„Pillegiften."
Appelen en peren uit zaad.
Huwelijksgebruiken in Palestina.
Handgranaten.
haar man door eon langzamen men zou haast
zeggen door een eystcmatischen dood was ver-
bleekt. Na de eerste twee jaren van haar tot
dusverre gelukkig huwelijk begon haar echtgenoot
zijn hartolijko begrootingen bij vertrek en thuis
komst te staken en vergat haar vorjaardog on
hun huwelijksdag doorloopend.
'En toch is deze man nog boven dien anderen
te verkiozon, dio zijn vrouw door zyu onbesten
digheid kwolt; die man, dio zijn vrouw vandaag
een elegante Parijscho robe aanbiedt, en mor
gen buiten zichzelf van wrevel is, al3 hq ont
dekt, dat zij meer geld in postzegels voor haar
correspondentie heeft uitgegoven dan anders. En
monig huwelijk, dat gelukkig zou hebben kunnen
zijn, Vervalt in tweespalt, omdat de man, die als
bruidegom zijn bruid op verkwistende wijze met
geschenken had overladen, als echtgenoot clkcn
avond zich mededeoling laat doen over do wijze,
waarop zijn vrouw over haar zakgeld heeft be
schikt.
Maar de sehuldigsto van allen is de man, dio
de liefde dóór kloinzielige achterdocht doodt; die
het niet nalaten kan, bij iedere mogelijke ge
legenheid do brieven zijner vrouw te openen; die
steeds een onwaardigon twijfel tegon zijn eigen
vrienden koestert en van zijn vrouw steeds eet
nauwkeurig en gedotaillccrd verslag verlangd
van hoo zij die paar uren buitenshuis heeft door
gebracht, waar zij geweest is, wie ze gezien heeft,
wien ontmoet, met wien en waarover zij gespro
ken heeft. En wanneer, waar en waarom.
Kan eon vrouw zulke mannen, on vooral zoo
iemand, als den laatste, liefhebbon, of althans
blijven liefhebben De ware, echte ochtgenooto
zal haar man bijstaan, en hem in armoedo cn
verlatenheid niet verlaten, zei£6 wanneer doze ar-
moede en verlatenheid door zijn eigen sohuld over
hun hoofd zijn gekomen. Zij zal hem helpen, met
en voor hem arbeiden en haar liefde voor hem
onveranderlijk bljjven, Zq zal hem vele cn zware
misslagen vergovenmaar tegen venijnig kleine
•poldoprikjcs is haar hart niet bestand.
Nu wij den laats ten tijd overstelpt zijn gewor
den met berichten omtrent giften, in verband met
de „heuglijke gebeurtenis" ingozamold, is het
wel aardig een en ander mede te deel en van bij
»cn dergelijke gelogenheid vroeger gegeven go-
schenken, zooals dat is to lezen in do ia 1771
verschenen „Lijst der Pillegifton voor dc Jong-
geboome Princcsso van Orange en Nassau, als
moede do Presenten in de Kraam-Kamer gegee-
ven, zo van zyne Dootrlugtige Hoogheid, als van
Hun Hoog-Moogende cn de verdere Geünieerde
Provintien."
Waarschijnlijk heeft dit betrekking op prin
ses Frederika Louisa Wilholmino, dochter van
prins Willem V, later gehuwd met den prins van
Bronswijk.
Wq lezen oa, dat „De Pillegiften voor de
Jonggeboorne Princeeee van Orange, zijn 's Jaar-
Iqks," f 28,300, n.l. f 10,000 van „Hun Iloog-
Moogsnde", de rest van de (7) provincies. Alleen
Zeeland staat mot „niets" te boek.
Vorder van de (8) steden te zamen f 8000.
Middelburg alleen prijkt hier met „niets."
„In do Kraam-Kamer" werd gegeven door „Hun
Hoog Moogendc" (400 ducatcn) en do provin ai ön
te zemen 1170 ducatcn.
't Is alweer alloen Zeeland, dat met „niets" ge
doteerd is.
En van de Steden 580 ducaten.
Ditmaal is ook Middelburg or bij; met 50 du-
«aten.
„Waarbij door xyn Doorlugtige Hoogheid ge-
voegt zijn" 275 ducaten, te zamen 2025 ducatcn.
„Wejke 2025 Ducaton in deczcr voegen vordcelt
rijn:
Ub
i do Min
Ducaten 300
drie Kameniers
600
a
dxie Kamer-Dienaars
600
a
de Ba aker
200
s
de Waakste*
30
c
Juffrouw Moll
60
a
de Hoer Tissing
150
a
ds Quartier Meid
50
5
ds Tweede Meid
29
ds Hef Domes tiquea
25
Ducaten 3036
„Door zyn Hoogheid, den Hecro Prince van
Wrange cn Nassau, aan Professor Gaubius
present gedaan
„100 Gouden Ryders.
„Een Goude Snuyfdoos, cn een Goude Rot
ting-Knop, waar jj» wag *ea Goeden Rotting
Bandje, door Haare Koninglyke Hoogheid zelfs
gewerkt.
„Aan do hear Tissing 300 Goude Ducaten en
oen Goudo Snuyfdoos.
„Het Present aan Do. van Stavoren heeft be
staan in een gToot Zilvor Theeblad, waar op een
Zilver Zuykcr Mandje, in het welke stond een
Zilvcre Theeketel en Convoor, en op do hoeken'
van het Theeblad was geplaatst een Zilvcre Melk
kan en Theepot, ter waarde vau ƒ900.
„Hot Present aan Do. Munnokemolcn heeft
bestaan in een Zilver Koelvat van gelykc waarde
als het bovengenoemde.
„Do Koster Moll is door zijn Hoogheid present
gedaan twoo zc«r fraayo Zilvcre Schenkborden.
„Door Hun Hoog-Moogondois aan de Freule
Dankclman present gedaan, die in perscon van de
toestand van Haaro Koninglyko Hoogheid cn do
Jonggeboorne Princcsse aan do Hoer Griffier
dagelijks Raport gegeven had, en ter hand gesteld
een Diamante Ring, ter waarde van f 1800."
De goschiedenis herhaalt zich! Met variaties
natuurlijk.
Do Grecfi' schrijft in „De Veldbode"
Hoewel wij geen voorstanders zijn van do uit
breiding van het aantal soorten appelen en pe
ren, mogen wij niet tegengaan, dat door liefhebbers
of vaklieden proeven worden genomen of pogin
gen worden aangewend om iets beters te bekomen.
Integendeel, wij jnichen dit too cn zullen dio po
gingen gaarne in de hand werken, mits die proeven
serieus worden genomen en inen absoluut niet
anders aankweekt dan beslist die zaailingen, wolke
zóó goed zijn, dat zo verbetering in het sortiment
aanbrengen. "Wij denkon hier bijv. aan die mooie,
gave Amorikaanscho appelen, waarvan do meeste
waarlijk oen sieraad voor de tafel zijn; al kun
nen wij gerust zeggen, dat ze over het algemeen
weinig aroma hebben en in smaak baj lange na niet
kunnen wedqvoren met bijv. onze Ananas reinettc,
Ribston pippin, Gravensteiner, Canada reinette of
IWitto winter Calville.
Toch kunnen wij ons levendig voorstellen, dat
iemand, dio zulk een mooien, gaven appel te
eten krijgt, onwillekeurig in de verzoeking komt
óm er pitten van te bewaren, daarvan boompjes
tracht to kwocken, om daarna mot vorlangen
uit te zien naar de eerste vruchten. Voordat er
echter vruchten aan die zaailingen komen, gaan
dikwijls vele jaren voorbij, en al mochten er met
6 a 6 jaar eenige vruchten komen, dan kan men
die gewoonlijk nog niet booordeden. De boom
pjes zqn nog te nietig, om flinke, normale vruch
ten to kunnen dragon, 't Zou in ioder geval
wenschelijk zijn, wanneer men niet zoolang be
hoefde to wachten, voordat men die vruchten
naar waarde kon beoordeolen. Daarop is kans,
als rnen op de volgende wijze te werk gaat.
De pitten, welke men dan wil zaaien, doet men
in een afgesloten fleschje, dat in een kast of
elders niet te warm wordt bewaard. Gewoonlijk
beschikt men maar over zeer weinig pitten, zoo
dat men yoot het zaaien den meest zekeren weg
moet kiezen.
Einde Maart vult men cén of meer kleine, ge
wone pelargonium-pot ten met lichte* goede tuin
aarde; daarin worden vijf of zes pitjes gedrukt,
terwijl dan dezo potton in een halfw&rmen of
desnoods kouden bak worden ingegraven. Be
schikt men niet over een bok, dan is het toch
goed om in potten te zaaien. Men kan deze dan
op een beschut plekje in den tuin ingraven. Men
heeft ze dan betsr onder het oog en kan de pot
ten met de zaden nog eens elders brengen, als
men dat noodig oordeelt. Men moet in elk geval op
letten, dat de potten niet verdrogen. In den half-
warmen bak zullen de pitten spoedig opkomen. De
potten worden dan omstreeks half Mei in een
kouden bak gozot, zoodat de plantjes wat af
harden. Half Juli plant men de jonge zaailingen,
ook die, welke in de potten buiten gezaaid zijn,
uit de potten, waarbij men dc/ kluit tracht te
behouden, zoodat, wanneer er meer dan een plantje
in één pot staat, doze bij elkaar blijven. Zóó wor
den de kluitjes in den vollen grond begraven,
op een goed bod natuurlijk.
In het najaar kan men hiervan al aardige
plantjes hebben van 30 a 40 c,M. lang ec zoo
dik als een potlood.
Om nu spoedig tc kunnen beoordeelon of de
zaailingen bruikbaar zijn als een nieuwe varië
teit, knipt men ze in Januari een vinger breed
boven den grond af en behandelt deze twijgjes
als gewoon enthout. Verder zorgt men, dat er
eenige dwergonderstammen, dus doucin of paradijs
frA kw» w voorraad jijn. Beter nog js feet, &ls mSA
eenige pyramiden of struiken heeft staan, van een
jaAT of 6 k 8 oud, welke men wel wil omen ten j
Mits dit geen inferieure soorten zijn, kan men
deze wel gebruiken. In ieder geval doet men goed
stammen te nemen, waarvan men weet, dat, als
men or op ent, spoedig vrucht verwacht kan wor
den. Op deze stammen nu worden do afgeknipte
zaailingen geënt; van één twijgje kunnen wel
twee of drie griffels worden gesneden, zoodat
men van één zaailing twee of drie boompjes
kan krijgen of op een anderen struik of pyra-
mido twee of drie takken kan enten. In de
meeste gevallen kan men ua oen jaar 3 of 1
van deze boompjes al vruchten verwachten, die
dan ook wel te booordeelen zijn.
Men zou het ook nog anders kunnen doen, n.L
door de jongezaailingen in den zomer direct af
te snijden en te ocnlceren; voor peren heeft dit
misschien iets voor, omdat de kwee zich niet
zoo gemakkelijk laat enten. Toch zouden wij do
voorkeur geven aan enten. Men moet de kweepeer
dan maar enten met de zadelgriffolingdat gaat
wel goed.
Dc jonge zaailingen, welke men heeft afgeknipt
of afgesneden, blijven staan, ze loopen natuurlijk
in het voorjaar wcor uit en men kan zo gewoon
verder kweeken. Als dan later alles draagt, kan
men tevens eens beoordeclen, welken invloed de
onder- of tusschenstam wol nitocfent; iets, wat
anders ook nog niet zoo gemakkelijk is uit Os
maken.
Wat te Parijs uit Nederland
wordt ingevoerd.
Nu man ta Patrijs doende ia aan Tarhooging
der tarieven van invoer voor te bereiden, ia het
van belang te vragen, of ook dc uitvoer van t
Nederland naar Frankrijk daardoor cvsnfcuoel be
dreigd zou worden. Dit schijnt niet zoo tc zijn;
Het belangrijkste artikel van invoer, uit ons
land afkomstig: de zoevisch, blijft (naar hot'
voorloopige voorstel) aan dezelfde rechten on
dorhevig Alleen van zoetwatervisch zouden do
rechten «enigszins verhoogd worden: forellen van
10 £r. op 16 £r-, snoeken en karpers van 6 fr. op
8 £r. en andere visschen van 6 fr. op 10 fr-
Bclangrqkor dan deze en nog enkele andere
voorgestelde tariefverhoogingen, dio waarschijn
lijk niet tot uitvoering zullen kamen, is het
eens navraag te doen naar hotgeen te Parijs al
zoo uit Nederland wordt ingevoerd. Bij de doua
nen is hst onmogelijk eenigszins vertrouwbare cij
fer» te verkrijgen, omdat daar geen rekening
wordt gehouden mot den oorsprong; van do vxq
volledige- en gedetailleerde statistieke van
bet Parijscho octrooi geldt hetzelfde.
De heer L. Meganck, expediteur, dia, zoo hij
al niet de eenige is, aan wien Hollandscho expor
teurs de zorg voor hun waren opdragen, toch
als do voornaams te mag worden genoemd, die
van vele artikelen het alleen-vervoer naar Parijs
heeft, deeldo echter welwillend de volgende cqfcra
mede, omvattende het geheele jaar 1908.
Cacao in poeder, diverse merken 350,000 kilo's.
Edammer en Goudsehe kaas 280,000 a
Aardappelen (in 3 maanden) 240,000
Bloembollen (in 3 maanden, van
half Aug. tot half Nov.) s 100,000 s -
Gedroogde groenten a g c t 150,000
Appelen gscssasBa 50,000
Confituren saisstag 80,000
Levonde planten voor versiering 50,000
Vernissen en verfwaren a 30,000
Groen ton zaden j c b 10,000
Van de genoemde kaas komt elke week ge
middeld een waggon van ongeveer 5000 kilo aan;!
In den zomer wat minder, in den winter watt
meer. Dit artikel is belast aan inkomende rech-l
ten met 12 fr. per 100 kilo's, aan stedelijke octrooi.'
rechten met 0.40 fr. per 100 kilo's, wat met dal
vrachtkosten 81 a 32 centimes per kilo uitmaakt, j
Weet men nu, dat in de prijscouranten dor besta
comestible6winkels die kaas genoteerd staat voor.
1.20 fr. en 1.30 £r. het halve kilo, dan mag
het jammer genoemd worden, dat de beste Hol-
landsche qualiteiten te Parijs niet te krijgen zijn,
omdatde importeerende groothandel aam er
den prys niet voor willen betalen.
Al de in dit lijstje genoemde waren rijn be
stemd om te Parijs te worden gebruikt; alleen
van do levende planten gaat de meerderheid naar.
de bloemkweekerqen in de onmiddellijke omge
ving dor hoofdstad, van waar rij eehter later
toch weer op de bloemmarkten er binnen ver
schijnen.
Hollandsehe boter is in het vorige jaar te Parijs
niet ingevoerd, omdat de inlandsche boter it
goedkoop wat.
Eigenaardig zijn de gebruiken, die bij
een landelijke bruiloft in het Mohamme-
daansche dorpje El Bire, op de grenzen
van het oude Benjamin en Ephraim gele
gen, nog steeds gevolgd worden.
Het meest gewilde jaargetijde voor
bruiloftvieren is voor de landelijke bevol
king de herfst, daar ua den oogst geld
ia voor het beginnen der wmterregtms en
het opdoen van wintervoorraad rijkelijk
moes voorhanden is. Ook is het weer dan
oiet zoo ongunstig als in Januari tot
Maart, noch zoo drukkend als in den zo
mer. Heb aantal dagen, dat de feesten
duren, hangt af van het vermogen of het
aanzien van den vader van den bruide
gom, die de bruiloft geeft.
De mannen zijn gewoon zich in het huis
van den bruidegom, do vrouwen in het
huis van de bruid met dans on muziek te
vermaken.
De hernia-ceremonie, die hierin bestaat,
dat de handen en vooten van de bruid met
henna bruin-rood gekleurd worden, is op
den vooravond der bruiloft voor de vrou
wen de voornaamste plechtigheid. Overal
in het land, in beschaafde en onbeschaafde
streken, merkt men bij de vrouwen dit
eigenaardig siersel op, waaraan, zooals
de ceremonie bewijst, groote waarde ge
hecht wordt.
Aan den vooravond der bruiloft wordt
door den vader van den bruidegom een
schaap gedacht, dat dan in het huis der
bruid genuttigd wordt.
De mannen voeren op het dorpsplein een
dans uit, waarbij zij in dc handen klappen.
Ziij dansen om beurten, terwijl nu de een,
dan de ander zingt of door eigenaardig
buigen der knieën en handenklappen de
maat aangeeft, zonder zijn standplaats te
verlaten.
Intuisschen vervallen de bruidegom en
zijn vader hun pliohten van gastheer. Gene,
die rich goed bewust is het middelpunt te
rijn van al het vermaak en voldaan hier
en daar loopt te pronken, daagt onder de
toekijkende jonge mannen iemand uit, om
met hem te dansen. Beiden echter zorgen
intusschcn er ijverig voor de koffie voor
de aanwezigen to bereiden.
Den volgenden dag, den eigenlijken hu
welijksdag, beginnen de feesten niet pas
na zonsondergang, maar spoedig na den
middag.
Bij den tocht, dien de mannon dan ma
ken, vermaken zij zich met schieten op een
vast doelwit, terwijl de knapen, die hen
vergezellen, hen nu eens plagen, dan weer
hun vaardigheid bewonderen. Ofwel een
van de aanwezige jongelieden toont rijn
rijkunst op het paard, dat do bruidegom
gedurende den tocht berijdt en hem tot
dit doel wordt afgestaan.
Dan begint de feestelijke intocht van
den bruidegom in het dorp.
De bruidegom bestijgt het paard, om
spoedig door een schaar meisjes en vrou
wen in ontvangst genomen te worden, dio
hem nu begeleiden, terwijl de mannen,
die hem tot dit oogenfelik vergezelden, in
een afzonderlijke groep vooruitgaan. "Voor
dat zioh de stoot in beweging zet, kookt
een oude vrouw geretemeel, zout en aluin
op een pan, terwijl rij krachtig toover-
spreuken mompelt. Want hoe licht zou
hem niet, die thans aan de blikken eener
groote menigte en van vele benijders
blootgesteld is, een kwade blik treffen en
in een noodlottig nor heimelijk schaden
kunnenDaarentegen wordt hij nu door
de macht van het woord en de aluin be
schut, zooals 't paard tegon alle kwaad door
de blauwe parelen in staart en manen.
Aluin en glasparelen zijn twee krachtige
amuletten.
De intocht duurt langen tijd, wijl alle
honderd schreden tot het uitvoeren van
een nieuwen dans en zang halt gehouden
wordt.
Dichte drommen volgen in vroolijke op
winding den stoet. In zeer schilderachtige
groepen op muren en daken geposteerd,
zitten en staan vrouwen met kinderen op
Ida schouders, om zich het fragig schouw
spel niet te laten ontgaan. Vreugdeschoten
knallen, gczan0en weergalmen, luid geroep
weerklinkt, terwijl het gegil der vrouwen
de lucht vervult.
Een uur rust volgt dan in het huis van
den bruidegom. Sigaretten worden gerold
en op een blaadje rondgedeeld. Natuur
lijk kleeft dc gastheer do sigaretten vast,
door er even met zijn tong langs te gaan.
Men vermaakt rich feestelijk en vorme
lijk, terwijl cle koffie buitenshuis bereid
wordt. De 6tukjes suiker, om de dranken
zoeter te maken, worden gewoon naast
allerlei huisraad in den vergaderbak van
het koren bewaard.
Ala de zon is ondergegaan, verzamelen
zioh alle mannelijke feestelingen tot den
avondmaaltijd. Vrouwen dragen groote
schotels op met twijgjes en daarover ge
strooide stukken gekookt kamelvleesch.
Stapels brood liggen naast de schotels.
Men grijpt met de rechterhand ijverig in
den berg van takjes, vormt, wat de vingers
grijpen, in de holte der hand tot een bal
van de groote van een ei, en schuift dit
in den mond. Wat aan de hand kleven
blijft, wordt van tijd tot tijd aan den bin
nenrand der schotels afgeveegd. Wie ge
noeg heeft, staat met een tevreden il-
hamdu lillah (dank rij God) op, treedt
naar voren en laat rich uit een drinkkan
water over de handen gieten. Dan vervult
de pijp haar plicht.
Na het maal volgt de overgave van de
huwelijksgeschenken aan den bruidegom,
die voor rijn eereplaata een doek uitspreidt,
om de gaven te ontvangen. Wat een gast
geeft, en dat is ongeveer een lira (/.10)
ontvangt hij van de familie van den
bruidegom bij eenzelfde gedegenheid we
derom terug. Dit de giften bestrijdt de fa
milie van den bruidegom do ko6ten der
bruiloft. De vader neemt do geschenken
aan, roept iederen keer luid en feestelijk
den naam van den gever, dan den naam
van dengeae, tot wiens eer gogeven wordt,
cL w. z. van de meest verschillende per
sonen onder de bloedverwanten of beken
den van beide zijden en werpt het ver
volgens den zoon toe. Ieder luistert met
spanning naar het bedrag der gift en
naar den naara van den geëerde.
Laat in den avond eerst volgen de slot-
feestelijkheden, het inhalen van de bruid
van haar huis naar dat des bruidegoms,
onder gezangen en geweerschoten.
Dan wordt de bruid „verguld." Bij deze
vergulding worden eerste groote moesjes
van henna op haar gelaat maakt., dan ge
heele bladen van schuimgoud opgelegd,
tot van het gelaat niets meer te zien is
en de togen den muur bewegingloos staan
de bruid bij de spaarzame verlichting er
uitziet als een heiligebeeld met gouden
hoofd.
De kazen van den President
der Vereenigde Staten.
Volgens een oud gebruik zenden de bur
gers der Amerikaansche Staten hun Presi
dent van tijd tot tijd geschenken, die over
eenkomen met het beroep en het vermogen
der gevers. Deze geschenken zijn dikwijls
van heel zonderlingen aard en brengen
hun ontvanger meermalen in niet geringe
verlegenheid, daar de gaven ergens onder
dak gebracht moeten worden. Zoo kwam
de dierentuin tot stand, dien Roosevelt in
het Witte Huis inrichtte, en waarvoor hij,
toen het aantal der hem gezonden slangen,
tapirs on jonge beren zich vermeerderde,
eenige particuliere vertrekken moest in
richten.
Een steeds terugkeerend geschenk zijn de
monsterkazen, welke de kaasfabrikanten en
farmers der Vereenigde Staten aan hun
landsvader zenden. Deze kazen brengen de
Amorikaanscho Presidenten tot wanhoop.
Ze weten nooit wat zo daarmee znllen be
ginnen. President Jackson ontving destijds
van een farmer een kaas ten geschenke,
die een diameter van vier voet had, twee
voet dik waa en 1400 pond woog.
Om dit monster kwijt te worden, liet de
President bekend maken, dat hij op zeke
ren dag het volk tot kaaaeten uitnoodigdg.
Zooals een ooggetuige vertelt, werden dien
dag de deuren van het Witte Huis wijd
opengezet en een ontzaglijke menigte om
ringde het pa ons ter, dat de atmosfeer van
olk vertrek en ten overvloede ook nog die
der geheele omgeving met een allerakolig-
sten reuk vervulde. Maar het middel hielp,
want na verloop van twee uren was er van
de kaas niets meer te zien.
Ook president Jefferson kreeg in het be
gin der vorige eeuw een kaas toegezonden,
die rijn 1200 pond ruimschoots haalde. Deze
President hield er niet van geschenken aan
te nemen, hij zond den gever derhalve een
chèque van 200 dollars. De kaas deed da
reis van Cheshire in den staat van Massa»
chusette naar Washington in een wagen,
die door zes paarden word getrokken.
Op de wanden van den wagen stond met
groote letters: „De grootste kaas van Am»*
rika, aan den grootsten man van Amerika.'*
Daar herhaaldelijk bericht werd over het gróol
aantal handgranaten, dat do Serviërs in hun arse
nalen bijeen gebracht hebben, is het wellicht in
teressant eenige bijzonderheden te verschaffen
over dit oude ctrij'dmiddel, dat in den oorlog fcus-
achen Rusland en Japan zulke groote diensten
heeft bewezen.
De handgranaat kan geen zelfstandig wapen van
de infanterie cn zelfs niet van de cavalerie ge
noemd worden, doch mag wal in den oorlog bo-
sohouwd worden als een aanvulling van groote,
be toeken is. Do soldaat, die met een handgranaat'
gewapend is, bezit een uitstekend middel totj
aanval en verdediging, dat op een afstand van
vijftig tot zestig pas kan worden gebruikt.
De handgranaten, welke in den Russisch-Ja.
panschon oorlog dienst deden, waren samengesteld'
door den Russischen kapitein Lisjin. Do granatcn,-
wolke nu door de Serviërs zijn bijeen gestapeld,
bezitten, mot eenige klelno afwijkingen, dezelfde]
constructie als de Russische. De Servische en de;
Russischo granaten bestaan uit zinken bussen met.
pyroxiline-lading en zijn voorzien van een soort
slaghoedje. Aan het benedeneinde van de bus be
vindt zich evenals bij de raketten een
ronde stoel, waarmee de granaten wordon wegge-
elhogcrd. Wanneer do granaat op een hard voor
worp stuit, dringt do slagbocd-inrichting in een
capsule, waardoor dc pyroxiline tot ontploffing ge-
bracht wordt, zoodat de bus met hevig geweld]
uit elkaar springt. Aan het andero einde van de
Russische granaten waron twee ringon bevestigd,'
welke bij de ontploffing in tien tot twintig stuk.
ken worden gescheurd. Het gewicht van zulk eea;
Russische handgranaat bedroeg twee en een half'
Rnssisch pond of, volgens onzen maatstaf, 1.24
kilogram.
De Russen bewaarden de granaten in kistje»,
waarin vijftig stuks konden worden geborgen. In
hot veld droegen de Russischo soldaten vier gra
naten in een lederen gordel. Om een ontijdige ont
ploffing te voorkomen, is aan dc capsule een zoo
genaamde „veiligheids-rust" bevestigd. Vóór n«
de granaat gebruikt wordt, wordt het bovenste ge.
deel te kap genaamd eenvoudig van ds
rust- in de laacLstelling gedraaid, bij den steel
vastgegrepen en tegen het gewenschte voorwerp
geslingerd. Hoe da granaat ook wordt woggesli».
gerd, steeds valt hq op de „kap", waardoor da
ontploffing volgt.
Do vervaardiging van granaton is aoer eenvou
dig, geschiedt vlug on goedkoop; zestig arbeider»
kunnen in tisn arboidsuron 800 tot 1000 stuk»
van zulke moordwerktuigen samenstellen. In de»
Russisch-Japanschen oorlog werden doze worktui-
gen om zoo te zeggen op de plaats van den strij'4
zelf vervaardigd en desondanks konden zij op hel-
sche wqzo hun moord werk verrichten. Vele ver
bitterde en verwoede aanvallen der Japanner»
werden bijna uitsluitend met deze handgranaten
afgeslagen. Het is dan ook niet te verwonderen^]
dat de Russische soldaten bij voorkeur deze bon»-;
men gebruikton. Een Russische militaire schrijve»!
zegt dan ook, dat de Japanners zonder hinderni^1
tot op eenige passen afstand de loopgraven ko».
den naderen. Maar daar werden zij ontvange»
met een regen van granaten; dc aardo achudd»
onder het luid donderend geweld, de hemel wa»
door een sluier van donkerbruinen nevel bedokt,
Aan dit vuur konden de Japanners geen weer.
stand bieden; zelfs niet de besten van hun tro*.
pen, de Kurokis.
1 Dc gevallen, waarin de handgranaten kunne»
goeden gebruikt, zijn geer tfdrfekj gij kunnen njet
