Gemengd Nieuws.
Anno 1909,
Uit de Rechtzaal
FEUILLETON.
No. 15251. LEÏDSCH DAGBLAD, Dinsdag* 9 November. Tweede Blad.
gens ook geweest en des namiddags zat hij
er weer, toen zich het droevig geval af
speelde. Er werd wel eens kaart gespeeld
bij hem, maar nooit om geld. Dat laatste
ontkende de beklaagde, die ondanks zijn
onnoozel voorkomen, handige antwoorden
gaf. Maar de kastelein speelde zelf ook
v .1 m. en daan wilde hij h~t niet weten.
Eindelijk werd de vader zelf gek oor 1,
die in een neer opgewonden toestand een
lezing van het gebeurde af. Snikkend ein
digde hij: „De laatste woorden, die ik
hoorde, waren: daar gaat de bl1" Toen
kon de man niet meer hij viel in de armen
van den deurwaarder en de rijksveld
wachters, die hem in beivusteloozen toe
stand naar buiten droegen. Dit incident
maakte zoowel op do rechters als op het pu
bliek op de gereserveerde en de publieke
tribune grooten indruk. De beklaagde zelf
bleef er blijkbaar koud onder en zeide, ua',
hij nooit gezegd heeft: „Daar gaat de bl..
De veldwachter van Monster deed eeiiigo
mededeelingen over het huisgezin, dat niet
te gunstig bekend stond. Aan wien de schuld
is weet hij niet. Dö vader is een drif^g
man.
Een broer van beklaagde werd op verzoek
van den verdediger ten slotte ook gehoord.
Do verdediger deed den man verschillende
vragen: of de vader na het thuis komen ook
gezegd had: hij is mij te vlug af geweest,
anders was hij cr aangegaan, en dergelijke
uitlatingen, waarop getuige bevestigend
antwoordde. Het bleek uit dit laatste ver
hoor, dat deze zoon ook niet met vader op
heeft.
De substituut-officier mr. Van Geuns
wees op het droevige van dit feit; een
drama, dat niet alleen ontroering teweeg
gebracht heeft in Monster, maar ook daar
buiten, en dat thans nog bij ons natrilt.
Poging tot vadermoord is gelukkig zeld
zaam in de annalen onzer rechtspleging.
Het gaat, zoo ging het O. M. voort, hier
om de vraag: ,,Is schrik aanjaging het doel
geweest, of poging tot mishandeling, of po
ging tot moord V'
Het staat bij het O. M. vast, dat deze be
klaagde aan schrik aanjaging niet heeft ge
dacht en meer heeft gewild dan mishande
ling en dat hij den vader heeft willen ver
moorden. Zelfverdediging was hier geheel
uitgesloten meendo het O. M. en eischte ten
slotte zes jar en gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Veenstra, begon zijn
uitvoerig pleidooi met voorop te stellen, dat
de oorzaak van de huiselijke misère de
vader zelf is.
Hij trachtte verder aanneembaar te ma
ken, dat de jonge man uit noodweer heeft
gehandeld, op grond waarvan hij op ont
slag van rechtsvervolging aandrong. Mocht
de rechtbank er anders over denken, dan
beval h.ij zijn cliënt in do clementie van de
Rechtbank aan. Hij beriep zich daarvoor op
de verklaringen van zijn broeders en van
den burgemeester van Monster, en anderen
die hij over deze zaak heeft gehoord, doch
hier niet heeft willen dagvaarden om het
zwaar getroffen gezin niet vereier te bla-
meeren.
Het O.M. kortelijk repliceerende, ontken
de pertinet, dat hier sprake van noodweer
kon zijn.
Beklaagde zeide nog eens, dat de vader
het op zijn leven gemunt nad omdat hij
hem zou kunnen verraden en dat hij daarom
aldus had gehandeld.
Overtreding der motor- en
rijwielwet te Leiden.
Voor het Leidsohe kantongerecht had te
recht gestaan P. v. d. H., automobiel-be
stuurder te 's-Gravenhage, wegens het
overrijden van een artilleriepaard aan
den Haagweg, onder Leiden, waardoor het
been van het paard was gebroken, zoodat
het dier moest worden afgemaakt. Beklaag
de had toen reeds verklaard, dat hij signaal
had gegeven en niet hard had gereden.
Door den ambtenaar van het O. M. bij
het kantongerecht werd tegen beklaagde
geëisoht- een boete van 25 of 8 dagen
hechtenis.
Een week later, 30 Augustus, sprak de
kantonrechter hem vrij.
Tegen dit vonnis was de ambtenaar iu
hooger beroep gekomen en zoo werd de
zaak gister namiddag voor do rechtbank
behandeld.
Beklaagde verklaarde ook nu, dat hij
niet. te snel had gereden en een signaal
heeft gegeven.
Hij had wel voorbij gekimd als niet een
der paarden een zijsprong had gemaakt,
waardoor het voor de auto kwam.
De opperwachtmeester en do foerier ver
klaarden dat zij het signaal Diet hadden
gehoord en de snelheid vonden ze vrij
groot.
Ten slotte werd nog als getuige gehoord
H. Hoogeboom, die van zijn woning aan
den Haagweg uit het geval had aangezien.
Hij liad het toeteren wel gehoord en niet
den indruk gekregen, dat er te snel was
gereden.
De auto stond trouwens direct stil bij het
ongeval.
Het O. M. vroeg bevestiging van het
vonnis van den kantonrechter, derhalve
vrijspraak.
Spelen met kaarten zonder
vergunningvan denburg e-
meester.
K. F. E. H. von B., te 's-Gravenhage,
was door den kantonrechter te Leiden ver
oordeeld wegens het gelegenheid geven tot-
spelen met drie kaarten onder Voorschoten
tot een geldboete van 50 of 10 dagen hech
tenis en tegen dit vonnis in hooger beroep
gekomen. Hij was nu voor de rechtbank ge
dagvaard, doch niet versohenen. Het O. M.
eischte bij verstek bevestiging van het von
nis van den kantonrechter.
Beleediging en mishand e-
lingteL ei don.
Daarvoor moest 8. K., uit Leiden, te
rechtstaan, die een meisje, dat. door an
dere jonge mannen was aangerand, had
mishandeld nabij de Janvossensteegbrug
en bovendien den brugwachter Stol had
bcleedigd. Er bleek uit het getuigenver
hoor, dat de feiten werkelijk waren ge
pleegd en tegen beklaagde werd zeven da
gen gevangenisstraf geöischt.
Uitspraak in al deze zaken Maandag 22
November.
Door de rechtbank te Utrecht werd gis
teren uitspraak gedaan in de zaak van B.
N.t beklaagd dat hij rich in den nacht van
26 op 27 September door inklimming toe
gang heeft verschaft tot. de woning van F.
de B., te IJselstein, alwaar hij zich toe
eigende een rijwiel, gouden en zilveren
voorwerpen, een kistje, inhoudendo f 4G0
aan bankpapier, enz.
Overeenkomstig den eïsch van het O. M.,
veroordeelde do rechtbank beklaagde tot
twee jaar en zes maanden gevangenisstraf,
met aftrek der voorhechtenis.
Bond van Miliciens. Men
deelt mede, dat de betooging tot afschaf
fing der derde herhalingsoefening zal
plaats hebben op 2 December te 's-Graven
hage.
Aan do Martha-stiohting te
Alphen en aan de St.-Janskerk te Gouda
ia door mevr. do wed. Beekman-Begeer
te Gouda, resp. 500 en 1000 vermaakt.
Men meldt ons uit Wilder-
vank: De 20-jarige Berend Velthuis uit
Wildervank die Zaterdag op jacht was ge
weest en van twee hazen nog een verkocht
bad, is 's avonds halfacht bij het huiswaarts
keeren, tijdens het mistige weer in het
Westerdiep, geraakt, en verdronken. De oor
zaak daarvan is nog niet geheel opgehel
derd. Velthuis was een zeer oppassend man.
Menmeldtonsuit Maastricht:
Bij een gevecht, hetwelk gisteravond tus-
sohen dronken arbeiders te Hoenjbroek
plaats had en waarbij de messen gebezigd
worden, werd een hunner levensgevaarlijk
gewond. De dader is aangehouden.
In de buurtschap Wormen te
Apeldoorn is Zaterdagavond omstreeks 11
uren een vrij groote boerenwoning, aan den
aannemer R. Dales toebehoorende, door tot
nu toe onbekende oorzaak afgebrand. Do
woning stond elnds Maandag ledig doch
zou morgen weer worden betrokken. Op het
erf geconstateerde vernielingen hebben ern
stige vermoedens van kwaadwilligheid doen
rijzen en in die richting wordt door do poli
tie een onderzoek ingesteld. Het pand was
laag verzekerd bij de Overijselsche Onderlin
ge Brandwaarborgmaatschappij.
Zaterdagmorgen ia aan do
nifro-glycerine- en schietkitocnfabriek Le
Ouderkerk aan den Amstcl een droevig on
geluk gebeurd. Bij het verrichten van
cenige reparatie aan een der werktuigen
had een kleine explosie plaats, met het. ge
volg dat de machinist ernstig werd ver
wond. Dokter Kindermann verleende de
eerste geneeskundige hulp, waarna de go
wonde per motorboot naar het Binnengast
huis te Amsterdam werd getransporteerd.
Voor de stad bereikt werd, was de onge
lukkige reeds clood.
Men8ointonsuitWinterswijk:
De tweede stcenkolenlaag welko is aange
boord, heeft een dikte van 82 cM.
In de Bouwmee sterstraat te
Arnhem viel de 28-jarigo M. B. bij h?t
ophangen van waschgocd van cca plat dak.
Met. gebroken armen en gebroken boen werd
zij opgenomen, aan de gevolgen waarvan zij
is overleden.
Te Gastclsveor, nabij' Rozen-
daal. had een ongeluk plaats, dat nog
betrekkelijk goed is afgeloopen- Een paard
van den landbouwer LLnders, gespannen voor
een wagen, waarop zich een dienstbode be
vond, sloeg op hol en zag niet dat do brug
over den Vliet open stond. Paard en kar
zoomede de dienstbode kwamen in het wa
ter terecht. Het paard sloeg tegen een pij
ler en brak den nek, ook do kar word go-
heel verbrijzeld. Do dienstbode kon men even
wel nog levend op het drogo halen, alhoe
wel ook zij kwetsuren had bekomen.
Een zesjarig jongske uit Woen
sel, dat nabij den Woensclschen overweg
onder de machine van do Mcierijscho tram
geraakte, is aan de gevolgen daarvan over
leden- Den kleine was een been afgereden
en het andere verbrijzeld.
Onder do buurtschap De S ch ui-
nes] oot (gemeente Hardenberg) brandde dc
boerenbehuizingo af van don landbouwer J.
R. Met groote moeito kondon do bewoners
zich redden. Alles ging in vlammen op;
ook het vee kwam om-
Onder Nieuwerkerka an d en
IJscl heeft zich nu reeds een derde geval
van kinderverlamming voorgedaan.
Fabrieksgeheim. Bij een
firma te Enschedee zijn de nachtwacht, ma
chinist en stoker ontslagen, die 's nachts
een arbeider van een Deventer firma in do
fabriek hadden toegelaten en hom gelegen
heid gegeven een fabrieksgeheim der En-
8chedeesche firma uit te vorachen.
Paling. In Friesland blijft
de prijs van zoetwaterpaling zeer laag; men
betaalt van 6 tot 9 cent per pond.
Al is dus de vangst ruim, toch is de ver
dienste voor de visschers niet groot.
W eer een brandbij Hoog veen.
Zaterdagochtend namelijk was do
landbouwer D. Sleepers te Slngharen met
zijn dienstbode op het land aan het werk.
Zijn vrouw was naar den winkel om bood
schappen te doen terwijl een klein kind
thuis in de wieg lag te slapen. De dienst
bode ging oven naar huis om te zien of de
kleine nog goed sliep. Op eenigen afstand
der woning zag ze, dat de vlammen uit hot
dak sloegen. Zij had nog juist den tijd om
de zuigeling te reddeneen koe alsmede
een jong beest, benevens eenig huisraad
werd door de hulp der buren gered. Een
paard en vijf varkens kwamen in de vlam
men om. Yier varkens, die gered werden
moesten worden afgemaakt, wegens de
brandwonden. Alles was verzekerd; oorzaak
onbekend. Dit is de derde brand in deze
kleine plaats binnen een week tijds.
Te Winkel (N.-H.) kreeg Zater-
dag de achttienjarige boerenknecht van
de wed. M. een ernstig ongeluk met een
driewielde kar. Zwaar gewond werd hij op
genomen en naar de ouderlijke woning
vervoerd, waar hij spoedig daarna over
leed.
Zondag is te Kielwinde-
weer J. S., een ongehuwd man van 44 jaar,
dood in zijn woning gevonden. 8. is waar
schijnlijk ten gevolge van drankmisbruik
in het vuur gevallen en bezweken. Het lijk
vertoonde ernstige brandwonden.
Te Wageningen is in dc Dijk-*
gïaaf verdronken de arbeider v. F. uit
Achterberg. Vermoedelijk is hij door de
duisternis misleid te water geraakt. Zijn
hond stond op den wal te blaffen, wat tot
de ontdekking leidde.
Zondagmiddag kwart voor
drie daalde onder Leeuwen, nabij Roer
mond, een luchtballon* waarin een viertal
Duitschers gezeten waren, twee heeren en
twee dames. De ballon was direct omringd
door een talrijke menigte nieuwsgierigen.
Doch nu gebeurde cr iets, dat zeer nood
lottige gevolgen na zich had kunnen sleo-
pen. Plotseling geraakte een gedeelte van
den ballon in brand, terwijl nog een groot
gedeelte met gas gevuld was. De luchtrei
zigers konden den brand Rog spoedig ge
noeg dooven, door het slaan met de zakjes
eaud, alsmede met water, dat in de on
middellijke nabijheid was. W< llicht is een
der nieuwsgierigen te nieuwsgierig geweost
en te dicht met een brandendo sigaar tot
het gevaarte genaderd. De ballon werd
naar Roermond vervoerd en verder per
spoor naar het grosse Vaterland".
(„L. K.")
Peary on Coolc- Poary heeft
nu definiliof gocontractcerd voor do uitgave
van zijn book. Do uitgever durft nogal wat
aan: Pcary krijgt drie gulden per woord-
Dit is twee kwartjes per woord meer dan
Roosevelt, ontvangt voor liet r. laas van zijn
jachtavonturen. Arme Roosevelt; ofschoon.
twee-vijftig per woord...(N. R. C.)
De officieuze ,.N o r d d o u t s c h o
Ztg." geeft oen overzicht van de ia Duitsch-
land voorgekomen cholorn-gevaLlen ca van
de maatregelen, dio genomen zijn om do
zieklo to woren- In liet geheel zijn van 19
Juli tot 3 November in Pruisen 33 geval
len van cholera voorgekomon, van welko or
12 doodelijk zijn afgcloopon. Aan do Rus
sische grens zijn een gToot aantal waar
nemingsposten geplaatst. Verder zijn ook
aan den Rijn bij Emmerik wachtposten op
gesteld en cholera-barakken opgeslagen, dio
met stoom gedroven ontsraettlngstoestel len'
tot hun beschikking hebben. Ten opzichte
van Russische vlotters en landverhuizers zijn,
bijzondere voorzorgsmaatregelen genomen*
E r z ij n v a 1 s c h e Belgische p b s f
zegels van 1 frank in omloop gebracht, en,
tot hiertoe is men er nog niet in gelukt del
daders te ontdekken. Een^ postzegel-ven
zamelaar van Brugge, verwittigde de eert
ste, voor eenigc weken reeds, het bestuur,
der posterijen. Hij had een ouden postzegel
van 1 frank (een roode) gekocht; zulkd
postzegels worden tusscnen dc verzamel
laars 2.50 fr. gekwoteerd. Dc valsche zegel
kwam uit Duitschland waar, naar men
denkt, de vervalschers reeds een nogal
groote hoeveelheid van deze valsche, doch
meesterlijk nagemaakte zegels aan den man
moeten gebracht hebben. De tegenwoort
dige postzegel van 1 frank (de gele) is ook
nagemaakt, cn wel zoo goed dat het be-i
stuur der posterijen er zelf door zou be-i
drogen worden. In verscheiden Belgische!
steden heeft men van deze valsche postzQ4
gels aangetroffen. (N. G.)
Dc gemoederen te Par ij s won
don in spanning gehouden door het proces-
Steinheil, maar ook Lissabon heeft zijn sen*
salic-proces en wel als vervolg op een mis
daad, die ree-da voor 31 maanden gepleegd
werd en dio aan 14 personen het loven
kostte.
Ruim tweo jaren goledcii brandde n.L eort
huis van vijf verdiepingrn af in do Magda*
lenastraat to Lissabon. Drie Spanjaarden
worden nu beschuldigd dat huis in brand to
hobben gestoken ban oinda eon som van-
80,000 fr. machtig to worden, zijnde da
assurantiepenningen voor koopmansgoedo
ren, die zij den vorigen avond uit het huis
haddon gehaald. Een der beklaagden hecfb
reeds bekend, do tweede godeeltolijk, do
derde eohter blijft stokstijf zijn onsohuld
volliouden.
Het procos zal 10 dagen duren.
Uit S t.-P etersburg wordt ge
meld, dat groothertog Alexander Michailo*
witsj, voorzitter van het comité tot hervor»
ming der marine 700,000 roebels, overblijf
t
Haagsclie Rechtbank.
Poging tot moord to
Monster.
Voor dit feit stond gisteren terecht de
ï9-jarige tuindersknecht M. V., wie-n ten
laste was gelegd, dat hij op zijn vader eeni-
ge schoten uit een revolver heeft gelost.
Als getuige werd allereerst gehoord dc
geneesheer te Monster Joh. v. d. Brink, die
den verwonde heeft behandeld. Deze ver
klaarde, dat de vader drie wonden had.
een dier wonden was van dien aard, dat
Ware hij een centimenter hooger geweest,
zij de long zou hebben getroffen; dan zou
de dood het gevolg zijn geweest. De won
den hebben echter een mooi verloop gehad.
Getuige verklaarde desgevraagd, dat de
vader een driftig oploopehd man is, die
ook reeds voor zenuwlijder in Delft, is ver
pleegd geweest. Do moeder van beklaagde
is een liohtgoloovige, weinig ontwikkel
de vrouw.
De verdediger vroeg of de getuige den
vader ook had hooren zeggen.: ,,Hij is me
een beetje te vlug afgeweest, andera was
hij er zelf aangegaan", wat deze ontkende.
De wapenhandelaar A. G. Geerts, in Den
Haag, verklaarde dat de jonge man uit
zijn magazijn op 9 September een revolver
klein kaliber heeft gekocht, waarmede ech
ter op tien meter afstands wel iemand dood
geschoten kon worden.
De jonge man, een tenger, bleek ventje,
met een eenigszins onnoozel uitzioht, be
kende het feit Maar hij was er toe gedwon
gen, want zijn vader haatte hem.
Zijn vader durfde hem eohter niet mis
handelen, want hij wist iets van hem.
„Wat!" vroeg de president.
„Hij heeft op 4 Februari 1908 diefstal
met- inbraak gepleegd", antwoordde be
klaagde.
De president toonde hem een spaarbank
boekje, waarop heel wat geld stond.
In 1903 waren daar achtereenvolgens be
dragen van f 10, 10, 5, f 10 en 25 op
ingelegd. Op 8 Sept. van dit jaar had hij
20 en f 50 ingelegd. Op de vraag waar
of hij al dat geld vandaan kreeg, ant
woordde hij, dat hij wel veel kaartspeelde
en won. Op 8 Sept. heeft hij f 100 gevonden
in een laan dicht bij huis. Nu was het wel
toevallig, zooals de president hem herin
nerde, dat vader juist dien dag een bank
biljet van honderd gulden had vermist.
Dienzelfden dag had hij de revolver ge
kocht. Hij was naar Monster teruggegaan
met de geladen revolver in den rechter-
broekzak. Hij toefde een poos in de her
berg van Van Antwerpen aldaar en had
daar een glas bier gekocht. Vader was daar
binnengekomen, had hem aangegrepen
en toen heeft hij uit zelfverdediging de
revolver afgeschoten, echter in het wilde
en niet met het doel vader te treffen.
Hij heeft vader niet zien vallen, want hij
is dadelijk weggeloopen en hoeft, do revol
ver weggeworpen.
De 19-jarige smid E. G. Snijder, thans
le- Amsterdam, doch 'oen te Monster, deel
de mode, dat de vader den namiddag van
9 September in de smederij was aangeko
men om te vragen of men zijn zoon ook
had gezien. Hij had f 1300 in de kast gehad,
.vertelde hij toen, en toen hij thuis kwam,
was or f 100 minder. Daarvan verdacht hij
Izijn zoon. „Over een halfuur zal je er wel
meer van hooren", had de vader gezegd,
doelende op de straf, die hij zijn zoon zou
toedienen. Hij en de knecht hadden nog
gezegd: „Pas op, man, j'e moogt je eigen
rechter niet zijn."
En toen zo spoedig daarop in de herberg
van Van Antwerpen revolverschoten hoor
den, dachten zij, dat het de vader was, die
schoot.
Zij zagen echter den vader achterover
vallen en hebben hem later nog verbonden.
Hetzelfde verklaarde de knecht van den
Smid.
De kastelein te Monster, M. L. van Ant
werpen, deelde omtrent den aanslag onge
veer betaelfdo mee. De jonge man kwam
veel bij hem en verteerde er wekelijks on
geveer f 2 f 3. Dien dag was hij er 's mor-
Hose
11)
„Om 's Hemels wil, doe nu geen domhe
den. Wat zou mama boos zijn als zij het
hoorde. Neen, kom nu langs een kalmeren
weg hierheen; ik kan heuach zoolang wel
wachten."
„U kunt hier op dio bank gaan ritten,
terwijl ik het dorp inga", zeide zij na een
korto wandeling, wijzend op een steenen
bank, die aan den kant van een meertje
stond. „Meenemen naar de oude Karthner
kan ik u niet. Die zou zich dood schrikken
van de eer, die haar werd aangedaan. Ik
kom spoedig terug." Zij knikte hem toe en
sloeg rechtsaf naar het dorp.
Met een behaaglijk gevoel ging Fedor op
de bank ritten en keek de omgeving een3
rond. De blauwe, schitterende horizon werd
omgeven door kleine heuvelpartijen, "onder
broken door braamvelden; in bet rijke, fris-
sche groen van boomen en heesters suisde
zachtjes de windhet water murmelde
vreedzaammeidoorns en vergeet-mij-niet
jes bloeiden langs den oever; een glazen
maker zweefde over het heldere water en op
den achtergrond schitterde de toren van ri-i
kerk van Seddin in het gouden zonlicht
Geur van hooi en bloemen omgaf hem en
toen Lahnstein een sigaar had aangestoken
e® den blauwen rook droomerig nakeek,
voelde hij rich weer even behaaglijk als den
laatsten tijd meermalen het geval was ge
weest.
,,Zoo, daar ben ik weer", zeide Fanny, het
noandj'e naast zich neerzettend en de banden
van haar hoed losmakend. „Wat een mooie
vergeet-mij-nietjes. Willen we er een paar
plukken!"
„Vergeet-mij-nietjes plukken? Welja,
waarom niet? Het is een idyllische bezig
heid."
Tegen zijn zin speelde een ironisch lachje
om rijn lippen. Wie zou dat ooit van Lahn
stein in de residentiegedacht hebben, dat
hij hier met een kleine, roodwangige jonge
dame van heb land vergeet-mij-nietjes zou
plukken aan den oever van een klein meer
tje, en dat het hem daarbij heel wel to
moede zou rijn? Maar Fanny had het lachen
gezien en het heel goed begrepen.
,,U lacht mij uit, maar dat neem ik u
niet kwalijk. Ik ben nu eenmaal zooals ik
ben. Maar u moet rustig blijven zitten, want
u moet, om uw voet, niet veel bukk.n."
Zij liep weg, niet lettend op wat hij zei,
en kwam na een oogenblik terug, haar han
den vol blauwe bloemen.
„Kijk eens hoe mooi ze zijn!" riep zij
verheugd. „Nu ga ik er een bouquet van
maken. En u moet me helpen."
„Wordt het niet mooi?" vroeg ze na een
poosje, de bloemen voor zich uit houdend.
Zij draaide daarbij haar hootd om en hij
zag een allerliefst klein oor en een schat
van bruin haar. Hij bewonderde het en stak
zijn meening niet onder stoelen of banken.
„Wat hebt u prachtig haar, juffrouw
Fanny."
„Och ja", antwoordde zij onverschillig.
„Maar ik wilde wel, dat het niet zoo lang
was, want ik moet iedere vlecht eerst een
keer om mijn iris winden, vóór ik het einde
kan vlechten.'
„Maar wat maakt ïi het leelijk op.#i
„Vindt u dat werkelijk?"
Fanny zag hem heel verbaasd aan. „Hoe
moet ik het dan doen; het is nu al zoo moei
lijk."
„Het is leelijk en puriteiDsch t —elijker-
tijd."
In haar hersens dook een vage herinnering
op aan de Puriteinen, voor wie zij nooit
een bijzondere sympathie had gehad en die
zij nu gelukkig al sedert lang vergeten was
maar wanneer Lahnstein door haar uiterlijk
aan die sekte herinnerd werd, dan was dat
geen compliment voor haar. En, oen beetje
gepiqueerd, antwoordde zij:
„Het spijt mij, dat ik u zoo niet beval,
maar ik kan er niets aan veranderen."
„U mij niet bevallen? Wie zegt dat nu?
Maar u zoudt er veel aardig r uitzien, wan
neer u uw haar los over uw rug liet han
gen."
„Dat wil papa niet."
„En ik zou het zoo gaarne zien. Doe mij
nu een pleizier, trek die afschuwelijke haar
spelden uit uw haar en laat het vrij over uw
rug vallen."
„Och, wat verzint u nu. Hoe zou ik er
dan uitzien?"
„Natuurlijk, mij doet u geen genoegen. Ik
kan smeeken zooveel ik wil, maar zelfs dat
hebt u niet voor mij over."
Hij was beleedigd. Fanny hoorde het uit
den toon van zijn stem.
Hoo dwaas daarover beleedigd te zijn!
Maar de mannen waren nu eenmaal zoo
eigenaardig. Overigens was het niets erg,
wat hij vroeg, en wanneer hij daarover nu
eens boos zou wezen, ernstig boos 1 Molly
von Makerom droeg heur haar steeds los,
ronder dat iemand er wat in vond. Zij
wierp een zijdelingschen blik op Lahnste*in;
oogenschijnljjk sat hij volkomen rostig aan
de andere zijde van de bank, en keek niet
naar haar. Langzaam en zonder iets te zeg
gen, begon zij de haarspelden uit te trek
ken. Plotseling voelde rij haar hand vast
gegrepen.
„Wat doet u, juffrouw Fanny?" vroeg hij
zacht en teedcr.
„Ik? Wel, ik wil uw zin doen."
„Lieve, kleine Fanny, wat ben jo goed."
En toen vielen de zware vlochten naar bene
den en met een vuurrood gecichtje schud do
rij de haren uit haar gelaak
„Bent u nu tevreden?"
„Wat een pracht," zeide hij, het haar op
de eene hand wegend en er met do andere
zaoht overheen strijkend.
„U moet uw haar altijd zoo dragon. Waar
om verbergt u uw grootste schoonheid?"
„Papa wil het zoo hebben."
„Maar dat is eenvoudig tyranniek. Het
blijft, dns aan uw echtgenoot voorbehouden
zijn kleine vrouw mooi te maken."
„Och, dat heeft nog tijd," zeide zij la
chend. „Tot zoolaog, nu ja, wie weet wat
er dan gebeurd is."
„Lang, waarom? Hebt u nog nooit aan
trouwen gedacht, juffrouw Fanny?"
„Natuurlijk wel, waarom niet? Marianne
is ook getrouwd, maar ik wist Dicmand voor
mij en dus dacht ik maar bij mijn ouders te
blijven, want die kunnen toch ook niet hee-
lemaal alleen zijn."
„Nu, dat zou nog wel gaan. Willen we
eens zoeken naar een aanstaande voor u?
Hoe is het met Andersen?"
Fanny keek hem eerst verbaasd aan;
toen begon zij hartelijk te lachen. En zij
klapte in haar handen.
„Die goede Andersen I Als die dat hoor
de 1 In zijn oog ben ik nog een kind."
„Laten wo dan verder gaan. In de tweo*
de plaats: mijn persoon."
Een onbeschrijflijk lachje van verwar
ring kwam over haar gericht en met duido*
lijk veranderd© stem zeide zij
„Maar, mijnheer von Lahnstein, wat eet
grap."
„Moet het dat zeker wezen? Ik dacht»
dat wo goed bij elkaar pasten. Fanny en Fe
dor, wat klinkt dat aardig."
Zij zweeg en ging verder met haar bonquol
te maken; haar afgewend, half naar bene
den gekeerd hoofdje was vuurrood.
Hij wachtte een heelen tijd op antwoord,
toen dat niet kwam, boog hij zich naar haar
toe en zeide:
„Ben je l-oos op mij, Fanny?"
Heftig schudde zij Aan neen, maar nog
altijd zweeg zij.
„Kijk me dan eons aan; toe, doe dat njj
eens."
Haar hoofd boog zich meer en meer op zif;
zij vond het afschuwelijk, dat hij den storm
vermoeden kon, die in haar innerlijk woed--
de, en hij bleef haar maar aankijken. Hel
fris8che, lichte japonnetje, do prachtige loks
ken die neervielen tot aan den zoom van
haar japon, de kleine alhoewel niet aristo
cratisch geA'ormde voet, het geheel beviel
hem, ongeacht zijn Berlijnschu herinnerin
gen. Nog eenmaal boog hij zich tot haai
over en herhaalde zijn verzoek, maar zij
schudde Let hoofd. Toen greep hij eeq{
vlecht van heur haar en trok het onwillige
hoofd naar zich toe. De oogleden bicvenl
naar beneden, maar de uitdrukking vanl
haar geheele gezicht was een voldoend*
duidelijke oommentaar van haar gevoelen.
(Wordt vervolgd.)
