BRUNS ANKERMAN, Leiden.
Uit de Rechtzaal.
Gemengd Nieuws,
èn liefst door een politiek geestverwant van
tten eerlang naar Buitenzorg vertrekkende-
Bi] het monsteren van de broederen in het
parlement moest dan al spoedig het oog
vallen op den heer De Waal Mftlofijt, den
eenige der talrijke anti-rcvolutionnaire
groep, die aan een veeljarige parlementaire
praktijk wat door ijverige studie verkre
gen theoretischo kennis omtrent het In
disch rcgeeringsbeleid paarde en die ge
regeld, door deelnemins aan de Indische
begrootingsdebattcn, van zijn belangstel
ling in koloniale aangelegenheden liet blij
ken. Dat de keuze op hem viel, kan dus
moeilijk beschouwd worden als iets anders
dan een zuivere toepassing van het parle
mentaire stelsel."
De heer Van Deventer is, zooals wij
zeiden ccn koloniale specialiteit.
Hij is bovend:en een staatkundig tegen
voeter van den heer De Waal Male fijt.
Omstandigheden, welke aan zijn oordeel
des te meer relief geven.
In een driestar Beter te regelen
eegt do „H a a g s c h e Courant":
Nu en dan wordt een landweerman,
veroordeeld wegens „desertie", omdat hij
niet aan een „oproeping" gehoor gaf.
Oproeping? Een wettelijke fictie.
Er worden bier (in Den Haag) al
thans oproepingen aangeplakt; en de
kranten hebben do welwillendheid, er naar
te yerwjjzen, wat ze in het belang van
het publiek gaarne doen, maar niet b e-
hoeven to doen. OfGcieel is er dus
alléén de aanplakking.
Als nu een landweerman niet uitgaat of
niet langs zulk een plakplaats komt, als
hij ziek is* naar elders is verhuisd of op
veis is, dan verneemt hij er niets van en...
id deserteur.
Daar moet iets anders op gevonden wor
den.
Hetzelfde geldt de fictie, dat de k i e-
zcTslijsten ter inzage liggen en wet
worden, voor zoover daartegen geen be
zwaren zijn ingebracht.
Een gezeten burger onze stad het is
één voorbeeld uit vele is sinds veertig
jaren kiezer. Het ongeluk wil, dat een an
der juist zoo heet als hij, en dat zetler en
corrector van de kiezerslijsten hem daar
door laten uitvallen. Natuurlijk gaat onze
stadgenoot niet jaarlijks nakijken of hij
wel weer op do lijst is gebracht. En... nu
is hij tot April 1910 door die drukfout
van zijn kiesrecht ontzet
Niemand oisolit of verwacht, dat al de
30,000 kiezorB ter Secretario de lijsten zul
len komen nakijken. Ter Secretarie zou
men er ook mee verlegen zitten.
Maar dan moet ook dahrin een praotischo
verbetering worden gebracht bijv. door
een redamerecht na de eerste verkiezing
in te stellen.
Het „M aandblad tegen de Ver-
valsohingen" vestigt de aandacht der
Regeering op de wensckelijkheid van een
keuringsdienst vo.or Indië.
Het v.egt:
„Waar enkele grootcre plaatsen op Javi
reeds zijn voorgegaan met gelegenheden
tot onderzoek aan te bieden, is het g-o e-
dend noodzakelijk, dat dit algemeen inge
voerd worde, en geven wij daarbij het
donkbeeld in overweging indien de kos
ten een overwegend bezwaar mochten op
leveren om het in België gehuldigde
systeem over te nemen n.l. dat de Staat
of do gemeenten zich met ïeeds in Indië
bestaande particuliere keuringsinrichtin
gen verstaan, in dier voege, dat tegen vast
gestelde vergoedingen onderzoekingen uit
gevoerd worden door de officieel daarcoe
aangewezen deskundigen.
Wij zijn vast overtuigd, dat onze hondi»)
op Indië en zijn repulatie dergelijke maat
regelen dringend behoeft."
De Amsterdainsche briefschrijver der
„Provinciale Groninger Cou-
r an t" klaagt over de misbruiken, die
zich bij de Staatsloterij voor
doen. Collecteurs en debitanten van de lo
ten dezer Staatsinstelling, zegt hij, voeren
hun 'bedrijf zonder eanigo contróle. Van
de loten, die zij voor den verkoop in han
den krijgen, leveren zij slechts een klein
gedeelte af aan het groote publiek, een
ander deel verschaffen zij, vermoedelijk niet
zonder premie, aan trouwe klanten en be
gunstigden, de rest houden ze in eigen han
den. Daarmede spelen zo zelf in de eerste
vier klassen der loterij. Valt or een prijs
op, dan is dat meegenomenworden de
loten niet uitgeloot, zoo brengen ze deze,
tegen dat de vijfde klasse gaat trekken,
aan den man, maken er den vollen verkoop
prijs van en blijven dus, hoe mon de zaak
bekijkt, steeds aan de winnende band, al
hebben zo geen kans op de f 30,000, de
f 50,000 of de f 100,000.
„Die ergerlijke toestanden hebben ten ge
volge, dat het een toer is voor een gewoon
mensch om een lot of eon deel van een lot
in de Staatsloterij te bemachtigen, en dit
heeft ten gevolge, dat we thans voor de
kantor on der collecteurs, enz. liefhebbers
van loten zien verschijnen uren vóór dat
het kantoor opengaat. Achttien uren vóór
dat het groote kantoor der firma Cretier
en Kramp op den Dam zou opengaan,
etend reeds een file van kooplustigen voor
de deur en de politie moest er bij te pas
komen om onderlinge standjes onder de
waohtenden te voorkomen. En of al die
menschen, die uren gewacht hebben, nog
een lot. hebben kunnen bemachtigen, hangt
enkel af van de wijze, waarop deze collec
teurs der Staatsloterij hun taak ^opvatten.
Doen ze dat op de wijze, die ik hierboven
aangaf, dan zal menigeen tevergeefs ge
wacht hebben. Intusschen, zou een derge
lijk verschijnsel voor de Regeering geen
aanleiding zijn niet enkel om de Staatslote
rij uit te breiden, doch om V t lotendebiet
in eigen heer te nemen? Mijns eracht.ens
zou dit laatste zeker een uitstekend middel
zijn om finaal een einde te maken aan een
wijze van handelen, die ergernis aan de
groote massa en onbillijke verdiensten aan
enkelen bezorgt"
Dit is het grootste handelsgebuw ter
wereld. Het herbergt in zijn 22 verdie
pingen <1000 kantoren, waarin een 10,000
menschen arbeiden; beslaat een oppervlak
te van 70,000 vierkante voeten en telt 5200
deuren en 5000 ramen. Al de gevels samen
hebben een oppervlakte van 120,000 vier
kante voelen. Voor gas-, water- en stooin-
leidingen werden 'resp. 16, en 79 mijlen
pijp gebruikt; voor de electrische installa
ties waren noodig 113 mijlen draad. Er zijn
30,000 electrische lampen in dit huis in ge
bruik.
Men kan zich gemakkelijk een denkbeeld
vormen van de grootte van dit bouwwerk,
als men het vergelijkt met het fabrieksge
bouw op den voorgrond dezer afbeeld ng,
dat dan veel gelijkt op een buisje uit een
speelgoeddoos.
genomen zijn, had men /liet' op te groote
technische moeilijkheden gestooten. .Wat
richting betrof, overwoog men, dat Oegst-
geesf door de lynen LeidenKatwijk en
LeidenNoordwijk voldoende bediend
werd, en dat oreï Warmond door wegbe-
korting en grooter vervoer, voor dat ge-
gedeelte productiever was voor exploitatie^
Daarvan zijn onze voor-voorouders .onbe
wust de schuld, die nooit gelooven konden
aan rijdende wagens zonder paard en die
als het zou gebeuren gaan zooals sommigen
toen al durfden beweren, stellig ge
loofden, dat het hier, beneden mis zou
loopen.-
En ondertussch'en deden ze ïóen niét
meer dan ze toen doen moestén én toen
noodig hadden voor dien tijd.
SPECTATOR/
BECLAHE9, 1974 5
40 Cents por regsl.
E enigste Hantel-Magazijneii,
speciaal voor den verkoop van Mantels
srijn de Mantelmagazfjnen:
JBotterdainscke Rechtbank.
Vereeniging tot bevordering van de belan*
gen der middenklasse (welke vereeniging da
candidatuur-Groll had gesteld) zou hebbeft
beleedigd.
Zooals men weet, trok <de heer Groll zie®
terug, toen hij bemerkte, dat men hem oen
onjuiste voorstelling had gegeven van den té
verwachten steun voor zijn oandidatuoiu
welke trouwens buiten zijn weten gesrekj
was geworcfen.
Do klacht bevindt zich thans in handed
der justitie.
In verband met dö tegenwoordig veelvrd-
dig voorkomende candidaturen, die buital
de kiesvereemgingen om gesteld worden ea
de in verband hiermede loopendo geruchten,
mag de behandeling van deze klacht mol
belangstelling worden tegemoet gezien.
Voor de rechtbank te Middelburg wexf
gisteren 4 jaar gevangenisstraf met aftrdÊ
der preventieve hechtenis, geéischt tegen E*
de M., 27 jaar oud., mosselvisscher, geboretf
en wonendo te Philippine, thans gedetineerd
te Middelburg, wegens poging tot moord*
gepleegd met een revolver, op 31 Augustus
van dit jaar te Philippine op Louisa Dhoan*
ners, huisvrouw van L. Tontenoij, en Clö«
men tin e Tontenoij. De kogels veroorzaakte^
bij eerstgenoemde vrouw slechts een niet ge*
vaarlijke verwonding aan do kaak, terwijl
zij langs laatstgenoemde vrouw zijn heenge
gaan zonder haar te treffen.
Brieven uit Warmond.
v,
Vroeg ik in mijn eersten brief, dat men
niet direct mij hard vallen moest, wanneer,
de mceningen over een of andere zaak vér-
schillend waren, tot mijn genoegen kon ik
reeds deze week constateeren, dat ik niet
te vergeefs een beroep heb gedaan op an-
derer's welwillendheid,
In goeden vorm, beteren vorm altHans
dan men van een tegenstander kan ver
wachten, werd ik attent gemaakt op een
tekortkoming en vergissing in mijn vorigen
Brief.
Nu, voor zóó mij behulpzaam zijn, kan
men op mijn dankbaarheid aanspraak ma
ken, en houd ik mij aanbevolen. JammcX
vond ik het echter, dat ik nu dien eener*
keer, dat ik eens leuk had kunnen zijn,
zoo heb voorbij laten gaan. Begrijp eens
aan, hoe ik zoo aardig had kunnen spre
ken van een „Muis," die onder ,,de HocdM
een straatweg gelegd had. En als ik daar
dan bijgevoegd had, dat daarom de straat
weg minder goed was omdat die muis het
onder „de Hoed" niet goed kon zien wat
hij deed, dan had dat toch wel bij leuk
af geweest.
Enfin! Ik heb met dat alles alweer ge
leerd, en weet o.m. nu ook, dat zelfs de be-
zadigste briefschrijver minder critiek te
.uinten heeft van menschen, die al een
paaj: eeuwen rustig rusten, dan van hen, die
„nog leven en waken," ofschoon het my
nog in geen geval het minst maar ontmoe
digd heeft.
Ik ben dan ook niet' genegen op nief-i
billijke critiek in te gaan, daar bijna zeker
het gevolg is, dat men dan te persoonlijk
wordt, en in dit geval zou men dan abuis
kunnen zyn, want verschillende namen
hoorde ik al noemen voor „Spectator,
maar den goeden naam toch nog niet; dus
persoonlijkheden dat kan hier niet.
Hoewel ik vermoeden kan, dat mijn ;,te-
rechtwyzer" door ambt of betrekking gele-;
genheid heeft een en ander na te gaan, heb'
ik toch de eer in één opzicht met hem van
meening te blijven verschillen, n.l. wat be
treft het cadeau-krügen van een mooien
straatweg, en dat het niet gewenscht was
voor de gemeentekas en de poriemonnaie
der ingezetenen.
Zooals bekend, is Sassenheim In hef fee-
ken van overwinning, en staat het nog
heusch zoo slecht er niet voor, al kan het
nog verkeeren bij hoogste uitspraak.
..Wint Sassenheim het proces, waarvoor
de mogelijkheid bestaat en groot is, dan
zou het, mij dunkt, toch al raar moeten
gaan, als .Warmond niet eveneens in het
gelijk gesteld werd.
In zoo'n geval krijgt ook Warmond te
ruggave van de onderhoudskosten, en zou
het nu zoo erg zijn, dat reeds nu die kos
ten gemaakt werden, als men alleen bij
wijze van voorschot betaalt?
Daarbij komt, als door de gemeente vex-
loren wordt, moet de gemeente toch aan
het maken enbetalen; en dan hadden
wij dit voordeel dat wij dan tijdens den duur
van het proces alvast een goeden straatweg
konden noemen: de onze.
Telkens duiken uit deze gemeente be
richten op, dat met het oog op het groot'
aantal bezoekers, die aan watersport doen,
nu dit, dan dat gebeurd of gebeuren zal;
en zou men niet denken, dat, als hier een
vereeniging tot bevordering van „Vreemde
lingenverkeer" was, met 't oog daarop, hef
al niet adressen geregend had aan den
Raad tot verandering te besluiten?
Er bestaat heusch wel reden voor, om
wie van de aristocratie de gemeente voor
langer of korter bezoeken of zich vestigen
een beetj.e beter in eere té houden dan
dat in sommige gevallen al eens is voor
gekomen, en het is m.i. plicht als de jeugd,
zooals overal een groot aandeel heeft in
die onhebbelijkheden, dat dan de burgerij
daar tegen verzet aanteekent inplaats van
ze in de hand te werken, soms nog.
Voor onze gemeente en den winkelstand,
door enkeier lofwaardig streven daarvan
aan onze {dorpsstraat een zeer fraai aan
zien is gegeven, mag toch' ook wei wat
gedaan onder de vlag van „algemeen be
lang."- Dat voelf elk. En als men nu weet
dat bijv. in het voorjaar, als duizendeQ en
duizenden deze streken bezoeken, War
mond bij voorkeur wordt vgemeden, om
daarlangs de richting Haarlem te nemen,
en dat voor het grootste deel de schuld
daarvan is de in zoo'n kwaden reuk by
koetsiers, stalhouders en wielrijders staan
de straatweg, spreekt dit voor zichzelf ge
noeg. Ik geloof, dat ik niet te stout in mijn
beweren ben, als ik zeg, dat alleen voor het
Warmonderhek het een beduidend cijfer
schelen zou als de route over Warmond!
aantrekkelijker gemaakt werd. Licht kwam
dan voor de tegenwoordige keienbestra
ting in het afhellen van de Warmonderhek-
brug ook wel een meer gerieflijke klinker-
bestrating, want „de eerste indruk is dé
beste."' En dit zou ook den ingezetene^
ten goede komen.
Ik wil hier een frappant staaltje mede-,
deelen, dat mi. pleit voor. hetgeen ik be
weren of voorstellen durfde, echter op die
conditie, dat men hierin niet ziet, dat mün
bedoeling is het gemeentebestuur, op zijn
plicht te wijzen, of het hoofd der. gemeente
van nalatigheid te beschuldigen.
Zeker meer dan iemand anders ben ik er
van overtuigd, dat beide in 't algemeen en
1de laatste in 't bijzonder niets dan de wel
vaart der gemeente op het oog hebben,
en het hoofd der gemeente geen gelegen
heid laat voorbijgaan als hij iemand in
wat ook ter. wille kan zijn; doch met een
reeks van omstandigheden rekening heeft
te houden, welke januper genoeg wel eens
fot reactionnair handelen aanleiding geven.
Met dit er, vooraf, „aan toegevoegd",
zooals ik eens iemand met gelegenheids-
ernstig gezicht hoorde zeggen, volgt het:
Een blikslager reed 's avonds in het
donker langs den provincialen weg van O.
naar. R. De gemeente O. liet belangrijke
werkzaamheden aan de bestrating uitvoe
ren, ten gevolge waarvan op dezen weg een
zandlaag van 5 cM. hoogte lag. De wiel-
rijdende blikslager reed in het zand, viel
daardoor en kwetste zich het handgewricht.
Hij diende 'n eisch in tot schadevergoeding
tegen de gemeente O., welke tot betaling
werd veroordeeld. De rechter overwoog
o.a., dat de gemeente verantwoordelijk was
voor de gevolgen van het ongeval, onver
schillig of zij de werkzaamheden door eigen
werklieden, dan wel door een aannemer
liet verrichten, aangezien zij verplicht was
voor de veiligheid van het verkeer in ido
straten te zorgen,
Kwam het nu werkelijk zoover als inder
tijd op den Warmonderdam is geschied,
dat paard en wagen heel en al omkantel
den, dan ging het ten laatste toch geld
kosten wegens wettelijke aansprakelijkheid.
Gelukkig is het echter zoo ver nog niet;
het is nog maar ergerlijk onaangenaam en
ongemakkelijk, en ik twijfel nipt of zoo
ver zal .Warmond het wel nimmer laten
komen.
Nu kan het wezen, dat', als men kennis
kon nemen van wat de werkelijke oorzaak
is, dat de toestand aldus bestendigd blijft,
en van de adviezen van den rechtskundigen
adviseur, want als nog geen proces aan
hangig is gemaakt, rechtskundig advies is
beslist toch al ingewonnen, men wel anders
zou spreken, doch elk buitenstaander zal
wel, gelijk ik, met velen oord celen. En daar
wijt ik het dan ook aan en geef myn
meening voor beter.
Men mag ook niet vergeten, dat buiten
den straatweg, in verband (met al of niet
eigendom der gemeente, voor andere we
gen en voetpaden in de laatste jaren al heel
wat en beter geregeld is dan het vroeger
was, en de legger (daarvan nu heel wat
meer zekerheid geeft van eigendom én on
derhoudsplicht dan eertijds het geval was.
't Is toch voorgekomen, dat op enkele
plaatsen een weg of voetpad liefst maar
een meter breeder gemaakt moest worden
en zelfs hakhout daarop in dien tijd tot
wasdom was gekomen. Zelfs zyn eenige
jaren geleden, toen de geruchten los kwa
men, dat van Leiden naar Haarlem een
electrische tram zou gaan rijden, pogingen
in 't werk gesteld om deze haar weg fle
laten nemen over Warmond, en dat zou ge
lukt zijn, ten minste het zou in overweging
liet „HaAson-River-Termlnal-Paleis" te New-York.
Voof de rechtbank te Rotterdam werd
gisteren behandeld de zaak van M. G.,
directeur der Handels- en .Winkel-Exploita
tie-Maatschappij. Deze had in de étalages
zijner winkels „het' Wapen van Asten" een
flesch doen plaatsen ter doorsnede van
20 cM., tot eene hoogte van 35 cM. gevuld
met koffieboonen. De hoeveelheid koffie-
boonen woog zes pond. Er werden door
hem 24 prijzen uitgeloofd voor diegenen,
die een aantal opgaf, hetwelk het aantal van
de In de flesch aanwezige hoeveelheid het
meest nabij kwam. Ter dezer zake was hij
door de justitie vervolgd, en de ambtenaar
van het O. M. aan kanton no. 1 te Rot
terdam eischte tegen hem f 500 boéte, sub
sidiair dertig dagen hechtenis. Aangezien
de kantonrechter echter bij vonnis van 21
Juli 1909 beklaagde wel schuldig verklaar
de aan het hem ten laste gelegde, maar dit
niet vond eene overtreding der Loterij wet,
en hem derhalve ontsloeg van rechtsvervol
ging, was die ambtenaar in appèl gegaan.
De behandeling liep gisteren voor de
rechtbank voornamelijk over de vraag, of
de deelnemers op de kansbepaling eeni-
gen invloed konden uitoefenen. Want hier
van hing het grootendeels af of beklaagde
al dan niet schuldig was.
Het O. M. meende, dat Het vonnis des
kantonrechters zal behooren te worden vei>
nierigd. Men zal wel, door. op verschillende
manieren te wegen, enz. een vermoeden,
kunnen krijgen dat men het juiste aantal
heeft, althans nab'y is, men zal ook wel dat
juiste aantal nabij komen, maar met zeker
heid zeggen, dat men het juiste aantal naby
is, kan men niet: een raden blijft het
altijd. En nu heeft de getuige-deskundige
wel een manier genoemd, waarop men met
zekerheid het aantal zou kunnen nabij ko
men, en getuige Hagen zoowel als getuige
v. Veen hebben, ieder op hun manier,
zeer zeker een aantal bereikt, zeer nabij
het in de flesch aanwezige aantal komend,
maar uitdrukkelijk is ook verklaard, dat in
de eene zes pond boonen een grooter aantal
dan in een andere zes pond van dezelfde
soort kunnen zitten.
Men kan nu wel op verschillende ma
nieren het gemiddelde aantal van zes pond
berekenen, men kan ook wel het grootste
en kleinste aantal ongeveer te weten komen
maar niet bekend was het ofindeflesch
het gemiddelde, dan wel het grootste of
kleinste aantal boonen wa9. En daarom ook
kan er. geen zekerheid zijn; een overwegen
den invloed was er dus in casu niet. Niet
temin was de eisch van den ambtenaar by
het kantongerecht voor een kleine over
treding als do onderhavige wel wat hoog.
Mitsdien werd geëischt f 100 boete, subsi
diair twintig dagen hechtenis.
De verdediger, mr. M. v. Valkenburg
begon met zijn vermoeden uit" te spreken,
dat deze zaak niet van harte werd behan
deld, maar onder den druk van hoogerr
hand, daar de regeering alles wat naar lo
terij streeft, of zelfs maar den schijn er van
draagt, wil onderdrukken.
Voorts voerde pleiter aah, dat abusie
velijk in de dagvaarding staat, dat de loterij
is aangelegd in het winkelhuis Weste Wa
genstraat No. 76. Ware dit het geval, men
zou beklaagde voor iedere winkelzaak af
zonderlijk wel kunnen veroordeclen, daar
ze natuurlijk alle aan de loterij hadden,
medegedaan. De wet verstaat, betoogde
pleiter, onder het aanleggen eener loterij
het inrichten er vandit is geschied op het
kantoor der Maatschappij aan de Binnen
rotte te Rotterdam. De uitvoering alleen
geschiedde in de winkels.
Wat nu den ^overwegenden Invloed der
deelnemers betreft, pleiter meende, dat
deze volkomen vaststond. 940 personen
toch hadden biljetten ingeleverd tusschen
23742 en 23799. In de flesch waren 23771
boontjes. Deze menschen moesten dus ge
teld hebben. Getuige Hagen heeft bewezen,
dat m,en het aantal ten naastenbij bereke
nen kan.
Een besliste zekerheid Is onmogelijk',
maar wordt ook nergens vereischt.
Na uitvoerig de geschiedenis der woor
den „overwegenden invloed" te hebben
voorgedragen, meende pleiter dat wel als
vaststaande mocht worden aangenomen dat
!zulk een invloed in deze had bestaan, dat
er dus van geen wetsovertreding sprake
'kon zijn en dat beklaagde mitsdien zal
moeten worden vrijgesproken.
Uitspraak over veertien dagen.
Een verkiezingsstaartje.
Naar „Het Vad." verneemt-, ia door den
heer N. Monné, van beroep behanger, wo
nende in de Lange Lombardstraat te 's-Gra-
venhage, een aanklacht ingediend tegen de
directie der drukkerij „De Atlas", Dunne
Bierkade la, aldaar, die in een gedrukte oir-
i culaire den heer Monné als secretaris oer
Voor do rechtbank te Winschoten warij
gisteren behandeld de zaak tegen den hecï
J J. W. M., directeur van do papierfabriek
„De Aastroom" te Oudepekela, wien ten lastfl
is gelegd, dat hij als directeur dier fabriek
op 2 Juni 1909, in schuldige onvoorzich*
tighaid, gebrek aan voorzorg en beleid, zo,
kere werkzaamheden heeft doen verrichte»*
zonder de hoofdas stil te doen zetten, ton!
gevolge waarvan Hendrik Smit door dé
draaiende as ia gegrepen en medegeelcurdj
dientengevolge bloedig is verwond en op a
Juni d. a. v. overleden.
De eisch luidde een maand hechtenis-
Te Gronig en is gisteren*
naar de „P. Gr. Ot." meldt, een werkman*
die pas uit Duitechland was teruggekeerd
en zich veel aan drank te buiten g:ng, teX.
gevolge van jenevergebruik overleden. De
man laat een vrouw en zeven kindeiten on
verzorgd achter.
Zelfmoord van een L 1 o y d-
agent. In bet Hillmann's hotel te Bre
men heeft de president van het Parijeche
generaal-agentscbap der Norddeutsohe
Lloyd, Pawlowski, zich van het leven be
roofd.
Omtrent de aanleiding tot de-ze daad
worden door de direotie der Norddeutsche
Lloyd de volgende inlichtingen verstrekt:
Pawlowski, die klaarblijkelijk een vlot
leventje heedt geleid, beeft in Parijs onge
veer een half miUioen franken 6chulden
gemaakt. Bovendien heeft hij het vermogen
van zijn stiefdochter hij had nog niet
heel lang geleden een Amerikaaneehe we
duwe getrouwd er geheel doorgebracht*
In Juni van dit jaar trad deze stiefdoch
ter in het huwebjk, en Pawlowski werd uit-
genoodigd, het haar toekomende erfdeel
en haar bruidsschat uit te betalen.
Ondanks alle mogelijke inspanning onS
dit bedrag door leenen en speculeeren bij
een te krijgen, mocht het hem niet geluk
ken, het verduisterde kapitaal te restitu-
eeren. Dit en zijn hooge schulden hebbeü
Pawlowski in den dood gedreven.
Alléén in de Parijsche autoclub, waar hij
lid van was, had! Pawlowski, zooala than#
blijkt, ruim 100,000 franken schuld.
De Norddeutsche Lloyd lijdt bij de zaaK
geen verliea. Wel is waar wijst de kas vaü
het Parijsche filiaal een tekort aan, maart
de maatschappij is tegen dergelijke verlio*
zen verzekerde
Pawlowski had bovendien wel den titel
van generaal-agent der N.-D. L., maar waa
niet gevolmachtigd, rechtsgeldig voor dé
maatschappij te teekenen*
Valsohe spelers op transat-
lantdsche booten. Reeds meermalen ia
het voorgekomen, dat aan boord van de
zeekasteelen, drijvende hotels, die van de
oude naar de nieuwe wereld varen, valsehö
spelers hun slag trachten te slaan.
Thans wordt aan de „Daily Telegraph*'
uit Nieuw-York gemeld, dat zioh aan boord
van den Lloydstoomer „ELronprinzessin Ce-
dlie", die daar Dinsdag is aangekomen*
gedurende den overtocht een zeer onaange
naam incident heeft voorgedaan.
Een passagier, de Engelsche luitenant
Grandville-Fortescue, neef van den ox-pre«
sident Roosevelt, die in het rooksalon naar
het spel van eenige dobbelende heeren
keek, zag, boe een der spelers een dobbel
steen in de buiging van zijn pink verstopte.
Eortescue stond onmiddellijk op en riep
den bedrieger vlak in het gezicht toe: „Jij
schobbejak!" Onmiddellijk ontstond eeni
woest handgemeen, dat in een geregelde
bokspartij ontaardde en daar de luitenant
een voortreffelijk bokser bleek te zijn, zoo
kreeg de valsche speler een ongenadige
rammeling.
Hetgeen hem niet verhinderde 's avonds
met een diepblauw oog aan het diner té
verschijnen.
Zooals gisteren in oas blad
werd gemeld, is het lijk van mevr. Cheval-
lier, die verl. Zaterdag te Montmartre ten
gevolge eener verzakking in de straat le
vend begraven werd, eindelijk gevonden.
De schedel blijkt door den val verbrij
zeld te zijn, zoodat de ongelukkige waar
schijnlijk niet veel heeft geleden. In dei*
gemeenteraad heeft de prefect van politie
Lépine verklaard, dat hij op verzoek der in
genieurs Zaterdag bevel heeft gegeven het
reddingswerk te staken, uit vreee voor eeni
veel ernstiger ramp. De Raad besloot, dat
de begrafenis van hot slachtoffer op koster!
der gemeente zal geschieden en dat deze
zich ook met de opvoeding van haar kind zal
belasten.
