haarkam geen enkele tand outbroke, geen
gespleten punten zijn of scherpe kanten. Is
de haarwortel door dergelijke omstandig
heden eerst eenmaal los geworden, dan valt
het haar ook spoedig uit, zonder zijn vol
len groei bereikt te hebben.
Ben zeer algemeen voorkomend gebrek is
het bovenmatig afstooten van de opper
huid of afschilferen der hoofdhuid door
een te hardhandig gebruik van borstel,
kam en stofkam. Men slaat te weinig acht
op dit verschijnsel en toch is het dikwijls
de eenige oorzaak van vroegtijdig verlies
van het haar.
Met den wensch van den heer Piet, dat
alle kappers hun ateliers voor haarwerken
ter bezichtiging moesten stellen, ben ik het
geheel eens. Ik hoop, dat daar een veel
vuldig gebruik van gemaakt zal worden.
SINAASAPPELEN.
Men behoeft niet van sinaasappelen te
houden, om do mecniDg te deelen, dat de
verschijning van deze goedkoope vrucht in
een tijd, waarin de inlandsohe vruchten
(voor zoover nog aanwezig) peperduur zijD,
een groote zegen is.
Daarom zal het volgende aangaande deze
vrucht misschien belangztelling vinden. Het
is ontleend aan een brief uit Calabrië
(het echte sinaasappelcnland) aan de
„Gartenflora".
De schrijver deelt o.a. mee, dat te Keg-
gio (op de punt van de laars Italië) si-
naasappelbooinen staan, die 400 h 500 jaar
oud zijn, en niettemin nog gezond en rijk-
dragend.
Deze oude stad, warm en beschut gele
gen en omgeven door vruchtbare velden en
waterrijke dalen, is de bakermat van do
talrijke variëteiten van Calabrië en Sici
lië, die echter nog op classificatie wach
ten. In do tuinen staat alles dooreen: die
met dunne en met dikke sohillen, viltige,
sappige, droge, vroeg en laat rijpende,
éénmaal bloeiende, en die meermalen in
het jaar bloeien, grootbladerige, cdz.
Hiert-usschen bevinden zich ware pronkju-
Weelen, de beste sinaasappelen van de we
reld.
Het ideaal voor een sinaasappelboom is:
een gesloten ronde kroon op een gladden,
stevigen stam, die zichzelf vormt. Snoei
moet nauwelijks noodig zijn; alleen de
kroon wordt soms wat uitgedund- Het blad
moet groot zijn en donkergroen, niet op
gerold of holgebogen, en de geheele opper
vlakte naar het licht gekeerd. De boom
moet rijkelijk bloeien in trosjes van mid
delmatig groote bloemen. Twijgen en tak
ken mogen niet met dorens bezet zijn. De
wortels moeten niet diep in den grond
doordringen. De vruchten moeten dun van
schil Zijn; de Schillen oliehoudend en soe
pel. Het vleesch smeltend, bij lichten druk
in den mond uitvloeiend, en aangenaam
zuur-zoet van smaak. D© huid der partjes
zeer dun en het aantal pitten zoo klein
mogelijk.
Niet alleen houden deze booraen van ge
zelligheid maar zij groeien graag in de
schaduw. Te Sorrento vindt men daarom
sinaasappeltuinen onder notdboom^h. Deze
laatst© wortelen zoo diep, dat zij de sinaas-
appelboomen niet hinderen, noch depr de
ze gehinderd worden. Ook Robinia Pseud
acacia (onze acacia) wordt als 3chadu\v-
Voom aangeplant-.
De mooiste sinaasappelbonmen evedwel
vindt men in Spanje, en wel in den tuin
(la Huerta) van Valencia.
Het ponten van 2>rieven op zee.
Het zal zeker niet ieder bekend zijn, op
welke wijze schepelingen, die naar West-
Indië varen, soms brieven naar het moe
derland verzenden.
Wanneer bü dag de Wcster-eilandcn of de
Azoren worden gepandoerd, zet men over
boord een buiten gebruik gesteld aardappel-
kistje, voorzien van een stokje met vlag
je als herkenningsteeken daarin gebor
gen worden een flescb, inhoudende de brie
ven met de verschuldigde vracht, een drink
geld voer den vinder, een schriftelijk ver
zoek, de brieven te posten, en een tweede
flesoh met jenever.
Door den stroom drijft deze ongewone
mail landwaarts en wordt opgepikt door
6trandvisschers, en bijna zonder uitzonde
ring bereiken deze brieven hun bestemming;
slechts een enkele maal wordt wel eens ver
geten (doch dit behoort tot de zeldzaam
heden) de brieven van postzegels te voor
zien.
Verkoop van bruiden.
Dat bruiden in vroeger eeuwen werden
gekocht, is bekend, en dit gebruik is on
langs in Hongarije op vermakelijke wijze
weer in herinnering gebracht.
Te Hoiked zou een bruiloft gevierd wor
den. De jongelui waren het al tang met el
kaar eens, niet aldus echter de schoonva
der en de schoonzoon. Volgens oud Hon-
gaarsch gebruik moet de bruidegom den
ouders der bruid een billijke som voor hun
kind uitbetalen, vóór hij het in zijn huis
mag brengen als zijn echtgenoote, en over
de grootte van het bedrag was een hevige
stijd ontbrand. De vader van de bruid
verlangde van zijn schoonzoon meer dan
deze betalen wilde en misschien betalen
kon, en daarom riep do laatste, teir einde
raad, den burgemeester van het dorp als
scheidsrechter op. Do autoriteit velde
daarop een echt Salomo's oordeel. Beter
met den handel in varkens dan met dien
ïrr bruiden bekend, stelde hij voor, dat bei
de partijen het eens zouden worden over
den prijs in verband mot de zwaarte van
de bruid, en gaf tegelijkertijd als zijn mec-
ning te kennen, dat vier en twintig stui
vers een behoorlijke betaling voor een
pond bruid" was. Beide partijen legden
zich bij dit verstandig oordeel neer en on
der het gejuich der bruiloftsgasten werd
de bruid gewogen. Toen het geld betaald
was, volgde onmiddellijk de huwelijksvol
trekking.
Ondet* den spêegeü.
Het is een bekend gezegde, van over ouden
datum, dat het jonge meisje, hetwelk on
der den spiegel zit, spoedig zal trouwen.
Dit gezegde is afkomstig van een gewoonte
uit de 17de eeuw. Wanneer toentertijd nl.
de bruid de gelukwenschen harer vriendin
nen afwachtte, deed zij dit onder een
berv. 1 gezeten, als een Koningin op haar
troon. Het. bezoek, dat alsdan afgelegd
werd, heette: de bruid in haar staatsie
gaan zien. En inderdaad, die staatsie was
opmerkelijk genoeg en groot de weelde, die
bij do huwelijksfeesten heerschte hier te
lande. Wanneer het vermogen echter niet
toeliet om een kostbaren hemel aan de
bezoekers te vertoonen, nam men de toe
vlucht tot een rijk versierde kroon, boven
den stoel der bruid, terwijl daarachter een
wit laken werd opgehangen, met groen en
loover opgepronkt. Bij anderen, en meer ai
r-ome en, nam een omkranste spiegel de
pla; van bet laken in. Later, toen de
bruilofts- en huw '.ijksfeesten eenvoudiger
en minder kostbaar, ja ook stijver werden,
zijn hemel en troon vervallen en van
al dat vroegere zijn alleen de kronen bij
den boerenstand gebleven, en daar is even-
zoo de plaats onder den spiegel nog altijd
voor de bruid en den bruidegom bestemd.
Wanneer nu bij andere gelegenheden onge-
trouwden toevallig onder den spiegel kwa
men te zitten, gaf dit aanleiding tot boert
en scherts, in de zinspeling, dat hun plaats
daar eenmaal wezen zou; ja, het werd een
plagerij, die menig hartje kloppen deed bij
de voorspelling, dat het welhaast zóó zou
zijn, daar nu reeds zoo toevallig de bruids
plaats ingenomen was. Of de maagdekens
hot geloofden? Of er proeven met den spie
gel geDoraen werden Wij weten het niet
en willen er daarom geen der scbooneu
hard over vallen.
Op do fraaie prent van B. Picart in
Monhr.ch's ,,Godsdienstpligten, Kerkzeden
en Gewoonten van allo volken", zoodanige
gelukwenscking van een bruidspaar voor
stellende (anno 1732), zijn de gestoelten der
beide ondertrouwden mede voor den spie
gel geplaatst.
VERSCH BROOD.
Omtrent het voorschrift, daifc men zich
van versch brood te onthouden heeft, zegt
het „Maandblad tegen de Vervalschingen":
De oorsprong van dit verbod is zeer dui
delijk; veden, zoo jong als oud, hebben
zich meermalen aan versch brood een m-,
digestie gegeten. Maar het is meer dan ze-1
ker, dat er dan ook naar gegeten is, en j
er hoeveelheden zijn verorberd, die meR|
van oudbakken brood niet begeeren zou.
Het versohe brood is zóó smakelijk en ge
makkelijk te gebruiken, dat men het nie4;
bij de gewone hoeveelheid laat.
In plaats van twee boterhammen eet hefc
kind er drie of vier, nog buiten rekening
gehouden, dat versch brood minder gemak
kelijk snijdt en Jicht dikkere sneden geeft.
Is het dus de hoeveelheid voedsel of de
verschheid van het brood, die tot hot on-
gemak leidt? Het publiek aarzelt niet en
geeft de schuld aan de verschheid van het
brood.
Een leerling van prof. Lehmann, te Mün-
chen, heeft zich de moeite gegeven, dat
vraagstuk eens grondig te onderzoeken. Hij
heeft eerst vergelijkenderwijze zeer versch
en oudbakken brood uit het oogpunt van
8peek&elvermenging onde-rzocht ten opzich
te van voohtdeelen en van het zoutzuur cn
do pepsine, die ia do maag aanwezig zijn.
De vergelijkende tabellen van al deze ope
raties zijn zoo aan elkaar gelijk, dat er
geen verschil te constateeren valt.
Het eenige verschil is dit, dat versch
brood minder gekauwd behoeft te worden
om het gevoel te krijgen, dab het voldoen
de vermaald is.
Op dat oogenblik heeft het slechts de
helft speeksel genomen, dio het oudbakken
brood bij volledige kauw in g zou hebben ge-
eischt, welk laatste brood ook den dubbe
len tijd zal vorderen. Maar dit verschil in
speehsclvermenging schijnt geen invloed te
hebben op de inwerking van het maagsap
op het brood. Tusschen goed gekauwd
versch en oud brood is in dit opzicht geen
verschil op te merken, volgens den proef
nemer.
Deze liet vervolgens 200 gram brood zoo
uit den oven nemen door vier personen
(één daarvan had een gevoelige mar.g); de
ze groote hoeveelheid brood werd goed ge -
kauwd en zonder uitzondering goed ver
dragon.
Het schijnt dus, dat het verbod van
versch brood overdreven is, en heb zou. der
halve de voorkeur verdienen om te profi-
teeren van de oogenblikken, dat het brood
zoo lekker is, echter onder voorbehoud, van
niet meer te eten dan de gewone hoeveel
heid, 50 tot 150 gram.
In de hygiëne zijn veel tradities, dio
moeilijk te bestrijden zijn en op losse gron
den berusten.
Het is de taak der moderne hygiëne met
de oude sleur zooveel mogelijk te breken op
grond van nieuwe en juist gebleken ge
gevens.
Algemeene menschenliefde.
Spreid, algemeene menschenliefde,
Spreid wijd en zijd uw vleug*len uit.
Gij zij t te groot, dan dat de wereld
U in haar net der mode sluit.
Zweef boven de kleinzieligheden,
Verhef u boven wet en -vorm.
Trotseer de macht der wereldheerscherS,
Braveer der krijg*ren woesten storm.
Gij straalt, zoolang er men se hen feven,
Hoog boveir al wat is geVeest,
Wat he<Ln ie, wat ooit zal worden;
Uw geest toch is van Hooger geest!
Gij, algemeene menschenliefde,
Die vrij blijft zelfs van godsdienststrijd
Gij brengt al Godes kind'ren samen,
Daar gij Zijn openbaring zijt.
Vind toegang dus tot elke woning,
Verwin door godsvrucht elk bezwaar,
Woon in het hart van ied'ren koning,
Geef hoop ook aan don bedelaar
Heersch, algemeene menschenliefde,
Heersch gij alleen eens t'allen stond!
U zij de macht, u zij de glorie.
De heerschappij op 't wereldrond!
