Gevoelig-makea van papier, enz.
•AXJLEZ&X.EX.
Zeldzame beroepen.
„Een boer weet niet, hoe een soldaat aan
den kost komt" zegt menmen staat ver-
ibaasd over de vindingrijkheid der men-
schen, als het geldt een middel te vinden
!om in zijn onderhoud te voorzien. Een En-
ipelsch tijdschrift wijst op enkele merkwaar
dige „beroepen", die door schrandere kop
pen zijn uitgevonden.
Zoo heeft men bijv. ïn Duitschland de
.j/Arrangierdame," die voor anderen het
'huis in orde maakt, de meubelen plaatst,
;hier een „Eckchen" uitdenkt en daar een
ander hoekje, aan de gezelligheid gewijd,
panbrengt.
Voor eenïgen tijd is er al gewezen op
:de jonge dames, die in vernuft en geestig
heid handel drijven en haar cliënteele
hoofdzakelijk onder de huwbare dochters
'ider eerste standen tellen.
Nu komen er andere staaltjes bij. DaazJ
,is bijv. de kleedingsraadgever, die dames
ter zijde staat, die een onzekeren smaak
'hebben en die zich niet aan de modiste
.willen overleveren. Deze raadgever(-geef-
ster) heeft evenals een dokter zijn spreek-
juren, waarin hij de eischen van een té
koopen kostuum bespreekt; stof, afwerking,
Jsnede, kleur. Hij wijst aan wat voor zijn
•'cliënteele het meest passend is. Het eerste
consult kost ongeveer 6 gld.; natuurlijk
'komt er, als het toilet gereed is, nog een
."tweede consult tot denzelfden prijs, en soms
;is hij bij het passen ook tegenwoordig.
Maar voor die 18 gld. meei^ op een japon
heeft de dame dan ook alles, wat er te ver
langen is.
Een ander, een net', naar, de mode ge
kleed heer vergezelt alleenwonende of al-
'leen uitgaande dames bij het winkelen of
idient tot gezelschap voor dames, die alleen
i gouden moeten wandelen.
,Weer andere heeren bezoeken bëpaaldé
Restaurants, waar ze kosteloos hun lunch
(p£ hun diner gebruiken onder, de énkelé
voorwaarde, dat zij de keuken en den kel
der van de eetinrichting roemen en andér'e
heeren weten te bewegen, de juistheid van
hun oordeel op de proef té stellen.
•Hetzelfde of iets dergelijks gebeurt in
confectiemagazijnen, waarvoor, goedge
vormde personen als sprekende réclamé
langs de wegen gaan en dé. aandacht ves-
itigen op den onbetaalbaren coupeur van
!het bedoelde magazijn. Dat zé de kleeding
gratis ontvangen en nog geld op dén koop
itoé, spreekt vanzelf.
Er zijn lieden, dié geregeld, tegen be
taling natuurlijk, in of nabij een restaurant
zijn op een vrij laat uur, om beschonkenen
thuis te brengen en te bed te helpen.
Geregelde bezoekers van de Londensché.
rechtzaal kermen al de éigenaardigheden
van eiken afzonderlijken rechter en bieden
:hun kennis te koop aan personen, die voor,
1de rechtbank zullen moeten verschijnen;
zij ontvangen dan dé noodige inlichtingen
lom het hart van den rechter, te. veroveren
lof te. verteederen.
STOFGOUD.
Leert de ondervinding niet, dat de ziel al
haar krachten bijeen roept om bedaard af
scheid te kunnen nemen van iets, zoodra er
geen mogelijkheid bestaat het langer te be
houden
Wolff enDeken.
Veel onvrede verwekt de gemeenschap
van goederen in een huwelijk, als beide par
tijen niets bezitten. Otto Weiss.
RECEPT.
Gelei van witte en roode
aalbessen.
De bessen worden, nadat ze zijn gewas-
schen en afgerist, even op het vuur gezet,
totdat zij goed heet zijn; dan wrijft men
%e met een lepel fijn, door een paardenha
ren zeef. Het daardoor verkregen sap laat
men eenigen tijd rustig bezinken en giet
het nog eens door de zeef, waarin een ne-
teldoeksch lapje is gelegd. Dan neemt men
evenveel gewicht aan zeer droge suiker als
men sap heeft, en laat het al roerende op
het vuur, totdat het even kookt, laat het
dan weer tien minuten staan, en schept het
vel af, door het verkoelen ontstaan. Ver
volgens schept men de gelei in potjes, die
eerst gezwaveld moeten zijn, en bedekt ze
na eenige uren met een papiertje, dat met
brandewijn of arak is doortrokken. De pot
jes goed sluiten,
„De Camera" gaf een voorschrift voor
het zelf gevoelig-maken van papier, brief
kaarten zijde, katoen, enz.
In 45 c.cM. gedistilleerd water lost men
op 7 gram zilvemitraat of salpeterzuur-zil
ver. Aan deze oplossing voege men drup
pelsgewijs toe sterkste ammoniak. Onmid
dellijk vormt zich een neerslag in de oplos
sing. Men gaat echter door met de ammo-
niaktoevoeging tot deze neerslag weer op
lost; dan is het genoeg. Deze oplossing
ruikt sterk naar ammoniak.
Aan deze oplossing moet men verdund
zwavelzuur toevoegen, waardoor de ammo-
niakreuk verdwijnt. Men gebruikt daarvoor
1 c.cM. zwavelzuur in 30 c.cM. gedistilleerd
water. Van dit verdunde zwavelzuur drup
pelt men zeer voorzichtig in de zilver-
ammoniakoplossing en wel zoolang tot men
geen ammoniak meer aan het fleschje
ruikt. Men moet dat heel aandachtig en
voorzichtig doen, het best buiten of voor
een open raam en niet in de buurt van een!
openstaand fleschje ammoniak, anders
ruikt men dè-t. Het komt er lieel precies op
aan met het zwavelzuur. Er mag niet te
weinig, maar ook vooral niet te veel zuur
in komen. Genoeg is genoeg; meer en min
der sohiaadt.
In een ander fleschje lost men nu op, in
60 c.cM. gedistilleerd water, gram
citroenzuur ijzer-oxyd-ammoniak. Dit zout
kan men koopen in groene blaadjes en in
bruine blaadjes. Voor dit doel moet men
het groenkleurige zout koopen.
Deze beide oplossingen voegt men nu bij
elkaar en het lichtgevoelige preparaat is
gereed. Alleen moet het nóg even gefil
treerd worden, wat men door een zuiver
glazen trechtertje doet, waarin men te vo
ren, een klein propje vetvrije watten heeft
gedrukt
Het lichtgevoelige mengsel is nu klaar om
öp papier te worden gebracht. Dit kan ge
beuren met een zacht mefcaalvrij penseel of
met een klein lapje nieuw flanel, dat met
een elastiekje om een reepje glas wordt
vastgehouden. Het stukje flanel gebruikt
men niet meer dan eenmaal. De oplossing
wordt zoo regelmatig mogelijk op het pa
pier gestreken en het papier wordt ge
droogd, waarop men kan afdrukken. Beter
is het het papier na het drogen nog eens te
bestrijken in de andere richting als de
eerste maal. Men krijgt daardoor krachtiger
beelden. De meeste stevige schrijfpapieren
zijn „vast" genoeg om zonder speciale be
handeling te worden gevoelig gemaakt.
Heeft men echter eèn minder goed gelijmd
en daardoor sterk inzuigend papier gevoe
lig te maken, dat door inzinking flauwe
beelden geeft, dan moet men het lichtge
voelige mengsel mot arrowrootpap verdik
ken. Voor dat doel roert men een weinig
arrowroot met water aan, zet het op een
zacht vuurtje te koken tot het dik wordt en
laat het vervolgens koud worden. Voor het
gebruik mengt men nu gelijke deelen zilver-
ij zeroplossing en arrowrootstijfsel en be
strijkt daarmee, als boven vermeld, het pa
pier;, het best tweemaal. Men kan met dit
mengsel ook zijde, katoen en andero weef
sels gevoelig maken. Men doet dan goed die
vooraf even met arrowroot zwakjes te
„stijven" en to strijken.
Het afdrukken van het lichtgevoelige ma
teriaal doet men nu als gewoon onder een
negatief en men moet nogal wat donkerder
drukken dan de afdruk worden moet, wat
dc ervaring spoedig leert. Het kleuren
gaat al heel gemakkelijk, n.l. in een 2-pCt.-
oplossing van keukenzout. De g?reede co-
pieën baadt men daarin gedurende 5 minu
ten, spoelt 2-maal af en fixeert vervolgens
6 a 8 minuten in een 10-pCt.-fixeerbad (10
gram hypo of wel onderzwaveligzure soda. in
100 c.cM. water). Aan iedere 100 c.cM. van
dit fixeerbad voegt men voor dit doel 6
druppels ammoniak toe. Na het fixeeren
wordt goed gespoeld, ca. 1 uur, en vervol
gens gedroogd.
Is alles goed gedaan, dan hebt ge daar
na mooie matte foto's in fraaie diep-bruine
kleur, die bovendien het voordeel hebben,
zeer goedkoop te zijn-
De vroolijke slager. Op het
tweemaal bellen van den slager aan de deur
van het bovenhuis heeft mevrouw, boven
aan de trap, met het touw de deur openge
trokken en roept;
„Boekje! De slager ligt op het gaskastje."
Mevrouw begreep maar niet waarom de
slager zoo'n pret had.,
„Wat wil je van me hebben Jan, als be
looning voor je eind-examen
,,'t Liefst een vliegmachine, tante 1'^
Redentotmopperen! Post
bode: (brommend in den regen), ,,'t Is
toch ergerlijk, dat ik nu in dit hondenweer
een prijscourant van een modewinkel een
uur ver moet brengen naar een boer, die
niet lezen kan.
Man (in de kroeg)„Vandaag heb ik
mijn vrouw moeten beloven, dat ik na het
tweede potje bier thuis zou komen. Kas
telein, breng nu dus maar eerst het tien
de, dan het negende, dan het achtste en
zoo voort. Als ik aan het tweede ben, waar
schuw me dan 1"
„Waarom is je huwelijk toch uitgesteld?"
„Denk toch eens, de geheele uitzet van
mijn aanstaande is 'gereed: automobiel-,
tennis-, roei-, rij-, fiets-, bergsport-, zwem-,
ijs-, jacht- en ski-kostumesmaar de trouw
japon hadden wij vergeten!"
Beleefd. „Mijnheer, ik wil tï wel
zeggen, dat ik niet de idioot ben, voor wien
u mij aanziet."
„Pardon, mijnheer. Welke idioot is u
dan?"
Harmonica treinen. De
„Leeuw. Ct." vertelt als „historisch";
Gemeente-secretaris zit gezellig te keuve
len bij het hoofd der school.
Het gesprek gaat over luchtscheepvaart,
vliegen, enz. en nadat de Z.-O.-tram in de
provincie besproken is, komt men op de z.g.
ha rm onicar-trein en.
Hoofd' der school: „Zoo'n reisje
zou ik toch nog wel eens willen meemaken.
Ik heb nooit in zoo'n trein gezeten."
G e m e e n t e-s ecretaris met een
borst): „O ja, ik heel vaak. Je hebt van die
opgeschoten knapen en jonge mannen, die
daarmee een aardig stuivertje verdienen, en
in tijden van werkloosheid en malaise treft
men ze heel veel aan. Bijna bij elk station
verwisselen ze van waggon en dreunen maar
weer dezelfde geliefkoosde liederen tot ge
noegen en ook vaak tot ongenoegen van het
reizend publiek..."
„Wat is ifw beroep, als ik vragen mag,
mijnheer?" vroeg de oude gediende aan den
pa6 aangekomen tafelgast.
„Mijn beroep?" zei de ander." Wel, ik
ben beeldhouwer."
„Dan is u gewend harde substanties te
behandelen, nietwaar?"
„Dat komt voor".
„O, dan is u hier in huis een groote aan
winst. Zou u niet aan dezen kant van de ta
fel willen komen zitten en deze eend voor
snijden?"
Kindermond Tante; „Weet je
ook, Lotje, hoe dikwijls de mensch tanden
krijgt?"
„Lotje: „Ja* Tweemaal tanden en dan
een gebit 1"
