JSSo. 14QS9.
EaEIBSCSM DA&BI*A.B, Zaterdag- li Januari. Vierde Blad,
Anne !©©8.
Brieven van een Leidenaar.
^AARDWEE.
CCX[.
Men kan tegenwoordig geen krant in
banden nomen of men leest van werkeloos
heid, of beter van werkloosheid, want men
schijnt overeeng komen to zijn het woord
zonder do toonlooze o to i*chrijreo als wordt
bedoeld werkeloosheid veroorzaakt door ge
brek aan werk.
Men komt in goco gezelschap of liet ge
sprek loopt er over cü naarmate het kou
der is, wordt do toon, waarop het wordt
gevoerd, warmer, spreekt daaruit meer me
delijden en erbarmen
En of bot toovallig is, weet ik niet,
maar het oordcol over do menschcn, die
onder den druk der werkloosheid verkee-
ron, is in de gesprek kon, die ik af en toe
aanhoorde, veel zachter dan bij vroegere
gelegenheden. Uitdrukkingen ais: „in den
goeden tijd eten ze op wat zo verdienen,"
„laten zc maar eens hongerlijden, dat zal
hun lecrcn spaarzamor t« zijn" p.q meet
dergelijke, die vroeger in sommige kringen
schering on inslag waren, worden titans
bijna niet vernomen. Dit is althans mijn
ervaring. Ik verheug mo daarin. Niet dat
ik wensch goed le keuren wanneer n.cn in
•arbeiderskringen roosjes maar laat zorgen
cn niet voor den winterdag tracht over Ui
leggen; doch dit moet dan ook maar kun
nen.
Do eïsehen on behoeften wordeu in allo
standen, ook in den werkmansstand gesta
dig groolcr cn als, nadat een lange winter
van werkloosheid doorgeworsteld ia, er
tvecr verdiend wordt, dan moeten cr zooveel
achteretalligo schulden betauld orden, dat
bij sr in mi gen de zo ner alweer een stuk heen
is, voor moeder do vrouw bij bakker on
winkelier ccn schoon o lei hoeft en elk, pand
je uit de Bar.(k van Lecning is gelost.
Do pcri.KloD van gedwongen lediggang
lijn over hot algemeen to groot voor cbn
werkman, die een normaal loon verdient,
om ooit goed op verhaal lo komen.
Dat besef dringt meer cn ra eer in do
hoQgere kringen door, vandaar ecu mi bier
oordeel in het algemeen en meer offervaar
digheid.
Wanneer we lezen, dat in do gemeente
'Amsterdam reeds 125,000 gld is bijeen ver
zameld uitsluitend voor wcrkloozen-uitkeo-
ring, dan is dit oen heel bedrag, dat echter
nog met vrij wat vermeerderd zou kunnen
worden als men in cijfers wist uil te druk
ken wat nog door vcrcenigiagon en parti
culieren wordt gedaan.
En ook in onze gemeente is de collecte
niet. tegengevallen, Do vrees, dat ccn inge
zonden schrijven van ccn werkloos timmer
man, die niet benoden het vastgesteld nor
maal loon wenschto te werken, op deze col
leetc ccn nadeeligen invloed zou hebben, is
niet bewaarheid, althans de opbrengst is
nog grootcr dan in liet vorige jaar en wan
neer straks de cijfers, die op de lijsten
voorkomen "aan de meer gegoeden aange
boden, bekend gemaakt zijn, zal hel ver
schil nog luider ten voordeelc van dit jaar
spreken. Het totaal bedrag zal niet vor bo
nedon do 4000 gld. blijven, verwacht ik.
Welnu, daarmede kunnen wij voorloopig
tevreden zijn, duukt me, en den goeden bur
ners, die dit offer gebiacht hebben, dank
zoggen en do hoop uitspreken, dat, als do
nood aan den man komt, men nogmaals do
hand in den zak z$] willen steken. Ook do
commissie komt al reeds een woord van
dank too. Voor haar breekt nu het moeilijk
ste werk nog aan. Het heeft mij evenwel
bevreemd, dat men de commissieleden van
het vorig jaar geheel is voorbijgegaan. Als
ik hot wel heb, heeft slechts één inan uit het
oude comité, n.l de Leer Bosch, zitting in
do bhana fungeerende commissie. Als ik mij
wel herinner, koe de oude commissie nog
een aardig Bp aar pot j© over, dat zij nu ver
moedelijk wel zal bestemmen voor hetzelfdo
doel. Doch het wil mij voortkomendat do
nieuwe oommissio rekening had moeten
houden met het bestaan der oude, wier op
treden verleden jaar meer erkenning had
verdiend.
Gelukkig gaat het echter niet om do eer
van een of meer personen, an als dc tegen
woordige commissi o de zaakjes ook weer
goed regelt en daaraan twijfel ik niet
dan zijn wc tevreden.
Maar een woord van dank mag oc*k wol
gebracht worden aan den leider van do
eolb-^etAnten-verceuiging, den heer Pera,
dia zijn trouwe schare van helpers cn help
sters, hoewel tor elfder ur© zijn medewer
king word ingeroepen, onmiddellijk om zich
heen wist te verzamelen en do verschil Icn-
do stadswijken met buidel cn offerschaal,
liet doortrekken, huis aan huis do groove
en kleine gaven dankbaar verzamelend.
Die collectanten-verocniging ia voor zulke
gelegenheden een onmisbare corporatio,
die wij iix ei.ro moeten houden.
Op wclko wijzo zui*en de werkloozon nu
moeten worden onder«teundT Er hebben
zich, naar mij van vertrouwbare zijde is me
degedeeld, ongeveer 700 personen als werk
loos aangemeld.
Do commissie, daarin geholpen door do
werklieden-organisaties, moet nu aan het
onderzoeken wie op eenigerlei wijzo voor
ondersteuning in aanmerking unn'-v en
mogeu komen
Er zullen naar gissing nog wel en 20!)
pcrauncu afvallen, die niet tot de ci0')iJij'xo
werkloozon behooren, mannen, dio nooit
vasten arbeid verrichten, den winter en
zomer vandaag dit en morgen dat on over
morgen misschien niets doen, cn altijd le
ven van de hand in den tand. Voor dezulken
kan de nood ook wel groot' genoeg zijn,
doch voor hen is dit comité niet gevormd,
Yoor hen zijn die bijdragen niet verzameld;
het ligt meer op den weg der diaconieën cn
d verschillende kerkgenootschappen en an
dere liefdadigheidsinstellingen oni hen cn
hun gezinnen te bodeeleD, zooals ook reeds
geschiedt.
Stel nu, dat er eon 500 mannen overblij
ven, dan zullen dezen m-eten worden ver
deeld in hoofden van gezinnen cn alleen
loopende personen eu naar de behoefte zal,
voorloopig althans, ©en uitkócriiig worden
gegeven. Natuurlijk bij mondjes-maat, want
o, men zal zoo gauw weer don bodem der
geldlade zien. Werkverschaffing zou zooveel
beter zijn en voor do moesten veel aange
namer, maar wat zal men laten doen? l!)o
ooreaak der ellende is immers juist gebrek
aan productieven arbeid in do maatschap
pij. Weilicht zal als hot ijs weer sterk
wordt, do afdeeling Leiden van de Zuid-
Hol land scho IJsverccniging or heel wat
mannetjes kannon gobruiken voor het in
orde maken dor banep, waarop jü zeker
vrijwat is te doen. Do commissie zou de
vereeniging daarvoor oen aubaidio kunnen
verleenen.
Men zou er misschien ook enkele in bui
tengemeenten geplaatst kunnen krijgen,
waar AfdeolLngen der Zuidhollandsche IJs-
voreeningen bestaan, omdat er in de dor
pen wol eens geen beschikbare personen
zijn.
Ma ca- verder zal cr andera niet op zit
ten dan een wekelijkï>che uitkeoring to ver-
leeneo om in du allornoodigste lovenöbe-
hoofteo to voorzien. Is het geld op, dan
zal men dsn burger weer op moe ton ol
aankloppen bij de gemeen lo.
Zoo zullen .wij hopen het voorjaar te
krijgen en daarmee weer werk voor de hon
derden menschen, die daarnaar zoo reik
halzend uitzien.
En dan raoeton wij allen te zamen zoe
ken naajr middelen, om, zoo we al niet
de werkloosheid zelve kunnen overwinnen,
haar gevolgen te bestrijden.
De Voorzitter van den Raad heoft in zijn
Nieuwjaarstoespraak Donderdag al op een
wici'bJoozcn-vorzckering met steun der ge
meente gezinspeeld en wij weten immers,
dat do Rcgecring ook oen handje mee wil
heipon. Dien weg moet het op. En al zal
men dan niet reeds den volgenden winter
de kwaal geheel in de macht hebben,
vuor&l niet, wanneer zij zich zoo hardnek
kig als thans vertoont, er zal dan roeti
veel tot haar leniging langs den weg der
verzekering zijn bijgedragen.
Tevens zal mea in den zomer eens kun
ncn overwegen of cr niet voor een volgen
den winter een nuttig werk in het belang
der gemeente kan worden ondernomen.
Tirana ochter moet dadelijk atonn ver
leend en het verheugt ons zeer, dat ck»
burgorij daarvoor do handen ineengesla
gen heoft.
Wio daar geholpen moeten worden, rijn
onzo medcmenschcn, nuttige, zelfs onmis
bare leden van dc maatschappij, on wij al
len, kloin cn groot, die werk hebben cn
middelen bezitten, wij zijn verplicht tot
leniging van dien nood.
ALPÏÏEN. Ds. Pu W. Huizing van Koude
kerk, hield in de Geref, Kerk alhier een
lezing over het onderwerp: „Dc twijfel des
ongeloofs cn de zekerheid des geloofs."
Met dit onderwerp bedoelde spr. niet 4
afzonderlijke punten, doch zijn doel was
aan to toonen, dat het wezen van het
ongeloof niets anders is dan twijfel, ter
wijl- het geloof in zijn wezen zekerheid is.
Het ongeloof is ea kan ook niet anders
zijn dan twijfel H.et i s twijfel, doordat
het niet weet vrat de waarheid, is doch
bet kan ook niet anders dan twijfel zijn,
daar God, de waarheid, de racnschheid
niet loslaat, terwijl satan, de loug.n, ook
zijn invloed, door des rnensohon eigen
tocdoeu, op liera laat gelden en waar nu
twee zulke tegenstrijdige machten, invloed
op den mensoh uitoefenen, kan daar twij
fel achterwege blijven 1 Immers neen. Een
maal zijn oor geleend hebbende aan deu
vader der leugen, blijft de m.nsch twijfe
len, want, ontkennen, dab er een God,
een Ee-.vigheid is, kan hij njet, want God
laat zioh aan niemand onbetuigd. Vvnt
hij wel ontkennen kan is de bijzonde
re openbaring Gods nl. dat l.ij Zijnen
Zoon gegeven heeft tot verlossing van zon
daren en hierin ligt juist dc z e k e r h o i d
dos geloofs. Van nature is ieder mensch
een ongeloovige, doch door den invloed
des Heiügrift Gecstcs kan diozelklo mensch
een geloovigc worden Nu twijfelt hij niet
meer, doch weet zeker, dat het vleesch ge
worden woord Gods, <i© waarheid is. Gods
Zoon heeft iü de woestijn, als do leeuw uit
Juda'8 stam, den satan overwonnen cn in
Hem staan dc geloovigen vast; dc twijfel
heeft geen vat meer op hen. Worden zij bij
tijden nog aangevallen, zoo worsteion zij
zoolaDg tot de duisternis verdwenen is. Hot
bewijs, dat het wezen de3 g.,loofs zeker
heid is, leveren do duizenden martelaren,
want wie zal, voor iets, dat hij betwijfelt,
zijn leven laten? Na eon vermanend woord
den, jongelingen toegesproken te hebben,
over de ernstige zaak, waarvoor zij strij
den, sloot spreker zijn aandachtig ge
volgdo rede.
BODEGRAVEN. Do bevolking dezer ge
meente bedroeg op 31 December 1906: 227e
mannen en 2490 vrouwen, to zamen 4765
personen.
In 1907 werden geboren 186 kinderen,
als 90 joDgen3 en 96 meisjes. Er vestigden
zich 216 mannen cn 267 vrouwen, totaal
483 personen. Overleden zijn 39 mann.ii cn
43 vr., totaal 82 personen Naar eldèrs ver
trokken 182 m., en 214 vr., totaal 396 pei-
Eonen. Do bevolking dor gemeente bedroeg
dus op 31 Dcoember 1907: 2300 m., en 2096
vr., to zamen 4956 zielon. Lo venloos aan
gegeven vijf. kinderen, als twee van hot
manlijk en drio van het vrouwelijk ge
slacht. Er werden twee en dertig huwelij
ken gesloten en vier echtscheidingen inge-
sohreven.
In hot afgcloopen jaar werden op de
wekelijkscho markten aïhier aangevoerd:
10773 wagens Goudschc kaas met 5005)36
stuks, 61 wagens Derby-kaas mtt 2827
stuks, en 139 wagens Edammer kaas met
20783 stuks, samen 10378 wag ns, aanbren
gende 524516 ka.im, vertegenwoordigende
een gewicht van ongeveer 3039798 kilogr.
Verder werden aangevoerd dertig paarden,
eon hit zeventien koeien, drie vaarzen,
1001 lammeren en zes en twintig biggen,
De 6chictvereeniging „Willciu Teil",
alhier, heeft haar jaarlij icseh© vergadering
gehouden ten huize ran den her H. Vink.
Uit liet verslag van deD secretaris bleek,
dat het ledental steeds toeneemt cn do ver-
eeniging zich in voortdurenden bloei mag
verheugen, De penningmeester deed reke-
ning en verantwoording over het afgcloo
pen jaar, waaruit bleek, dat cr een fiink
batig saldo aanvrcv.ig is. De altredende be»
stuur sleden de hoeren S. D. Booruaayer,
J. 0'. do Vet en A. M. Vink werden met al
gemeen© «temmen herkozen, terwijl in do
plaats van den heer W. Boer, die bedankt
had. Lot bestuurslid gekozen werd de heer
G. Couperus. Vervolgens werd met alge-
mcene stemmen tot eerelid benoemd de
hoer A. van Noord, oud-lid der Vereeni-
ffing.
Op de derde openbare Nutsvergade-
ring in dit seizoen trad op als spreker do
wolbekende declamator Henri Dekking.
Er was niet zooveel publiek, als dc heer
Dekking hieT w«J gewoon is, maar heb
weer cn do slechte wegen waren hiervan
zeker wel de redenen. Zij, die piet tegen
het halen van een kouden neu3 baddcD op
gezien, om den heer Dekking te hooren,
bobbin cr zeker geen sp.jt van g had, twee
uren mot een kkins pauze cr tusach.m, to
luisteren naar do mrceterlijke voordracht
van het schoono drama „l'Aiglon" van
Edmond Rostand.
KATWIJK Do Raad dezer gemeente ia
tegen Woensdag 15 Januari a.s. de» ▼oor
middags to half elf ter openbare vergade
ring bijeeng roepen.
Punten van bohandeling zijn: Mededeling
van ingekomen stukken. Voorstellen tot
verkoop van gemeentegrond. Voorstellen
tot aankoop van grond. Verzoek van B J.
Dokdrcnt om aansluiting buizennet garfa-
briek. Vaststelling bouw- cn «tratcnplan
der gronden uitmakende do Miercnwcide.
Verzoek tot vaststelling wegenplan gronden
der maatschappi Zanderij dc Ridder Mis-
8ivo van Gcd. Staten inzake verkoop van
grond aan dr. Van Dorp Ad ree van dc
kerk. raden te Katwijk aan Zee. Adres van
bet onderwijzend per oneel tot nadere rege
ling hunner jaarwedde. Vaststelling rooiing
Vuurhaakspad. Benoeming van een lid der
commissie van toezicht op de bewaarschool
to Katwijk aan Zee. Benaming van straten.
Bezwaarschriften Straatbelcasting. Bezwaar-
schrifben hoofdei ijken omslag.
ROELOFARENDSVEEN m het café
van den heer J 0. van der Geest, alhier,
zal Dinsdagavond 14 Januari ccn tornecl-
on variété-voorstelling vroiden gegeven
door het alhier reeds bekende duo Dc Mun-
nik, uit Den Haag. Op het programma
komt o a voor „Hans cn Suzan na". ,,Eeo
man van Adel" cn ,,Een talisman".
SASSENHEIM. De zang- en reciteer-
vcreeniging „Oefening kweekt kunst" al
hier, geeft Dinsdag 14 Januari in de zaal
van den h«jer Schipper een uitvoering. Op
gevoerd wordt o.a. ,,'t Liod van Moeder."
De heer B P. Roest is hcrlx-noemd
als schatter der huurwaarde.
Gedurende 1907 heoft 2:cb in dezo
gemeente geen enkele besmettelijke ziekte
voorgedaan.
Ik ben van mijn barbier weggcloopcn.
Lieftallige lezeres, zclf-schercndo lezer, g:j
weet misschien niet wat dit zeggen will
Gij overziet misschien niet dadelijk dc
Strekking \an deze m dcdceling. Ik /al u
vertellen, wat Lk heb doorgemaakt aleer
en nadat ik, vroeger, nóg oeus gedwongeu
ben guwordon tot hotzelfdie lrcJdonsluk,
eu gij zult den dieporen zin van do schijn
baar zoo onschuldige modedeeling begrij
pen. Laat ik beginnen met het begin.
Ik was dan sedert jaren bij een baibior.
„Dat is duidelijk 1" hoor ik u zeggen; cn
daarmee legt gij metoen uw onkunde ter
zake bloot. Het is hoelemaal niet duidelijk,
dat iemand sedert jaren bij één barbier is.
Ycrschillendo menschen en vooral jongelui
dio nog niet willen weten hoo lang zij
over één fatsoenlijken baard doen, gaan nu
ecn3 bij den een, dan weer bij den ander.
Als bijen con bloeiend boekweitveld zóó
grazen zij liet rijk bloeiend veld dor groo-
to-stads barbiers af. Zij loopen in, nu eens
hier, dan eens daar, ui naar het hun het
beste uitkomt betalen bij den een een
dubbeltje, bij den ander drio stuivers, en
hebben altijd dc rekeniüg echoon. Niet
alzoo hot moerendeol echter der geschoren
wordendo mcnschhcid, niet alzoo ik. Wan-
noor men namelijk voor het eerst bij ccn
barbier komt na lang beraad heeft men
cr dan maar een vrijen Woensdagmiddag
voor genomen en men heeft zich met
I een air alsof men het meer bij do hand
I heeft gehad, het zijdeachtig dons van wang
f cn keel. laten krabben, doch niet van de
bovenlip, dan vraagt de barbier zetvact
of men goen „kaart" moet hebben, en
meestal durft men dit voorstel dan niet
van de hand wijzen. Noemt men die kaart
aaja, dan heeft raen echter de eerste schre
de gezet op het sterk-hellend pad der bar
biers-collage, waarop het steed* moeilijker
I wordt terug te keeren.
Doch daa-r denkt men in die optimis
tisch getinte dagen helaas luttel aan. Men
denkt hoogstens, dat men een heel gat in
het weekgeld heeft geslagen, cji ook dit
gevoel wordt nog vergoed door do fiero ge
waarwording, welke het strijken met de
vingertoppen voor lang3 de oorschelpen,
van boven naar beneden en van beneden
naar boven, opwekt. Wat weet zoo'n geluk
kige, zorgelooze jongen yan collage I
En... toch het mocht door ouders eu
paedagogen hem wel eens worden op het
hart grdrukl; uet zooala zij zeggen: jon
gen, bLijf niet hangen aan een vrouw I"
Ouk: „Blijf niet hangen aan een barbier."
Üygc het eerste heeft Daudefc een aangrij
pend bock geschreven. Wio wijdt aan het
tweedo een even lieilzaam werk; „pour
mes fils, quand ils aurunt quatorze ans?"
Zoo'n knipkaart ia bot lijmstokje van
den barbier; het sirenengezang, waarmee
tal van jongelieden onherroepelijk ton ver-
dorvo worden gevoerd; de fluit van den
rattenvanger van Hameln.
Toen er drie nummertjes van de twaalf
uit mijn eerste kaart geknipt waren, bc-
niorkte ik reeds, dat mijn barbier mij niet
beviel. Ik werd cr met een zekere negli
gee tie behandeld, welke soms bijna in spot
tende kleinachting overging. Daargelaten
een massa kleinigheden, maar daarom niet
minder ergerlijk, al» bijv. het geforceerd
je beurt moeten laten voorbijgaan ter wil
le van een ouderen hoer als de barbier
jo vraagt of mijnheer even zou mogen
voorgaan, kun je het niet weigeren, maar
het wordt vervelend, vooral wanneer je
gaat bemerken, dat jij speciaal altijd m«st
dcae gedwongen hoffelijkheid wordt be
voorrecht of het overgegeven worden
aan den jongen, wanneer „meneer" zelf
met je bezig is en er oen andere klant
binnenkomt daargelaten, zeg ik, derge
lijke kleinigheden, die allemaal bij elkaar
toch echter óók een grootc maken, voel
de ik toen reeds, dat ik stelselmatig door
den baas en zelfs door den bediende, min
of meer als een quantitê nogligea-
ble beschouwd werd, die, met een hevig
irriteerend glimlachjo van verstandhou
ding ontvangen, voor geen behandeling lo
goed word gevonden cn wicn ten slotte, nu
eens mot een belachelijk trachtende te ma
ken beleefdheid, dan weer met snijdende
veronachtzaming, al naar het oogenblik-
kelijk humeur van mijn kwelgeesten, werd
uitgeleide gedaan. Toen reeds begon ik het
onaangonaam kwellende van den bincTte
voelen, welke de knipkaart vormde tusschen
mij en mijn barbier. Belachelijk, dat ik
door dien man mijn leven liet verzuren I
Maar er waren nog acht nummertjes onge-
knipt en met mijn bescheiden inkomen zou
het verkwisting hecten deze prijs te
geven. Soms, wanneer ik voor mijn doen
goed bij kas was 't is alleen in d i e da
gen, dat je dubbeltjes ontmoet, waarvan jo
niet weet wat je er mee aal uitvoeren 1
bekroop de lust mij om ten minste eens
één keer bij oen ander te proboeren. Maar
na éénmaal hieraan te hebben toegegeven,
is het verlangen nimmer meer'in mij op
gekomen. Met zóó iets dreigends in zijn
blik zei dc vaste barbier mij, toen ik na
deze echtbreuk weer onder zijn eogen vcr-
eohecn, mij in con heelcn tijd niet gezien
to hebben, dat ik iets mompelde van ziek
te en uitsbedigheid, cn voor het eerst dc
gedachte in mij opk.ram, dat bij ongeluk
dat mes wel eens zou kunnen uitschieten
in mijn keel. Na dien dag dorst ik geen
slippertje meer aan. Telkens, ala de verlei
ding dreigde te sterk te zullen worden, zag
ik weer die dreigend-vragende oogen, voel
de ik in letterlijken zin het mos op mijn
keel.
Toen had onze collega do vuurproef door
staan. Van dien dag af liet ik mij trappen
on acbtoruitzettenik zat in oen hoekje van
do wachtkamer bescheiden weggedoken en
liet keer op keer met graagte mijn
beurt voorbijgaan. En toen de barbier
het cindo van de kaart ziendo naderen
er op aandrong, dat ik een eigen ,,pot"
(zeeppot) en kwast zou nemen,... durfde iik
weer geen „neen" zeggen en had ik de nota
thuis oer ik er mij van bewust waa wat ik
gekocht had. Ik kreeg kosteloos een
eigen loketkastje, waar mijn naamlkaartje
op werd gespeld, en een paar maanden la
ter lag daar, naast kwast ea „pot"... een
eigen mes 1
Nu was mijn ellende niet racer te over
zien. Ja, lach vrij uit, gij, die do verschrik
kingen, welke ik op het oog heb niet kent I
Zij, die zich (als ik gelukkig thaD» bijna)
ontworsteld hebben aan dezen vele jonge le
vens verzurendea band, zullen mij begrij
pen en hoogstens ccn wecmoedig-mcdelij-
dende glimlach zal .hun lippen omspelen.
Al mijn zaöcgeld ging er aan. Het stroom
de in do aakken van den meest gehateu
maxi, dien ik kende, cn nog... stak ik ml)
in de schuld 1
Nu eens was mijn zeep op. Dan weer was
mijn mes bot. Een flacon eau do quinine
was óéns in de maand dringend aoo-
dig. De hoop om nog ooit van aezeu kwel
geest af te komen, die mij zóó volkomen
in zijn macht had, dat hij mij* dwong, als ik
op straat met kennisson liep, hem het eerst
to gTooten, had iik nu allang opgegeven.
Daarom vond ik het niet eens *oo vreesc-
lijk, om hem een i ~er, toen ik een nieuwe
kaart (uitvindsel des duivels) moest heb
ben, on ik in het g-heel twes dubbeltjes
rijk was, en dus blozend moest bekennen,
dat ik mijn portemonnaio ia anders
pantalon had laten zitten daarom vond
ik het toen niet cei-s zo<j vrccsdijk, doch in
tegendeel zelfs een uitkomst, dat mijn j.ijni-
ger glimlachte het sarcasm© in dien
glimlach begreep ik, ezel, toeD neg niet
„O, dat komt wel terechtI" eu mij vo!
vertrouwen de nieuwe kaart in dc hand
duwde.
Dezo schijnbaar onbeteekenende gebeur
tenis was het begin, waaruit ïd schrikba
rend korten tijd een beer mij ovor het hoofd
z^u groeien.
De beschrijving van de ellende, wclko ik
doormaa' to om het bestaan vau dit boertje
voor mijn vader verborgen te houden; de
angsten, die ik leed, ton slotto ïedcren Keer
als de post met een brief aanschcldo of de
oude heer mij donker, vorschend aankeek,
zal ik u Bparen. Zc zijn helaas te banaal
dan dat gij ze u niet, ook zonder gevaar dat,
zoudt kunnen voorstellen.
Toen de beer verslagen was mei ccn ren
teloos voorschot, was ik vrij. De aflossingen
van het voorschot drukten niet zóó zwaar
of ik kon mij de luxe van een andoren Fi
garo pcrmitt&cren. Bovendien had ik moe
ten beloven nimmer weer te beren, zelfs
geen knipkaart te nemen. Het alovcrheer-
schcnd gevoel was blijdschap, dab ik mij nu
kon laten adonisceren waar ik wou. Zorg
vuldig'koos ikmaar daar ik overal cou
lant betaalde en ook om lat dezen niet hol
eerste vlas op mijn Hncn hadden gesnoden,
werd ik bij alLen fatsoonlijk behandeld cn
voor vol aangezien. Dio cersto barbier, die
mijn vroegrto schreden onder de zeep had
geleid, deed mij altijd denkon aan mijn
tante, die bij ieders gelegenheid, te pas cn
tc onpas, vermeldde, dat zij me nog als
„zoo'n klein ukkie" had .gekend en, twee
turven hoog, op de armen gedragen.
Ik heb menigm. J op liet p-.it gestaan to
gen dien eersten barbier te zeggen: „Jij hebt
ook eenmaal voor deu eersten keer onder
het. mes gezeten", evenals ik eens heel oa-
galant mijn tan.3 opmerkte* ,,U bent waar
schijnlijk toch zelf ook eenmaal zoo'n kloin
ukkij geweest, al zou jo 't nu niot meer
zeggen 1" Een u..r iu don boek staan schrik
te mij niet zoozeer ai ala het verlies van
een halve knipkaart.
Toon ik bij dien eersten barbier ,,weg"
was, hoopte ik nu ook guncel van hem af
to zijn. Maar dat Jenk j© maar 1 Liep hij
mo vroeger uitdagend voorbij, als ik niet
kennissen of dames wandelde, thaD8 begon
hij reeds op tien roetcr afstand mij te groe
ten, ook al liep ik alleen en hij met zijn
vrouw. En zóó gek kon ik niet looponL of
ik k\Vam hom iederca ochtend om negen
uren tegen. Niet dreigends lag er nu meer
in zijn blik. Eer een uiterst bescheiden her
innering, een zacht verwijt, alsof ik zijn
vrouw en kinderen liet hongeren nu ik niot
meer bij hem was I ik kon het niet aan
zien. Er waren bovenmens- helijkc hardheid
en gehardheid too noodig om bij den ander
te blijven.
Anderhalf jaar lang heeft hij mij iedcron
morgen gegroet. Mijn geweten kna.sgdo als
ik hom zag. NLt alleen, dat hij nu niet
moer aan mij verdiende, ma: r wat zou het
dien man oen hoeden kosten 1 Als een men
schcn schuwe sohichtto ik dc straat over
naar den anderen kant, als ik hem in do
vorto zag aankomen en de hand al naar
zijn hoed bewegen. S huw- weggedoken liep
ik iu begrafenisstoet-tempo achter -cm
mijn kostbaren tijd to verdoen, wanneer hij
voor mij uitliep, omdat ik hem niet durfd-o
pas scoren.
Anderhalf jaar lang. Toon werd ik ze
nuwziek cn moest naar Gelderland. Dat
kwam voor een groot gedeelte van do eer-
Bto knipLacrt.
Den eersten ochtend, dat ik in Den Haag
weer den gewonen weg liep, kwam ik hom
tegen, groette hij met blijde verwondering.
Ik ben verhuisd; en langzaam, langzaatu
ben ik cr in geslaagd mijn eersten barbier
te negceren. Doch nog altijd voel ik cco
stedk door mijn Lijf gaan ala ik hem zio
aankomen.
Begrijpt ge nu wat het zeggen wil, dat
ik voor den tweeden keer bij mijn bar
bier ben weggeloopcn Hij had een bedien
de, dio mij allesbehalve naar mijn zin
scheerde. Vijftien jaar zijn er voorbijge-
gjuaa eedert ik voor den eersten kevr werd
ingezeept. Ik ben een man geworden; ge
hard in de leer Yan het hemd ii nader dan
de rok. Ik heb het zoover gebracht, indivi
duen, die mij niet aanstaaD, naar belmo
ren te negeeren. Nu heb ik het gewaagd
voor den tweeden keer mijn barbier t<?
verlaten. Er zijn veertien dagen verstre
ken, sedert ik voor het laatst bij hem was.
En toch... en toch zou ik er niet voor
durven instaan, dat hij mij niet dezer da
gen opeou3 weer eens ziet verschijnen, met
het roerend verhaal, dat ik ziek ben ge
weest. Zijn bediende Beheert slecht; maar,
erger dan een 3lccht geechoren baard, ia
het gevoel een zwerver te zijn op liet
rijk-bloeiend grootc-atadB-barbiersvcW.
