N<>. 150i0, Woensdag 27 J anuai-i. A0. 1909. Qeze <€eurent wordt dagelijks, met uitzondering van (§pn- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit DRIE Bladen. Eerste Blad. Offieieele Kennisgeving. Bb toekomst van Leiden. v FEUILLETON. lïet legaat. PRIJS DEZER COURANT: Voor leiden per week 9 Gents; per 3 maarden i I 1.10. Bniten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd rijn i 1, 1.30. franco per poet1.65. PRIJS DER ADYERTENTIEN Van 1—6 regels ƒ1.05. Iedere regel meer 0.17$. Grootere letten boot plaatsruimte, - Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oeattoontant; eik tiental woorden meer 10 Oents.-Voor het inoaaseeren wordt 0.05 berekend. Directe Belastingen. De Burgemeester van Leiden brengt ter algemeen© kennis, dat aan den Ontvanger der Directe belastingen alhier is ter hand gesteld het kohier der Grondbelasting van den dienst 1909, executoir verklaard 23 Ja nuari 1909 en herinnert voorts belangheb benden aan hun verplichting om den aan slag op den bij de Wet bepaalden voet to voldoen. De Burgemeester voornoemd, DE RIDDER. Leiden, 26 Januari 1909. Kort geleden bracht het overzicht over de bevolking van Leiden ons de mccledee- ling, dat in 1908 het cijfer van vertrek dat der vestiging weder had overtroffen cn dat het slechts aan de meerdere geboorte was toe to schrijven, dat hot totaalcijfer der bevolking gestegen was. Menig pessi mist zal bij liet lezen daarvan de opmer king hebben gemaakt, dat onze stad ten doodo is opgeschreven cn dat cr slechts verschil van mcening kan bestaan over het aantal jaren, die nooclig zullen zijn, om van Leiden een „ville mor te" to maken. En waarlijk, een opwekkend teeken is het nietmaar toch kan slechts do pessimist geloovcii, dat Leiden gedoomd is onder te gaan. Zoolang toch onzó stad haar na tuurlijke bronnen van bestaan blijft behou den, zal zij niet ten onder gaan cn is de irisis, welke wij doormaken, slechts een kwestie van lijd. Die natuurlijke bronnon van bestaan zijn: de Universiteit, de in dustrie en de gunstige ligging van onze stad ais cent nun van een groot gedeelte van Zuid-Holland. Mag uit de aanwezigheid van dio bronnen gerekend worden op een voortbestaan van onze stad, toch dient gewerkt om de tegen woordige periode van stilstand te verande ren in een tijdperk van opbloei. Het is niet voldoende om de mcnschen hier to houden, wier middel van bestaan hier ligt, neen, andoren dienen hierheen gelokt, anderen, die zich thans in Den Haag, Nijmegen, Zeist of dergelijke plaatsen vestigen. Eerst dan zullen wij 1 unnen spreken van opbloei van de Sleutelstad. Vestiging van nieuwe ingezetouen betee- lccnt b. hoeft© ;.nn huizen, ergo winst voor grondeigenaar, bouwer en leverancier van bouwmaterialen, loon voor den werkman, verder vermeerdering van hot belastbaar inkomen, meerder gebruik van gas en elec- triciteit. meerderen omzet voor den winke lier, kortom groot Cr welvaart voor een stad. In heb hierna volgende hopen wij de middelen nan te geven, die daartoe leiden zullen. Nu dient aanstonds vermeld, dat waarschijnlijk zeer veel maatregelen, die in do vorige eeuw zijn genomen, ten doel hadden, (al zij dit dan ook niet altijd rechtstreeks) om den bloei van onze gemeente te bevorderen. Belangrijke be sluiten door vroegere stadsregeeringen go- nomen, zullen tooh wel altijd het bijoog merk hebben gehad, don trek van buiten na-ar Lugdunum Batavorum to bevor deren. Hoe dit zij, vast staat, dat die maatregelon te zamen niet hebben kunnen bewerken, dat do trek werkelijk daar heen werd geleid, inbegemical bleef de neiging bestaan om onze stad te verlaten, groïido misschien wel' aan. Wie nu het vraagstuk van don steden- groei met ernst bestudeert, zal hot moeten treffen, dat vrijwel allo schrijvers eon tweetal middelon aanbevolen, welko als zij samen worden toegepast, ©Ik® etad tot bloei moeten brengen. Die middeltón zijn: verbetering der verkeersmiddelen en zorg voor het stedenschoon. In het Neder- landsch zijn deze middelen het laatst uit voerig en degelijk besproken in do praead- viozon dor heeren Mr. H. J. Nieboer, Mr. J. H. Valckenier Kips on J. W. C. Te-lie gen in de Yereeniging voor Staathuishoud kunde en Statistiek. Dit werk, hetwelk wellicht een standaardwerk zal worden, is voor 3.50, in don handel cn behoort in handen van ieder burger, die 't wel meent met zijn vaderstad en zeker van elk ge meenteraadslid. Ziot men nu eens naar de Nederland- sche steden, dio dit tweeledige middel heb ben toegepast, dan blijkt, dat het probaat werkt. Daartoe zij do aandacht gevestigd op Utrecht. Deze oude stiad heeft zich het bezit weten to verzekeren van do noo- digo terreinen tot aanleg van een tweetal prachtige parken, het Hoogel'ands- on het Wil helm inapark, waarbij het in de allorftvatst© jaren zoo gelukkig wa3 de buitenplaats Nieuweroord als park te kunnen -voegendaarbij heeft zij een aan houdende zorg aan do Singel plantsoenen gewijd én dc schoone Maliebaan niet vor- geten. Niet tevreden mot op deze wijzo een kolossale vermeerdering van het na tuurschoon der stad te hebben verkregen, is het stedelijk bestuur onvermoeid bazig geweest do verkeerswegen in het midden der stad grondig lo verbeteren en zoo is er een toofdverkeersweg geschapen van af Domplein langs -'Korte' Jansstraat, Jans- kerkhof, Nobelstraat en Nachtegaalstraat, naar do Maliebaan. Straten zijn verbreed', niet alleen op den reeds genoemden weg, doch' ook andere. Hier worden slechts de lange Vicstraat en do Vootiusstecg ge noemd. En ziet, de stad, die op deze manier werkte, is vooruit gevlogen, in 30 k 40 jaar is haar bevolking verdubbeld. Niettegen staande zij van een klcinstad een grootstad werd, zijn de belastingen er lager dan in menige andere gemeente. Ziot daartegenover Leiden. Wij mogen blij zijn te blijven, die wij waren. Wel is er wat gedaan voor dc stad, maar vestiging bleef uit. Hier zij slechts de stichting van het Slachthuis genoemd, op zichzelf een zeer goodo maatregel, dio echter geen in woner binnen de stad bracht, doch de be lastingen deed stijgen. Waarlijk, een stad is te vergelijken met een winkel. De winkolier dient te zorgen voor een toegang, die zichzelf aanbiedt, en een winkel, waarin de bezoekers er vanzelf toe komen de waren te bezien; verzorgt hij daarbij de étalage en do opstelling binnen dan zal zijn succes verzekerd zijn. Zoo gaat het met do stad, die zorgt voor goede ver keerswegen en stedenschoon. Do winkelier echter dio de toegangen in on door zijn winkel verwaarloost, voor zijn étalage niet of nie»t voldoende zorgt, gaat zienderoogen achteruit, al heeft hij ook voor zijn em ploye's een uitnemend ingerichte eetzaal. Zoo ook d© stad die haar wegen en steden schoon niet verzorgt, al bouwt zij een prachtig ingericht slachthuis. Leiden, 27 Januari. Bij besluit van don minister van bin- nenliandsoho zaken is met ingang vac 1 Februari, op zijn verzoek, eervol ontslag verleend aan dr. J. P. Lotsy, als directeur van 's Rijks Herbarium te Leiden. Uit liet tiendo jaarverslag van do Ver- cenigiDg tot Christelijke Wijkverpleging „Phebe", to Leiden, blijkt het volgende: Door het vertrek ^an den seorotaris ds. G. J. de Hoest kwamen twee plaatsen open, daar ook mej. H. de Hoest door het heen gaan van haar va-dor haar functie moest neerleggen. Tot nog toe zijn geen anderen in hun plaats gekomen. Ook een andere plaate kwam opon, daar mej. A. Backer door voortdurende onge steldheid genoodzaakt werd zioh terug te trekken. Mej. H. W. M. Spicokcr nam ech ter bereidwillig haar taak over. Do arbeid ging geregeld en daardoor bij na onopgemerkt verder. Dat dit werk, door zuster Johanna Siegmann eenige malen door ongesteldheid verhinderd verricht, toch verre van onbelangrijk is, maakt het aan het verslag toegevoegd overzicht duide lijk. Er is veel gedaan en toch: in eeu om gaving als die waarin deze Vereoniging haar arbeid verricht, is zooveel hulp te verlcenen, dat degenen die zich do moeite getroosten mede te werken, ten zeerste ge voelen, dat al wat gedaan wordt-, nog maar gebrokkig en zeer onvolledig is. Met te meer aandrang wordt daarom op verdere hulp aangedrongen. De finanoieele zijde van den arbeid kan geducht zorg ver oorzaken. Verschillenden, die hielpen, zqn gestorven of hebben de stad verlaten. Maar het verlies, dat de kas daardoor lijdt, wordt lang niet altijd door gelijkwaardige bijdra gen of giften gedekt. Het finanjaieel overzicht zegt, cLai het saldo 1907 965.63 tot 385.85 is ingekrom pen. Dit is hoofdzakelijk veroorzaakt door de aflossing der hypotheek a 500, maar toch moet, dit in aanmerking genomen, een nadoeligè uitkomst van f 79.78 worden ge constateerd. Dit is voor het eer6t, dat do inkomsten do gewone uitgaven niet dekken. Dat heb zoover zou komen, wezen do cij fers reeds eenige jaren uit. Zoowel raste bijdragen als losso giften gingen achter uit-. zooals hieronder aangewezen is. Vaste bijdragen: 1905 656.50; 190G 63S.251907 f 580.90; 1903 578.50. Giften in eens: 1905 f 2SS.80; 1903 128.38; 1907 72.75; 1903 4-1.25. Klagen wil het bestuur echter niet. Met lust en opgowokthcod. werd het werk ge daan. Dr. Timmermans heeft- een gocO© plaats in de harten der wijkbewoners. De meisjesvereeniging, welke eenige maanden door allerlei oorzaken een kwijnend be staan leidde, belooft weer meer voor do toekomst. De bijbellezingen konden gere geld op Donderdagavond gehouden worden. Met een goeden avond is afscheid geno men van het oude jaar. Op 22 Deoamber werd met behoeftige verpleegden en do meisjesvereeniging Kerstfeest gevierd. Het heeft zooals een oudje uit de wijk later zoide, dien dag tot een heerlijken dag in hun loYon gemaakt. De hoop en de verwachting wordt uitge sproken, dat men in het nieuwe jaar aal Wijven helpen en zoo mogelijk do hulp zal versterken. Dank wordt gebracht aan degenen, die reeds torzijdo stonden met hun gaven voor de wijkverpleging en het verstrekken van melk on eieren, aan hen die levensmidde len uitreikten, aan dc firma De Hoijdor en Co. die ook dit jaar weer een flinke "hoe veelheid goederen zond, aan hen die boven genoemde Kca-st-feestviering, toen 37 ge zinnen werden bodeeld, door hun extra- gift mogelijk maakten. Dankbaar dus on toch niet- voldaan, want het is maar al to waar: ,,do oogst- is wel groot, maar do arbeiders zijn weinige." Het bestuur bestaat uit ds. J. W. Brass, voorzittermej. H. W. M. Spieoker, waar nemend secretaresse; mej. M. Brass, pen- ningmeesteresso, en mevr. A. KortHart- gerink. Beroepen is bij do Ned.-Hervormde Gemeente te Nijohaske de heer 0. A. J. van dor Poel, cand'. te Loiden. Naar „Do Stand." verneemt, zal dr. J. van Es, indertijd benoemd bij de Medi sche Zending to Djocjooarta, zioh to Leiden vestigen als homoeopathisch arta na 't vol brengen zijner studiën in het buitenland. In de gistoron to Amsterdam gehou den jaarlijksche algemeen© vergadoring van den Koninklijkon Onderofficiers-Scher in bond, werd tot voorzitter gekozen de nd- judanb-onderofficier J. Ebbink, van het tweede regiment veldartillerie te Leiden. Het stoomschip V o n d o 1, van Am sterdam naar Batayia, arriveerde 26 Jan. te Port-Said; de Noordam arriveerde 26 Jan. van Rotterdam te Nieuw-YorK; do Biirgcr meistor, uitreis, vertrok 25 Jan. van Lissabon; de Hor zog, thuis reis, arriveerde 25 Jan. to Aden; do P r i n- z e s s i n, thuisreis, vertrok 2-1 Jan. van LissaJxmdo Koning Willem II, van Amsterdam naar Batavia, vortrok 26 Jan. van Southampton; dc B e 8 o ck i, van Ba tavia naar Rotterdam, passeerde 28 Jan. Oitavos; de M o n a d o, van Batavia naar Rotterdam, passeerde 26 Jan. Gibraltar; do Delfland arriveerde 26 Jan. van Amsterdam te Montevideodo Slotor- d ij k vertrok 25 Jau. van Newport News naar Rotterdam; do Timor, van Amster dam naar Batavia, passeerdo 26 Jan. Gi braltar; do Lombok, van Batavia naar Amsterdam, arriveerde 2321 Jan. te Mal ta; do Amstelland ,van Buonoe-Ayree naar Amsterdam, arriveeido 25 Jan. te Santosde Prins Mauriti arriveerde 23 Jan. van Wcst-Indië te Nieuw-York; de Bülow, van Singapore naar Amsterdam, vertrok 25 Jan. van Napelsdo R e i o h e n- b ach arriveerde 23 Jaa. van JAustraliö te Macassardo Toonkai arriveerde 26 Jn. van Singapore te Amsterdam; d® W indhu k, uitreis, arriveerde 23 Jan. t« Durban; de Zeeburg arriYcerdo 24 Jaa. vu Rotterdam to Savannah. ALPHEN. Do viordo of laatsio winter* lozing voor de Chr. Jongelingsvereeniginjf „Onderzoekt do Schriften" werd gister avond gehouden door ds. S. van Dorp, uit! Zegveld, ovor het onderworp: „Do een* zaamlieid." Do zaal was overbezet en do talrijke too* schouwers luisterdon met onverdecldo aan dacht naar do rede van den spreker, waai? hij handelde over do nuttigheid der een zaamheid, haar licht- en schaduwzijde cn; do vruchten, welke zij afwerpt; terwij' hij tevens sprak over do plaats cn den duur der eenzaamheid en dit olies ontleende ca verlichtte met bewijsplaatsen uit de H# Schrift. Zoo zijn dan weder deze lozingen tcii einde. Een woord van dank aan do Voreo- niging is niet misplaatst, daar zij zoo velen weder in staat stelde iets te genieten vootf hoofd en hart. De collecte, langs do huizen, gelioudoH voor de armen der Ned.-Herv. Kerk heeft opgebracht 574.73$. BODEGRAVEN. Vrijcagavond a.s. zal in het Volkslokaal voor do leden van „Pa trimonium" optreden de heor R. A. den' Ouden, to Lcluuiden, met het onderwerp; „Werkloosheid." IIAZERSWOUDE. Hier zakt© eon jon gen door hot ijs, hij werd door eon anderon jongen gored. Een juffrouw ging ook naar do diepte, maar kwam cr gelukkig mot een nat pak af. Erger was het mot een jonge ling, dio in ccn condenbijt reed. Het ouge* val had plaats op den Poel, waar de eend jes liepen to wandelen buiten hun elements Die beestjes op schaatsen achterna to gaan en zo dan becncu to zien maken, was een hcelo aardigheid. Maar de jongelui wisten nict-s van dat gat, waar do eenden op aan gingen. l)o voorst© rijder vliegt or in en botst door zijn vaart teg n den ijsrand aan do overzijde. Dat was zijn geluk, want an ders zou hij onder het ijs zijn g. schoten* Van alle kanten schoot men too en maakte zoo, dat er kans was voor nog moer onge lukkenwant het ijs in den Pool was slecht. Mot doren takken werd de drenkeling g r d door zijn broer on zijn vrienden; racer dóód dan levend lag hij daar; maar dank rij do liefderijke behandeling en de spoe dig Aangebrachte geneeskundige hulp is hij weer do oudo geworden. Een goedo les, dunkt ons, om voorzichtig t© zijn op heb ijs. Do Soiréo bij „Boers" op het Dorp voor „Nut eoi Genoegen'' had groot suc ces., Het gezelschap ..Ilell'mannVan Leeuw mi" viel bij het talrijke publick in den smaak. Er was maar één roep over* den gehcolen avond cn na afloop. De heef. „Boers" had er zeker geen slechter! avond mee en de Verconiging behoefd® zich over de keus der voordragers niet te beklagen. Die Leidèchc hccrcn zullen hiei? wel meer optreden f KOUDEKERK. Door mevrouw Var* YoorthuysenBicker Caavten, echtgenoot© van onzen burgemeester was een zont;iI da mes alhier uitgenoodigd om heden, Woens dag, ten Raadliuizo een bespreking to hou- 22) „Welk eon heel ander leven als dit", ging Qeraldine voort, terwfjl zy haar handen boven haar hoofd srmenvouwdo. „Goede hemel, welk een ander leven 1 Het ia bfjna bolacbe- lyk als mon aan hot contrast denkt. Al die drukte en beweging, en al die avonturen daar, on hiervoormalige Engelsche spreok- wtjzen, diciionnaires on woordonlfj3ton en al deze honderd proeven, die gesorteerd en uitgegeven moeten worden. En waarvoor Doch plotseling dacht zy aan do boek wurmen. „O, Ik bedoel dat zoo niet", zeide z\j leven dig „Is het niet goed, dat wy die leoiyke dingen, welko wy zeggen, niet half meenoD De waarheid is, dat de jonge man my in het hoofd spookt. En het vreemde van het geval is, dat ik het gevoel heb alsof ik hem al jaron ken" „Eo gü kent liem slechts tweo dagen", zside mi. Winter nadenkend. „En welk verschil maakt dat, bid ik u, uit?" vroeg mr. Hetherley. „T(Jd hangt al leen af van do waarde, welke men er aan hecht". „A, dat hebben we ook gezegd t" riep Qeral dine levendig. ,Uebt se?" rro?g rnr. Gulliver raet een item, woike een ietwat dioevigen klank had. Hy voegde er echter onmiddellijk by: „Ik geioof, dat mr. Hoiherley goiyk heeft, en dat tijd ons niet Yeel helpt In het leeren kennen van eik sar." „WU letr-n de wezeniyke dingen dodoiyk", merkte mr. Hetherley op, „dat wil zeggen, do dingen, welko wozoniyk zyn voor ons en welke misschien geen beteekenis voor anderon hebben". „En dio misschien blyken zullen ook voor ons geen beteekenis te hebben", merkte mr. Winter hoofdschuddend op. „0, maar daarover behoeven wy ons niet te bekommeren, mr. Winter", zeide Geraldine vol vuur. „Wy kunnen ons gemoed, ons hart, onzen geest niet voor de toekomst regelen. Ik kan dat ten minsto niet. Misschien kan een man als vader dat. Ik zie werkeiyk zyn ge dachten op een kaart uitgebeeld in alphabe- tiscbo afdoelingen tot aan Z too. Myn geest is echter niet goiyk den zyno, den hemel zy dank 1 maar zeer tot zyn teleurstelling, zoo als wy allen weten. Ik zou wel sens wiJlen weten, of die op den geest van myn meeder geiykt". „Ik houd het er voor, dat uw moeder juist zoo moet z'Jn geweest als gy", zeide mr. Gulliver vrlendeiyk. „Gy moet uw vrooiyk- held en innemende mauioren Tan haar heb ben. Ik wou, dat wy haar haddsn gekead, zoodat wy ook, evenals de jong» squatter, u van haar hadden kunnen vertellen". „Ja", zeiden do anderen. Geraldine hoorde echter niet bet leedwezen, dat uit hun stommen sprak, en ging voort „Mr. Warwick zeido, dat de oude man, die haar hst legaat naliet, haar aan hem beschre ven had zooals hy haar had gekend, twintig jaar geloden, on dat ik het had kunnen zyn. Ik kan u niet zeggen, hoevele malen dio jonge man de gebeele geschiedenis voor mu heeft moeion herhalen. Eij is byzondor vriendeiyk en geduldig geweest. Eindeiyk vroeg hy of ik eok niet telkens alles omtrent hemzelve ver langde te hooren I" „Ea wat antwoordde gy vroeg mr. Het herley. ,lk zeide „Natuuriyk, verscheidene malen I" „Qy hadt mooilyk iets andors kunnen ant woorden op die vraag van hem," morkte mr. Winter nadonkend op. „Ik verlangdo ook niets anders te zoggen," zeide zy lachend, „want het was volkomen do waarheid. 0, gy moet niet zoo onvrlende lyk kyk6n, mr. Winter l En gy ook niet, mr Hetherley. Dat hindert my. Velgt mr. Gulli vers voorbeold en weoa grootmoedig." Mr. Gulliver keek van zyn papieren op en glimlacht© by den lof, welken hy wist, dat hy meer verdiendo dan zy ooit zou woton.v want hy had haar lief raet geheel zijn hart en zou vcor baar naar de uiterste «inden der aarde zyn gegaan; en den eenigen dienst, welken zy vac hem vergde, was die, ora ter zyde te staan en plaats te maken voer een ander. Maar haar lof was hem desniettemin aangenaam en hy lachte zelfa met een zweem van goedige moorderheid, toen zy z(jn collega's beval wat vriendelijker te kyken. „Wanneer gy uit het humeur biyft," dreig de zy, „vertel ik a niet iets byzondor interes sante. Ik zal het voor müzolve heuden, of- scheon ik niet weet of my dat wel zal ge lukken. Zoo, cu is 't goed. Ik wiet wel, dat gy u zeudt verbeteren. Luister dan. Qiaterea heb ik Charlotte Selbourne, do actrice, ge sproken. Gy weot, hoe dikwyis ik hob ver- longd haar to zien. Welnu, ik had giotoren een lang gosprek met haar en waar donkt gg wel? In ons korenveldI Ik was geheel bui ten my zeiven yan biydschap, en de jongo squatter keek even ocvriendeiyk als gy beiden daar juist. Maar daar trok lk my niots van aan. Zij, de groote, beroemdo actrice, en ik stonden van aangezicht lot aangezicht tegon ovor elkaar. Ik heb urenlang by het comedie. gobouw gestaan, om oon ?limp van haar te zien, en nooit mot eenig succea. En daar stond zy voor my, in ons korenveld, om oen gunst van my te vragon. Was dat niet curieus Zy verlangdo dit vortrek te zien, vanwogo do oudo lambrizeoring, bogrypt go? Zy had ge hoord, dat die zoo mooi was, en dacht or over hot tooneel op dezelfde wyze to laten inrich ten voor een van do tafereelen in haar nieuw stuk. Dary bracht haar by mo. Hy had het hut niet haar weg to zenden. Ik durfde haar niet animeeren dadeiyk mee in huis to gaan. Maar morgen is het vaders Oxforddag en wy hebben afgesproken, da', zo hier om twaalf uren zal komen." „Hebt gij *eoi dame, een actrice gevraagd om hier in huis te komen?" zeide mr. Gul liver. „Een dame, ben aotrica ï'- Rérliacdden' mr. Hetkerly en mr. Winèer te gelijk-. „Vader behoeft het ni®t to weten,-' ant woordde Geraldine zorgeloos. „Het iï zijn Oxforddag, nietwaar?" „Ja, het is zijn Oxforddag," zeide mr. Winter. „Het is echter onverstandig van u om een dame te vragen ons to bezoeken, en nog wel oen actrice gij kent uws vaders opinio hieromtrent. Ik raad u wer kelijk aan het nog eens jn overweging te nemeö, miss Geraldine." „Ja, dat raad ik u ook aan," zeide mr. Hetheïly. „En ik ook," vocgdó mr. Gulliver cr bij. „Totaal onmogelijk," zeide Geraldino la chend. „Zij komt.cn gij zult mij allen moeten ter zijde staan. Er steekt niets ia en zelfs al ware dat zoo, dxn zou ik ©r Dog niets, om geven. Kijkt allen niet zoo ernstig. Mijn liooid lean dat niet verdragen." „Wat, aLs ik vragen raag, kan uw hoofd piet verdragen yiocg Daddjr Durham, die op dit oogcnblik binnejitrad. „Wij hebbcri vanmorgen reeds van uw benevelden geest) gehoord. Ik hoop, dat er zioh geen nieuw©»- ongunstige verschijnselen voordoen. Ga mcti mij mee naar hot grasveld en vertel en- mij van. Ik zou u toch gaarne afzonderlijk! spreken," „Afzonderlijk?" vroeg zij, „maar ik wil mijn boekwurmen niet gaarne verlaten. Ik heb zo schandelijk verwaarloosd. Kijk eens hier, Daddy, zij hebben dezen tapel proe-i ven vpor mij klaar gelegd, om zo te sor-i toeren, en ik ben er zelfs nog niet mee be-» gonnen. Is het niet afschuwelijk van mij?"- „Zij zullen het in ij vergeven, dat ik u' meeneem," hernam hij. „Ik heb u speciaal! iets to zeggen. Ilij sprak op zulk ccn ern^ligcn toon eh| zijn gelaat had zulk een neerslachtig© uit-, drukking, dat Geraldine dadelijk haar arm; door den zij'ne stak en met hom naar deaj tuin ging. „Wat is er?" vroeg zij, liefderijk zij al hand. slreclend. „Gij lijkt niét op u zclfj beste kleine, oude Daddy. I - vader onaan* genaam geweest? Ik veronderstel van weL Mr. Gulliver zag er als een geest uit, toen hij uit de studeerkamer kwam en ik liem juist' ontmoette. Het is altijd ellendig, wanneer* vader slecht geluimd is. Ik beu benieuwd; wat cr met mij zal gesehiou'en, als ik aan, de beurt kom. Want ge moot weten, Daddy; dat ik besloten ben, vadt v (én van die kwesties te vragen, v !k - ik 11 zoo dikwijls, heb gevraagd cn die gij niet kunt beantwoor den niet kunt oi- n- t wilt ik heb* nooit kunnen uil maken, wat het was an toch geloof ik, dal gij mij hadt g©-» holpeta, indien gij kondt, gij oude, lievo„ baas. .Want gij hobt mij nooit in iels b©-. drogfla.'- -qjÊftcdLt. vffvojgdi j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1909 | | pagina 1