No. 14746. LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag* 18 maart. tweede Blad. Anno 1908.
Buitenlandsch Overzieht
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
Haar plicht getrouw.
Volgens do „Sièclo" zou do gezondheid
van koning Leopold van België
yeer te wenscheir overlaten en zou dr. Thi-
riar naar het paleis zijn geroepen, maar
yond den toestand niet ernstig.
Uit betrouwbare bron wordt ochter me
degedeeld, dat het bericht van de „Soir"
omtrent de ongesteldheid dea Konings al
len grond mist. De Koning is volkomen ge-
zond en dr. Thiriar maakt slechts zijn ge
wone visites.
Niettegenstaande do maatregelen, door do
Pruisisch© workge vors genomen
tegen er™ tijdelijke staking op 18 Maart,
jiep het sociaal-dcinoeratisch hoofdorgaan
„Torwart-s" do „arbeiders en geknechten"
op om door bp zoek van do nam id dag ver ga-
deringen op heden, 18 Maart, to protestee
ren tegen het ellendigst© aller kiesstelsels.
(Tegelijkertijd deelt het blad mede, dat de
politiek uitgebreid© maatregelen tegen de
ze vergaderingen heeft voorbereid.
InL.t Pruisische Huis van Af
gevaardigden hield de conservatieve
agrariër dr. Diederich Hahn, voorzitter
,van den „Bund der Landwirto", een rede
voering!, -waarin hij de vrijzinnige partij
on haar program aanviel. Hij zeiclo daar
in o.m.:
„D© havanna-sigaar van 3 Mark pe.r
fctuk, "ie de bankdirecteur rookt, wilt gij
niet zwaarder belasten, oir vraagt liever een
uitbreiding der successiebelasting van do
naa L-e bloadvorwanten. Dat neemt men u
in de kringen dor kleine grondeigenaars
zeer kwalijk. Gij wijst op eigenaars van
fidei-commissie, di© aan do Riviera cham
pagne drinken. Ga liever eens na hoeveel
meer dat do rijke bankiers en hun zoons
doen. Dat. zijn uw geldschieters en zonder
hen zoudt gij tot niets ineenschrompelen.'''
Do aigevaardigde Goldschmidt riep toen:
„Dat is een gemeenheid," en werd voor dien
roep door d«n president tot de orde ge-
roepon.
Dr. Hahn ging nog een poos voort, de
vrijzinnigen te beschimpen, daar tusschen
de opmerking makend: „Wij leven in een
tijd van bloo-politiek en moeten dus van
beide zijden wat tegemoetkoming toonen".
Hij poogde daarbij in eon persoonlijke op
merking op den uitroep van den heer Gold
schmidt terug te komen, wat echter door
den vice-president word belet.
De conservatieve afgevaardigden Olden
burg en Queis hadden inmiddels den heer
Goldschmidt uit do zaal geroepen cn vroe
gen hem, namens dr. Hahn, of hij zijn be-
leedigende uitdrukking wilde terugnemen-
Goldschmidt antwoordde, dat hij daartoe
bereid was, zoodra Hahn de uiting terug
nam, dat Joodsehe bankiers de kiescampag
ne der vrijzinnige partij betalen. Daarvan
kon, naar de heerori verklaarden, geen
sprake zijn; en zij wilden daarom, dat Gold
schmidt met de wapenen den heer Hahn
voldoening zou verschaffen, hetgeen dooi
dozen werd geweigerd, wijl hij een beslist
tegenstander van het duel is.
Bij do behandeling van de begroo
ting van koloniën in den Duit-
sohen Rijksdag betoogde do staats
secretaris Dernburg, dat het program van
de Regeering is. het vertrouwen te winnen
van alle in do koloniën vertegenwoordigde
standen, beroepsklassen en rassen, een
groote economische taak to vervullen, het
aanzien der ambtenaren te verhoogen en te
zorgen voor vervulling hunner cischen. De
Regeering wcnscht dezelfde rechtvaardig
heid en welwillendheid te betrachten tegen
over blanken als kleurlingen. De voor
naamste taak blijft natuurlijk versterking
van het Duitsche element; blanken moeten
met do noodige hulpmiddelen ondersteund
worden, maar aan het zelfstandig optreden
der inboorlingen mogen geen moeilijkheden
in den weg worden gelegd. Verder be
schouwt het program het als een cconomi-
schcn eisch den handel te steunen, verkeers
wegen te openen, inboorlingenoommissaris-
sen te benoemen, een departement voor dc
ontwikkeling van het land cn een bureau
voor den gezondheidsdienst te openen.
Spreker zette daarna uiteen de voordeel en
op economisch en militair-politiek gebied,
die hot openen van Afrikaanscke spoorwe
gen zouden opleveren, terwijl deze tevens
zouden bijdragen tot verhooging van de
financieele zelfstandigheid der koloniën.
De middelen tot aanlog van die spoorwegen
behoorden gevonden te worden uit een ko
loniale leening.
De groothertogin van M e c k 1 e n-
bur g-S t r el i t z is onder behandeling
van prof. Binswanger te Jena. Hot heette
eerst, dat zij zenuwziek was. Ambtelijk
wordt nu echter van een zielsziekte gespro
ken. Er bestaat veel kans op genezing.
Koning Eduard blijft te Biarritz
•tot de tweede weck in April on zal dan nog
enkele dagen te Parijs toeven, voordat hij
naar Londen terugkeert.
In de laatste helft van April gaan de
Koning en de Koningin voor drie dagen
naar Kopenhagen en vier dagen naar Chris-
tiania. Zij keeren in het begin van Mei
naar Londen terug.
Uit Londen wordt geseind, dat de toe
stand van den Engelschen minister-presi
dent Sir Henry Campbell Ban
ner man met den dag bedenkelijker
wordt en dat het ergste to vreezen is.
De Russische „Nowoje Wremija" publi
ceert een interview met prins B ü-
1 o w, waarin hij categorisch verklaarde,
dat Oostenrijk den Regceringen van Berlijn
en St.-Petersburg gelijktijdig van de plan
nen tot het aanleggen van do Sandjahbaan
heeft kennis gegeven. Duitschland begroette
dat plan met instemming, claar het op het
Balkanschiereiland handelsbelangen na
jaagt. Doch Duitschland poogt geenszins
het hervormingswerk in Maccdonè te doen
mislukken.
Ook in Perzië Heeft Duitschland geen
andere dan handelsbcdodingen.
Wat de Bagdad'oaan betreft, spreekt Bü-
low de fantastische geruchten tegen, dab
Duitschland de hand op Perzië wil leggen;
aan kolonisatie van Kloin-Azië of het ver
krijgen van havens aan de Perzische Golf
denkt Duitschland niet. Duitschland "wil
niemand aanvallen. De uitbreiding der
vloot dient slechts om zijn grenzen tegen
alle eventualiteiten to kunnen, beschermen.
In d© te St.-Petersburg gehouden zitting
van d© commissie voor de 1 andsver cl
d i g i n g kwam minister-president Stoly-
pin op tegen de bewering van verschillende
sprekers, dat Rusland geen linie-
vloot noodig heeft, daar het geen zee
mogendheid is cn tegen de voorgestelde ver
traging in den bouw der vloot.
Hij achtte het een duren plicht te verkla
ren, dat meir de internationale positio van
Rusland zou schaden, wanneer men zou wei
geren geld toe te staan voor do vloot. Hij
wenscht© geen conflict met de commissi©
voor de landsverdediging in liet levon te
roepen, maar hij moest herhalen, dat een
weigering achteruitgang zou beteekc-non.
Tolken, getroffen door harde slagen, heb
ben burr levenskracht eerst weder bewezen
door een krachtig streven naar wederge
boorte. Hij eindigde zijn redo met de woor
den van Peter den Groot: „Verzuimde tijd
is evenmin terug te roepen als een doode."
D© Tsaar willigde een hem door den mi
nister van oorlog voorgelegd verzoekschrift
v.. i dm krijgsraad in en veranderde do
over generaal Stossel wegens dc overgave
van Port-Arthur uitgesproken doodstraf in
vestingstraf voor den tijd van tien jaren
met uit.stooting uit don dienst en verlies
van rang.
Do bom, di© to Barcelona werd op
genomen op de plaats, waar ook de vorig©
werden gevonden, is later gesprongen.
De vrouw, di© op dc markt door het
barsten van een hom gewond werd, is over
leden.
Aan den Matin" wordt omtrent den toe
stand daar ter stede bericht: Dc stad, ge
heel en al overgeleverd aan een bende mis
dadigers, wordt in voortdurende onrust ge
houden door de volharding en de driest
heid van do bedrijvers der aanslagen.
Do politie schijnt de kluts geheel en al
kwijt..to zijn; het blijft onverklaarbaar, dat
zij geen spoor der misdadigers weet te ont
dekken, daar do bommen toch van een om
vang en een gewicht wareh. dio het haast
c begrijpelijk maken, dat zij vervoerd kon
den worden zonder iemands aandacht te
tre ken.
Niemand weet liet gebeurde to verklaren
on allerlei fantastische beschouwingen doen
do ronde. Er is wegens den jonsten aan
slag nog geen enkel© inhechtenisneming ge
daan.
De republiek Haïti, waar het thans
weer zoo roerig is, omvat do kleinste wes
telijke helft van het eiland. Zij telt 1,300,000
inwoners, voor negentiende negers. Dc ste
den liggen meest aan de kust, in het bin-
n.nland woont do bevolking in verspreide
hutben.
Het eiland Haïti of SantoDomingo is
na Cuba het grootste;, rijkst© cn schoonst©
der groots Antillen. Zijn ligging aan de
Windward Passago recht op den weg van
Hampton Roads naar Panama geeft aan
wat daar gebeurt Wellicht een meer clan
(zooals men het te Washington noemt) dra
matische beteelcenis: een werkelijk interna
tionale.
Dc Engclsche kruiser „Indefatigable"
is Is Port-au-Princo aangekomen, do Duit
sche kruiser „Bremen" ook. Het leven der
vreemdelingen wordt niet als in gevaar be
schouwd.
Do „Indefatigable" kondigde do aan
komst aan met drie kanonschotendo scho
ten veroorzaakten een klein© paniek, doch
de rust v/as weldra hersteld, toon do oor
zaak van het schieten bekend was.
Dc toestand op Haïti wordt door de
ambtenaven van hot departement van bui
tenlandsch© zaken, naar men uit Washing
ton meldt, als hachliiker geschetst dan hij
ooit sinds de Haïtischc revolutie is ge
weest. De regeering van Haïti weigert
thans dengenen, die bij dc buitenlandschc le
gaties een schuilplaats Hebben gezocht, ver
gunning om het land tc verlaten De Ame-
rikr ^.nsche kruiser „Dcsnoines", en dc ka
nonneerboot Eagle" hebben bevel ontvan
gen onmiddellijk naar Port-au-Prinoe te
vertrekken ter bescherming der Amerikaan-
sohe belangen.
Aan: do New-York Herald" wordt uit
Port-au-Prinoe, Haïti, van den 16den dezer
gemeld, dat heb geheele aantal terecktge-
sbeldon 27 bedraagt. Tan dezen zijn er 13
op het kerkhof en de anderen te Salines
doodgeschoten President Alexis is be
nieuwd naar de houding, die Frankrijk zal
aannemen na het ultimatum, dat aangaan
de de vluchtelingen to Gonaïves gesteld is.
Bij een ten paleizo gehouden ontvangst zei-
de hij tegcrr vertrouwde partijgangers, dat
hij niet bang was voor een vlootvertoon, en
dat het beter zou zijn, wanneer het spoedig
kwam dan dat do tegenwoordige toestand
bestendigd werd.
Men verwacht algemeen, dat dc Haï-
tiaansche regeering zich met geweld van de
vluchtelingen zal meestor maken, wanneer
zij niet goedschiks worden uitgeleverd. Om
echter nieuw© verwikkelingen to voorko
men, heeft de President gezegd, dat de
vluchtelingen, di© een onderkomen hebben
gezocht in het Franscho gezantschap te
Porb-au-Princo, Haïti ongehinderd kunnen
verlaten.
Generaal Profilic is benoemd tot comman
dant over de forten t© Port-au-Prinipe, in
pin."*"*- vair den gedeserteerdon generaal Na-
dreau. Deze laatst© schuilt bij den Fran
se-hen gezant.
Lo wildste geruchten doen do ronde. O.
m. zegt men, dat dc woedende Haïtiaansch©
soldaten d© vreemdelingen te lijf zullen
gaan, wanneer er oorlogsschepen komen
aanzetten. De terechtstellingen duren voort.
Tot goed begrin van den toestand in de
nègerrepubliek dienc de zo rr.ededeeling van
den berichtgever dor „Köln. Zeib." te Puer
to Plata (Santo-Domingo), afgezonden op
11 Februari:
In do vorige maand had er in dc repu
bliek Haïti een hevigo en, naar het schijnt,
bloedige opstand plaats, die, uitgebroken
in do havenstad Gonaïves, zich had uitge
breid over dc ntc-den St.-Mare, Port-dc-
Paix en een gedeelte van het achterland;
met ijzeren hand echter heeft de Regeering
dezen opstand onderdrukt en genoemde ha
venplaatsen heroverd. St.-Maro moet
daarbij voor do helft in do asoh gelegd zijn,
t© Gonaïves zijn, volgens geloofwaardige ©n
onpartijdige ooggetuigen, ongeveer 46 lei
ders van den opstand op één dag doodge
schoten, terwijl honderden, onder wi© ook
do pretendent-president Firmin, een schuil
plaats hebben gezocht in het Franschc con
sulaat t© Gonaïves. Alleen doordat cr een
Amerikaansch on een Fransch oorlogsschip
in d© haven lagen, die manschappen aan
wal zetten ter bescherming hunner consu
laten, konden do vluchtelingen hun leven
redden. Het heet, dat do Rogeering van
plan is geweest de stad Gonaïves in brand
te steken, ten einde d© vluchtelingen te
dwingen do consulaten te verlaten en hen
dan op straat neer te schieten.
T© Port-de-Paix wilde» de regecringsge-
zinde generaal zes revolutionnairc leiders
laten doodschieten; toen echter def stads-
commandant hom cr op wees, dat hij den
troepen bevel had gegeven bij het eerste
schot, dat or zou vallen, dc stad onmiddel
lijk in brand to stoken en dat de soldaten
misschien, als er geschoten werd, zouden
denken, dat dc rcvolutionnaircn aan den
gang waren en er dan een catastrophe zou
ontstaan, liet de generaal d© 6 slachtoffers
in een zeilboot zetten, die de zee opvoer ©n
hen daar verdronk.
De berichtgever cinuigt zijn mcdcdeeling
als volgt: „Ik geloof, dat het in dc binnen
landen van Afrika niet erger kan toegaan
dan in deze negerrepubliek cn het is be
vreemdend, dat de> gr00to mogendheden
zulke gruwelijk© toestanden nog langer
duldenwant wanneer dergelijke euvelda
den in do havenplaatsen, waar een groot
aantal vreemdelingen wonen, kunnen ge-
sohieden, dan kan men zich er een denk
beeld van vormen ho© het in d© kleine
plaatsen in het binnenland toegaat, waar
d© Haïtianeir onder elkaar zijn.
Uit '8-G ravenhag© wordt ge
meld: Gewaarschuwd wordt tegen een onge
veer 50-jarige vrouw, zich noemende Elisa
beth Seeley, vermoedelijk een Engelsche, die
bij een bankier te Stuttgart een chèqu©
heeft aangeboden, di© later gebleken is ver-
valscht te zijn, en waarop haar 142 Mark
40 pfennig is uitbetaald.
De vrouw is ongeveer 50 jaar oud, spreekt
Engelsch en gebroken Duitsck, is ongeveer
1.60 M. lang, heeft donker haar cn een
valsch gebit.
Eindelijk ontdekt. „Land cn
Tolk" schrijft:
In den laatsten tijd kwam het bij de
Haagsch© T.-M. herhaaldelijk voor, dat ver
schillende conducteurs geld te kort hadden
afgedragen, althans volgens hun afrekenin
gen als die» werden gecontroleerd op het
hoofdbureau. Waar do oorzaak zat, bleek
maar niet t© kunnen ontdekt worden. Het
conducteur-personeel was overtuigd, dai
de schuld niet aan hen lag en werd -verbit
terd door do herhaald© malen, dat van het
loon deze tekorten tot een bedrag van 2.50
gld. en meer, per hoofd en per dag, voor to
komen.
Do directie stond aan het bestuur der
vereehiging D. E. S. to© om de wijze van
behandeling der geldzakkeu te controlee
ren, hetgeen dan ook geschiedde. Het
schijnt, dat het afrekenen per hoofd moei
lijkheden oplevert bij afloop van den dienst,
zoodat het geld in een zakje met bijvoeging
van de benoodigde staten aan dc remise
's avonds bij afloop van den dienst in een
automaat wordt geworpen, welke 's mor
gens op het kantoor wordt geopend. Tegen
dezó behandeling hadden velen, ook het
bestuur der Takvereeniging, bezwaren ge
maakt, uit hoofdo dat het personeel zich
daarmede niet voldoende gedekt achtte.
De directie hield zich evenwel overtuigd,
dat daaruit geen fouten kondon voortko
men en ging door met die wijze van cóntró-
le en onderstelde, dat do fout bij het per
soneel lag en gaf daarover een dienstorder
uit, waarin heb personeel werd medege
deeld, dat zij, van wie meermalen bleek,
dat de afrekenstaton niet in orde waren,
ontslagen zouden worden. Dat zou helpen.
Maar toch scheen do directi© niet geheel
gerust te zijn over do zaak en bij een de
gelijk onderzoek bleek haar. dat steeds da
tekorten werden geconstateerd als een be
paalde afrekenambtcnaar 's avonds de
geldzakjes had in ontvangst te nomen om
to storten in de automaat. Dit gaf aanlei
ding tot bijzondere contróle. Een paar an
dere ambtenaren werden verdekt opgesteld
en d©ze kwamen tot do ontdekking, waarin
de directie aanleiding vond den ambtenaar,
belast met hot in ontvangst nemen der geld
zakjes, to ontslaan.
Naar ons werd medegedeeld heeft do H.
T.-M. een rechtsvordering tegen bedoelden
ambtenaar ingesteld, althanB een voorloo-
pig justitieel onderzoek is begonnen. Do
ingehouden tekorten zijn evenwel nïct aan
do betrokkenen teruggegevon.
Gisternamiddag ongeveer to
2 uren werd te 's-Gravenhage de brandweer
gealarmeerd voor een zwaren uitslaandcn
brand in perceel 158 (in een hofje) op den
Dennenweg aldaar. Het buisje werd be
woond door een kleermaker cn zijn vrouw.
Termoedolijk is de brand ontstaan door
het vlam vatten van een bed. dat om te dro
gen bij d© kachel was geplaatst. De brand
weer werkt© met tweo stralen op de water
leiding.
Het huisje is geheel uitgebrand. Woning
en inboedel waren verzekerd. De bewoner
verschroeid© bij het redden van zijn vrouw,
clie op de bovenverdieping vertoefde, een'
gedeelte van zijn gelaat, haar en wenk
brauwen.
Inzake het kormisvraagstuk
t© Rotterdam luidt de conclusie van het
praeadvies van B. en Ws. op de ingekomen'
adressende kermis niet nf te schaffen.
De laatste Oran g-o c t a n g,
„Artis" te Amsterdam is in den laatsten
tijd niet gelukkig. Terwijl het genootschap
eenigen tijd geleden, door een nog steeds
onbekende oorzaak, het verlies van een
Weetal olifanten had te betreuren, is thans
overleden de ecnig overgebleven© van do
beide jonge orang-octangs, die eenmaal een
een der grootst© aantrekkelijkheden van
den tuin vormden, vooral wanneer zij bij
warm weder op een grasveld hun grappen
en grollen mochten vertoonen.
Wat de oorzaak van den dood van hot
dier is, wilde men ons niet mededeelcn.
Het guitige aapje, dat dc trouwe speel
makker van het tweetal was. is ook dood.
<„N. v. N.")
Huiszoekingen b ij ant i-m i 1 i-
taristen Zondagmiddag is op last der
justitie bij den secretaris cn den penning
meester der afdeeling Amsterdam van do
Anti-Militaristisch© Tcrecniging huiszoe
king gedaan.
De rechtcr-commissaris, rar. C. Wouden^
berg Hamstra, vervoegde zich, vergezel^
van een aantal rechercheurs, bij genoemde
leden der Anti-Militaristiseho Tcrecniging
aan huis, doorzocht do geheele wonintó eh
nam een aantal oude brochures, boeken der
Tcrecniging, eenige exemplaren van deii
nieuwen Soldaten-almanak en voorts eenïgo
papieren in beslag. („Tolksdagblad".)
Een bekend type to Hoorn,
een oud vrouwtje, nog op het laatst van
haar leven hard werkende bij vrienden on
trekkende van do bedeeling, is overleden.
Na haar dood vond men 0. a. een spaar-»
bankboekjo met 1900 gld. Neefjes en nicht
jes kunnen daar nu van profiteereir.
Een schatter bij de person 0 I
belasting in een Friesche gemeente heett
proces-verbaal gekregen, omdat hij in zijn
woning een schoorsteen gebruikte, dien hij
niet had aangegeven. („N. R. C.")
Oorzaak bckendl Tou ge
volge van een gebrek aan den schoorsteen
verbrandde gistermorgen do landbouwors-
woning t© Glancrbrug, gemeente Lonneker,
bewoond door Orgelman. Tcrzck ring dekt
dc schade.
Het „N o w o j Wrom ja" v e r-
telt, dat er vreeselijk© hongersnood hecrscht
onder de Jakocten en Tsjoektsjcn, de volk
stammen in het noordoostelijk Poolgebied
van het Russische rijk. Men heeft er kinde^
ren dc lijken van him van honger gestorven
moeders zien afknagen. Dc groote sterft©
onder de rendieren verleden jaar schijnt da
oorzaak te zijn.
21)
„Ziet u wel, nu spijt het u reeds, dat u
mij voorgesteld hebt om mee to rijrien.
Eigenlijk kan u de boodschappen wel alle
maal overnemen
,,Ik zou u hartelijk bedanken. Garen,
amandelen, rozijnen, wol, meel, al die din
gen heeft juffrouw Birkner natuurlijk weer
aoodig; daarvoor moet u maar zelf zorgen;
clan neem ik u nog maar liever op den
koop too, als het moet zijn."
Hij zag haar diep zuchtend met een
komisch-geresigneerde uitdrukking aan,
waarom ze hartelijk moest lachen.
Toen men van tafel opstond, vroeg hij
„Hoe lang hebt u noodig om toilet te ma
ken? Ik laat liever niet eer aanspannen
dan noodig is."
„Tien minuten?"
„Niet langer? Bravo, u maakt dan wel
een uitzondering op uw geslacht."
„Dat heb ik ook eerst in Tornau ge
leerd," zei ze; „vroeger had ik ook veel
langer tijd noodig voor deze gewichtige
bezigheid. Indertijd droeg ik zelfs een
kapsel, waarvoor mijn kamenier minstens
een uur noodig had".
„Maar dat onmogelijk mooier kan zijn
geweest, dan op het oogenblik," antwoord
de Rolf.
„Dat geloof ik ook,"- bevestigde zfijn
moeder. „Zeker zijn voor zulk een kapsel
«Meen do mooie lokken noodig, zooala jij
*9 bent-, Renat©."-
Rolf vf"3 Tornau keek vol bewondering
naar het haar van mevrouw Wcrkentin en
vocldo lust bij zich opkomen, de haarspel
den er uit te trekken en de donkere vlech
ten los te maken; zijn vingers trilden zoo,
dat bij zichzelf geweld moest aandoen zijn
lust niet to verraden.
Een halfuur later reden beiden weg over
de land-straat. De zon brandde fel. Boven
de velden trilde do lucht van de warmte.
Op verscheiden velden waren raenschcn be
zig en groetten de voorbijgangers rustig
en beleefd, zooals landlui dat plegen te
doen.
De twee jongelui bleven een tijdlang zwij
gend zitten. Beiden hadden echter het go-
voel iets moois t© beleven. Rolf kreeg het
erg benauwd; hij zou het liefst een luiden
gil hebben uitgestootcn. Hij haalde moei
lijk en zwaar adem. Renate zat stil en ge
lukkig naast hem. Zij wist zelf niet, hoo
het kwam, dat or zulk een groot cn sterk
gevoel vaB geluk over haar (kwam. Het
rroolijko leven scheen nu voor haar geko
men; kommer en verdriet iwaren nu gewe
ken en er lag een tijd van vroolijk werken
vóór haar.
Zonder dat ze wist boe het kwam begon
zo veel van zichzelf t© vertellen. Zij ver
telde van haar vrcolijke jougd, van do lief
de en de goedheid van haar vader, hoe hij
haar had verzorgd en haar voor goede ge
dachten en gevoel voor het hooge had ont
vankelijk gemaakt.
Met geen enkel woord viel Rolf haar in
de rede, hij voaldo hot met trots in zich:
„Zij vertrouwt je, toont je zonder vrees
het innerlijk© van haar wezen." Graag
had hij haar daarvoor met hartelijke woor
den willen bedanken.
Renate ging steeds door met vertellen,
gehoor gevend aan een innerlijken drang.
Ook sprak zo van haar dwaze liefde cn do
bittere ontdekking, die die daarop volgde.
Toen echter hield z© op. Zou ze hem nu
zeggen: „Fk heb jou en jo moeder voorge
logen, mijn man leeft nog, hij heeft mo
slechts verlaten?" Neen, nu dit mooie uur
niet bederven, voor haar zelf niet en niet
voor hem, die zoo vroolijk en gelukkig
naast haar zat en de woorden van haar
lippen scheen te lezen 1 Zij ging daarom
maar vluchtig over dezen tijd heen. Met
warme teederheid sprak zo van' haar kind,
hoe het met do kleino, klappende handjes
de zorgen en schaduwen van het voorhoofd
der moeder had veerdreven en haar, in
smart en verdriet, liron van hoogste vreug
de had verschaft.
En dan de laatste tijd in Tornau 1 Wat
had er een groot© verandering met haar
plaats gegrepen. Teel dwaasheid had zo
afgewend in innige gemeenschap met do
natuur en met do beido hoogstaande, goedo
menschen, dio haar, do verlaten vrouw,
een tweede tehuis hadden gegeven, en in
impulsieve dankbaarheid greep zij zijn
hand en drukte haar rood© lippen er op
eer hij het kon verhinderen.
„Renate, wat doet u?" riep hij verschrikt
en trok zijn hand terug. Do plaats, di© zij
met haar lippen had aangeraakt, brandde.
Zij was bij dezen uitroep ineengekrom
pen, haar naam, door zijn mond uitgespro
ken, klonk haar als iets nicuwa in dc ooren,
zij etreek verlegen langs haar voorhoofd
en schrikto nu zelf van haar ondoordacht©
handeling.
Hij bemerkte hot en ergerde zich over
zijn onhandigheid. Nu had hijhaar verle
gen gemaakt. Ze werd opeens stil cn terug
getrokken en toch had z© daar juist haar
hart voor hem uitgestort, en hij had een
blik mogen slaan in een trofcschc, maar
toch zachte ©n liefdevolle vrouwenziel.
Toen reikt© hij haar plotseling de hand.
„Ik dank 11 voor uw vertrouwen. U hebt
m© da-amco veel plezier gedaan."
Zij legde haar hand in de zijn© en keek
bom dankbaar aan, en hij vond, dat zijn
woorden stijf en houterig klonken en niets,
heelemaal niets van de vreugde verrieden,
di© hem opnieuw vervulde, toen hij haar
smal, mooi handje in d© zijne hield. Hij
bracht deze hand, dio een weinig beefde,
aan zijn lippen en "kust© die, innig en
warm.
Toen zaten zij weer stil naast clkaiar
totdat zij in d© stad waren aangekomen ea
voor het hotel afstegen.
Toen zij door hem geholpen uit het rij
tuig steeg en do straat afzag, bleef zij plot
seling dood verschrikt tegen het rijtuig ge
leund staan en staarde een manlijke gestal
te na-, die zich haastig verwijderde. Iets
in gang en houding dwong haar aan
Trachwitz t© denken. Z© kromp ineen als
of z© op klaarlichten dag een spook had
gezien.
Tornau keek haar bezorgd aan.
„Wat scheelt u?"
Zij hield zich goed en z©i glimlachend:
„Niet©, een plotseling© rilling. Het is hier
koel cn op den weg brandde de zon zoo."
Hij liet een verversching brongen, zijn
blik bleef echter vol zorg op haar rusten.
Na een poosje vroeg hij: „Is u weer
beter?"
„Heelemaal beter. Maak u maar niet
bezorgd, het was werkeljik niets dan eeo-
zenuwrilling. Ik voel me nu weer heel wel
en zal maar gauw mijn boodschappen gaan
doen. In een uurtje ben ik ongeveer wel
(klaar."
„Goed, dan vinden wij elkaar hier wel
weer."
Over Renates vroolijldieid was een scha
duw gevallen. Dc vreemdo man, die reeds
lang aan haar blikken was onttrokken, had
do herinnering aan haar ©igen man leven
dig wakker geroepen, en een gevoel van
angst, alsof haar iets ergs boven het hoofd
hing,, overviel haar.
Zij deed haar boodschappen on keerdo
toen in bet hotel terug. .Steeds keelk zo naan
don vreemden heer uit, die cohter niet»
.weer verscheen.
In den kleinen tuin van het hotel wacht-»
te ze op Rolf, niet in het minst vermoe
dend, dat die vreomde man haar van «ft
de ramen van een achterkamer be&picddo.
Het was indordaad Trachwitz, dio voor
do barones een opdracht in de stad had1
uit te voeren en dio, toen hij zijn paard
stalde, h©t rijtuig van Tornau had zien
aankomen.
Hij had zich zoo vlug mogelijk vorwi]-»
derd en zioh na zijn terugkomst in de ach
terkamer verborgen, totdat hij zeker zou
zijn, Rcnat© niet meer te kunnen ont
moeten.
Toen Rolf terugkeerde, liep hij dadelijk
op Renate too.
„Nu, alles tot jo tevredenheid afgeloo-
pon
„Ja. Bent u ook klaar?"
„Wij kunnen dadelijk onzen terugtoolrt
aanvaarden."-
(Wordt vervolgd.).
