Bagverdeeling.
Schapenfokkerij in Australia.
tendo nog buiten do deur na: „de grap,
die ik met jc gehad l eb, is zoo mo dab
ik jc mijn stuik boter nicfc op do lei zal
schrijven. Je hebt het mij dubbel en dwars
bel dd."
Bij de wisseling des jaars.
Ook de wisseling van het jaar geeft even
als het Kerstfeest aanleiding tot allerlei
•igenaardigheden.
Zoo moet in het Schwarzwald het knaapje,
dat op den laatsten dag van het jaar het
laatst uit zijn bed komt, het gcheele jaar
door 's middags het drinkwater op tafel
zrtten. Het jongo vclk giet lood door een
ileutcl, en maakt uit de daardoor gevormde
figuren op wat dc toekomst hun zal bren-
1 gen. (Voornamelijk wie of w i e. n zij zal
brengen.) Op andere plaatsen gebruikt men
voor hetzelfde doel eiwit, in kokend water
gtworpen.
In sommige streken van het Schwarzwald
trekken reeds te middernacht trorpen
Nieuw jaarszangers rond, om zich voor de
huizen te laten hoorenmaar terwijl oij
andere feesten zulko zangers gaarne bin
nenkomen en mede aanzitten, st. llen zij
er in den Niruwjnar-nacfyt een eer in, even
'ongemerkt en onbekend to verdwijnen nis
zij gekomen zijn. Tusschen Kerstnacht en
Kieuw jaar wordt overal zoo min mogelijk
gewerkt. All-en dringende avb id wordt
verricht. Zelfs in de fabrieken wordt in
die dagen niet bij lamplicht gewerkt.
Men kent dc nieuwste dagverdeeling:
„Acht uur werken, acht uur rusten,
Acht uur a-an genot gewijd".
Daartegenover itaat het volgende oude
rijmpje:
Dient God vier uren alle daeghen
Acht uren wilt wereken om u gewin.
Drie uren neemt voodselen uwer bchaghe
Slacpt seuve ure, of mooght Gij rnin.
Twee ure spance rende verscherpt
den rin.
Die dus deylend© den tijd c n verkiezen
En sal Int Eyndc noch Int begin.
Noch God noch siel noch tijd verliezen.
Merkwaardig is het, dat een dergelijk
rijmpje, maar uit veel later tijd, den gul
den levensrege' met dezo verandexingon
geeft:
Dien God, want dit betaamt,
twee uren allo dagen;
En nut uw spijs en drank
drie uren naer behagen;
Vermack twee uren lang
do stijfgr pannei. -in;
Slaept zeven uron lang;
wart daeT steekt voedsol in.
En pas op i we winst
tien uren volgerreten;
r Zoo hebje dag c nacht
vorstand iglijk gespleten
En zeg, dat ik 't u zeg,
wie zoo den tijd verkiest,
Dat zulk een ni nermeer
noch tijd noch siol verliest.
Wandelen.
RECEPT.
Kar-tanjepnrëo.
1 K.G kastanjes, 50 G. boter, ong veer
k d.L. bouillon of melk. Iets zout, ncot en
peper.
Bereiding. De kastanjes wosschcn en
reu kwartier koken, dan killen en ver
ier gaar keken. Dit het water nemen, er
purée van wrijven ^nor de zcf, vcrr'ngm
met bouillon of melk, en kruiden. Op do-
eelfde manier bereidt men kastanjcDuróo
voor toespij?, allern wordt er dan wat sui
£er en vanieljepoeder door geroer I cn wat
room.
Jedïrlanilsciie laas in in »;ceniile.
Uit mcdcdcelingen van den wnd. consul
gen. Vening te Hamburg in „Handels
berichten" blijikt, dat wat Üeu kaashandel
betreft, Nederland onder de landen van
herkomst verreweg dc eerste plaats in
neemt. Dc invoer uit Nederland over zee
overtreft zcixs do aanvoeren van alle ande
re landen te zamen. Voor de aanvoeren
per spoor worden de cijfers niet afzonder
lijk vermeld voor de verschillende landen
van herkomst. Intusscbcn mag worden
aangenomen, dat een groot gedeelte van
dezen invoer ook uit Nederland afkumstig
is cn wel voornamelijk uit dc provincie
Friesland (Leeuwarden), van waar de
goedkoope fabrijkskaas te Hamburg in be
langrijke hoeveelheden wordt ingevoerd.
Alleen over ze© werd in 1003 uit Neder
land aangevoerd 2,639,9000 K. G., ter waar
de van 3,119,S20 Mark, tegen 2,533,900
K.G. ter waarde van 2,852,970 M. in 1905.
Over bet algemeen mag worden aanga
nomen, dat het meerendecl der te Ham
burg ingevoerd© Ncdcrlandsche kaas voor
verbruik aldaar en omstreken bestemd is.
Uit gusprckikcn met de voornaamste, bij
den kaashandel t© Hamburg betrokken
personen bleek, dat, volgens de algemeeno
opinie, de qualiteit der Ncdcrlandsche
kaas langzaam, doch gestadig achteruit
gaat. Wat hiervan de oorzaak is, wist men
niet mee te cleelen. Voor den N.dcrland-
schen kaashandel is dit een groot g vaar,
vooral ook, daar de concurrentie van do
Tilsiter-kaas steeds grooter wordt. In het
laat-ste jaarverslag van de Detaillisten-
kammer" te Hamburg woidt hieromtrent
gemeld: „Tilsiter-kaas had ook in het
verslagjaar veel aftrek cn de consumpti®
is dermate toegenomen, dat de productie
ternauwernood aan de vraag kan voldoen."
Intusschcn schijnt ook van deze soort"
kaas de qualiteit eenigszins achteruit te
gaan.
Door belanghebbenden is er voorts met
nadruk op gewezen dat men niet genoeg
kan doen om het vetgrhalte der kaas zoo
hoog mogelijk te doen blijven. Van de zij
de der consumenten wordt dikwij's een hoo-
gcr vetgehalte verlangd dan de Ncdcrland
sche kaas thans veelal bezit cn can hoog
vetgehalte zal meer en meer door het pu
bliek worden gcciscbt in den tegenwoordi-
gen tijd, nu vlceschwaren zoo duur zi.n en
daardoor het verbruik van kaas als voe
dingsmiddel steeds toeneemt.
In verband hiermede, alsook met de
steed-, toenemende bevolking, waardoor de
yraag naar verhouding zal stijg-n, mag
men aannemen, -at de Nederlandse'© kaas
op de markt to Hamb-r7 con goede toe
komst te gemoet gaat, indien aan de bo-
vermcldc wenschen zooveel mogelijk wordt
voldaan.
Jongste fc.stderen.
Het is nóóit veilig een algemecnen regel
t© trekken uit onvolledige feiten. Maar
het is toch wel interessant kennis te ne
men van de resultaten -van het onderzoek,
door een Engclscbe doktexes ingest, ld naar
do levens van vier en zeventig greote man
nen en vroqwen.
Deze dok tares zcide in een voordracht
voor een geleerd genootschap, dat betrek
kelijk weinig genieën de eerstgeborenen
hunner ouders waren; inderdaad, slechts
tien van do vier en zeventig, naar welke zij
onderzoek deed, waren de oudste kinderen
des huizes. In vpcl gevall n was het genio
de jongste uit het gezin. C'oloridge was do
laatste van dertien kinderen; Benjamin
Franklin dc jongste zoon uit een gezin
van zeventien, cn de jongste zoon van den
jongstcn zoon gedurende verscheiden ge
slachten. Wagn r was dc laatste van ze
ven, Rembrandt de zesde, cn Schum nndo
laatste van vijf.
De lijst is nog niet tan einde; Balzac
was de laatste van drie kinderenGeorge
Elliot de laatste van vier. Napoleon was
de achtste en waarschijnlijk dc laatste,
Rubens en Mozart beiden do laatste van
zeven, enz.
Een der voornaamste bronnon van
Australië, zoo niet de voornaamste, is d®
schapenfokkerij, deels voor do wolproduc
tie, deels ook voor slachterijen. Het droge
klimaat, de voor bebouwing ^-cinig ge-,
schikte bodem met de wisseling van mnger;
weiland cn zand, bieden gunstige voor
waarden voor een wol van zeer fijn weef
sel, cn do zachte winters besparen den
schapen fokker menige, anders onvermijde
lijke, uitgave.
Dit werd eerst op het cindo der 18de,
eeuw ingezien. In het jaar 1797 werden dej
eerste Merino-schapcn uit Spanje inge
voerd.
Weinige jaren te voren telde men in g3';
heel Australië niet veel mear dan 100 saha--
pen en een eeuw later, iu 1891, was dat go-'
tal bereids tot 106,000,000 stuks gestegen..
In den laatsten tijd echter is door lange
tijdvakken van groote droogte een aanzien-'
lijke daling in dit cijfer gekomen. In 1902'.
bedroeg het nog slechts 54,000,000, doch nu.
is het weder geklommen tot 72,000.000,
waarmee Australië als tweede schapen fok-
kersland der ganscho aarde in de rij der
volken voorkomt. De eerst© plaats neemt]
Argentinië in met 92,000,000, het derde'
Rusland met 70,000,000. Kudden van 50,000
stuks zijn in Australië geen zeldzaamheid.
Twee plaatsen tellen er 250,000 cn 160,000
stuks. In het zuiden van het land moeten
zelfs kudden van 500,000 schapen voorko
men.
De dieren leven vrij op do „runs", uit-
gebreide landstreken, slechts met ij^er-
draad omringd, m j laats van schaapher
ders doen hier dien.t bereden mannen, ge^
middeid 15 a. 20 in elke fokkerij. Zij heb
ben zich minder met dc dieren te bemoeien
dan met de veelvuldig© inspectie der do
meinen.
Met een zweep gewapend en van levens
middelen voorzien, doorreizen zij onafge
broken de ontzaglijk© terreinen, hier en
daar de door kangoeroes en konijnen aan
gebracht© schade herstellend, of aanbal
len der arenden werend, die men door lok
aas van vergiftigd vleesch verdelgt.
Een voorname arbeid is do van Juli tot'
September durende wolschcerdcrij, waar
voor de dieren een smal gemetseld water
bekken moeten passeeren, opdat dc wol van
vuil en ongedierte worde gezuiverd. De
eigenlijke scheerderij, vroeger met de hand
geschiedende, wordt nu door machines ver
richt, door stoom of luchtdruk in beweging
gebracht.
Daarmee kunnen dagelijks wel 200 scha
pen worden geschoren, terwijl de hand het
nauwelijks met de helft klaar speelde. Do
bij deze bezigheid betrokken arbeiders
zwerven in andere tijdon van het jaar in
het land rond. Gedurende den scheertijd
kan een arbeider, wijl voor 25 schapen
1 T>d. st. wordt betaald, in 21 maand 583
pd. st. a 750 pd. st. verdienen.
Do totaio wolproductie van Australië is
overigens zeer vlottendin 1901 werden
1136 millioen pond verkregen, in 1902, 560
milliocn, in 1903, 760 millioen. De uitvoer
handel vertegenwoordigde i-> laatstgenoemd
jaar een waarde van 18,000,000 pond ster-
ling.
Tiet vleesch der in Australië geslachte
schapen wordt voor den export volgens
vcrsehcidcne methoden geconserveerd door
pdkcling of door bevriezing in groote
ruimten, waarvan dc temperatuur laag ge
houden wordt. Wijl bleek, dat het uevrozen
vleesch aan smaak aanmerkelijk verloor,
hetgeen da prijzen er van moest drukken,
wordt thnna het bevriezingsproecs veelal
gewijzigd, zoodat men slechts de oppervlak
te laat bevriezen en de kern der stukken
vleesch in nntuurl'nken staat blijft; ceb
methode, welke in de Verocnigde Staten Al
ccnigen tiid bekend was. Het 1 nsport go-
ïedt dan in bijzonder gccorstruecrd©
wagens en scheepsruimten, waarvan do
lucht droog cn g -tcryliseerd (voor bacte
riën onvruchtbaar gemaakt») gehouden
wordt.
