ZiiÜ BRIEF.
jvo. ruroi.
LEIDSCHDAGBLAD. ZATERDAG 28 BZPTE&TSZR. - TWEEDE BLAD.
jluho i3ö?.
Finaucieele Causerie.
Gemengd Nieuws.
i.
In bet nummer van 1.1. WoenBdag pubil
jcerde het Londensche financieële dagblad
The Financier" een zeer interessant in
terview van zijn Redacteun, den heer it.
3". Barrett met den Russischen Minister
^an Financiën, den heer Kokovtsov. Ge
zien het groote belang, dat ons beleggend
bubliek steeds gehad heeft bij Ruflsisoho
fondsen, achten wij het dienstig dit stuk
in zijn geheel, vertaald, ter kennisse van
jonze lezers te bnengen.
Zelfs in normale tijden", zoo vangt de
Jieer Barrett aan, ,,is het geen gemakkelijke
taak do opvolger te worden van een zoo
wereldberoemd staatsman-financier als
Graaf Witte. Doch om die verantwoorde
lijkheid te aanvaarden ten tijde van bui
tengewone moeilijkheden, is een taak, waar-
Voor zelfs een financieel kolossus zou zijn
teruggeschrikt. Toch heeft de heer Ko-
fovtsov ze aangedurfdnaan ik overtuigd
txsn is het vertrouwen, in hem gesteld door
^ijn keizerlijken Gebieder, alleszins ge
plaatst gebleken, getuige de vrijze waarop
hij er tot nu toe in is geslaagd orde te
scheppen, waar verwarring heerschte en
de Russische finantiën op een gezondon
grondslag te vestigen. Hij heeft bewezen
do man te zijn, dien Rusland noodig had
op het oogenblik van een financieel© cri
sis. Onder zijn zorgvuldig toezicht zijn alle
Moeilijkheden, zoowel van eoonomischen,
als van bureaucratischen aard triomf an te-
lijk te boven gekomen. Hij begon met in
'te zien, dat hot noodig was de jas te
knippen in overeenstemming met het voor
handen zijnde stuk laken. Hij zag in, dat
'do juiste oplossing van het fiscale raad
sel gelegen was in de richting van in
krimping der uitgaven, en niet in hot ver
meerderen der inkomsten dOor algemeene
£n vrijwel zonder oordeel des onderscheids
geheven extra belastingen. De politiek van
spaarzaamheid, welke hij profeteerde in
zijn merkwaardigen brief aam den Tsaar,
'li mot schitterende resultaten in praktijk
'gebracht. Niet alleen is hij er .in geslaagd
het zeer gewenschte evenwicht te brengen
in het Russische Budget, maar hij heeft
idifc volbracht zonder ondraaglijke lasten
'te leggen op de schouders der belasting
schuldigen, en dat is zonder eenigen twij
fel een stuk werk, waar. nee hij bewezen
heeft te zijn, niet alleen een kranig finan
cier, maar, wat niet minder me. kwaardig
is in een land als Rusland, een wijs en
(voorzichtig - Staatsman.
Men kan moeilijk de bezwaren onder
schatten, waarmee de heer Kokovteov te
kampen had, toen hij zijn ambt aanvaard
de. Zijn Excellentie maakte, in den loop
onzer bespreking, een vergelijking tus
schen den financieele-n toestand in Rusland
onmiddellijk na den oorlog met Japan, on
'dien in Engeland aan hot einde van den
(Boerenkrijg. Doch ik geloof, dat de hoer
Kokovtsov zichzelf ternauwernood reoht
'deed, toen hij die vergelijking maakte. De
moeilijkheden voor onze ministers van fi
nanciën .waren de eenvoud zelf, vergeleken
toet die, welke hun Russisohe collega ont
moette .Ons crediet waa nagenoeg onge
rept, terwijl onze bronnen van inkomsten
(verbazend groot waren. Millioenen te ma
ken zonder merkbare lasten te leggen op
do schouders van hen, die gewoon zijn de
inkomstenbelasting tie betalen, of op do
jthcedrinkers, was gemakkelijk genoeg. Bo
vendien stonden onze ministers niet, zro-
als de Russische, aangezicht tot aangezicht
met ernstige politieke moeilijkheden in
den vorm van algemeene ontevredenheid
en revolutionaire beroeringen. JDe heer
Kokovtsov moest bij den opzet zijner fi
nancieel© politiek zorgvuldig de elschen
overwegen, die de toestanden van het
oogenblik stelden. Hij moest de middelen
verschaffen, noodig voor buitongewone
schulden en verbintenissen, doch tevens de
politieke gisting voorkomen, die van ver
hoogde belastingen zeen waarschijnlijk het
gevolg zou zijn geweest. Zijn taak was
daarom een buitengewoon lastige, in ver
gelijking was die onzer Engelsche minis
ters sleohts kinderspel. Op straffe van de
rol to spelen van den „advocatus diaboli",
was ik genoodzaakt vole schijnbaar on
aangename en indiscrete viiagon te stellen
aan den Minister. Doch het was van be
lang, dat ik gebruik zou maken van de
gelegenheid, mij aangeboden, door den
heer Kokovteov eenigo der ernstigste en
meest verbreide beschuldigingen van Rua-
lands flnancieele veroordeelaars onder het
oog te brengen, opdat hij, zoo mogelijk,
in staat zou zijn een officieel démenti to
geven aan de verraders van zijn land. Wel
verre van dit kwalijk te nemen, was Z .Ex.
mij dankbaar, omdat hij, zooals ik later
begreep, niet de minste moeite had deze
valsohe voorstellingen, der feiten te weer
leggen. Zijn antwoorden zijn zeer gerust
stellend en zullen er toe bijdragen, om te
bewijzen, hoe oppervlakkig de critiek is,
die op Ruslands financiën wordt uitge
oefend.
Ik begon met te zeggen, niet zonder
aarzeling, dat sommdge anti-Ruasen vol
houden, hot Land zou ventrte-A-terro op
weg zijn naar het Staatsbankroet ©n zeer
spoedig niet meer in staat zijn den last
van zijn Nationale Schuld te dragen.
Z. Ex. Laohte bij die aantijging ©n ant
woordde met eenige sprekende cijfers, die
eens en voor al d£t fabeltje uit de wereld
behoeften te bannen. Hij zei de mij, dat er,
met inbegrip van 20 millioen roebel voor
jaarlijksohe amortisatie, voor den dienst
van de Russische Nationale Schuld voor
1007 en volgende jaren benoodigd ïe 885
nrillioen roebel per jaar, een bedrag, dat
sleohts 17 percent uitmaakt van do totale
gewone inkomsten van het Rijk (2200 mÜ-
lioen roebel). Dit vertegenwoordigt, in
verhouding tot de bevolking, per 4 jaar
slechtte 6 shillings per bocrfd Ten einde
te vergelijken hoe d5o laat zioh verhoudt
met dien van andere naties, verschafte
Z. Ex. mij de volgende interessant© en
leerrijke cijfers:
Verhouding van don
dlom t dor nationale schold Sohulddlenat por Jnnr
tot totaal lnkomiton, per boofd.
Rusland
Hongarije
Fr&nkryk
Italië
RoemonlÖ
Spanje
Groot-Brltt
Japan
Indien deze cijfers iets bewijzen, toonen
zjj onomstootelijk aan, dat Rusland er-
niet slechter, zoo niet b©ter, aan too is dan
andere landen, wat betreft zijn schulden
last. Deze moge zwaar zijn, doch hij is dit
niet bovenmate in verhouding tot de in
komsten van het Rijk en de bevolking.
Doch een bloote vergelijking der boven
staande oijfers kan geen zuiver beeld ge
ven van de laateerder National© Schuld
in de verschillende landen. Waar het een
feit is, dat in Frankrijk, Engeland en
Spanje in den dÜenet der Nationale
Schuld wordt voorzien bijna uitsluitend
uit de belastingen, bezit het Russisch©
Gouvernement enorm© bronnen van inkom
sten, die niota met belastingen uitstaan
de hebben. Daaronder kunnen worden
gerangschikt:
1) De Staatsspoorwegen, mot een uitge
strektheid van 25,00(5 mijlen, wier kapitaal-
waarde gelijk te stellen is met de helft
der geheele Russische Staatsschuld en wier
17 pOt.
6
shillings.
80
13
a
84
36
a
28
18''.
a
80
10*
20
17K
a
20
12*
a
30
BH
a
netto opbrengst, d. i. het verschil tusschon
bruto ontvangsten en exploitatie-kosten,
fluctueert tusschen 190 en 140 millioen
Roebel.
Boschgronden en diverse huren en
rechten van Staatsdomeinen, met een op
brengst van 70 millioen Roebel per jaar.
8) Staatsvorderingen, met een minimum-
opbrengst van 20 millioen Roebel per jaar.
Hierin is begrepen de^winsfc op de Staats
bank, die, zooals bekend, een zuiver Mono
polie is van den Staat,
4^ Oorlogsschattingen, van Ohina en Tur
kije, 10 1/2 millioen Roebel.
In aanmerking nemende deze spcoialo
bronnen van inkomsten, buiten belasting,
zoo komt men tot een hoofdelijk schulden-
lastcijfer per jaar van slechts 21/4 21/2
shilling, d. i zes malen minder dan Spanje,
tien malen minder dan Frankrijk en 41/2
maal minder dan Groot-Brittanje.
Het onderwerp, dat nu aan de beurt-
kwam, betrof d© vemeende verarming vafc
den Russischen boerenstand.
„Sommigen beweren," zeide ik, ,,dat de
Russische 'boor zoo verarmd is, dat hij wei
gert belasting te betalen, ja in da onmo-
gelijkhei 1 verkeert zulks te doen. Uit deze
praemisso wordt de conolusio getrokken,
daar de boeren het gros der belastingschul
digen vormen, dat d© finanoieele stabiliteit
van het land ten zeerste wordt bedreigd."
Beide beweringen werdén ten stelligste,
door ZExc. bestreden.
„Laat ons", zoo begon de heer Kokovt
eov, ,jde verarming van den Russischen boer
beschouwen in verhand mot do ontvangs
ten van den Staat. Door middel van direct©
belastingen, grondrechten, eto., heft de
Regoering van de boeren der 50 provinciën
van Europeeseh Rusland deze boeren
bezitten, in absoluten eigendom, land met
een uitgestrektheid van 300 millioen aorea
iet9 minder dan lö millioen Roebel per
Jaar, dat ia ongeveer 2 shilling per gezin
of 11/4 penny per acre. In 1906 betaalden
de Russische boeren, buiten en behalve deze
grondbelasting, 35 millioen Roebel als te
rugbetaling voor land, welke betalingen
sedert geheel on al zijn afgeschaft.
Het feit blijft bestaan, dat d© boeren deze
35 millioen Roebel konden betalen en het
inderdaad deden. Zelfs aangenomen, dat
in 1907 de boeren in heel Rusland de direc
te belastingen weigerden te betalen, dan
nog zou het verlies voor heb Gouvernement
sleohts 1 pCt. bedragen van do totale Staats
Inkomsten. De werkelijk belangrijke quaes-
tio is of zij in staat zijn de indirecte be
lastingen te betalen op artikelen van ge
bruik. De jongste ondervinding leert dat
de geneigdheid van de boeren voor alcoho
lische dranken, tabak en andere weeldear
tikelen zeer groot Is, terwijl hij blijkbaar
geheel bij machte ie zijn verlangens ton deze
te bevredigen."
ZExo. voegde hieraan toe, dat de gege
vens in het bezit van het Ministerie van
Financiën over de eersbo 5 maanden van
1907 bewijzen, dat de boeren niet alleen dë
Staatsbelastingen behoorlijk^ betalen, doch
dab herzelfde geldb ten opzichte der plaat
selijke belastingen. W.
Uit de bollenstreek t u s-
sobon Haarlem en Leiden schrijft men:
Niettegenstaande de bloembollencultuur,
vooral van tulpon, zioh jaarlijks uitbreidt,
is cr dit jaa-r zóóveel vooral naar het bui
tenland vorzonden, dat de voorraad zoo
goed als uitgeput is. Do hooge prijzen van
vetileden jaar bleven zich handhaven.
Men is overal druk bezig met het plan
ten van bloembollen.
In de T ur f si n ge 1 g r ao h t te
Gouda, rijn twee vaartuigen, geladen met
bouwmaterialen, toebehoorend© aan den
aannemer H. J. Neder hout aldaar, door on
bekende oorzaak gezonkeD. Aangezien de
vaartuigen vlak langs de schoeiing lagen
vastgemeerd ondervindt de drukke scheep
vaart gcon belemmering.
Op reis gestorven. Gis
termiddag is in den trein tusschen Oos
terbeek en Arnhem een heer, die met zijn
familie van Amsterdam naar Yenlo, zijn
woonplaats, reisde, plotseling overleden.
Het stoffelijk overschot werd naar het
Öt.-Elicabethsgasthuia to Arnhem vervoord.
Verhooging vau gasp r ijl zen.
In de vergadering van den Raad der ge
meente Zaandam, gehouden 30 Mei j. 1.is
besloten tot verhooging der gasprijzen met
1 ot. peil kub. Meter. Tegen die verhooging
tec/kende de heer Duijs nu Donderdagavond
protest aan, op grond, dat de verordening
voorschrijft, dat de gasprijzen in October
voor een geheel jaar worden vastgesteld.
Dit protest belichaamde hij in een moth,
die de volgende vergadering In behande
ling komt.
Blijkt dan, dat het raadsbesluit onwet
tig is, dan zullen de gasverbruikers het
te veel betaalde op de een of andere ma
nier terug ontvangen.
Plotselinge dood. Een zwer
ver, C. v. V. genaamd oud 68 jaar, die
zich gisteravond onder den invloed van
6 te rikten drank in een logement in dövWil
lemstraat te Utrecht te slapen legde, is he
denmorgen niet weer opgestaan.
Men vond hem doocT in zijn bed.
In den soheerstoel. Een
landbouwer, J. L. genaamd, wonende te
Houten, zab gistermorgen bij een barbier
in de Gansstraat te Utrecht, onder het
mos, toen hij plotseling door een aanval
van beroerte werd getroffen en van zijn
stoel zakte. De ontstelde harbier, die nog
tijdig het gevaarlijke soheermos af had kun
nen wenden, riep dadelijk do hulp van do
politie in. Per rijtuig is de man naar Hou
ten overgebracht. (U. D.)
Een treurig ongeluk hoeft te
Groningen gistermorgen plaate gehad aan
hot Boterdiep.
dn do zaak van do heeren Gebra. Do
Swaan aldaar was men bezig met een ta
lkei groote pakken zakken van de 3de etage
naar beneden te laten, toen een bundel
sakken uit de lus sohoot, naar benedon viel
en terecht kwam op het hoofd van den heer
M. de Swaan.
Naar het academisch ziekenhuis overge
bracht is de heer Do Swaan daan gister
middag te 4 uren, ten gevolge van con
bloeduitstorting in de hersenen overleden.
De „Leeuw. 0 t." s oh r ij f t: „Do
eigenaardige vlieger." Den 3den dezer
maand werd ons uit Cornwerd gemeld do
eigenaardige vondst van een Engelschen
vlieger tusschen Zurich en Cornword. Mcu
herinnert zich, dab de vlieger op een aan
merkelijke hoogte in de lucht zweefde en
dat het vliegertouw bevestigd was aan een
telegraafpaal. Aan het verzoek om bericht
naar SaJtburn bij Huil werd door den vin
der gevolg gegeven.
Thans meldt men ons uit Oornwerd, dd.
25 September:
De vlieger, die onlangs een reisje maak
te naar de Frieaohe kust, is, op verrock,
naar Engeland teruggekeerd. Het verzoek
waa gekomen, den vluohteling, die den af
stand naar hier binnen de 24 uren aflegde,
terug te eenden, waarna voor den gevon
dene "gaarne een andere zou worden over
gestuurd. Aldus geschiedde en zoo kwam
hier heden no. 2 aan, in alles de gelijke
van rijn voorganger.
HetDuitsohe dorp. Een
eigenaardig plan zal te Berlijn weldra tot
uitvoering komen. Men wil 'daar in het
Treptower Park en een aangrenzende wei
de een vaste tentoonstelling van boeren
huizen uit verschillende deelen van
Duitechlond inrichten. „Het Duitsche
dorp" aal dit museum in de open- lucht
heeten.
Er zal een Thüring6ch-Frankijich, een
Rijnlandsoh, een Opper-Beiersch, een Ne-
derduitsch, een Saksisch boerenhuis wor
den gezet, en een heel dorp uit de Mark,
met een reeds gekochte, voor afbraak be
stemde, dorpskerk, die hier weer zal wor
den opgebouwd. Elk huis zal, afgezonderd
in het groen staan. Een dorpsplein, een
vijver zullen in het midden liggen.
Vijf jaren zou dit museum particulier
eigendom blijven, dan zou het aan de stad
Berlijn, die den grond moet geven, wor
den ten geschenke gegeven.
Ten gevolge van hot sp r in-
gen van eens buis in de Charlottenburger
electiÏ8ohe centrale was "Woensdag des
avonds omstreeks acht uren een gedeelte
der stad in Egyptische duisternis gehuld.
Het station CharlottenbUrg b^od een fan-
tastischen aanblik.
Walmende pekfakkcls verlichtten karig
de verschillende perrons, waar bovendien
nog hier en daar kleine lantarens eenig
licht over den grond wierpen. Een diebto
nevel maakte den toestand nog onaangena
mer. In koffiehuizen, enz., zat men in heb
duister, behalve waar men, naast electri-
eche verlichting, ook nog gas had. Met
buitengewonen ijver werd cr gewerkt om
het ongeval te verhelpen en te tien uren
vlamde overal het licht weer op en her
nam de stad haar aanzien van eiken
avond.
Hoe ver hot met de „Ap ach ontbon
den ln en om Parijs gokomen is, biykt wel
uit het feit, dat tbaüs roeds gevallen van be-
roovlng op klaarliohten dag voorkomen.
Een winkelier, die zich deze week met zijn
vrouw naar het kerkhof van Pantin naby
Parys begaf, werd plotseling aangevallen door
een bende van twaalf jongens tusschen vyf-
tien en twintig jaar, allen van het echto
Apachen"-type, en met messen gewapend.
Do vrouw werd medegevoerdterwijl men den
man met messen bedreigde, Ingeval hy een
kreet moobt uiten. Gelukkig kwam juist eon
troepje wandelaars het fort vot>rby, in de
buurt waarvan hot voorval zich afspeelde, en
dit deed de bende op de vlucht gaan, doch
niet voor zy man en vrouw van al hot geld
dat zy by zioh droegen hadden beroofd.
De commissaris van politie van Plantin,
tot wien het boroofde echtpaar zich met een
klaoht wendde, toonde zich volstrekt niet ver
wonderd, en zeide dat dergeiyke voorvallen
zioh op dat punt telkens voordeden. Zyn po
litiemacht was evenwei niet voldoende om
vooreen voldoenden veiligheidsdienst te zorgen.
Tc Londen was het Woensdag
de warmste dag die er van 't jaar nog ge
weest was. Om 1 uur toekende do officieels
themometer 80 gr. F., een graad meer dan
op 12 Mei. In 't lieele jaar waren er slechts
35 dagen geweest van 70 gr. of meer; en
van die 35 waren er 8 in deze maand. Ia
October 1886 ia het ook eonB 80 gr. ge
weest. Het Engelsche blad, waaraan w
dit bericht ontleenen, geeft een plaatje
waarboven liet opschrift: eindelijk cricket
weer I en voorstellende twee zweetendf
voetbalspelers.
De gouverneur-gneraal te
Lodz (die in deze, ten gevolge van den
staat van beleg, recht heeft to doen) L,- fo
vijf geëmployeerden van do fabriek van
Silberstein veroordeeld tot boeten tot een
bedrag van 3000 roebel, omdat hun twee
uren vóór den moord op Silberstein het
plan van den moord bekend was, zonder
diat* zij bij de politie daarvan aangifte
deden.
Uitlotingen. Loten Parijs (Mé-
tropolitain^ 2 pCt. k fr. 100. Trekking 25
September.
No. 1260 fr. 100,100; Nos. 198179 en 203111
elk fr. 10,000; Nos. 241505, 256287, 387016,
11452, 386480, 311638, 319598, 49015, 164608,
1170-18, 128503, 127562, 245576, 278892, 271041,
46960, 79184, 130926, 99827, 250576, 379955,
381418, 91301, 297976, 247825, 40172-1, 266571,
28963, 201733, 197955, elk fr. 1000.
Het was uit. Het was nu alles uit.
Op den grond, bij haar voeten, lag, ver
frommeld, zijn brief.
Julofste," eindigde hij, „want zoo
b 1 jj f ik je noemen, omdat je nog altijd
het liefste en het mooiste yoor mij bont,
'dat ik in mijn troosteloos leven ooit heb
ontmoet; liefste, laten wij scheiden als
goede kameraden. Wij hoeven elkaar toch
niet te haten, omdat ik gelukkig, voor
jons beiden, nog intijds heb begrepen,
dat ik je niet trouwen kan. Laten .wij schei
den als goede (kameradenhet woord dr.ukb-
•zoo juist datgene uit, wat ik nu voor je
voel; en laat ik blijven, al is het'dan ook
maar alleen in herinnering: je Vriend."
Zij aam hot stuk papier op, spreidde het
hp haar knie uiteen. „Je liegt," zei zij,
je bobt mij nooit liefgehad, en ik .wil je
oict tob vriend 1 Ik bedank voor de vriend
schap van een... leugenaar!"
Het was een Zondagmiddag en zij zouden
dien avond wat menschen krijgen; een
paar familieleden, een drietal kennisjes
pan haar en van haar zusje, een paar jon
gelui. Zij wilde het avondje niet bedeivon.
Zij vond er een wreed genot in, haar
Smart eerst nog een poos te koesteren in_
zichzelf alleen, met zich om tq dragen
bedekte, doodelijke wond in de vroolijk-
heid der anderen. Dus borg zij den brief
Djrgvuldig weg ea terwijl rij haar oogen
dichtkneep, van tijd tot tijd, om terug to
ringen de opwellende tranen, was zij van
un drieën, twee meisjes en een jongen,
d'-geen, die zich het meeste drulk maakte
het in-orde-brengen van het salon, het
beschikkingen-treffen voor het verloop van
het partijtje.
Alleen aan tafel at zij niet.
Zij trok haar mooiste, innigste toiletje
aan, dat zij voor haar verloving had laten
maken. Zij waa toch al alank en teer, met
haar lichte blonde hareo*. heux wijde blau
we oogen, in het smalle, tengere gedichtje.
Maar zoo in al die tulo leek ze oompleet
een sprookj es-pr inseeje, een droommeisje,
zooals enkele dichtere er wel- zien, een
klein bloempje, zóó teer, dat je niet eens
lang er heen durft kijken: een bloeme-
winde.
„Sneeuwklokje" noemde iomand haar,
toen zij zoo binnenkwam.
En haar moedor word stil. Het kind had
niet gegeten. Zou haar wat sohelon? Zou
er wat zijn? Nu merkte zij ineens op, hoe
haar dochter, in die paar uren tijds, ver
anderd was. Zou dat komen door dat oude
toiletje? Neen! Neenl Op haar smalle,
bleeke bloemenkindgcriohtj© was ineens ge
komen die trek, die glimlach van ewnetige
blijheid, gelouterd verschenen uit dien
brand van een heel groote smart. Het zoo
weemoedige son licht, dat weer doorbreekt
na een hagelbui. Wat zou er dan toch rijn 1
„Scheelt er iete aan, kindje?" vroeg
moeder riacht, apart, toen hottr dochter
do thee inschonk voor het buffet. Doch rij
antwoordde niets. Vreemd, bang waa datl
Maar* vader vond, dat rijn meisje er nog
mooier uitzag dan andere, en vol trote on
blijdsohap woes hij rijn zwager met oen
knipoogje naar haar heen. Zij vonden
haar vroolijk; zij vonden haar lief; zij
voelden zioh bijzonder tot haar aange
trokken, allemaal; Met Innigheid volgden
haar hun blikken overal, waar ifch be
woog haar rank, ernsttg^evallig figuurtje.
Haar jonger zusje, Ohristien, zou wat
spelen. Zij koos den heerlijken „Liebes-
■walzor" van Moszkowaky. Zij apeolde heel
goed. De hoogste veruiikingen waren daar
opeens in die met al de ontstoken lam
pen donkere kamer, waar do menschen
stil geworden waren en met verwonde-
ringeoogen zaten te kijken naar die pracht,
indrinkend dat genot, geworden tot
'mu^züiek. jAjls zeepbellen van muziek, als
een vuoutwerk vtm muziek, spatten ze bo
ven hun hoofden uiteen, en spreidden con
breeden val van kleurig lioht over allen uit.
Jeanne droeg zijn brief op haar borst,
onder do tule. met tastende vingers deed
zij riteeJen het papier, om haar gedachten
toch maar wat at te leiden, weg te slik
ken de^rancn. En terwijl rij met opper
st© wilainsponning haar petnaen dwong
niet moer liofkoozend te dwalen ovef het
geen nu nimmer meer zou rijH; voor altijd
Cönoepelijk waa verloren, glim Lach te
mond en weidden haar glanzende
oogen door de Ikamer heon.
Toen was het spel uit.
„Prachtig I" hoorde zij naast haar zeg
gen. „Bravo I En nu jij, Jeanne, kom,
vooruit 17
,,Lk kon nietI Ooh, tante, ik kan keusch
niete," smeekte zij; ,.ik ben slecht bij etom
ook, vanavond".
Nu ringen 1 ftjl O, rij had niet gekund l
Er was maar ten ding, dot ze ringen
kon, nu.
„Kom, een héél kledn nummertje 1" zei
haar moeder.
En zij begreep, dat zjj uit haar coi zou
vallen, zou laten merken, dat er iote was,
als zij het niet deed. Dus ging zij naar
de piano.
Verloren ea Ghk>k", kondigde zij aan.
Het eenige, dat zij zingen kou.
En zij zong het) héél alleen. Zij wist niet,
dat er meneohen om haar heen waren, die
naar haar luisterden met bewondering en
verbas«3n. Dat zij gevaar liep aldus to
verraden haar geheim. Zij zong, en zij
legde haar heele ziel er in.'Al haar smart
Btortte zij er in uit. Al haar tranen baan
den zioh er in een weg.
„Zu jener, Zeit, wie Hebt' ich dich, tnein
Loben,
Ich liftte' gekiisst die Spur von deinem
Tritt,
Ioh h&tie alles für dich hingegehen
Und dennooh du, du hast mlch nic ge
licht 1"
Zoo vaak had zij het gezongen, waar hij
bij was. Sedert hij overgeplaatst was,
(kwam hij niet meer zoo dikwijls bij hen.
Zij eohreven brieven. Zij dacht aan het par
pier op haan borst. Maar den eersten, den
gelukkigen trijd van hun verloving was hij
er geweest hoost ioderen avond. En hij ac
compagneerde haar, terwijl zij vaak uren
achtereen haar verklikking uitzong. Ter
wijl zij nu zong met de bcgeloiding van
haar zusje, herinnerde zij zich weer, door
leefde zij weer kceleniaai den eorsten keer,
dat zaj het voor hem gezongen had. Een
jaar geleden was dat nu al. Regenachtigcn
Zondagnamiddag óók een Zondag was
het geweest hadden zij samen zitten zoe
ken in haar oude muziek. Toen haddon zij
dit in handen gekregen, dat zij als kind
altijd zoo mooi had gevonden.
Dat waa een middag van teedere intimi
teit en kracht-zoeken bij elkander geweest.
En teen was het, van af dien dag, haar
lievelingslied geblcvon, telkens weer aan
het trillen brengend diezelfde snaar in
heur binnenste.
Nu zong zij het uit, wreed genietend van
do pijn. Zij draaide en draaide hot mes
door haar hart. En heel baar wanhoop;
héól liaar ontzetting, legde zij er in:
„Du hast mich nie gelicht I"
De menschen keken bevreemd. Zóó zin
gen hadden zij nog nooit gehoord. Dat
kwam uit het hart; dat- w*as echt. En zij
werden een oogenblik angstig te moe.
Maar reeds glimlachte Jeanne .weer. Zij
had een kleur van inspanning gekregen.
Toch had het haar opgelucht.
En zij was verder dien avond opgewon
den vroolijL
Maar toen de laatste menschen weg wa
ren, haar zusje naar bed en haar vader cn
broer de jongemeisjes wegbrongen, toen
vond heur moeder, terugkomend in de
kamer, waar de lampen op één na al wa
ren uitgedraaid, Jeanne schoksnikkcnd
van verdriet.
,,Ik wist het, kindje 1" troostte zij. „Jo
hoeft me niets to vertellenik heb het al
lang gemerkt. Maar misschien komt het
nog wel tercoht. En andersis het
toch immers veel beter zoo, nietwaar?"
Haar dochter zonk tegen haar aan. „O,
moesjeI moesje!"
Radeloos huilde zij. Overal iu de tule van
haar kleedje glinsterden dauwdruppon van
tranon. Op haar borst ritselde het papier
van zijn brief.
„O neon; nu kan hij ook nooit van mij
hebben gehouden."
Toen droeg de vrouw het- kind naar bo»
ven, cn blccr nog lang zitten bij haar bed.
