N«. 14-754 A0. 1908. ifieze (gourant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Offieieele Kennisgeving. Under onze Vroede Vaderen. FEUILLETON. Haar plicht getroaaw. "Vrijdag 27 Maart, PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per week 9 Oentej per 3 maanden I l f 1.10. Belten Leiden, per loopor en waar agenten gerestigd sijn B 1.30. Franco per post 1,65. PRI.'S DER ADVERTENTIE^! Van 1—6 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.171. - Grootere lettere naar plaatsruimte. - Kleine advertentiên ran 30 woorden 40 Gents contant; elk tiental woorden meer 10 Gents. - Voor het incasseeren wordt/"0.05 berekend. De Burgemeester en Wethouders van Lei den doen to weten, dat door den Raad dier gemeente in zijn vergadering ran den 5den Maart 1908 is vastgesteld do volgende ver ordening: VERORDENING, houdende wijziging der verordening, van 20 April 1893, op het veilbieden en verkoopon Van visch in do gemeente Leiden (Gemeen teblad No. 5), gewijzigd bij verordening van 13 Juli 1893 (Gemeenteblad No. 9). Eenig Artikel. In art. 3 wordt gelezen vóór „veil to hebben": „in de gemeente ia to voeron, ïo vervoeren", In art. 6 vóór „veil heeft": „in de ge- meento invoert, vervoert", In art. 8, lsto lid, in plaats van „den verkoop": „het in de gemeente invoeren, vervoeren of verkoopen In art. 8, 2de lid, in plaats van „worden veil gehouden": „in do gemeente worden Ingevoerd, vervoerd, veil gehouden," Vastgesteld door den Gemeenteraad van Leiden, gelet op het advies der Gezond heidscommissie, dd. 13 Februari 1908, in lijn openbare vergadering van don 5dcn Maart 1908. De Burgemeester, DE RIDDER. De Secretaris, VAN HEYST, Zijndo dezo verordening aan do Gedepu- tcerdo Staten van Zuid Holland, volgens \iun bericht van 16/20 Maart 1908, B No. 305, (2do Afd.) G. S. No. 61, in afschrift medegedeeld. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 27sten Maart 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd. DE RIDDER, Burgemeester VAN HEYST, Secretaris. Brongon bij dezo ter aJgcmeeno kennis, dat door hen vergunning ia verleend aan JAN TREUR en rechtverkrijgenden tot het oprichten van een spekzouterij op de open plaats van het perceel Oude Singel No. 122, kad. bekend in Sectie B No. 990. En geschiedt hiervan openbare kennisge ving door plaatsing in het „Leidsch Dag blad." Burgemeester en Wethouders voornoemd, DE RIDDER, Burgemeester. VAN HEYST, Secretaris. Leiden, 27 Maart Ito8. u HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Leiden, Gezien art. 8, 3-te alinea, der Hinder wet; Brengen bij dezo ter algemeene kennis, dat door hen vergunning is verleend aan f. GIJSMAN en recht ''hi jgenden tot het plaatsen en in werking stellen van een gasmotor van 3/4 p.k. tot hot in beweging brengen van een waterpomp in het perceel Waardgracht No. 114, kad. bekend in Sec tie C No. 482. En geschiedt hiervan openbare kennis geving door plaatsing; in het „Leidsch Dagblad". Burgemeester en Wethouders voornoemd, DE RIDDER, Burg;meester, VAN HEYST, Secretaris, Leiden, 27 Maart 1908. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Leiden, Gezien art. 8, lsto alinea der Hinderwet; HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Leiden Gezien het adres van CORNELIS dUtlUiJTEN, aldaar, houdende verzoek om vergunning tot het oprichten van een vlecschrookerij inx het perceel Rijndijk- strafcit No. 2, kad. bekend in Soctie M No. 1977; Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet; Geven bij deze kennis aan hot publiek, dat genoemd verzoek, nut do oijlageu op de Secretarie dozer gemeente ter visie ge logd is; alsmede dat op Vrijdag 10 April aaust. des voornJddags te elf uren, op het Raadhuis gelegenheid zal worden gegeven om bezwaren tegen dit verzoek in te bren gen, terwijl zij er do aandacht op vestigen, dat niet tot beroep gerechtigd zijn zij, die niet overeenkomstig art. 7 der Hinderwet voor het gemeentebestuur of een zijner le den zijn verschenen, ten einde hun bezwaren mondeling toe to lichten. Burgemeester en Wethouders voornoemd, DE RIDDER, Burgemeester. VAN HEYST, Secrebaria. Leiden, 27 Maart 1903. Het gebeurt meer dab vergaderingen waarin gewichtige besluiten worden gi-no- men, vlug afloop en en slecht beiocht zijn. Zoo was het ook gisternamiddag, hoewel er een punt op do agenda stond, welk aan neming voor onze gemeente van groote be- teckc-nis is. Er ontbraken, door allerlei om standigheden, niet minder dan zeven leden, cn ook dc burgemeester had den voorzitters- zetel er aan gegeven om in deTweede Kamer heb noodwetje, omtrent het blijvend g deel- tc, te helpen aannemen. Zoo viel aan den heer Juta de eer te beurt het nieuw benoemd lid, mr. Brict te moge installceren, die van do publieke tribune af gezien aan den uiter sten linkerhoek plaats nam, naast den zetel van den heer Roem. De kloeke, rustige ver schijning van dit jongste lid maakt een goe den indruk en het zou ons niet verwonderen of hij zal mettertijd een invloedrijk raadslid worden. Vooral voor de anti-revolution- naire partij in den Raad, _'io onder de raadsleden tot dusverre geen enkele gegra dueerde had, is dezo jonge rechtsgeleerde een groote aanwinst. Zoo is dan op het oogenblik de Raad we der voltallig. Onder do ingekomen stukken, die altijd het eerst op het appèl komen, was ook een verzoek van den Bond voor den Handel drijvenden Middenstand, om adhaesie te be tuigen aan een adres van dien Bond aan de Regeering, om invoering van den Middcn- Europccechen tijd. De Voorzitter merkte hierbu op dat B. en Ws. reeds het adios van de Kamer van Koophandel aan dc Regeering, verzoekende eenheid van tijd zonder bepaal do voorkeur te doen. gelden, hadden gesteund en vroeg daarom nu machtiging voor B. en Ws. om de zaak af te doen. Dit was den heer Fccke- ma Andreae geen voorstander djr invoe ring van M. E. tijd goed, mits B. en Ws. dan maar geen adhaesie schonkei.hot was den heer Peragroot voorstander van den M. E. tijd niet goed, omdat hij wel ondersteuning wenschto. Zou het een tijdroovend debat kunnen worden over een nieuwo tijdregeling? De heer Sijtsma, wien de kwestie blijkbaar overviel, scheen het te vreezen en vroeg er een praeadvies over. Toen pas deelde de Voorzitter mede, dat eigenlijk het adres niet voor behandeling in aanmerking kon ko men, omdat het ongezegeld was, en daarom werd maar besloten het ter zijde te le? gen. Het doet dan verder goed noch kwaad aan welke tijdregeling ook. En toen waren we tik 1 tik 1 ging de hamer van den Voorzitter, die even met een schuin blikje naar den heer Bosch stilhield, toen het adres van de Leidscho Varkcns- slachtorsvereeniging, houdende niet minder dan een zestal ver-zo-ken in zake het gebruik van het Openbaar Slachthuis, aan do orde kwam en voortging toen deze noch iemand anders het woord vroeg bij het punt, waarop wij in den aanvang doelden: het voorstel in zake de onteigening, ten name van de Vereeniging tot bevordering van den Bouw van Werkmanswoningen, van een aantal perceelcn in het stadsgedeelte begre pen tussclaen Lcvendaal, de Geeregracht, de Kalverstraat en de Zijdgracht, en het ver- leenen van een voorschot en eon bijdrage uit de gemeentekas in de kosten dier onteige ning en in de kosten van uitvoering van het itader ingediend plan tot verbetering van den woningtoestand in genoemd bouw blok. OmBieonfc deze zaak, insgelijks reeds in ons blad dikwijls besproken, was cp 10 Ja nuari ook al een besluit gevallen en B. en Ws. hadden zich daarop tot do Regee ring gewend om aan de gemeente een voor schot tel verstrekken van ten hoogste 172.500 en een bijdrage te verleenen tot zoodanig bedrag. Er werd toen echter na mens den Minister van Binnenlaodschc Za ken medegedeeld dat de financieele grond slag van de plannen der woningvereeniging wijziging zou moeten ondergaan, wilde men het gehecle bouwplan niet in do waagschaal stellen. Men onderzoekt dergelijke z?ken ook vanw.'ge het Rijk nauwkeurig. De Ver eeniging tot Bev. van den bouw van Werk manswoningen en B. en Ws. konden nu weder aan het omwerken gaan, daarbij re kening houdend met de wenschen dor Ro- geering, wier steun men natuurlijk niet kan ontberen. En zoo was dan eindelijk het nu aangenomen plan te voorschijn gekomen, waarbij het voorschot dat de gemeente van het Rijk zal bobben te vragen en de bijdrage die het Rijk zal hebben bij te pa?sen tot 149.500 is gereduceerd, onder bepaling evenwel dat de. vereeniging gedurende de eerste vijf jar ten. zal aflossen per jhar f 1985.60 en van het zesde tot en met het tiende f 2209.92j en van h-et elfde tot en met het vijftigste van f 2434.25, tenzij de ver eeniging kan aantoonen, dat geen hoogere huur, dan in de door haar overgelegde exploitatie-rekening is vermeld, kan wor don bcdongon; in welk geval van haar r:sp. na het 5de en het 10de jaar geen g ootere som voor rente en aflossing zal worden go- eischt dan in verband met den stand der huurprijzen billijk is van haar te cischen, met dien verstande echter, dat de storting van de vereeniging jaarlijks met minder zal mogen bedragen dan één vijf-cn-zeven- tigstc van het verleend renteloos voorschot. Dit voorstel is gisteren zonder hoofdelijke stemming aangenomen, or.der voorbehoud natuurlijk dat het Rijk dc verlangde m:d> werking ook verleende, waaraan na het vooraf gepleegde overleg wel haast niet aan te tw ij f-len valt. Wij noemden het boven een voor de ge meente Belangrijk besluit cn dat is het. voor zeker. Daardoor zullen een aantal krotten, vroeger geheel bewoond, thans voor een deel onbewoonbaar verklaard, n'et alleen verdwijnen, maar er zal voor in dc plaats komen een frissche arbeiderswijk met ruime, aan <lc eischon der hygiëne voldoende wo ningen en breede straten. Dit is voor de gemeente liet verlangde offer zekér ten overvloede waard. Geheel zonder debat ging het voorstel er nog niet door. De heer Fockcma Andrcae deed met betrekking tot den wettelijken vorm een enkele vraag. De gomeento moet eenige perceelcn geheel voor eigen reke ning onteigenen, waartegen hij geen be zwaar heeft, maar is in verband daarmede do aflossing hoog genoeg gesteld «en kan daardoor het geheelc voorstel ook gevaar lijden door do Regeoring goedgekeurd te worden? Do heer Korevaar kon den heer Fockema Andrcae geruststellen. Dc heer Sijtsma, die met een woord van hulde aan B. en Ws., voornamelijk aan den Wethouder van Fabricage en aan het be stuur der Vereeniging tot bev. van den Bouw van Werkmanswoningen aanving voor hun vele bemoeiingen, deed een zwak ke poging enkele perccelen uit het ont- cigeniDgsplan te lichten. Erkennende, dat in gevallen als deze het particulier belang ondergeschikt moet worden gemaakt aan het algemeen belang, meendo hij toch, dab men dit laatste diende te ontzien, wanneer het algemeen belang er niet door zou be hoeven te worden geschaad. En dat was niet hot geval, meende hij wanneer een zes tal perceelen in een poort aan het Leven- diaal, eigenaar de heer Beuke-ring, in diens bezit werden gelaten. De heer Korevaar lei het anders uit. Heb is wel degelijk in het belang van de Ver eeniging on dus van de gemeente, deze perceelen te naasten. Zij zullen pas waar- do erlangen door den aanleg varr dc «daar aan te leggen straat. Tot dusver heeft de eigenaar geen enkele poging gedaan verbe tering in den toestand dier perceelen te brengen. Zoodra echter door geld van ge meente en Rijk die verbetering productief gemaakt kan worden, zou hij het willen doen. Nu moet echter do gemeente er ook van profiteeren. Bovendien zou door dezo verandering in den opzet to brengen, het geheelc plan gevaar lijden. Ten slotte had de heer Brict nog een formeel hezwaar tegen het voorstel dat ech ter ook door een inlichting ran den heer Korevaar opgeheven werd. Men kwam nu weldra tot het verzoek van den heer La Rivière en andoren om van gemeentewege tot do oprichting van een tweede gemeentel, zweminrichting over te gaan. Men was hot er blijkbaar eenpa rig over eens, dat daarop afwijzend moest warden beschikt, zooals dit ook door B. or Ws. was voorgesteld. Niet alzoo met hef tweede daaraan verbonden voorstel van d» meerderheid van B. en Ws. om aan ocir eventueel op te richten vereeniging, aan welke rechtspersoonlijkheid zal zijn ver leend, in de kosten van exploitatie van een door hoar op te richten zweminrichting een jaarlijksch subsidie van gemeentewege van 800 gld. in uitzicht te stellen. Het verzet daartegen kwam hoofd zake lijk van den heer Fockema Andrcae. Hij houdt zeer van royale menschep, doch acht hot eenigszins bedenkelijk ook met het oog op onze financiën wanneer B. cn Ws. roy aal zijn zooals bij dit voorstel. Zij sluiten daarmede onmiddellijk uit, dat een vereeniging, die zich de bevorde ring van dien hygiënischen tak van sport ten doel stelt, voor eigen rekening do ex ploitatie ter hand neemt. Nu dit lokaas eenmaal is voorgehouden, zal een bedrag van 800 gld. natuurlijk als eerste post van actief op de begrooting vr.ir do exploi tct.rende vefeeniginj voorkomen Indien er eenmaal 'n verzoek van Cx vereeniging inkwam, was 't nog tijds ge noeg om royaal to zijn. Hij zou er in ieder geval niet voor te vinden zijn om subsidie te geven aan een inrichting rnct opgepompt grondwater. De heer Vergouwen sloot zich hij dit I>e-, toog aan. Hij was van oordeel dat zoo'a zweminrichting nog wel eens met voordeel kon worden geëxploiteerd, wat door ver schillende leden werd o- '.send. Dc. heer Pera gaf uiting o.an rijn tevre denheid over het laatste gedeelte van liet voorstel. Een tweede zvreip in richt' ng is broodnoodig en deze zal zich nooit geheel kunne bedruipen. Wat is er nu tegen dat de gemeente, die zelf do exploitatie niet ter hand kan nemen, daarto- coderen aan moedigt? Voor een inrichting met opgepompt water zal hij echter ook niet te vinden zijn. De ondervinding, tc Haarlem opgedaan, maak*' te hem in dat opzicht angstvallig. De hoer Eerstens had juist andere inlichtingen over de Haarlemsceh inrichtingen inge wonnen. Ze bevielen daar hcri goed. Een Amerikaanscho windmolen draait altijd lustig door cn ververscht hot water door- loopend Men liep op dezo wijze wel een beetje op nog niot eens ontworpen plannen vooruit en dit vooral de heer Bosch, die nu al be paald wilde zien, dat minder gegoeden voor een laag tarief zouden worden toege laten. Do heer Korevaar verdedigde het voor stel van B. en Ws. Serieus gemaakte bere keningen door den heer Van Waveren had den indortijd geleerd, dat van particulie re zijde wel nooit een zweminrichting zal worden gemaakt indien niet de gemeente do helpende hand toesteekt. Trouwens men verbindt zich door 'lit voorstel nog tot niets, omdat over elk eventueel inkomend verzoek, dc Raad zich de becKssing voor behoudt. Toch verklaarden zich nog tien leden te gen het voorstel, waaronder ook de voor zitter, daarmede te kunnen g- vend, dat hij do minderheid van B. en Ws. in deze zank is gewceBt, -die niet met het voorstel kon 60) Het scheen wel een bespotting van het noodlot, dat zijn hart weer voor zijn eigen vrouw in liefde was ontvlamd, nu haar aan deze liefde niets meer was gelegen. „Waarom gelooft u dat?" vroeg hij, als of, hij haar niet begreep. „Houd u maar niet zoo dom, Trachwitz! U weet even goed als ik wie ik met dat stille water bedoel." „Mevrouw do barones." „Het is goed, u kunt mij niet voor den mal houden. Maar ik condoleer u uit het diepst van mijn hart. Mijn pink zegt mij, dat wij spoedig in Tornau bij een brui loft zullen dansen en dat dc mooie bruid Renato zal heeten." Traohwitz gaf plotseling het paard de sporen, zoodat het begon te steigeren. Hij zag er bleek en mat uit en zijn oogen flik kerden „Dat zal ik wel verhinderen!" riep hij onbezonnen, alle voorzichtigheid verge tende. Zij greep den teugel van zijn paard. „Kunt u dat werkelijk, Trachwitz?" Hij trachtte zichzelf te beheerschen. „Na tuurlijk niet, neem me niet kwalijk, ik wist piet recht wat ik zei." Zij keek hem strak aan. „Trachwitz, een enkel openhartig woordje. Ik weet, dat u tot mevrouw Werkentin in betrekking staat, en ik weet ook, dat u deze vrouw liefheeft. Luister nu eens even kalm. Doet n mij een mogelijkheid aan de hand om Kolf Von Tornau vim haar te scheiden, dan kunt u verder van mij verlangen, wat u wilt. Mij is geen prijs tc hoog. Begrijpt u?" Hij sperde zijn oogen wijd open. Daar deed zich een mogelijkheid aan hem voor, nog eenmaal zijn leven weder op tc bou wen. Nog was Renate zijn vrouw en als hij haar een zeker bestaan kon bieden en zij weer bij hem terug kwam, dan zou het hem ook wel gelukken haar liefde weer te win nen. Hij begreep nu opeens, dat Melanio in Renate een mededingster naar Tornau's liefde zag. Vandaar ook die haat tegen zijn vrouw. Zij zou zijn geheim met goud willen be talen, daar was hij zeker van; hij behoef de slechts te willen, dan kreeg hij wat hij noodig had, en meteeq scheidde hij dan Tornau van Renate. Als een fata morgana steeg het voor hem op. Verwarde gedachten doorkruisten zijn hoofd; hij gevoelde, dat hij ecr&t rust moest hebben om helder to kunnen denken; dat hij eerst met Renato moest spreken alvorens een besluit te kim nen nemen. Morgen moest alles worden op gehelderd. Morgen reeds. Melanio had hem scherp opgenomen. „Nu, Trachwitz, neem een besluit.'' „Geef mij tijd, tot morgenavond slechts, dan zal ik antwoorden. Nu kan ik het nog niet." Zij overlegde bij zichzelf, dat het eigenlijk heel goed trof als hij vandaag nog niet sprak. Morgen zou ze wel een middel vinden, met Tornau het onderhoud tusschen Trachwitz en Renate af te luisteren. En als haar dat niet tot haar doel bracht, dan bleef haar altijd zijn opheldering als laat ste triomf. „Nu goed, Trachwitz," antwoordde zij, „ik zal wachten. Dit eene wil ik u echter üog zeggen; ik zal ook zonder uw hulp mijn doel bereiken. Maar als u mij wilt helpen, zal ik u zeer dankbaar zijn. Ik zal uw toekomst verzekeren, als u met Renato Wer kentin een verwijderde plaats wilt opzoe ken; dat is mijn voorwaarde. Deze vrouw hindert mij. Hebt u de mocht, haar van hier te verwijderen?" Hij keek strak voor zich uit. „Ook daar op kan ik u heden geen antwoord geven. Morgenavond echter zal u alles weten, wat dan ook." Daarmede moest zij zich wel tevreden stellen. Zwijgend reden zij naast elkaar voort, totdat zij hun woning hadden bcreiüt Werktuiglijk sprong Trachwitz van zijn paard af, stak Melanie een behulpzame ha^d toe en droog een stalknecht op do dieren tc verzorgen. Toen maakte hij een zwijgende buiging voor Melanie en liep naar zijn woning to?. Melanio liet zich door haar kamenier een wit, luchtig toiletje aantrekken. Zij fronste haar voorhoofd cn keek mismoedig door het raam naar buiten. Toen wierp zij zioh op een divan en staarde peinzend voor zich uit. Zij overlegde bij zichzelf, hoe zij het best haar doel kon bereiken. Van dit eene was zij reeds zeker; ze zou op zijn laatst morgenavond Rolf van Tornau ovei- tuigd hebben, dat Renato Werkentin óf voor hem verloren óf hem onwaardig was. Zij kende hem genoeg om te weten, dat hij, zelfs al had hij Renate lief, haar toch op zou geven als slechts de geringste smet op haar kleefde, en zooveel was zeker, Trach witz cn Renate hadderr samen een verleden, dat het licht niet mocht zien, anders zou den ze zich niet zoo verwonderlijk hebben I gedragen. 1 Zij liep in de kamer op en neer. Haar bloed stroomde sneller door haar aderen als zij er aan dacht, dat haar tijd nu geko men was. Tornau moest nu eindelijk wel weer tot haar terugkcerenZij ging voor den spiegel staan en nam zichzelvc aan allo kanten nauwkeurig op. Nog was zo mooi, nog vertoonde zich geen rimpeltje in dc blanke, zachte huid, en do oogen schitter den van jeugdglans. Hij moest zich wel gewonnen geven, als de mededingster eerst maar onschadelijk was gemaakt, en dan, -- een gevoel, dat meer op haat darr op liefde geleek, door voer haar heele wezen dan neem je ïn acht, Rolf von Tornau, dam zal ik me scha deloos stellen voor alles, wat ik om jou heb geleden 1 Renate had een onrustige nacht gehad; Rolf was 's avonds weer zoo somber en stil geweest en had haar groet met zulk een onderzoekenden blik beantwoord, dat zij de herinnering daaraan maar niet van zich af kon zetten. Wat had hij tocht Waar was de vroolijk- heid van den laatsten tijd gebleven? Wat voor sombere gedachten hielden hom toch bezig? Verdwenen was het gelukkige lich ten van zijn oogen, do warme toon van zijn stem. Zijn vroolijkheid had haar zij wist zelf nauwelijks waarom zoo gelukkig ge maakt en nu trof haar de verandering, die er met hem had plaats gegrepen, als een groote smart. Hij leed en zij leed met hem en de vurige wensch hem te kunnen helpen, vervulde haar ziel Bevend van opwinding zat zij den volgen den morgen aan het ontbijt tegenover Rolf en bediende hem met trillende vingers. Mevrouw von Tornau keek van dc een naar de ander. Wat hadden die dwaze kin deren toch? Waarom nam bij haar niet in zijn armen en zei haar wal h»i voor haar gevoelde Juist wees Rolf onvriendelijk een kopjo thee af, dat Renate hem vilde overreiken, en na een blik in baar verschrikt gezicht stond hij, woedend op zichzelf, op en liep naar buiten. Een paar groote tranen big gelden over de wangen der jonge vrouw cn ofschoon ze deze snel cn stil afwischte, ha«'l Rolf en zijn moeder ze toch opgemerkt. „Mijn beste kind, trek toch niet zulk een angstig gezicht, omdat mijn zoon in een slecht humeur is! Dai: is niet zoo erg als het wel lijkt", zei ze kalmeerend. Renate greep haar band. „Mijn lieve me vrouw, ik vrees, dat ik hem, zonder het to weten, reden tot ergernis heb gegeven. „Dan zal hij wel spoedig bemerken, dat hij geen aanleiding tot ergernis heeft. Laat hem maar rustig zijn gang gaan en zet nu maar niet zulk een bedroefd gezicht. Man nen zijn soms wonderlijke wezens. Als hij het al to bont maakt, zal ik er hem wel cena over onderhouden." „Och neen, doe u dat niet. Hij lijdt stel lig onder een of andere onaangenaamheid. Zonder reden zou hij stellig niet zoo boos zijn. Hij is anders toch altijd zoo goed I" De oude dame streelde haar wangen. „Ja kind, hij is zeer r.eker goed; vergeet dab niet, al schijnt het soms ook wel eens an ders. Ziezoo, en nu zullen wij aan onzo werkzaamheden gaan en maar weer vroolijk kijken. Als hij nog langer zoo humeurig is, gaan we hem eenvoudig uitlachen." (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1908 | | pagina 1