Brieven uit Katwijk.
Burgerlijk© Stand.
Uit de „Staatscourant."
Gemengd Nieuws.
A.-R. p a r t ij. Do atmosfeer is gedrukt,
als vóór cen on weder.
Nog is onze kracht naar buitcrr onver
zwakt, getuige Rotterdam, Slied recht en
Tiet jerks tieradeel.
Maar inwendig is cr een strijd met een
verdachtmaking en speldeprikkcn
tusschen „Stand a ar d" en „R o t-
fcerdammc r'
tusschen Dr. Knypor en Dr. Fabius;
tusschen Ds. Van Lummel en Dr. Fabius;
tusschen „Sta n d a a r d on Ministerie,
'en eindelijk
tusschen A.-R. Kamcrclub en Ministerie;
tusschen Dr. Kuyper on ouzo geheele
partij.
„S t a n d a a r d" cn „R otterdam-
m c r" twisten over het al of niet erken
nen vau do leiding in onze partij.
Dr. Kuppcr en Dr. Fabius bestrijden
elkaar op het. punt c!cr verplichte verzeke
ring.
Ds. Van Lummel en Dr. Fabius over hot
buismanskiesrecht.
Ds. Van Lummel vergelijkt Dr. Fabius
met een auto, die wel stof opjaagt, maar
geen blijvend spoor nalaat, en spreekt ten
opzichte van het Ministerie geheimzinnig
van den invloed dor Haagsclie kringen.
Dr. Fabius zegt, dat Ds. Van Lummel de
menschcn voorliegt.
De leider der A.-R. Kamcrclub, do beer
Do Waal Malefijt, dringt in do Kamer aan
op het noemen van den naam Christelijke
beginselen, terwijl Minister Heemskerk
spreekt van rcchtscho beginselen.
„Do Standaard" toont zich maar
matig ingenomen met het Kabinet-Heems
kerk.
Dr. Kuyper eindelijk veroordeelt de ver-
Werking der oorlogebegrooting en weigert
volstandig iedere candidatuur.
Een vraagHebben we nog een Gentraal-
Comitc 1
Zou hot niet op den weg liggen van dal
Comité om cen poging te doen om uit die
wirwar van mccningen onze, eenheid weer
fier cn klaar te voorschijn te brengen?
Dit beroep op het Comité vindt instem
ming bij „De Rotterdammer", welk
blad, hoewel bewerende, dat hetgeen het
Loosduinsoh© orgaan als staaltjes van een
strijd met verdachtmaking en speldenprik
ken aanhaalde, niet in allen deele juist is,
moet toegeven, dat de discussie tusschen do
versohillende rechtsohe organen onverkwik
kelijk geworden is.
„Wij vermelden daarvan alleen het feit,
dat ,,D o Standaard" het blijkbaar
aan minister Heemskerk euvel duidde, dat
hij niet genoeg de Christeljjke vlag
ontplooid had in do Regecringsverklaring.
Daarop nu sloegen Zaterdagavond dc-zc
woorden van „De Nederlander" to
gen „D e Stand/iard":
„Er staan over dat gebruik van Heere,
Heero in dc Heilige Schrift zulko vlijm
scherpe woorden. Zoo scherp wordt daar
het doen gesteld tegenover het spreken
on aanroepen van des Heeren -Naam, al
kan soms het aanroepen van dien Naam
hoogo plichtsbetrachting zijn, nl. wanneer
het niet geschiedt ijdelijkvooral niet uit
politiek overleg."
Doze zinsnede van „Do Noderlan-
d e r" hebbeu wij minstens driemalen over-
gelczon.
Ook hebben wij herlezen wat „De Sta nd-
a a r d" ten opzichte van rar. Heemskerk
schreef.
En wij moeten zeggen, dat op zulk een
wijze de „politiek" zóó onverkwikkelijk is,
dat wij blij zijn reeds gcruimenr tijd niets
van dit alles in de persrubriek vermeld te
hebben."
„D c Rotterdammer" voegt hier
bij, dat zij zelf zal trachten alles to vermij
den wat tot persoonlijke prikkeling aanlei
ding kan geven. Daarom antwoordt het
blad ook niet op het laatste stukjo van
„Do Standaard". En daarom zal het
blad ook uit zijn persrubriek houden: wat
in dc laatste tijden in verschillende Chris
telijk© bladen te lezen was.
„Komt cr een voortdurend geschermut-
eel, dat zich concentreert om mr. Heems
kerk, den heer De Waal Malefijt, „De
Standaard" en „De Neder lan
de r", dan hopen wij ons daarin zoo min
mogelijk to mengen.
Onszelvcn overigeus bepalende tot de pro-
pagandeering van onze antirevolutionaire
beginselen.
Voerende den kamp tegen dc Revolu-
t i e.
En daarom,, om den nood der tijden niet
vergetende „den Christel ij ken
ban d", die volgens Groen van Prinsterer
ons met andere Christelijke partijen ver
bindt.
In het orgaan der Centrale Werk
gever s-R i s i c o b a n k wordt er op ge
wezen, dat het herhaaldelijk voorkomt, dat
een risico-dragende organisatie, of een
eigen-risico-dragcr, of een plaatselijke com
missie in beroep gaat van een beslissing
van het bestuur der Rijksverzekeringsbank,
omdat men meent, da-t het ongeval, waar
voor uitkeering werd toegestaan, geen on
geval in verband met dc uitoefening van
s-cn verzckeringsplichtig bedrijf was, of dat
do getroffene geen werkman in don zin der
wet was, enz. Maakt de Raad van Beroep
of do Centrale Raad nu uit, dat dc beslis
sing van dc Rijksbank onjuist is en den
getroffene geen uitkeering of ceu Lagere
uitkeering toekwam, dan wordt volgens
het bepaalde in art. 70, al. 3, het bedrag,
of liet te hoogo bedrag, dat do betreffendo
werkman reeds van do Rijksbank heeft
ontvangen-, door deze niet teruggevorderd.
Het bestuur der Rijksverzekeringsbank
beeft in deze kwestie steeds het standpunt
ingenomen, dat, waar do Rijksbank het
geld van den werkman niet. terug krijgt, de
risico-overnemende organisatie, of do
eigen-risico-drager, aan wie dc Rijksbank
het door haar ten onrechte uitbetaalde be
drag reeds had in rekening gebracht, dit
zelfde bedrag ook van de Rijksbank niet
kan terugvorderen, zoodat dus do door de
Rijksbank gemaakte fout geheel ten laste
komt van de risico-overnemende organisa
tie. Want weigerde deze te betalen, dan
zon haar de bevoegdheid tot risico-dragen
onmiddellijk kunnen worden ontnomen.
In deze belangrijke kwestie, do schade
regeling der ongevallen betreflende, zijn
dus. merkt „Dc R i s i c o b a n k" op, do
risico dragende organisaties, aan handen
on voeten gebonden, overgeleverd aan de
Rijksverzekeringsbank. Dit acht het orgaan
een even onbillijken als op den duur on
houdbare n toestand.
Het belang dezer zaak wordt duidelijk
geïllustreerd door voorbeelden, welke in
het blad worden opgenoemd. Dcvze voorbeel
den zijn een greep uit bijkans hondeijd bij
de organisatie voorgekomen gevallen, welke
haar onverplicht en onnoodig enkele dui
zenden guldens hebben gekost.
Op welke wijze moet deze grief worden
weggenomen? Door de ten onreehto door
de Rijksverzekeringsbank uitbetaalde gel
den ten haren laste te brengen? Wij erken
nen. dat dit in strijd zou zijn met het be
ginsel, dat ten grondslag ligt aan de zoo
genaamde vérzekeringsfunctie der Rijksver
zekeringsbank een beginsel, dat in het
kort zegt, dat do bij Rijksverzekeringsbank
aangesloten werkgevers premie betalen voor
de bij dio werkgevers voorgekomen ge
vallen cn de daarvoor noodige administra
tie. De ten onrechte door de Rijksbank be
taalde kosteft voor of ten opzichte van
werklieden in dienst bij werkgevers, dio
hun risico hebben overgedragen, ten laste
te brengen van de Rijksbank, is dus het
zelfde als deze te betalen uit de premiebe
dragen van do bij de Rijksbank aangeslo
ten werkgevers. En dat zou niet juist zijn.
Er is hier naar onze meening maar één
weg mogelijk, een weg, ook elders in onze
staatshuishouding gevolgd. Begaat nl. een
staatsorgaan een fout of een vergissing,
dan moet do daardoor veroorzaakte schade
niet op een willekeurigen burger of groep
van burgers wordon verhaald, maar door
den Staat als zoodanig worden gedragen.
Het is wel eigenaardig, dat ditzelfde be
ginsel elders bij de ongevallenverzekering
wèl wordt toegepast.
Dc „Z u t f e nis o h e Courant"
maakt enkele opmerkingen naar aanleiding
van het feit, dat in den laatston tijd enkele
personen, di© vroeger slechte tot broed or
in een Nederlandseho orde be
noemd zouden zijn geworden, thans het
ridderkruis gekregen hebben, eerst
Sperling en thans de Haagsche tramconduc
teur Reder.
„Verdienstelijke daden van gewone bur-
germensohen worden in do meeste gevallen
hoogstens beloond met een eeremedaille dor
Oranje-Nassau-orde," zegt het blad, hetr
welk zich er zeer in verheugt, dat „voor
gewone menschcn niet langer de weg afge
sloten is om oen ridderkruis te krijgen,
wanneer ze zioh buitengewoon onderschei
den."
„Zou hu voortaan bij het toekennen van
een decoratie niet meer gevraagd worden:
wat err wie is hij? maar: van weikon aard
is zijn verdienste?"
Dit vraagt de „Zutfcnsch© O o u-
r a n t". Wij hopen, zegt het „H andels-
bl a d", dat het antwoord op die vraag be
vestigend is.
Het lijkt ons bijzonder "oneigenaardig,
dat do maatschappelijke welstand van eerrig
persoon de maatstaf is waarnaar beoor
deeld wordt of eenige daad „ridderlijk"
dan wel „broederlijk" is.
XVI.
•Sedert mijn vorigen brief heb ik heel
wat uitgekeken, dag in, dag uit, ja week in,
week uit, maar zuster Anna zag niets
komen. En toen ik in dit blad las het
beleidvol optreden der politie to Leiden
bij den tabakdiefstal, toen de bladen mel
ding maakten van den zoo mot succes be
kroonden inval der Rotterdamsche politie
m het café „De Sport" in de Vierwindcn-
straat, toen werd het voor mij onbegrijpe
lijk, dab hier nog maar alles zijn gang
ging, dat verlofgangers en winkeliers er
maar lustig op los bleven tappen, doch:
niet daar wordt onder het plaatselijk
nieuws een bericht gevonden, dat do poli
tie een inval heeft gedaan en bij twee win
keliers sterken drank in beslag nam. Ik
heb toen de zaak nog eens nader onder
zocht en vernomen, dat gemeente- en rijks
politie bij drie winkeliers een onderzoek
heeft ingesteld; zoowel bij een vcrlofhou-
der-winkolier op do Voorstraat, als bij een
winkelier aan den Sluis weg werd sterke
drank gevonden en natuurlijk in beslagge
nomen. Aan do Voorstraat vond men den
drank verborgen onder een trap, aan den
Sluisweg in de huiskamer, in beide geval
len was de hoeveelheid echter niet zeer
groot.
Ook in het zuidelijk gedeelte van het
dorp werd nog een onderzoek ingesteld,
doch daar ving do politie slib. Als ver
dacht van olandestinen verkoop vlan ster
ken clrank zullen dus weldra twee onzer in
gezetenen terecht staan, en te hopen is het,
dat de kantonrechter termen aanwezig zal
vinden, om straf toe te passen.
Wij wenschen dit niet om daavmode de
overtreders te doen treffen, raaar opdat
aan een groote onbillijkheid een einde
komt. Niets toch is eigenlijk minwaardi-
gdr concurrentie dan do clandestine ver
koop van sterken drank; do vergunning
houders, dio een localiteit moeten inrich-
teo, waaraan, do wet verschillende voor
waarden stelt, hebben bovendien nog een
Lamel ijk bodraJg aan vergunningsrecht op
te brengen en wanneer nu, zooals hier het
geval was, algemeen bekend i6, dat elders
zonder vergunning, in groote mate wordt
getapt, dan kunnen wij ons zoo voorstellen
dat de vergunninghouders allesbehalve
aangenaam gestemd zijn.
Heeft onze politie alzoo in deze haar
plicht gedaan, er is voor haar nog meer te
doen. Na mijn vorigen brief heb ik van
sommige vergunninghouders blijken van
instemming mogen ontvangen, maar men
heeft er mij ook op gewezen, dat nog op
andere wijze de drankwet eveneens wordt
overtreden. Er rijn nl. een paar winke
liers, die vergunning hebben tot verkoop
van sterken drank voor gebruik elders
dan ter plaatse van verkoop zoogenaam
de slijters die echter niet mogen tap
pen, doch waar den gansohen dag, maar
vooral des middags om twaalf uren, me
nig borreltje aan do toonbank wordt ge
ledigd en wat niet geoorloofd is. Dit feit
sohijnt ook een publiek geheim te zijn en
men verwacht nu al Ier wege, dat onze po
litie een stap verder zal gaan in de goede
richting on ook hier overtreding zal con-
stateeren. Bij een eenigszins beleidvol op
treden zal ook dit niet moeilijk zijn.
Nu door deze Drankwet-aangolegcnheid
mijn aandacht toch op de politie gevestigd
is, wenscli ik ook in verband met de me-
dedeelingon, dat weldra de politie-verorde-
ning zal worden herzien eens te wijzen
op een paai- gebruiken, die hier inheemsoh
zijn, maar waarvan velen hinder hebben,
en waartegen elders met succes wordt op
getreden.
In de eerste plaats dan, denk ik aan de
gewoonte, zoowel te Katwijk-aan-Zee als te
Ka.twijk-aan-den-Rij nom op de hoeken der
straten bijeen te komen en daar een geheo
len avond te blijven hangen en in den win
ter, wanneer er weinig of geen gelegenheid
tot arbeiden is, daar zelfs een geheolen dag
door te brengen. To Katwijk-aan-Zee heeft
men die zoog naam de heurzen op een paar
zijstraten aan de Voorstraat, en aan den
Zeekant, ook op meer dan een hoek, der
daar uitloopende straten en steegjes, terwijl
te Katwijk-aan-den-Rijn de hoek bij „De
Roskam" of bij het telepkoongebouw tot do
geliefkoosde, uitverkoren plekjes bchooren.
Niet alleen dat zulks in hooge mate hinder
lijk is voor de bewoners der huizen aan die
hoeken van straten, die daar feitelijk hun
deuren vinden gebarricadeerd cn daar alles
moeten aanhooren, wat daar zoo'n ganschen
dag wordt verhandeld cn wat bij de weten
schap, dat do gevoerde gesprekken niet al
tijd even kiesoh en kuiseh zijn, allesbehalve
veredelend voor het gehoor is, ook degenen,
die hetzij te voet, per fiets of rijtuig ter
plaatse moeten passeeren, ondervinden
daarvan den last. Do heeren beschouwen'
de straat als hun privaat bezit en zijn maar
al te dikwijls niet genegen om tot passeeron
gelegenheid te bieden; do leden van hot
vrouwelijk geslacht moeten op die wijze
meermalen cen vuurproef doorstaan.
Nu zou ik wel willen, en niet alleen ik,
maar talloos velen met mij, dat onze Vroed
schap, wanneer zij aan het herzien gaat,
ook hiertegen bepalingen in do algemeen©
politieverordening opnam. Elders zijn zoo
hier en daar reeds gemeentebesturen ten
deze voorgegaan en ik twijfel niet, dat wan
neer de maatregel ook hier werd genomen,
bij een beloidvol en met kalmte optreden
der politie, binnen niet al te langen tijd een
gunstige verbetering zou tot stand komen.
Dan wenschto ik nog op iets anders te
wijzen. Vooral in den laatston tijd zijn de
nieuw aangelegd© straten voorzien van flin
ke trottoirs, dio bij het drukke gerij, dat
bijv. to Katwijk-aan-Zeo in de haring-cam
pagne van vele straten moet worden go-
maakt, voor den voetganger een uitkomst
zijn. Doch het i9 den voetganger niet mo
gelijk daarvan een e i stig gebruik te ma
ken. Zoowel te Katwijk-aan-Zee als te Kat
wijk-aan-den-Rijn, ziet men deze trottoirs
in do alleroerste laats bereden door rij
wielen, ja zelfs motorfietsen; dan komen
do bakkers en mclkverkoopers met hun kar
ren, dikwijls nog bespannon met één of meer
honden do veiligheid aan de trottoirs ont
nomen. Zoo iets ziet men in steden en ook
wel in groote gemeenten ten platten lande
niet; daar is do straat of boter gezegd de
rijweg, voor rij- cn voertuigen, hetzij mot
hand, voet, hond, paard of benzine gedre
ven en voortbewogen on is het trottoir voor
de voetgangers.
Het berijden der troitoirs door rijwielen
en hondenkarren is vooral des avonds hin
derlijk, to meer waar men dan menig kar-
retjo ziot passeoren, zonder dat heb ver-
eisohto heldter brandend licht wordt aan
getroffen en een fietsrijder u voorbijgaat
of omver rijdt, zonder dat ge op zijn komst
waart voorbereid.
Bij hot jaarlijks grooter wordend verkeer
langs de straat, zou het m. i. dan ook wel
aanbeveling verdienen, dat ook hier zoo iets
werd geregeld. Ook dan zou, wanneer onze
politie haar plicht deed on niet vooral in
den beginne, te ijverig optrad, ongetwijfeld
wel deze goed© gewoonte ingang vinden.
Met allo bescheidenheid biedt ik een en
ander dan ook aan onzo Yroedo Vaderen
ter ernstige overweging aan; ik vertrouw,
dat hier een algemeen gemeentebelang zal
wordon gediend cn behartigd cn dit punt
zonder heftigo discussie of breedvoerig on
derzoek wel zal kunnen worden geregeld.
Tot zoover was ik genaderd, toen mijn
buurman, waarover ik het vroeger wel eens
had, bij mij binnenstapte, en wien ik, na
dat hij do traditioneel© Gouwenaar had
gestopt, het bovenstaande liet lezen. In
alles was hij het met me eens, uitgenomen
met mijn laatste opmerking. Kerel, zegt hij,
dat is niet waar, je spreekt daar van alge
meen gemeentebelang, maar je bent de
plank geheel mie; da-t is geen algemeen be
lang, dat was het wellicht 50 of meer jaren
geleden, doch thans niet meer. In den te-
gonwoordigen tijd, nu wat een beetje
mensch is, een fiets heeft, nu mag je zoo iets
niet schrijven. D© vriendelijke lezer be
grijpt, dat ik het nu eens met mijn buur
man niet eens was; getuige dat bedoelde
opmerking door mij niet werd geschrapt.
Ik wil geenszins ontkennen, dat het rijwiel
thans een voorname plaats inneemt in liet
verkeer, doch ik blijf er bij, dat d© trottoirs
moeten worden vrijgehouden voor den voet
ganger. Gaarne hoop ik dan ook, dat de
meerderheid in onzen Raad er anders over
denkt dan mijn buurman, cn acht me ge
lukkig dat deze geen Raadslid is, want mot
zeer veel vuur verdedigde hij zijn meening
en! lal dus re dene erenxle in do Raadszaal,
mocht hij eens door zijn woordenrijkheid
voorstanders voor zijn denkbeelden krijgen,
©n wat ik en yelen mot mij ton dezo zeer
wenschelijk achten, verwijzen naar de grij
ze oudheid.
Behoef ik te zeggen, dat ik met zeer veel
belangstelling uitzie naar het Randsver-
slag, waarin do besprekingen over do hor-
zienc Politie-vcrordening zullen wordon
weergegeven? Mocht hetgeen ik voorstel in
de verordening wordon opgenomen, dan heb
ik mijn buurman een lokker sigaartje be
loofd, en al is zijn verlangen dan niet in
vervulling gekomen, zoo hoop ik dat hij
toch smakelijk zal rookenl
Professotr Eduard Zeiler, philo-
soof en theoloog, do nestor der Borlijnscho
universiteit, overleden to Stuttgart in 94-
jarigen ouderdom.
BODEGRAVEN. Bevallen: J. E. Pak gob.
Rietkerk D.
Overleden: M. Bnnnik, wed. van W. de
Rijk, 74 j.
Gehuwd: J. F. Boa 20 j. en TV. Grondman 19 j.
OUDSHOORN. Bevallen: D. de Kujjff geb.
Reeringb D.
Overleden: A- Dekkar, wed. A. van Rijn,
63 j. A. van der Leedo, huisvr. van A. Reoringh,
63 j. li. M. van Diest, gehuwd met A. Vrees
wijk, 48 j.
REEUWIJK. Bevallen: M. Strnver geb.
Van Lent Z. H. v. d. Laan geb. De Jong D.
Hverleden: P. de Jong 57 j.
ehuwd: H. Sohouten met M. v. Dolder.
TER-AAR. Bevallon: A. J. van Harten geb.
Mulder D. K. van der P(jl geb. Egberts Z.
STOMP WIJK. Bevallen: A. van den IJesel
geb. Laus D. H. v. d. Vooit geb. Van Dijk D.
0. J. Verwer geb. Meuwisse Z,
Overledeu: (J. A. Romeijn D, 11 m. J.
v. d. IJssel M. 61 j., echtgenoot van S. M. Groene
wegen.
"VEUft. Bevallen: C.v.d. Helm geb. TeunisaeD.
Bij Kon. besluit ziju, met ingang van 1
April, benoemd: a. tot ambtenaar van heb
openbaar ministerie bij do kantongerechten
in het arrondissement Arnhem, ter- stand
plaats Arnhem, mr. J. P. Amshoff, thans
ambtenaar van hot openbaar ministerie bij
de kantongerechten in hot aarondissomont
Breda, tor standplaats Breda; b. tot amb
tenaar van het openbaar ministerie bij do
kantongerechten in het arrondissement
Breda, te standplaats Breda, mr. F. Cou-
vée, thans ambtenaar van het openbaar mi
nisterie bij de kantongerechten in het ar
rondissement Ticl, tor standplaats Tiel.
Aan J. Paling Lz., op zijn verzoek met
ingang van 15 April, een eervol ontslag
verleend uit zijn betrekking van notaris te
Amsterdam.
De De-Ruytermedaillo toegekendin
goud, aan den heer Edwin Senior, lid der
firma Edwards, Henriquez en Co., hoofd
agent van den Kolonialen Stoomvaartdienst
to Curacao: in zilver aan den heer Johan
nes Isaac Boom, scheepskapitein, scheeps
eigenaar en scheepsbouwer te Curasao.
Benoemd tot griffier bij heb kantonge
recht to Oirschat, jhr. mr.- Th. E. Serra-
ris, thans kan ton reohtor-plaats ver vanger,
advocaat cn procureur to Roermond en
flfecreta.ris van don Voogdijraad aldaar.
Met ingang van 1 April 1908, bij het de
partement van financiën bevorderd tot
commies W. C. L. do Waal, thans adjunct
commies bij dat departement.
In hun rang overgeplaatst bij het regi
ment grenadiers en jagers, do eerste-luits.
der infanterie H. C. Rouffaer, adjudant
bij het 5de, H. van Wcly en H. J. F. Klat-
te, respectievelijk van het 7de en het 5do
regiment.
Met ingang van i Mei 1908, bevorderd:
tot opzichter van den rijkswaterstaat 1ste
klasse, L. J. Blankenbijl thans opzichter
van den rijkswaterstaat 2de kl.tot opzich
ter van den rijkswaterstaat 2de kl., L. Bos
boom, thans opzichter van den rijkswater
staat 3de kl.tot opzichter van den rijks
waterstaat 3de klasse, Th. F. Stuiviiiga,
thans opzichter van den rijkswaterstaat
4de klasse.
Met ingang van 1 April, bij de staatsmij
nen in Limburg benoemd tot ingenieur, de
adjunct-ingenieur S. van Dorsscr en tot
magazijnmeester, E. E. H. Busch.
Technische Hoogeschool
Het College van rector magnificus cn as
sessoren der Technische Hoogeschool maak
te bekend, dat zij die deel wenschen te nc-
mon aan een der candidaats-examens vol
gens de artt. 8 tot 14 van het Koninklijk
besluit van 4 Juli 1905, welko in dc maan
den Mei en Juni 1908 aan dc Technische
Hoogeschool zullen worden afgenomen, zich
vóór 10 April a.s. schriftelijk moeten t&tp
melden bij den voorzitter der afdeeling,
door welke het af te loggen examen wordt
afgenomen.
Voor nadere bijzonderheden wordt ,V0f-
wezen naar de aankondigingen in het hoofd
gebouw der Technische Hoogcschool.
Vaoantie-cursus in vreemd©
talen.
De minister van binnen landsche zakefi
brengt ter kennis dat van Rijkswege defj
tig toelagen van honderd gulden 100V
beschikbaar worden gesteld voor onderwij
zer en onderwijzeressen aan lagere scholen»-
die in het jaar 1908 in het buitenland een
vaoantie-cursus in de Fransche, de Duitb
sche of de Engelsche taal wenschen bij
wonen om meer Jbfejdrevcnheid te verkrijg
gen in het practisch gebruik dior taal.
Zij, die voor het genot van een dergelij
ke toelage in aanmerking wenschen te kó
men, behooren zich daartoe vóór 1 Mei e.
k. aan te» melden bij den schoolopziener
van het district waarin zij wonen.
Nadere bijzonderheden komen iri de „6t.«
Ct." No. 71.
Dc bemanning van de op do
Marokkaajisohe kust gestrande Fransohe
visschersboob „Baleine" is door do Ma
rokkanen losgelaten en in goeden weïJ
stand aan boord van den kruiser „Oaö-
sard" opgenomen, van welk schip bij hot
Fransche ministerie van marine hot tele-
gra-phisch bericht ia ontvangen, dat de
commandant er van de bemanning van de
„Baleine" te Las Palmas aan wal heeft ge-1
zet.
Do „Baleine" zit op het strand vaat en
is door de inboorlingen leeggeplunderd; er
schijnt weinig kans te bestaan het schip
weder vlot te krijgen.
D© Spaansohe „Hoialdo" bevat een verj
haal van een der officieren van don krui
ser „Cassard", waaruit blijkt, dat niet do
„Caasard", maar de Engelschman lord
Morris do eigenlijke bevrijding bewerkt
heeft.
Deze u.l. was met zijn jacht iri de buurt
van Kaap Juby, waar de Btranding plaats
hadhij knoopte onderhandelinge aan met
do Mooren, dio een groot© som geld eisch-
ten; hij stemde toe, verzocht twee aanvoer
ders bij hem aan boord te komen om de zaak
definitief in orde te brengen, en verklaarde
hen, teen ze goed en wel binnen boord wa
ren, tot zijn gevangenen en tot gijzelaars
voor het loven der matrozen. Op zijD bevol
gelastten zij hun ondorhoorigear schriftelijk
do Franschen naar den Sultan te brengen
hetgeen gebeurde^ Do sultan liet hen on
gedeerd aan boord van de „Cassard" bren
gen.
Do mannen hebben van den Kaïd van Juj
by zelfs klein© afscheidsgeschenken meege
kregen, in den vorm van koffie, suikor en
meel.
To Be r 1 ij n werd VI r ij dag voor
do Strafkamer van het Landgericht de
klacht behandeld van negentien handela
ren in vleosohwaren tegen den redacted r en
den uitgever van do „Lichtenberger Volks-
zeitung", die artikelen had gepubliceerd
over de knoeierijen in den vlceschhandel
en daarin hadden betoogd, dat verschillen
de firma's paardenvleesch in hun worst de
den, en dio in 800 winkels in Berlijn ver-'
kochten.
Do duidelijk in het blad 'aangewezen fir
ma's oohton zich dalairdoor beleedigd.-
Maar dc rechter sprak de beide beklaag
den vrij en verooreolde de klagende paar
den worstfabrikanten in de kosten.
Eén der klagers weigerde bij de bclian
doling liet antwoord op dc vraag: of hij
in een Berlijnschcn winkel poardenworsfc
had verkocht, in plaats van do aangopre
zen worstsoorten.
Togen dezen klager is door den rechter
een onderzoek bevolen.
I ri „D or Bund" wordt onvr ienj
delijk gesproken over Ncderlandsche ronse
laars, die tegenwoordig in Zwitserland,
vooral in Zürich en Luzern, hard aan het
werk zoudeir zijn. Stekelig beet het in het
bericht, „dat men, naar het schijnt, me.fi-
Gchenmateriaal noodig heeft voor do doo-
denakkers in Indie." Verleden week had
den zich 8 jonge mannen laten aanwerven,
van wie sommigen biervan hun ouders on
kundig hadden gelaten.
Engelsche bladen spreken
van een treffend geval. Een paar jaar ge
leden verdween ergens in Engeland een jon
getje van twee jaar. Dc ouders loofden een
groote som golds uit voor het vinden van
hun zoontje-, deden Onophoudelijk onder
zoek, maar ge&n spoor was er te vindon.
Onlangs vonden zij in een armhuis een jon
getje terug, waarin zij bun verloren zoon
herkenden en namen bet mee naar huis.
Maar volkomen overtuigd was vader nocK
moeder Eenige twijfel bleef er over. Nu
hadden zij een hobbelpaard, dat hot gelief
koosde speelgoed van het verdwenen kind
was, Dat zouden zij, na eenigen tijd, het
gevonden jongetje toonen. Dat zou hij zioh
wel herinneren. Maar het gaf teleurstelling.
Nee, zei 't jongetje, dat is niet mijn hob
belpaard; mijn hobbelpaard was grooter.
De ouders geloóven t.ch nog, dnt zij buiT
verloren kind terug hobben. (N. R. O.)
Een Duit&c he „Hofrat", de
bankier Ludwig Rotschild, uit BüdiDgen,
vervolgd wegens bedrieglijke bankbreuk en
verduistering, is in een deftig hotel te ZÜ-
rich in hechtenis genomen. Do man wa-s
zwaar ziek en werd naar een ziekenhuis
gebracht.
Berichten over Rijnlmnl's boezem,
gedurende de week van 1521 Maart 1908.
8jand van den boezem te Leiden.
Idom te Oudewetering
Werking der stoomgemalen
Waterioozing langs natuurlijk, weg.
Waterinlatiag
Regenval in Mm
15 Mrt. 16 Mrt. 17Mrt. 18 Mrt. 19MrL 20 Mrt. 21 Mrt
61 62 59 56 66 67 58 cm.—l.P.
61 60 61 59 57 57 59 era.—A.P.
Spaarndnm u., Halfweg u., Gouda o.. Katwijk u.
Spaarndam u., Halfweg u., Gouda 12 u.f Katwijk 50 u.
Door de sluis t® Gouda u.
2.9.
