nenfiguren is Henri van Wermeskerken niet
gelukkig; In oen zijn&r literaire kronieken
heeft Herman Robbers den schrijver ver
weten, hoe 'n slecht, gewetenloos mensch,
zijn held eigenlijk is.
Het staat met dezen held al evenzoo.
Van Wermeskerken meent te goeder trouw
dat hij een prachtig hoewel zwak ka
rakter beschrijft in de schetsing van dozen
patroons-zoon.
En inderdaad hebben we met een, door
den schrijver vriendelijk belichten, maar
werkelijken deugniet te doen. Een ongevoe
lig slecht mens oh.
De karakter teekening van dezen held, en
do toegeeflijko beschouwingen van den
auteur hem aangaande, doen dit boek scha
de. Er gaat een slechte moraal van uit.
Het is een figuur, dio onzuiver door den
schrijver werd gevoeld.
Er is meer onzuivers in dit boek. Dat de
nood een mensch klein maakt is een feit,
dat men rondom ziet. Maar ik geloof niet
zoo grif, dat als een vader zich voor 'fc eerst
geplaatst ziet tegenover den bewerker van
zijn dochters dood, hij zich zoo walgelijk
kruipend zal gaan verdiepen, in het verle
den van dien patroons-zoonhie lief oio
wel was als kindenz., bladzijden long
praat hij door daarover. Een vader móet
dan forscher voelen.
Het is een boek kortom, dat ik niet op
mijn boekenrek zou wensohen.
Uitgave: Nijgh en Yan Ditmaris Uitg.-
Mij., Rotterdam.
Stichting.
Naar aan de „O. H. Ct." uit góéde bron
wordt medegedeeld hopen directeuren van
Teyler's Stichting te Haarlem er in te slagMi
prof. dr. H. A. Lorentz uit Leiden aan die
Stichting te verbinden, onder den titel van
curator aan Teyler's Laboratorium. Z H Gel.
zoude dan op zich nemen de hoofdleiding
van de natuurkundige onderzoekingen, welke
ruimer nog dan tot dusverre, vooral op het
gebied van electriciteit en optica, aan het
laboratorium dier Stichting zoudon worden
gedaan en in het algomoen zijn steun ver-
leenen om dezen tak der Stichting tot moor-
deren bloe-i te brengen.
Ook zoude nog een oonservator worden be
noemd,
„Het Leven" van 19 November bovat
de volgende geïllustrecrdo artikelen en pho
to's: Een vergadering van Burgemeester on
Wethouders te Amsterdam in burgemeesters
kamer; Mot de camera voor den Gemeente
raad; De hulde aan kapitein Christoffel; De
Utrochtscho Zendings vereen iging; eenigo
kijkjes op do dezo week in do Amsterdam-
scho Militiezaal gehouden tentoonstelling
een schitterend stukje natuurschoon boven
Amsterdam.
Een nieuwe „Emants" in den Amsterdam-
schen Kunstkring; Het Spaansche feest van
St.-Lucas; Barend Barendse dertig jaren aan
't tooneel; Een schitterende overwinning van
den wereldschaukmoester dr Lasker op dc®
Franschon schaakmeester D. Janowski en ver
der de gewone rubrieken.
Do bijlago geeft een reproductie van een
schilderij van Martinus Sehildt„Twee
oudjes,"
Men horinnert zich, dat hot Vlaamsch©
Handelsverbond aan het. bestuur van dc aan
staande Brusselsche tentoonstelling had ver
zocht, allo drukwerk, dat voor en op de
tentoonstelling zou verschijnen, zoowel in
het Vlaamsch als in het Fransch te
laten 6tcllen. Het antwoord was, dat dat
reeds zooveel mogelijk geschiedde- In het
„Handelsblad van Antwerpen" verschijnen
nu verscheiden klachten van monschen, die
wenschten in te zendon en Vlaamschc for
mulieren vroegen, maar zo niet kregen. Een
hunner, dio er op aandrong, kreeg oen Fran-
schen brief terug, onderteckend „lo directeur
gónéral graaf Yan der Burch", waarin voor
kwam, „dat het waarlijk to betreuren zou
zijn, als een zoo schrandere en krachtige ver
dediger van de buitensporig intcrcssanto
kwestie der Vlaamscho taal onder do ten-
tocnstellers in de Belgische afdocling ont
brak". Het „H. v. A." roert alvast de trom
over dezo indordaad krenkende behandeling,
en er zal nog wol wat meer over los komen.
Een bundel schetsen onder don orovatlings-
naam van: „historische lectuur" werd door
de h,eeren dr. M. G. do Boer en L. J. de
Wilde, leeraren aan de 4de H. B.-8. met
3-jarigon cursus, samengebracht
Deze schetsen geven beschrijving van ge
schiedkundige tijdstippen, zoowel als van ze
den en gebruiken. „Een dag te Versailles"
heet één der schetsen, en uitvoerig wordt
verhaald van don hofstaat van den koning,
„Daar de koning een gewijd persoon ia, ia
zijn dienst oen soort godsdienst, nauwkeurig
geregeld, onveranderlijk en plechtig." Aldus
de beginzin van de schets, die dit in zijn
geheel verder ontwikkelt
Om een denkbeeld van den afwisselenden
inhoud te geven, laten we de titels van een
paar hoofdstukken volgen: „Do eerste aard
appelen in Pommeren", „De Slavenhandel in
de 18jle eeuw," „Engelsche parlementaire ze
den in de achttiende eeuw." Katharina II
en de „Verlichting".
Hoofdstukken vinden we ook uit den
grubren tijd van de geloofsvervolging. Een
auto da fé, ten tijde van Filips II, naar W.
H. .Preecott, wordt in ziju afschuwelijke
waarheid geschilderd. Do vermoording van
den hertog de Guise en de dood van graaf
Strafford maken mede doel uit van den in
houd.
De bundel is bestemd o. a. voor leerlin
gen van het voortgezet onderwijs- In dat
afschuwelijk hoofdstuk van Filips den Twee
do's regeering: het in getale verbranden van
menschen, wenscht men inderdaad, de stem
van den leeraar hiernaast te hoor en-
Uitgave: P. Noordhoff; Groningen.
De uitgever L- J. Veen te Amsterdam^
brengt een heol aardige reclame in den han
del yoor zijn uitgaven. Met plaatjes, schil
derijen van Vermeer, werd het prospectus
versierd.
Van Albert Rodenbach, den blauwvoet uiL
werpend, zien we hier eveneens een plaatje,
daarnevens 't liod der Vlaamscho Zonen.
„Het geheim van de Amerikaansche ener
gie" heet een boekj's door do uilgcversven-
nootschnp „Kullunr" te Amsterdam uitge-
gegeven. De titel lijkt ons het minst juiste
van 't boekje. Want de vraag is of de Ame
rikaansche energie aan hygiönischo loefwijzo
is toe te schrijvenl
Eerder is de feller geworden bestnansstrijd
daar oorzaak van, die zulk 'n scherp verweer
in 't loven roept, dat de Amcrikaansclio man
nen op middelbaren leeftijd afgewerkt zijn.
Het boekje bevat uitnemendo wenken.
Examens Krankzinnigenverpleging
Dezo examens zt)n voortgezet met de candi
date» van Den Haag, Oud Rosenburg, Ende-
gcest, Rhy geest en Heomstode. De uitslag
is als volgt:
Eorste gedeelte: .Oud Rosenburg", 10 can-
dldaton, afgowezen 3, geslaagd de zuetors
W. van Alpben, G. Born, O. Mioch, C. Mujjs
G. A. E. Vogol en do broodors A. Boogaard
en P. A. Verschuur.
.Endogeest", 4 candidatsn, geslaagd ds
zusters C. J. Balder, H. G. van Doögen,
J. Kuiper sn H. J. Zeldonryk.
„Rhyngeest", een candldaat dio afgeweten Is.
Tweede godoolte. .Oud Rosenburg", 6 can
didates afgenozen 2, geslaagd de zusters
M. 3. Cornelias®, A. A. Koopman, J. K. Ver
mont en H. C. de Vries.
.Endegeeet," oon candldaat die goslaagd ls,
nl. zustor G. Hendrilcsraa.
Heemstede, oen candidaat die geslaagd is,
nl broedei J. A. Wisse.
Derde gedeelto. 'a Qravenhage, 2 candldaten,
afgewezen 1, geslaagd- sustor D. A. van de
□lessen.
.Oud Rosenburg", 2 eandldaten, geslaagd
zubter H. van Zanton, en broeder A. Uryssa.
.Endegoest", Een candidaat, die geslaagd
ls, nl. zusier M. J. J. Jansen.
De examens worden vooitgezet.
Kamerverkiezing; Gulpen.
Men meldt uit Gulpen aan „Het Contrum"
dat in de vergadering van het hoofdbestuur
voor de Centr. K.-K. klesvoroentgirig in het
district Gulpen jhr. mr Ch. Ruys de Boeren-
brouck candidaat is gesteld dor centrale kies-
veroomging, voor de Kamerverkiezing in het
district.
Volgens „De N. Ct." heeft mr. Van Groonen-
daal, griffier van do Staten van Orerysel, be
dankt voor de csndidatuur in het district
Qulpen en stelt ook de hoer Brouwers, do
vroegere tegenosndidaat, zich niet weer
verkiesbaar.
Naar verluidt zegt .De TtJd" zal de
socialist Van Kol sich in hot district Qulpen
doen candideeren.
8ASSENHEIM. Op de oude losplaats ge
raakte by het draaion een paard vsn den heer
N. te water. Met veroondo krachten werd bot
dier, dat geen letsel had bekomen, op hot
droge gebracht.
De gymnastiek- en schermvereeniglng
.Sparta" geeft Dinsdag 30 Novoraber oen
uitvooring in de zaal van don beor Wouden
berg, met medewerking van de humoristen
Hellmann on Van Loouwon, uit Lelden.
VOORSCHOTEN. Do openbare les in .Es
peranto", waarvan wy reeds melding maakten,
zal as. Dinsdag gehouden worden in .Hotel
Deurloo".
Een nieuwigheid, die door het reizend
publiek op pms zal gestold worden, is in de
personenrijtuigen van de tram Ingovoerd. In
plaats van de lastige en weinig aan bet doel
beantwoordende stoven heoit de tram directie
thans stoorn ver warming laten asnbrongen;
inderdaad eon belangryke vei betering l
26)
„Maar lieve vriend, wat ben je grappig!
,Wat moet ik je nu vergeven! En weet je
dan niet hoe sympathiek je mij altijd ge
weest bent, al in Berlijn, en dat ik je dat
hier bewezen heb, ook al was het mjj niet
gemakkelijk."
In plaats van een antwoord kuste hij
haar hand en liep toen naast haar naar
huis.
„Ik ben vandaag slecht gehumeurd, op
'den duur zou ik hier het onaangenaamste
schepsel der wereld worden. Volkomen
heid van eenvoudige dingen is mij onver
draaglijk en Fanny is een heldin: zij laat
niets merken.''
„Wat gaat ons nu nog Fanny Vogel
'aan?" vroeg hij. Zij wendde zich nu go-
heel naar hem toe; in haar grijze oo^ea
was weer dat schitterende licht te zien,
dat hem altijd aan haar voeten bratht, en
hem haar beide handen tegenstckend, z.i-
do zij op onnavolgbaar meesleependen
toon
„Leef wel, Lahnstein, leef well Tot een
fcpoedig weerzien in Berlijn."
Ja, Rose Marie was een engel, dat wist
niemand met zoo onomsto: telijke zeker
heid als hij, toen hij in den zwoelen zomer
nacht naar Seddin terugkeerde.
IX.
Dc dienst was geëindigd. De officieren
hadden bij Löffelmann een feest lij kon
bowl aangericht en gedronken op Lahnstcins
beterschap. Gelegenheden, die de ulanen
aanleiding tot een fuif given, waren m
het regiment te zeldzaam, dan dat men er
een ongebruikt zou laten voorbijgaan, al
zou ook de held van den dag daaraan
maar een zeer gering aandeel nemen.
Lahnstein was onrustig en gejaagd; niet
in staat op zijn plaat* te blijven zitten,
liep hij herhaaldelijk met groote stappen
het vertrek op en neer, wat hem de op
merking van den adjudant bezorgde, dat
hij zich scheen te voelen als een paa:d, dit
vier weken in de wei had geloopen en nu
weer op stal was gezet. Andere g appen
en plagerijen vclgden, tot men eindelijk als
vanzelf op het voor Seddin bohngrijkste
onderwerp kwam: freule von Gilfach.
Het deed Fedor pijn dezen naam door
zooveel lippen te hooien noemen, en al
verhief men haar alsemeen ook tot in den
hemel, het liefste had hij tcch hun ve;bo-
d^n haar naam te noemen. Maar daartoe
had hij nog niet het recht.
Nog niet? Zou hij het ooit krijgen? Hij
geloofde het welmaar dat deed de on
rust niet bedaren, die hem pijnigde. Wat
zou zij thans doen? Waar was zij nu? Nu
was natuurlijk d.'e vervelende Ebersdorf
weer bij haar en fluisterde a'lerlei com
plimenten in haar sierlijk oortje. Hij be
daarde eerst, toen hij wist, dat te Weissen-
feld alles ter ruste was, en toen meende
hij plotseling, dat Rose Marie zich over
zijn schouder boog en dat haar adem zijn
wang beroerde. De hallucinatie was zoo
sterk, dat hij zich omkeerde; maar het
was slechts een tocht geweest, dien hij ge
voeld had.
Toen hij eindelijk op straat was, voelde
hij het verlangen in zich opkomen eigen
handig „Sakuntala" to zadelen en Daar
Weissenfeld to rijden om de ramen te zien,
waarachter zij rustte, want hij was zoo
echt en ernstig verliefd, als een minnezan
ger uit het romantische tijdperk. En aan
gezien hij vandaag geen gevolg gaf aan
zijn verlangen, kwam dat den volgenden
dag met dubbele kracht terug en aangezien
hij niet9 te doen had, reed hij spoedig na
afloop van den dienst naar Weissenfeld.
Hij was niet van plan naar het huis te
gaan, minder om de familie, d e een be
zoek van hem nog zoo kort na zijn ver
trek, wel goed zou opnemen, dan wel om
Fanny, want als bij aan haar dacht, was
hij over zichzelf toch niet heelemaal tevre
den. En dus sloot hij een compromis tus-
schen wat hij meende niet to moeten doen
en wat hij zoo hevig verlangde.
Hij wist, dat wel op eenig;n afstand,
maar toch vlak tegenover het Vogelhuis,
een kleine groep boomen stond; wanneer
hij daar heenreed, gelukte het hem mis
schien met zijn verrekijker Ro e Mario te
zien, zonder zelf gezien to worden.
Buiten gekomen, gaf hij „Sakuntala." de
sporen en reed in voIIgd galop weg. Het
geluk was hem gunstig Door een natuur
lijke opening in de takken, zag hij het Vo
gelhuis en daarin Rose Marie, maar ook
Ebersdorf, die zich voortdurend als een
perpetuum mobile voor haar heen en
weer bewoog.
Zijn verrekijker was scherp: hij meende
de uitdrukking op beider gezichten to kun-
Den zien, en terwijl hij naar hen keek,
stond hij een pijn uit, zóó hevig, als hij
niet gedacht had, dat bestond.
Hij zag Rcee Marie lachen, behaagziek
haar hoofd heen en weer draaien als een
kirrende duif; hij zag Ebersdorf zeer
dicht bij haar; hij zag haar slanke hund
op zijn arm; het was hem, als bewogen
zich marionetten in een poppenkast, klei
ne, dwergaohtigo figuren. Toen nam Rose
Marie haar sleep op bijwijlen nu rinkel
den haar armbanden en een wolk van kant
kwam te voorschijn van onder haar rok
en verdween. En Ebersdorf liep h::ar na,
precies als Jan Klaassen in do poppenkast.
Met een zucht liet hij zijn verrekijker
zakken, nam zijn pet af en droogde zich
het voorhoofd. Was hij niet dwa s, te den
ken, dat hij Rose Marie meer waard was
dan iedere andere hofmaker? Wal had hij
in de weegschaal te werpen, dat hij zich
haar gelijk waande? Geld noch p si tie. En
ja, die laatste was het in hoofdzaak, die
tegen hem sprak. Zou zij, de verwende be
woonster van de residentie, genegen zijn,
met hem in Seddin te wonen; zij, die zoo
vaak haar afkeer van alles, wat provin
ciaal was, hnd uitgesproken? Was hij dan
werkelijk gek geweest, dat hij daaraan
niet gedacht had?
En tcch beminde hij haar, heel anders
dan indertijd in Berlijn, wasr hem soms
nog andere rozenketenen bonden. Hij be
minde haar zóó, dat hij aan de erg3te din
gen dacht, wanneer zij hem afwees.
Van een gelukkige stemming verviel hij
in een zóó wanhopige, dat hij niet kon
verhinderen, dat zijn oogen vochtig wer
den. Gelukkig zag niemand het, al vond
hijzelf, dat hij zich daarover niet behoefde
te schamen.
Maar zijn stemming van nu verhinderde
hem te slapen en moe en afgemat deed hij
den volgenden dag zijn dienst.
Het waa Zaterdag, Vogel was dien mid
dag voor zaken in Seddin geweest en aau
tafel begon hij op de hem eigen, p'agendo
manier do boodschappen over te brengen,
die men hem had meegegeven.
„Jullie b.-nt mooi," zeide hij tegen Ebers
dorf en Marianne. „Daar komt Neumann
me een standje maken en vertelt me, dab
zijn vrouw heel boos is. Geen van judio
beiden is bij hem geweest om den jongen
stamhouder t« bewonderen. De eerste week
heeft moeder laten vragen, maar na dien
tijd is er niemand geweest, en daarom
waren ze ongerust, dat het con of ander
niet in orde was."
,,Ja, dat is zoo/' zeide Marianne, „we
hadden er heen mcelen gaan. Licschcn wa*
mijn beste vriendin; wij zijn to gelijk ge-
engageerd en getrouwd. Nu heb ik haar
kleintje nog niet eens gorion. Do ritmees
ter zal jou dat ook kwalijk nemen, Wolf.'
Ongeduldig haalde Ebersdorf de schou
ders op.
„Hebben wij niet gezegd, schoonpapa,
dat freule von Gilfach voorloopig het
meest© recht heeft op ons gezelschap?"
Rose Marie protesteerde levendig tegen
een dergelijke veronachtzaming vflJ1 oon
oude vriendin om harentwil cn Vogel zeidot
„Nu, ik geloof eigenlijk, dat de Neumanns
speculeerden* op een bezoek van onze lo-
gée. Mevrouw Lieschen wil dat natu urlijk
gaarne om er op te pochen tegen haaiJ
andere vriendinnen.
Hij keek Rose Marie aan, maar die trok
een jammerlijk gexioht.
(Wordt vervclgd.X_,
