Geliefd1
één
Aniliraciet-koSen.
Depot „Armenzorg",
een Leerasr u let ffirai
AuUiracict Briket
IJAGOL (Haarkracht)
BLANCKAERTS Co.,
r^ndsm^
Voorschotbank voor den
Handel en Particulieren,
FIJN RBET
P. VAN DER MEER ZONEN.
Eng, Belgische, Hollandsere
t¥. J. Brayghton,
DElKKElR's l'ijpenbazar,
Breestra&t 34. - Telefoon 568.
Verkrijgbaar in alle
buurten der stad.
Tweede Kamer.
AmsteUel<l 11, Amsterdam,
verstrekt voorschotten variaf 500,
op gemakkeiyko voorwaarden, met
1 of 2 borgen. De Directeur.
1081 10 Jj. DE VRIES.
Tclef. ïnterc. Ö70S.
voor Bloembollendek gevraagd,
door P. v. DEEllSEX, te Sas
«enhcim. 1639 6
Oude Rijn 30 - Teief. 307.
Kaiserstraat 12 - Telef. 702.
542 10
Heerensteeg 21.
Aan do Industrieschool te
Tilburg
wordt gevraagd:
op een aanvangsalaris van /800.
Zy, die bekend zyn met apprêttuur
van wollen stoffen en verdere vakken
nis bezitten genieten de voorkeur.
Sollicitanten gelleven zich schrif
telijk te wenden tot don Secretaris,
Dr. B. DIJKSTERHUIS.
Persooniyke bezoeken alleen op uit-
neodiging. 1918 15
Met
kan men Kachel of Fornuis
een langen tjjd aanhouden.
Per 50 stuks f 0.87i.
Kantoor: M.ddslwsg I9c. Teint. 14.
1404 16
door iedereen is do alleen echte:
Stokpaardjos-Lelienmelk-Zocp
van BERGÖLANN to., Kadeboul,
want deze geefi eo-i zacht, rein gelaat,
bloeiend jeugdig uiterlijk, blanke flnweel-
zachte hoid en schitterend mooie teint,
h 60 Cts. per stuk byJ F. SUSAN,
VrouwesteegGEBR. SUSAN, Haarl.-
atraat 89; J. H. DIJKHUIS, Drogist,
en E. H. GERRITSEN, Haarl.straat.
HMBLKJlIIEBSTBAiT 253.
GROOTSTE KEUZE: Rookbenoodigdhcden.
Het Goedkoopste adres voor Wederverkoopers.
8953 12 Reparation spoedig, net en bill Uk.
'DE LIKEUREN EN/"
ZEER OUDE,GENEVER
VAN DE ERVEN LUCAS
-\h F-
- én grossiers: j
Wil zooweel
mogelijk de
Zondagrust
van uw naasten eenbie*
dïgsn. Koop niet op
Zondag wat gij op andere
dagen kunt bekomen.
1284 8
1)0 Antiseptische» Haarmld-
delen, van den Hofkapper JUST.
HAM JACOB, waaronder
zyn te Leiden verkrygbaar by den Ho®
ren A. G. HOPPEZAK, Brse-
etraat en GEItShS. CMRISTI-
AANSE, Hoogewoerd. 6178 11
Sclioll Engbarts Schollen
ALMELO.
ZUIVER WOLLEN
ONDERKLEED IN GL
(fabrikaat wjaksen)
verkrijgbaar
bi] Firma G J. Coris, Nieuwe
Rijn 62, Leiden.
Manufacturen- en 8eddenmagazi)n-
Onderzocïit- en gunstig beoordeeld
door Prof- Or. MAC. GILLAVRY,
Hoogleeraar in Ziektekunde en Gezond
heidsleer aan de Rijks Universiteit te
Leiden- 1428 29
Listrac
St. Emilion.
Ch. Bellevue
Oh. d© Pie
Pomcroi
Pornies
Ch. Bosomont
CnntemerI©
Petit Boargogno.
Nfiits.
f 0.65
Niersteiner
f I.-
0.70
Liiebfrnamilch.
1.35
0.80
Zeltingcr
0.95
O.90
Rlonelblümclieu
1.50
ff b
fSauxos
0.90
1.80
W. Bergerac
1.-
1.50
Boode Fort C 1.
11.29. enz.
1.95
Witte I.
15, 1.25,
0.95
Sherry
van af 0.90
1.75
.Uadeira
a a i.
1867 S3
6E3RS. V. d. BOLSTER,
Handel in 2ile-lian<b Worktnigea,
Kamraderen, Biemscbljven. Assen, Koperen en IJzeren
Afsluiters, Koestaken, Leidingen, Gaskronen, Bijlen en
Schoppen, Fietsbanden enz. enz.
JKOOPEN INOud KJzer en Metalen, Fabriek-inventa-
rissen en Sloopwerk tegen liooge prijzen. 1703 16
Groenesteeg 70 hoek lleerengraeht.
8isa
Dr. X. dcc1' inde „N. R. O," het een en
ander mede over
Kinderverlamming.
Aard cn wezen van de ziekt e.
De z.g. „kinderverlamming" (poliomye
litis anterior acuta) is een echto infectie
ziekte, d.w.z. in haar wijze van optreden
en verloop, en niet het minst ook door het
voorkomen van kleinere of grootere epide
mieën, kenmerkt zij zich duidelijk als éfcn
aandoening die door levende ziekte-kiemen
(meestal met den algemeenen naam: bacte
riën of microben aangeduid) wordt ver
wekt. Dat mag wel als vaststaand worden
aangenomen, hoewel de ziekte-verwekker
zelf ons, gelijk helaas nog van verscheidene
ongetwijfeld infectieuse ziekten (waarvan
vooral mazelen cn roodvonk de bekende
voorbeelden zijn), nog niet bekend is. Toch
ia met dit inzicht reeds iets verkregen. In
de eerste plaats immers ie daarmee de weg
min of meer aangewezen om de ziekte ge
heel te leeren doorgronden, wat eteeds een
eerste eisch is voor een ratïoneele behan
deling; en in de tweede plaats is de hoop
niet al te ijdel dat men er in zal slagen
om, ook vóórdat de verwekkende microbe
gevonden is, met behulp van do methode
der serum- of incntings-behandeling de
ziekte te bestrijden. De algemeeno be
kende inentings-behandeling der honds
dolheid, waarvan de mïcrobo nog
steeds niet is gevonden, is daarvan een
treffend voorbeeld.
Het zoeken naar de microbe die een be
paalde ziekte verwekt, is, sinds de reus
achtige vorderingen der bacteriologie in de
afgeloopen eeuw, een vanzelfsprekende be
hoefte geworden. Voor de geslachten die
nieuwe door de wetenschap verschafte ge
gevens kant en klaar vinden, is het vaak
moeilijk zich nog een levendig denkbeeld
te vormen van de moeilijkheden, den reus-
achtigen arbeid en het scherpe onderschei-
dings-vermogen, die noodig geweest zijn
dm het zoover te brengen. Wie bijv. zou in
ide technisch vrij eenvoudige methode die
hém in staat stelt in enkele minuten de tu
berkelbacillen aan te toonen in het sputum
van een lijder aan long-tubcrcnlose, zoo
maar zonder meer nog den g^nialen arbeid
herkennen waardoor een Robert Koch zich
in 1881 onsterfelijk heeft gemaakt?
Maar bedenkt men, dat zulk een arbeid
in den regel een volstrekt „blind" zoeken
isi naar microben, waarvan men zelfs niet
weet of ze zich aan het onderzoek onttrek
ken door hun buitengewone kleinheid, of
door hun onaantastbaarheid tegenover
kleurstoffen, of door de bijzondero voor
waarden waaraan voldaan moet worden om
ao kuustüaatig te kunnen „kweeken", of
wel misschien door al die oorzaken to za-
men, bedenkt men dat alles, dan kan het
geen verwondering meer wekken, dat de
wetenschap nog steeds zooveel van deze
raadselen niet heeft kunnen ontsluieren.
En dan kan hot ons ook niet verwonderen
dat men aanvankelijk zoo vaak heeft mis
g?tast. Telkens leest men dat van deze of
die ziekte de microbe is ontdekt, cn meest
al is dan de bijvoeging „weer eens" op haar
plaats, en blijkt bij nader onderzoek dat
men er nog weer niet is.
Ook van de kinderverlamming beeft men
Teeds meer dan eens de microbe „ontdekt",
en waarschijnlijk zal dat ook thans wel weer
eens gebeuren. Maar, zonder daarom in 't
minst eenigen onderzoeker in miscrediet te
willen brengen, mag men ook hier derge
lijke mededeelingen voorloopig waarschijn
lijk wel met de noodigo reserve ontvangen.
Op het oogenblik schijnt slechts zooveel
vast te staan, dat aan een verband met de,
or>v in de laatste jaren zooveel genoemde
Ihersen-ruggemergVlies-KUitsteking (menin
gitis cerebro-spinalis opidemica), waarvan
ons de microbe goed bekend is, niet behoeft
gedacht te worden.
Langs welken weg de bacteriën in het
mcnschelijk lichaam binnendringen is ook
niet bekend. Er ia aanleiding om do neus-
keelholto als „porie d'entrée" te Bignalee-
ren, terwijl, anderen Het maag-darm-kanaal
en weer andero beide wegen aansprakelijk
stellen.
De binnengedrongen bacteriën veroorza
ken, naast meer algemeene verschijnselen
(als koorts, gevoel van riek-zijn, e. a.) een
ontsteking op de plaats waar ze zich bijzon
derlijk nestelen: dat gedeelte van het rugge-
merg van waaruit de spieren in hoofdzaak
van armen en beenen, tot beweging geprik
keld worden. Waarom de microben zich nu
juist daar bij voorkeur nestelen weten wij
niet, maar het verschijnsel van zulk een lo-
calisatie op een bepaalde plaats is ons
op zichzelf goed bekend. In ziekten als
longontsteking, tetanus, hondsdolheid e. v.
a. is het de regel. Van de hevigheid der
ontsteking hangt de toekomst af: is het
proces hevig en intensief dan wordt het
zenuwweefsel er plaatselijk door te gronde
gericht, en het gevolg is dat de bijhehooren.
de spieren, daar zij zich niet uit eigen
kracht samentrekken, maar slechts wan
neer ze langs de uit het ruggemerg treden-
dede zenuwdraden daartoe het bevel ont
vangen, voortaan verlamd blijven. Van
daar de naam. In lichtere gevallen kan een
tijdelijke verlamming, na genezing van het
ziekteproces dat dan bruikbaar zenuwweef
sel achterlaat, zich weer restitueeren. Daar
over straks meer.
Het epidemisch optre d en.
Een voor de hand liggende vraag is dezo:
hoe komt het, dat deze giekte waarvan men
kort geleden uiterst zelden iets vernam,
nu plotseling heelo epidemiefjes veroor
zaakt? In 1905 waren in Zweden ruim 1000
gevalleg; in 1907 had Nieuw-York er 30001
Ook hierin tasten wij helaas weer vrijwel
in het duister. Echter is ook dit verschijn
sel ons alweer bekend. De influenza staat
er maar hl te zeer voor bekend. Over het
algemeen mogen wij zeggen, dat derinfectie
ziekten neiging hebben zich aanvals-gewije
sterker t© verspreiden, en dan weer, min
of meer plotseling, geheel of bijna geheel te
verdwijnen. Ook meent men te hebben op
gemerkt, dat de meeste infectie-ziekten
neiging hebben om gaandeweg minder fre
quent en minder hevig te worden; zelfs
heeft men wel beweerd, dat de gunstige er
varingen die omtrent de serumbehandeling
van sommige ziekten werden vermeld,
grootendeels slechts schijnbaar zijn, en
slechts op dit in het groot werkend ver
schijnsel berusten. Het verschijnsel zelf be
rust zonder eenigen twijfel voor een zeer
belangrijk gedeelte op de betere middelen
ter bestrijding die ons tegenwoordig zoo
wel in ieder geval afzonderlijk (behande
ling) als wat het nemen van meer alge
meene maatregelen (hygiëne) betreft, ten
dienste staan. Voor een ander deel echter
staan wij hier voor even raadselachtige na
tuurwetten, als die welke het plotselinge
en onverwachte cptreden van grootere of
kleïnero 'epidemieën beheerschen.
Het behoeft geen betoog, dat onze ge
brekkige kennis in zake het mechanisme
der verspreiding van de ziekte zich uiterst
hinderlijk gevoelen doet bij de beantwoor
ding van de vraag:
Wat te doen om de versprei
ding te beteugelen?
Onwillekeurig dringt zich in dergelijke ge
vallen aan ieder de meening op dat ,,de
een het van den ander overkrijgt." De^A
vrees heeft te Leiden al tot een waro pa
niek geleid onder de ouders van (voorna
melijk de gegoede) schoolkinderen. Zij na
men in groote getale eenvoudig hun kin
deren tijdelijk van school. Tegen een der
gelijk? rigourcuse, en het moet cr dadelijk
bijgevoegd, misplaatste self-help mag go-
rust en met eenige klem worden gewaar
schuwd. Niet alleen dat rij een noodelooze
oonstematie onder de bevolking verwekt,
maar bovendien, heeft het nauwkeurigste
onderzoek nog geen geval kunnen vin
den waarin zulk een gevreesde infectie op
school zelfs waarschijnlijk was. Daar komt
bij, dat de ziekte slechts uiieTst zelden op
treedt bij kinderen die ouder zijn dan on
geveer vijf jaren. T© Leiden e. o. rijn nu
bijv. van de 23 aangetaste kinderen slechts
2 ouder dan zes jaar. Niettemin worden
voor alle zekerheid en ter geruststelling de
schoollokalen gedesinfecteerd en mag men
hopen dat hierna de meer ontwikkelde ou
dera zullen medewerken om de bestaande on
gerustheid niet noodeloos te vermeerderen,
waar er immers van overheidswege geen
aanleiding wordt gevonden om de scholen
te sluiten.
Gelijk zoo vaak staan wij ook hier voor
het pijnlijke feit, dat ernstige lieden tot
nadenken stemmen moet, dat bijna uitslui
tend kinderen uit behoeftige kringen wor
den aangetast. Tegenover de zelfs overdre
ven bezorgdheid der hoogere maatschappe
lijke kringen met him spontaan en al te
voorbarig separatie-systeem, staan hier he
laas een betrekkelijke zorgeloosheid en hy
giënische wanverhoudingen, die door onkun
de en onvermogen worden gevoed; terwijl de
doeltreffendheid van voorlichting en aan
sporing tot voorzichtigheid het blijkt
immers zelfs onder meer ontwikkeld pu
blick tot ongerustheid en angst dreigen aan
leiding te geven, die tot het gevaar in on
evenredige verhouding staan, en dus af te
keuren, betreurenswaard en Bchadelijk zijn
(men denke aan d© cholera-vrees van on
langs 1) Te Leiden zijn nu uiterst doel
treffende maatregelen genomen om, zonder
noodcloozen angst te wekken, toch alle
eenigszins verdachte gevallen onmiddellijk
op het spoor te komen en nauwkeurig to
kunnen nagaan (o. a. hebben alle hoofden
van scholen aanschrijving gekregen om van
ieder geval van willekeurig onwelrijn van
een der leerlingen onmiddellijk aangifte te
doen, waarop or-derzoek volgt van den
huismedicus met den schoolarts).
Dit neemt intusschen niet Weg, dat men,
ook nu reeds, eens een keertje eerder den
dokter kan laten halen dan anders zou ge-
soliieden, vooral als men weet dat van des
kundige zijde wordt vermoed, dat zich af
en toe z. g. abortief-vormen ran de zieKte
voordoen, die, overigens vrijwel
onschuldig op zich zelf, onder een
gering onwelrijn een uiterst zachtaardige
vorm van de ziekte rijn. Niet alleen kan
voor de kennis van de verspreiding
der ziekte het nagaan van zulke gevallen
van onberekenbaar nut zijn, maar boven
dien geldt de regel, dat, al rijn onze mid
delen om de riekt© rechtstreeks te bestrij
den vrij gering, een spoedige behandeling
van een infectie-ziekt© als deze ongetwij
feld kan meewerken om het verloop der
infectie te verzachten.
Ten slotte nog een enkel woord over het
verloop der ziekte.
Daar is al dadelijk óón gunstig feit te
vermelden: dat zij bijna nooit doodelijk
is. In de overgroote meerderheid der ge
vallen heeft herstel in zooverre plaats, als
de verschijnselen van oogenbükkelijk ziek-
rijn verdwijnen; dan rijn het de nablij
vende verlammingen gewoonlijk in een of
meer ledematen, die verder de kleine pa
tiëntjes een dringende behoefte aan medi
sche behandeling geven. Het ware nutte
loos, en ook verkeerd, te verbloemen dat
deze verlammingen inderdaad een heel droe
vig merkteeken rijn, dat de ziekt© achter
laat. Maar gelukkig rijn daarin wel eenige
gunstige punten op te merken. Vooreerst
gaat de verlamming gedurende de eerste
maanden na de ziekte meestal aanmerke
lijk terug, zoodat het blijvende rich ten
slotte vaak tot enkele spieren beperkt-
Voorts staan ons in massage, olectriciteit,
heilgymnastiek enz. verschillende middelen
ten dienst©, die een gunstigen invloed kun
nen uitoefenen. En ten slotte mag dankbaar
worden vermeld, dat de chirurgie ons in de
laatste jaren een in menige gevallen
uiterst heilzame operatie heeft doen ken
nen die ook hier tegenwoordig veel en met
succes wordt toegepast: het z. g. overplan
ten van pezen (spieruiteinden). Zij bestaat
daarin, dat het einde van een verlamde
spier wordt doorgesneden en verbonden
met dat van een gezonde, bij voorkeur na
tuurlijk van een die of zelf een onderge
schikte functie heeft te verrichten, of een
functie die zooveel mogelijk met die van
de verlamde overeenkomt. Op deze wijze is
men er in geslaagd menige verloren func
tie weer geheel of althans grootendeels te
herstellen, en daarmede ook aan hen die
aan de gevolgen der „kinderverlamming"
lijden een onschatbaren dienst te bewijzen
De burgemeester van Best.
De berichtgever van het „Hbl." schrijft
aan zijn blad:
In een spoedeischendo vergadering van
den gemeenteraad te Best (N.-B.), werd
dJoor den voorzitter, den heer J. Dobbelae-
re, een verdedigende rede gehouden, in
verband met rijn schorsing als raadslid,
volgens besluit van den raad d.d. 16 Octo
ber j.l.
De voorzitter deed in zijn rede uitkomen
dat de oproeping voor de vergadering van
16 October voormeld, niet met duidelijke
redenen was omkleed. Men heeft tijdens
zijn afwezigheid de bewuste raadsvergade
ring belegd, welke zelfs niet eens mot in
achtneming van den wettelijk en termijn
werd uitgeschreven. Een commissie mn
onderzoek werd niet benoemd, alhoewel rr-
tikel 123 der Gemeentewet hiertoe toch de
gelegenheid bood.
Een voorstel van een der leden om bet
betrokken lid of andere personen te koo-
ren werd niet ingewilligd. In het vervolg
zijner rede, deelde de voorzitter mede, dat
zoodra de schorsing was uitgesproken (op
grond van overtreding van artikel 24 der
wet van 29 Juni 1851) de heeren H. van
Heeswijk, C. Berens en A. do Poorter, resp.
opziohter, aannemer en werkman, een re
quest hebben verzonden aan den Commis
saris der Koningin, waarin gemelde heeren
deden uitkomen, dat tijdens den bouw m
den bijbouw van de veldwachterswoning te
Best door een der onderteekenaren van het
request, een aantal pannen van een kaTk-
loods werden genomen, behoor end e aan H.
van HeeBwijk, ten einde den bouw voorloo
pig te kunnen dekken.
Deze pannen werden reeds voor 2 jareT»
door gemelden heer Van Heeswijk voor
eigen gebruik gekocht van de firma Klnyt-
marw Dobbelaere en Co. te Swalmen.
Verder dat gemelde requestranten do ver
antwoording van het feit, waarom de raads-
meerderheïd art. 24 der gemeentewet heeft
gemeend t© moeten toepassen, geheel voor
hun verantwoording nemen, daar volgens
hen do burgemeester van het panneüafdek-
ken niets kan afweten, en bij afwezigheid
ten zeerste zon hebben geprotesteerd, dat
pannen der genoemde firma voor den bouw
der veldwachterewoning zonden rijn ge
bruikt; voorts, -~at van een levering, waar
van ar'. 24 dev gemeentewet spreekt, geen
sprake kan zijn, daar het hewnste werk nog
niet is afgeleverd, doch de termijn hiervoor
is gesteld op 15 Deo. e.k.
Zich hieraan referecrendo, doet 'de voor
rijder alsnog uitkomen, dat de geheele Te-
veringsgeschiedenifl hem onbekend was, en
thans duidelijk gebleken is, dat men ge
heel eigenmachtig de pannen van een kalk-
Ioods nam, om den onderhavigen bouw we
gens het slechte weer af te dekken.
Ten slotte deelde de voorzitter mede, dat
hij den Commissaris der Koningin om een
gestreng onderzoek in deze verzocht heeft.
Schrift'el ij k beantwoorde
vragen.
DëHofvijver.
Op de bekende vraag van den heer Thom
son inzake de gedeeltelijke demping van
den Hofvijver, heeft de minister van fi
nanciën het volgende geantwoord:
Door het vanwege den Staat der Neder
landen aan de gemeente 's-Gravonhage b©<
teekend exploot is vastgesteld, dat de Re-
geering niet wenscht prijs to geven hef
recht van den Staat op <±en Hofvijver.
Welke maatregelen der Regeering zullei?
dienstig voorkomen bijaldien op het rechj
van den Staat zou zijn inbreuk gemaakt^
zal afhankelijk zijn niet alleen van de wi£
ze, waarop daarop zou rijn opgetreden^
doch ook van de omstandigheden, waaron.
der zulks zoude geschiedi zijn. Het is der«
halve niet mogelijk reeds thans die maat
regelen aan te geven.
Uitbreiding Station s-
omplaoement Apeldoorn.
Ingediend is een onteigeningswefcje teil
behoeve van de uitbreiding van het sta-'
tions-emplacement Apeldoorn van denj
spoorweg AmsterdamZutf-on, noodzake
lijk geworden door de toeneming van hef
goederenvervoer.
Toepassing art 32 Burgerlijks
Pensioenwet.
Blijkens het voorloopig verslag betrek
kelijk het wetsontwerp tot toepassing van
art. 32 der Burgerlijke Pensioenwet ten
behoeve van den gewezen telegrambestel
ler H. Dirkzwager waren eenige leden
van oordeel, dat het hier bedoelde geval'
niet kan worden gerekend tot de „buiten
gewone", waarvoor art. 32 der BurgerL
Pensioenwet ia geschreven.
Men meende, dat de bedoeling van arL
7b, lid 2, is dat later opgekomen sympto
men geen invloed op de toekenning vaif
bet pensioen of op het bedrag daarvaJÉ
hebben.
Het wetsontwerp gaf eenigen leden
voorts aanleiding tot de vraag, of het niet
wenschelijk ware, art. 32 uit de Burgerlik
ke Pensioenwet te doen vervallen; im
mers staat ook bij niet bestaan van daè
artikel 's wetgevers bevoegdheid een spé
ciaal pensioen te verleenen vast, terwijl
een wettelijke bepaling, als dit artikel in
houdt, allicht aanleiding geeft tot het niet
voldoende gemotiveerd inroepen va»'
's wetgevers tusschenkomst.
Begrafeniswet.
Ingediend is een wetsontwerp tot wijziging
van de Begrafeniswet, waarvan de strelc
king is t© bepalen, dat de geneesheer, dK
door B. en Ws. voor het verrichten vaA
den doodschouw iB aangewezen, niet
gelijk thans telken jare den voorgd*
schreven eed of belofte behoeft af te leg
gen, doch dat dit geschiedt voor den ge-
heelen tijd gedurende wolken het ambty
ook na herbenoeming wordt uitgeoefend.
Adressen aan de Staten-Generaaf
Dat het Nederlandsche volk een vA
ruim gebruik maakt van zijn recht om zi^
per request tot de volksvertegenwoordiging
te wenden, kan blijken uit de volgendC
cijfers:
In het zittingsjaar 19081909 kwameö.
bij de Tweede Kamer in 335 adressen^
waarvan 18 werden ter rijde gelegd al onr-
geteekend, oogezegeld of ingediend dooi?
een niet wettig erkend lichaam.
Omtrent 82 werd geen verslag uitgebracht
(meerendeels omdat zij wetsontwerpen be
troffen, welke in dat zittingsjaar onafgeV
daan bleven).
De conclusie van bet rapport, uitgebracht
over adressen, strekte in 160 gevallen tof;-
nederlegging ter griffie; in 48 gevallen tof
overgaan tot de orde van den dag; in
gevallen tot verzending aan een der Mij
nieters om nadere inlichtiingon5 adreaj
sen werden afgedaan in het verslag de^
commissie omtrent de inlichtingen. Bij d'
Eerste Kamer kwamen slechts 14 adressen
in, waarvan 2 werden terzijde gelegd; omX
trent 9 werd geconcludeerd tot nederlrjji
ging ter griffie; omtrent de 3 overige t
overgaan tot de orde van den dag.
