Ho. 14395,
LEIDSGH BAO-BXjAD, Zaterdag* 12 September.
Anno 1903.
Buitenlandseh Overzicht.
FEUILLETON.
Voor» vrouw en kind.
Financieele Causerie.
Wat dc storm niet kon doen, dat deed 1
jk zon", zoo leert ons de fabel. Dc mantel,
fan de reiziger dichter om zich heen trok,
terwijl Boreas zijn ijskoude winden liet
gaaien, is door Phoebus met zijn liefelijke
lachte winden van hem weggetrokken. Ziet-
'daar een beeld van de fondsenmarkten op
'fc oogenblik. Wat de paniekkoersen van ver
leden winter niet konden bereiken dat is,
bet publiek aan te trekken werd nu vol
bracht door de rijzende prijzen van Augus
tus, de vacantiemaand par excellence. De oude
ondervinding, dat koopjes op zichzelf niet
aantrekkelijk zijn voor den kapitalist over
'fc algemeen, herhaalt zich. De belegger is
oen gezellig dier, dat nooit alleen wenscht
te koopen, een schaap, dat de brug overgaat,
als het zijn medeschapen kan volgen Dat
bij op die manier eerder kans loopt op hooge
prijzen met een huilend kind te blijven zitten,
dan indien hij gekocht had op pauickprij-
zen, geeft hij grif toe, doch hij geeft da«
voorkeur aan zijn eigen zienswijze, hoe wei
nig logisch die ook zij. De gezellige tijden
zijn wcor teruggekomen. De zaken groeien in
omvang en moeten in sommige departementen
reeds aanzienlijke verhoudingen hebben aan
genomen. Uit Londen meldt men dat bij
do laatste liquidatie de belastingkantoren
gewoonweg belegerd werden door een me
nigte „en queue", die stukken op naam
wenschten te laten zegelen met het ad ver-
lorem recht van l/j %- En dat de bedragen
V3n belang waren kan blijken uit het feit,
dat een dezer „transfers" gezegeld was met
850 p.st., waaraan dus een transactie ten
bedrage van 170.000 p.st reëel ten grond
slag lag.
Vooral de markt voor Zuidafrikaansehe
goud- en dianiantwaardeu is levendig en de
prijzen zijn stijgend. Dit departement is
eigenlijk sedert 1905, met korte vleugjes van
intermittent© levendigheid, de wondeplck ge-
jweest van de Londcnsehe beurs. Wat wijlen
President Krüger voorspeld heeft is meer
dan bewaarheid. De oorlog zou in zijn na
weeën oneindig veel meer kosten en oneindig
jveel meer ellende veroorzaken, dan dc strijd
jzelf. Thans schijnt het, dat de straf voor
Engeland's optreden is uitgeboet; niet, dan
nadat de Boeren, zij 't onder Engeland's
vlag, feitelijk zich zelf regeeren. Er zijn
drie redenen waarom Kaffirs rijzen: le. Br
[zal geen verhoogde belasting worden opge-
i aan de mijnindustrie; 2e. de nieuwe
wet op de goudmijmndustrie zal de goed
keuring wegdragen van Johannesburg en 3e.
de arbeidskrachten zullen voldoende zijn. Er
worden steeds opnieuw nieuwe ontdekkingen
gedaan, vooral in 't oostelijke gedeelte van
de „Rand". De productiekosten worden steeds
lager, door toepassing van nieuwe methoden
en de productie zelf is gestadig stijgende.
Vele mijnen, wier erts vroeger, wegens te
laag goudgehalte,, niet loonend exploitabel
[waren, worden thans ter hand genomen, ter
wijl er in de z.g. Deep Levels, nog een
enorme reserve bewaard ligt.
Onze markt wordt voorbereid op dc intro
ductie van de West Rand Consolidated Mines.
Ofschoon deze aandeelen wel met de andere
zullen mecrijzen, als de stemming der Kaf-
firwaarden gunstig blijft, valt het toch te
betreuren, dat men voor onze markt nu juist
weer een artikel bestemt, dat minderwaardig
is en zeker niet onder de leidende soorten kan
gerangschikt worden Intusschen, hij die de
introductie heeft ondernomen (zij geschiedt
door een administratiekantoor, dus anoniem)
j moest rekening houden met smaak en neiging
van ons publick, dat nu eenmaal dol is
op wat goedkoop is of lijkt. Dat verklaart,
waarom men de introductie van marktleiders,
als Rand Mines, East rands, of Goldfields
niet aandurft. Rand Mines noteeren thans 7l/a
pd.st. per 6 shilling share, dat is dus 2900
®/o. In den boomtijd, toen de shares nog 1 p.st.
nominaal groot waren, noteerden zij reeds
80 p.st d. 3200 o/o. Wellicht vraagt men
ons: „Wat zijn nu eigenlijk Rand Mines?" I
Daarom een enkel woord tot toelichting.
Rand Mines zijn eigenlijk een vereenigd
bezit van Zuidafrikaansehe Mijnwaarden.
Do Maatschappij bezit:
1&3.S60 Crown Doepsharos, waardo pd. at, 14.- per share
93 940 Durban - u 2.-
4W.283 Forroira „6V?
122.550 Goldenhuis - 6«< - -
252470 Gier. - - -
311.980 Jumpers ls
657.417 Langlaagto 2^
287.413 Nourse Minos
I 151888 Rose - 4<» - -
Ai deze mijnen betalen groot© dividenden
en bchooren tot de eerste en grootste Maat
schappijen van den Rand.
Het dividend der Rand Mines bedroeg
verleden jaar 130 °,o en over 't eerste half
jaar 1908 90 men rekent, dat ook over
't tweede halfjaar minstens evenveel zal wor
den betaald; in 't geheel dus 180 °,'ot of
9 shilling per share, makende een rende
ment, op huidigen prijs, van 6 Zeker
niet overdreven veel, doch in Rand Mines
bezit men dan ook een aajideel, - dat groote
kansen biedt voor de toekomst, dat te Lon
den, Parijs en Brussel een groote markt
heeft. Doch welke emittent zou het nu aan
durven het speculatieve palet van ons publiek
te streelen met d© introductie van een aan
deel op «n prijs van 2900 En toch
geldt ook op de fondsenmarkten, wat overal
elders van toepassing is: „duurkoop, goed
koop" Men ziet dit trouwens typisch be
waarheid op petroleum terrein in Koninklijke,
op Mijn-gebied in Redjangs. Op de Ameri-
kaansche markt geldt 't zelfde. Het gedobbel
vindt hier plaats in do kleine aandeeltjes,
van hooggeprijsde shares hebben alleeu Uni
ons een markt van ©enigen omvang, hoewel
d© rijzing ook daar 't materiaal schaarsch.ee
maakt. Voor een groot gedeelte is dit na
tuurlijk te wijten aan het prolongatie-
systeem, dat bij 10 o/o surplus, in staat
stelt een 10 X grooter positie te beheerschen
in b.v. Rock Islands, dan in Unions. Het
speculatieve instinct wordt natuurlijk veel
meer geprikkeld door een noteering van 16 o/o,
die naar 100 „kan gaan" dan door eene van
160 o/o, die men naar 250 „praat".
Onze prognose, dat de kleine shares „een
beurt" zouden krijgen, werd in de afgeloopen
week reeds tot werkelijkheid. Met onze aan
beveling van Eries op 25 en Baltimore's bij
97 waren wij zeldzaam gelukkig. Ook Rails,
Rockies, Denvers en Gulven ontvingen ruime
attentie bij opgaande prijzen. Toch ziet de
markt er aan 't einde der week druilig uit
en zou het ons niets verwonderen als wij
eens oen tijdelijke reactie kregen. New-York
heeft blijkbaar de grootste moeite om de
groote shares op te houden en het heeft
er allen schijn van, of men den terugtocht
wilde dekken door met. klein geschut salvo's
te geven. Ook Steels liggen niet zoo gunstig
en 't zelfde geldt van koperwaardenvooral
deze soorteu moeten als windwijzers voor de
richting der markt beschouwd worden, omdat
zij dit ook zijn voor dsn toestand der in
dustrie. De American Locomotive Company,
een Maatschappij, die min of meer analoog
is met do hier bekende Car Foundry, heeft
zich genoodzaakt gezien het dividend op
de gewone aandeelen, tot nu too 1 Yi
per kwartaal bedragende, te passceren.
Met bewonderenswaardige persistentie is
ons publiek doorgegaan met de rijzing te ge
bruiken tot realiseeren. Toch doen zich ken-
teekencn voor, die duiden op een schaarscher
worden van materiaal en tevens op het op
treden van een nieuwe „laag" van specu
lanten, die beginnen te koopen, zoodat de
winstverkoopen in vele gevallen locale con-
trepartio vonden in versche koopers. Het
zou ons niets verwonderen, ons publiek al
lengs, als do reactie werkelijk doorgaat, als
kooper te zien optreden en dat kan nog
wel eens tijdolijk tot stropjes aanleiding ge
ven. Toch blijven wij van meening, dat wij
op den duur veel hoogere prijzen zullen zien.
Op de geldmarkt hebben de verkoopen niet
nagelaten een heilzamen invloed uit te oefe
nen. Do arbitrage heeft druk fonds ver
scheept en de Nederlandsche Bank heeft in
den loop der week 60.000 p.st. in Engelsch
goud binnengekregen zeer tegen haar zin,
want daardoor zijn de wisselkoersen bezig
aan te trekken en doemt goedkoopcr Jgeld
op den achtergrond, wat voor de Bank een
ongewenscht element is. Zij heeft dit intus
schen wijselijk voorzien door op zeer lage
prijzen haar buitenlandsche wissel portefeuille
te versterken, zoodat zij bij stijgende wissel
koersen op dit bezit verdient en tevens de
buitenlandsohe dèvisen in toom kan houden.
Op de locale markt kregen alle Transvaal-
8che waarden een duw opwaarts naar aan
leiding der gunstige gesteldheid voor Kaf
firs in Londen. Indien het de goudmijn
industrie goed gaat, moeten alle onderne
mingen daarvan profiteeren, was de logica,
die aan deze beweging ten grondslag lag.
Aandeelen Ned. Bank voor Zuid-Afrika, Na
tional Bank of South Africa, Baerveldt en
Heyblora wie riep Kiraberley? voeg
den meerdere procenten bij hunne koecsïn.
Ook Transvalia-aandeelen slaken een vuur
werkje af. Als men dit stelletje zoo eens
rangschikt en er do West Rand baby bij
voegt, krijgt men, de Nationale Bank shares
uitgezonderd een treurig beeld, van de
belangen die Nederland in het stamverwante
Zuid-Afuka heeft. Wij zwijgen nu maar
liever van de dooden en laten de Kimberley
interruptie voor rekening van den onbesehei-
dene die ze uitte'
Culturen nauwelijks prijshoudend, als be
gon men zich meer rekenschap te geven van
een in 't verschiet doemenden, minder gun
stige n toestand in de suikercultuur. Petro-
leumwaarden prijshoudend, maar zonder veel
handel, nu het Amerikaansche departement
alle aandacht op zich concentreert. Peruanen
blijven goed gedisponeerd en zijn o. i op
den duur bestemd voor een hooger niveau.
De waarden der Stoom vaart-Maatschap pij
Zeeland genieten den laatsten tijd wat meer
de aandacht. De rijzing grondt zich op liet
betere personenvervoer en op de meer lu
cratieve wijze, waarop het postcontract is ver
nieuwd. De aandeelea JavaChinaJapan-
lijn konden een 15% bij hun koers voegen.
W.
Keizer Wilhelm heeft gisteren eon
aut.omobieltocht door den E 1 z a s gemaakt,
voortdurend gehuldigd door de bevolking.
Allerwegen klokkengelui, eeredames, bloe-
men-aanbiodiug.
De Keizer kwam kort na 4 uur «uren aan
de „Schlucht" aan, genoot van het uitzicht
en keerde na een halfuur weder naar het hotel
„Alten Berg" terug.
De uitnoodiging van de Fransche overheid,
om het Fransche Hohneck te bezoeken, kon
wegens den vergevordorden tijd niet aange
nomen worden.
Om zes uron kwam hij t© Colmar aan en
werd door de voornaamste overheidspersonen
ontvangen.
Tn antwoord op de welkomsttoespraak van
burgemeester Blumenthal to Colmar bij het
aanbieden van den eoredronk, hield de Keizer
eon rede, waarin hij zijn hartelijken dank
uitsprak voor al hetgeen het land hem had
geboden, waardoor de steden, door welke
hij gereden was, hadden getoond hoe ver
heugd zij waren over zijn bezoek.
„Ook deze stad," zoo vervolgde de Keizer,
„heeft evenals dit schoone land zeer moei
lijke dagen gekend; thans echter is het haar
gegeven zich in vrede te kunnen uitbreiden
en ontwikkelen. De vrede zal behouden blij
ven en het land zal blijven groeien en bloeien.
Colmar en Elzas kunnen er verzekerd van
zijn, dat ik hun een warm hart blijf toe
dragen, dat ik steeds aan hen zal denken
en met vreugdo hun ontwikkeling zal ver
volgen. Deze ontwikkeling zal God
dank, plaats hebben onder de bescherming
van den Duitschen rijksadelaar en onder mijn
standaard en, zoo God wil, nooit gestoord
worden."
De Keizer besloot zijn rede met een dronk
op het welzijn van de burgers van Colmar.
Om zeven uren vertrok de Keizer naar
Wildpark.
Het voorloopig onderzoek in de zaak-
A 1 b e r t i, den Deenschen oud minister van
justitie, heeft aan het licht gebracht, dat
er aan de Seelandsche Boerenspaaxbank een
107& millioen kronen weg is. Voor 1.900 000
kronen is er borgtocht. De minister van fi
nanciën heeft geldmcnschen geraadpleegd
wat er gedaan kan worden om erger te voor
komen.
Een Kopenhaagsch bericht maakt melding
van het gerucht, dat de Koning zelf aan
Alberti een millioen kronen heeft voorge
schoten.
Op het eucharistische oongres
te Lon don heeft de aartsbisschop van
Montreal bekend gemaakt dat het volgend
congres in 1910 te Montreal zal gehouden
worden.
Pater Cooksev, een Engelsch R.-K
geestelijke, heeft aan do „Westminster Ga-
zette" gezegd, dat de processie, mor
gen, Zondag, te Londen te houden, stellig
doorgaat „Wij zullen," zeide hij, „den weg
van begin tot einde afzetten met een lijf-
vacht van mannen Er zullen er tusschen
de 15,000 en 20,000 zijnschouder aan
schouder 2ullen zij staan, langs den hoo
ien weg. Natuurlijk zal de politie verant
woordelijk zijn voor het handhaven ved do
orde; onze mannen welen dat; zij hebben
eenvoudig last gekregen, zich op de hun
aangewezen plaatsen op to stellen
Een oud kolonel vraagt in de „Times"
of hot mag, dat officieren van Leger en
vloot, gelijk het plan is, in uniform aan
do processie deelnemen.
De „Times" zegt in cea hoofdartikel, dat
het een misgreep van do bestuurders van
het congres is geweest, om, met overtre
ding van een wet, die niet geacht kan
worden verouderd te zijn, de processie te
houden Maar nu de processie eenmaal zaJ
doogaan, spoort het blad de bevolking aan
haar niet to verstonen
De protestant&che organisatie heeft een
telegram gezonden aan den „home secre
tary", waarin zij onder verwijzing naar de
buitengewoon toegenomen agitatie in Lon
den en do provincie tegen de eucharisti
sche processie op aanstaanden Zondag er
op aandringt, dat verboden zullen worden
de ommegang met de hostie en het ver-
toonen van de kerkelijke plechtgewaden in
de straten, terwijl zij het „Homo office"
aansprakelijk stelt voor mogelijke rustver
storingen.
In wèionderrichto kringen te W oenen
hecht men groote beteekema aan do aanwe
zigheid van keizer Frans Jozef te Boeda
pest. Er zou n.l. niet alleen een beslissing
vallen ten opzichte van de Hongaarsche
kiesreclithervorming, maar ook in de mili
tair© kwestie. De Rongaarscko minister van
binnenlandsche zaken, graaf Andrassy, heeft
n.l., zooals aan de „Voss. Ztg.'" wordt me
degedeeld, niet cén voorstel tot hervorming
van het kiesrecht, maar een geheel© reeks
ontwerpen aan den Keizer voorgelegd. De
Kossutk-partij is er bijzonder op gesteld,
dat de Kroon aan het eexste hervormings
plan baar voorloopige goedkeuring hecht;
geschiedt zulks, dan is cLe partij bereid zioh
zeer to gemoet komend to betoonen ten op
zichte van de wenschen van de Kroon id de
militaire kwestie.
Donderdagmiddag is te Boedapest een ge
meenschap pclijke minister-conferentie ge
houden, ter vaststelling van de onderwer
pen, die aan het oordeel der delagaties zul
len worden onderworpen. Met het cog op do
op J5 September beginnende zittingen vaci
den Landdag werd besloten de delegatie-
vergaderingen kort na 25 Sept. te doen aan
vangen. De gemeenschappelijke minister van
financien, baron von Burian, schetste do
indrukken, door hem in Bosnië opgedaan,
en verklaarde tevens, dat reeds binnenkort
zou worden begonnen met een geleidelijke
bevordering van grondwettige toestanden
in de bezette provincies.
Max Falk, een der meest beteekenende
en meest geziene liberale staatslieden van
Hongarije, ia overleden,
Max Faïx was 7 October 1828 te Pest ge
boren. Ka in zijn jeugd te hebben gestreden
voor het horstel der Hongaarsche grondwet
en daarvoor gevangenschap te hebben ge
dragen, werkte hij, als hoofdredacteur van
dc „Pester Lloyd" krachtig voor het tot- j
stand-komen van den „Ausgleich" van 1867.
Sedert 1869 was j-.j iid van het Hongaarsche
parlement, waar hij tot do schitterendste
redenaars behoorde. Eveneens was hij ja
renlang rapporteur over do bcgrooting van
buitenlandsche zaken in dc delegaties, en
daar golden zijn rapporten als meesterstuk
ken, wegens zijn doorzicht in de buitenland
scho politiek.
In 1866 werd Falk, op aanbeveling van
Deak, belast met de taak, keizerin Elisa
beth in te wijden in de Hongaarsche taai
en letterkunde.
Duitschland verliest Ln Max Falk een
warm vriend, een trouw voorstander eD ver
dediger van het bondgenootschap
Volgens een mededeeling uit St.-Peters-
j burg aan don Matin" gelooft men aldaar
I in gewoonlijk goed ingelichte kringen, dat
J tot de reis van den T sa a r naar Italië zoo
I goed als besloten is.
Eerst zou do Tsaar koning Eduard: gaan
bezoeken, vervolgens president Fallièree,
ter wijl-hij op zijn verdefo reis aan verschil
lende vorsten o.a. keizer Franz Jozef een
booosk zou brengen.
Daarna zou te Napola eon ontmoeting
plaat-s hebben tusschen hem en koning
Victor Emmanuel. Met het jacht Stan-
dart" zou dan d'e Tsaritza te Napels ko
men, ten einde gezamenlijk met haar go-
maal de terugreis to aanvaarden.
Aan den Matin" wordt uit T anger
gemeld, dat daar het bericht is ontvangen,
dat Mtougui tusschen 3 en 5 september in
de buurt van Marakesj aan een leger van
Moulay Haf id een zware nederlaag zou
hebben toegebracht.
Verpleging van krankzinnige
misdadiger*.
Het „Weekblad van het Recht" schrijft,
naar aanleiding var: het. gebeurde me/
Frans Rosier:
„Vermoedelijk en natuurlijlk volkomen
terecht, zal het gestichtsbestuur wel het
uiterste doen om een nieuwe ontsnapping
onmogelijk te maken. Daartoe zal het noo-
dig zijn ook de allergeringste vrijheid van
beweging aan Rosier te onthouden. Hij
zal zijn cel niet meer verlaten. Levenslange
afzondering zal het lot moeten zijn van
den ongclukkigon, nog betrekkelijk jongen
man. De maatschappelijke veiligheid
eischt het; het zal niet aaiders mogelijk
zijn. Toch doet die waarschijnliike toe
komst de vraag bij ons rijzen: zou, indien
voor de verpleging van krankzinnige mis
dadigers ten onzent beter ware gezorgd,
niet een andere verpleging mogelijk zijn
waardoor de maatschappelijke veiligheid
nog beter ware verzekerd cn aan do
eischon der humaniteit wat meer zou kun
nen worden voldaan? Er ligt, zoo schreven
wij in W. 8338 in verband met de aanhou
ding van Rosier na- zijn vorige ontsnap
ping, er ligt in dien strijd van één tegen
velen iets tragisch, dat onwillekeurig
treft. Onze indruk van toen is door het
thans gebeurde Dog versterkt. Rosier stelt
bet probleem van do verpleging der krank
zinnige misdadigers opnieuw aan de ordo."
Ifit den Raad van Rotterdam.
In den Rotterdamschen gemeenteraad
werd gisteren zeer lang gedebatteerd over
het afwijzend praeadvies om aan de Ned..
Vereeniging tot Afschaffing van Alcohol
houdende dranken een subsidie uit de ge
meentekas te geven, een afwijzing die uit
sluitend op het in de statuten omschrevea
doel gebaseerd was, waaruit bleek, dat mee
wil wettelijk verbod vaD bereiding en im
port vaD alcoholhoudende dranken. Het
ging, meenden B. en Ws., niet aan om sub
sidie aan een vereeniging to geven, die voor
nemens is een aantal bloeiende industrieën,
wa-ara-an velen werkzaam zijn. te vernieti
gen.
De gevraagde subsidie gaf nog tot oen
scherp debat aanleiding tusschen de so-1
ciaal-democraten en den heer Diemer (Ann
tir.), die het subsidie wilde weigeren om-"
dat de vereeniging niot neutraal is, zich
eveneens uitgesproten heeft voor algemeen
kiesrecht en is „afgegleden" naar de S -D..
A.-P.
Dit lie. de voorzitter voor hetgeen bet"
was. Voor hem waren de statuten mass ge-
ben d" Wilde men die statuten ver and e-
De heer SpiekmanDat doen ze nooit
De Voorzitter: Dan zal de R-otterdamsohö
Raad waarschijnlijk ook nimmer 6ubsiditj
kunnen verstrekken.
De heer Spiekman: Daarop had men ooK
in het geheel niet gerekend
De Voorzitter: Waarom dan het adres
Heeft men van te voren er niet op gorej
kend, dan getuigt dit adres van weinig eer
bied voor een lichaam als de Rotterdam-
sohe Raad en blijft, niet anders over, daa
onmiddellijk over t** gaan do órde va-
den dag.
Aldus geschicddi
16)
„Ik hob de medaillons verkocht en or
tachtig francs voor bekomen," gaf Jozof ten
antwoord; ,,de prijs is niet onbillijk en de
goudsmid heeft eerlijk met mij gehandeld,
want al had hij mij ook veel minder gebo
den, toch zou ik zijn aanbod hebben moeten
aannemen, daar de nood zoo dringend is
dat aan geen weigering te denken viel.
Maar Vrat zie ik, dat k/iffertjc daar 1" riep
hij, eensklaps de cassette gewaar wordende,
welke do Napolitaan, die zich nog Bteeds in
zijn schuilhoek bevond had achtergelaten
i,aan wien behoort dat?"
„Inderdaad," zeide Geneviève, die nu
ook hot kistje bemerkte en verbleekt© op
het zien van dat voorwerp, hetwelk haar
weder aan haar gesprek met den vreemde
ling herinnerde, „tijdens uw afwezigheid,
Jozef, heeft hier een vreemdeling eenige
oogenblikken vertoefd, om voor het onweer
te schuilen, en heeft, zooals ik thans bo-
Dwrk, zijn koffertje achtergelaten."
„Maar dit moet u niet doen ontstellen,"
zaïde Jozef, ,,gij beeft- on zijt verbleekt
even alsof hot een wondergroot onheil was,
die vreemdeling zijn koffertje vergetoo
heeft; stel u gerust, hij zal spoedig terug
komen om het to halen; ik hoop echter,
da Htij zulks spoedig doet, zeer spoedig."
„O neen, neen!" riep Geneviève, doch
eensklaps bedwingende, zeide zij:
«Waarom juist zoo spoodig, mijn vriend?"
«Rat zal ik u ZOo aanstonds zeggen,
Geneviève," hernam Jozef; „maar zacht eens,"
viel hy zichzelf ln de rede, „op de koperen
plaat van het koffertje staat iets gekrabbeld,
misschien wel de naam on do woonplaats
van den eigenaar, wy zouden hem in dat
geval het kistje kunnen toezendenlees eens,
Geneviève."
Geneviève las den naam „Luidgi."
„Luidgi, anders met, geen woonplaat#
„Niets anders dan de naam."
„Luidgi," herhaalde Jozel nogmaals, dat
kan de naam van een Franschman niet
zijn, waarschyniyk van een Italiaan; wat
kunnen de meDSchen toch onverstandig
handelen, om by hun naam ook niet hun
woonplaats te voegen, dan weet men ten
minste waar men do goederen kan heen
zenden, die zy achterlaten; doch stol u ge
rust, zoodra de vreemdeling zyn koffertje
mist, zal hy het komen terughalen. Laat
ons thans op de medaillons terugkomen; ik
heb ze dan verkocht, on zooals ik u zeide
tot een goeden prys; maar uw en my'n
haarlok, Geneviève, die sy bevatten, hob
lk er uit genomon. Zio, de uwe is my en
de myne is u veel waard, en dat weten die
kooplieden in goud en zilver niet; daarom
heb ik zo bewaard, en er oenig geld aan
besteed," on hy toonde by deze woorden de
beide haarlokken, in lood gevat, zooals zy
zulks vroeger iu goud geweest waren.
„Goede Jozef," zeide Geneviève, haar
echtgenoot omhelzende, „o, thans zyn my
deze medaillons meer waard dan vroeger de
gouden."
„En zie," vervolgde hy met kinderiyke
eenvoudighold, „wat er op den achterkant
gegraveerd atoud, heb lk ook hierop laten
graveeren: „Aan Jozef Tlbout, myn echt-
genoot, en op dit; „Aan Geneviève, myn
vrouw"; dat alles kostte tyd om ln orde
te brengen, en vandaar, dat het zoo laat
werd eer ik terugkwam. Wy hebben thans
geld, Geneviève," vervolgde hy na eemgo
oogenblikken. Hy zweeg eensklaps stil, en
viel op een stoel neder, terwyi hy zyn gelaat
met beide banden bedekte.
„Welnu, Jozefl"
Hy trok Geneviève op zyn knie. „Zoo
deed ik je altyd neerzitten als ik je iets
gewichtigs te zeggen had, maar dan was het
altyd het een of ander geluk, altyd iets
vroolyks en nu, nu is het iets droevigs
Weet gy waartoe ik het geld, nadat onze
schulden betaald zullen wezen, bestemd heb?
Tot reisgeld."
„Tot reisgeld 1" riep Qenovièvo verwonderd.
„Ja, ja," zeide Jozef Tibout somber, „ja,
wy kunnen hier niet langer biyven, Gene
viève; thans jyden wy armoede, woldra
zouden wy gebrek ïyden; want vergeet niet,
dat de medaillons de laatste voorwerpen
waren, die wy verkoopen konden. Hier is
voor mij niets moer te verdienen, aan het
bebouwon van myn Jand valt niet te den
ken, zoo lang de oorlog duurt. Wat toch
baat het to ploegen en te zaaien, wanneer
men zyn vruchten door don vyand ziet
rooven of vernielen? En wanneer zal de
oorlog een einde nomen? Myn besluit staat
vast: wy moeten het dorp, deze woning,
waai in wy beiden opgevoed werden en
zooveel gelukkige dagon sleten, vaarwel
zeggen; dat zal my hier zeer doen en jou
gewis ook," zeide hy, zyn hand styf tegen
zyn hart drukkende, „maar het moet, Gene
viève, het moet."
„En waarheen?"
„Waarheen, ja, daaraan heb ik nog niet
gedacht. Maar dat is ook minder, ik ben
jong, gezond en sterkde werold staat dus
geheel en al voor my open, en het zal my
met moeilyk vallen, verre van het tooneel
dos oorlogs verwyderd, voor vrouw en kind
te zorgen.
Wellicht gaan wy naar Farya," vervolgde
Jozef Tibout; „men heofc my wonderen van
die stad verhaald, en daar leven zoo vele
duizenden, dat het ook ons niet moeilyk val
len zal daar het noodige te verdienen; een
sterk en gehard man, heeft men mjj gezegd,
behoeft te Parys niet ledig iond te loopen;
hy kan wator dragen en hout hakken, en
men heeft my verzekerd, dat er zelfs water
dragers zyn geweest, die ryk geworden zyn;
daarby komr," vervolgde Jozef, die opge
ruimd werd by het bouwen der luchtkastes-
len, waaraan hy zich overgaf; daarby komt,
Geneviève, dat gy borduren, naaien en vreet
lk wat al meer, zoo uitmuntend verstaat, dat
de vrouwen eu meisjes het u hier bonyden.
01 gy zult work vinden, en als de goedo
God ons zogent, en wy eenig vermogen byeen
vergaard hebben, dan kesren wy herwaarts
terug uaar deze woning, waarvan het ons
bang valt te schelden."
„Jozefl Wy zullen immers niet van elkan
der gaan," zeide Geneviève, „en wat raakt
ons dan bet overige?'
„Gy hebt geiyk, Geneviève, en daarenboven
zal de verandering van plaats gewis gunstig
op de kleine Tliórèse werken en
„Ja, ja," riep Geneviève, „o, hieraan had
ik niet eens gedacht; ja wy moeten gaan."
Doch zich eensklaps bedwingende, zeide zy
„M ar 'Jhó.èse is gezond en sterk, of zoudb
gy meeneu, dat ons kind ziek was?" vroeg
zy, van angst trillende, dat Jozef, den toe
stand, waarin het kind zich bevond en dien zy
voor hom zoigvuidig geheim hield, gei aden had
„Ziek, neen, zeer zeker met, maai toch e9u
weinig zwak," was het geruststellend ant
woord van Jozef, die na deze kleine uitweidiDg
aldus vervolgde: „Ik heb roeds sedert eeniger
tyd myn best gedaan, om het huisje te ver»
koopen; maar niemand wil er eenig bod vooi
doen, zoolang de oorlog duurt; en dit niet
zouder reden, daar niets ons waarborgt, dat
het den een of anderen tyd niet door dec
vyand ln brand gestoken of verwoest zal wor
den. Ik zal den sleutel aan Andró toevertrouw
won, hy is myn vriend en een eeriyk man*
mocht de vrede herstold zyn en wy hier weder
ons brood kunnen vinden, dan keeren wy
naar ons eigendom terug, of wy geven André
last om woning en land te verkoopen, en
ons de opbrengst er van toe te zenden.Vindt
gy dat alles goed, Geneviève? Want, ziet gyc
zonder uw goedkeuring wil ik niets doen."
„O, uitmuntend, en wanneer zullen wQ
vertrekken
„Zoo spoedig mogeiyk, indien gy wilt,"
zeide Jozef.
„Ja, zoo spoodig mogelyk," herhaalde Ge
neviève. „Morgen, heden nog, indien het zyn
moot. O, hy mocht eens terugkomen," voegde
zy er in stilte by, „de man met dien onheil
spollenden blik."
„Geneviève, hoo goed doet my hetgoeu gtë
daar zegt," zeido Jozef; „o, thana voel
myn hait van een zwaren last ontheven, m"
gy alles weet, nu ik je alles gezegd heb eE
gy zoo gereedelyk toestemt. Ach, gy zyt eest
ongel, Geneviève; gy lenigt de smart, die ïte
gevoel iryu geboorteplaats te moeten verlaten,
want overal, waar ik met je zal wezen, zal
het my wèl zyn." En mot ruwe harteiykhoil?
drukte hy zyn vrouw aan de borst.
(Wordt vervolgd.)
