N<>. 150i0,
Woensdag 27 J anuai-i.
A0. 1909.
Qeze <€eurent wordt dagelijks, met uitzondering
van (§pn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
DRIE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
Bb toekomst van Leiden.
v
FEUILLETON.
lïet legaat.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor leiden per week 9 Gents; per 3 maarden i I 1.10.
Bniten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd rijn i 1, 1.30.
franco per poet1.65.
PRIJS DER ADYERTENTIEN
Van 1—6 regels ƒ1.05. Iedere regel meer 0.17$. Grootere letten boot
plaatsruimte, - Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oeattoontant; eik
tiental woorden meer 10 Oents.-Voor het inoaaseeren wordt 0.05 berekend.
Directe Belastingen.
De Burgemeester van Leiden brengt ter
algemeen© kennis, dat aan den Ontvanger
der Directe belastingen alhier is ter hand
gesteld het kohier der Grondbelasting van
den dienst 1909, executoir verklaard 23 Ja
nuari 1909 en herinnert voorts belangheb
benden aan hun verplichting om den aan
slag op den bij de Wet bepaalden voet to
voldoen.
De Burgemeester voornoemd,
DE RIDDER.
Leiden, 26 Januari 1909.
Kort geleden bracht het overzicht over
de bevolking van Leiden ons de mccledee-
ling, dat in 1908 het cijfer van vertrek dat
der vestiging weder had overtroffen cn
dat het slechts aan de meerdere geboorte
was toe to schrijven, dat hot totaalcijfer
der bevolking gestegen was. Menig pessi
mist zal bij liet lezen daarvan de opmer
king hebben gemaakt, dat onze stad ten
doodo is opgeschreven cn dat cr slechts
verschil van mcening kan bestaan over het
aantal jaren, die nooclig zullen zijn, om
van Leiden een „ville mor te" to maken.
En waarlijk, een opwekkend teeken is het
nietmaar toch kan slechts do pessimist
geloovcii, dat Leiden gedoomd is onder te
gaan. Zoolang toch onzó stad haar na
tuurlijke bronnen van bestaan blijft behou
den, zal zij niet ten onder gaan cn is de
irisis, welke wij doormaken, slechts een
kwestie van lijd. Die natuurlijke bronnon
van bestaan zijn: de Universiteit, de in
dustrie en de gunstige ligging van onze
stad ais cent nun van een groot gedeelte
van Zuid-Holland.
Mag uit de aanwezigheid van dio bronnen
gerekend worden op een voortbestaan van
onze stad, toch dient gewerkt om de tegen
woordige periode van stilstand te verande
ren in een tijdperk van opbloei. Het is niet
voldoende om de mcnschen hier to houden,
wier middel van bestaan hier ligt, neen,
andoren dienen hierheen gelokt, anderen,
die zich thans in Den Haag, Nijmegen,
Zeist of dergelijke plaatsen vestigen. Eerst
dan zullen wij 1 unnen spreken van opbloei
van de Sleutelstad.
Vestiging van nieuwe ingezetouen betee-
lccnt b. hoeft© ;.nn huizen, ergo winst voor
grondeigenaar, bouwer en leverancier van
bouwmaterialen, loon voor den werkman,
verder vermeerdering van hot belastbaar
inkomen, meerder gebruik van gas en elec-
triciteit. meerderen omzet voor den winke
lier, kortom groot Cr welvaart voor een
stad.
In heb hierna volgende hopen wij de
middelen nan te geven, die daartoe leiden
zullen. Nu dient aanstonds vermeld, dat
waarschijnlijk zeer veel maatregelen, die
in do vorige eeuw zijn genomen, ten doel
hadden, (al zij dit dan ook niet altijd
rechtstreeks) om den bloei van onze
gemeente te bevorderen. Belangrijke be
sluiten door vroegere stadsregeeringen go-
nomen, zullen tooh wel altijd het bijoog
merk hebben gehad, don trek van buiten
na-ar Lugdunum Batavorum to bevor
deren. Hoe dit zij, vast staat, dat die
maatregelon te zamen niet hebben kunnen
bewerken, dat do trek werkelijk daar
heen werd geleid, inbegemical bleef de
neiging bestaan om onze stad te verlaten,
groïido misschien wel' aan.
Wie nu het vraagstuk van don steden-
groei met ernst bestudeert, zal hot moeten
treffen, dat vrijwel allo schrijvers eon
tweetal middelon aanbevolen, welko als zij
samen worden toegepast, ©Ik® etad tot
bloei moeten brengen. Die middeltón
zijn: verbetering der verkeersmiddelen en
zorg voor het stedenschoon. In het Neder-
landsch zijn deze middelen het laatst uit
voerig en degelijk besproken in do praead-
viozon dor heeren Mr. H. J. Nieboer, Mr.
J. H. Valckenier Kips on J. W. C. Te-lie
gen in de Yereeniging voor Staathuishoud
kunde en Statistiek. Dit werk, hetwelk
wellicht een standaardwerk zal worden,
is voor 3.50, in don handel cn behoort in
handen van ieder burger, die 't wel meent
met zijn vaderstad en zeker van elk ge
meenteraadslid.
Ziot men nu eens naar de Nederland-
sche steden, dio dit tweeledige middel heb
ben toegepast, dan blijkt, dat het probaat
werkt. Daartoe zij do aandacht gevestigd
op Utrecht. Deze oude stiad heeft zich
het bezit weten to verzekeren van do noo-
digo terreinen tot aanleg van een tweetal
prachtige parken, het Hoogel'ands- on
het Wil helm inapark, waarbij het in de
allorftvatst© jaren zoo gelukkig wa3 de
buitenplaats Nieuweroord als park te
kunnen -voegendaarbij heeft zij een aan
houdende zorg aan do Singel plantsoenen
gewijd én dc schoone Maliebaan niet vor-
geten. Niet tevreden mot op deze wijzo
een kolossale vermeerdering van het na
tuurschoon der stad te hebben verkregen,
is het stedelijk bestuur onvermoeid bazig
geweest do verkeerswegen in het midden
der stad grondig lo verbeteren en zoo is
er een toofdverkeersweg geschapen van af
Domplein langs -'Korte' Jansstraat, Jans-
kerkhof, Nobelstraat en Nachtegaalstraat,
naar do Maliebaan. Straten zijn verbreed',
niet alleen op den reeds genoemden weg,
doch' ook andere. Hier worden slechts de
lange Vicstraat en do Vootiusstecg ge
noemd.
En ziet, de stad, die op deze manier
werkte, is vooruit gevlogen, in 30 k 40 jaar
is haar bevolking verdubbeld. Niettegen
staande zij van een klcinstad een grootstad
werd, zijn de belastingen er lager dan in
menige andere gemeente.
Ziot daartegenover Leiden. Wij mogen
blij zijn te blijven, die wij waren. Wel is er
wat gedaan voor dc stad, maar vestiging
bleef uit. Hier zij slechts de stichting van
het Slachthuis genoemd, op zichzelf een
zeer goodo maatregel, dio echter geen in
woner binnen de stad bracht, doch de be
lastingen deed stijgen.
Waarlijk, een stad is te vergelijken met
een winkel. De winkolier dient te zorgen
voor een toegang, die zichzelf aanbiedt, en
een winkel, waarin de bezoekers er vanzelf
toe komen de waren te bezien; verzorgt hij
daarbij de étalage en do opstelling binnen
dan zal zijn succes verzekerd zijn. Zoo gaat
het met do stad, die zorgt voor goede ver
keerswegen en stedenschoon. Do winkelier
echter dio de toegangen in on door zijn
winkel verwaarloost, voor zijn étalage niet
of nie»t voldoende zorgt, gaat zienderoogen
achteruit, al heeft hij ook voor zijn em
ploye's een uitnemend ingerichte eetzaal.
Zoo ook d© stad die haar wegen en steden
schoon niet verzorgt, al bouwt zij een
prachtig ingericht slachthuis.
Leiden, 27 Januari.
Bij besluit van don minister van bin-
nenliandsoho zaken is met ingang vac 1
Februari, op zijn verzoek, eervol ontslag
verleend aan dr. J. P. Lotsy, als directeur
van 's Rijks Herbarium te Leiden.
Uit liet tiendo jaarverslag van do Ver-
cenigiDg tot Christelijke Wijkverpleging
„Phebe", to Leiden, blijkt het volgende:
Door het vertrek ^an den seorotaris ds.
G. J. de Hoest kwamen twee plaatsen open,
daar ook mej. H. de Hoest door het heen
gaan van haar va-dor haar functie moest
neerleggen. Tot nog toe zijn geen anderen
in hun plaats gekomen.
Ook een andere plaate kwam opon, daar
mej. A. Backer door voortdurende onge
steldheid genoodzaakt werd zioh terug te
trekken. Mej. H. W. M. Spicokcr nam ech
ter bereidwillig haar taak over.
Do arbeid ging geregeld en daardoor bij
na onopgemerkt verder. Dat dit werk, door
zuster Johanna Siegmann eenige malen
door ongesteldheid verhinderd verricht,
toch verre van onbelangrijk is, maakt het
aan het verslag toegevoegd overzicht duide
lijk. Er is veel gedaan en toch: in eeu om
gaving als die waarin deze Vereoniging
haar arbeid verricht, is zooveel hulp te
verlcenen, dat degenen die zich do moeite
getroosten mede te werken, ten zeerste ge
voelen, dat al wat gedaan wordt-, nog maar
gebrokkig en zeer onvolledig is.
Met te meer aandrang wordt daarom op
verdere hulp aangedrongen. De finanoieele
zijde van den arbeid kan geducht zorg ver
oorzaken. Verschillenden, die hielpen, zqn
gestorven of hebben de stad verlaten. Maar
het verlies, dat de kas daardoor lijdt, wordt
lang niet altijd door gelijkwaardige bijdra
gen of giften gedekt.
Het finanjaieel overzicht zegt, cLai het
saldo 1907 965.63 tot 385.85 is ingekrom
pen. Dit is hoofdzakelijk veroorzaakt door
de aflossing der hypotheek a 500, maar
toch moet, dit in aanmerking genomen, een
nadoeligè uitkomst van f 79.78 worden ge
constateerd. Dit is voor het eer6t, dat do
inkomsten do gewone uitgaven niet dekken.
Dat heb zoover zou komen, wezen do cij
fers reeds eenige jaren uit. Zoowel raste
bijdragen als losso giften gingen achter
uit-. zooals hieronder aangewezen is.
Vaste bijdragen: 1905 656.50; 190G
63S.251907 f 580.90; 1903 578.50.
Giften in eens: 1905 f 2SS.80; 1903 128.38;
1907 72.75; 1903 4-1.25.
Klagen wil het bestuur echter niet. Met
lust en opgowokthcod. werd het werk ge
daan. Dr. Timmermans heeft- een gocO©
plaats in de harten der wijkbewoners. De
meisjesvereeniging, welke eenige maanden
door allerlei oorzaken een kwijnend be
staan leidde, belooft weer meer voor do
toekomst. De bijbellezingen konden gere
geld op Donderdagavond gehouden worden.
Met een goeden avond is afscheid geno
men van het oude jaar. Op 22 Deoamber
werd met behoeftige verpleegden en do
meisjesvereeniging Kerstfeest gevierd. Het
heeft zooals een oudje uit de wijk later
zoide, dien dag tot een heerlijken dag in
hun loYon gemaakt.
De hoop en de verwachting wordt uitge
sproken, dat men in het nieuwe jaar aal
Wijven helpen en zoo mogelijk do hulp zal
versterken.
Dank wordt gebracht aan degenen, die
reeds torzijdo stonden met hun gaven voor
de wijkverpleging en het verstrekken van
melk on eieren, aan hen die levensmidde
len uitreikten, aan dc firma De Hoijdor en
Co. die ook dit jaar weer een flinke "hoe
veelheid goederen zond, aan hen die boven
genoemde Kca-st-feestviering, toen 37 ge
zinnen werden bodeeld, door hun extra-
gift mogelijk maakten.
Dankbaar dus on toch niet- voldaan,
want het is maar al to waar: ,,do oogst- is
wel groot, maar do arbeiders zijn weinige."
Het bestuur bestaat uit ds. J. W. Brass,
voorzittermej. H. W. M. Spieoker, waar
nemend secretaresse; mej. M. Brass, pen-
ningmeesteresso, en mevr. A. KortHart-
gerink.
Beroepen is bij do Ned.-Hervormde
Gemeente te Nijohaske de heer 0. A. J.
van dor Poel, cand'. te Loiden.
Naar „Do Stand." verneemt, zal dr.
J. van Es, indertijd benoemd bij de Medi
sche Zending to Djocjooarta, zioh to Leiden
vestigen als homoeopathisch arta na 't vol
brengen zijner studiën in het buitenland.
In de gistoron to Amsterdam gehou
den jaarlijksche algemeen© vergadoring van
den Koninklijkon Onderofficiers-Scher in
bond, werd tot voorzitter gekozen de nd-
judanb-onderofficier J. Ebbink, van het
tweede regiment veldartillerie te Leiden.
Het stoomschip V o n d o 1, van Am
sterdam naar Batayia, arriveerde 26 Jan. te
Port-Said; de Noordam arriveerde 26
Jan. van Rotterdam te Nieuw-YorK; do
Biirgcr meistor, uitreis, vertrok 25
Jan. van Lissabon; de Hor zog, thuis
reis, arriveerde 25 Jan. to Aden; do P r i n-
z e s s i n, thuisreis, vertrok 2-1 Jan. van
LissaJxmdo Koning Willem II, van
Amsterdam naar Batavia, vortrok 26 Jan.
van Southampton; dc B e 8 o ck i, van Ba
tavia naar Rotterdam, passeerde 28 Jan.
Oitavos; de M o n a d o, van Batavia naar
Rotterdam, passeerde 26 Jan. Gibraltar;
do Delfland arriveerde 26 Jan. van
Amsterdam te Montevideodo Slotor-
d ij k vertrok 25 Jau. van Newport News
naar Rotterdam; do Timor, van Amster
dam naar Batavia, passeerdo 26 Jan. Gi
braltar; do Lombok, van Batavia naar
Amsterdam, arriveerde 2321 Jan. te Mal
ta; do Amstelland ,van Buonoe-Ayree
naar Amsterdam, arriveeido 25 Jan. te
Santosde Prins Mauriti arriveerde
23 Jan. van Wcst-Indië te Nieuw-York; de
Bülow, van Singapore naar Amsterdam,
vertrok 25 Jan. van Napelsdo R e i o h e n-
b ach arriveerde 23 Jaa. van JAustraliö
te Macassardo Toonkai arriveerde 26
Jn. van Singapore te Amsterdam; d®
W indhu k, uitreis, arriveerde 23 Jan. t«
Durban; de Zeeburg arriYcerdo 24 Jaa.
vu Rotterdam to Savannah.
ALPHEN. Do viordo of laatsio winter*
lozing voor de Chr. Jongelingsvereeniginjf
„Onderzoekt do Schriften" werd gister
avond gehouden door ds. S. van Dorp, uit!
Zegveld, ovor het onderworp: „Do een*
zaamlieid."
Do zaal was overbezet en do talrijke too*
schouwers luisterdon met onverdecldo aan
dacht naar do rede van den spreker, waai?
hij handelde over do nuttigheid der een
zaamheid, haar licht- en schaduwzijde cn;
do vruchten, welke zij afwerpt; terwij' hij
tevens sprak over do plaats cn den duur
der eenzaamheid en dit olies ontleende ca
verlichtte met bewijsplaatsen uit de H#
Schrift.
Zoo zijn dan weder deze lozingen tcii
einde. Een woord van dank aan do Voreo-
niging is niet misplaatst, daar zij zoo velen
weder in staat stelde iets te genieten vootf
hoofd en hart.
De collecte, langs do huizen, gelioudoH
voor de armen der Ned.-Herv. Kerk heeft
opgebracht 574.73$.
BODEGRAVEN. Vrijcagavond a.s. zal
in het Volkslokaal voor do leden van „Pa
trimonium" optreden de heor R. A. den'
Ouden, to Lcluuiden, met het onderwerp;
„Werkloosheid."
IIAZERSWOUDE. Hier zakt© eon jon
gen door hot ijs, hij werd door eon anderon
jongen gored. Een juffrouw ging ook naar
do diepte, maar kwam cr gelukkig mot een
nat pak af. Erger was het mot een jonge
ling, dio in ccn condenbijt reed. Het ouge*
val had plaats op den Poel, waar de eend
jes liepen to wandelen buiten hun elements
Die beestjes op schaatsen achterna to gaan
en zo dan becncu to zien maken, was een
hcelo aardigheid. Maar de jongelui wisten
nict-s van dat gat, waar do eenden op aan
gingen. l)o voorst© rijder vliegt or in en
botst door zijn vaart teg n den ijsrand aan
do overzijde. Dat was zijn geluk, want an
ders zou hij onder het ijs zijn g. schoten*
Van alle kanten schoot men too en maakte
zoo, dat er kans was voor nog moer onge
lukkenwant het ijs in den Pool was
slecht. Mot doren takken werd de drenkeling
g r d door zijn broer on zijn vrienden; racer
dóód dan levend lag hij daar; maar dank
rij do liefderijke behandeling en de spoe
dig Aangebrachte geneeskundige hulp is hij
weer do oudo geworden. Een goedo les,
dunkt ons, om voorzichtig t© zijn op heb
ijs.
Do Soiréo bij „Boers" op het Dorp
voor „Nut eoi Genoegen'' had groot suc
ces., Het gezelschap ..Ilell'mannVan
Leeuw mi" viel bij het talrijke publick in
den smaak. Er was maar één roep over*
den gehcolen avond cn na afloop. De heef.
„Boers" had er zeker geen slechter!
avond mee en de Verconiging behoefd®
zich over de keus der voordragers niet te
beklagen. Die Leidèchc hccrcn zullen hiei?
wel meer optreden f
KOUDEKERK. Door mevrouw Var*
YoorthuysenBicker Caavten, echtgenoot©
van onzen burgemeester was een zont;iI da
mes alhier uitgenoodigd om heden, Woens
dag, ten Raadliuizo een bespreking to hou-
22)
„Welk eon heel ander leven als dit", ging
Qeraldine voort, terwfjl zy haar handen boven
haar hoofd srmenvouwdo. „Goede hemel,
welk een ander leven 1 Het ia bfjna bolacbe-
lyk als mon aan hot contrast denkt. Al die
drukte en beweging, en al die avonturen
daar, on hiervoormalige Engelsche spreok-
wtjzen, diciionnaires on woordonlfj3ton en
al deze honderd proeven, die gesorteerd en
uitgegeven moeten worden. En waarvoor
Doch plotseling dacht zy aan do boek
wurmen.
„O, Ik bedoel dat zoo niet", zeide z\j leven
dig „Is het niet goed, dat wy die leoiyke
dingen, welko wy zeggen, niet half meenoD
De waarheid is, dat de jonge man my in het
hoofd spookt. En het vreemde van het geval
is, dat ik het gevoel heb alsof ik hem al jaron
ken"
„Eo gü kent liem slechts tweo dagen", zside
mi. Winter nadenkend.
„En welk verschil maakt dat, bid ik u,
uit?" vroeg mr. Hetherley. „T(Jd hangt al
leen af van do waarde, welke men er aan
hecht".
„A, dat hebben we ook gezegd t" riep Qeral
dine levendig.
,Uebt se?" rro?g rnr. Gulliver raet een
item, woike een ietwat dioevigen klank had.
Hy voegde er echter onmiddellijk by:
„Ik geioof, dat mr. Hoiherley goiyk heeft,
en dat tijd ons niet Yeel helpt In het leeren
kennen van eik sar."
„WU letr-n de wezeniyke dingen dodoiyk",
merkte mr. Hetherley op, „dat wil zeggen,
do dingen, welko wozoniyk zyn voor ons en
welke misschien geen beteekenis voor anderon
hebben".
„En dio misschien blyken zullen ook voor
ons geen beteekenis te hebben", merkte mr.
Winter hoofdschuddend op.
„0, maar daarover behoeven wy ons niet
te bekommeren, mr. Winter", zeide Geraldine
vol vuur. „Wy kunnen ons gemoed, ons hart,
onzen geest niet voor de toekomst regelen.
Ik kan dat ten minsto niet. Misschien kan een
man als vader dat. Ik zie werkeiyk zyn ge
dachten op een kaart uitgebeeld in alphabe-
tiscbo afdoelingen tot aan Z too. Myn geest
is echter niet goiyk den zyno, den hemel zy
dank 1 maar zeer tot zyn teleurstelling, zoo
als wy allen weten. Ik zou wel sens wiJlen
weten, of die op den geest van myn meeder
geiykt".
„Ik houd het er voor, dat uw moeder juist
zoo moet z'Jn geweest als gy", zeide mr.
Gulliver vrlendeiyk. „Gy moet uw vrooiyk-
held en innemende mauioren Tan haar heb
ben. Ik wou, dat wy haar haddsn gekead,
zoodat wy ook, evenals de jong» squatter, u
van haar hadden kunnen vertellen".
„Ja", zeiden do anderen.
Geraldine hoorde echter niet bet leedwezen,
dat uit hun stommen sprak, en ging voort
„Mr. Warwick zeido, dat de oude man, die
haar hst legaat naliet, haar aan hem beschre
ven had zooals hy haar had gekend, twintig
jaar geloden, on dat ik het had kunnen zyn.
Ik kan u niet zeggen, hoevele malen dio jonge
man de gebeele geschiedenis voor mu heeft
moeion herhalen. Eij is byzondor vriendeiyk
en geduldig geweest. Eindeiyk vroeg hy of ik
eok niet telkens alles omtrent hemzelve ver
langde te hooren I"
„Ea wat antwoordde gy vroeg mr. Het
herley.
,lk zeide „Natuuriyk, verscheidene malen I"
„Qy hadt mooilyk iets andors kunnen ant
woorden op die vraag van hem," morkte mr.
Winter nadonkend op.
„Ik verlangdo ook niets anders te zoggen,"
zeide zy lachend, „want het was volkomen
do waarheid. 0, gy moet niet zoo onvrlende
lyk kyk6n, mr. Winter l En gy ook niet, mr
Hetherley. Dat hindert my. Velgt mr. Gulli
vers voorbeold en weoa grootmoedig."
Mr. Gulliver keek van zyn papieren op en
glimlacht© by den lof, welken hy wist, dat
hy meer verdiendo dan zy ooit zou woton.v
want hy had haar lief raet geheel zijn hart
en zou vcor baar naar de uiterste «inden der
aarde zyn gegaan; en den eenigen dienst,
welken zy vac hem vergde, was die, ora ter
zyde te staan en plaats te maken voer een
ander. Maar haar lof was hem desniettemin
aangenaam en hy lachte zelfa met een zweem
van goedige moorderheid, toen zy z(jn collega's
beval wat vriendelijker te kyken.
„Wanneer gy uit het humeur biyft," dreig
de zy, „vertel ik a niet iets byzondor interes
sante. Ik zal het voor müzolve heuden, of-
scheon ik niet weet of my dat wel zal ge
lukken. Zoo, cu is 't goed. Ik wiet wel, dat
gy u zeudt verbeteren. Luister dan. Qiaterea
heb ik Charlotte Selbourne, do actrice, ge
sproken. Gy weot, hoe dikwyis ik hob ver-
longd haar to zien. Welnu, ik had giotoren
een lang gosprek met haar en waar donkt gg
wel? In ons korenveldI Ik was geheel bui
ten my zeiven yan biydschap, en de jongo
squatter keek even ocvriendeiyk als gy beiden
daar juist. Maar daar trok lk my niots van
aan. Zij, de groote, beroemdo actrice, en ik
stonden van aangezicht lot aangezicht tegon
ovor elkaar. Ik heb urenlang by het comedie.
gobouw gestaan, om oon ?limp van haar te
zien, en nooit mot eenig succea. En daar
stond zy voor my, in ons korenveld, om oen
gunst van my te vragon. Was dat niet curieus
Zy verlangdo dit vortrek te zien, vanwogo do
oudo lambrizeoring, bogrypt go? Zy had ge
hoord, dat die zoo mooi was, en dacht or over
hot tooneel op dezelfde wyze to laten inrich
ten voor een van do tafereelen in haar nieuw
stuk. Dary bracht haar by mo. Hy had het
hut niet haar weg to zenden. Ik durfde haar
niet animeeren dadeiyk mee in huis to gaan.
Maar morgen is het vaders Oxforddag en wy
hebben afgesproken, da', zo hier om twaalf
uren zal komen."
„Hebt gij *eoi dame, een actrice gevraagd
om hier in huis te komen?" zeide mr. Gul
liver.
„Een dame, ben aotrica ï'- Rérliacdden' mr.
Hetkerly en mr. Winèer te gelijk-.
„Vader behoeft het ni®t to weten,-' ant
woordde Geraldine zorgeloos. „Het iï zijn
Oxforddag, nietwaar?"
„Ja, het is zijn Oxforddag," zeide mr.
Winter. „Het is echter onverstandig van u
om een dame te vragen ons to bezoeken,
en nog wel oen actrice gij kent uws
vaders opinio hieromtrent. Ik raad u wer
kelijk aan het nog eens jn overweging te
nemeö, miss Geraldine."
„Ja, dat raad ik u ook aan," zeide mr.
Hetheïly.
„En ik ook," vocgdó mr. Gulliver cr bij.
„Totaal onmogelijk," zeide Geraldino la
chend. „Zij komt.cn gij zult mij allen moeten
ter zijde staan. Er steekt niets ia en zelfs
al ware dat zoo, dxn zou ik ©r Dog niets,
om geven. Kijkt allen niet zoo ernstig. Mijn
liooid lean dat niet verdragen."
„Wat, aLs ik vragen raag, kan uw hoofd
piet verdragen yiocg Daddjr Durham, die
op dit oogcnblik binnejitrad. „Wij hebbcri
vanmorgen reeds van uw benevelden geest)
gehoord. Ik hoop, dat er zioh geen nieuw©»-
ongunstige verschijnselen voordoen. Ga mcti
mij mee naar hot grasveld en vertel en-
mij van. Ik zou u toch gaarne afzonderlijk!
spreken,"
„Afzonderlijk?" vroeg zij, „maar ik wil
mijn boekwurmen niet gaarne verlaten. Ik
heb zo schandelijk verwaarloosd. Kijk eens
hier, Daddy, zij hebben dezen tapel proe-i
ven vpor mij klaar gelegd, om zo te sor-i
toeren, en ik ben er zelfs nog niet mee be-»
gonnen. Is het niet afschuwelijk van mij?"-
„Zij zullen het in ij vergeven, dat ik u'
meeneem," hernam hij. „Ik heb u speciaal!
iets to zeggen.
Ilij sprak op zulk ccn ern^ligcn toon eh|
zijn gelaat had zulk een neerslachtig© uit-,
drukking, dat Geraldine dadelijk haar arm;
door den zij'ne stak en met hom naar deaj
tuin ging.
„Wat is er?" vroeg zij, liefderijk zij al
hand. slreclend. „Gij lijkt niét op u zclfj
beste kleine, oude Daddy. I - vader onaan*
genaam geweest? Ik veronderstel van weL
Mr. Gulliver zag er als een geest uit, toen hij
uit de studeerkamer kwam en ik liem juist'
ontmoette. Het is altijd ellendig, wanneer*
vader slecht geluimd is. Ik beu benieuwd;
wat cr met mij zal gesehiou'en, als ik aan,
de beurt kom. Want ge moot weten, Daddy;
dat ik besloten ben, vadt v (én van die
kwesties te vragen, v !k - ik 11 zoo dikwijls,
heb gevraagd cn die gij niet kunt beantwoor
den niet kunt oi- n- t wilt ik heb*
nooit kunnen uil maken, wat het was
an toch geloof ik, dal gij mij hadt g©-»
holpeta, indien gij kondt, gij oude, lievo„
baas. .Want gij hobt mij nooit in iels b©-.
drogfla.'- -qjÊftcdLt. vffvojgdi j