ijSTo. 1484*. IiBIDSOH JS&terdag* 18 Juli. Am@ 1908. I Brieven van een Leidsnaar. Gemengd Nieuws. SCHETSEN UIT DE RECHTZAAL. CCXXX1V. ■Er is, om ecns meb ecTl Datijnschc spreuk «[beginnen, rumor in casa" onder do bc- ]Bgt,in°gbetalcnde burgerij in onze goede stad van loeiden, nu do aanslagbiljetten voor de Jimast.^lijke directe belasting of hoofdclijken HiDslag weder worden thuisbezorgd. Het percentage voor 190S was verhoogd tot ruim ■vrf procent, men had het reeds een en an dermaal in de kranten gelezen; maar dat dringt niet zoo tot den mensch door, als nnecr men zijn eigen belastingbiljet tnuis 'ijgt, waarop in vette cijfers het bedrag at uitgedrukt, dat men zolf betalen loet. En als men dat getal dan voor zich /iet aan. 'fc rekenen gaat: verleden jaar van iolke 100 belastbaar inkomen f 4.25 en di aal f 5-03 dan wil bij velen dat sommc-je g niet uitkomen. Zoo heb ik dezer dagen mcnschcn ont- fcoet, die met het aanslagbiljet in don bin- nzak liepen en, beduimeld door het kec- n en nog eens keeren, het mij lieten zien, et de vraag er bij, boe het dan toch ko- kan, dat ze zooveel meer naar den gc- ieente-ontvanger moeten brengen dan ver- icn jaar. „Maar, mijn goeje menschen, lie weten toch dat het percentage met im driekwart omhoog gegaan is?" Zeker dat wisten ze, doch zoo kwamen ze [èr nog niet. 't Was veel hooger. F.n dan stak ik mijn vrager de hand toe t een „daarmee feliciteer ik je, want dan je inkomen vermeerderd en dat is een fe licitatie waard!" Maar dan moest jo die lui eens hebben jhoord. ,,'t Inkomen grooter en dat in de in tijd nu een mensch al zoo moet ploete- en om te blijven, die hij is. Hoe komen zo er ij." Ik vertelde hun, dat het belastbaar inko- n der gemeente ondanks do omstandig- id, dat er één dc gemeente verlaten had, ct een inkomen, dat op ruim een ton werd. jpaald, nog een paar ton hooger is dan et vorig jaar. Daarin zullen verschillende personen een andeel hebben, en zoo is het te verklaren, '*at menigeen niet alleen percentsgewijs ïaar ook naar het grooter inkomen hooger 9 aangeslagen. Wij weten wel niet precies hoe de kohic- l!«n tot stand komen, maar nu de vrij aan zienlijke stijging samenvalt met de aan stelling van den nieuwen ambtenaar, die !c;. i /enaardigen titel van controleur van !;p11 tebolastingcn draagt, is de vcrondcr- t. Mg zeker niet te gewaagd, dat dit '.cl ijk zijn werk is. menschen met wien ik er over sprak, jiicc aden dat zoo'n man, die puurvreemu .t Hilversum is ovorgekomen, moeilijk ver de financieelo omstandigheden der ■ideaaars kon oordeclon. IIij heeft echter zijn raadslieden oncicr oicnschen die meer ingeburgerd zijn op xeretario ook en de man, wiens hoofd- erk het is, bestudeert natuurlijk de aan- -ften en kan, in verband daarmede een jnacler onderzoek instellen. Ik weet althans, llafc hij heel wat personen bij zich heeft 'ontboden en met hen de aangiften heelt esproken. Daarbij komen onder strikte 'iieimhouding do finesses van de zaak te berde en wellicht dat, naar aanleiding van zoodanig onderhoud, de aangevers zelf |woleen8 tot do overtuiging worden ge bracht, dat zij ec-n hooger inkomen hebben, dan door hen is opgogoven. Zoodanig ge val word mij althans medegedeeld. De man, die een zaak drijft, ging er heen in do meening, dat hij een eerlijke aangifte had gedaan en nadat de controleur er mot hem over gesproken liad, wist hij, dat het met f 300 zou worden verhoogd en hij kon er niets tegen hebben Uit dc gesprekken, die ik boven weergaf en die ook anderen wel zullen hebben ge hoord, blijkt echter wel, dat niet alle ver hoogden er zoo overdenken. Dc vrees is geopperd, dat juist de kleine man en de middenstanders den invloed van het werken van dezen ambtenaar zouden ondervinden. De hooger aangeslagenen zou hij min der goed aankunnen en aandurven. Ik hoop dat de ervaring het anders zal iee- ren en dat heb zal blijken, dat bij zonder aanzien des persoons er naar zal cu kan streven iedor burger naar dc mate van zijn vermogen in de algemcenc lasten te doon bijdragen. Want waarlijk als men het bekende „belastingboekje" eens doorbla dert, dan ziet men er nog al eons cijfers die zonder onbillijk te worden, wel wat konden worden opgevoerd. En wie to hoog aangeslagen is, staat immers do weg open eorst bij den gemeen teraad en later bij Gedeputeerde Staten er verhaal op to zoeken. Wij mogen, wat het bclastingbctalen be treft, nu niet tot de meest gezegende steden behooren; op menig ander gebied laat Leiden in den laatsten tijd van zich hooren op een wijze, dat wij Leidenaars er trotsch op kun nen zijn, en waar ik boven een schaduwkant van het Lcidsche burgerschap liet zien, daar mag ik ook niet nalaten op* ecu blinkende lichtzijde te wijzen, of wordt in verband met een grootsche ontdekking van een onzer hoogleeraren Leiden niet genoemd overal waar geleerden wonen cn de wetenschap) wordt gediend? Prof. Kamerlingh Onne3, onze Kamcrlingh Onnes, heeft het helium vloeibaar gemaakt en zoo do eer verworven, dat dc reeks der gasverdichtingen door een Neder lander geopend ook door een Nederlander is gesloten. Hij heeft liet resultaat mogen be reiken, zoo lange reeks van jareu door hem met onvermoeibare hardnekkigheid nage streefd. Ik breng uit naam van mijn medeburgers den vriendclijken, nobclen geleerde, wiens omgang en leven ons leert, dat eenvoud niet alleen het kenmerk van het ware, maar ook van de ware geleerdheid is, daarvoor mijn nederige huldo. Nog op iets anders, dat ons aangenaam stemt en Leiden tot eer strekt, wil ik in dezen brief wijzen. Wij hebben pas kunnen lezen, dat dc diaconie der Ncderlandsch Hervormde gemeente alhier de stichting „Voordorp" te Leiderdorp als een toevluchtsoord en opvoe dingsgesticht voor arme verwaarloosde kin deren, heeft aangekocht. Zij had aan het legaat, door wijlen mr. Cock haar toegemaakt, moeilijk een betere bestemming kunnen geven. Als straks de stichting, die thans nog voor arme Haag- sche kinderen een vriendelijk en goed tehuis aanbiedt, door de diaconio is overgenomen en voor Leidsche kleinen, die de ouderlijke zorg moeten ontberen, omdat dc vader cu do moeder deze verwaarloozen, is ingericht, hoop ik cr nog eens op terug te komen. Thans wilde ik met een enkel woord daar van gewag inaken als iets, waarin wij Lei denaars ons van harte mogen verheugen en do diakenen er dank voor zeggend. Mogen ze door dezo stichting velen tot een zegen zijn! Zoo kan ik dezen brief, op ccnigszins somberen toon ingezet, in een opgewekten toonaard eindigen. Waarlijk, medeburgers in Leiden, waar wij zoo kunnen wijzen op grootc en goede dingen in ons midden, daar mogen wij niet klagen, al moeten wij een beetje meer in de algemeeno lasten bijdragen als op sommigo andere plaatsen het geval is. Een enkel wetsartikel dat een meer regel matige verdeeling der lasten over het geheele land bepaalt, kan daarin verandering bren gen, maar wat onze Staat aan geestelijke goederen en aan liefdadige instellingen bezit, kan ons niet worden ontnomen. Uit verschillen cl o deelen van Frankrijk komen berichten van onweers buien, die veel schade teweegbrachten aan den oogst en ook vele ongelukken veroor zaakten. In Touraine moesten het de vruehtboo- men ontgolden, terwijl do hagel in Béziers over een oppervlakte van ongeveer 60CO hectaren dc druiven van de stokken sloeg, zoodat ongeveer 600.000 hectoliters wijn minder in dc kelders zullen komen. De wijnbouwers waren dan ook zoo terneerge slagen, dat het feest van den 14en Juli in de door de ramp getroffen dorpen niet werd gevierd. Do heelo oogst op do velden langs de Viannc is door het water meegesleurd. Op versch.ilLende plaatsen in het land werden ongeveer 20 personen door den blik sem getroffen. Er heeft gisteren te Par ij s ccn Fransche stemrechtvrouw terecht ge staan, een zekere mevrouw Pelleticr, doc tores in de medicijnen. Zij heeft, aan het hoofd van een groopje dames, druk ge manifesteerd in verschilcnde stembureau s te Parijs bij de gemeenteraadsverkiezingen van 10 Mei 1.1. Tegengehouden door een politieagent op het oogenblik dat zij met haar volgelingen ecu stembureau wilde binnendringen, is mevrouw Pellctier kwaad geworden cn hcoft met ecu wille- keurigen steen een willekeurige ruit in gegooid. Zij is gisteren wegens die daad veroordeeld tot 16 frank boete, voorwaarde- lijk. Op de vraag, waarom ze dio ruit had in gegooid antwoordde zij, dat zij daarmede aan do vrouwen het eerste lesje had willen geven in do revolutionaire wetenschap. Volgons rnedodeelingen in Engelsclie bladen heerscht er tegenwoordig in San-Francisoo oen waar schrikbewind. Bijna dagelijks komen cr do ernstigste misdaden voor, waarvan do bedrijvers on gestraft blijven; gemaskerde bandieten gaan des avonds op straatroof uit en alleen in Juni werden meer dan twintig personen vermoord. Daarbij komt clan nog, dat ten gevolge van de heorschcnde ellende ook het aantal zelfmoorden zeer groot is. Dezer dagen heeft een misdaad plaats gehad, die alle andere in do schaduw stelt. Toon hebbou n.l. eonige schurken, die ru zie hadden met den eigenaar van een drank huis, dit huis door middel van dynamiet in de lucht laten springen. Do herbergier, diens vrouw en dochter, en een tweejarig kind van con buurman kwamen bij deze aanslag om, terwijl vier andere personen ernstig gewond worden. Do onploffing, die zoo hevig was dat iu do buurt alle ruiten werden gebroken wekte een waro paniek onder de bevolking van de wijk, waarin het vernielde huis was gelegen. Do oud-minister Etienne ge kwetst. De oud-minister van oorlog, Eugènc Etienne, afgevaardigde voor Oran en vice-president der Kamer van afgevaar- digdon, maakte Woensdag, zooals reeds ge meld is, met zijn vrouw een automobiel- tochtje in hot 0ran-departcment. Toen zij door do gemeente Monantle-Pin tuften, keek de chauffeur even om naar een kip, die onder do wielen was terecht gekomeu. Hij liet daarbij het stuur los, waarop dc automobiel van het midden van den weg togen een heuveltje optornde, ten gc- volgo waarvan de wagen geheel werd ver nield. De heer cn mevrouw Etienne wer den zwaar gekwetst. De oud-minister, wien tweo ribben werden ingedrukt, klaagde over inwencligo pijn, terwijl de toestand van zijn cc-btgcnoote ook vrij ernstig moet zijn, evenals die van den chauffeur. Do gekwetsten zijn naar het kasteel Mo- nant vervoerd. Uit N i e u w-Y ork komt thans hot bericht, dat ook in do Vereenigde Sta ten het weer is omgesJagcn. Het tijdvak van hevige hitte, dat ongeveer een maand lang heeft aangehouden, is Woensdag af gebroken door een geweldig onweder, waarbij zware regens vielen cn op enkele plaatsen door hagelslag greote schade werd aangericht. Het onweer woedde vooral hevig in Nicuw- York cn omgeving. Twee personen werden hier door den bliksem gedood, terwijl acht menschen gewond werden. Verschillende gebouwen werden door den bliksem ge troffen. Bij Philadelphia is hst buitenverblijf van den heer Elkins door den bliksem getroffen hst gebouw brandde geheel en al uit. Slechts weinig kon worden gered. Eergisteren kwamen te. Nieuw-York nog vijf sterfgevallen en veertig ziektegevallen ten gevolge van dc hitte voor. Te Le Trcport, een badplaats aan het Kanaal, zijn gisteren twee badgas ten weggedreven. Toen de badmeester op zijn hoorn blies om de zwemmers te waar schuwen, was het al to laat. Zij konden niet terugkceren. Do reddingsboot moest oogenbiikkelijk in zee gaan, maar bleek niet in orde te zijn. Een geoefend zwem mer poogde de weggedreven badgasten uit him positie te redden. Hij worstelde zich door de branding heen, maar werd toen zelf' meegesleurd door de wilde strooming. Ten slotte gelukte het de menigto, de red dingsboot naar de zee te sleepen. De boot kwam nog juist bijtijds om den redder te redden. Do twee badgasten waren verlo ren. Een lijk is reeds aan het strand ge spoeld; wat cr van den ander geworden is, weet men niet. De menschen, die van het strand het ongeluk hadden gevolgd, wa ren diep verontwaardigd over den treurï- gen toestand der reddingsmiddelen. De me nigte trok in optocht naar het gemeente huis, waar een adres van protest is afgc- rcikt, voorzien van meer dan vijfhonderd handtcekeningen. Ullmo, do Fransche landver rader, is naar het eiland Ré vervoerd, dicht bij de Fransche kust. Heden zal hij naar Guyana vertrekken. De Engelscho sohatkist trekt ruim 1.203,000 aan successierechten van de nalatenschap van den scheepsbouwer Lithgow te Glasgow, die ruim 12,000.003 heeft nagelaten. DoDreadnought, nicthetnieu- we grootc linieschip, maar het oude linie schip 3e klas, groot 10,820 ton is voor af braak verkocht cn bracht 2-3,000 pd.st. op; het linieschip 3o klas Orontes, groot 6910 ton, 17.550 pd.st. Het linieschip le klas Collingwood is voor 19,000 opgehouden D e ,,W est minster Gazette" van gisteren bevat een verhaal van haar Kaapstadsohen correspondent To Durban zou men den 22en Juni toonen wat de brandweer vermag. Een huis werd op gezet en met petroleum begoten, en drie kinde ren tweo jongen van 9 cn 7, de kinde ren van een hoofdman van de brandweer, cn een jongen van 8, de ccnige zoon van een spuitgast werden er in gebracht: die zouden volgens de regelen der kunst ge red worden Door een misverstand werd het gebouw even te vroeg in brand gesto ken. En de drie kinderen /.ijn erbij omge komen Tweo sprongen cr uit het raam cn werden door den val gedood, het derde verbrandde. Uit Quebec wordt gemeld: Een groote boschbrand vernielt de streek van. St.-Laurent, in de provincie Quebec. Twee dorpen met houtzagerijen zijn verdwenen. Een trein met 26 waggons is vernield te Carmel. Een andere trein moest 36 uren wachten om do 30 mijlen bosch, dio in vlammen stonden, door te kunnen. In do Alpen is b ij het beklim- men van de Haknen een Duitsch officier verongelukt. Het gezelschap was zonder gids. Bij Bram ham, in liet Engel- sche graafschap Yorkshire, reden twee auto's op een kruispunt tegen elkaar. Een verpleegster, die in een der auto's zat, werd gedood cn een andere dame gewond. Gedood werd ook een wielrijder, die vlak achter een der auto's reed en, toen deze door tfo botsing plotseling tot staan kwam, met zijn •hoofd met zoo'n kracht tegen den houten achterwand van de auto stootte, dat het er een gat in sloeg. De man was op slag dood. Zondag 1.1. is aan dc zeekust te Brighton (V. St.) een luchtschipper met zijn ballon in zee gevallen van een hoogte van circa 300 meter. Het ongeluk was een gevolg van het spring' n van liet ballon-hul sel. Gelukkig geschiedde de gasontsnapping tamelijk langzaam, zoodat de snelheid van den val binnen zekere grenzen bleef. Toon de luchtschippcr werd opgeviseht, bleek het, dat hij ongedeerd was. Te Hornscy, Engeland, i se en golieel gezin vergiftigd, en een oude vrouw gestorven, door het. eten van garnalen. Do dokter stelde ptomaïne-vergiftiging vast-. Eerst dacht men dat vleesch in blik do schuld had, vooral omdat er in 'net gezin wa ren die geen garnalen hadden gegeten en toch ziek waren goworden. Voor den rech ter getuigde dc huisdokter, dat waaneer de, vrouw des huizes de vergiftigde garna len had aangeraakt en daarna voor leden van het gezin brood gesneden, zij op dio manier de vergiftiging kon overgebracht hebben. De garnalen waren, volgeDs den vischhandclaar, van Vlissingcn gekomen, cn volkomen versch toen hij ze. kocht-. Een amb tenaar van den geneeskundigen dienst ge tuigde voor den rechter, dat de vergiftiging best van buiten af op de gezonde garnalen kon zijn overgebracht. De gezworenen be slisten boudweg in dien zin. De dood van de oude dame was het gevolg van ptomaï ne-vergiftiging, veroorzaakt door garnalen, die besmet waren geworden „door andere oorzaken dan die in de garnalen zelf ver rijzen". De verkooper van dc garnalen kreeg geen verwijt tc hooren. Er is oproer geweest in de ge vangenis te Woroncsj (Rusland). Een aan tal gevangenen poogde te ontsnappen. Zij werden na een gevecht met de wachters ont wapend. Yier gevangenen zijn gedood en cén gewond. Geen gevangene is er in geslaagd te ontvluchten. Een Fr ansch sohi p dc ,,P rc s ï- dent Félix Faurc" leed schipbreuk bij eon der eilanden ten zuiden van N icuw-Zceland. De opvarenden, ten getale van 22, leefden zeven weken on dit eiland van de door het bestuur van Nieuw-Zeelaud daar voor even tueel schipbreukelingen opgeschuurde le vensmiddelen. Dc voorraad raakte evenwel uitgeput cn reeds hadden de schipbreuke lingen alle hoop op redding opgegeven, toen het- Engelsch oorlogsschip Pegasus", hen vond en oppikte. Volgens berichten uit Cata nia is de Etna geducht aan het werken. Dichte rookwolken stijgen uit den krater op. Sterke aardschokken, gepaard met on heilspellend ondcraardseh gerommel, heb ben de bewoners d-r omliggende dorpen verschrikt uit hun huizen gejaagd. De men schen zenden in kerken en op de straat go- beden ten hemel. Heen misdadiger, maar slaclilifljr. „Nou komt er oen uit jou land", stootte üj een collega aan, dLie naast me zat aan de perstafel der Haagsche Rechtbank. „Eenmaal een gezeten landbouwer, is de kerel aan lager wal geraakt, failliet gegaan zoo dom geweest - r» een onnoozcle wijze goederen nar h t faillissement te ont trekken, cn dam\ moot hij nou bloeden. Dat kan je natuurlijk hev»l doen, als je han dig bent, en het wordt honderdmaal gedaan, maar dan moet jo goochemer wezen dan een boor uit Zoeterwou.verzekerde mijn confrater met een sarcauy.sch lacksv Op mijn bulletin stc'4 voor deze zaak 'aangegevon: „bedrieglijk*) bankbreuk" en reeds had ik een aantal bekende personen opgemerkt, die in verband met dezo straf &aak als getuigen waren opgeroepen, wat gevoegd bij het mij meegedeelde, wel in staat was mijn aandacht in hongv. mate tc Bpannen. Vastgehouden en geleid door dc gehelrado dienaren der wet, verscheen aan den ingang ecn lange, magere, jonge man, die ik nog geon dertig gaf. Even dwaalden zijn groote, hollo oogen door de rechtzaal. Toen zij" do blikken van vroegere bekenden, vrienden, bndörgcsohikten ontmoetten, sloeg bij ze Deer, een licht blosje van schaamte voor ■ovfcr zijn vermagerde kaken, hij waggelde caitr do bank der beschuldigden, viel er in Deer en staar do wezenloos voor zich uit. Achttiefi lange weken had dezo aan het rcrijo leven gewende landman, die nog nooit "to voren met politie en justitie in aanra- fcmg is geweest, cn de gevangenis slechts bij kende als een verblijfplaats van boe ven on moordenaars, in voorarrest gezeten Dienig kruisverhoor, waardoor het not van domme, quasio brutale leugens, dat hij om 61 j dekken had geweven, uiteengerafeld Trord en cr eindelijk niets dan do naakte baarheid overbleef: hij had een enkele dor BChuldeisohera uit den faillieten boedel be voorrecht, hij had goederen aan dien boedel ontvreemd. Nis de misdaad tot hem doorgedron gen. Nooit te voren heeft hij de strekking en beteekenis van zijn handelen begrepen. Thans is hij versuft en weet niets meer. Een lange rij van getuigen wordt in de zaak gehoord: de curator, die reeds dade lijk argwaan had gekoesterd, toen hij bij den vroeger voor welvarend gehouden land bouwer „zoo'n armelijk boeltje" vond, en met behulp van den burgemeester der ge meente hora tot do bekentenis had gedwon gen, dat ccn oorijzer, het gouden hoofdsie raad van zijn jonge vrouw, achter den hooiberg diep in den grond was verbor gen en zijn besto meubelen bij buurman stonden; d« burgemeester, die als magis - traatspersoon zijn plicht had moeten doen, maai' toch vóór het zoo ver was, hoewol ook nog jong, de vaderlijke vermaning had doen hooren: „Beken alles, dan zullen wij nog trachten do zaak te schikken", boeren arbeiders, vroeger in dienst van beklaag de, die, ai' pochte hun boer ook nog zoo, het al lan$ hadcVwx begrepen, dat hij er slecht voor.WtfAfci, al had hij hun nog nooit één cent te k^vt gedaan; een directeur van een krediet-instelling, bij wien hij bijwijze van noodschot gepoogd had geld to leenen; eerst 2000 gulden, toen 1000 gulden, om er mco tc stoppen wat nog te stoppen viel, maar wat noodzakelijkerwijs mislukken moest, omdat, wie zoo wrak staat, geen ka pitaalkrachtige borgen kon krijgen, zijn oude vader wat doet een ouder niet voor zijn kind, ook nog, als het op eigen wieken door het loven drijft'! had hem, zooals uit do verklaring van een volgen den getuige, veehandelaar, bleek, nog wil len helpen; maar het gat bleek ook voor den vader, die reeds ee-nigo duizenden aan den jongen heeft besteed, niet meer te stop pen. Zoo moest het failliet komen; in onzen tijd waarlijk geen schande meer. Had hij nu alles maar op zijn beloop ge laten, maar hij had ccn buurman, laatste getuige in dezo zaak, een sluwen ge- wiksten kerel, eenmaal zijn grootste vriend, zijn beschermengel, zoo hot scheen, helaas in werkelijkheid voor hom een engel des yerderfs. Aan dezen onbaatzuchtigen vriend misschien heeft hij cr zoo meer gehad was hij door handelen en kwanselen, waar bij ongetwijfeld onze pochende boer aan het kortste eind trok, vijfhonderd gulden schul dig. Hoe, dat wei-den we op de terechtzit ting niet gewaarmaar toen het begon te spannen in het voorjaar, liet de vriend hem een schuldbekentenis teclcenen, waarvan do datum gesteld werd in November. De vriend wist omtrent die valsche dateering nu geen verklaring te geven. Men had het zóó maar gedaan. Maar nu stonden cr nog twee koeien en drie pinken op stal, tien varkens waren er nog in het hok. Als hij die hem nu eens gaf op afrekening I 't Moest natuurlijk geschie den vóór het gerecht kwam. En het ge schiedde. En er gebeurde nog meer. De beste meu belen uit de pronkkamer, enz., dc trots van do boerin, verhuisden naar den zolder van buurman, die daar nu niets van afwist. Er kwamen nog meer vrienden hem ra den. Wat deed het er toe of de schuldeischers een paar percent minder krogcnl En zoo ging een tuinbank hier, een mestplank daar, een kruiwagen, een paardentuig en een riek weer ergens anders heen, den inhoud van den boedel steeds verminderend. Do dorpsveldwachter, laatste getuige in deze zaak, had dc bewijsstukken dor ver duistering uit de verborgen schuilhoeken bij verschillende dorpsgenooten opgesnord, be halve dc koeien cn varkens en het gouden hoofdsieraad van do boerin, dingen van lut tel waarde. En het blijft nog een vraag of al dezo voorwerpen weder tot hun oorspron- kelijken bezitter zouden zijn teruggekeerd, indien de curator er niet achter ware ge komen. Dc jonge boer, wien hu cn dan door den president werd verzocht op te staan om de getuigenverklaringen te bevestigen of 1e weerleggen, zeide er niets van tc weten, stootte met hokkende stem eenige onsamen hangende woorden uit en zakte telkens we der versuft in de bank der beschuldigden neer. Alleen toen het Openbaar Ministerie met brged gebaar den omvang en de beteekenis van het misdrijf schetste en de onverbidde lijke logica tot het vaststellen der strafbare feiten leidde, kregen de zenuwen de over hand, krampachtige spier trekkingen schok ten door het magere, lange lichaam en de cisch: „ccn jaar gevangenisstraf", door den subst.-officier van justitio met stemverhef fing uitgesproken, viel op den rampzalige neer als een molensteen. In dc pauze had hij naïef aan zijn ver dedigcr gevraagd,,Of hij nog straf zou krijgen, de rechters leken hem zoo goed." Toen kwam de verdediger aan het woord. Hij stelde de diagnose van ziju cliënt tevens patiënt. Een domme, onwetende man, vol boeren trots eenmaal, dat hem prikkelde tot blaas kakerij straks tot leugen en bedrog. Sympathiek was deze persoon niet, voor al niet, toen hij tijdens de instructie leu gen op leugen stapeldo, en tooh voorwerp van groot medelijden. Hij, de geestelijk-minderwaardige, waar van een na-bloedverwant krankzinnig werd, zelf in zijn jeugd aan kanker lij dend, was tegen den moeilijken levensstrijd niet opgewassen. Do waarde van het geld kendo hij niet, baatzuchtige vrienden en raadslieden profiteerden daarvan, spcculee- rond op zijn demmo ijdelheid, en eindelijk, in schulden gestoken, geen uitweg meer wetend, en van strenge begripprn van recht en eerlijkheid geen besef hebbend, liet hij door diezelfde vriendjes zich over halen tot het kwaad, waardoor hij tot aan den rand van het verderf werd gebracht. Als paardenvliegen op een dood lichaam zijn de begeerigc dorpsgenooten op den arme neergestreken; iedor heeft getracht wat van hem to halen, cn hij, wetende, dat hem loch alios ontnomen zou worden, doch niet beseffende, dat hij in strijd met de wet handelde, heeft toegelaten, dat men hem plunderde, sommigen, vreezende niet door dc mazen der wet heen tc kunnen sluipen, hebben hun buit later weer prijs gegeven, niet alzoo zijn sluwe buurman, die wel wist, dat niet hij, maar zijn slacht offer er door vallen zoude. Maar het oorijzer dan, heeft hij dit niet op eigen initiatief verduisterd? Misschien ja, maar dan strekt hot hem tot eer. Ecu' schipbreukeling tracht te redden, wat te redden valt; hij, do schipbreukeling in do maatschappij, wilde althans het hoofdsie raad van ziju jongo vrouw, als een deel vau den bruidsschat meegenomen uit baars ouders huis, haar trots en haar begeerte, niet voor hemzelf, maar voor haar bewo* ren. Hij heeft ook dit onhandig gedaan, zoo* als de geheele opzet van zijn \e duistering dom en onnoozel is. Duizenden worden in dj ix'er n dag voor* komende faillieten onttrekken, maar heb wordt handig gedaan, handiger naarmate het bedrag grooter is, en dan blijven de bo* drijvers, die met bewustheid handelen, vrij- loopen, en het is meestal geen gchbm, dat de gefailleerde beter van z'jn faillissement is geworden. Deze man geen misdadiger, maar slacht offer is totaal geruïneerd, beladen met dd schande van het gevangenisschap, dat hem,' den vrijen landman, z. lfs in d- lange weken van het voorarrest lichamelijk en geeste lijk ondermijnt heeft. Al stelt gij hem onmiddellijk in vrijheid, aldus de advocaat, dan nog hetft hij zwaar genoeg geboet. Ik geloof dat de verdediger do diagnoses juist had gesteld. Deze man is geen misdadiger, dien wè hebben tc verachten en te vreezen, het. is da zwakke broed r, voor wien we mot deernis vervuld moeten zijn. En als hij straks mog' dc straftijd korf duren terugkeert tot zijn vrouw en kiri^- deren, en het leven opnieuw moet begin!-1 ren, laten wij dan niet met steenen naar hem werpen, maar hem bijstaan en helpen' naar ons beste vermogen. Wie staat, zie toe, dat hij niet valleWe' mogen sterker zijn dan hij, ernstiger het' leven opvatten, strenger beglippen hob be 15 van eerlijkheid en recht, meer adel vajï karakter bezitten, ook aan de sterkston onder ons past tie verzuchting: „Klein ié onze boot en groot des levens Oceaan''.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1908 | | pagina 15