No. 15019.
LEÏDSCH 3M1LAD, Zaterdag*
6 Februari.
Anno 1309.
PERSOVERZICHT.
B-: PAP A.
De Kawer-overzichten van do vrijzinni
ge hoofdorganen leggen alle den vinger op
de zeer loifichitcoJ.jko houding van
het E e r 8 L e-K ara c r-l i d den heer
Stork jegens hot Kabinet.
,,D© „N louivo firotterdaniscbe
Conr an t" spreekt van ,,eoo wel wat heel
optimistischer! kijk op de toekomst," ter
wijl toob voor con lib-Talc man, als hij is,
geraden scheen een zoo al niet onvriendo-
Jijkc, dan toch zeer goreserveorde houding
aan to nomen
Vooral op de proteotio cn do dwangver
zekering heoft het Itottoaciamselio orgaan-
het oog. En haar Haagsohc zuster, „ijó-
Nieuwe Couran t", »egt hetzelfdep
misschien op nog iet» zachter toon. Zij
vermoedt, dat de kabinetsformeorde-r door
de rode van den afgevaardigde ait Over-
ijsel misschien aangenaam zal zijn ver
rast. Het „iï a n d e l ab 1 ad", een ver
gelijking trekkend met do bezorgdheid"
van Storks naasten geestverwant in de
Tweede Kamer, mr. Tydeman, spreekt van
„ewi ministerie al o, <bzinat lyriseh-miniGtc-
rieele stemming O weo verzucht dit
blad als de wittebroodsweken, zij kun
nen wel ecnigo maanden duren in de
politiek, in Juni eens voorbij zullen zijn,
cn de Regeering komt don met een pro
gram, naar gelang van do meerderheid,
die ze dan met behulp van den heer Stork
en gelijkgezinden wellicht zal hebben ge
kregen 1 Dan zal Stork misschien weer
zijn fiere woord spreken: „Dan zijn wij fde
Eevslo Kamer) cr ook neg." Gewis, ant
woordt hei Handelsblad" reeds
vooruit maar dan zijfc gij in beide Ka
mers ih dc minderheid.
„Het Vaderland" soherper, ver
tolkt de houding van den heer Stork al
dus-. „AlVs, allo* wil ik dulden, mits ge
u van sociale wo'geving onthoudt en niet
vreest, dat men u conservatief zal noe
men 1" Slechts éénen en geen anderen po-
Htickcn strijd kent, naar dit blad meent,
deze algevaardigde: den kamp tegen do
oischon dor denv^cratie, togen de staats
bemoeiing en den st.aatsdwang, welke tot
leniging van den aohuUlloozen nood der
misdeolden st-ek' Tn dien strijd meent hij
hel ministerie-Heemskerk naast zich te
vindon vermoed lijk terecht en des
wege verknart hij zich „in 't algemeen
zeer tevreden." D" heor Stork hoopt op
den tijd, dat „geen werkgever meer mis
bruik make van dn zwakke positie d'er
arbeiders." Geduld is alles. Sedert Chris
tus hot Evangelie predikte wordt er op
gehoopt, dat de inborst der men9chcn zal
veranderen en wat is er thans, na 19
eeuwen, bereikt In dat tempo voort to
schrijden tot een horizon van sociale ge
rechtigheid, z'edaar de democratie van
het conservatisme
„Land on Volk." tfoemt, zonder cr
verder op in te gaan, do rede van den
heor Stork zoo welwillend voor hot kabi-
aet, dat do rechterzijde zich ontslagen kon
rekenen vso warme steunbetuigingen.
In ean driester „Vo I k s"-t a c fc i e k
zegt „H et Cent ru ra"
„Het V o 1 k" is verrukt over de rede
van den heer Stork in do Eerste Kamer.
Niet nat:-urlijk, omdat do redactie met
den inhoud aocoord gaat, maar wijl zij
meent, de Rechterzijde een duw te kunnen
ge\en en met een verwijzing naar 's heeren
Storks optreden, do christelijke arbeiders
tegen de Regeering in het harnas te zullen
jagen.
Die toeleg openbaart zich hot duidelijkst
aan het slot van haar artikel, waar het heet:
Christelijke arbeiders, die het vuur uit
uw sloffen zult loopen, om den lachende
Theodoor in zijn machtspositie te verster
ken, juicht in de versterking van uw ge
lederen, juicht in uw nieuwen en machtigen
bondgenoot! Uw strijd gaat thans niet
alleen voor „het christelijk beginsel", maar
tevens voor het naakte paganisme van den
matorxalistischen Mammon-priester l Hij
heeft u verkozen tot strijdmakker, uit be
zorgdheid voor zijn brandkast. Verdedig zo
„Brutaal dingl" riep haar de crude keu-
konmeid na, toen zij de keuken inkwam en
een mand met spinazie omgooide. Toen zij
weer weg huppelde, gooide zij een zak met
linzen om, die ongelukkig in een citroen
vla viel.
Geen wonder, dat Liontje in de keuken
niet bijzonder bemind was. „Brutaal
kind!" riep het kindermeisje als zij haar
echort los maakte of haar de hoarspolden
uit hei kapsel trok.
„Brutaal kind!" zei ook mama, maar ze
deed bet met een lichten zucnt, want in
stilte sprak zij haar kind van ieder o schuld
vrij. Hoe kon het meisje andera worden, nu
haar de vaderlijko leiding ontbrak! Haar
vader, dat was een persoon, over wion men
in huis niet sprak Ook de oude keukenmeid
wist niets bepaalds. Zij herinnerde zich
alleen, dat er voor twee jaar eens een he
vig tooneel was afgespeeld, 'a Daags daar
na liad men de koffers gepakt cn den
dienstboden werd vorteld, dat meneer"
naar Engeland ging, om daar con filiaal
van zijn zaak to regelen.
Het eentonige leven, dat nu begon, de
matto stemming en gelatenheid der jonge
vrouw droeg zij op haar omgeving ovor.
Men fluisterde onwillekeurig, Het was
alsof er steeds iets geheimzinnigs in de
lucht was. Alleen Liontje hod pleieicr in
biddend, verdedig ze vloekend, het is hem
cm het even, maar verdedig ze, met in
spanning van al uw kracht. Het is uw
christenplicht, u opgdegd door Tal ma,
Heemskerk, Dc Visser, Lobman, Aalborse cn
PssstoorB, in naam van al wat u hoog cn
heilig is."
„Het Volk" beroept zioh op het
„R a n d e 1 s b I a d:' cn „H et Vader
land", om te betoogen, dat de heer
Stork nu mot de Rechterzijde en met het
Kabinet één is. Maar het blad moet nu ook
eèns aan zijn lezers meed eel en, wat „Het
V ad erl and" schrijft over do houding,
door minister Heemskerk tegenover den
Twentschen afgevaardigde aangrtoomen in
de Kamerzitting.
„De beer Stork" aldus „Het Va
derland" „kan zich geamuseerd heb
ben. Met veel hoffelijke dankbetuigingen
liet mr. Heemskerk hem in zijn misschien
velt gesponnen hemd staan; de uitgestoken
hand werd suaviter in modo forti tor in re
op zij gesohovon; met het Storkisme den
fabrikantigsten vorm van het oud-lib:<ralis-
me, verklaarde Excellentie zich niet te
willen ophouden."
Wij betwijfelen, of „Hot Volk" ook
dit stukje met bekwamen spoed aan zijn
publiek zal willen voorleggen.
H£t effect van zijn artikel zou er è.1 te
izeer onder lijden.
En de eischen der propaganda zijn toch
maar nummer één, nietwaar?
Overigens maakt bet een allerzondcrling-
sten indruk, het sociaal-democratisch or
gaan met zulk een wilde drift op mannen
als de heer Stork te zien losslaan, waar hot
vaststaat, dat de heer Van Kol bij herha
ling in Enschedee tot afgevaardigde herko
zen werd met de hulp der liberale... groot-
industrieelcn.
Wat meer bescheidenheid eu... dankbaar
heid zou „H et Volk" niet misstaan
Overigens schrijft „H et Ccntru m":
Dat hij over het Kabinet in het algemeen
tevreden is, verheugt ons. Maar die tevre
denheid kan niet gebaseerd zijn op een
conservatieve gezindheid van het ministerie,
welke zou meebrengen, dat het met felheid
tegen de demooratie zou worden gestreden
en de arbeidswetgeving den slakkengang
ging.
Wie zulk een gezindheid bij de Regeering
zou veronderstellen, of rueenen, dat zij be
zig is, de principieele grenzen tusschen
rechts cn links uit te wissohen, maakt zich
schuldig aan een vergissing, waartegen hij
met bekwamen spoed moet worden gewaar
schuwd.
Wij lezen in „De Standaard": „De
Klaroen" is de naam van een nieuw
politiek geaohrift, dat dezer da-
gon verschenen is, en geschreven wordt
door mr. dr. A. R. van do Laar; op poli
tiek gebied dusver nog niet bekend. Dc
heer v. d. L. heeft slechts een paar keer
op politiek gebied zich doen hooren in de
laatste weken, toen hij enkele onderwerpen
behandelde onder den schuilnaam „Mj:. 8.
van Ruyssevelt"; en zioh bij die behande
ling nogal eens oritiek van de rechterzijde
op den hals gehaald.
Ziehier hoe de schrijver zichzelven in
leidt:
„Wij hebben in deze vlugschriften moeten
wijzen op verschil in politiek-sooiaal in
zicht bij hen, die uitgaan van christelijk
beginsel. Dit bedroeft ons en daarom stellen
wij er prijs op, met nadruk de versterking
van den christelijken broederband als ons
streven te noemen. Zij, die ons kennen, we
ten, hoe dit steeds ons ideaal was. Naar
meer eenheid, meer geestelijken band voor
al in hot gewone werkelijke leven gaat heel
ons hart uit. Wij er Kennen dankbaar het
geen God in het genie van dr. Kuyper
vooral op het terrein van het denkleven
aan ons vaderland schonk, wij eoren in
jhr. mr. De Savornin Lobman den Chris
ten-staatsman van nobelen zin, wij hebben
in dr. Bronsveld lief den man van zoo vast
karakter, den Christen, van wiens
evangelieprediking wij zoo vaak genieten
mochten.
Over onze beginselen hier slechts een en
kel woord. Kerkisme blijve ons vreemd, de
haar leven. Zij danste en zong den geh ce
len dag, waarbij zij alle woorden verkeerd
cn alle melodieën juist zong. Ontelbare ma
len vloog zij op een dag door deuren en
gangen. De geheele woning was haar rijk
en als meesteres liet zij zioh niet bevelen.
"Verbood men haar op een leeren stoel te
klauteren, dan was zij spoedig met do
vraag bij de hand: „Zijn het jouw stoelen?"
En als men daarna dreigde het aan mama
te zullen zeggen, dan draaide de vierjarige
zich om met een brutaal: „Zeg het maar!"
Daarbij schudde zij vastbesloten de goud
blonde lokken van het voorhoofd, maar die
waren nog eigenzinniger dan Lientje, want
zij lieten zich niet wcgschudden, maar vie
len telkens op het neusje terug.
Vandaag was Lientje bijzonder druk. Zij
had des morgens vroeg do kindermeid al
een schrik op het hart gejaagd door te ver
klaren, dat zij wilde wasschen. En zij hield
niet op, vóór men haar een kuip met wa
ter had gebracht. Toen zij aan den gang
was, Bedacht zij echter, dat het nog pret
tiger zou zijn om do kamer schoon te ma
ken I Als de wind vloog rij de kamer uit,
want rij wist precies waar borstels en zeep
bewaard werden. Snel zeepte rij tafel en
stoelen in c-n verzekerde steeds weer met een
gewiohtig gezicht: „Lientje moet alles
schoon maken." „Aanstonds maak ik de
kachel schoon," verklaarde zij en bracht,
daardoor het meisje buiten zichzelf. Terwijl
zij daarover nog met elkaar streden, werd
er gebeld
pluriformiteit der Kerken is echter ons
ideaal geenszins. De Noderlandsch-Her-
vormdo Kerk h°^ft onze liefde, „heel het
volk, heel dc natie'' blijft voor ons een ge
vleugeld woord, een woord van betoekenis.
Uitgaande van bot geloof aan de bijzondere
openbaring, met de christelijke beginselen
als grondslag, La nationaaJ-sooiaal onze
leuze. Versterking van het nationaal be
wustzijn, van den aloudcn cnristclijken
volksgeest-, en daarnaast de strijd om het
recht met kracht gevoerd, waar het geldt
lenigeu van socialen nood, wegnemen ran
sociaal onrecht."
De teekening is vrij duidelijk, maar Laat
toch gelegenheid voor het doen van allerlei
vragen. Die zullen dan ook wel worden ge
steld.
Laat ons nog slechts meedeelcn, dat de
redacteur van „D oKlaroen" in dit eer
ste nummer verschillende politieke onder
werpen bospreekt, o.m. de voordeelen uit
eenzet, die dc bestaande Christel. Coalitie
rijns inziens biedt, maar toch ook weer te
gen haar bezwaren ontwikkelt, on aanbe
veelt do invoering van evenredige vertegen
woordiging, die vele moeilijkheden zou op
lossen.
„Do zooevcn genoemde bezwaren vallen
dan al dadelijk weg. Met vrij grooto zeker
heid valt to voorspellen, dat, zoo in do
Tweede Kamer de coalitie een meerderheid
zal verwerven bij de tegenwoordige wijze
van verkiezing, dit bij evenredige vertegen
woordiging veel eerder het geval zal zijn.
En bij zulk een meerderheid zal geen Ro-
geering een wetsvoorstel kunnen zien aan
nemen, dat do Christelijke grondslagen on
dermijnt. Negatief verweer, dit belangrijk
doel der ooalitie, wordt dan als vanzelf en
met grooto zekerheid dan nu bereikt-.
Het zoo bezwaarlijk omzetten van dc kie-
zorsma3sa tot andere combinaties is nu gan-
schelijk vervallen. De samenwerking komt
eerst straks tusschen do Kamerloden in ge-
meensohappelijken steun van een bepaald
MLi uister ie. Wisselende combinatie, hoe dan
ook een tijd lang gevormd, kan straks zoo
nocdig weer anders worden. Bij de parfcij-
organisatio in haar geheel, bij de hoofdor
ganen, bij de Kamerleden ligt de beslis
sing."
Met begrijpelijke belangstelling wordt op
de politieke markt van de verschijning van
„Do Klaroen" kennis genomen.
„H otOentru m", erkennende, dat bij
do a.s. verkiezingen tariofsherz i c-
n i n g een punt van hot program zal we
zen, is ran oordeel, dat die herziening, als
rij komt, in de eerste en voornaamste
plaats „fiscaal" moet rijn.
Ook wijl, naar wij meenen, men dan op
dit punt gemakkelijker tob overeenstem
ming zal geraken, dan wanneer een pro
tectionistische leus het hoogst klonk.
Bij een herziening Van het tarief, welke
„bevordering van onze nationale indus
trie" beoogt, is grooto voorzichtigheid ge
boden en moeten bovendien de grenzen
zeer scherp worden afgebakend, wijl men
anders het fiscale dool niet bereikt.
Wel werkt elke verhooging van invoer
rechten in mindere of meerdere mate be
schermend, maar wanneer men een recht
vorlangt, dat den nationalen arbeid prote
geert, dan dient hot zoogenaamd fisaaie
daaraan ten eenenmalo vreemd te zijn.
Nu kan men voor hot eene artikel een
protectionistisch tarief heffen en voor het
andero een fiscaal tariefedoch, hierbij
komt men voor moeilijkheden te staan, die
het gevaarlijk zou zijn to onderschatten.
Niet, dat wij alle protectionisme uit den
boozo achten en zouden meegaan met hen,
die tort et h travers" de vrijhandelr-
banier hoog houden; zóó zelfs, dat zij van
elke verhooging dcT invoerrechten afkcorig
zijn.
Mnrn.T wat bet pnytootionismo betreft
heeft men zioh evenzeer tegen tc strengo
theorie, of al te groote verwachtingen in
acht tc nomen, als tien aanzien van den
vrijhandel.
Bij een fiscaal recht kan men vooraf vrij
wel berekenen, welke de voordcelen zullen
zijn.
Bij een protectionistisch tarief ontbreekt
Buiten slond een groot, voornaam heer,
die naar de vrouw des huizes vroeg. Deze
was uitl Maar Lientje? Ja, Liontje was
aan het plassen. Do vreemde heer kende
het huis zekrr, want hij deed de goede deur
open en bleef verrast staan.
„Wat is er hier te doen? Groote soboon-
maak 1"
„Laat me met rust," zei Lientje.
„Het is jo kinderkamer toch nietl"
Om den ongewensohten gast kwijt te ra
ken, ging rij met den borstel in de hand
voor hem staan en zei: „U kan in het salon
op moeder wachten."
,Wil je niet met me meegaan, om mij ge
zelschap to houden?"
„Ik maak liever schoon," verzekerde
Lientje, torwijl zij weer aan het werk ging.
Maar deze gebeurtenis werkt in haar na.
Of is haar schoonmaakwoede opeens voor
bij? Plotseling werpt rij alles weg en wil
baar witte jurk aantrekken, die ze altijd
aan krijgt, als er bezoek is. Vijf minuten
later huppelt een kleine witte engel in het
salon en bekijkt den op den stoel zitten-
den „oom."
Zij laat rioLi op schoot nemen, want hij
wil haar iets moois vertellen. „Toen je nog
een klein meisje was," begint do oom,
„droeg ik je op mijn armen, danste met jo
en zong liedjes voor je.Nu ben je een groot
meisje en kan je zelf dansen en zingen."
Rutsch... Lientje is van zijn schoot afge
sprongen. Het verhaal begint haar te ver
velen. Zij vindt ooms knoopen veel verma-
althans voor een Land alB het onze
eenzelfde stevige basis.
En wanneor men zich thans beroept op
do groote werkloosheid, die door de „be
vordering van onze national© welvaart"
zou te keeren zijn, dan dieab daarbij toch
in het oog te worden gehouden, dat lo. de
werkloosheid, hoe ernstig ook, niet die af-
motingon heeft Aangenomen, wolkje men
eerst vreesde, cn 2o. dat ook in landen,
waar de industrie kras bcsohermd wordt,
werkloosheid geen onbekend verschijnsel is.
Tegen goncralieeering zij hior derhalve
gvjwaar3chuwd en nog eens op hot
fiscaal karakter ran on bo tariefswijziging
de nadruk gelegd.
„De Residentiebode" vestigt
do aandacht op de volgende corresponden
tie in de Provinciale Gronin
ger Courant". Tiij is van don
„Haagschcn Koutor"
Deze is inzake de samenwerking
der linksche groepon op kond
schap uitgegaan en vertolt omtrent zijn
bevinden bet navolgende»
„En daarbij is mc, met volkomen zeker
heid, gebleken, dat or, wol is waar nici
als in 1905, pogingen zijn aangewend om
oen vrijzinnig bloo tot stand to brengen;
maar wol, dat mon onderling overleg heeft
gepleegd, hetwelk geleid hoeft tot het vast
stellen van een door de vrijzinnig-demo
craten reeds aangenomen on door hot
hoofdbestuur der „Lib Unio" voorgedra
gen program van actio, Nu die boïde pro
gramma's, zij hot- ook bij verschil in vorm,
op hetzelfde neorkomco, mag men aanne
men, dat cr ook bij dc stombus-actie eamen-
werking zal zijn in dion zin, dab „Unie"-
liberalen en vrijzinnig-democraten althans
tegenover wederzijdse lie bondgenoaton, dio
zitting hebben, geen eigen candid a ten zul
len stellen Alleen zal mon zich in distric
ten, die op de tegenpartij veroverd moeten
worden, vrijhouden en als gevolg daarvan,
hier en daar bij eersto stemming met een
eigen oandidoat voor elk der groepen kun
nen optreden. Dat daardoor in menig twij
felachtig district wellicht in de kaart der
tegonpartij wordt gespeeld, is niet to ont
kennen; maar er staat tegenover, dat do
positio er zuiverder door wordt cn do
kracht dor partijen met mcor zekerheid zal
worden genieten Overigens is dio tijd voor
bezadigd on beleidvol ovorkg nog lang ge
noeg, cn mochten do leiders der partijen
het niet in alle opzicht-en kunnen eons
worden, dan belet nog niets aan do bestu
ren der diet-riots- of plaatselijk» kioevcr-
eenigingen, om naar vcreoniging van allo
vrijzinnige krachten te streven, als het
eenigc middel om oen storko olcrioalo mcor-
derheid tegen te gaan."
Deze gegevens bovestigou het vermoeden
van „D o Re s i d o n fc i o b o d e", dat or
zal zijn
Geen officieel© samenwerking, geen bloc
zooals in 1905, evenmin een gosöheidon op
treden als bij het liborale rampenjaar
1901, maar een coalitie-voorbereidend voe
ling houden zoools in 1897, toen dc liberale
concentratie voor de open stembus hot ver
drag van links omhoog beurde en dc zogo
wegdroeg.
„Hot Cenbrdtn" schrijft ovor ck>
n i e t-b cv ordering van ovorsto
S w a r t:
Het bericht van de „Suraatr a-P o s fc",
dat de legercommandant in Nod.-Indië den
gouverneur van Atjeli ongeschikt zou heb
ben verklaard voor bevordering, zal niet
nalaten, een onaangenamen indruk te ma
ken.
Natuurlijk kan bier alleen van bevorde
ring in hot leger sprako zijn.
De gouvernoir is oversto, on zijn promo
tie tot kolonel werd verwacht.
Op die beroijloring -word zelfs aange
drongen. naar het schijnt, door den land
voogd Van Heutsz.
Maar do legeroommandant. generaal
Rost van Tonningcn, heeft, wanneer dc be
richten juist zijn, gowcigcrd aan dien aan
drang govolg te govern
Stond do zaak geheel op zichzelve cn gold
het hier louter een promotie- of leger-
kelijker om mee te spelen. „Heeft u con
horloge?" En reeds makon haar kloino vin
gers eon aan eon ketting hangend medail
lon open. „Dat is mijn mama," roopfc zij
verrukt. „Hoe komt u daaraan t Waarom
is er niote aan den andoren kant?"
„Daar moet jouw portret komen, Lientje.''
„Mijn portret naast dat van mooder?"
Juichend trekt zij aan den ketting en loopt
met het medaillon weg. Wat zou bet heerlijk
zijn, als oom haar naliep
„Brutaaltje, heb je weer iets wegge
pakt" roept haar moeder haar lachend toe,
dio het medaillon probeert te verborgen.
„Ga nu even heen. Aanstonds raag je weer
bij papa komen."
Papa?" roept Lientje, terwijl zo als
vastgewortold blijft staan. „Heb ik er dan
een... net zooala Dora cn Annie?" Haar
groote blauwe oogen draaien rond als een
paar wielen, maar de doodsch© stilte in de
kamer aohijnt haar te beangstigen. Zachtjes
loopt zij do kamer uit. Met een vlood van
vragen wil rij den meisjes aan boord ko
men, maar de pijnlijke orde in do kinder
kamer brongt haar op een onder thema.
„Zeg, Klara, je hebt mijn kuip weggedra
gen, en mijn borsïcl en mijn zeep. Ik moet
toob schoonmaken I"
„Dat gaat niet, kind Je vat dan maar
kou en gaat hoesten."
„Laat me hoesten," zegt lientje. Maar
zij denkt aan haar witte jurk en verandert
van plan. Dan ga ik maar even schilde
ren!"
kwestie, men zou cr zich weinig of niet me
de hobben te oocupceren.
Maar na al hetgeen geschied is. na do
▼eroordeeling van generaal Van D&alen's
regime op Atjeh door den landvoogd, cn
do verdediging van dat regime door den
legercommandant, krijgt het geval een an
der aanzien.
Wij mogen natuurlijk niet aannemen, dat
generaal Rost van Tonningen uit persoon
lijke overwegingen geweigerd heeft, \<ux
Daalcn's opvolger als Atjehsch gouverneur
tot den rang van kolonel te bevorderen.
Van weerwraak zal cn mag hier geen
sprake zijn.
Maar desniottemin staat men thans voor
hot feit, dat dc man, dio door generaal
Van Ileutaz was uitverkoren, om het be
wind op Atjch te voeren, door den leger
commandant ongeschikt wordt verklaard
voor êen promotie, welke nlleszins ract zijn
rang als gouver r zou overeenkomen, ja,
door dien rang zrifs wordt gevorderd.
Het prestige van den lieer Swart krijgt
daardoor een gevoeligen slag cn ten duide
lijkste wordt door dit incident bevestigd,
dat landvoogd cn legercommandant in Ne
derlandse!)-In die niet in de boste harmonie
met elkander *erkccren cn ten aanzien van
Afcjch's bestuur zeer uitecaloopondo mee-
ningen huldigen.
Dit is wel hot bodenkclijksto in deze niet
prettig aandoende promotie-kwestie.
Onder het opschrift: „Een oolijko rede
naar" schrijft ,,D i (anti-rev.) liottoi-
d ii ra m o r"
Do Eerste Kamer begon het debab
over dc Staatsbogrootiug.
Het werd op komieke wijze geopend door
don. ooi ijken redenaar Laan.
Hij ving aan met een verzuchting.
Hoort eens aan, zeide hij, ia hot niet mo
gelijk den berg papier wat to verminderenJ
Alleen vwor dc Staatsbcgrooting ver
schenen or 1000 pagina's.
En dan moeten er nog 1000 pagina's
Handelingen dor Twcocfe Kamer worden
doorgelozon, voordat men genol:t wordt op
do hoogte te zijn.
Voorts vroeg hij eenvoudige wetten.
Hij zei: Mr. Hccmskork kan zooveel, dio
kan een Kabinet omverwerpen en een an
der opbouwen, hij kan enkele puzzles als do
puzzles van het blijvend gedeelte cn van do
tijdkwestio oplossen, kan hij nu ook niet
wat wetsontwerpen geven in strengen, ooui-
pacten vorm
Inderdaad is or in dit opzicht reden lob
klagen.
Er is uit sommige wetten vaak niet wij®
te worden.
Neen, eerlijk gezegd, dan kennen we uit
do latere jaren geen wet, die betor in elkan
der zit dan de Kieswet van Van Houten.
Wie dio wet kont, or mee gewerkt heeft,,
en daarbij bedenkt, dat mr. Van Houten
zijn kenmorkon-ontwerp moest maken in
gebondenheid aan hot bofaorade art. 80
van do Grondwet, moet erkennen, dat do
wot-Van Houten technisch kranig in elko&v
zit.
Borgosiua heeft ër lalor, helaas, wat in
goknocid on slechts weinig verbeterd.
In het „Sociaal Weekblad" atelti
mr. E. M. M.(eyors) de vraag, of wij iu
Nedorland een populaire recht
spraak in arbeidsgeschillen*
voortvloeiende uit de wet op do a r-
boidsevoroenkomst, zullen krij-
gen als in Duitschland. Wij zijn op dit
punt nog verre van zeker, meent hij, ea
merkt dan op:
„Zullen do Üantonroohters, vooral die
in grooto steden, dio toch reeds overla
den rijn met workzoamboden, met de noo-
digo animo on vlugheid do zaken betref
fende de arbeidsovereenkomst kunnen af-
doon? Men houdt ons ton goede, indien
wij, wanneer de Regeering niot spoedig
tot een uitbreiding van hot aantal kanton
rechters ovor zal gaan, ccnlgszins sceptisch
op d/ib punt zijn.
En ook is het do vraag of do Kamert
van Arbeid voldoende borekond zijn voor
do haar nieuw opgedragen taak. Kunnen
do Kamers geregeld binnen veertien da-
„Tooh niet met krijt? Jo hebt gisteren
alle vensterbanken volgesmeord.'
„Het zijn jouw vensterbanken niet,'"
triomfeert Lientje en zij begint haar werk.
Bij de deur staat zij luisterend stil.
Zij stoekt het hoofd door do deur en ziet,
dat do vreemdo papa mama'3 handen vast
houdt en zachtjes met haar spreekt.
„Wat zegt hij?"
Lientje sluipt nader, maar do twee hoo
ren niet, zien niet, dat zij een stoel bij""
schuift en... op ooms rug springt. Lachend
hangt zij aan zijn hals cn trappelt ala eec'
kikvorsch. Zij laat toe, dat hij haar op don
arm neemt eu haar hartelijk kust. Maar
lang mogen zulke liefdesbetuigingen niet
duren. Zij weet zich los te workon. Dan
kijkt hij verschrikt naar zijn klcoron:
„Ondeugend kind, wat heb jo mij tocgc-
takeld met jo krijtvingers I"
Mama doet haar best do schade weel?
gq?d te m&kon. Zacht en voorzichtig bor-
stelt rij de jas af. Maar do herinneringen;
bestormen haar. De borstel valt op het ta-»
pijt en mama's blond hoofdje rust seconden
lang op papa's schouder.
Sprakeloos neemt dezo haar in rijn ar
men. Wat haar lippen verzwijgen zegge*
hun kloppende harten. Lientje teekent in*
tusschen drio dikke kruisjes op de moott
zwarte kast.
