Wo. 14*7*72. LEÏBSCH DM3LA.D, Zaterdag- 18 April.
Anno 1908.
Onder onze Vroede Vaderen.
FEUILLETON.
Liefde en Trots.
en het fonds voor werkloozen-verzokering.
Hij vroeg of er zelfs wel een oproeping
van eollicitantcn hoeft plaats gehad.
Do Laatste vraag werd door een der
heeren commissieleden beantwoord. De
heer Bots wilde er blijkbaar liever afwe
zen en beduidde den hoer Reimeringer,
de heer Juta, president-commissaris, was
niet aanwezig dat hij maar moest ant
woorden. En deze moest natuurlijk zeggen
dab do oproeping niet had plaata gehad,
want er waren reeds vier sollicitanten, die
zoo goed waren dat men een oproeping
overbodig achtte, een antwoord dat te
recht den Raad allerminst bevredigde en
den heer Aalberse nog eens aanleiding gaf
tot een ironisch bescheid.
Do voorzitter had nog een reglement
voor zich van 1853, waarin wa3 bepaald
dat de oommissie zelf den boekhouder kiest
en die boekhouder heeft later den titel
van directeur gekregen.
Doch hiermede had hij den heer Aalber-
so nog niet uit het veld geslagen. Aange
nomen dat dit zoo is, dan viel dat regle
ment onder do wot op do Arm beduren en
zou volgens art. 4 der wet vóór 1865 moeten
zijn herzien en waar dit niet is geschied,
is dit reglement vervallen. Het kan dus niet
anders of de benoeming is in strijd met
do Gemeentewet.
Do voorzitter bekende, dat hij zich op
het moment niet in staat achtte in de2e
staatsrechterlijke kwestie den vreg te vin
den. Hij verzocht dus in de volgende zit
ting te antwoorden. Misschien dat do heer
Juta, die zoovele jareD in de Stedelijke
Werkinrichting zit, zijn licht ook nog
eens gaat ontsteken.
Wij willen ook wel bekennen dat deze be
noeming on3 eveneens zeer heeft verrast. Ge
steld dat het recht van benoeming inder
daad aan de Commissie toekomt, wnarovcr
wij ons op het oogenblik geen oordeel aan
matigen, dan had men toch beter gehandeld
voor deze gemeente-b'trekking een oproe
ping van sollicitanten te doen. Het heeft nu
al den schijn dat er bevoorrechting heeft
plaats gehad-
Bij de rondvraag heeft de heer Fokker
nog het optreden van de brandweer bii den
jongsten brand ter sprake gebracht, spe
ciaal het niet mogen uitrukken van de spuit
der weesjongens, voor zij worden opgebold,
wat vroeger anders was, en tevens de mis
handeling van den agent Kuiken, n nr
aanleiding, waarvan hij evenals reeds in
dit blad is gedaan er op aandrong dat op
de Haarlemmerstraat de agenten twee aan
twee zouden surveilleer n. Als door zulk
een maatregel er meer politic-agenten moe
ten zijn, zal hij er zich niet tegen verzetten.
De voorzitter nam met genoegen van dezo
laatste verklaring akte, doch hoopte met
het tegenwoordig getal manschappen dc
surveillance, althans op sommige avonden
op deze wijze daar te kunnen doen plaats
hebben. Hij verwachtte daarvan een gunstig
resultaat, zooals dit ook vorkregen is op
den Stationsweg en de Stecnstraat.
En wat dc brandweer betreft, inderdaad
was door den oommandant de order g ge
ven, dat de weesjongens niet mochten uit
rukken voor ze waren opgeroepen en is dit
geschied in overleg met dc Regenten, doch
deze order is in zooverre weder ingetrok
ken dat deze spuit weder op het eerste
alarm mag uitrukken, als het een brand
geldt in dc wijk, waartoe spuit 3 behoort
Dc heer Van der Lip, die als voorzitter
van het College van Regenton er alles van
kan weten, mengde zich ook nog even in
het debat. Heeren Reeenten hadden dezen
maatregel gaarne gewild, omdat het dik
wijls gebeurde dat de weezen des nachts uit
rukten zonder dat het beslist noodig was,
zelfs wel eens op loos alarm, en zoo'n nach
telijke tocht gaf wel eens aanleiding tot kou
vatten en ongesteldheid.
Overigens is zijn ervaring dat het bij
brand niet ordelijk cn geregeld toegaat cn
dat cr veel te veel mcnechcn bij zijn, die
soms elkander in den weg loop on.
De voorzitter meende dat het nu althans
veel beter is dan vroeger, en dat stemmen
wi.i gaarne toe.
Het geldt hier echter ook weer een zaak,
waarbij dc beste stuurlui aan wal staan.
Kunst, letteren, enz.
Do Parij8cho componist, Charles Tourne-
miro geeft in het laatst van deze maand
een reeks concerten, te Amsterdam, Haar
lem, Leiden en Den Haag en zal daarbij
orgelvoordrachten houden, terwijl te Lei
den blijkens advertentie in ons vorig nom-
mer een kamermuzieksoiréc wordt gegeven.
De heer Tournemire, die eenigc jaren go-
ledcn met het gemengd koor der afdeeling
Leiden voor de Maatschappij tot Bevorde
ring der Toonkunst alhier en te 's-Graven-
haga groot suoccs verwierf met zijn koor
werk: ,,le Sang do la Sirënc", is thans be
zig met een nieuwe compositie: ,,le jardin
du Paradis", welke opgedragen wordt aan
bot Leidsoho koor. Dat hij dus aan het koor
een aangename en dankbare herinnering
bewaard hoeft, blijkt hier wel uit. üok
voor het te geven concert doordat or
geen geschikt orgel disponibel is kon hier
niet zooals elders een orgelbespeling wor
den gegeven genieten de koorleden van
het Afdeelingskoor een reductie op den toe
gangsprijs. Het programma voor dit con-
cort bevat andero werken, dan hier eenigo
jaren geleden werden uitgevoerd, behalve
liet piano-trio opus 22, dat thans weder
om wordt ten gohoore gebracht Hierin ver
leent dc bekende cellist Ch. v. Teterdael zijn
medewerking, die eveneons ecnige soli ten
beste zal geven. Nog mogon vermeld wor
den onder do medewerkers: mij. E. Faniël-
la, die als Marguerite in de ..Damnation" de
Faust" in Januari jl. veel bijval verwierf,
en de heer Johan de Veer, eveneens hior tor
stede als bekwaam pianist bekend. Het ge
heel belooft dus een belangrijke avond to
zullen worden.
Rijksmuseum van Oudheden
to Leiden.
De Minister van Binnc-nlancLsche Zaken
brengt ter kennis, dat de zalen in het
Rijksmuseum van Oudheden, bestemd voor
beeldhouwwerken en kleine kunstvoorwer
pen uit Griekenland en Italië, te begin
nen 21 April, voor hot publiek worden
opengesteld.
Daarmedo bs dan bet geheele Museum
voor het publiek toegankelijk.
(„St.-Ct.")
Dc noodzakelijkheid van geneeskundig
onderzoek voor het hu vel ijk wordt door dr.
G. O. Nijhoff, hoogleeraar te Groningen
in een lijvige brochure uiteengez t.
,,Hoc gewenscht het ook in theorie zou
zijn dat iedereen die trouwen wil een ver
klaring zou moeten overleggen van een ge
neesheer, dat geen „g-z indhcidsb zwarea"
tegen het huwelijk bestaan, zoo staan zian
het vervullen van dezen wensch onoverko-
menlijkc praktische bizwaren in don weg."
Dr. Nijhoff denkt dat de gewoonte moge
lijk zou kunnen worden, dat do man aan
de vrouw, dc vrouw aan den man don uit
slag van het onderzoek van den geneesheer
meedeelde, in dien zin, dat do dokter ver
klaarde, dat hij op grond van zijn ge
neeskundig onderzoek den heer X. of me
juffrouw Y. het aang.ian van een huwelijk
wèl of niet had ontraden, of geraden voor-
loopig te wachten."
Deze maatregel lijkt dr. Nijhoff gemak
kelijker te verkrijgen, dan dien, welken
prof. Trcub aanbeveelt.
Prof. H. Treub wil, dat geen huwelijk vol
trokken mag worden, zonder dat beide par
tijen overleggen een ve: klaring van een ge
neeskundig onderzoek, hoogstens 11 dagen
vóór 't huwelijk verricht. Elke verklaring
zou voor gezien moeten geteekend zijn door
do andere partij en door hen, die krachtens
liet Burgerlijk Wetboek toestemming heb
bon te verleenen, en eindelijk door een an
deren geneesheer dan d:>gone, die het onder
zoek gedaan heeft.
Hetgeen Treub wil, zal slechts kunnen
worden verkregen docr een wijziging van
het Burgerlijk Wetboek", zegt dr. Nijhoff
Daarentegen zal met het invoeren van een
eenvoudige cn gemakkelijk toe tc passen
gewoonte als de zijne bedoelt dr. Nij
hoff onmiddellijk kunnen worden begon
nen."
Er stonden op do agenda voor do verga
dering van den gemeenteraad Donderdag
wel 19 punten, doch daarvan was er maar
éón onderwerp, waarover gcdachtenwisse-
ling van betcckonis kon verwacht worden.
Wij hadden dan ook vei wacht, dat men de
geheele agenda in veilige haven had kunnen
jrengen, te meer omdat tegen het laatste
en voornaamste punt, het vourstcl om van
gemeentewege steun to verleenen ter bevor
dering van de verzekering tegen do gelde
lijke gevolgen van klooshcid, geen prin-
cipicelc tegenstand was te wachten on zelfs
niemand pogingen deed om dc beginselen,
waarop het voorstel rust, ernstig aan tc
tasten.
Heb heeft niet zoo mogen zijn. Men is
slechts t o t dc artikclsgewijzo behandeling
kunnen komen, die zullen cr do volgende
weck aan moeten gelooven, en vermoedelijk
wel zonder groote wijziging worden aange
nomen.
Als do heeren hun praatlust een weinig
meer hadden bedwongen had het reeds ge
beurd kunnen zijn.
Maar waar moet hot heen als men de
Raadszaal gaat gebruiken ter bespreking
van strijdvragen als protectie of vrijhandel,
zooals de heer Pcra deed, die het vrijhan
delstelsel als voornaamste oorzaak der
werkloosheid beschouwde cn een sprak over
de voordeelen van beschermendo rechten
zoo uitvoerig, dat de voorzitter, eindelijk
tussehen beide moest komen.
Zie, zei de hij, daarover heb ook ik mijn
meening, maar wij hebben het nu niet over
de oorzaken der werkloosheid, maar over
het verschijnsel.
Do heer Aalberse deed trouwens het be
toog van den h..r Pera geheel to niet door
op Amerika te wijzen, het land van pro
tectie bij uitnemendheid, waar de werkloos
heid nog grooter afmetingen heeft aange
nomen dan in Engeland cn Nederland,
waar men vrijhandel heelt, en dc heer Roem
stolde ter loops tcg -over dc door den heer
Pera genoemde jfers van invoer in het
licht, dat wij andero producten uitvoerden.
Daar bleef het bij. Do heer Fokker min of
meer door den he r Pera uit zijn tent ge
lokt, wist zich gelukkig te bedwingen, doch
beloofde hem te zullen bestrijden als hij in
de gehoorzaal 't z:lfJó wilde bctoogen.
De heer Briét, olie bij do/.e gelegenheid
voor 't eerst ï.ict c n groote rede optrad en
geen slecht figuur maakte, al lijkt hij ons
geen redenaar, bleek nog al soeptiseti go-
iterod tegenover dit voorstel. Hij had wei
nig illusies omtrent do uitwerking van deze
poging. Niet onaardig stelde do voorzitter,
die wel illusies daaromtrent koestert, zïjn
meerdero levensjaren tegenover des heeren
Briëts jeugd, den tijd van illusiën, maar
do heer Br iet heeft ervaringen opgedaan als
secretaris van do Leidscb© Vereeniging tot
bestrijding der Werkloosheid en haar gel
delijke gevolgen. De slechte risico's komen
ftn de goede blijven van verro staan. Bij
wijze van interruptie werd dezen spr. toe
gevoegd, dat dit oorzaken had buiten do
verzekering om gelegen. Ja, stemde hij toe,
er zaten tc groote heeren in het bostuur.
Wij gelooven, dat dit antwoord met. geheel
juist is. De redon is deze, als wij 't wel heb
ben, dat de werklieden en voornamelijk de
georganiseerde werklieden in dezo verzeke
ring niet genoegzaam zijn gekend Men mag
dit kleingeestig noemen, men had er toch
rekening mee te houden.
Doch, hierin komt nu verandering. Het
initiatief moet uitgaan van do georgani-
seerden zei ven en dan eerst helpt de ge
meente. Intusschen, de groote verwachtin
gen, die de voorzitter van dit. pogen schijnt
te koesteren, hebben wij ook niet. Bij bui
tengewone werkloosheid, zooals in den laat
stee v inter en deze zal, vrcczen wij, in
'den volgenden winter al weer even erg
zijn, zal men met dit pogen de kwaal niet
bezworen.
Maar het beginsel juichen wij niettemin
zeer toe en het zaadje, dat op, voorbeeld
van anderen, hier zal geplant worden, zal
naar wij verwachten, groeikracht krijgen
en eenmaal een boom worden cn dan eerst
ID
Graaf Guy boor haar statig den arm,
beklom met haar do treden der hooge dub
bele stoep en geleidde haar in het salon,
waar mevrouw De Montignac met gelaten
heid zat to wachten.
Ziehier uw nieuwe doclucr, moeder,"
zeid^ d'^ graaf op deze wijze Claudo aan
duiden le met welken naam zij mevrouw
De Montignac moest aanspreken.
Met een beval ligo beweging knielde zij
voor dc oude damo neder cn fluisterde:
Ja, hier ben ik, mevrouw; ik dank u,
dat u mij bij u hebt willen nemen."
„Wees welkom, mijn kind," antwoordde
do gravin, haar een kus op het voorhoofd
gevende.
Ontvangst en kus schenen do arme Clau
de wel wat koel toe, en toch waren ze nog
warmer dan met dc gewone manieren van
deze fiere oude dame overeenkwam. Maar
Claude, die vast besloten was moedig to
volharden en allo moeilijkheden te over
winnen, liet niets blijken, en stond op, na
een kus op do gerimpelde hand der oude
dame te hebben gedrukt, die bij zichzel-
ve dacht, dab de kleine goede manieren
scheen te hebben.
„Gij zult wel bchoefto aan rust hebben,"
zoide de graaf, zeer voldaan over dit eer
ste onderhoud.
„Ik zal u naar uw kamers doen geleiden,
die ik hoop, dat u zullen bevallenhet zijn
de vertrekken uwer pleegmoeder."
zullen de vruchten in ruime mate kunnen
worden geplukt.
Hoe echter do heer Briët met Den Haag
voor oogen het Noorsoho stelsel had wil
len prefereeren boven het gewijzigde Gent-
sche van B. en Ws.f verstaan wij niet. Lei
den is Gent niet, zeide hij, maar Leiden
is evenmin te vergelijken mot een Noorsche
stad.
Neen, dan beviel ons beter de sympathie
ke rede van den heer Aalberso, die een wel
verdiende hulde bracht aan B. en Ws. voor
het glashelder praeadvies.
Dc voorzitter aanvaardde dien lof echter
onder dit beding, dat een groot deel zou
worden overgedragen op den samensteller.
Dit woord verheugde ons ook, omdat daar
uit blijkt, dat het geschil van voor eenige
maanden, tusschon voorzitter en secretaris
gerezen, geen aanleiding schijnt te zijn om
elkander niet te waardeeren.
De heer Aalberse is zooals wij trouwens
uit zijn vroegere studiën over dit onder
worp kunnen weten, voor het Gentscho stel
sel. Yan de vakorganisatie moet het initia
tief tot de verzekering uitgaanal dc ande
ro pogingen zijn niet geslaagd en dc heer
Aalberse gelooft dan ook, dat het vervormd
Noorscho stelsel in Den Haag reeds de kie
men van mislukking bij zich draagt.
Dat B. en Ws. met het oog op den toe
stand hier ter stede aan het Gentsche stel
sel eenigc uitbreiding hebb.in gegeven do:>r
ook andere dan vakvercenigingen tot het
fonds toe te laten, daarmede kan hij vrede
hebben.
Wat cr door nog enkele andere sprekers
is gezegd kunnen wij voorbijgaan Alleen
het woord van don heer Roem, dat over de
Raadsleden heen tot burgerij is gericht
om vooral werk, dat gedaan moet worden,
over 't geheel te gaan verdeelen, rnag nog
wel eens voor de zooveelstc maal worden
herhaald. Op het oog nblik zijn or in som
mige vakken handen te kort. Elk roept om
stukadoor, behanger en schilder. Voor ecni
ge weken hielp geen bedelen om werk, en
over eenige weken zal er wel weer stilstand
zijn.
Do voorzitter was in het beantwoorden
van bezwaren en opmerkingen van de de
baters zeer gelukkig, al had hij het ook wei
een beetje korter kunnen maken, maar hij
moest ons inziens het loodje leggen in ficc
debat met den voorzitter der Commissie
voor dc Huishoudelijke verordeningen mr.
Vun der Lip, die er o. i. zeer terecht op
wees, dat bij deze verordeningen die Com
missie moest gehoord wezen. Als men haar
door een loupe had bezien, misschien wel,
meende de voorzitter. Ons dunkt, dat hier
bij geen vergrootglas of welk ander kunst
middel bij to pas komt. Er moet een
systeem, een stelsel bij B. en Ws. zijnan
ders hangt zoo'n Commissie af van dc wil
lekeurige. opvattingen of meeningen vaa
het College van B. cn Ws. of van ambte
naren, die het inspirccrcn.
Do heer Van der Lip heeft het zonder
eenig pogen om mooi be doen weer eens
met zijn gewone scherpheid gezegd, zoodat
wo kunnen verwachten dat de Commissie,
waarvan hij de voorzitter is, in het vervolg
wel recht zal worden gedaan.
Over do verordening zelve zullen we nu
niets meer zeggen, daarvoor is het eerst de
volgende week de tijd.
Van de overige punten hebben slechts en
kele aanleiding tot debat gegeven en uit
dit debat visscben wo slechts enkele gedeel
ten op.
Het voorstel van B. en Ws. om een sub-
sidietje van 50 gulden aan het Schoolmu
seum te geven, wekte zooveel verzet dat de
voorzitter met dc andere leden van het Dag.
Bestuur te rado werd het voorloopig In te
trekken. Het Nederlandsch Schoolmusoum
is ee'n nuttige instelling, dat werd niet ont
kend, maar do heer Roem merkte op, dafc
de rekening het vorig jaar nog sloot met
een batig saldo van ruim 700 gulden De
voorzitter merkte daartegen op, dat men
aan het Museum en zijn werkzaamheden uit-
I breiding wilde geven, zoodat de uitgaven
I grooter zullen worden. Maar waarom dan
j dc subsidie Diet voor 1909 te verleenen1?
zeide de heer Roem. Zulke uitgaven dienen
niet uit de Onvoorziene UitgaveD te worden
bestreden, maar moeten op de begrooting
1 worden aangebracht. Dit vond blijkbaar
„Welk een vriendelijke gedachte van u,"
zeifdo Claude, hem geroerd do hand toe-
stekenee, die hij aannam cn zacht drukte.
Germain kwam binneD op het schellen
van den graaf.
„Wijs de freule haar kamers en zorg,
dat ajj aJlos heeft, wat noodig is," zeide
graaf kortaf.
Do oude dienaar ging Claude voor, de
slcenen trap op cn de gewelfde gangen
door, waar de voetstappen weergalmden
als in de kerk. Hij opende een deur en ging
ter zijde om het jonge meisje voorbij te
laten, terwijl hij onduidelijk eenige woor
den mompelde.
"Verwonderd zag Claude bcm aan, en zij
bemerkte met ontroering tranen in de oogen
van den grijsaard.
„Hebt gij mijn pleegmoeder misschien
gekend?" vroeg zij zacht.
,,Of ik haar gekend hebl Ik hield zoo
veel van haar I Die arme freule Claude.
God hebbo haar ziel 1" stamelde de trou
we knecht.
„Welnu! dan zult gij ter wille van haar
ook van mij houden," antwoordde Cliude
op haar gewone vriendelijke manier.
De goede Germain deed snel de deur
dicht, om zijn aandoening te verbergen, en
Claude bevond, zich alleen Sn het kleine
salon, beschilderd met Watteau-herdertjee,
die fluitspeelden, en herderinnetjes, die
dansten, onvermoeid door alle eeuwen
heen.
Twee portretten glimlachten haar tegen
van beide zijden van den schoorsteen.
Op haar beurt kreeg Claude tra non in do
oogen, toen zij do portretten harer pleeg
ouders daarin herkende, of, beter gezegd,
raadde, en haar hart iwol van dankbaar-
bijval en B. en Ws. hebben uit vrees wel
licht, dat het voorstel zou vallen, het terug
genomen.
Het kwam, om de waarheid te zeg
gen, wel wat heel kleindoenerig voor, zoo'n
drukte te maken voor 60 gulden, waar men
soms met een hamerslag groote bijdragen
voor dit of dat voteert. Het heeft er van
dat wij hier in den Raad van Warmond oi
Voorhout zitten, werd er geroepen.
ilet verzoek van den heer G. van der Wilk
om te verhinderen, dat Boskoopsche boom-
en plantenkwceker8 hier hun veilingen hou
den .joiist een dag vóór en op dezel.de
markt, waar de Leidsche kweekers en bloe
misten markten, vond nog bij 10 van de 25
leden genade ondanks het afwijzend prae
advies van B. cn Ws. en het publieke op
treden van den marktmeester daartegen.
De heer Sijtsma pleitte voor inwilliging,
althans gedeeltelijke inwilliging op grond,
dat het hier een geoorloofde en heilzame
wijze van protectie gold. Ook omdat min
derwaardige plan^ in veiling worden go-
bracht, restanten die tot eisen prijs aan den
man moeten gebracht worden, zag hij er
een soort oneerlijke concurrentie in, waar
aan de gemeentelijke sanctie niet mag wor
den gegeven.
De heeren Fokker en Pera ondersteun
den den eersben spreker, maar do heer
Kcrstens ging er als voorzitter der markt-
commissie tegen in. Als wij dit toestaan,
komen straks weer anderen, mcendo hijde
handel moet vrij blijven. Ook de voorzitter
bevestigde dat. Er werd ook nog op gewe
zen, o. a. door den heer Van der Lip, dat
het adres slechts door één persoon is on
derteekend. Als de markt er waarlijk on
der leed, zouden ook anderen zich wel bij
adressant gevoegd hebben. Het zou ons niet
verwonderen of deze vermomde uitnoodi-
ging tot belanghebbenden om to getuigen,
zal wel met een adres van alle Leidsche
bloemen- on plantenhandelaren, die Zater
dags markten, gevolgd worden.
Naar aanleiding v het voorstel tob wij
ziging van de verordening, regdende dc
heffing van een plaatselijke directe belas
ting in den zin, dat het bedrag der heffing
van 325,000 gulden tot 375,000 gulden worde
verhoogd, vroeg de heer aueulcman of van
B. en Ws. voorstellen kunnen worden ver
wacht om door een andere belasting in de
stijgende behoeften te voorzien. We had
den verwacht, dat het antwoord bevcstigcnu
zou hebbz-n g'.luid. Zoo af en toe drong er
wel iets tot de buitenstaanuers door, dat
B. en Ws. broedden op andere belastingen.
Maar de voorzitter antwoordde, beslist ont
kennend, waarop de heer Mculeman een
motie aankondigde, waarbij dit College
daartoe zal worden uitgenoodigd.
Het zou ons rationeeler voorkomen, dat
do heer Mculeman tc gelijk ook aangeeft in
welko richting hij de nieuw inkomsten wil
zoeken. Straat-- of rioolbelasting, verhoo
ging van gas of electricitclt ofja wat
is er nog meer! 't Zal wel moeilijk zijn een
nieuwe belasting tc vinden, die doelmatiger
cn billijker is dan do hoofdelijke omslag.
We zullen echter met belangstelling een
bclaBtingvoorstcl, (geen onbepaalde mo
tie) van den heer Meuleman wachten.
In verband met hot voostel tct goedkeu
ring van de supplotoire begrooting cliensi
1907 van Stedelijke werkinrichting waar
het volgens den voorzitter het best bij ter
sprake kon wordep gebracht, stelde do
heer Aalberso eenigo vragen omtrent de
benoeming van een nieuwen directeur dezer
inrichting (de heer Hassclboch zooals men
weet) door de Commissie van de werkinrich
ting. Art. 145 der Gemeentewet bepaalt, dar
een ambtenaar door den Raad moet worden
benoemd, tenzij dit bij een verordening
anders ia bepaakL En de heer Aalbciöo
heeft een onderzoek ingesteld, doch niets
anders gevonden, dan een reglement vau
1852, waarin daaromtrent niets hoegenaamd
staat vermeld.
Het schijnt dus niet. in den haak. En nu
zal de keuze misschien wel goed zijn,
doch de zaak beeft ook nog een practi-
schen kant. De vraag had bij deze benoe
ming kunnen woirden overwogen of er
geen combinatie kon plaats hebben van
de drie instellingen, die eenzelfde doel be-
1 oogen: de werkinrichting, de arbeidsbeurs
heid voor do kiesche belangstelling, die ze
daar geplaatst had. Zij ging in een slaap
kamer, in denzelfden stijl gemeubeld, en
vond liaar kamenier wachtende in de aan-
gienzencle kleedkamer. Deze meldde haar,
dat de freule hedenavond op haar kamer
zou eten, opdat zij geen toilet meer zou be-
hooven te maken.
Claude was door cn door vermoeid cn
ontving met dankbaarheid dit nieuwe be
wijs van genegenheid van de zijde harer
gastvrouw, naar zij dacht.
Na een kleinen maaltijd en een innig ge
bed, om do hcmelsche zegeningen af te
smeeken over het huis, dat haar al Jief was,
ging zij te bed en sliep spoedig in, met
duizenden aangename gedachten in haar
hoofd en, naar het haar voorkwam, in
slaap gewiegd door de zachte muziek der
fluitspelende herders; die zachte tonen,
dio den gcbeelen naeht, door haar droo-
men Been, weerklonken, waren niets dan
haar gezegende, hoopvolle jeugd en haar
hart, dat zich begon te openen, die spraken.
VI.
Voor het eerst van haar leven vroeg
Claude, die, friseh en uitgerust, als naar
gewante vroeg was opgeetaan, zich-
zelve af, hoo haar tijd tot aan het ontbijt
te gebruiken. Zij had al een lange morgen
wandeling gemaakt in het park, van waar
zij terugkwam met een frisschen blos, en
verrukt over de schoonheden en de uit
gestrektheid van de bezitting, waar zij
zoo volkomen vrij van genieten mocht.
Zij vroeg Germain, wanneer zij mevrouw
De Montignac zou kunnen goeden morgen
■eggen, doch de oude dienaar zeide haar,
dat het bij mevrouw de gravin nooit dag
was vóór elf uren, en dat de oude damo
bot het tweede ontbijt om twaalf uren zich
bezig was te kleeden. Zij bcslcot dus zich
te gaan bezighouden mot haar geliofdkoos-
de uitspanning en liet zich de bibliotheek
wijzen. Zij trad binnen, zonder aankloppeu,
denkende een ledig vertrek te zullen vin
den, maar deinste terug op het gezicht
van den graaf Guy, dio voor een der ven
sters zat te pchrijven; het wap evenwel
al te laat, de graai zag om en riep haar.
Hij vroeg beleefd naar haar gezondheid
en betuigde zijn genoegen, dat zij onder
dit dak kalme rust genoten had.
„En weuschto gij mij te spreken?" voeg
de hij er bij, „hebt go iets noodig?"
„Dank u," antwoordde Glaude, „ik heb
niots noodhg; ik wist zelfs niet, dat u
hier was; ik kwam enkel een boek halen;
ik houd veel van lezen I"
„Zoo waarlijk," zeido de graaf ironisch.
„Welnu, de sprookjes zijn daar op de dor
de plank links."
„Dank u duizendmaal voor de aanwij
zing," antwoordde Claude met een spot
tende buiging, „dat is nog zoo verwerpe
lijk niet. Wanneer men mij „Ezelsvel" zou
vertellen, zou ik er een buitengemeen plei-
zier in vinden 1"
En Claude begon, vroolijk neuriënd, de
titels der alle in groen leder gebonden dee-
len te onderzoeken.
Graaf Guy peinsde. Dat jonge meisje
was verwonderlijk. De ironie, die van-
graaf Guy, waar iedereen bang voor was,
vond haar onkwetsbaar Zij had baar ant
woord klaar, zooals hij ondervonden had,
en haar brutale vroolijkhcid werd cr vol
strekt üict door aangetast. Zou zij wel zoo
gemakkelijk te behandelen zijn, als hij zich
had voorgesteld
Terwijl Guy deze vraag, die zijn, met
zorg vastgestelde toekomst zonderling be
dreigde, overpeinsdo. had Claudo haar on
derzoek voortgezet, cn riep nu, met ccn
vreugdekreet
„Ha, de gcheclo verzameling der „Ro
vuo des Deux-MondesDaar zijn schat
ten in 1 Wat een geluk 1"
Do graaf zag haar verstomd aau.
„Maar kind," kwam het medelijdend, je
weet niet wat dat is! Go zult je doodehjk.
vervelen cn binnc-n vijf minuten in slaap
vallen I"
„Och," antwoordde Claude in lachen
uitbarstend, „bewaar uw medelijden m.oar
▼oor anderen 1 Ik weet, met uw welnemen,
zeer goed wat het is, on ik zal er waar
lijk niet bij in slaap vallen. Dank u intus
schen voor uw bezorgdheid."
Zij vertrok lachende, met het dikke boek
onder haar arm, terwijl graaf Guy wer
kelijk verslagen achterbleef, en bovendien
ontstemd door die tot hiertoe in dit huis
ongekende, eigendunkelijkheid.
„Als zij zicb maar niet zoo voordoet;
als zij werkelijk in staat is, al was het ccn
deel der artikelen uit de „Revue des Dcux-
Mondes" te genieten, ia zij lang niet zoo
onwetend, als ik gedacht had. Hoe komt
haar ontwikkeling dan toch zoo boven peil?
Tooh zeker niet in hot klooster?"
(Wordt vervolgd.)
