No. 14307
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag* 26 September.
Anno 1906.
Het zee-hospitium te Katwijk voor
tuberculeuze kinderen.
FEUILLETON.
Voos* vrouw en kind.
Gemengd Nieuws.
1.
Met het gezicht naar de zee ligt het aan
den linkerkant van Katwijk.
Achter den schilderachtigen vuurto
ren, die de heelc reeks van aaneengesloten
villa's van den boulevard afsluit, en met
zijn dikken, rechthoekigen romp den grens
paal wel lijkt ook van het dorp Katwijk,
dat achter den villa-bouw laag en verdekt
zijn bochtige straatjes heelt liggen, en
juist daar bezijden den toren met een paar
nederige huisjes en een straatjes-arm in
het duin dood-loopt.
Men heeft dan een grindpad maar te
volgen over de duinen-ruggen, dio hun
lompe lijven daar breed-uit naast hebben
neergestrekt, en men ziet liet dan al spoe
dig: het groote huisgevaarte, dat, hoewel
niet blikkerend meer van nieuwheid met
zijn kantige lijnenheffing, de uitgestrekt
heid van zijn bouwtrant, de kleurige plaat
iri herinnering brengt, waardoor velon
van <ms stellig in het Gulden Boek met
het Hospitium hebben kennis gemaakt.
Met twee lange vleugcis als vangarmen
ligt het naar ons toegekeerd.
Ken wit houten hek blijkt hier aan het
pad de eenigszins officieelc ingang.
Hei brok golvend terrein, dat bet Hos
pitium als territoir om zich heeft, is afge
perkt door de ijle afsluiting van een prik
keldraad.
Zoo van ecnigen afstand maakt het Sa
natorium den indruk van een eenzame rid-
derwoon. Men is althans in kleinere steden
van zijn ziekeninrichtingen lichte kleuren,
veranda-bouw, balkon-overvlo d gewend, en
van nl dezen luister naar buiten vortoont
het Hospitium niets. Dc kleine ruiten
(voor dén du wenden zeewind) geven iets
ouderwetse!) en sombers aan het uiterlijk.
Bezijden den ingang, het witto hek dat
men niet zonder glimlachen kan aanzien
(zou het 's nachts gesloten worden?) om
zijn inbeelding van nut, waar men het
rondom het huis liggend terrein maar
heeft op te stappen, is cr de coquette wo
ning van een beambte cn rechts in de duin-
kom liet machinegehouw.
Hrt gemakkelijk looppad van het
smalle plankier volger'1 tusschcn de rails,
welk" uit het Hospitium over dc duinen lig
gen gebogen zee-w aarts heen, komen we
aan een zij-ingang van het gebouw.
De enorm lange gang, de inrichting is
voornamelijk gelijkvloers, strekt zich voor
ons uit.
Wij loopen do gang in, door een zijraam
treft ons een aardig gezicht op het Sana
torium. Wij zien tusschcn de twee vleugels
in, op een grond-vierkant, dat met nette
schelpenpaden cn grasperken en eonig be
ginnend groen dc illusio draagt van toe
komst igen tuin.
Daarachter met diepe sckaduwon van
een hoogstaande zon (wij waren er in het
middaguur) liggen dc groene golvingen
der duinen het park-aanlegje, dat nog
geheel moet gaan tieren op zijn platte
grond, is nog niet belemmerend voor hot
wonder-prachtige uitzicht.
Den parkboompjes, overigens door drie
zijden muren beschut voor den zeewind,
schijnt het niet te lukken op dreef te ko
men. Zij staan in de volle zon van dezen
pracht gen dag bijkans verdord of hebben
in leven, nog dc vale kleuren van armoe-
digen grond en zijn gewas, vam het bleeko
helm, dat, door den zachten wind bewo
gen, onmiddellijk achter bet afsluithek
van den tuin in volle bossen heen en weer
wuift.
Plet is op het oogenblik eigenaardig stil,
in de inrichting; het is of het onbewoonde
landschap zijn wijde stilte binnen doet
stroomen door de t' allen kant wijdopen©
ramen. Het geluid van een paar krieuwen-
<le musschen; die schelpjes van het tuin-
pa-d uiteen spetteren doen, troft ons, de
zachte pas van een zuster verderop in de
gang
Af en toe valt hard en kil een geluid uit
80)
„Luister, Thérèse," zeide zy. En *0 las
overluid
„Goede Ambrosiusl
Manheer de graaf d'Arrezzo wil zich van
de laatste dagen van zyn voogdschap bedie
nen, om myn &rm kind, Thérèse, waaraan
gy zoo gehacht zyt, te martelen. Ik wil
haar dus hieraan onttrekken, en haar voor
don tyd van tien dagen oon schuilplaats be
zorgen, waar zij veilig is tegen de vervol-
gingon van den graaf; ik kan my dus niet
veiliger dan tot u wenden, getrouwe Ambroitus 1
Hedenavond te tien uren precies, zal Thé
rèse heimeljjk door de tuindeur dit huls ver
laten; z\j zal haar weg nemon door de straat
Vernouil en deze ten einde zyndo, zal zy de
straat du Bac inslaan. Spoed u dus naar Parijs
en wacht haar op den hook van de straat du
Bac, waar gy zeker kunt zijn haar te zullen
aantreffen. Vervolgens zult gij haar naar uw
woning to Chaillot brengon, waar zij zal over
nachten; morgen zult gij met haar naar Fon-
talnebleau vertrekken, waar ik zeker ben, dat
niemand haar zal zoeken. To Fontainebleau
zal zi) tien dagen blijven, om, als het gevaar
zal geweken zffn, naar Parijs torug te keeren.
Schrijf mij geen antwoord op dezen brief;
dat nntvfoord rnoobt eens in verkeerde handen
komen; daarenboven zal Thérèse u wel mon
deling nadere opheldering geven.
De gravin d'Arezzo."
„Eebt gU mfj nu begrepen, lief kind?" vroeg
do gravin, nadat zij den brief gelezen had.
hot in nieuwheid nog scherp weerklinkende
huis, waarna de stilte opniouw weer toe
sluit. Dan ineens breekt uit, het ge
huil van een kind.
Door opflapperende gordijnen in den
zijvleugel zien wij kinderhoofdjes liggen op
hoofdkussens.
En als wakker-geschud door een droe-
vigon oproep, staat die realiteit voor ons:
dit groote huis, gevuld met scrofuleuze
kindertjes, met kleine lijders aaji beonder-
tuberculose, tobbend om hun geringe vita
liteit tc overkomen.
Het is weer stil in het groote huis. hot
kindergezin slaapt op dit uur.
Voor ons is dit gcreede gelegenheid de
inrichting van liet Sanatorium te bekijken.
Het ietwat sombere van den buitenkant is
binnenin niet te bekennen; het is alles licht
in dc verf, ruim en frisch voor het oog.
In het midden van den voorkant is de
hoofdingang; die wordt niet dagelijks ge
bruikt. In de vestibule prijkt de groote
sticli tings-s te enNaast dit vestibule-vier
kant is de dokters-kamer, aan de andere
zijde de kamer der adjunct-directrice.
Tegenover deze vest ibule is de trap, die
op het portaaltje van zijn eerste zwenking
de wapens van Rotterdam en Katwijk in
gekleurd glas vertoont.
Achter dit traphuis, door korte gangen
te bereiken, ligt de groote vriendelijke
eetzaal. Het formaat van dit vertrek is
goed, het licht stroomt uit vensters rondom
in; een paar schilderijen door de schilderes
mevrouw Tadema geschonken, sieren do
verder ongegarneerde wanden; een piano
tusschcn de vensters en een spiegel klee-
den het vertrek meer nog aan.
Aan dezen kant van de gang vinden we
verder dje linnenkamer, de badkamer,,
waarin elf porseleinen baden, de verband1-
en operatiekamer, de ziekenkamer, het
schoollokaaJ met verstelbare stoel-banken
on het speel-lokaal, waar, in een kast de
schatten van ballen en tollen, van legkaar
ten en poppen worden bewaard.
Behalve kleine ruimten, waar de kinde
ren overdag na hun terugkeer van het
strand kunnen worden gewasschen, cn
waar de Mceron neergehangen worden,
heeft deze verdieping geen kleinere vertrek
ken meer, wel nog twee groote de hoofd
zaak van de inrichting: de twee reuzen-vor-
trekken, de twee reuzen-pijpeladen, die tot
slaapzaal dienen van het gezin, dc vang
armen van het gesticht buitenaf, die ieder
een breede corridor naast zich hebbende
JighaJ voor overdag, bestemd voor de kin
deren, die niet buiten mogen loopon, den
heelen dag hebben te liggen.
Nadat wij do bovenverdieping hebben be
keken, ingenomen door zuster-vert rekken
en keukens, keerden we tot de verblijven,
waar nu alles was ontwaakt.
Uit de bovenramen hadden wc al een
troepje kindoren zaen omdolen. Onder hoede
waren ze, vertelde do directrice, van een
onderwijzeres, aan de inrichting verbonden,
die met het goede weer het kuddetjo kin
deren door de duinen hoedt of met ze
speelt aan 't strand en met ongeschikt
weer ze in 't schooltje bezighoudt. Uit
den tuin kwam ook gejoel van stemmen.
In dc lig-hallen was het nu vol kinder-
omsluimigheid, vooral op do jongenszaal.
Kindereu, die uit- en in liepen en om de
zusters heen, met een vleiend praatje; kin
deren in hun bedje overeind lezend, of
teekenend, redeneerend eindeloos met el
kander of uit louteren lust kreten uit tie
rend. Vreemd was bij hot ©ogenschijnlijk zoo
niets derende troepje, de moeite, die de
zuster had bij dc, zoo al niet gezonde, dan
toch zeer levenslustige knapen, het. kroesje
mellc er in te krijgen; wel een ziekzijn-be-
wijs.
Een enkele jongen ligt stil, de magere
handen uit het lied samengevouwen. Hij
heeft aldoor pijn in zijn rug, zijn groote
oogen zijn moe van pijn. Do vriendjes rond
om, een paar kereltjes, die loopen, mogen
stoeien rolnd zijn ligbank, geven elkaar
niets toe aan levendigheid van leden en
van spraak, toch zou het pijn-lijdende
ventje, vertelt de zuster, niet graag dit jon
gensgezelschap missen voor een geïsoleerd^
ligplaats.
„0, volkomen, lieve moeder," zeide Thérèse;
„tien dagen, welk een eeuwigheid I"
„Denk aan het geluk, dat na dat tijdsver
loop waoht, en die godachte zal den tyd vleu
gelen geven."
De gravin verzegelde den brief en bolde.
Paul verscheen.
„Breng dezen brief naar de post'" zeido de
gravin, „en dit voor de spoedige bezorging,"
voegde zy er by, den bediende een vyf frank-
stuk in de hand drukkende.
„Mevrouw de gravin kan van myn spoed
verzekerd xyn," zeido Paul; „binnen weinige
oogenblikken zal de brief op de post zyn."
XII.
Terwyi Paul, om den last, hem door de
gravin gegeven, ten uitvoer te brengen, de
vertrokken van den graaf, langs weiko zl)n
wog leidde, voorbyging, zag hU in het voor
vertrek een man, die, in een gemakkoiyke
houding op de sofa uitgestrekt, zoodra hy Paul
gewaar werd, opsprong en hom wenkte na-
dor te komon
Die man was eer klein dan middelmatig
van gestalte, maar zeer gezet, en scheen vyftig
jaren of daaromtrent oud te zyn.
Hy had het voorkomen van een welgesteld
burger, tot welk vermoeden zijn eenvoudlgo
kleediüg niot weinig bybracht; zoo droeg hy
een jas van keurig fyn zwart laken, een broek
en vest van dezelfde stof en kleur en een
sneeuwwitton halsdoek.
Zyn gelaat had niets opmerkeiyks; men
aou het goedhartig kunnen genoemd hebben,
ware het niet, dat zyn kleine, zwarte oogen,
die in rustolooze beweging waren, het iets
sluws hadden bygezet.
„Mynheer Morel," zeide de kneoht, „gy waoht
mynheer den graaf?"
Dat zou hem kwaad doen. Het peyohische
spreekt een gezaghebbend woord mee in
de ziekteleer, en vooral voor dezen jongen,
die de ziekenzaal al jaren kent en juist geen
deprimeerende invloeden er bij behoeft.
De te Sche veningen nieuw te
6tichten strafgevangenis voor mannen, dio
voornamelijk bestemd is voor veroordeel
den, wier gezondheidstoestand een speciale
behandeling vereischt, zal gebouwd worden
aan den oostelijken kant van de bestaande
cellulaire gevangenis aan den Pompsta-
tionsweg en aan die inrichting belendend.
Met het oog op de gevangenen, die be
hoefte hebben aan bijzondere verpleging, is
binnen de muren van het nieuwe gebouw ge
rekend op den aanleg van lucht- en wan
delplaatsen voor de afdeeling „onderzoek
op krankzinnigen", idem voor tuberculose
lijders en idem voor ongeschikten voor cel
straf. Verder zijn naast de inrichting groo
te terreinen gereserveerd tot aanleg van
moestuinen voor den arbeid der gevange
nen.
Men schrijft ons uit Amster
dam: Gisteravond bad een moordaanslag
uit jaloerschheid plaats in de Paleisstraat.
Tegen tien uren kwam een jongmensch het
aldaar nabij den Dam gevestigde
melksalon binnen, en loste een revolver
schot op de achter de toonbank staande
winkeljuffrouw. Het schot trof haar even
wel niet. Daar keerdo het jongemensoh het
vuurwapen tegen zichzelf, doch ook dit
maal raakte hu niet. In het Binnengast
huis bleek toch bij onderzoek, dat hij
slechts flauw was gevallen, doch van een
schotwond was niets te bemerken. Naar
ons werd medegedeeld moet do juffrouw
een brief ontvangen hebben, waarin zij
met den dood werd bedreigd, wanneer zij
de liefde van haar tegenwoordigen aanran
der bleef versmaden. Doze, een ongeveer
25-jarig jonkman, bevindt zich thans in
hechtenis.
Men schrijft uit Winters wij k
aan de „Arnh. Ot.":
De trein, die gistermiddag om twaalf uren
naar Zutphen vertrok, had bij de halte Wak
ken een klein oponthoud wegens een zeer
eigenaardige oorzaak. Toen de portiers bij de
halte dichtgeslagen waren, sprong ineens een
varken van 300 pond uit den wagen. Het
geheelo treinpersoneel was nu in de weer
om het dier te vangen. Dit ging echter niet
zoo gemakkelijk. Nadat door machinist, sto
ker, conducteurs en nog eenige anderen een
wedloop was gehouden in het vangen, ge
lukte het het dier naar zijn plaats terug .te
brengen.
Werd in den loop van den zomer
bij Scherpenisse de zeedijk van den calaini-
teuzen polder door een inzinking ernstig
getroffen, thans is weder opeens over 70 M.
lengte een verzakking voorgekomen op een
andere plaats. De verzakking is van zeer
ernstigen aard, daar do inzinking tot op dc
laagwaterlijn plaats had. De noodige maat
regelen moesten natuurlijk direct genomen
worden.
Zakkenrollers tc Londen.
De Londonsche correspondent van „De
Tel." schrijft:
Ik heb onlangs Londen bezoekende landge-
nooten gewaarschuwd, alhier voor de han
dige zakkenrollersbende op hun hoede te
zijn. Hoe noodig dit is, ondervond pas cte
heer Joh. de Liefde, dc bekende uitgever te
Utrecht. Een verslagje van de zitting van
het politicgerecht van Marlborough-street-,
in een der avondbladen, maakt er mij at
tent op.
Voor den magistraat stond terecht een
22-jarig individu en lid van het zakkenrol-
Ie rsgilde. De getuigende agent vertelde,
dat hij bij de fontein op Piccadilly-circus
stond en de omnibussen gadesloeg. Hij zag
den beklaagde, Thomas Locklie, met drie
andere personen, gedurig tusschen en tegen
de menigte dringen, en eensklaps beklaag
de springen achter een heer, die op een mo
torbus stapte en een gouden horlogeketting
zichtbaar droeg. Dc beklaagde wist daarop
beslag te leggen, sprong van den motorbus
af, stak zijn hand in den zak, maar werd
„Neen," gaf deze ten antwoord, „ik wacht
u en ik ben biyde u spoediger gevonden te
hebben, dan ik gedacht had," gaf Morel ten
antwoord; „ik had hier blyven wachten, al
had het ook twee uren en langer geduurd."
„Gy moet my dan wel noodzakeiyk spreken?"
„Ja."
„Ik heb echter weinig tyd; een brief waar
haast by is
„Ik zal u slechts een paar vragen doen en
u dan niet langor ophouden," zeide Morel:
„Ia mynhaer de graaf niet thuis?"
„Ja, h|J is in zyn kabinet."
„Wat doet hy?"
„Hy schrytt."
„Heelt de graaf dezen nacht hier of buitens
huis doorgebracht?"
„Gisteren tegen middernacht ia de graaf
uitgereden, heeft het rytuig teruggezondon en
is dezen morgen met een huurrijtuig terug
gekeerd; hy droeg eeu domino over den arm
en een masker in de hand."
„Dus koerde by van een bal torug?"
„Juist; de koetsier heeft my gezegd, dat
hy gisteren myuheor den graaf naar Frascati
gebracht heeft."
„Ik begryp," zeide Morel, voel beduidend
met hot hoofd knikkende, en zich daarop
weder tot Paul wendende vervolgde hy; „En
mevrouw de gravin?"
„0, ruim een uur geleden," gaf Paul ten
antwoord, „hee.'t er tusschen mynheer den
graaf en mevrouw de gravin eon hevige woor
denwisseling plaats gehad."
„En gy hebt geluisterd?"
„Geluisterd zoozeer niet," gaf Paul met een
veelbeduidend glimlachje ton antwoord, „ge
luisterd zoozeer niet, maar daar ik my in de
aangrenzende kamer bevond, kon ik woord
voor woord verstaan."
onmiddellijk aangegrepen door den agent,
die zijn hand uit den zak rukte en daarme
de het gouden horlogö en ketting, die den
heer Dc Liefde ongeracr i waren gerold. Hij
keek zeer Verbaasd op, toen de agent hem er
op att .it maakte, en zal nu bier nog ge
tuigenis hebben te geveïï.
Men meldt, uit Boedapest: H et
vermoeden bestaat, dat naar Holland is
uitgeweken een Hongaar, die zich hier van
100,000 kronen door wisseling van vaïsch.
bankpapier heeft meester gemaakt. Dc man
is bijzonder groot van gestalte.
De wijnkooper Heinrich
Klein te Landau in do Palts is wegens het
vervalschen van zijn wijn tot zes maanden
gevangenisstraf veroordeeld. Honderdne
gentig voeders wijn ter waarde van 60,000
mk. zijn om uitgegoten te worden, in be
slag genomen. Twee medeplichtigen kregen
twee maanden en veertien dagen gevan
genisstraf.
Ten gevolge van kortslui-
ting is brand ontstaan io de smclterijen
van de garages te Suresncs (Frankrijk),
naast de groote 'automobiel en fabriek van
Darracq. Niettegenstaande dc spoedige
hulp van brandweer en militairen, zijn de
gebouwen geheel vernield. De fabriek kon
met veel moeite beveiligd worden. Dc scha
de bedraagt. 200,000 fr.
Uit Washington wordt be-
richt, dat de cholera te Manilla afneemt.
Woensdag zijn 62 nieuwe gevallen aange
geven, tegen 88 Dinsdag.
Vermoedelijk ten gevolge van het hcer-
schen van cholera daar, zal het voorgeno
men bezoek van de Amerikaansche vloot
aan de Phi lippijnen niet doorgaan. Vol
gens dc Parijsche „Herald" zal in plaats
daarvan een bezoek worden gebracht aan
Noderlandsch-Indië, waarvoor eerst geen
tijd besihikbaar was.
Het Belgische spoor wegbe-
atuur gaat 40,000 aocaciaplanten en 20,000
doornstruiken aankoopen. Die, jonge boom-
kens zullen voorloopig geplant worden in
de gronden, we voor het oogenblik onge
bruikt zijn, langs de spoorlijn van Brussel
naar Antwerpen, te Weerde en aan de sta
tic van Muizen. Later zullen zij dienen voor
de beplanting langsheen de spoorlijnen.
(„H. v A.")
Gisteren is de Amerikaan-
sche schoener „Star of Bengal" los gesla
gen van dc sleepboot en dientengevolge na
bij Coronation Island ter hoogte van Alas
ka gezonken. Van de 137 passagiers zijn
cr 110 verdronken, onder wie 101 koelies.
Men begint in Lancashire t. e
vrcczen, dat de strijd in het katoen vak lang
zal duren, want do kaarders willen voor
loopig niets van een tweede stemming over
de loonsverlaging weten. Als de spinnerijen
nog lang stilstaan, zullen de weverijen
draad tekort komen, en tien duizenden we
vers komen dan op straat.
Prins Eulenburg is, zoo wordt
nader gemeld, recht door naar zijn kasteel
Lichenberg en niet eerst naar zijn huis tc
Berlijn gegaan, omdat men het, wegens zijn
toestand, niet raadzaam achtte, hem, kort na
elkaar, tweemaal tc vervoeren. Volgens een
andore lezing, wilden de dokters hem naar
zijn huis in Berlijn lateui brengen, maar
stond hij cr zelf op, naar Liebenberg te
gaan, omdat hij hoopt daar spoediger op
te zullen knappen.
Donderdagochtend om elf uren kwam een
auto voor bij het kleine uitbouwsel van het
ziekenhuis, waar Eulenburg zijn kamer had.
Twee ziekenverplegers brachten hem op een
berrie naar de auto. Volgens een verslag
gever, die van de overbrenging getuige was,
ziet Eulenburg er slecht uit. hij heeft een
vale gele gelaatskleur, zijn oogen waren door
een zwarten bril beschermd en de grijze
roispet was diep over het voorhoofd getrok
ken. Voorzichtig werd de patiënt in het
voertuig gezet, waarin ook zijn vrouw, een
dokter eu de huismeester Geritz, wiens naam
zoo dikwijls in verband met het proces is
geDoemd, plaats namen. De gordijntjes wer
den toegetrokken, en in de auto werden nog
een paar lichte krukken en een aantal dranlc-
jesflcsschen meegenomen. De prinses bedankte
de verpleegsters hartelijk voor haar goede
zorg en gaf haar mooie bloemen cn een groote
geldsom ten geschenke.
„En waarover was de twist?"
„Mynheer de graaf weigerde standvastig
*yn toestemming te geven tot het huwelyk
van mejuffrouw Thérèse mot zekeren kolonel
Roger. Mevrouw bleef op die echtverbintenis
aandringen en zeide eindeiyk, dat ondanks
do weigering van den graaf het huwelyk toch
voltrokken zou worden, daar mejuffrouw Thó-
rèso over tien dagen meorderjarig zou zyn
en alsdan alle macht van den graaf over
haar zou hebben opgehouden te bestaan."
„Thérèse meerderjarig over tien dagen.
Wolk eou ontdekking l', zeide Morel by zich-
zelven, „en mejuffrouw Thérèse..."
„Ts hedenmorgen met een hofkoets gehaald
geworden, en een uur later teruggekeerd.
Weinig tyds daarna heb ik kolonel Henri
Rogor by de dames aangediend."
„De kolonel Roger te Parys," zeide Morel
by zichzelvon, „drommels, mynheer d'Arezzo,
ik begin voor u bevreesd te worden. Hebt
gy andera mets te zeggen?"
„Neen, mynheer Morel."
„Bedenk u wel, want gy begrypt, dat Ik
myn geld met wegwerp. Ik geef u het dub
bele ven bet loon, hetwelk gy hier ontvangt,
omdat gil my trouw verslag zoudt geven van
alles, wat er in dit huis omgaat. Gy hebt
dus niets vergeten?"
„Niets, mynheer Morel."
„En wie heeft u dien brief gegeven?"
troeg Morel, wiens oog op den brief voor
AmbrosiU8 te Chaillot viel.
f Mevrouw de gravin," gaf Paul ten antwoord.
„Geef hier," zeide Morel.
De bediende aarzelde.
„Mevrouw heeit my vyf franos gegeven
voor de spoedige bezorging."
„En ik geef u tien franos voor nietbezor-
ging," zeide Morel, terwyl hy Paul twee vyf-
ITet beroep van het opeu'baar minisrieii^
tegen de invrijheidstelling van Eulenburg ia
bij het Kaïnmergerieht ontvangen.
Een Berlijnscii correspondentie-bureau deelt
bijzonderheden mede over den plotselinge^
en merkwaardigen omkeer in Eulenburg* toe
stand. Do opheffing van de hechtenis heeft,
zoo heet het, een „verrassende psychologische
uitwerking" op den prins gehad. Hij kwik tg
er schielijk van op, en verzocht den dokters,-
die hem behandelen, met elkaar te over
leggen, of hij in staat zou ziju, uit de „Cha-
riténaar elders overgebracht te worden.
Zij kwamen tot de slotsom, dat het besluit
van de rechtbank zulk een opbeurenden in
vloed op zijn gemoedstoestand had gehad,
dat ook zijn lichamelijke toestand er op ver-:
beterd was cn cr, van geneeskundig stand
punt, geen bedenking meer tegen zijn over*
brenging kon bestaan.
De „Germania'- teekent bij dit bericht
aan: Men zal zich niet mogen verwonderen,
indien deze plotselinge beterschap van den
prins, die ons den vortgen dag nog als een
stervende beschreven werd, bij vele lieden
zeer, zeer eigenaardige cn voor Eulenburg
juist niet vleiende gedachten wekt.
Esainens vrije- cn orde oeleningeu.
Do Minister van Binnenlandsche Zaken
heeft goedgevonden:
lo. te bepalen, dat bet examen ter ver
krijging van de akte van bekwaaanheid
voor huis- en schoolonderwijs in de vrije-
en orde-oefeningen der gymnastiek voor het
jaar 1908 zal aanvangen op 15 October e.k.
en dat de commission, met het afnemen van
dit examen belast, zitting zullen houden
te Breda, Venloo, Rotterdam, Amsterdam,
Deventer eh Groningen
2o. te benoemen o.a. in de commissie:
to Rotterdam: a. tot lid en voorzitter:
D. Boswijk, schoolopziener in het district
Gouda
b. tot leden- A. Flothuis en D. do Plaan,
gyninastiekondorwijzers bij het openbaar la
ger onderwijs to Rotterdam; mejuffrouw
A. Dambrink, gymnastiekonderwijzeres bij
het openbaar lager onderwijs te Rotterdam
mejuffrouw I. de Zwaan gymnastiekon-
derwijzeres aan een open li lagere 6chool
te 's-Gravenhago;
c tot plaatsvervanger van den voorzit
ter, dr J. H. Jennes, schoolopziener in liet
district Rotterdam;
d. tot plaatsvervangende leden: B.-
Nieuw<*nhuis, gymnastiekonderwijzer bij
het openbaar lager onderwijs te Rottrdam;
mejuffrouw E. J. Korthals, te Dordrecht,
leerares aan een hoogere burgerschool te
's-GravenJiage;
te Amsterdam: a. tot lid cn voorzitter, F.
van Rijsens. schoolopziener in het. district
Alkmaar
b. tot leden: J A. 11 Eckhardt en P. C.
van Zuylen, gymnastiekonderwijzers ;-m
openbare lagere scholen te Amsterdam -
juffrouw W. J. Poster, mejuffrouw L W.
Schoor en mejuffrouw F. E. Blauw, gym-
nastiekonderwijzenessen am openbare la
gere scholen te Amsterdam; mejuffrouw A.
P van der Pauwert, onderwijzeres aan een
openbare lagere school te Haarlem.
c. tot plaatsvervanger van den voorzit
ter, G Roodenburch. schoolopziener ïn
het district Haarlem;
d. tot plaatsvervan; "de leden: J. A. van
der Boo:j, onderwijzer aan de Rijkskweek
school voor onderwijzers te Haarlem; me
juffrouw A. Holst, gymnastiekonderwijze-
res aan openbar^ lagere schoren te Am
sterdam
tfcevSia:.
Den laatsten Zondag van September opint
de N. V.-B. het voetbalseizoen. Op dezen,
eersten dag zal slechts „Ajax II" vau de
Leidsche elftallen te spelen hebben, die op
het terrein aan den Rijnsburgerweg het twee
de elftal van ,.R. A. Puit Amsterdam;
zal bestrijden.
Na eerst eenige oefenwedstrijden op
vreemd terrein te hebben gespeeld, n.l. tegen,
„Concordia" (Delft) en een ,,Ajax"-combina-
tie, zal morgen het eerste elftal van „De
Sportman" op eigen terrein een vriendschap
pelijken wedstrijd spelen tegen de „Resident
tie-Voetbal-Vereeniging", spelende in de lstcf
klas Haagschc Voetbalbond.
francs-stukken aanbood, waarop deze niet
zonder eenige aarzeling hem den brief over
handigde.
„Stel u gerust, myn vriend," zeide Morel,
„niet alle brieven, die men aan de post toe
vertrouwt, worden bezorgd; er raken er vele
verloren. Waarom zou ook deze niet verloren
zyn geraakt?" En zonder zich iets hoege
naamd om de tegenwoordigheid van Paul te
bekommeren, brak hy den brief open, las den
ons bekenden inhoud, waarna hy den brief
in den zak stak. „En nu, Paul, dien my aan
by mynhoer den graaf."
Dit zou tevergeefs zyn, mynheer Morel,
daar mynheer de graaf uitdrukkeiyk bevolen
heeft niemand tot hem toe te laten."
„Maar ik moet hem sprekeD," zeide Morel^
Dog heden, op het oogenblik. Zeg hem, dat
ik het ben, die om een kort onderhoud ver
zoek, om hem over een zaak te sprekon, die
geen uitstel ïyden kan."
„Ik zal gaan, mynheer Morel," zeide Paul,
„hoewel Ik u wel by" voorbaat durf verzeke
ren, dat het u niets baten zal."
„Ik volg u," zeide Morel, Paul op den voet
volgende, „want ik moet den graaf spreken
ten koste van wat dan ook."
Toen graaf d'Arezzo de gravm had verla
ten, had hy zich naar zyn vertrekken bege
ven en zich in zyn kabinet opgesloten, na
vooraf den bediende gezogd te hebben, dot hy
door niemand wilde gestoord worden.
(Woi Jt vervolg i
