N®. 14712 y rij (lag 7 Februari. A0. 1908. §eze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Onder onze Vroede Vaderen. FEUILLE TON. C3xiso±xui.Xciig-. PRIJS DEZER COUKANTi Voor LeideD per week 9 Oentsi per 8 maanden I J J f 1.10, Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd zijn 2 B 1.30. Franco per postJ 1.65. PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 1—6 regels fl.Go. Iedere regel meer ƒ0.171. - Grootere letters naar plaatsruimte. - Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Üents oontant; elk tiental woorden meer 10 Oents. - Voor het inoasseeren wordt/"0.05 berekend. Het jaar 1908 belooft voor do Raadsle den een jaar van inspanning to worden. Tweo weken aaneen werden do heeren tot vergaderen opgeroepen en reeds is Vloor den Voorzitter weer een zitting op a. s. Donderdag aangekondigd. Voor zoover wij ïrunrien nagaan, moet er ook nog vrij wat worden afgedaan. Gisternamiddag bleek de belangstelling eehter niet groot. Aan ae rechterhand van den Voorzitter waren er heel wat leege stoelen. Blijkbaar heeft de verraderlijke influenza-, die thans weer haar tocht doet door onze steden en dot- pen, ook enkelen Raadsleden een bezoek gebracht. Wij willen hopen, dat de heeren. die gisteren hadden gemeld wegens lich te ongesteldheid" men neemt influenza liefst niet al te ernstig op a.s. Donder dag weer present kunnen zijn. De hoofd schotel voor dien dag, die thans onaange roerd bleef, het bouwen van een idioten- gesticht, is een zeer belangrijke. Daar mag al de wijsheid van onze vroedschap welbij to pas komen. Gisteren is er wel lang vergaderd cn ook wel veel gesproken, maar daarmede zjju do positieve resultaten niot in overeen stemming geweest; aJthans, voor zoover de buitenstaander heeft (kunnen oordeelen. De zitting begon na eenige mededeel ingen o.a. van een ingekomen adres van den Bona van Technici met betrekking tot de voor gestelde salarisregeling der technische ambtenaren in deze gemeente, waarvan al zeer weinig of liever in het geheel geen notitio is genomen, met een vergadering met gesloten deuren, die tot h a J f v i e r duurde. Geen wonder, dat ons blad later verscheen dan ooit! Vermoedelijk zijn daar eenige der talrijke bezwaarschriften tegen aanslagen in do plaatselijke directe belas ting dienst 1907 behandeld. En als de heeren, een goede sigaar roo- kend, knusjes praten over hetgeen een me deburger bezit of niet bezit, dan is het halfvier, vóór men liet weet, dat laat zich denken. Na heropening gingen twee voorstellen er vlot door. Zonder discussie en hoofdelij ke stemming werd besloten tot den bouw van een ambtswoning voor den boekhouder der gestichten „Endegeest" cn „Rhyn- geest", waarvoor een bedrag van 3500 gld, beschikbaar werd gesteld. Met zijn toe stemming zal het salaris v..n den ambte naar nu met 200 gld. worden verminderd. De man, die in Oegstgeest geen geschik te woning kon vinden waarom bouwt men in het Villapark ook niet eenige bur gerwoningen? is daarmede geholpen en de gemeente kost het weinig geld. Den grond, die cr toch ligt, niet medegerekend, worden rente en aflossing behoorlijk ge dekt en het is voor de gemeente ook wel wat waard, dat deze ambtenaar dicht bij bet gesticht woont. Ook de wijziging in de Verordening op do Markten hoofdzakelijk hierop neerko mend, dat het verboden zal zijn melkgeven de koeien met gevuldo uiers van het markt terrein af te voeren, tenzij met vergun ning van den keuringsvesarts, ontmoette natuurlijk geen bezwaar. Het is een maat regel, waarover dierenvrienden hun blijd schap zullen betuigen, want het moet voor do beesten een ware marteling zijn. En toch heeft de ervaring geleerd, dat vele veehou ders om een beetje melk.te behouden zich niet ontzien de dieren clie marteling te doen ondergaan. Dat is nu voortaan geluk kig niet meer mogelijk. Hiermede was" nu het besluiten nemen met stille trom voorbij. De heer Zaalberg zocht zijn aanteekeningen bijeen om het voorstel tot schoolgeld verhooging, dat hij met den heer Reimeringer heeft aanhan gig gemaakt, toe te lichten en te verdedi gen. De heer Vergouwen, die het door B. en Ws. teruggenomen voorstel tot verhoo ging der schoolgelden 2de klasse, weder in ccn amendement had doen herleven, zette zich eveneens in postuur. De heer Zaalberg heeft lang en soms met pathos het voorstel verdedigd. Hij was verbaasd en teleurgesteld over het praeadvies van B. en Ws., waarin zij hun eigen voorstel terugnamen, en laakte de houding èn van B. en Ws. èn van de Schoolcommissie, dat zij op een oppervlak kig onderzoek hun eerste voorstel hadden gebouwd. Niet ten onrechte voorzeker. In dien de critiek op het voorstel in den Raad en in de pers niet zoo groot ware geweest, indien de heeren Zaalberg c.s. eens niet tusschenbeid© gekomen waren met hun voorstel, dan was het nu waarschijnlijk al in een verordening belichaamd, en de ge meente had do gevolgen van dit op opper vlakkig onderzoek gebaseerde voorstel moe ten dra^m. Waarlijk B. cn Ws. cn de Wethouder van Onderwijs mogen voortaan wel goed uit hun oogen zien, vóór zij hun zegel hechten aan voorstellen door de Schoolcommissie aanöe- volen. Van den anderen kant verdient het waardeering, dat zij, hun dwaling inziende, dit ridderlijk erkennen. Beter ten halve ge keerd dan algeheel gedwaald. De hee Zaalberg bestreed verder de voor standers van kosteloos onderwijs, wat hier- bii eigenlijk niet ter zake was, en verde digde zioh tegen bet verwijt, dat zij stuk werk hadden geleverd. Het was stukwerk, zeker, maar een stuk werk, dat heel goed paste in hot bestaande. Eindelijk bestreed hij en in dat gedeel te vonden wij hem het best dc meening, dat nu ook het schoolgeld aan dc lste-klas- se-scholen moest worden verhoogd. Dit schoolgeld was gelijk gebleven, hoewel de omvang van het onderwijs is af genomen, terwijl op do 2de-klasse-scholen het schoolgeld ook hetzelfde gebleven en 't aantal vakken, belangrijk vermeerderd is De voorstellers hebben een bate aan do gemeentelijke schatkist willen bezorgen, zonder dat daarvoor do belasting behoeft te werden verhoogd. De bezwaren erkennende, geloofde &pr. dat deze wel zouden te zijn overwinnen, als men maar moed en durf had. De heer Vergouwen nam het vrij wat kalmer op. Zijn ideaal is: schoolgeld naar draagkracht evenredige heffing, maar waar dit om de moeilijkheid der voorbereiding niet door ccn lid van den Raad aanhangig kan gemaakt kan worden heeft hij het oudo "voorstel van B. cn Ws., nagenoeg weer op genomen en beval dit op dezelfde gronden aan. Ons inziens maakte hij zich cr op dezo wijze wel wat al te gemakkelijk af. De door de schoolcommissie daarvoor aange voerde motieven bleken zij erkende dit zelf niet deugdelijk, vandaar dat zij tob terugneming adviseerde, haar onderzoek was gebleken oppervlakkig te zijn, dezo voor steller had dus wat dieper op do zaak moe ten ingaan en meer deugdelijko gronden moeten aanvoeren. Hij vras van oordeel dat do verhooging geen nadeeligen invloed op het onderwijs zou hebben en do draagkracht der ouders niet zou te boven gaan. Er zou en dit was het lokaas oen génerale bate van ongeveer 3000 gld. voor do gemeentekas uitkomen. De wethouder Van Hamel, zinspelend op de verbazing van den heer Zaalberg, had op zijn beurt zich verbaasd over de reac tionaire beschouwingen van den spreker. B. cn Ws. hadden in een onbewaakt oogen- blik, het op oppervlakkig onderzoek geba seerd voorstel ingediend, dat is waar, maar in verband met een salarisregeling aan do 2de-kla8-scholen. Dat was het motief der verhooging. Dit motief is nu vervallen. Do salarisregeling, die binnenkort zal worden ingediend, zal, dank zij het subsidic- wetje-Rink, niet alleen de onderwijzers der 2de-klas-scholen omvatten. Naast het financieel belang staat trou wens ook het bdang van het onderwijs zelf. Leiden heeft den naam van goed en goedkoop onderwijs en daarvoor zal spreker blijven ijveren. Hij vergeleek 1W schoolgeld aan de open bare scholen met dat der daar ongeveer mee gelijkstaande bijzondere scholen cn kwam tot de slotsom, dat, er geen bedui dend vei*<*ehil in bestaat. Waarom moet men nu het verband verbreken? Wij hoor den het speeehje met. genoegen aandc heer Van Hamel deed het wel eens minder. Prof. De Goejc wees voornamelijk op de hopeloozo verwarring -die het voorstcl- Z aal berg c. s. in de regeling der 3de-klas- scholen zou brengen, doordat met de be staande wijkvcrdeeling geheel zou moeten worden gebroken, do financieelo bate is nog zeer twijfelachtig cn wat het voorstel-Vcr gouwen betreft, do hoofden der scholen hebben verklaard, dat daardoor inderdaad de draagkracht van vele ouders in gevaar zou komen. De heer Sijtsma noemde zich ook voor stander van evenredig schoolgeld; wil men dien weg op, dan gaat hij mee, maar in on zen tijd, nu men hoe langer hoe meer era klasse-scholen egaliseert, cr nog twee nieu we klassen tusschen te schuiven, daaraan doet hii niet mee, afgescheiden^ van andere bezwaren. Hij ried den heeren Zaalberg en Reimeringer als voorstanders van het openbaar onderwijs aan hun voorstellen in te trekken cn in den heer Vergouwen wraakte hij het, dat deze als middenstands- man om een kleine vermeerdering van in komsten den middenstand weer wilde tref fen. Er werd kort gerepliceerd cn daarin was merkbaar, dat de voorstellers aan liet weifelen gingen. Eerst retireerden dc heeren Zaalberg en Reimeringer. De heer Stigtcr, die ook het woord gevraagd had, zou stellig oen krachtig protest tegen de voorstellen heb ben laten hooren. Het werd hem evenwel bespaard, daar na den heer Zaalberg de heer Vergouwen odk verklaarde zijn amen dement in te trekken, zich voorbehoudend met andere leden ter gelegener tijd eon voorstel tot evenredige schoolgeldheffing in te dienen. Sommige leden gaven bij de teraardebe stelling van deze beide pasgeboren wichtjes hbo oneerbiedig zelfs teekenen van instemming. Nu kwam nog dc Verordening, regelende de samenstelling van het bureau der ge meentewerken en dat voor het bouw- cn woningtoezicht en de bezoldiging -van de aan dio bureaux verbonden ambtenaren, waarbij aan de orde kwamen, de door ons medegedeelde amendementen van de hee ren Van der Eist, Sijtsma en Fokker, be- oogende niet tot vorhooging der salarissen van sommige ambtenaren, nl. den directeur van gemeentewerken,, den ingenieur, den hoofdopzichter en den bewaarder van de Stadswcrf, te besluiten. De heer Van der Eist, dit amendement toelichtende, merkte op, dat men alleen die ambtenaren had genomen, van wie in het praeadvies wordt gesproten. Dc argumen ten, daarin gebezigd, komen hem niet over wegend genoeg voor. Het arbeidsveld van dezo ambtenaren is niet toegenomen, inte gendeel, door inschakeling van een inge nieur is do taak van den directeur en van den hoofdopzichter verge makkelij kt. En wat don bewaarder van de Stadswcrf betreft, deze heeft, behalve vrije woDing, ook nog een persoonlijke toelage van 100 als secretaris van de Gemeentelijke Ar beidsbeurs. Er wordt, voornamelijk wat betreft dc jaarwedde van den directeur, gewezen op andere plaatsen, zooals Utrecht, Haarlem cn Groningen, doch deze vergelijking gaat niet op, meende hij. Dezo plaatsen zijn grooter dan Leiden. Hoe het zij, do voor stellers zijn van oordeel, dat inderdaad do salarissen thans hoog genoeg zijn en zou den gaarno hun amendement puntsgewijze in stemming zien doen brcngio, waarmede de Voorzitter genoegen nam. De lieer Pera wilde maar een enkele vraag doen, namelijk deze: Of het geen overweging zou verdienen het salaris van den directeur van gemeentewerken niette verhoogen, doch dezen ambtenaar wat langer vacantic te geven, welks vraag door den Wethouder van Fabricage als een bo- leediging voor den betrokken ambtenaar werd beschouwd. Deze is eens vrij lang ongesteld geweest, wat ieder op zijn beurt kan overkomen, maar daaruit stilzwijgend te concludecrcu, dat hij als regel meer verlof zou moeien hebben dan een ander ambtenaar, daarte gen kwam de heer Korcvaar in verzet. D© heer Roem wees den heer Pera op het practisch bezwaar van zoodanige rege ling. De heer Pera antwoordde, dat hij aan geen bcleediging had gedacht en het wre vel bescheid van den heer Korevaar niet verdiende. Wij, hoewel de opmerking van den heer Pera oolk wat zonderling vindend, kregen evenmin den indruk, dat er iets onaange naams mee bedoeld werd. Als de heer Pera onaangename dingen wil zeggen, windt hij er geen doekjes om. Wat de amendementen aanging, dezo werden ook krachtig door den Wethouder bestreden, Dc heeren hebben altijd aange drongen op ccn salarisregeling. B. cn Ws. waren daar steeds tegen, maar nu zij door don Raad gedwongen, daarmede komen en zij meer geld kost, wordt dat door dezelf de heeren bestreden. In vergelijking met andere plaatsen en met do salarissen der ambtenaren in an dere takken van dienst, verdedigde hij do voorgestelde bedragen: Ook dc heer Stigtcr verklaarde nog deze bezoldigingen niet te hoog te vinden. Nadat do heeren Fokker en Sijtsma nog hadden gesproken, werden do amendemen ten in stemming gebracht cn verworpen wat het salaris van den directeur en den hoofdopzichter betrof met 16 legen 9 stem men, dat van den ingenieur inet 19 tegen 6 stemmen cn van den bewaarder van dc Stadswcrf met 21 tegen 4 stemmen. Het was inmiddels kwartier over .vijven - geworden en daar de Commissie van Fi nanciën het voorstel tot uitbreiding van het gesticht „Endegeest" met ccn afdcc- ling voor jeugdige idioten nog gaarne in nadere studie wilde nemen, werd besloten dit punt te verdagen. Do heer Sijtsma, die verlof had gevraa~cl om den voorzitter eenige vragen te doen in verhand met het ontslag van een paar mannen in dienst bij do brardweer, wenschtc met het oog op het gevorderd uur dit ook liever uit te stellen, wat in stemming vond bij de vergadering. Do lieer Pera wilde, zonder bet debat to openen over het laatste voorstel, toch cvcd de aandacht er op vestigen, dat er in het plan wordt gesproken van éón onderwijzer. Hij is van oordeel, dat dit geheel onvol doende» zal zijn, waarop de voorzitter, dio ditmaal opvallend weinig aan de debatten, heeft deelgenomen, opmerkte, dat men dit had voorgesteld na overleg met de inspec teurs van het Geneeskundig Rij' stoezicht. Hierna ging do vergadering uiteen. Lesden, 7 Februari. Dc Chr. jongelingsvcreeniging „Uw, Bewaarder zal niet sluimeren", Leidecke afdeeling van liet Nod. Jongelingsverbond, had gisteravond veel succes, toen zij een uitvoering gaf, niet in „Puicl", waar zij eigenlijk thuisbehoort, maar welks grooto zaal zelfs veel te klein is voor haar uitvoe ringen, ook niet in de zaal Noordeindc, omdat die niet meer bestaat, maar in „Do Graanbeurs." Dezo ruime localitcit was geheel met be langstellenden gevuld. Velen dus profiteer den van de eenige en gocdlcoope gelegenheid in dit seizoen, om een winterbijeenkomst van deze Jongelingsverconiging bij te wo nen, waarin medewerkten de onderafdee- lingcn het strijkorkest „Excelsior" direc teur de heer G. Verhey, van Voorschoten en do gymnastiekclub „O. D. I." di recteur dc heer E. H. Tool, van 'e-Gravcn- hage. Beide ondcrafdeelingeu verschaften on getwijfeld veel genoegen. Er werd goed gemusiceerd cn flinlc gewerkt. Vooral do standen werden dankbaar bewonderd. Bo vendien werd cr solo gezongen „Do Vissehersbruid" van J03. Beltjcnswer den een muzieknummer gegeven door drie personen, in v Ik nummer de beer G. 59) Ook Se ver i no was hem een doorn in het yleesóh. Do jongo man wist, dat cr oen brief aan Rachel was verzouden en ver Loerde nu van ongeduld en vertwijfeling, wijl dc mor gen haar niet aan zijn ziekbed had ge bracht. Hot schoen alsof zij in het geheel niet kwam. Of zij wilde niet komen, óf haar echtgenoot had or zich tegen verzet. Do arme joDgcn moest dus sterven zonder haar nog eens gezien te hebben 1 Bovendien was hij zoo onverstandig als zieken veelal ziju. Niets was in staat hem te troosten dan Langholms belofte, zelf naar Normanthorpe te gaan, om persoonlijk met dc onbarmhar tige dame of diens tirannickcn gebieder te spreken. Dit plan kwam Langholm uitste kend te pas, wijl wellicht daardoor de weg tob een rechtvaardiging, waartoe hij Rachels echtgenoot in staat wilde stellen, geëffend kon worden. Dit besluit werd Later evenmin aan het wankelen gebracht bij het zien van een politicagent in do buurt van Steels vorste lijke woning als door den aanblik van ccn tweeden indringer in burgerkleeding, in ■wien Langholm eveneens een politiebeamb te vermoedde, cn ook niet door de ontmoe ting met de Woodgates, die zich op den te rugweg van Normanthorp© House bevonden Met onverdiende hartelijkheid begroette het vriendelijke echtpaar hem. „O, hoe gelukkig, dat u komt!" riep Mor na, in wier lieve oogen oen verraderlij ke vochtigheid glinsterde. „Begeef u on middellijk naar mevrouw Steel en breng haar aan het verstand, dat men wegens een zaak, die reeds eens een strafproces ge weest is cn tot ccn vrijspraak heeft geleid, niet voor dc tweede maal kan gevangenge nomen w-.dcn." „Natuurlijk, is dat buitengesloten", zeide Langholm. „Wie heeft haar dan zoo iets in het hoofd gebracht?" „Het slot is immers door politieagenten omsingeld?" „Sinds wanneer?" vroeg Langholm haas tig. „Pas sinds vanmorgen." Langholm zweeg. Dc door den anjatcur- detcctive verschalkt© oplichter was dus op staanden voet naar het gerecht gcloopen 'een vermetelheid, waa.too de amateur- detective hem niet in staat had geacht. „Ik geloof niet, dat het mevrouw Steel betreft," zeide hij 'eindelijk. „Ik geloof zelfs t©pvetcn, wat het beteekent, en zal al het mogelijke doen om mevrouw Steel ge rust te stellen." Zijn eigen gelaat zag er evenwel niets minder dan geruststellend uit, wat Hugh Woodgatc hem in zijn gewo ne openhartigheid dadelijk verzekerde. „Ik heb van alles uitgevorscht, geheel zonder succes is mijn reis niet geweest, doch alles is nog tamelijk verward in mijn hoofd," verklaarde de schrijver. „Maar als ik vragen mag, hoe vat Steel eigenlijk het geheele geval op?'' „Als een grap 1" riep Morna verontwaar digd, en haar echtgenoot stemde dat in woord en toon toe. Langholm was echter sprakeloos van verbazing. „Ik moet hem bepaald spreken," riep hij vastberaden. „Weet u wellicht toeval lig, mevrouw Woodgatc, of mevr uw Steel vanmorgen vroeg ccn b-ief van mij heeft ontvangen „Ja zeker," antwoordde Morna dadelijk, cn haar toon bewees duidelijk, dat do inhoud van dien brief haar niet onbekend was. „En wil zij den armen jongen niet be zoeken?" vroeg hij. „Toch wel, straks", antwoordde Morna, „en ik zal haar vergezellen. Om drie urcu wil zij mij met den phaeton afhalen." „Weet u iets naders omtrent hem, me vrouw Woodgdte?'' „Ja, alles." „Dan behoef ik hem niet meer in een belangstelling aan to nevelen, welke hij reeds verworven heeft. Zoolang u bij hein is, zal ik naar den heer Steel gaan." Den eersten zin had Langholm bijna werk tuigelijk gezegd, want zijn gedachten wareD nu geheel van het aanstaande gesprek ver vuld. Haastig afscheid nemcrrd, nam hij zijn hoed af, maar in plaats van zijn wiel te best _'_en, schoof hij dat langzaam voor zich uit. Dc phaetcn stond reeds voor de deur, toen Langholm arriveerde cn Rachel sneld© dc stoep af om hem te begroeten. Groot en slank in een lichten stofmantel gehuld en met een elcganten hoed op, kwam zij op hem toe. Maar onder den hoed ver toonde zich een gelaat, dat er jaren ouder uitzag dan hetgeen hij in zijn hart droeg, doch dat met zijn droevige uitdrukking niet minder schoon was. „Ik waag L-t nauwelijks u te vragen," stamelde zij, terwijl haar hand in de zijne beefde. „Heeft u iets oDtdekt?" „Ja al is het ook weinig," antwoordde hij, terwijl hij haar hand losliet, „Weinig is beter dan niets. O, kom bin nen en vertol mij spoedig alles." „Bravoriep ïr.i plotseling een vroolij- ke stem van uit do voordeur. Het was Steel, als altijd met con opgewekt voorkomen cn onberispelijk gekeed, een frissche kleur op het beweeglijke gelaat, een bloem in het knoopsgat van zijn nauw sluitende jas, een lichten panamahoed op het grijze haar cn lccren schoenen van het zelfde sneeuwachtig wit aan dc wëlgevorm- dc voeten, j^angholm begroette hem nu oolc, waarbij hij hoopte, dat het beven, hetwelk fijne vingers op zijn rechterhand hadden overgedragen, niet bemerkt zou worden door de hand, welke hij nu gedwongen was te grijpen. „Ik ben gekomen, om met den heer Steel tc spreken," zeide Langholm ietwat ver legen. „Fameus!" mompelde deze met zijn zelf- behaaglijken glimlach. „Maar mag ik er ook niet bij zijn?" vroeg Rachel. „Mijn lieve mevrouw Steel, het is tc wei nig om het u nu reeds mee te dcclcn. Hoe gaarne zou ik willen, dat heb meer was! Er zijn evenwel eenige punten, welke ik eerst gaarne, als u het toestaat, alleen met uw echtgenoot zou behandelen." „O, natuurlijk 1" Er klonk geen gekrenktheid uit haar toon, slechts teleurstelling en wanhoop. „Gij verstaat de kunst met vrouwen om te gaan," merkte Steel op, terwijl beiden den phaeton, welke langzamerhand op den smallen straatweg verdween, nakekeD. „Gij zijt dc eerste, dio mij dat zegt,' antwoordde de romanschrijver met een ta melijk diepen zucht. „Wel laten wij een sigaar samen roc ken, terwijl gij mij uw nieuwtjes ver telt. Ik moet bekennen, dat ik zeer nieuws gierig ben. "Wat. zoudt gij 2cggen an ecu kJcino wandeling, Lar._'iolm? Mij dunkt, dab zou beter zijn dan in do kamer to zitten. Do dikste muren hcbibfcn oor en, vooral wanneer al do ondergeschikten den dienst hebben opgezegd. Verwondert u dat? Jawel, het geheele gezelschap. Het is waarlijk grappigallen zouden nu maar al t© gaarne willen, dat men hun ver geeft cn ze behoudt, cn ook de buren go dragen zich nauwelijks oeter. Ik zeg u, dat de verontschuldigingen, welke zij gemaakt hebben, gedeeltelijk be paald vermakelijk zijn. Ik geloof, dat do menschen gedacht hebben, dat wij óf uit het land vluchten óf hun de bloedige vol doening van een dubbelen zelfmoord ver schaffen zouden. Dat noch het een, noch het ander zal gebeuren, daarover ten min ste zijn wij het beiden eens. Mijn vimuw heeft zich trouwens in dc geheele zaak n- berispelijk gedragen, ofschoon zij daarvan niets hooren wil. Het is haar wcnscb, dat wij hier blijven, alsof cr niets ware voor gevallen, zoodat do voorgenomen reis naar Zwitserland voorloopig is uitgesteld. Wij zoeken dus een nieuwe schare dienst boden cn de volgende weck zullen wij een diner te ïreby bijwonen. Wij kregen de uitnoodiging wel voordat hier het onweer losbarstte, maar ik geloof, dat men van de Iverness mag verwachten, dat zij ons geen onaangename verrassing zullen bereiden. Maar toch ben ik benieuwd hoe zij zich zullen gedragen. In elk geval zal het een voorl>eeld voor de geheele omgeving wor den." (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1908 | | pagina 1