N®. 14803
Diusdae J3Ö IMCei»
A°. 1908.
(§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
Onder onze Vroede Vaderen.
FEUILLETON.
Een Zonderling.
IEIDSCH
T) A ItRT, A T)
PRIJS DEZER COURANT:
r oor Leiden per week 0 Oente; per 8 maanden 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 1.30.
Franco per post 1 I I 1.66.
PRIJS DER ADYERTENTTEN:
Van 16 regels /1.05. Iedere regel meer f 0.174. Grootere letters naar
plaatsruimte. - Kleine edvertentiën van 30 woorden 40 Oents contant; elk
tiental woorden meer 10 Oents. Yoor het incasseeren wordt/"0.05 berekend.
UISDKUWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden,
Gezien art. 8, 1ste alinea, der Hinder
wet;
Brengen bij dezo ter algcracone kennis,
dat door hen vergunning is verleend aan
do firma Wed. T. J. BOTS, cn rechtverkrij
genden tot het uitbreiden van haar meelfa
briek aan het Utrechtsche Jaagpad No. lb,
kad- bekend in sectio M. No. 2-107 door het
plaatsen cn in-wcrking-stelleu van een elec
tromotor van 40 P.J"., ter vervanging van
den bestaanden gasmotor van 25 P-K. voor
het drijven vaD graanmolens.
En geschiedt hiervan openbar© kennis
geving door plaatsing in hot ,,Lcidsch
Dagblad".
Burgemeester en Wethouders voornoemd:
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, den 26sten Mei 1908.
Ons vermoeden, Zaterdag uitgesproken,
dat het voorstel tot goedkeuring van de
concept-overeenkomst met clo provincie
Zuid-Holland, inzake dc oprichting van
een afdecling jeugdige idioten, de reden zou
zijn tot deze ongewone oproeping ter ver
gadering, is juist k-bleken. God. Staten wil
len deze zaak, liefst nog in dc Zomerverga
dering van de Staten aan de orde stellen
cn dan gedoogde de goedkeuring der veror
dening geen vertraging. Dc lieer Pcra
kreeg dit ten antwoord, toen hij op uitstel
aandrong. Hij kon zich nog altijd moeilijk
vereenigen met de wijze, waarop de zaak is
opgezet. Nu luidden we dc voorzitter her
innerde er later aan, het uicb meer over
ieu opzet.
En ware het debat nog maar frisch en
nitticr ercwcest! Maar ook de kwaliteit stak
niet uit, zooals dc gchccle discussie over
dtze quacstic van een zekere loomheid ge
tuigde.
jl". heer Pcra had li. t vooral tegen alinea,
twee van artikel 5, waarin wordt gezegd,
dat de patiënten naar medisch-psychiatri-
Bche inzichten zullen verpleegd worden. Dat
lijkt hem te voorbarig gesproken. Het tcr-
roin is zoo nieuw, idioten zijn zoo ver
schillend van krankzinnigen, zoodat het
nog allesbehalve vaststaat dat deze behan
delingsmethode zal moeten worden gevolgd.
En dan staat hem de clausule over het on
derwijs zelf ook niet aan. Men spreekt van
vakporsoneel, maar de menschen, die het
onderricht geven, zullen zichzelf nog in het
werk voor dat werk moeten vormen.
D voorzitter antwoordde, dat de medic!
nu eenmaal het wel eens zijn over de be
handeling van idioten en de heer Pera
staat dus vrijwel op een verlaten standpunt.
Hoe zou men het ook niet? Idioten zijn
er altijd geweest en idiotengestichten ook
rcc'i lang!
De lieer Roem wilde ook een opmerking
maken over de onderwijs-clausul© in art. 5,
doch de voorzitter interronipeerdo, dat juist
die zinsnede ook door B. en Ws. was aan
gevochten en voorgesteld haar te verande
ren. Do buurman van den heer Pcra, de
heer Zwiers, naderde deze, waar hij meende
dat men bij de uitvoering inzake het onder
wijs in conflict kwam met den opzet. Er
was een kleine post voor onderwijs uitge
trokken, voor louter schoolonderwijs reeds
karig, en nu wil men vakonderwijs en gods
dienstonderwijs bovendieu. Hij kleine
oorzaken hebben soms grootc gevolgen
kon daarom zijn stem aan liet geheel niet
geven.
De heer Meulcman zette in een dooclnuch-
tcr spcechje dc breed uitgemeten bezwaren
in den hoek. Van de 100 idioten, die cr
hoogstens geplaatst zullen worden, zijn
hoogstens een vierde deel, d. i. 25 geschikt
voor ceuig onderwijs. Behalve een onderwij
zer, die het schoolonderwijs geeft, kan de
tuinman, de metselaar en dc timmerman,
aan Endegeest" verbonden, het elementair
vakonderwijs geven, zooals de aan dit ge
sticht verbonden geestelijke liet godsdienst
onderwijs.
De lieer Roem was nog niet gerust. Zul
len dc in vele gevallen gebrekkig lichame
lijk ontwikkelde kinderen ook niet ortho-
paedistisch moeten worden behandeld? En
wie zal dat doen?
Men ziet het, de hecrcn hebben de zaak
wel in dc lengte, in de breedte cn in do
diepte bekeken.
Ook de heer Fokker deed nog een duit in
hefc zakje. Dat vakonderwijs" van den
heor Meuleman heeft iets van Fröbelonder
wijs, n is niets meer en Ged. Staten zou
den zich wel tegen diens opvatting verzet
ten. vreesde hij.
Oc voorzitter wees er op, dat in andere
gestichten precies eender onderwijs wordt,
p-eeeven en de heer Meuleman vroeg den
heer Fokker eens op den man af tc zeggen
wat hij dan wel verstaat onder vakonder
wijs aan idioten De clausule is ontworpen
door een Inspecteur, die deze vakterm -n
heeft, gekozen, doch die het goed vindt dat
het onderwijs hier gegeven wordt als in
Udenhout en 's-Heerenloo.
De heer Vergouwen wilde eens heel po
litiek" doen, door nl. in de redactie van
B. en Ws. voor School- en Vakonderwijs j
eenvoudig te lezen „Onderwijs", waarop de
heer Fockema Andrea© opmerkte dat dan
godsdienstonderwijs ook zou komen te ver
vallen.
De heer Vergouwen houdt heeren Ged.
Staten voor wel wat al te naïef, als hij in
ernst heeft gemeend, dat' zij zich op deze
wijze zouden laten beetnemen.
De voorzitter gaf dan ook in overweging
op dit voorstel niet in tc gaan; men zou op
onoverkomelijke moeilijkheden stuiten: m.
a. w. Ged. Staten zouden cr geen genoegen
ine© nomen.
De heer Vergouwen liet het d- nkbecld
dan ook spoedig varen en hiermede eindig
de het idioten-ondcrwijs-debafc, dat zeker
op den buitenstaander geen bijzonder ver-
heffenden indruk heeft gemaakt.
Dc voorzitter wilde de verordening in
stemming brengen, maar de heer Fokker
had nog een vraag en wol naar aanleiding
van de kosten van overbrengen van patiën
ten, zoo noodig naar hot Ziekenhuis of an
dere inrichtingen. Zouden deze kosten voor
rekening van de gemeente komen? Dc Voor
zitter meende, dat dit niet zoo'n vaart zal
loooen. De zieken worden in het gesticht
zelf verpleegd en zelfs geopereerd.
Toen rocgcn dc heeren Pera en Zwiers
stemming en de verordening werd met 23
tegen 2 stemmen, die van deze beide hee
ren, aangenomen. Wordt dc zaak nu ook
in de Zomerzitting van de Staten behan
deld, dan is er kans dat in het najaar nog
met den bouw kan word n aangevangen.
Vooraf ging eenige discussie over het ver
zoek van het Hoofdbestuur der Regelings-
commissi© van het XXXste Ned. Taal- cn
Letterkundig Congres, om do gemeente te
doen deelnemen in het Waarborgfonds, ter
bestrijding van de kosten van ontvangst dor
congresleden tot een bedrag van 2000, dat
zelf nog een onaangenaam kantje kreeg.
Het pracadvies van B. cn Ws. luidde ge
heel ten gunsto van het verzoek. Dit Col
lege mconde, dat het belang en do eer van
de gemeente meebrachten, dat door den ge
meenteraad het vollo bodrag werd gegeven,
opdat men de congressisten op onbekrom
pen wijze cn hunner waardig kon ontvan
gen.
Door don heor Sijtsma was op dit voor-
stol ingediend een amendement, waarin
werd voorgesteld dat do gemeente voor een
gelijk bedrag in het Waarborgfonds deolnc-
me, als door do particulieren gezamenlijk
wordt deelgenomen, evenwel slechts tot een
maximum van f 1500. Met de Regclings-
commissie cn B. en Ws. ©rkende hij, dat het
hebben van zulke congressen van direct en
misschien ook van indirect bolang voor cto
gemeente is, en dat do stad aan haar eigon
eer verplicht is de congresbezockers een
waardige ontvangst te bereiden- Maar daar
voor te zorgen ligt in do eerste plaats op
den weg van do mannen, die het initiatief
tot de uitnoodiging namen, en van dat deel
der burgerij, dat belang heeft bij hot con
gres of daarin bijzonder belangstelt. Eerst
nadat liet particulier initiatief had gespro
ken, had men tot do gemeente moeten ko
men Nu dit met geschild is, moet de ge
meente hot particulier initiatief prikkelen,
cn dit zal geschieden door zijn voorstel.
Do Regelings-Commissie zegt in een cir
culaire, behalve een bodrag van f 1500, dat
aan contribution binnen komt, nog noodig
te hebben een kleine f 3000- Geeft de ge
meente daaraaD reeds dadelijk 2000, dan
blijft cr voor de burgerij weinig meer to
doen over. Volgt men zijn stelsel, dan komt
het bodrag or even good, maar meer uit dc
bourzon van particulieren. Wij kunnen wel
gemakkelijk royaal zijn, maar de gemeenle-
financién zijn toch wel van dien aard dat
men ook op de kleintjes moot passen,
meende hij.
Do Voorzitter wildo do voordracht van
B. en Ws. met in den breede verdedigen.
Hij gevoelde, waar bij als ecre-voorzitter
van de Regelings-Commissie mui of meer
partij in deze zaak is, daarbij in een eenigs-
zins moeilijke positie te verkeeren. B. cn
Ws. echter meenden dat, waar reeds eerder
bij zulke gelegenheden subsidie was verleend,
er nu ook niet op te moeten afdingen. Er
kon ook nog weder van terug komen, zooals
bij vorige gelegenheden. De gemeente be
hoort bovendien op royale wijze op te tre
den. Als de commissie, die de kaart van de
stad kent, zegt dit bedrag noodig tc heb
ben, dan moet de Raad dit votcercu, cn het
maakt geen gelukkigen indruk wanneer een
lid van den Raad daarop wil afdingen.
Dc heer Fokker, hoewel hij mooilijk met
het amendement kon meegaan, meende dat
het niet aanging om, zooals de Voorzitter
deed, een lid van den Raad het recht te be
twisten een afwijkend voorstel te doen. Wij
vertegenwoordigen hier de burgerij, niet
het Congresbestuur.
Ook de heer Sijtorna cischtc voor zich het
recht op, en acht het zelfs zijn plicht voor
tc stollen wat hij in het belang der gemeente
noodig aeht. Hij oordeelde het standpunt
om tc geven wat een particuliere commissie,
al staat zij ook nog zoo hoog, noodig acht,
gevaarlijk. Gesteld eens, de Commissie acht
te een zoodanig vorstelijk onthaal noodig dat
de gemeente 5000 mo;st bijpassen. Zou
men dan ook 'nog zoo redeucercn Hij hield
vol dat het particulier initiatief moet voor
gaan.
Do heer Fookema Androac erkende dal
het een moeilijke zaak is togen een subsi
die-aanvrage als deze op te komen. Het
doel, waarvoor het geld gevraagd wordt, ls
nuttig; de personen, die het vragen, zijn
respectabel en volkomen vertrouwbaar.
Als hij cr zioh dus tcgeu verklaart geldt
dit niet voor deze subsidie in het bijzon-
dor. Men moet lret aanvragen van zulke
bijdragen niet te (gemakkelijk maken ca
het negatief standpunt, dat B. en Ws. in
nemen. aoht. hij gevaarlijk, het komt hem
voor dat het standpunt van den Sijtsma
volkomen correct is. Wij moeten als Raad
de koorden dor beurs vasthouden en niet
een Commissie laten beschikken over ge
meen tofio a noi én.
D© voorzitter sprak or zijn verwondering
over uit dat do heer Fockcma Andrcae het
amendement van don heer Sijtsma rationeel
vond. Hij had, gelet op do vroegere hou
ding, gedacht, dat hij even stork tcgea
diens amendement zou zijn, als togen het
voorstel van B. en Ws. immers des hecrcn
Fockeina Andreae's raeemng is, dat derge
lijke zaken geheel op particulier initiatief
moeten steunen. Maar nu hij aan do zij
de van den heer Sijtsma stond wilde hij hem
gelijk met de andere heeren bestrijden. Hij
wees er nog eens op, dat or goede gronden
bestaan voor do aanvraag van 2000 en
dat men niet mot minder kan volstaan en
meende dat na goed voorgaan der gemeen
te particulieren wel zullen volgen.
Do heer Fockcma Andrcae, toonde zicih
belccdigd, doordat de Voorzitter hem in
strijd had trachten to brengen met vroegeri'
geuit© gevoelens. ,,Het. gebeurt in den
laatston tijd meer" zoo zcide hij ,,dat
u mij op sarcastisohen toon in tegenspraak
met mijn v«rieden tracht t© brengen. In
dien het weer plaats heeft, zal ik u moe
ten verzoeken daarvoor bewijzen aan te
voeren. Ik ben, wat dit punt aangaat, nog
niet van opinie veranderd cn heb daar ran
in mijn sprrk.cn geen bewijs gigeven."
De Voorzitter had wellicht gedacht aan
zijn bonding ten opzichte van bet. Rem
brandt-monument, doch dit gevaJ is iets
geheel anders, betoogde hij.
De Voorzitter zeide, zich met bewust te
zijn op saroastische wijoo zich te nebben
uitgelaten, modit dit toch het geval wezen
dan doet hij gaarno amend© honorable.
Hiermede was dit „incidentje" golukkig
weer afgedaan
Iiet. amondcment-Rijtsma werd in 1 tem
ming gebracht en met 14 togen 11 stem
men verworpen.
Tegon stemden do heeren Van Hamel,
Kerstens, Korevaar, A. Mulder, Bosch,
Vergouwen, Le Pook*, Rcimeringer, Zaal
berg, Meuleman, De Vries, Bots, Driessen
en B riet-
Vóór de heerenFockcma Andrcae, Sij to
rna, Fokker, Van der Eist, Pera, Roem,
Do Boer, Zwiers, Van Tol. Timp en Vau.
Gruting.
Het eerste punt: Goedkeuring van het
plan voor de uitvoering van eenige werken
aan de prise d'eau van de Loidsche Duiu-
walor-Maatschappij ging er natuurlijk zon
der discussie cn hoofdelijke stemming door.
Onder de ingekomen stukken trok enkel
onze aandacht het adres van de Handels-
bod i enden vereeni ging „Kennis is Macht,"
alhier. Dio Verceniging heeft het jarenlang
voor haar zeer nuttigen handclscursus
met een poover subsidie van 250 gld. moe
ten stellen, doch ziet, zoo langzamerhand
daalt ook op haar ccn milde subsidie-regen
neer. Eerst verhoogde de gemeente haar
bijdrage tot 1260 gld Nu hebben ook dc
ITroviiioie en het Rijk respectievelijk toe
gezegd 375 gld. en 1250 gld., doch beide
naar het syst. vti het boven besproken
amendement onder de voorwaarde, dat do
gemeente met een gelijk bedrag subsi
dieert.
Hot verzoek is nu. dat de gemeente haar
subsidie tot 375 gld. plus 1250 gld., dit is
1625 gulden verhoogt.
B. en Ws. zullen daarover pracadvies.
uitbrengen en wel niet aan den invloed van
den prikkel, door do Hoogere Besturou
aangelegd, kunnen ontkomen.
Enfin, dit zullen wo later zien. Het ver
heugt ons, dat „Kennis is Macht" op c v©
wijzo in staat wordt gestold baar vlcuge
len uit te slaan.
D© subsidicu zijn eerst toegestaan na eet
onderzoek van den inspecteur van het Mid
delbaar Onderwijs en van leden van Ce-
dop. Staten. Wij mogen dus veronderstel
len, dat de inrichting mil den steun waard
Leêdftn, 26 ^ei.
Voor het examen boekhouden, handels-
rekenen, liandelsrccht en administratieve
kennis vanwege de „Vcrecniging van Leera
ren in 't Bekhoudeu te Amsterdam'' zijn ge
slaagd de dames: A. A- Kramp, M. G. An*-
dreae, van Leiden, C. M. van don Ameele,
van Oogstgeest; alsmede de hecrcn; C. A. So-
mcrwil, J. A. Herfst, C. Boom, C. R- J. van
Mantgcm, C. H. Zaayer, allen van Leiden,
en C. Brauckmann, van Voorschoten, leer
lingen van racj. Octavia Parmcnticr, alhier-
Do heer Somerwil is leerling van dc Chris
te) ijko School v. M. U L. O. aan den Stil
len Rijn, thans in het Noordeinde, alhier.
Aan de verceniging afdecling Leiden
van de verceniging tot steun van verwaar
loosden en gevallenen, voorzitter prof. dr
H. Oort, secretaris do heer J. A. M. A.
Grondhout, is de Koninklijke goedkeuring
verleend.
Aan dc penningmèestcres, mej. E. If.
de Goeje, werd gisteren een som van drie
honderd gulden toegezonden onder letters
H. K-, als schenking aan dc zoo nuttig©
Leidsoh© verceniging.
De regcliugs-commissie voor den twee
den nat. scherm wedstrijd, deelt ons mede,
dat deze zal plaats hebben op Zaterdag 20
12)
Daar komt de snél; by is nog voor de
brug. Nu is hy er op. Gauw gaan liggen.
Tellen. De rails zyn nog kouder dan straks.
Ze gaan bibberen, ze schokken. Wat gonst
dat akelig 1 Ik kan hom al zien. Niet kijken.
Zoo meteen ben je aan stukken en brokken.
Als je op 't laatst je hoofd terugtrekt pakt
hy je maar half, dan heb je een pijn, ben je
voor je loven ongelukkig. Jomenlkkie, wat
bibbert do boel! Nu ja of nee nu
later ik smeer hem. Niemand heeft gezien
hoe laf of ik ben.
Rrrrt! Yoorby. Nu kan ik de bloem gerust
van mijn buis gooien; wat een vent ben
ik toch; later, als ik grooter ben, kan ik het
altijd nog doen.
Nog lang tuurde ik op de rails, keek naar
de sterren, luisterde naar het suizen van bet
riet on hot ritselen van do knotwilgen. Mooi
is alles; kon lk maar zeggen hoe mooi. Ik
zou het aan Marielje willen vertellen. Maar
ik weet niemand, die naar me wil hooren.
Voelen die menschen dan niets? Ben ik don
een sentimenteel wurm? Kan me met 6chelen.
Naar huis 1
Langzamerhand ging Marietjo uit m|Jn ge
dachten. 11c zag zo nooit meer. Zy was, geloof
lk, naar eon andere stad gegaan, 't School-
levon ging zyn ouden sleurgang. De school
uren duurden yeel to lang. Huiswerk kreeg
ik veel le veel op. De vacanties waren veel
te kort. Een en ander lil aanmerking genomen,
weid ik een duchtig spypelaar. Soms ver
zuimde ik halve weken. Ala ik dan rond
zwierf op „Endegeest" of op Warmond, leek
alles me veel mooier dan op gewone tyden.
Als het snikheet was, kon je zoo lekker op
jo rug in het gras liggen en naar de wolken
kyken, in de verte zongen vogels, de insecten
gonsden, kapellen lladderden om je hoofd; nu
bulkt© er een koe, dan hinnikte oen paard
heel ver weg hoorde je een boer zingen.
Andere malen ging ik visschen, snoek sti ikken,
In kleine, glasheldere slootjes lag zoo'n snoek
doodstil, net of hy dood was, alloen zyn
vinnen bewogen, vlug; als je niet goed toe
keek, zou je denkon, dat het een stuk hout
was, zoo'n snoek. Toch, als hy hetyzerdraad
van den strik maar even voelt, dan schiet
hy weg, met een gangnu! Heel voor
zichtig zie je dus don strik voorby zyn kieuwen
te schuiven; als je zoover bon, dan is de
snoek bokkie-an, dan sla je maar op. Als de
veldwachter of een koddebeier je snapt, berg
je 1 Eens heb ik maar eens een snoek gestrikt,
oen grooten, omdat ik gespypeld had kon ik
hem niet moe naar huis nemen. Na lang
loven en bieden verkocht ik 'm voor drie
stuivers. Of die vent aan me verdiend heeft l
Om mijn sp ij polen geheim to houden,
moest ik op mijn maandbriofjes knoeien
aan het verzuimcijfer; incest werd ik niet
gesnapt. Eens, het waren toen twee cijfers,
had ik te veel weg moeten schrappen
thuis was ik cr door gerold, maar meneer
kreeg t in do gaten, hield het briefje to
gen liet licht. Ik moest me gaan verant
woorden bij meester. Daar het echter
op één na het laatst© briefje was, ik zou
naar do Hoogere gaan, kwam ik er af met
oen* Jongeman, ik zal me intoonien, de
tijd begint te naderen, (dit was zijn ge
bruikelijk stopzinuetje), anders kneep ik
je tot mosterd; uit mijn oogen
Intusschen was een achterneef uit Ame
rika in Leiden komen wonen op de Witte
Rozcnlaan. Die had zoowat de hecle wereld
gezien. Die. kon vertollen en ccn hond had
hij, ccn l>aas! Als 't beest- op zijn achterste
pootcn ging staan, was het een kop grooter
dan ikeen staart had het niet, die was
het kwijt geraakt in een gevecht met een
grauwen beer. Snugger, dat die hond was
on trouw
Ik geloof, dat neef nóg meer van zijn hond
hield dan van zijn vrouw, die nicht kon ook
veel vertolkmdie was in Indic goweefst;
maar die kwamptas op haar praatstoel, als
neef er niet bij was; dan begon ze van geest
verschijningen, prachtig, griezelig; ik kreeg
er de griebcl-de-grouwels van cn wou al
maar meer hooren. Het angstzweet brak me
cr bij uit. Neef vertelde van alles en nog
wat: hoe het in Amerika zóó koud was, dat
zij li snor aan de dekens vast vroor, hoewel
de kachels dag en nacht gloeiend stonden;
hoe dikwerf zijn heelc huis ondergesneeuwd
was, zoodat ze 's morgens zich moesten uit
graven, om niet te stikken. Ruw, dat het
daar in Amerika toeging, vroeger, geen
voorbeeld van, en rijkaards, dat daar wo
nen zij weten soms van gekkigheid niet
wat zij zullen uitvoeren met hun geld. Een
verhaal staat me nog duidelijk voor den
geest. Zoo goed en zoo kwaad als 't gaat zal
ik het navertellen; als ik het niet precies
meer weet, zal ik er wel wat bijmaken, maar
gebeurd is het. Het heeft in de couranten
gestaan en clan zal het toch wel waar zijn
In de buurten clan, waar neef woonde,
was een niet heel groot stadje. Op zekeren
koudon, grijzen wintermorgen kwam daar
heel de boel in rep en roer; cn geen won
der: alle aanplakborden, seluittingvlakteu,
daken, trams cn omnibussen, kortom alles,
wat beplakbaar was, sohrilde op in helle
klcuron. Reuzenletters schreeuwden den
volke een aankondiging toe. 't Was geen
reclame voor H.-O., nog minder voor Tand
water, noch van Levensverzekering of lijk
verbranding, neen! Wat men to. lezen kreeg
bracht alles io beroering.
IHaltHalt.Halt1
John Rockfell, esq., verveelt zich dood,
heeft- het „Spleen", zoekt zich te verstrooien.
Daarom doet hij e.cn beroep op het mensch-
dom, welks ezelachtig© domheid hem over-
bokcud is.
John Ilockfcll, esq., noodigt uit allo bo-
hoeftigen en berooiden of hen, die er den
schijn van willen aannemen, tot een bezoek
aan zijn ondei'grondsclie schatkamers, gelo
gen onder zijn huis, cn wel Donderdag cn
Vrijdag aanstaande
In den kelder, waar de dollars worden
bewaard, in den Dollarkelder, zal men vijf
tig seconden mogen toeven en wegnemen
wat incn kan cn alzoo geborgen zijn voor
den ouden dag; rijk zijn I
Een trap van \ijftig treden geleidt
naar de kelders, c-cu ijzeren deur geeft
toegang tot de schatkamer. Zóó als men
do deur binnenkomt, begint d© eerst© se
conde; bij d© vijftigste moet do deur zijn
tufischcn bezoeker en keldor. Wordt" do
lijdstermijn overschreden (ook maar een
zestigsto seconde*), zoo heeft de bezoeker
alles terug te geven. Het contract is dan
verbroken, dat tijdelijk is aangegaan tus-
°olicn ondergetcekonclo en Wie-maar-wi'
Tegenstribbelen zal niet baten, de noodigc
stevige kerels zullen aanwezig zijn om on
wil! gen mores to loeren.
De deur is Donderdag en Vrijdag ge
opend vanaf twee uren en wordt gesloten
1© 4 uren.
„Johu ItockfeU."
Eerst meendo men, dat alles een flauwe
grap was, maar de bedienden van John
verzekerden, dat allds volle ernst was.
Nu, om do waarheid te zeggen, was nie
mand verwonderd Rockfell, zijn eigen
rijkdom nauwelijks kennend, was altijd
doorgegaan voor een zonderling. AJgemeen
was bekend, dat hij zijn gansctae verrnog- u
onder zijn woning bewaarde, cr op leefde,
zonder te spcculcercn, zonder cr ooit een
cent rente van to hebben getrokken. Mot
niets begonnen, begunstigde do grillige
Fortuna, hem onophoudelijk; voor zichzelf
bijkans met-s noodig hebbende, verdubbel
de on vervicrdubbelde hij zijn kapitaal l««t
hij 50 jaar oud wa-s; toen trok hij zich l -
rug uit het leven en slechts als hij toegaf
aan ccn of andere gril, was zijn naam op al
ler lippen.
Hij bezat kind noch kraai, was uitermate'
scherpzinnig, vrocsclijk met zich zelf inge
nomen en als liet zoo uitviel mcedoogea-
loos wreed. Nu, als hij wilde, dat er we^r
eens over hem werd gesproken, dan kon hij*
zijn doel niet beter bereikt hebben. Het
stadje was in iep en roer en lot laat in den
nacht werd cr geredekaveld over dollars
on nog eens dollars.
Men begon zich reeds te oofenen, zoo
snel mogelijk voorwerpen op te rapen en
weg to bergen do een oefende met stoenen
zoo plat mogelijk, anderen sneden stukken
karton in dollarvorraiemand, die niet
wist wat or aan 't handje wa.%
zou gedacht hebben, verzeild te zijn ge
raakt t© midden van een troep idioten,
aangetast door een grijpmanie 1 Dc cafó's
waren eens zoo iFj4 als anders, Rockfell wai
het onderwerp van allo gesprekken»
(Wordt vervolgd.)
