feze gourant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Offieieele Kennisgeving. FEUILLETON. tyo. 15032. Ulaandag S3 Februari. A°. 1909. LEIISCH DA&BLAD PBIJ8 DEZER COURANT I Toot Leiden per «eek 9 Oeotei per 8 meenden I I I 1.10. Buiten Leiden, per looper en «eer «genten gereetigd i]Jn 2 1, 1.30. Truco per poet2 2 1-65. PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 18 rogalt ƒ1.05. Ieders regel meer 0.17$. Grootere letter* naar plaatsruimte. Kleine advertenties van 30 woorden 40 Oentt oontantelk tiental woorden meer 10 Oenta.- Voor bet inoaseooren wordt 0.05 berekend. Zomerdienstregeling voor de Spoorwegen. Burgemeester en Wethouders van Leiden fcrcngen ter kennis van belanghebbenden, dab een exemplaar van elk der ontwerpen «••oor de „Zomordienstregeling 1909", aange boden door de „MAATSCHAPPIJ TOT EXPLOITATIE VAN SrAATSSPOORWE- GEN" en de „NEDERLANDSCHE CEN TRAAL SPOORWEGMAATSCHAPPIJ'' ter inzage op de Secretarie dezer gemeente ia nedergelegd en cat eventueele opmerkin gen betreffende die dienstregclingaontwer- pen, ten einde voor de vaststelling van de dienstregelingen in overwéging te kunnen worden genomen, rechts: reeks moeten wor den ingezonden vóór of op 5 Maart aan bet Departement van Waterstaat. Burgemeester en Wethouders voornoemd, DE RIDDER, Burgemeester VAN HEYST, Secretaris. Leiden. 22 Februari 1909. UsiuiciEi^; passage -Aiaarsmansateeg. Burgemeester en Wethouders van Leiden biongen ter al ge mee ne kennis, dat de Maarsmansateeg, wegens het maken tvan aansluitingen op het kabelnet der Elec- fcriciteitsfabriek, op Dinsd-ag 23 en iW o e n 8 d a g 24 Febr. a.s. voor het verkeer mot rij- en voertuigen Zal zijn afgesloten. Burgemeester en Wethouders voornoemd, DE RIDDER, Burgemeester VAN HEYST, Secretaris. Leiden, 22 Februari 1909. Leaden, 22 Februari. Blijkens ingekomen adres wenscht O. Ymmerzeel te Noordwijkerhout van de ge meente te koopen een gedeelte berm van iden Haarlemmertrekvaartweg, groot pl.m. '400 vierk. Meter, tegen den prijs van 0.80 Iper vierk. Meter. Tegen den verkoop op zichzelven hebben fcoch de commissie van fabricago noch (B. en Ws. bezwaar op grond van het reeds meermalen uitgesproken gevoelen, dat de gemeente bij het behoud van stukken berm, too ver buiten het grondgebied van de. ge meente gelegen, geen belang heeft. Maar Hen geboden koopprijs achten zij mot de oommissie van fabricage niet voldoende. Waar deze grond niet ver van Piet-Gijzen- •brug gelegen is, kan met een lageren prijs 'dan 1.30 per vierk. Meter geen genoegen genomen worden. Adressant wil dezen berm bestemmen tot opslagplaats van riet, zand, rijshout, enz., i (benoodigd voor hot bedrijf van bloemkweo- kor. Eveneens is van mevTouw de Douairière V. J. van Lijnden, geb. Van Pall&ndt, te Lisse, een verzoek ingekomen om een ge deelte van den berm van den Haarlemmer trekvaartweg in eigendom te mogen beko men. Ook hier bestaat tegen den ver koop geen bezwaar en waar blijkens het in gediend adres de bepaling van den koop prijs door adressante aan den Raad wordt overgelaten, kan hier zonder bezwaar tol den verkoop worden besloten. Het ge vraagde stuk berm is gïoot pLm. 2264 vierk. Meter en aangezien deze grond een geringere waarde heeft dan die, waarvan hierboven sprake is, kan in dit geval naar het oordeel der oom missie van fabricage met een prijs van 0.70 per vierk. Meter worden volstaan. Alleen zal er bij deoen verkoop voor moeten worden gezorgd, dat de hoeve „Duin en Dal" en do perceelcn weiland, bonoorden de to verkoopen strook gelegen, uitweg behouden op den Haarlem mertrekvaartweg. Blijkens het overgelegde adres wensoht adressante echter, behalve den eigendom van de bermstrook, nog toestemming om den trek weg langs de Leidsche vaart door te graven en het te graven kanaal te over bruggen. Een dergelijk verzoek werd bij Raadsbesluit van 11 Januari 1906 ingewil ligd aan de firma Guldemond en Zoon te Lisse en bij Raadsbesluit van 9 Februari 1905 aan adressante zelve. Ook thans we der kan dit) zonder bezwaar geschieden, mits weder dezelfae voorwaarde aan de vergunning worden verbonden. Adreasante is nu voornemens haar dui nen in de gemeente Noordwijkerbout ge naamd „De Boekhorst" af te zanden, door middel van een te graven kanaal, door den Hoogevcenscbenpolder naar de trek vaart van Haarlem en Leiden en daarvoor is het dienstig, dat zij eigenaresse wordt van den bedoelden Houtwal of berm, aan de gemeente Leiden boebehoorende. Den gemeenteraad leggen B. en \Ys. over een suppletoiren begroo tings staat, dienst 1908, strekkende tot verhooging van eenige uitgaafposten der gemeentebegroo- ting. Daarop komen o. a. de volgende voor: Volgn. 134. Jaarwwedden dor onderwij zers (Lager Ondorwijs) 15,460.94. De nieuwe regeling der jaarwedden van de onderwijzers bij de verordening van 12 Maart 190S goedgekeurd door Ged. Sta ten van 22/29 Septombor 1908 vorderde nl. een hoogere uitgaaf van 14,292.88$. Overigens eischte de indienststelling van tijdelijk personeel 3500 méér dan waarop bij de begrooting was gerekend. Dit laatste bodrag werd niet 'ten volle gedekt door overschotten op andere onderdeelen van dit artikel, zoodat uit dezen hoofde de post nog met 1168.05$ moet worden aangevuld. Het total bedrag der verhooging bedraagt derhalve 14,292.88$ en 1168.05$ is 15,460.94. Volgn. 187. Kosten van ziekenverple ging 3383.25 De verplegingskoeten van stadspa tien ten in het Ziekenhuis der Rijks-Urnvorsiteit bedroegen over 1908 14,327.25, en over schrijden derhalve den op 10,944 gevaam- den post met 3383.25. Volgn. 168. Kosten van overbrenging, plaatsing en verpleging van arme krank zinnigen 3741.09$. De bovenbedoelde kosten bedroegen over 1908 47,571.09$de raming was 43,830. Het totaal bedrag der verhoogingen is /24,538.01. Tot dekking van de hoogere kosten op volgn. 134 strekken in de eerste plaats ite belangrijk hoogere Rijksbijdrage in de jaarwedden der onderwijzers bij het lager onderwijs en een gedeelte der hoogere op brengst van den hoofdelijkon omslag, over eenkomstig het Raadsbesluit bij de vast stelling van bet kohier voor 1908 genomen. Overigens kunnen de voorgestelde hoogero uitgaven iworden bestreden uit de hoogere opbrengst van verechillonde andere be groot ingspos ten, o. a.Martgeld /2127; Weegloonen en plaatsgelden /880; Heffin gen aan het Openbaar Slachthuis 1180; Schoolgelden voor lager onderwijs 332.83 Hoofdelijke omslag 1490; Belasting op do honden 1211; Vergoeding van het Rijk krachtens art. 48 sub 1 der Wet op het La ger Onderwijs 11,975; Bijdrage van het Rijk voor het Gymnasium 600Subsidiën van het Rijk en de Provinoie in de kosten van verpleging van arme krankzinnigen 3104Pensioensbijdragen van gemeente ambtenaren ƒ1100; Ontvangst ter zake van aflossing op hypotheken en obligation 178.18. In het gebouw von den R.-K. Volks bond had gisteravond een liefdadigheids uitvoering plaats ten bate van het fonds „Hulp in Nood" onderafdeeling van go- noemden bond. Men deelt ons daaromtrent het volgen de mede: Toen te ruim acht uren een dor leden van het oomité den katheder betrad, had hij het genoegon te staan voor een zaai zoo vol als zij maar zelden geweest was. Het zeldzame feit deed zich daarom voor, dat de loden van hot comité zolfs hun zit plaatsen hadden afgestaan, om zelf al wandelende door de zaal, hier dit, daar dat terecht wijzende, van het verdere ver loop van den avond to genieten. In gloed volle woorden werd de openingsrede uit gesproken, waarna spreker bij het zin spelen op de heuglijke verwachtingen in hot Koninklijk Huis de muziekkapel ver zocht bet Wilhelmus to spelen, hetwelk geestdriftig door de menigte 8taando werd meegezongen. Nu werd mot ht.« rijke en schoone pro gramma begonnen. Er werd zeer verdien stelijk gezongen en gespeeld. Een woord van lof komt too aan de juffrouw, die zoo verdienstelijk de piano-begoleiding had op zich genomen. De oollecte voor de pauze gehouden, eveneens door tweo jongedames op touw gezet, bracht niet minder dan 10 gulden 4 cn den traditioneelen halven cent op. Na de pauze werd een kluchtspel opge voerd, waarop eon paar voordrachen van onzen verdienstelijken Van Leeuwen volg den. De avond sloot met een tableau-vivant, voorstellende Hulp in Nood in haar werk zaamheden. Men zag een hulpbehoevenden bondsbroeder, omgeven door zeven perso nen met palmtakken in do hand, lafenis brengende aan de zieken, schitterend ver licht door bengaalech vuur, en begeleid door een rors, dat door een onzichtbare persoon achter de coulissen werd voorge dragen en waarin de zegeningen van „Hulp in Nood" besproken werden. Hiermede was deze avond afgeloopen, waarna de muziek het „Wien Neerlandsch Bloed" aanhief en de aanwezigen de zaal ontruimden. De avond ia voor het comité „Hulp in Nood" geweest eon meer dan gewoon succes. Don 20sten Feb. 1884 werd de 22 jarige korporaal der Pontonniers, Adriaan Maarten», alhier, aangesteld tot agent van politie 3de kiasee. Hoewel nog jong, vooral fcusohea de toen malige dienaren van de H. Hermandad, toonde hij reeds spoedig voldoonden aan leg to bezitten voor het politievak, welke meer en meer uitkwam bij de gestadige bevordering in zijn rang. Den öden Sept. 1893, werd hij bevorderd tot agml van poli tic 2de klasse en den lsten Januari 1898 tot agent van politie 1ste klasse, destijds de hoogste rang voor het lagere personeel. Toe«n in 1895 een nog hoogere rang, n.L dio van hoofdagent, hier ter stede werd ingevoerd behoorde hij tot de 4 daar toe aangewezen mannen. Vrijdag 28 dézer mag de nog immer ijve rige politieman met genoeg:n terugzien op zijn 25-jarige politie-loopbaan. Wij wensohen hem toe, dat hij met don- zelfden lust als tot hedon nog jaren zijn be trekking mag blijven waarnemen, en wij vertrouwen, dat allen, die de goedo boeda nigheden van den hoofdagent Maarten» als politieman hebben leer en kennen, daar mede gaarno zullen instemmen. Voor 1-et oxamen in da nuttige hand werken^ zijn to 's-Qravenhagc geslaagd db dames A. -C. do Nooy cn 0. M. van Hoeken, beidon van Leiden, en H. J. Vreeswijk, van Rijnsburg. Ook slaagde moj. A. G. Wassink, van Pernis, leerlinge van mcj. P. O. van Bor- solan alhier. Do batterijen van het 2e rcg. vokl-arttt- lerie, in garnizoen to Leiden cn to 's-Gra- veahage, zullen 20 Jui t!e legerplaats bij Oldebroek betiekkon, tot het houden van practise he oofoniDgcn. De Staatscourant bevat d3 wijzigingen in clo statuten van-de „Wilhelmina-Verecni- ging" te Alphen. Bedankt ia voor liet beroep naar de Chr.-Geref. Gem. te Nieuwpöort door da. J. de Bruyn, te Woerden. Zaterdagavond te halfzeven arriveerde Z. K. H. Prins Hendrik in een lste klasse rijtuig per gewonen trein te Haarlem en werd daar op 't perron ontvangen dcor mr. G. van Tienhovon, Commissaris der Konin gin in de provincie Noord-Holland en jhr. mr. J. VV. G. Boreel van Hogclacden, bur gemeester van Haarlem. Zonder ovonthoud werd naar 't Hotel Fünkler in de Kruisstraat geroden, waar een feestmaaltijd was aangericht, ter gele genheid van 't afscheid van prof. dr. J. Bosscha als secretaris penningmeester der Hollandscho Mij. van Wetenschappen. Be halve Z. K. H. Prins Hendrik, die protec tor der Maatschappij is, zaten aan prof. Bosscha en 31 directeuren der maatschappij onder wie mr. Van Tienhoven en jbr. mr. Boreel van Hogelanden, alsook do opvol ger van prof. Bosscha, dr. J. P. Lotsy. Do eetzaal was keurig versierd met guir landea van witte en oranje bloemen, waar- tusschen het electrischo licht schitterde. Aan tafel heorschte een prettige stem ming. Vele sprekers schetsten de groots verdiensten van prof. Bossoha en momo- reerden, hoeveel de iuaatsohappij en de wetenschap in 't algemeen, aan dezen te I danken heeft. Aan do hoofdtafel zot in het midden de I Prina, rechts van hom prof. Bosscha «m links de commissaris van H. M. de Ko ningin. Mr. G. van Tienhoven bracht den eersten dronk uit op H. M. de Koningin en op het Koninklijk Huis. Hij verklaarde dit thans met te meer blijdschap te doon, nu er zulke blijde verwachtingen worden gekoesterd omtrent het voortbestaan van hot vorstenhuis, overtuigd ala hij was, dal de stille bede zou oprijzen uit allo harten van weldenkende Nederlanders tot God, dat deze Zijn zegen zou laten ruston op de blijde hoop dio allen vervult. (Luid ap plaus.) Vorvolgens sprak Prins Hendrik, die al lereerst dankte voor den dronk, uftgo- braoht op H. M. de Koningin on dio zich daarna uitsluitend richtte tot prof. Bo»- scha, wien hij in de meest vleiende bewoor dingen hulde betuigde voor alles wat bij is geweest voor de Maatschappij der Weten sohappen en niet het minst voor zijn werk zaamheid om do geschriften van Christi an n Huygcns te doen in het licht geven. Zien wij den prof. allen met lecdwozeii vertrekken, zei do Prins, wij zijn er niet temin van overtuigd, dat hij, zoolang hij leeft, zich zal wijden aan de wetonschap- pen, die hem lief zijn. De rede van Prins Hendrik word telken» do<*T gejuich onderbroken en aan het sloto geestdriftig toegejuicht. Prof. Bosscha dankte voor de hem too- gcbrachto hulde cn zei o.m., dal zijn heen gaan van de Maatschappij hem deze blijclo herinnering zal achterlaten, dat hij bij zijn soheidon de eer heeft gehad to worden ge huldigd door Prins Hendrik. ,,Z. K. H. hoogt" riep do prof. uit on allen stemden daarmee in. Door directeuren dor Maatschappij werd aan prof. Bosscha een Bouvenir, het ont worpen standbeeld van Chr. Huygen» in miniatuur, aangoboden. 's Avonds tegen elf uren vertrok Z. K. H. weer met een gewonen trein naar 's-Gravcnhage. Vooral bij do aankomst waren zeer velo belangstellenden, die den Hoogen gast verwelkomden. De verleden weok Zaterdag te 's-Gra- vonhago aangevangen vergadering van den Nedoi land3oho Post- en Telegraafbond, w. rd nu Zaterdagavond voortg zot. Ingekomen waren 148 telegrammen en 7 brieven van sympathiebetuiging, do te- hgrammen te zamen door 498 klerken en commiezen-titulair onderteekond. Hot debat, volgcndo op de inleiding van don heer De Back, vorleen week wegens het vergevorderde uur afgebroken, werd tlian8 ton eindo gebracht. Mot algemceno stemmen werd ten slotte de volgende motie aangenomen: De vergadering enz., overwegende dat bij ongewijzigde aanne ming der aanhangige wetsontwerpen zonder meer, do wanverhouding, die thans reeds tnesohen do bozoldiging en vooruitzichten van commiezen eenorzijds en commiezen-ti tulair en klerken anderzijds bestaat, be langrijk zal toenemen; overwegende dat eeno reorganisatie vaa het kantoorpersoneel bij de posterijen en telegraphic aan alle zijden wordt uoodig geacht; spreekt als haar meaning uit, dat vor- hocging der oommiozon-ralarissen gepaard moet gaan met een wijziging in do positie 33e' stiefzuster. 18! Hy zag haar scherp aan. „jy wilt haar uit aui8 hebben, tegen eiken prijs, uit jaloezie l Dat he'ft zy vermoedelijk opgemerkt, daarom neemt zy waarschijnlijk den oersten den besten, die haar in den weg loopt." „Zy heeft von Oertzin lief. Al je bittere if oord en veranderen daar niemendal aan Hy stampte met den voet op den vloer. „Goed, koppel ze maar zoo gauw mogeiyk b\J elkaar; ik weet ook, wat my te doen staat. Goeden nacht!" Dezen nacht brandde niet enkel In Irma's kamer do lamp tot den vroegen morgenook Kurt bleef zeer lang op en zat geruiraen tyd lan zyn schryftafel. Zyn biief aan den heer von Hanstein was ven meesterstuk van diplomatie. Hy dacht er niet aan, von Oertzin zwart te maken, o neenl Hy sprak er enkel van, dat Ilse nog zoo jong was en dat een te vroeg huweiyk alleon maar echadeiyk zou kunnen zyn voor haar teedere gezondheid. 'Voor zyn arme, steeds jydende vrouw vreesde by ook de opwindende drukte, die oen ver- loo d paar in huis met zich brengt. Of het niet beter was, den jongen officier een wachttyd ▼oor te stellen? Misschien tot het voorjaar? Hy en Ilse zouden zich inmiddels nog beter rekenschap van hun gevoelens kunnen geven. Hun konnismaklng was maar vluchtig. De eer von Hanslein zou, als hy uit Italië terug eerde, zelf kunnen oordeelen on beslissen, enz. Do oude, gemakkeiyke heer vereenigde zich volkomen met dit betoog. De dringend-smee- kende brioven van Irma en Ilse, welke byna tegeiykertyd aankwamon, wierp hy In do pa piermand. Mynheer von Oertzins lang, uitvoerig schry- ven waarin hy Jlae'e hand vroeg en zyn eigen omstandigheden duideiyk uitoenzette, beantwoordde hy zeer kort. Hy moest eeni ge maanden geduld hebben en inmiddels niet door attenties en hofmakery zyn pupil ln opspraak brengen. Wanneer hy en llae in hot voorjaar nog evenzoo dachten, kon men verder zien. De hoer von Geldern, die voor het oogenblik de zorg voor zyn pupil op zich had genomen, moest in alles worden gekend. Von Oertzin was woedend. Natuurlijk gaf hy von Geldern de schuld van bit antwoord wou hy het evenwel niet geheel onmogelijk maken Ilse te ontmoeten, dan moest hy „faire bonne mine h mauraia jeu", zyn misnoegen verhelen en af en toe naar Glockenburg gaan. Ilse's smeekbeden om te komen kon hy boven dien op den duur toch niet weerstaan. Maar zy beiden hadden eigemyk niet veol aan dit samen- zyn. Kurt zat ook voortdurend in de kamer en maakte daardoor elk intiem gesprek onmoge- ïyk. Irma was meestal te moe, om veel te kunnen helpen, hoe graag zy ook het arme verloofde paar van dienst zou zyn ge weest. Haar hartkwaal verergerde op bedenke- lyke wyze. De oude huisdokter schreef rust voor, zy mocht zich volstrekt niet opwinden, anders wist hy ook niet veel te zeggen. Ilse zat byna voortdurend aan Irma's bed of ruststoel. Het Jozen en studeeren had de zieke voor lopig geheel moeten opgeven. Hst pakte haar te srerk aan. Meestal lag zy stil te peinzen, als half in den droommaar de nabyheid van haar zuster deed haar byzonder goed. Haar oogen volgden Ilse met smachtend verlangen, wanneor zy zich ook maar voor eenige oogenblikken verwy- derde. In Use's handen rustten nu de „teugels der regeering", zooals zy zich trotsch uit drukte. Irma kon en mocht zich nergens om bekommeren. En Ilse wydde zich met yver aan de thans op haar rustende huishoudeiyke plichten. Zy wou studies maken voor haar eigen huishou den. Iedere goed golukte maaltyd wm een triomf voor haar. Meestal at Ilse met Kurt alleen. Het beetje eten, dat men Irma met moeite bin* nenkrygen kon, gebruikte zy waar zy zat of lag. Een verlammende tegenzin in alles scheen zich steeds meer van de zieke meester te makon. Het was, alsof „de wil om te leven" geheel b(J haar was uitge- bluscht. Het eonige, dat nog haar belangstelling wekte, was de lieidesaaogelegenheld van haar zuster. Zy verzocht baar man dik- wyis, den heer von Hanstein te schry- ven, dat de verloving publiek gemaakt moest wordennatuurlyk steeds tevergeefs. Kurt was buitengewoon vindingryk ln ver ontschuldigingen en uitvluchten. Tegenover Ilse legde hy gaarne den nadruk op Irma's ziekeiyken toestand; zy mocht niet aan der- gelyke opwindingen worden blootgesteld. Het voorjaar was altyd de beste tyd; tot zoolang moesten zy geduld hebben. Ilse vond dit goed. Zy zou nu haar zus ter in geen geval hebben willen verlaten Wanneer haar verloving publiek werd, «ou den or bezoeken worden gebracht en be antwoord moeten wordon, waardoor zy zich zou moeten verwyderon van Irma's ziokbed. Bovendien drong Oertzin or steeds op aan, dat Ilse, zoodra haar voogd zyn toestemming zou hebben gegeven, naar zijn ouders zou gaan. Hy had er haar het liefst d&deiyk maar heen gebracht. Maar daartegen verzette het joDge meisjo zicb. Slechts ais zyn opeDiyk erkende ver loofde wou zy zyn ouderiyk huis betreden. Maar vooral kon zy haar zieko zustor nu niet verlaten. Omdat von Oerfzln Ilse de reden waar om hy haar van Glockenburg vandaan wil de hebben, niet vertellen kon, vond z(J zyn desbetreffoodo redeneering niet steekhou dend. Zy nam het hem zelfs eenigszins kwalyk, dat b|] maar niet wou inzien, dat z{j voor- loopig onmogelijk haar llev* Irma verlaten kon. Regen en wind. Maar steeds door, zonder ophouden l De kale wlngerdi anken sloegen tegen ds ruiten. De dennen schudden hun natte takken tegen sikaar. Een koude, hon gerige kraai etapte eenzaam in den tuin rond om voedsel te zoeken. Te vergeefs 1 Zyn leelyken, heescben schreeuw ultstoo- tend, vloog hy teleurgesteld op, over het dak heen. „Al woer zoo'n treurige Novomberdsg," zeide Irma zacht. Haar rustbed was in den erker geschoven en de gordynen waren ver opengetrokken, opdat zy naar buiten kon zien. „Men kan zich haast niet meer voor- stolleu, dat de zon nog kan schynenen toch i* het voorjaar eigenlek nog veel treu- j riger. Dan bloeit alios don dood te gemoet nu sterft het slechts om opnieuw op to bloeien „Wat heb jj| toch altyd wondorlyke gedach ten, Irma," zeide Ilso, glimlachend van haar handwerkje opkykonde. „Do moesio menschen denken tooh in den herfst san het sterven van de natuur en in het voorjaar aan de op standing." „De meesten denken in het gebool niet" „Irma, ik geloof, dat jy te voel gedacht hebt." „En daardoor niet genoeg van hot leven geprofileerd, wil je zeggen Je hebt mis schien geiyk l Maar wat doet eigeniyk die korto spanne tyds er toe. Er zyn misschien nog zulke mooie mogelykheden voor ons weg gelegd. Wat bedoel je daarmee?" „Heb Je nooit van de metempsychosis ge hoord, Ilse „Waarvan? Dat ia een nlot uit te spre ken woord 1" Het heeft ook een onuitsprekeiyk diepen zin." Irma richtte zich ophaar gezicht werd levendiger. De oogen schitterden. „Dat ls de leer van den terugkeer en de onster- felykhold van alle wezens. Wy zyn steeds geweest; wy zullen altyd zyn. Alleen onze uiteriyken vormen veranderen. Wanneer wy denkon te sterven, vallen we terug in den echoot der natuur, ons leven begint onder andere omstandigheden, onder andere bestaans vormen opnieuw." (Wordt vervolgd^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1909 | | pagina 1