N«. 14-754
A0. 1908.
ifieze (gourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
Under onze Vroede Vaderen.
FEUILLETON.
Haar plicht getroaaw.
"Vrijdag 27 Maart,
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Oentej per 3 maanden I l f 1.10.
Belten Leiden, per loopor en waar agenten gerestigd sijn B 1.30.
Franco per post 1,65.
PRI.'S DER ADVERTENTIE^!
Van 1—6 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.171. - Grootere lettere naar
plaatsruimte. - Kleine advertentiên ran 30 woorden 40 Gents contant; elk
tiental woorden meer 10 Gents. - Voor het incasseeren wordt/"0.05 berekend.
De Burgemeester en Wethouders van Lei
den doen to weten, dat door den Raad dier
gemeente in zijn vergadering ran den 5den
Maart 1908 is vastgesteld do volgende ver
ordening:
VERORDENING,
houdende wijziging der verordening, van 20
April 1893, op het veilbieden en verkoopon
Van visch in do gemeente Leiden (Gemeen
teblad No. 5), gewijzigd bij verordening van
13 Juli 1893 (Gemeenteblad No. 9).
Eenig Artikel.
In art. 3 wordt gelezen vóór „veil to
hebben": „in de gemeente ia to voeron, ïo
vervoeren",
In art. 6 vóór „veil heeft": „in de ge-
meento invoert, vervoert",
In art. 8, lsto lid, in plaats van „den
verkoop": „het in de gemeente invoeren,
vervoeren of verkoopen
In art. 8, 2de lid, in plaats van „worden
veil gehouden": „in do gemeente worden
Ingevoerd, vervoerd, veil gehouden,"
Vastgesteld door den Gemeenteraad van
Leiden, gelet op het advies der Gezond
heidscommissie, dd. 13 Februari 1908, in
lijn openbare vergadering van don 5dcn
Maart 1908.
De Burgemeester,
DE RIDDER.
De Secretaris,
VAN HEYST,
Zijndo dezo verordening aan do Gedepu-
tcerdo Staten van Zuid Holland, volgens
\iun bericht van 16/20 Maart 1908, B No.
305, (2do Afd.) G. S. No. 61, in afschrift
medegedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 27sten Maart 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
DE RIDDER, Burgemeester
VAN HEYST, Secretaris.
Brongon bij dezo ter aJgcmeeno kennis,
dat door hen vergunning ia verleend aan
JAN TREUR en rechtverkrijgenden tot
het oprichten van een spekzouterij op de
open plaats van het perceel Oude Singel
No. 122, kad. bekend in Sectie B No. 990.
En geschiedt hiervan openbare kennisge
ving door plaatsing in het „Leidsch Dag
blad."
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leiden, 27 Maart Ito8. u
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden,
Gezien art. 8, 3-te alinea, der Hinder
wet;
Brengen bij dezo ter algemeene kennis,
dat door hen vergunning is verleend aan
f. GIJSMAN en recht ''hi jgenden tot
het plaatsen en in werking stellen van een
gasmotor van 3/4 p.k. tot hot in beweging
brengen van een waterpomp in het perceel
Waardgracht No. 114, kad. bekend in Sec
tie C No. 482.
En geschiedt hiervan openbare kennis
geving door plaatsing; in het „Leidsch
Dagblad".
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burg;meester,
VAN HEYST, Secretaris,
Leiden, 27 Maart 1908.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden,
Gezien art. 8, lsto alinea der Hinderwet;
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
Gezien het adres van CORNELIS
dUtlUiJTEN, aldaar, houdende verzoek
om vergunning tot het oprichten van een
vlecschrookerij inx het perceel Rijndijk-
strafcit No. 2, kad. bekend in Soctie M
No. 1977;
Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet;
Geven bij deze kennis aan hot publiek,
dat genoemd verzoek, nut do oijlageu op de
Secretarie dozer gemeente ter visie ge
logd is; alsmede dat op Vrijdag 10 April
aaust. des voornJddags te elf uren, op het
Raadhuis gelegenheid zal worden gegeven
om bezwaren tegen dit verzoek in te bren
gen, terwijl zij er do aandacht op vestigen,
dat niet tot beroep gerechtigd zijn zij, die
niet overeenkomstig art. 7 der Hinderwet
voor het gemeentebestuur of een zijner le
den zijn verschenen, ten einde hun bezwaren
mondeling toe to lichten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secrebaria.
Leiden, 27 Maart 1903.
Het gebeurt meer dab vergaderingen
waarin gewichtige besluiten worden gi-no-
men, vlug afloop en en slecht beiocht zijn.
Zoo was het ook gisternamiddag, hoewel
er een punt op do agenda stond, welk aan
neming voor onze gemeente van groote be-
teckc-nis is. Er ontbraken, door allerlei om
standigheden, niet minder dan zeven leden,
cn ook dc burgemeester had den voorzitters-
zetel er aan gegeven om in deTweede Kamer
heb noodwetje, omtrent het blijvend g deel-
tc, te helpen aannemen. Zoo viel aan den
heer Juta de eer te beurt het nieuw benoemd
lid, mr. Brict te moge installceren, die van
do publieke tribune af gezien aan den uiter
sten linkerhoek plaats nam, naast den zetel
van den heer Roem. De kloeke, rustige ver
schijning van dit jongste lid maakt een goe
den indruk en het zou ons niet verwonderen
of hij zal mettertijd een invloedrijk raadslid
worden. Vooral voor de anti-revolution-
naire partij in den Raad, _'io onder de
raadsleden tot dusverre geen enkele gegra
dueerde had, is dezo jonge rechtsgeleerde
een groote aanwinst.
Zoo is dan op het oogenblik de Raad we
der voltallig.
Onder do ingekomen stukken, die altijd
het eerst op het appèl komen, was ook een
verzoek van den Bond voor den Handel
drijvenden Middenstand, om adhaesie te be
tuigen aan een adres van dien Bond aan de
Regeering, om invoering van den Middcn-
Europccechen tijd.
De Voorzitter merkte hierbu op dat B.
en Ws. reeds het adios van de Kamer van
Koophandel aan dc Regeering, verzoekende
eenheid van tijd zonder bepaal do voorkeur
te doen. gelden, hadden gesteund en vroeg
daarom nu machtiging voor B. en Ws. om
de zaak af te doen. Dit was den heer Fccke-
ma Andreae geen voorstander djr invoe
ring van M. E. tijd goed, mits B. en Ws.
dan maar geen adhaesie schonkei.hot was
den heer Peragroot voorstander van
den M. E. tijd niet goed, omdat hij wel
ondersteuning wenschto.
Zou het een tijdroovend debat kunnen
worden over een nieuwo tijdregeling? De
heer Sijtsma, wien de kwestie blijkbaar
overviel, scheen het te vreezen en vroeg er
een praeadvies over. Toen pas deelde de
Voorzitter mede, dat eigenlijk het adres niet
voor behandeling in aanmerking kon ko
men, omdat het ongezegeld was, en daarom
werd maar besloten het ter zijde te le? gen.
Het doet dan verder goed noch kwaad aan
welke tijdregeling ook.
En toen waren we tik 1 tik 1 ging de
hamer van den Voorzitter, die even met een
schuin blikje naar den heer Bosch stilhield,
toen het adres van de Leidscho Varkcns-
slachtorsvereeniging, houdende niet minder
dan een zestal ver-zo-ken in zake het gebruik
van het Openbaar Slachthuis, aan do orde
kwam en voortging toen deze noch iemand
anders het woord vroeg bij het punt,
waarop wij in den aanvang doelden: het
voorstel in zake de onteigening, ten name
van de Vereeniging tot bevordering van den
Bouw van Werkmanswoningen, van een
aantal perceelcn in het stadsgedeelte begre
pen tussclaen Lcvendaal, de Geeregracht, de
Kalverstraat en de Zijdgracht, en het ver-
leenen van een voorschot en eon bijdrage uit
de gemeentekas in de kosten dier onteige
ning en in de kosten van uitvoering van
het itader ingediend plan tot verbetering
van den woningtoestand in genoemd bouw
blok.
OmBieonfc deze zaak, insgelijks reeds in
ons blad dikwijls besproken, was cp 10 Ja
nuari ook al een besluit gevallen en B.
en Ws. hadden zich daarop tot do Regee
ring gewend om aan de gemeente een voor
schot tel verstrekken van ten hoogste
172.500 en een bijdrage te verleenen tot
zoodanig bedrag. Er werd toen echter na
mens den Minister van Binnenlaodschc Za
ken medegedeeld dat de financieele grond
slag van de plannen der woningvereeniging
wijziging zou moeten ondergaan, wilde men
het gehecle bouwplan niet in do waagschaal
stellen. Men onderzoekt dergelijke z?ken
ook vanw.'ge het Rijk nauwkeurig. De Ver
eeniging tot Bev. van den bouw van Werk
manswoningen en B. en Ws. konden nu
weder aan het omwerken gaan, daarbij re
kening houdend met de wenschen dor Ro-
geering, wier steun men natuurlijk niet kan
ontberen. En zoo was dan eindelijk het nu
aangenomen plan te voorschijn gekomen,
waarbij het voorschot dat de gemeente van
het Rijk zal bobben te vragen en de bijdrage
die het Rijk zal hebben bij te pa?sen tot
149.500 is gereduceerd, onder bepaling
evenwel dat de. vereeniging gedurende de
eerste vijf jar ten. zal aflossen per jhar
f 1985.60 en van het zesde tot en met het
tiende f 2209.92j en van h-et elfde tot en met
het vijftigste van f 2434.25, tenzij de ver
eeniging kan aantoonen, dat geen hoogere
huur, dan in de door haar overgelegde
exploitatie-rekening is vermeld, kan wor
don bcdongon; in welk geval van haar r:sp.
na het 5de en het 10de jaar geen g ootere
som voor rente en aflossing zal worden go-
eischt dan in verband met den stand der
huurprijzen billijk is van haar te cischen,
met dien verstande echter, dat de storting
van de vereeniging jaarlijks met minder
zal mogen bedragen dan één vijf-cn-zeven-
tigstc van het verleend renteloos voorschot.
Dit voorstel is gisteren zonder hoofdelijke
stemming aangenomen, or.der voorbehoud
natuurlijk dat het Rijk dc verlangde m:d>
werking ook verleende, waaraan na het
vooraf gepleegde overleg wel haast niet aan
te tw ij f-len valt.
Wij noemden het boven een voor de ge
meente Belangrijk besluit cn dat is het. voor
zeker. Daardoor zullen een aantal krotten,
vroeger geheel bewoond, thans voor een
deel onbewoonbaar verklaard, n'et alleen
verdwijnen, maar er zal voor in dc plaats
komen een frissche arbeiderswijk met ruime,
aan <lc eischon der hygiëne voldoende wo
ningen en breede straten.
Dit is voor de gemeente liet verlangde
offer zekér ten overvloede waard.
Geheel zonder debat ging het voorstel er
nog niet door. De heer Fockcma Andrcae
deed met betrekking tot den wettelijken
vorm een enkele vraag. De gomeento moet
eenige perceelcn geheel voor eigen reke
ning onteigenen, waartegen hij geen be
zwaar heeft, maar is in verband daarmede
do aflossing hoog genoeg gesteld «en kan
daardoor het geheelc voorstel ook gevaar
lijden door do Regeoring goedgekeurd te
worden? Do heer Korevaar kon den heer
Fockema Andrcae geruststellen.
Dc heer Sijtsma, die met een woord van
hulde aan B. en Ws., voornamelijk aan den
Wethouder van Fabricage en aan het be
stuur der Vereeniging tot bev. van den
Bouw van Werkmanswoningen aanving
voor hun vele bemoeiingen, deed een zwak
ke poging enkele perccelen uit het ont-
cigeniDgsplan te lichten. Erkennende, dat
in gevallen als deze het particulier belang
ondergeschikt moet worden gemaakt aan
het algemeen belang, meendo hij toch, dab
men dit laatste diende te ontzien, wanneer
het algemeen belang er niet door zou be
hoeven te worden geschaad. En dat was
niet hot geval, meende hij wanneer een zes
tal perceelen in een poort aan het Leven-
diaal, eigenaar de heer Beuke-ring, in diens
bezit werden gelaten.
De heer Korevaar lei het anders uit. Heb
is wel degelijk in het belang van de Ver
eeniging on dus van de gemeente, deze
perceelen te naasten. Zij zullen pas waar-
do erlangen door den aanleg varr dc «daar
aan te leggen straat. Tot dusver heeft de
eigenaar geen enkele poging gedaan verbe
tering in den toestand dier perceelen te
brengen. Zoodra echter door geld van ge
meente en Rijk die verbetering productief
gemaakt kan worden, zou hij het willen
doen. Nu moet echter do gemeente er ook
van profiteeren. Bovendien zou door dezo
verandering in den opzet to brengen, het
geheelc plan gevaar lijden.
Ten slotte had de heer Brict nog een
formeel hezwaar tegen het voorstel dat ech
ter ook door een inlichting ran den heer
Korevaar opgeheven werd.
Men kwam nu weldra tot het verzoek
van den heer La Rivière en andoren om
van gemeentewege tot do oprichting van
een tweede gemeentel, zweminrichting over
te gaan. Men was hot er blijkbaar eenpa
rig over eens, dat daarop afwijzend moest
warden beschikt, zooals dit ook door B. or
Ws. was voorgesteld. Niet alzoo met hef
tweede daaraan verbonden voorstel van d»
meerderheid van B. en Ws. om aan ocir
eventueel op te richten vereeniging, aan
welke rechtspersoonlijkheid zal zijn ver
leend, in de kosten van exploitatie van een
door hoar op te richten zweminrichting
een jaarlijksch subsidie van gemeentewege
van 800 gld. in uitzicht te stellen.
Het verzet daartegen kwam hoofd zake
lijk van den heer Fockema Andrcae. Hij
houdt zeer van royale menschep, doch acht
hot eenigszins bedenkelijk ook met het oog
op onze financiën wanneer B. cn Ws. roy
aal zijn zooals bij dit voorstel.
Zij sluiten daarmede onmiddellijk uit,
dat een vereeniging, die zich de bevorde
ring van dien hygiënischen tak van sport
ten doel stelt, voor eigen rekening do ex
ploitatie ter hand neemt. Nu dit lokaas
eenmaal is voorgehouden, zal een bedrag
van 800 gld. natuurlijk als eerste post van
actief op de begrooting vr.ir do exploi
tct.rende vefeeniginj voorkomen
Indien er eenmaal 'n verzoek van Cx
vereeniging inkwam, was 't nog tijds ge
noeg om royaal to zijn. Hij zou er in ieder
geval niet voor te vinden zijn om subsidie
te geven aan een inrichting rnct opgepompt
grondwater.
De heer Vergouwen sloot zich hij dit I>e-,
toog aan. Hij was van oordeel dat zoo'a
zweminrichting nog wel eens met voordeel
kon worden geëxploiteerd, wat door ver
schillende leden werd o- '.send.
Dc. heer Pera gaf uiting o.an rijn tevre
denheid over het laatste gedeelte van liet
voorstel. Een tweede zvreip in richt' ng is
broodnoodig en deze zal zich nooit geheel
kunne bedruipen. Wat is er nu tegen dat
de gemeente, die zelf do exploitatie niet
ter hand kan nemen, daarto- coderen aan
moedigt?
Voor een inrichting met opgepompt water
zal hij echter ook niet te vinden zijn. De
ondervinding, tc Haarlem opgedaan, maak*'
te hem in dat opzicht angstvallig. De hoer
Eerstens had juist andere inlichtingen
over de Haarlemsceh inrichtingen inge
wonnen. Ze bevielen daar hcri goed. Een
Amerikaanscho windmolen draait altijd
lustig door cn ververscht hot water door-
loopend
Men liep op dezo wijze wel een beetje op
nog niot eens ontworpen plannen vooruit
en dit vooral de heer Bosch, die nu al be
paald wilde zien, dat minder gegoeden
voor een laag tarief zouden worden toege
laten.
Do heer Korevaar verdedigde het voor
stel van B. en Ws. Serieus gemaakte bere
keningen door den heer Van Waveren had
den indortijd geleerd, dat van particulie
re zijde wel nooit een zweminrichting zal
worden gemaakt indien niet de gemeente
do helpende hand toesteekt. Trouwens men
verbindt zich door 'lit voorstel nog tot
niets, omdat over elk eventueel inkomend
verzoek, dc Raad zich de becKssing voor
behoudt.
Toch verklaarden zich nog tien leden te
gen het voorstel, waaronder ook de voor
zitter, daarmede te kunnen g- vend, dat hij
do minderheid van B. en Ws. in deze zank
is gewceBt, -die niet met het voorstel kon
60)
Het scheen wel een bespotting van het
noodlot, dat zijn hart weer voor zijn eigen
vrouw in liefde was ontvlamd, nu haar
aan deze liefde niets meer was gelegen.
„Waarom gelooft u dat?" vroeg hij, als
of, hij haar niet begreep.
„Houd u maar niet zoo dom, Trachwitz!
U weet even goed als ik wie ik met dat
stille water bedoel."
„Mevrouw do barones."
„Het is goed, u kunt mij niet voor den
mal houden. Maar ik condoleer u uit het
diepst van mijn hart. Mijn pink zegt mij,
dat wij spoedig in Tornau bij een brui
loft zullen dansen en dat dc mooie bruid
Renato zal heeten."
Traohwitz gaf plotseling het paard de
sporen, zoodat het begon te steigeren. Hij
zag er bleek en mat uit en zijn oogen flik
kerden „Dat zal ik wel verhinderen!" riep
hij onbezonnen, alle voorzichtigheid verge
tende. Zij greep den teugel van zijn paard.
„Kunt u dat werkelijk, Trachwitz?"
Hij trachtte zichzelf te beheerschen. „Na
tuurlijk niet, neem me niet kwalijk, ik wist
piet recht wat ik zei."
Zij keek hem strak aan. „Trachwitz, een
enkel openhartig woordje. Ik weet, dat u
tot mevrouw Werkentin in betrekking
staat, en ik weet ook, dat u deze vrouw
liefheeft. Luister nu eens even kalm. Doet
n mij een mogelijkheid aan de hand om Kolf
Von Tornau vim haar te scheiden, dan kunt
u verder van mij verlangen, wat u wilt. Mij
is geen prijs tc hoog. Begrijpt u?"
Hij sperde zijn oogen wijd open. Daar
deed zich een mogelijkheid aan hem voor,
nog eenmaal zijn leven weder op tc bou
wen. Nog was Renate zijn vrouw en als hij
haar een zeker bestaan kon bieden en zij
weer bij hem terug kwam, dan zou het hem
ook wel gelukken haar liefde weer te win
nen. Hij begreep nu opeens, dat Melanio in
Renate een mededingster naar Tornau's
liefde zag. Vandaar ook die haat tegen zijn
vrouw.
Zij zou zijn geheim met goud willen be
talen, daar was hij zeker van; hij behoef
de slechts te willen, dan kreeg hij wat hij
noodig had, en meteeq scheidde hij dan
Tornau van Renate. Als een fata morgana
steeg het voor hem op. Verwarde gedachten
doorkruisten zijn hoofd; hij gevoelde, dat
hij ecr&t rust moest hebben om helder to
kunnen denken; dat hij eerst met Renato
moest spreken alvorens een besluit te kim
nen nemen. Morgen moest alles worden op
gehelderd. Morgen reeds.
Melanio had hem scherp opgenomen. „Nu,
Trachwitz, neem een besluit.''
„Geef mij tijd, tot morgenavond slechts,
dan zal ik antwoorden. Nu kan ik het nog
niet." Zij overlegde bij zichzelf, dat het
eigenlijk heel goed trof als hij vandaag nog
niet sprak. Morgen zou ze wel een middel
vinden, met Tornau het onderhoud tusschen
Trachwitz en Renate af te luisteren. En
als haar dat niet tot haar doel bracht, dan
bleef haar altijd zijn opheldering als laat
ste triomf.
„Nu goed, Trachwitz," antwoordde zij,
„ik zal wachten. Dit eene wil ik u echter
üog zeggen; ik zal ook zonder uw hulp mijn
doel bereiken. Maar als u mij wilt helpen,
zal ik u zeer dankbaar zijn. Ik zal uw
toekomst verzekeren, als u met Renato Wer
kentin een verwijderde plaats wilt opzoe
ken; dat is mijn voorwaarde. Deze vrouw
hindert mij. Hebt u de mocht, haar van
hier te verwijderen?"
Hij keek strak voor zich uit. „Ook daar
op kan ik u heden geen antwoord geven.
Morgenavond echter zal u alles weten, wat
dan ook."
Daarmede moest zij zich wel tevreden
stellen. Zwijgend reden zij naast elkaar
voort, totdat zij hun woning hadden bcreiüt
Werktuiglijk sprong Trachwitz van zijn
paard af, stak Melanie een behulpzame ha^d
toe en droog een stalknecht op do dieren
tc verzorgen.
Toen maakte hij een zwijgende buiging
voor Melanie en liep naar zijn woning to?.
Melanio liet zich door haar kamenier
een wit, luchtig toiletje aantrekken. Zij
fronste haar voorhoofd cn keek mismoedig
door het raam naar buiten. Toen wierp zij
zioh op een divan en staarde peinzend voor
zich uit. Zij overlegde bij zichzelf, hoe zij
het best haar doel kon bereiken. Van dit
eene was zij reeds zeker; ze zou op zijn
laatst morgenavond Rolf van Tornau ovei-
tuigd hebben, dat Renato Werkentin óf
voor hem verloren óf hem onwaardig was.
Zij kende hem genoeg om te weten, dat hij,
zelfs al had hij Renate lief, haar toch op
zou geven als slechts de geringste smet op
haar kleefde, en zooveel was zeker, Trach
witz cn Renate hadderr samen een verleden,
dat het licht niet mocht zien, anders zou
den ze zich niet zoo verwonderlijk hebben
I gedragen.
1 Zij liep in de kamer op en neer. Haar
bloed stroomde sneller door haar aderen
als zij er aan dacht, dat haar tijd nu geko
men was. Tornau moest nu eindelijk wel
weer tot haar terugkcerenZij ging voor
den spiegel staan en nam zichzelvc aan allo
kanten nauwkeurig op. Nog was zo mooi,
nog vertoonde zich geen rimpeltje in dc
blanke, zachte huid, en do oogen schitter
den van jeugdglans.
Hij moest zich wel gewonnen geven, als
de mededingster eerst maar onschadelijk
was gemaakt, en dan, -- een gevoel, dat
meer op haat darr op liefde geleek, door
voer haar heele wezen dan neem je ïn
acht, Rolf von Tornau, dam zal ik me scha
deloos stellen voor alles, wat ik om jou heb
geleden 1
Renate had een onrustige nacht gehad;
Rolf was 's avonds weer zoo somber en
stil geweest en had haar groet met zulk een
onderzoekenden blik beantwoord, dat zij de
herinnering daaraan maar niet van zich af
kon zetten.
Wat had hij tocht Waar was de vroolijk-
heid van den laatsten tijd gebleven? Wat
voor sombere gedachten hielden hom toch
bezig? Verdwenen was het gelukkige lich
ten van zijn oogen, do warme toon van zijn
stem. Zijn vroolijkheid had haar zij wist
zelf nauwelijks waarom zoo gelukkig ge
maakt en nu trof haar de verandering, die
er met hem had plaats gegrepen, als een
groote smart.
Hij leed en zij leed met hem en de vurige
wensch hem te kunnen helpen, vervulde haar
ziel
Bevend van opwinding zat zij den volgen
den morgen aan het ontbijt tegenover Rolf
en bediende hem met trillende vingers.
Mevrouw von Tornau keek van dc een
naar de ander. Wat hadden die dwaze kin
deren toch? Waarom nam bij haar niet in
zijn armen en zei haar wal h»i voor haar
gevoelde
Juist wees Rolf onvriendelijk een kopjo
thee af, dat Renate hem vilde overreiken,
en na een blik in baar verschrikt gezicht
stond hij, woedend op zichzelf, op en liep
naar buiten. Een paar groote tranen big
gelden over de wangen der jonge vrouw cn
ofschoon ze deze snel cn stil afwischte, ha«'l
Rolf en zijn moeder ze toch opgemerkt.
„Mijn beste kind, trek toch niet zulk een
angstig gezicht, omdat mijn zoon in een
slecht humeur is! Dai: is niet zoo erg als
het wel lijkt", zei ze kalmeerend.
Renate greep haar band. „Mijn lieve me
vrouw, ik vrees, dat ik hem, zonder het to
weten, reden tot ergernis heb gegeven.
„Dan zal hij wel spoedig bemerken, dat hij
geen aanleiding tot ergernis heeft. Laat
hem maar rustig zijn gang gaan en zet nu
maar niet zulk een bedroefd gezicht. Man
nen zijn soms wonderlijke wezens. Als hij het
al to bont maakt, zal ik er hem wel cena
over onderhouden."
„Och neen, doe u dat niet. Hij lijdt stel
lig onder een of andere onaangenaamheid.
Zonder reden zou hij stellig niet zoo boos
zijn. Hij is anders toch altijd zoo goed I"
De oude dame streelde haar wangen. „Ja
kind, hij is zeer r.eker goed; vergeet dab
niet, al schijnt het soms ook wel eens an
ders. Ziezoo, en nu zullen wij aan onzo
werkzaamheden gaan en maar weer vroolijk
kijken. Als hij nog langer zoo humeurig is,
gaan we hem eenvoudig uitlachen."
(Wordt vervolgd.)