tfo. 14949. LE1DSCH BACS-BIaAB, Zaterdag* 14 November.
Anno 1908,
Brieven van een Leidenaar.
CONFETTI.
CCXLVIL.
•Terwijl Lk mij neerzet tot hot schrijven
ran den wekclijkschen brief, doe ik mijn
>est mijn gedachten buiten do wallen van
i>nze stad to leiden. Toch ruischt nog in
Verschillende toonaarden mij het woordje
',S t r a a t b c I a 8 t i d g" in de ooren.
de straatbelasting staan de menseden,
lie in do Leidsoho huizen wonen, 't zij als
tigenaar of als huurder, in dezo dagen op
tn ze gaan er mee naar bed'. We kunnen
jeen krant in dc handen nemen of we
vinden cr in ccn paar adressen aan de» Ge
meenteraad over dezo belasting cn cvenzoo-
Veel ingezonden stukken or over, waarin
de Leidcnaars nu eenmaal een grooto ver
maardheid hebben. En nadat ik de vorige
,week, in verband met de toen pas uitgeko
men ,,Ontwcrp-\erordening, regelende de
heffing van een belasting wegens gebouw
de eigendommen, die zelve of wier aan-
hoorigheden aan de openbare straten of
wegen der gemeente belenden," mijn mee
ning over deze nieuwe belasting heb ge
zegd. laten de tegenstanders ook mij niet
met rust.
Ik zou or d i t nog van moeten zeggen
en er dat nog bij moeten voegen en als ik
het deed", zou ik nog eens hetzelfde hebben
beweerd, 't geen A. of B. of K als in het
zóóvcclsto .ingezonden" stuk heeft, geschre
ven, en wat veeds zwart op wit staat uit
gedrukt op een van do naar ik meen der
tien (er zullen er nog wel meer komen, an
ders zou ik voor dit ongeluksgetal vree
zen) verzoekschriften, die ten do^l heb
ben a.s. Donderdag onzen vroeden vaderen
den schrik voor deze belasting op het lijf
to jagen.
Eu daarom zwijg ik er verder maar
over, in do hoop echter, dat wij in de
eerstvolgende Raadsvergadering -er een
nieuw licht over zullen zien opgaan.
Dat wi) ik in verband cr mee nog maar
oven zeggen, dat ik mij nooit beter dan
nu den algcmeenen opstand van Nederland
tegen Spanje na de invoering van den
tienden penning heb kunnen begrijpen'.
De beurs is nog altijd een zeer gevoelige
plek bij do mcnschen.
Doch, zooals ik zeido, ik heb mijn ge
dachten eens naar buiten gevoerd en wel
naar den Rijnsburgcrweg. Een gesprek cn
een brief gaven er aanleiding toe.
Dezer dagen toch sprak ik iemand, die
aan den Rijnsburgcrweg woont cn zijn
kantoor in de stad heeft. Ik dacht na
tuurlijk, dat do man erg teleurgesteld zou
wezen, dat hot voorstel van B. en Ws.
tot het maken van een brug voor voet
gangers over den overweg van de Holl.
Spoor er niet doorgegaan was. En ik was
zeer verwonderd to hoore», dat volgens
'a mans oordcel do Raad heel verstandig
gehandeld had. Don last, dien men er van
ondervindt, noemde hij zeer overdreven
voorgesteld. Hot wachten duurt in den
regel slechts kort. Als do trein in de ver
te aankomt, wordt do barrière gesloten en
dan duurt het slechts een minuut of wat
of hij gaat weer omhoog. Alleen voor
mmschen, die met denzelfden trein mee
willen, kan hot een beetje lastig zijn en
het zou volgens mijn zegsman overweging
verdienen een hekjo aan den kant te
plaatsen, dat nog eenigon tijd langer ge
opend bleef, zooals het hier en daar el
ders ook is.
Het oponthoud, door de afgedraaide
brug aan de Steenstraat veroorzaakt,
Avond. De kermis was in vollen gang. On
der de roode lampions, welke aan tusschen
de boomen over en weer gespannen ijzer-
draden een dak vormden boven de hoofd
laan en gedachten opriepen aan een Chi-
neesch feest, wriemelde donkere menschen
dooreen tegen een perspectief van schrille
lichten en kleuren. Muziek van draaiorgels,
orchestrions, fonografen bonsde dooreen.
In het stoomcaroussel was het stampvol.
Het groote stoomorgel vuldo er onafgebro
ken de Dauwo ruimte met lawaaiende, po
pulaire melodieën. Telkens, wanneer er een
uit was, viel de stilte een seconde, en dan
zette het weer een nieuw nummer in, onver
moeid. Door alles heen klonken het gonzen
der machinerieën, het gepraat en gelach der
kermisgangers, het geroezemoes van de
menschennmssa. Van tijd tot tijd vermin
derde de draaiende caricatuur-optocht zon
der einde, van paarden en zegewagens, een
oogenblik zijn vaart, terwijl de stoomfluit
snerpte, doch één oogenblik slechts, zoodat
men nauwelijks tijd had om in of uit te
etappen; dan als hij eigenlijk nog niet had
stilgestaan, gilde dc fluit weer en begon an
dermaal de dolle, idote ren van hobbelende
paarden, die elkaar toch nooit inhaalden,
omdat zij van hout waren cn stokstijf op
hun plaats bleven staan, van als op golven
voortbewogen triomfkarren met hoogc, over
welvende achterwanden.
Het leven aan dit alles gaven de men
sehen. De vrouvron, dio met cou kleur van
opwiudiug op do houten paardjes zaten als
of het heuscha rossen waren, of leunden in
dc zegewagens alsof zij defileerden voor
Cesar in de groote, keizerlijke arena. De
mannen, jongelui meest, overal staande
daar tusschen in. En rondom, om den sui
zelend draaienden optocht heen, die hier cn
daar zoo dicht do muron van de tent raak
te, dat er nauwelijks één menflch staan kon
het linnen gedrukt* een dichte krans
achtte hij veel tijdroovonder, omdat het
dikwijls veel langer duurt.
Het denkbeeld van een brug met hel
lende vlakken, die zeker nog veel kost
baarder i9 dan de door B. en Ws.
voorgestelde trappenbrug, leek hem dan
ook niet aanfoe vel e»na waar dig. Met hot
oog op den vrij berooiden staat van de
gemeentekas vond hij liet vrij wat beter
de zaak te laten rusten tot tijd en wijle,
dat do Holl. Spoor met nieuwe stations
plannen voor den dag komt-, wat toch wel
eenmaal zal gebeuren.
Waar hior iemand aan hot woord was,
dio, doordat hij alleen voor zijn kantoor
daags zesmaal den overweg passeert, al3
belanghebbende bij uitnemendheid io be-'
schouwen is, meende ik van dit gesprek
de hoofdzaak te moeten meededen. Als
mensehen, dio aan do overzijde vaD den
overweg wonen cn hun zaken in do stad
hebben, er zoo over denken, dan mag het
stadsbestuur zich wel tweemaal bedenken
vóór het voor zulk een overbrugging be
trekkelijk vrij aanzienlijke kosten maakt.
En nu kom ik tot den brief, die mij
naar aanleiding van een stuk in de krant
onder don titel ,,Do Rijnsburgcrweg in
gevaar" werd geschreven, mede van een
bewoner van dien weg.
Hij ziet or danig tegen op, dat- de boo
men aan de zuidzijde ten behoove van ecu
tramlijn zullen moeten vallen en wenscht,
dat vanwege de gemeente Leiden pogingen
in hot werk gesteld werden om te bewer
ken, dat van hooger hand geen toestemming
tot het omhakken der boomen werd gege
ven, waardoor Leiden een mooie wandelweg
in haar onmiddellijk*- nabijheid zou verlie
zen.
De Holl. Spoor zal de tramlijn er even
goed, zoo niet beter kunnen krijgen door
do vaarsloot naar üegstgcest op sommige
gedeelten, tot een breed to van ong.veer
tweo Meter om te leggen. Aan die zijde
staan slechts vier huizen en een schuur.
Onteigening van een strook van tweo Meter
zal voor dc H. IJ.-S.-M geen bezwaar kun
nen opleveren en voor do eigenaren geen
schade. Wellicht zou onteigening niet eens
noodig wezer. en vond i-.cn het wel bij on
derlinge schikking. Waar do vier hu zen
staan zouden, als het niet anders kon, zou
den daar alleen de boomen kunnen, worden
weggenomen
Men had dan het voordeel, dat de trams
buiten den weg liepen en do boomen, die
aan dezen weg bekoring biizelleD, gespaard
bleven.
Wilde men dit niet, dan zon men ook
dwars door het land kunnen gaan achter de
Bouw-Maatschappij op „Endegeest" of aan
de andere zijde, wat naar mijn briefschrijver
meent geen bezwaar zou ontmoeten. Hij
dëelt mij verder mede, dat de Maatschappij
ook pogingen aanwendt, om aan de noord-
zijde do sloot 1e verkrijgen. Dc boomen zou
den ook daar er dus aan moeten geloovcn.
Wat wil «do Maats-ahappij daarmee? De
schrijver schijnt het niet te weten, althans
hij meldt het niet, maar dc vrees komt bij
mij op, clat men ook daar rails zou willen
leggen Wat zou - er anders haast mee
doen?
Maar dan zou gebeuren wat dc eerste in
zender in dit blad vreesde, dan zou onze
mooie drukko Rijnsburger weg door twee
tramlijnen worden ingesloten. Waarlijk, het
denkbeeld alleen zou een rechtgeaard Lei
denaar reeds angstig maken.
Laten wij dus een oogje in het zeil hou
den. Als eenmaal de contracten gesloten
zijn en de stemming van den betrokken Mi-
van menschen, voortdurend schuifelend
door elkaar.
Eduard stond op het draaiend plankier
geleund tegen de koperen balustrade. De
hitte der machine brandde hem in zijn rug.
Hij voelde zich wat wee van het gedraai cn
de benauwende drukte. Een goed gemikte
serpentine, die tegen zijn hoed aan ketste,
deed hem een verwensching mompelen. Op-
ziendo wie hem dat gelapt kadi, bemerkte hij
aan den anderen kant van don molen het
vorwaando, onbeschaamd-lachendo gezicht
van Eylcr een jongmonsch, dat hij niet
kon uitstaan, omdat hij bij iedere gelegen
heid zoo brutaal en in het oog loopend het
hof maakte aan Marianne, zijn meisje.
Eylcr lachte hem nu uit cn langs de ba
lustrade naar hem too schuivend, gaf hij
Eduard een stomp tegen zijn schouder met
een:
„Wat kijk jo zuur l Hier moot je vroolijk
wezen, kerel I"
Toen boog hij zioh over naar Marianne.
Eduard voelde woede in zich opkricuwo-
lcn. Wat had zijn meisje naar dezen dollen
boel te gaanEn waarom bleef ze nu zoo
lang in dit caroussel, dat zoo opliep, iedere
minuut twee dubbeltjes, terwijl zo wist, dat
hij zuinig moest zijn I Een oogenblik kwam
do wreede gedachte in zijn hoofd, dat ze
het deed om Eyler.
„Och, vent, ga wat confetti voor me ha
len 1'' vleide zc opeens, zich naar hem achter
over buigend met gloeiend gezichtje.
Stuursch sprong hij uit den molen, toen
do vaart wat minderde. Hij had ccn woeste
neiging in zich, iets roekeloos le doen.
Hij drong naar het buffetjo; de menschen,
die hem in den weg stonden, hardhandig op
zij duwend. Doch toen hij met de zakken in
zijn arm gereed stond om zijn meisje weer
op te zoeken, was de molen weer te zeer m
bewegiug, om er nog op te kunnen sprin
gen. Eerst kon hij haar niet vinden in dat
dolle gedraai vlak langs zijn gezicht. Hij
verwenschte hot orgel, dat tergend-lawaaie
rig doordreunde, en het leek hem of de ma
chine niet meer tot stilstaan kwam. Toen
nister is verkregen, dan lacht de Maat
schappij wat om onzo protesten en bezwaren.
Wij zullen een eleotrieckc tram, dio de
omliggende gemeenten in vlugger en druk
ker gemeenschap brengt met onze stad, met
vreugde begroeten, maar zij moet niet ver
kregen worden ten ko-to vau het mooie en
hot veiligs van den Rijnsburgcrweg. Als
de gemeente dit voorkomen kan, mag zij het
niet nalaten.
Daarom meende ik nogmaals langs dezen
weg de autoriteiten en belangstellenden met
do zij het ook vage plannen in kennis to
moeten steljendan kunnen de stappen wor
den gedaan, welke men ter behartiging van
de Leidscho belangen, die er bij op het spel
staan, noodig oordeelt.
Gemeente rand van Voorhout.
Voorzitter de burgemeester.
Aanwezig zes leden. Een vacature.
Na voorlezing worden de notulen van
de vongo vergadering goedgekeurd.
De Voorzitter doet mededecling, dat van
Gedep. Staten de goedkeuring is ontvan
gen op den gewijzigden begrootingsdienst
1C08.
Voorgelezen wordt een adres van de afd-
Voorhout van den R.-K. Volksbond met
dankbetuiging voor do verleende subsidie
en uitnoodiging tot bijwoning van de her
opening van den wintertuinbou.vcursus.
Mededeeling van h:t Geneeskundig Ge
sticht voor Krankzinnigen te Delft, dat het
verpleeggcld per patiënt en per kwartaal
met 5 gld. verhoogd is.
Voor het onderzoek der geloofsbrieven
van den heer L. Belt, wordt de vergadering
veranderd in ccn met gesloten deuren.
Na heropening deelt de Voorzitter mede,
dat tot toelating Aan het nieuwgokozen lid
besloten is. Voorgesteld wordt den post
onderhoud wegen met 200 gld. te verhoo
gen. Goedgekeurd.
Aan de orde: herziening ligger wegen en
voetpaden. Besloten dan Looster weg in den
Ouden Duimveg als gemeentewegen aan te
geven en ze als grindwegen op den ligger
te plaatsen. Ook de brug bij Roozen in den
Nieuwen Duinweg wordt np den ligger ge
plaatst. terAvijl dc Teylingerlaan, die nog
als pninAveg aangeduid is, als grindweg
opgenomen zal worden, evenals de Trok-
vaart onder dezo gemeente, die nog als
Koolascliwog is ingeschreven. Op een
ATrang van der heer Colijn antwoordt de
A'oorzitter, dat aangelanden en eigenaren
dezer Avegen met rle nieuwe inschrijving be
kend zullen gèwnakt worden.
Voorts Avovd» de V>roedte van den Looster-
AA'eg op M. dirt van den Ouden Duin
weg op 31 M hopruil d.
Bii do rondvraag maakt de heer Van
Schio de opmerking, dat de leuning langs
do 's-Gravendnmscho vaart ruim 4 maan
den geWten wegcronomen is en niet her
plaatst. De A'oorzilter belooft onderzoek
r<n aansohrmdng aan do Holl. SpoorA'.ee*-
Maafsohappii.
p)n boor Co-lim zegt. dat bij bet Engelscho
bosch een vuilnishoop te ontstaan, a vaar-
voo" stellig volgens d^n heer Warmerdam,
io R.rnh Roeden hakhout vernield zijn.
Ook is in strijd met. de verordening even
voorbii de ppnorhalte een vuilnishoop op
geworpen.
De Voorzitter belooft onderzoek en sluit
de opo^be re v*r;ga-dor ine. di<? over^n1 in
een gebeime, waarin bet Suppletoir Ko
hier Hoofdelijke Omslag onderzocht zal
worden
ontdekte hij haar opeens, in druk gesprek
met Eyler. Hij zag haar voorbij vliegen als
in een visioenhaar gezichtje opgeheven
lot dicht bij den lachenden mond van ziju me
dedinger; en zonder op hom, Eduard, te let
ton of ook maar in het minst naar nero uit
te zien, schaterde zij het uit. De drift, zoo
lang reeds in hem aan het broeien, kookte
opeens omhoog. Hij zwaaide zich op den
molen, er niet op lettend, dat deze nog bij
na met vollo snelheid draaide, en haastte,
nijdig, naar hen toe. Hij voelde dc men
schen hem uitlachen achter zijn rug.
„Zeg, Marianne' begon hij op hoogen
toon. Hij Avildo haar zeggen, dat het hem
begon te vervelen, maar handig had zij hem
een zak confetti ontrukt en er nu snel in
grijpend, smeet ze hem een handvol in het
gezicht. Hij proesttezijn mond, zijn oogen
zaten vol. Hij hield onmiddellijk met spre
ken op. Hij voelde wat een gek figuur hij
hier sloeg, en dat het nog erger zou worden
als hij voortging. Dus verkropte hij zijn
woede, nijdig de snippertjes papier uit zijn
mond spuwend en zich afwendend. Marian
ne amuseerde zich dol. Zij had hu Eyler
tot mikpunt gekozen, die het blijkbaar min
der onaangenaam vond; schaterend wierp
zij telkens een handvol van do sneeuwende
vonken in zijn gezicht, op zijn hoed, op zijn
jas, tot hij vol zat met een dikke laag. Dc
stoomfluit gilde weer, doch Eduard bo-
dankte cr \*oor, haar to vragen weg te gaan.
Hij had nog vijf gulden bij zich van een
Vereeniging, waarvan hij penningmeester
was, Avelke hij ook nog kon aanspreken. Het
caroussel draaido alweer. De juffrouw, die
naast hom stond, stak haar hand uit voor
het geld.
„Ik moet voor zooeven van die dame ook
nog betalen", zei hij.
„Dat heeft mijnheer Eyler al gedaan",
haastte zich Marianne.
Hij zei geen Avoord. Alleen toen de molen
weer van vaart verminderde, beet hij haar
toe
„Ik ga weg!"
„Goed, ik ga met je mee," laohto zij.
Gemeenteraad van Lisae.
Voorzitter do Burgemeester.
Afwezig do heer Van der Zaal.
Na opening der vergadering werden
eenigo ingekomen stukken ter kennis ge
bracht, welke voor kennisgeving werden
aangenomen.
Do 4do k war taaist aat van hot kofner
schoolgeld werd daarna vastgesteld tot een
bedrag van 145.20.
Goedgevonden werd voorts een af- en
overschrijving tot een bedrag van f 20.
Daarna kwam de begrooting, dienst 1909,
in behandeling.
Bij den post presentiegelden voor de
Raadsleden stelden B. en Ws voor, om
dezen te verhoogen van 100 op 200, welke
verhooging echter niet door den Rand aan
genomen Averd Liever geheel en al schrap
pen dan verhoogen, zei de heer Van Zanten.
De post schrijfbenoodigdheden, enz., werd
daarna verhoogd met 25 voor het aan
schaffen van het kaartenstelscl.
Vervolgens werd do post onderhoud po
litiezaken en gratificatiën Aerhoogd van 75
gulden tot 150 gld.
De post eerbeAvijen en dergelijke, werd
verhoogd met een bedrag van 50 gld., zijn
de een gratificatie voor den veldwachter
Kaas AToor het bezit van een politicdiploma
met aanteekening.
Bij den post onderhoud cn kosten straat
verlichting werd een schrijven ter kennis
gebracht \'an do heeren M. Veldhuizen van
Zanten, R. Veldhuizen van Zanten cn J. v
GraA'en, houdende het verzoek tot het plaat
sen Aran een gaslantaarn op den Loosicrweg
in de krom nabij het Koehuisje.
Na cenige discussie werd op dit verzoefc
goedgunstig beschikt en dientengevolge
werd deze post A'orhoogd van f 3300 tot 3300
gld.een en ander met het oog op meerdere
plaatsingen van gaslantaarns op donker*
plaatsen en punten in deze gemeente.
Bij den post salarissen gemeentewerkers
werd een schrijven gelezen van de drie ge
meen te-werklieden Stoop, Be ijk en Lango-
laan, houdende het verzoek om verhoogiug
van loon; dc twee eerstgenoemden voor het
gemis aan emolumenten wegens den gewij
zigde n vorm van asch en vuilnis ophalen
en laatstgenoemde, omdat zijn loon lager
Avas ais dat der bloèirfistwerkliedcD hier ter
plaatse.
Besloten werd dit verzoek aan t- houden
tot een volgende vergadering.
Nog Averd door den Voorzitter ter ken
nis gebracht een A'crzoek van den gemeen
te-opzichter Suikcrland, om Acrgimning
voor het verrichten van werk voor particu
lieren binnen deze gemeente. De Raad kon
eerst zijti goedkeuring hieraan niet hechten,
terwijl besloten werd, om een voorstel van
den heer Van Zanten, om zijn salaris te ver
hoogen met vier jaarlijkscho vér hoogingen
van 50 gld te behandelen in do eerstvol
gende vergadering, nadat het rapport over
de gemeentewerken in het afgeloopen jaar
bij dc leden gecirculeerd zal hebben. Bij de
behandeling van den post onderhoud vafi
straten en pleinen bleek, dat er een bedrag
was uitgetrokken voor 400 vierk. Meter
klinker-bestrting op den Broekweg van of
het bestrate gedeelte bij den Heul tot aan
de eerste zes huizen van de heeren G-ebr.
Moolenaar, terwijl uit den post Onderhoud
van Avegen en voetpaden nog bleek, dat cr
ook een bedrag Avas uitgetrokken voor een
paardenspoor van klinkerbestrating op den
Looste rweg van af den Delf weg tot aan de
brug bij B Veldhuizen van Zanten.
Toen zij weer buiten stonden, begon haar
geweten toch wat te spreken.
„Vent, wat zie je er uit", zei ze lief, en
begon hem af te kloppen.
Hij zei niets. Een poos liepen zij zAvijgend
naast elkaar voort, zonder elkaar een arm
te geven.
„Ben ik te lang in den molen* gebleven?"
opperde zij ten slotte.
Hij zoi nog niets
„Ecdjo, hoor je me niet? Kan je me geen
antwoord meer geven?"
„Als jij jo geamuseerd hebt, zijn we
er niet te lang gebleven", zei hij met een
hatelijken klemtoon op het woord „geamu
seerd".
„Neen, ik bedoel met liet oog op je
beurs."
„O, ik heb geld zat bij me 1"
„Hoo kom jo zoo rijk?"
Zij was blij hem aan 't praten te hebbend,
kennend dat stille wrokken, hetwelk meest
al met een uitbarsting eindigde. Maar nu
antwoordde hij niet meer.
En zij liepen weer zwijgend naast elkaar,
op een halven meter van elkaar af.
Eerst dacht zij: Ziezoo, ik heb het mijne
gedaan; als hij nu niet spreken wil, moet
hij het weten; ik kan mij toch ook niet heo-
lemaal weggooien. Maar al gauw werd haar
stemming Avcer milder en deed zij op alle
manieren haar best hem aan het praten te
krijgen. Het gelukte niet. Stijf hield hij do
lippen op elkaar geklemd.
Zij liepen van dc eene kraam naar de
andere, telkens bij elke een keele poos blij
vende staan zonde, feitelijk te kijken, on
verschillig; tot zij weer zei:
„Mannetje, laten avo nu nog eens bij de
vischkra&m gaan kijken of bij de schiet
tent
Dan liep hij gedwee en onverschillig met
haar mee, wrokkend en in voortdurende er
gernis. In de werptent waren heeren aan hot
gooien naar een schijf. Toon een der ballen,
waarmee zij wierpen, raakte, Avcken de
deuren vaneen en een allerdwaast toegeta
keld© ne^er schoof statig naar voren. leder-
Bij den post Onderhoud van plantsoenen,
en boomen stelden B. en Ws. voor, om al
le boomen op den Broekweg tc doen rooi
en en door niouwo to vervangen, namelijk
door platanen, zoo ook om een achttal
boomen op do Gracht en wei 5 stuks voor
het huis van deu heer P Marseilio en 3
stuks langs den Avaterkant, te doen rooi
en, doch niet te doen vervangen door an
dere, maar do opengevallen ruimte te
bestemmen voor het verkeer.
Op deze beide voorstellen werd een be
slissing aangehouden tot een volgende ver
gadering.
Bij a en post pompen cn riolen maakt©
de heer Pijnacker de opmerking, dat hij
het zeer Aveoschelijk vond, (lat er thans in
grijpende maatregelen genomen werden
voor het verkrijgen van goed drinkwater
in deze gemeente.
Na eenige discussie werd besloten om
hiervoor voorloopig een bedrag van ,'iCO
gld. uit to trekken eu hiervoor grondbo
ringen te laten verrichten.
In verband hiermee deelde do voorzit
ter nog mee, dat er hoogstwaarschijnlijk
nog in den loop van dit jaar een concessie
aanvrage zal inkomen voor den aanleg en
de exploitatie eoner drinkwaterleiding.
Hierna deed de voorzitter opmerken, dat
hij het wenschelijk achtte, dat cr in dezo
gemeente eenige urinoirs geplaatst wer
den, hetgeen door den Raad eveneens word
erkend, zoodat besloten Averd hiervoor eeu
raeraoriepost op do begrooting uit tc trek
ken.
Naar aanleiding van den post jaarwed
de» voor de onderwijzers, deeldo de voor
zitter mee, dat cr door hot ontslag van
('en heer Stam als onderwijzer aan de
O L. School alhier, een oproeping was
gedaan voor sollicitanten en dat er zich
slechts 8 hadden aangemeld, en alle jon
ge onderwijzers.
DientengOA olge bracht het hoofd van die
school, do heer Kingroa, aan den Raai
ter kennis, dat geen der sollicitanten op
behoorlijke Avijzo do plaat3 van den heer
Stam Icon vervullen, zoodajt hij voorstelj
tb>. niet één, maar twee onder A-ijzers aan
te stellen. Yan den districtsschoolopzie
ner Avas ook een schrijven ontA-angen van.
dezelfde strekking, heigeen medo ter keu-
nis werd gebracht.
Na eenigo discussie werd besloten ora den
ondenvijzcr De Mooy, die eenigen tijd gelo
den op Avachtgeld Avas gesteld, terug te
roepen, en een tweede tijdelijke leerkracht'
aan to stellen bovendien.
Bij den post ZiokonA'erpleging vroeg dé
heer Pijnacker of dc gemeente verplicht
aaos bet Ziekenfonds financieel te steunen
ja dan neen.
Uit de medcdceHngcn van den voorzit
ter en den heer Yan der Mcy bleek, dat
do gemeente dit niet verplicht was, hoe-
Avel het voor de gemeente zeer wenschelijk
avo? zulks te doen.
Toorts bleek nog, dat verschillende ma
len door dc gemeente het nadeelig saldo
van dit Fonds was aangezuiverd, doch al
tijd op een desbetreffend verzoek.
Besloten werd dit in het vervolg weder
om te doen, indien daartoe ten minste een
verzoek aan den Raad zal gericht worden.
Do post Armenzorg werd hierna met
50 gld. verhoogd voer een jaarlijkscho toe
lage aan het Burgerlijk Armbestuur we
gens gemis der voordeelen van den vvoe-
geren verkoop der asch uit. deze gemeente.
De post Premie voor de Ongevallenver-
zt kcring verd daarna A-erhoogd van 25 gld-
op 40 gld.
een lachte en zij ook kon eon glimlach nier
bedwingen. Onmiddellijk keek zij of Eduard
ook lachen zou, maar geen spier van zijn
gezicht vertrokals van steen st-ond hij er
bij.
„Kom, zullen we maar naar huis gaan?"
zei ze toen droevig.
Zonder iets to zeggen ging hij met haar
naar den uitgang van den tuin. Puiten,
onder de donkere boomen, langs het Haag-
sche Malieveld, bleef zij voor hem stilstaan!
en zich uitstrekkend op haar tecnen, legd*
zij haar armen over zijn schouders en kust©
hem.
„Waarom ben je nu zoo boos?" klaagde
zij.
„Ik ben hcelemaal niet boos."
„Jo bent zoo stil en jc kijkt zoo zuur!
Kijk mo dan eens lief aan".
Hij glimlachte tegen haar, reeds half
OArerAvonnenen drukte een koelen kus op,
haar lippen.
Toen vatte zij weer moed. Zij wist, dat
zijn kwade bui nu bezworen was; zij hacf
hom wel meer zoo meegemaakt. Zij heradem
de en stak nu haar arm aanhalig door doe
zijne.
„Ik heb me dol geamuseerd", zei ze. „IK
dank je wel! Ik vind het alleen jammer,f
dat jij je n i e t Schijnt geamuseerd te heb*
ben. Scheelt er Avat aan of heb ik iets go'
daan, wat jc liever niet hadt?" t
Zóó kon hij niet langer boos blijven.
„Wclnecn, kindje, ik vind zoo'n aA-ondj©
ook heusch heel plezierig. En dat jij je go
amuseerd hebt, is voor mij de hoofdzaak."
Nu liepen ze weer hartelijk naast elkan
der voort, beiden blij, dat het onweer vau
de lucht was.
Maar toen hij nog even bij haar thuis
zou komen en hij in de gang zijn demi uite'
deed, dwarrelden wat confetti op den loo*'
per.
„Nare dingen", mompelde hij.;
