Brieven van een Leidensar. Gemengd Nieuws. FEUILLETON. Hun Kasteel. CCLXÜV. Er rijn in de laatste jaren aware <ü»- cussies in en buiten den Raad gevoerd over den benarden financieelen toestand, waarin de gemeente verkeerde en hoe langer hoe meer zou komen te verkeeren. Lichtpunten werden ganschelijk niet ge- oen cn na het 5.03 werd het 5.6 waarmede vijlen de^ wethouder Juta eens dreigde als het belastingpercentage van de naaste toekomst ons voor oogen gesteld. En zelfs tegelijk met een extratje van ruim 25Q00 gld., die men voortaan zou verkrij gen door ia pls*U van vooi da wijfcii dc* lichtfabrieken 6 pCt. af te lossen met 2£ pCt. te volstaan, wat niemand minder dan de voorzitter van Commissarissen der licht fabrieken tevens wethouder van Finan ciën wijlen den heer Juta had voorgesteld en verdedigd, kwam men geïnspireerd door de motie Meuleman van de zijde van B. en Ws. ook nog met een voorstel tot in voering van een straatbelasting, die, als bet voorstel aangenomen was, wat maar weinig heeft gescheeld, en dat stellig ge beurd zou zijn, indien niet de direct be langhebbenden een actie er tegen op het getouw hadden gezet, welke ook nog een 30 a 40 duizend gulden in de gemeentekas had gebracht. Men vond het wel niet aardig de eige naren van gebouwde eigendommen, soms Bcdiijfn eigenaren alleen, en indirect ook de huurders, weer eens extra te moeten treffen maar de nood werd ons opgelegd, nieuwe en verhoogde inkomsten waren niet te wachten en als een spook dat de gegoedo Leidenaars de stad uitjagen zou en anderen, die anders zich er wel zouden willen vestigen daarvan zou terug houden, werd ons 5 komma 0 voorgehan gen. Daar kwam eindelijk Juni in het land, de maand waarin Burgemeester en Wet houder* zooals de gangbare term Inidt ook ,^e eer hebben" over te leggen het ontwerp kohier der plaatselijke directe belasting en waarbij dan meteen aan de belastingbetalende burgerij bekend wordt gemaakt, welk gedeelte van hun geschat inkomen rij zullen moeten brengen naar het kantoor van den gemeenteontvanger of om ook hier in den officieelen stijl te blijven, hoeveel het heffrngsperoentage dier plaatselijke directe belasting voor 1909 zal moeten bedragen. Wij hadden bij dc behandeling van het voorstel invoering straatbelaoting uit den treure gehoord, dat de uitgaven al weer zouden stijgen dat er belangrijke aflossingen in zicht waren. Waarlijk ik hield mijn hart vast als ik aan het percentage dacht, dat het ontwerp- kohier van B. en Ws. ons zou brengen. En zooals iemand die in de staatsloterij een lot heeft meestal eerst als hij de trekkingslijet onder de oogen krijgt onder aan naar de nieten kijkt, omdat hij 't meeet in tegenvallen gelooft, zoo zag ik, toen ik het kohier in handen kreeg, aller eerst naar hot heffingspercent. En toen geloofde ik mijn oogen haast niet en dacht eerst aan een drukfout. Geen 5,6 aooals dreigvingerend voorspeld was, zelfs niet het 5.03 van verleden jaar, maar niets meer: 4.62 pCt. stond er in. Beneden den 20sten penning dus. Hoe is dat mogelijk! riep ik uit, en men begrijpt dat ik allereerst docht aan zuinig overleg van B. en Ws. en aan de kwartton extra dat dank zij het voorstel-Juta nu voor het eerst den belastingbetal enden ten goede sou komen. Toen toog ik aan het lezen en ik lei er Haast het ontwerpkohier van verleden jaar. Aan meerdere zuinigheid van B. en We. kon het niet liggen. Verleden jaar reken den ze op een bedrag van 36a000 en ook dit jaar meenen ze hetzelfde ongeveer noo- dig te hebben. Dan vast aan de bovengenoemde kwart- ton I Ik las verder en jawel daar kwam het geheim. Commissarissen der fabrieken van Gas en Electriciteit hadden de verblijdende mededeeling gedaan, dat wegens de be- bolangrijk gunstiger conditie», waaronder de nieuwe contracten voor de levering van kolen en gasolie kenden worden afgesloten een 21,262 hoogere winst dier fabrieken kon worden verwacht. Ik heb de gewoonte om dingen die mij bijzonder interesseeren luid op te lezen en toen mijn vrouw, die allesbehalve ingeno men is geweest met de laatste verhooging van den gaaprijs, boorde wat ik las, zeide ze: „dan moesten se het halve oentje weer van het gas afnemen, want die verhooging i» aangenomen vanwege de dure steenkolen en onder nadrukkelijk beding dat ze er weer afgenomen worden zou, als de kolen- prijs lager werd." Ik zei haar zoo tusechen neus an lippen door, dat se daar maar niet op Dopen moest. Als eenmaal iets verhoogd is, dan kamt het er niet zoo licht ai. Onze vroede vaderen rijn van do leusom te hou den wat ze hebben. Dan moeeten er maar eens wat van die huismoeders in den Raad, dacht ze, die het elke maand op kwitantie of aan den muntmeter Kunnen merken dat dit halve oentje per kub. Meter meer, nog een heel bedrag maakt. Er had een dis cours over vrouwenkiesrecht op kunnen volgen als ik er geen speldje bij gestoken had. Toen ik verder las merkte ik al gauw dat eigenlijk het percentage nog lager had kunnen doen dakn, n.1. tot 4.35 pCt. Maar Commissarissen hadden B. en Ws voorgesteld om terug te komen op het ten vorigen jare bij de vaststelling der begroo ting genomen beshrit om in plaats van 6 pCt van de ten behoeve der Gasfabriek verstrekte kapitalen slechts 2} pCt. af te lossen B. en Ws. wilden daarin graag mee gaan. En ook de Baad is het voorstel dat hij een halfjaar geleden met groote meer derheid aannam weer ontrouw geworden. Het is weer ingetrokken. Er ia druk over gepraat en de heer Koreva-ar heeft van het vroeger genomen besluit heel wat kwaads gezegd. Nn ben ik geen financieele specia liteit. maar ik had in onzen ouden wethou der Juta, wien bovendien de gasfabriek na aan het hart lei, zulk eeD goed vertrouwen wat financieele aangelegenheden aaögrng, dat ik het best met de 2è pCt. aflossing had durven wagen. Doch buiten dit bedrag is dan zooals wij weten het percentage nog heel wat ver laagd en mij dunkt dat de ijverige Btraat- belasting-voor8tanderft moeten nu toch ook maar blij wezen dat de meerderheid niet aan hun verlangen heeft voldaan. Of zouden B. en We. dan ook voorgesteld hebben om het invoeringsbccluit in te trek ken 1 Ik zoo vreezen van niet. Maar ze wa ren dan allicht wat royaler geweest en dat heeft zijn kwade zijde ook. In ieder geval hebben wij die verminde ring van 't percentage voor een deel aan de gasfabriek te danken, een gemeentelijke inrichting, die we wel in eore mogen hou den. Als wij de Gasfabriek niet hadden sou het belastingrijfer er heel anders uit zien. Maar de vermindering heeft ook nog een andere reden. Het belastingkohier is vastgesteld op een totaal belastbaar inkomen van 8,211,104 te gen 7,686,157 in 1908 of f 625,000 booger. En nu. is aan de gemeente sinds verleden jaar ook nog een der hoogstaangeslagenen door den dood ontvallen. Gaat Leiden dan zoo hard vooruit? Dan bestaat er tooh in het minst geen reden om over haar toekomst zich bezorgd te maken. Nu, dat doe ik ook niet, maar dat er zooveel kapitaal in dit jaar zou zijn overgespaard of door ingekomen bewoners binnenge bracht, dat betwijfel ik. Ik geloof, dat wij het booger inkom ens cijfer voor een groot deel te danken hebben aan onzen ijverigen controleur voor de gemeentebelastingen. Hij schijnt er aohter te zitten en naar ik van een gemeenteraadslid hoorde, die het nieuwe kohier al in zijn bezit had en de cij fers dus met oode heeft kunnen vergelij ken, rijn het ook vele grootere inkomens, die een verhooging ondergaan hebben. Hoe zuiverder het bedrag van het belastbaar in komen benaderd wordt, hoe rechtvaardiger de heffing en lager het percentage. Daar om meen ik, dat .wij met de instelling van dit ambt naar en met den ijverigen persoon van den ambtenaar tevreden kunnen rijn. Wordt «r iemand te hoog aangeslagen dan staat dien de weg open dit aan B. on Ws. en zoo die er geen ooren naar hebben aan Ged. Staten duidelijk te maken. In ieder geval en hiermede wil ik dezen brief ein digen kunnen wij over dit verlaagd hef- fingspercentage tevreden zijn en de voor standers van een nieuwe belasting in den Raadstraatbelasting of wat andere, kunnen voorloopig hun plannen en voorstellen in portefeuille houden. Zoolang als de belas ting beneden 5 pCt. blijft, hebben ze geen kans van slagen. De Inicrna ienale Zïivtllenloontlilling te Boedapest. De „N. R. C." ontvangt van haar oor- respondent het volgende schrijven uit Boe dapest, dd. 9 Juni. Vanmiddag heeft de jury der internatio nale zuiveltentoonsteliing eindelijk de lijst der bekroningen bekend gemaakt, die een groot succes beteekent voor Is eher land, maar waarop thans zooveel meer prijzen voonkomen dan oorspronkelijk wa ren vastgesteld. Volgens het programma der tentoonstel ling kon de jury voor boter over 28 prijzen beschikken, en wel over 2 groote gouden, 10 zilveren en 16 bronzen medailles; maar toen zjj aan bet werk ging, bleek het al dadelijk dat dit kleine aantal prijzen voor ruim 600 inzendingen te gering was, en toen daar nog bdj kwam, dat de jury spoedig tot de overtuiging kwam, dat de Nederlandsche af deeling met alle gouden en de helft der zilveren medailles zou gaan strijken, werd er met de commissie der tentoonstelling verhandeld om het aantal prijzen beduidend te vermeerde ren; vooral de Franaohe afdeeling, die niet minder groot is dan de Nederlandsche, zou er anders te slecht var af zijn gekomen. Alvorens nu de namen der Nederlandsche inzenders te noemen die prijzen verwierven, moet ik er op wijzen, dat de Nederlandsche boter in een allerongunstigste positie ver keerde, omdat zij door een ongelukkig toeval, dat nog niet opgehelderd is, 12 dagen op reis was, en slechts dag voor de opening der tentoonstelling in de han den van de commissie kwam, die reeds van plan was om de boter niet meer aan de keuring dor jury fe onderwerpen. Was de boter hier op tijd aangekomen, en een dag of wat voor de keuring op ijs geplaatst, het resultaat zon welHcbt nog schitteren der geweest rijn. De jury voor boter beatond uit 3 Fran- sche, 3 Oo6tenrijksohe, 4 Hongaarsche, 2 Hollandsche, 2 Duiische leden en 1 Beh gisch lid; de beoordeeling had plaats vol gens het puntenstelsel, waarbij voor smaak en aroma 25, voor reuk 5, voor bewerking 10, voor het aanzien 5 en voor de consistentie eveneens 6 punten als maxi mum konden worden gegeven. Van 88 Nederlandsche inzendingen ver wierven er 63 een prijs, en wel de twee hoofdprijzen (diplóme de grand prix et medaille d'or) de coöperatieve zuivelfa brieken Dronrijp en Enschedee. De twee de prijzen, getiteld diplöme de grand prix, verwierven de ooöperarieve zuivelfabrie ken te Bartlehiem err te Oosterzee. Derde prijzen, diplömes d'houneux et medailles d'argent, kregen de coöperatieve zuivelfabrieken Luinjeberd, Marssum en Steggexda* Een diplóme de medailles d'or et me daille de bronze als 4de prijs, werd toege kend aan de coöperatieve zuivelfabrieken te Deinum, Heeg, Roordahuiznm, Gen- dringen, SI een, Aciilum, Warga. Vijfde prijzen, d. z. diplómes de medail les d'or, verwierven de coöperatieve zui velfabrieken te Bergum, Oldeboorn, Olter- terp, Terwispel, Uitwellingerga, Dalen, Ezinge, Grijpakerk. Daarop volgen diplómes de medailles d'argent et medailles de bronze, toege kend aan de coöperatieve zuivelfabrieken te Silvolde, Gerkeaklooster, Trnsum, Wom- mela, Genemuiden, Wageningen, Horn, Tzum, Ried, Delfstra^u.zen. Een diplóme de medaille d'argent ver kregen de coöperatieve zuivelfabrieken te Jelsum, Langezwaag, Oudebildtrijl, Almen, Bockelo, Eibergon, Beilen, Waohtum, Ga rijp, Wirdum. En ten slotte werden diplómes de me daille de bronze toegekend aan de coöpe ratieve zuivelfabrieken te Dracbtster Compagnie, Oosterend, Oost-hem, Warns, Wijnjeterp, Blokzijl, Eefde, One, Vorden, Coevorden, Havelte, Zuidlaren, Nooxdla- ren, Heythuizen, Stamproy, Harich, Oude- schoot, Grouw, Hylaard, en Heino. De Bond van zuivelfabrieken in Noord-Hol land, die Edammerkaas had ingezonden, de eenige inzending kaas uit Nederland verwierf een zilveren medaille. Naar mij de leden der Nederlandsche commissie mededeelden, rijn rij met het resultaat der tentoonstelling niet alleen wegens de vele bekroningen zeer tevreden, maar ook wegens de talrijke handelsver bindingen die zij hier hebben weten aan te knoopen. Morgenavond zal de tentoon stelling officieel worden gesloten. Aan den caféhouder C. M. Posthiuna te Rotterdam is wederom ver gunning verleend om van den 8stcn tot den 22sten Augustus, evenals het vorige jaar, kermisvermakelijkheden te doen houden op oen terrein aan den Beukelsdyk al daar, een en ander onder nakoming van de voorschriften, deswege van gemeente wege vastgesteld. Naar menaande ,,N. R. O." be- rioht, zal de heer Henri ter Hall met 1 Augustus den Circus-Variété te Botter dam verlaten on de heer C. L. H. v. d. Steen, tot boden adjunctDcErectour, met dien datum als directeur optreden. Op den poldor Kijfhoek in don Biesboeoh was bij den landbouwer C. Groeneveld een veulen, dat bij de mcoder niet g.noog voedsel vond. Met heeft toen de proef genomen het diertje door een koe te laten, zoog u, wat uitstekend is gelukt. Men kan thans het veulen geregeld door do koe gezoogd zien worden. D e Sl-j arige A. Boll te Gende- ren, maakte dez-Jr dagen nog een grootou fietstocht door het Land van Altena. Op med. college: Prof. tot krankannïge: „Hoo heet je?" ,,'k Weet 't niet." „Waar woon je?" ,,'k Weet 't niet." „Wie was je vader?" ,,'k weet 't niet." Prof. tot student: „Wat denkt u, dat dit voor een geval is?" ,,'k Weet 't niet." „Kunt u het nergens onder rangschikken?" „'k Weet 't niet." Prof. tot auditorium: „Twee analoge gevallen." (Minefva). Gist ern acht is er in het post- kantoor St.-Pieter te Maastricht ingebro ken. Er ia voor ongeveer 500 aan post wissels en specie gestolen. De inbrekers hebben de deur van het postkantoor open- gezaagd. De marechaussees hebben de zaak in onderzoek. Te Portsmouth is er aan boord van de onderzeesche boot A 4 een petroleum-ontploffing geweest, waardoor de bevelvoerende officier en drie minderen zware brandwonden hebben gekregen. De „Zwarte Hand." In aan sluiting aan hetgeen een telegram reeds heeft gemeld over de inhechtenisneming van eenige hoofdmannen van de Italiaan- sche misdadigersorganisatïe in de Ver eenigde Staten de „Zwarte Haud", ontleent de „N. R. C." nog het volgende aan de groote Londensehe bladen. Te Marion, in den staat Ohio, heeft de geheime politie een Italiaansch fruithan delaar, zekeren Sam Lima, in hechtenis genomen, van wien men aanneemt, dat hij 'n der hoofdleiders ia van de „Zwarte Hand" organisatie. Men vond in zijn woning een groot aantal inorimineerende brieven, van welke het papier met afbeeldingen van doodskoppen, knoken, Woedende harten, enz. was versierd. Met Lima werden nog 7 anderen gevat Het is bekend, dat de^e mannen elke maand aanzienlijke bedragen naar Italië ronden en men hondt het er voor, dat zij betrokken rijn geweest bij de samenzwering ter ver moording van Petroeino, den Italiaan in Nieuw-Yorkschen politiedienst, die in Pa lermo is omgebracht. Een van de gear resteerden is zekere Collogoro Vioarrio, van wien bekend is, dat hij omstreeks den tijd, dat Petroeino vermoord werd, naar Italië was vertrokken. William May, die in dece quaestie voor het openbaar ministerie optreedt, verklaart dat, alle gedetineerden zullen worden ver volgd en dat de gevonden brieven oorapro- mitteerende feiten hebben aan het licht ge bracht tegen tientallen andoreD, in tal van oorden van de Vereenigde Staten. Het pro ces zal meent May mogelijk wel leiden tot de ontdekking van de moordenaars van Petroeino. De inhoud van de in Lima's winkel in beslag genomen correspondentie zal lioht verspreiden over tal van geslaagde pogin gen om geld af tc persen aan vele Italia nen in Noord-Amcrika, die er warmpjes inzaten. Voorts Wijkt uit die brieven, dat r ro^er dan honderd Italiaonsche zakenlui geld hebben betaald aan de „Zwarte Hand" om te ontkomen aan vermoording, waarmee rij waren bedreigd. Van de op die wijnc afge dreigd© sommen werd zeer nauwkeurig boek gehouden, en die boekhouding is gevonden. Daaruit kan worden tv gegaan wie de hon derden slachtoffers rijn, die onder dit systeem van afdreiging hebben gebloed, hoe veel aj hebben moeten betnJen en ondier wie de buit werd verdeeld. Een man dien men voor den moordenaar van de toerist Fricdrich op den Bloksberg houdt, is gisteren to Friedrich- 'brunn in den Harz in hechtenis genomen. Hij had veel bankpapier bij zich. FetgedingteDresden tegen de Russische studenten, beschuldigd van 't onderhouden van een geheime vereeniging, ie gisteren geëindigd met de veroordeel ing van de beklaagden Grünblatt en Pcskin tot 2 maanden, v. Udoltsow tot 1 maand, Soloïef en Kroeglikof tot 0 weken gevange nisstraf. Vijf beklaagden gingen vrij uit, en de veroordeelden werden ook in vrijheid gesteld, omdat de voorloonige hecht#»- «s In aftrek werd gebrac' Na een voorbereiding, die drie jaren heeft geduurd, heeft de prefect van het Seinc-departement bij den ge meenteraad een plan van groote gemeen tewerken voor Parijs ingediend, welke 700 millioen francs zullen vorderen en welker uitvoering spoed vereischt. Hierbij voor nieuwen wegaanleg 371 millioen francs. De politie to Parijs heeft huiszoeking gedaan bij 23 anarchisten en syndicalisten, onder wie Hervé, daar zij dacht er sporen le vinden betreffende de organisatie tot het onbruikbaar maken van telegraaf en telephoon. Een te Parijs gestorven in dustrieel, de heer Porteneuve, heeft aan de Académie frangaise een legaat ge maakt van 350,000 franken, zonder bepa ling wat met het geld moet worden ge daan. Conferee van Veraekerlngsweten- Hckappen. Reuter seint uit Ween en d.d. 11 Juni: Het 6e Internationaal Congres van Ver. zckcringswetenschappen besloot de uitnoo- diging van de regeering van Nederland aan te nemen. Het zevende congres zal dus in 1912 te Amsterdam worden gehouden. De geboorte vpn Prinsen Juliana* H. M. de Koningin heeft op het adres van gelukwensching van de Tweede Kamer der Staten-Generaal het volgende gcanfc< woord: „Mijne heeren, „Ik ben zeer gevoelig voor de verzen kering van de Tweede Kamer der Staten* Generaal van haar hartelijke deelneming in! den zegen, welken God Ons geschonken heeft. „Ontvangt, Mijne Heeren, Mijn oprechw ten dank voor Uw diep gevoelde geluld wenschen by de geboorte van Onze Doch* ter. „Ik koester den hartgrondigen wensch,- dat door de opvoeding van Ons kind; Haar leven ten zege moge strekken voor het Vaderland." 9) Ja, of ze het zagen 1 Zy beloofden dsn ook al hun beat ta zullen doen, namen mynfooi aan en gingen heen. Nog dleuzelfden avond presenteerde sich een koket dametje .vanwege de betrekking"; nam do „betrekking" aan, ging heen om haar koffer te balen en kvram niet meer terug. Misschien had aty het spook ontmoet Wy zyn het nooit te weten gekomen. Den volgenden dag ging Ik ln „de witte ka mer" zitten om myn artikel te schrijven, en Chioê reed naar Londen, om haar geluk te beproeven in de hour- an verbuurkantoron. Er was dus niemand thuis, om het huiselyke werk te doen. Vandaar, dat lk, toen Ik gereed was met myn artikel, hst handelde over de vreugde van bet huiselyke leven den tyd wilde gebruiken om eenlg huiseiyk werk ts verrichten. In den poetsbak vond lk de iDgrediönten, waarmee de seboorsteenen van binnen schoongemaakt worden, en dit werkje had voor my wel iets aantrekksiyka Doch het bleek moeüyker te zyn dan lk gedacht had; want men stoot en kneust daarby zyn vingerknoken afscbuwelyk. Daarom gaf ik er de voorkeur aan de glazen te lappen. Ik wist, dat krantenpapier daar heel goed voor Is. In bet midden van de ruiten gaat het schoon maken heel gemakkeiyk, maar ln de hoeken komt men aser moeiiyk. Ik dekte vervolgens de tafel, maakte allee gereed voor de thse «n vulde eok de lampen. Ik had een gevoel als van een ontdekkingsreiziger, die een nieuw en belangwekkend land leert kennen. Allee wae voor my verrassend nieuw en oefende op my aantiekkingakraeht uit. Ook ln bet houthakken oefende lk my, maar ik bakte my daarby in den vinger en deze onaangename, pyniyke gewaarwording deed my overhellen tot de meening, dat ik nu voorloopig genoeg hutaeiyk werk verricht had. Plotseling dacht ik aan myn artikel. Ik bad geheel vergeten het naar de post te brengen. Jje laatste bueliohting was, toen lk myn zen ding naar het dorp bracht, reeds geschied. Maar daar Charley mffn fiets had beschadigd, door er een vuurscherm op te laten vallen, bleet my niets anders ovor dan den weg naar Blackheath oen uur heen en een uur teiug te voet af te leggen, opdat het artikel nog met de laatste post zou kunnen woiden ver zonden. Toen lk van dezen mareoh terugkeerde, za ten Chloö en een vreemd vrouwspersoon op de trap voor het huis. „Waar ben je zoo uren lang geweest?" vroeg zy. „Hoe kon je zoo stilletjes wegslui pen? Dit meisje bisr beet Ellen; zy wil by ons in betrekking komen." lk bemerkte het aan Ellens gezicht duideiyk genoeg, dat dit laatste by haar volstrekt nog niet vast stond, en toen zy den warboel in de kenken zag, sprak zy geen woord meer en was lk voorbereid op het ergste. Wy hielpen echter flink mee, ruimden de keuken een wei- nigje op, maakten het dienstboden-kamertje in orde, hielpen haar het avondeten gereed zet ten, gingen doodmoe naar bed en bemerkten den volgenden morgen, dat Ellen gevlogen wag, Een »le«ht schepsel was het niet, want zy had toeft Mg eenlg gevoel vei menscheiyk* beid gehad. Zy had vuur aangemaakt en den ketel opgezet. Doch daar wy dien ochtend laat waren opgestaan, was al het water verdampt. "Vandaar, dat de ketel, toen ik hem aan de wateileiding wilde vullan, barstte. Chloëriep: „Dat komt er vanl" en rokt» hem my uit de handen. Zy kookte nu theewater in een pao, waarin kooi gestoofd was g« worden, hetgeen we later duldelyk proefden. Na het ontbyt drong ik er op aau, dat we eeus ln den stillen, zon- nlgen tuin zouden gaan wandeleD, en dit bracht haar een weinig tot bedaren. „Maar hst ia toch verschrikkelijk 1" „Ja!" erkende ik. „Heb je ook gezien, hoe mooi lk den schoorsteen gepoetst hsb? Je hebt trouwens in het geheel met veel acht gegeven op hei geen ik gisteren heb gedaan." Zy kreeg etn gevoel van berouw; dat zag lk en ik deed er myn voordeel mee. „Ik draag de schuld evengoed als jy, vrouw tje. Het is ook allesn myn schuld geweest, dat wy „ons doosje" hebben verlaten; maar ik hoop, dat je het me zult vergeven, en wy moe ten nu maar zien ons zoo goed mogeiyk. in den toestand te schikken. Men moot alles niet zoo zwaar opnemen. Lachen is m het leven meestal nog het beate. Laten we het voornemon maken, om ailes te lacheu, waarover we niet behoeven te hullen, en als we werkeJyk hul len moeten, het dan zoo te doen..." Chloö was ioderdaad aan het schreien ge- gaau, doch zy had haar hoofd op myn schou der gelegd en ik hield den arm om haar heen geslagen. „Ik ben zoo moe," klaagde zy. „Dat weet lk. Kom, laten we hier op deze steenen bank gaan zitten, daar onder dien bloel enden rhododendron, en ala je kalm bent, zal ik je sens wat vertellen. We nemen geen meid r„ voordat da keukaa 1b orde i*. Eb w# sluiten voorloopig alia vertrekken behalve de keuken en brengen het boeltje uit de slaapka mer boven naar baneden, zoodat we ln het ge heel geen trappen meer behoeven te klimmen. In bet kamertje naast de keuken zetten wy twee tafels, daar kunnen we dan belden werken. Want we moeten nu wezeniyk er aan denken te gaan werken. Het huishouden doen we om de beurt, ter- wyi dan de ander schryft of teekent. En als dan alles loopt, nemen we ods een juweel van een dienstmeid en leven verder beeriyk ln vrede. En nu biyf je hier rustigjes zitten, dan haal ik een boek van Kipling, en lees je er een uur lang uit voor Zoo geschiedde. Langzaam, heel langzaam kwam er wat orde in den chaos en zelfs de reuk van de kleeren der rerhulzors verdween. Wij hadden achter elkaar zes dienstmeis jes Allemaal onbruikbaar. Vijf er van waren eerlijk, de zesde verdween met een met kont ofgozetten onderrok van Chloë en met hoor bontmantel. Daarop probeerden wij het met een vrouw uit het dorp, die overdag kwam werken. Zij werkte zeer goed, maar stal nog beter. Zij kwam en ging altijd weer Leen met een dekselmand aan haar arm, in welke mand veel thee en boter verdween. Dat werd op den duur al te kostbaar. Eerst toen een halve hamel bout in de dekselmand verdwenen was, de staart kwam er verraderlijk uitkijken bracht ik juffrouw Ooombe, zoo heette ze, aan bet verstand, dat wij er maar een einde aan moesten maken. Zij vroeg niet naar de reden van dit besluit, en wij van onzen kant gaven die niet op; zoo scheid den wij dan van elkander, zonder daarover veel woorden te verspillen. Voor den arbeid in den tuin, waarva Ohloö gedroomd had, hadden wij al dief tijd geen oogenblk beschikbaar; in plaat"» dat wij zelf onze groenten konden telc." sohoot het onkruid welig omhoog en vor- 8 tik te al onze planten. Maar aan bloemen ontbrak het ons niet; we hadden witter roode en gele rozen in overvloed; glooct» nea's, geraniums, asters en hoe ze al meel mogen heeten, droegen om strijd er toe bij on zo kamer 8 te versieren. Den dag, nadat ik juffrouw Coombe haar congé had gegeven, begon het Ul regenen. Het had eerst geonweerd en daox na viel do regen uren- en urenlang. Wij bleven 's avonds bij het vuur in da keuken zitten en verhaalden elkaar spook geschiedenissen, totdat ik bemerkte, daf mijn vrouw schuin naar de donkere hoekeJ van het hooge vertrek keek, hetwelk door rijn bruine plafondbalken toch reeds iets duisters had. Ik stak nu twaalf kaarsen aan en zette ze op den schoorsteen; vervol gens kookte ik punch van portwijn, wij dronken er een paar glazen van en toea was het uur gekomen om te gaan rusten. Midden in don nnoht het was stikdon ker werd ik gewekt, en hoorde ik Cbloë'e angstig fluisterende stom: „Word wakker, Leo; er ia iemand in hui8... of iots! Ik lig al urenlang wakker. Luistert Hoor je niet»?" Ik luisterde. „Ach, Leo, ik ben zoo bang. Het gaafi voortdurend maar: tnpl trip I tripl" (Wordt vexvolgd-l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1909 | | pagina 15