1AATKNIPPEN. Hit met Kar en Tuig, Oproeping. In de Koliiebaal A. 0. ilOOIJER, 3VESSANEM LAANf WATERTOCHTJE FOP SMIT Co., zuivere Preanger-Koffie Oude Vest 11 b|d Turfmarkt LIJNZAADKOEKEN, MEY's Stofïw5sche, liefde gedrongen worden, <lie veranderingen in de wetten voor te stellen, die onbillijk zijn voor haar, die zij liefhebben on achten. De schreeuwstors willen dwingen, zaaien haat tusschen de geslachten en hot is do vraag, of ze bereiken zullen, wat de liefde van vrouw en moeder, me dunkt, bereiken moet/' Voorts bevat ,,Do Holla n! dachc Lelie'' deze correspondentie: „Het is ook mijn meening, dat het kind uit den middenstand in onze dar gen het minst wordt geteld. De arbeiders stand profiteert van de kostclooze scho len, de vacan tie-kolonies, de kostelooze doctoren-spreekuren, enz., enz. Voor dezen stand, voor het volk, in één woord, wordt nu alles gedaan uit vrees voor het veldwin nend socialisme, en bescheiden amb tenaars, heel dc beschaafde, maar dikwJJjls o zoo arme middelklasse, heeft het veel harder te verantwoorden, zonder dat iemand zich daarover het hoof l breekt. Het is dezo klasse, dij moet rondkomen van een bescheiden salaris of van geringe particuliere verdiensten op kantoor of bu reau; zij valt noch in de termen van bus patiënt. noch in die van bedeeling en lief dadigheidsfeesten ter gelegenheid van Kerstmis, Nieuwjaar enz., enz. Komt dan nog daarbij dc hoogmoed van verdwaasdo ouders, dio meer willen schijnen dan zij zijn, iets, waarop gij zoo terecht wijst, dan is het ongelukkige ki d meer dan ooit het slachtoffer, en kan men naar waar heid zeggen dat het zoogenaamde arme er veel beter aan toe is ten slotte, dan het an- derfc, dat tot een „deftigen" stand behoort, en dientengevolge thuis te weinig eten krijgt, opdat het slechts voor de menschen zal gelijken een „jongeheer" of een „jonge juffrouw". Iu „De R i s i c o-B ank" orgaan van do Centrale Werkgevers Risico-Bank, lozen w© naar aanleiding van do circulaire der Rij ksbank omtrent ongevallen- aangifton de volgende opmerking: ,,Uit do circulaire der Rijksbank blijkt, ■dat een ongeval niet behoeft to worden aangegeven, wanneer zich clrio omstandig heden voordoen: lo. do getroffene moet zijn werk niet staken; 2o. de getroffene moet den eersten keer door con n i e t-geneeskundige worden be handeld; 3o. do getroffene moot maar eenmaal ,w<ji_en geholpen; Zoodra dus bij een ongeval een getroffe ne zijn werk staakt, of wanneer hij voor de eerste maal door een dokter wordt ge holpen, of wanneer bijv. nog een tweede maal hulp noodig is, dan moet, zoo zegt de circulaire, het ongeval worden aangegeven. Dit is do letterlijke opvatting dezer circulaire; en mag men aan oen circulaire als dezo wel ccn andere opvatting toeken nen Deze letterlijke opvatting geeft aanleiding tot de vraag of, iD geval da eerste hulp wordt verleend door een vasten dokter i.i tegenstelling van den n iet-gene deskundi ge, in dc circulaire bedoeld en die dok ter ontvangt van den werkgever voor het verleenen van dio eerste hulp een belooning, bijv. een vast salaris dit is een toestand, dio bij verschillende onzer werkgevers be staat of dan toch aangifte van het on geval moet geschieden'? Ook doet do letterlijkè opvatting de vraag r.jzcn of, indien in een verbandkamer door den verba nd-m ces ter bijv. bij ccn sneo in den vinger een verbandje is gelegd en hij laat den werkman in do volgendo dagen nog ccn paar maal bij zich fn do verband- kamer terugkomen, om te zien of bij het wondje geen infectie is gekomen, alsdan in dit. geval aangifte noodig is. Naar ons oordeel eischt ccn letterlijke, precieze toepassing van de voorschriften in 'dez? eireulaire, "dat in beide gevallen aan gifte plaats heeft. Er zullen zonder twijfel werkgevers zijn, die 7.uilen zeggen: ..Wanneer die letterlij ke opvatting der circulaire de juiste is, dan kan ik mijn verbandkamer we! opdoeken Vï betrekkelijk grooto kosten en zorg, daar aan besteed, staan dan in geen verhouding meer met het geringe 'nut, dat 'dezo ver- ha ndkamer voor mijn personeel zal opleve ren." V."ij, en velen met ons, 'die op eeri goede én practïscho uitvoering der Ongevallen wet prijs stellen, zouden dit gevolg ten zeer ste betreuren, want het aantal ongeval- aangiften en dus de reeds reusachtige administratie der Rijksverzekeringsbank zal er aanzienlijk door vermeerderen; daardoor billen do a/dniinistratiekostcn hooger wor den cn de industrie zal al weer een groo- tcr bedrag onnoodig ter uitvoering van de Ongevallenwet moeten betalen. Er zullen misschien andere werkgevers zijn, die de circulaire niet zoo letterlijk op vatten zullen. Wij geven aan dezen alsdan in overwe ging om van hun plan aan het bestuur dor llijksverz' keringsb. nk nu dadelijk reeds Een nis te goven en aan dit bestuur te-vragen of het de handelwijze van den werkgever goedkeurt, en zoo niet-, of het bestuur dan zöo go "1 zou willen wezen zoo spoedig mo gelijk gevolg te geven aan do in het slot cBier circulaire geuite bedreiging, waar staat, dat het bestuur alsdan „het zijne zal doen om eerbiediging der wet te verzeke ren." Wij hopen, dal het bestuur tegen zulk een werkgever een strafvervolging zal in stellen, opdat dc strafrechter in de gele genheid zal .wezen uit te maken of inder daad de bepaling der Ongevallenwet be treffende de aangifte van ongevallen zóó moet worden opgevat en toegepast als door het bestuur der Rijksverzekeringsbank in deze circulaire thans wordt voorgeschre ven. Wij voor ons zullen het blijven betreuren, dat het bostuur der Rijksverzekeringsbank niet gebleven is bij zijn oorspronkelijk in zijn jaarverslag gepubliceerde opvatting zie hierboven over de ongevallen, welke niet behoeven te worden aangegeven. Die» opvatting was overeenkomstig de praktijk. Het is waar, zij gaf niet een scherpe afscheiding tusschen de ongevallen, welke niet, en die, welke wel moesten wor den aangegevendoch een zoodanige scher pe afscheiding, waarbij rekening wordt ge houden met de tallooze omstandigheden, welke zich in de praktijk voordoen, is niet in een voorschrift te geven. Dit is de reden, dat de werkgever zich daarvan heeft ont houden en in de wet het systeem heeft neer gelegd, dat in dezo aan de werkgevers een zekere verantwoordelijkheid moest worden overgelaten. Dit is het eenige practïsche systeem; de toe omst zal het bevestigen. Men late den werkgever die verantwoor delijkheid, onder toezicht van de daarvoor aangewezen ambtenarenen gaat de werk gever die verantwoordelijkheid te buiten, men wijze hem terecht; en volgt hij die te rechtwijzing niet op, men stelle tegen hom een strafvervolging in. Langs cb n weg treft men alleen dc on- willlgen, zoo dezen er zijn en onderwerpt men niet, ter wille van enkele onwilligcn, do grootc meerderheid der werkgevers, die de Ongevallenwet juist en praetisch wil toepassen, aan regels en bepalingen, die eensdeels onnoodig, tliUerdcels onpractiscb en kostbaar zijn." „De Nederlander" zegt over 3e arbeidersbeweging: Zij is op zichzelve niets anders dan het streven van een groep der bevolking, deels om uit een impuse te geraken, waa iu nieu were oconomischo verhoudingen, (gevolg van nieuwo uitvindingen en daardoor ge wijzigde verkeers- en productievormen) haar hebben gebracht, deels om bevrediging te vinden voor de hoog:re behoeften, dio ccn voortschrijdend© cultuur bij haar heeft gewekt. Evenals do midden stands-beweging kruist zij do verschillcndo politieke richtingen, is ook niet aan een enkele levensbeschouwing gebonden, en is veel meer een maatschappelijk feit dan een principieclo leer; niets iets, dat gemaakt wordt, maar iets dat groeit, en waar van de groei, evenals allo opbloeiend leven, blijmoedig kpn worden aangezien. De arbeidersbeweging, aTdus begrepen, is een verhooging van volkskracht, een stuk sccialo lente, welke door hem, die het volks geheel liefheeft, allerminst met donker oog behoeft to worden beschouwd. De sociaal-democratie daarentegen ia heel iets anders. Zij is de wegcijfering van alle ideologie. Zij is de ontkenning van bet zelfstandig bestaan van het recht, ze- dtlijkheid, godsdienst, enz. Zij meent, dat al deze dingen slechts uitingen zijn van klas_ sebelang; dat zij een schijnbestaan voeren en feitelijk een weerspiegeling in de her senen zijn van wat het stoffelijk belang van ieder mensob en iedere klasse in een be paalden tijd en een bepaald land eischt. Daarom meent zij, dat in de boEsing der „klassebelangen" aan het recht van den sterkste het laatste woord toekomt; de sterk te van bet recht bestaat voor haar niet. Daarom is alle principieele kwestie voor hoar een beurskwestiealle verschil van i n z i c h t voor haar con louter verschil van belang. Daarom gelooft ze niet aan de onbevangenheid van haar tegenstanders en ziet in eiken politieken kamp een fatalis tisch tegen elkaar aanbotsen van tegen strijdige belangen, waaruit geen beroep op hooger recht mogelijk is. Dezo vergiftigende leer, dio over de volle breedte van het leven woedt en ook de houding tegenover het ge zag, de rechtspraak, enz. bepaalt, is de oorzaak van al wat in de praktijk der so ciaal-democratie ons dagelijks ergert. Die sociaal-demooratie nu richt haar greep op do arbcidors-beweging van dezen tijd. Zij tracht die beweging onder haar beademing en in haar macht te brengen. Het frisscho leven wordt door deze macht des doods ge annexeerd, met de bedoeling en het gevolg, dat zij zichzelve nu en dan een schijn van fiisehheid, een glimp van levenwekkende kiacht weet te geven. Al wie uit bekrompenheid de arbeiders beweging en de sociaal-democratie identifi ceert, speelt derhalve in de kaart van deze laatste. Het doel van wie het wèl meent met ons volk moet juist zijn, de levende ar beidersbeweging los te wikkelen uit de om arming der doode en doodende leer van de sociaal-democratie. Het is ontwijfelbaar juist, dat de arbcf- dersbeweging, in zoover ze onder soc.-dem. adem leeft, een verderf is voor de natie. Maar een gezonde, voedzame drank, waarin gift is gestort, brengt evenzeer verderf voor wie hem drinkt. Dit ligt d^n echter niet aan dien drank zelf, maar aan zijn giftige ver troebeling. Zoo ligt het kwaad ook hier niet in de arbeidersbeweging, maar in de so ciaal-democratie voor zoover dio haar bea demt. In de „Kroniek" van het Augustus nummer der „Stemmen voor Waar heid en Vrede" schrijft dr. Brons veld o a. „Met diep leedwezen zien wij, hoe er door ons volksleven steeds meerder en steeds dieper voren getrokkoD worden. Het zaad der bitterheid en der vijandschap wordt met volle handen gezaaid. Het ter rein, waarop zoo al niet allen, dan toch de meosten elkander ontmoeten, en samen werken kunnen, wordt al kleiner. Wij, dra één taal spreken, verstaan elkander hoe langer hoe minder, en hoe gering wordt het aantal liederen, dat wij allen uit volle borst kunnen aanheffen." „De Nederlander" zegt naar aanleiding hiervan: Er ligt in dezo klacht iets, wat door ve len zal kunnen worden verstaa,n en gedeeld. Maar hoe wonderlijk is het, dan dien- zelfden schrijyer op de volgende bladzijdo de roomschen als een „antinationa le macht" te zien aanduiden. Hot pleidooi voor de eenheid der natie wordt hier schrijnend onderbroken door een bui ten de natie stellen van ruim een derdo der bevolking 1 Toen op een bijeenkomst na de jongste hei-stemmingen voor de Staten van Zuid- Holland een „Wilhelmus van Nassauen" werd aangeheven, vroeg ons iemand, die zich nog weinig op publiek gebied bewoog, of dit niet stootend was tegenover de tal rijke aanwezige R.-K. Wij antwoordden, dat dit onze meening niet was, ca dab de R.-K. het lied met genoegen zouden mee zingen, gelijk ook geschiedde. Wij heriu- nerden ons daarbij o.a., hoe dr. Schaepman bij het sterven van Koning Willem III in het „H aagsch Dagblad" dichtte Wilhelmus van Nassauen, De doodsklok klept het rond, Het lied van houw en trouwe, Op d' ouden vrijen grond. Wanneer dr. Bronsveld de bedoelde bij eenkomst had bijgewoond, zou hij waar schijnlijk gezegd hebben: Neen, dat kun nen, en dat mogen de R.-K. niet eens meezingen, want zij rijn een „antinatioDalo maoht." Om dan in een volgende „Kroniek" te schrijven: „Hoe gering wordt het aantal liederen, dat wij allen uit volle borst kunnen aanheffen." Het komt ons voor, dat cr iets tegenstrij digs ligt in dit voortdurend openrijten van eeuwenoude wonden ©enerzijds en het kla gen over toenemende nationale verdeeldheid anderzijds. De schrijver der „Kroniek' schijnt indor- I daad niet do meest aangewezen voorvechter I voor de eenheid der natie. Met 1 October a. b. treden de bepalingen betreffen do het internationaal postverkeer in werking, welke op het jongste congres der Wereldpostveree- niging zijn aangenomen en waarvan de be- Iai ^rijkste is, dat de gewichtseenheid van 15 tot 20 gram is verhoog~d, en dat voor iedere 20 gram meer niet meer 25, doch slechts 15 centimes zal verschuldigd zijn. „Het Huisgezin1" wijst er op, dat deze gunstige bepalingen onkel gelden voor het buito/nlandffch verkeer. Voor het binnenlandsch verkeer blijft de bestaande gewichtseenheid van 15 gram gehandhaafd. „Welnu, waar ons land tot de nieuwe bepalingen de Postunie ia toegetreden derhalve erkent, dat de gewichtsgrens voor een enkelvoudigen brief te laag is, mag een wetswijziging voor het binnen- landsch verkeer niet achterwege blijven. Iadien in het belang van handel en ver keer met het buitenland de behoefte ge voeld wordt om een zwaarderen brief voor hetzelfde frankeerbedrag toe te laten, dan klemt die behoefte ook, nog meer en in nog ruimer Ikring, voor het binnenland. Er dient in de frankeering voor binncn- en buitenlandsche brieven zeker verschil te blijven bowaacd, en nu is het toch wel wat zonderling, dat een brief van £0 grarij van Den Bosch naar Vught 10 oonta aar- port kost, een brief van hetzelfde gowichtf naar Australië of Japan maar 12$ cen\ een brief naar België zelfs maar 10 centy dus niet meer dan een binnenlandsché brief. Blijft in het Koninklijk besluit vaA 4 Maart 1899 de uitzonderingsbepaling betreffende het grensverkeer met België etf Dujitschland gehandhaafd, dan zal eon brief van 20 gram van Nijmegen naai Kleef maar 5 cents een brief van Nijme-' gen naar Arnhem daarentegen 10 centê kosten. Wij vertrouwen dan ook, dat de Rcgca» ring met een kleine wijziging zal komen van artikel 3 der Postwet, ten cindo d<J gewichtsgrens voor den enkelvoudjgeni brief in het binnenlandsch verkeer van 15 op 20 gram te brengen. Dit kan te eerder, daar de dienst dot pesterijen een mooi overschot aanwijst, en te verwachten is, dat de winstderving, aan vankelijk door de gowich'teverhooging veroorzaakt, weldra zal worden vergoed door toeneming in de correspondentie." Niet speculeeren, maar wec ken! De Purnicrboer „Nelis" schrijft Izf het „Handelsblad" o. a. Wij hebben onze handen niet ontvangen om z© log en loom bij het lijf te doen neer» hangen, maar om ze te roeren, ze te gebrut ken, met vaardigheid en beleid. Wij heb» ben ons denkvermogen niet ontvangen onl anderen voor ons to laten denkon, om to soezen en te zuchten over slechte tijden^ en voort3 lijdelijk te wachten, totdat ooSf ons de fortuin eens gunstig zij... Maar wat praat men van fortuin? Da® is niets dan een oorkussen, waarop traa& heid zich te droomen legt, dan een slaap middel voor den geest. Wil de landman vooruitkomen, hij kie.% het werk, dat hij met liefde aanvaardt, en doe zijn plicht; houde goeden moed, ooll als het tegenloopt en late zich niet in het Jioofdl praten, dat eerlijke, vlijtige, vol hardende arbeid geheel vruchteloos zo® rijn. Onze tijd heeft werkelijk zulke roep* stemmen noodig. Rijk worden, op eenmaal rijk worden, dat is ook ten platten lande hei schoonste ideaal, dat velen zich van het leven vormen. Rijk worden, niet na jaren van ingespaiv nen arireid, maar door een grillige wending; van het lot. Loterij, beursspel, weddenschappen, zijrt ze niet de toevlucht van velen T Is het zoo ongehoord in onze clagcn, dat zelfs vele eenvoudige boeren speculeeren,, en allerlei shares (koopen 1 Vinden we bij onze jonge landbouwer! over heb geheel die liefde tot den arbeldi die geestkracht en den ijver, dat plichtsbe sef, die dc onvermijdelijke voorwaarden? zijn om zich een plaats in de maatschappij te verwerven: dio eervol is, omdat zij doo'f eigen kracht is verdiend"1? In ons land is het aantal personen, df$ in landbouwbedrijven werkzaam zijn, zeef» groot, n. 1. meer dan 570,000 dat Is 29 pC van do bevolking, voor zoover zij een b&» roep uitoefent. Bevordering dus van dezen talk van nij* verheid, door flinke, degelijke manneg daaraan hebb°n vii behoefte, niet aaiS speculan+vn Uitlotingen. Loten Belgisch Ge meen te-Cied iet van 1868. Trdkking 1 Augfli, Betaalbaar 1 Oct. No. 60604 fr. 10,0001 No. 55322 fr. 1500; Nos. 1743 en 116497, ©IJ® 500; Nos. 13369, 19S49, 33112, 99770, 112951 en 124000, elk fr. 225. Loten van Verviers van 1S73. Trekking 1 Augs. Betaalbaar 1 Juni 1908 No. 69689 fr. 15,000; No. 4495 fr. 500; Norf« 11636, 41691 en 59095, elk fr. 300; Nol., 61955 en 64180, elk fr. 250; Nos. 23636, 31345 en 66146, elk fr. 200. Loten van Parijs van 1905. Trekking van 1 Augs. No. 206,425 fr. 100,000; Nos. 166,611 eö 147,474 elk fr. 25,000; Nos. 167,386 147,315* 84,608, 203,868, 66,904, 15,900, 176,581, 259,486* 38,547, 202,704, 192,286, 72,471, 172,182,, 124,032, 187,962, 251,177, 43,280, 113,075, 6,835 48,423, 200,128, 136,161, 150,665, 6,516, 10^,630,, 204,731, 93,291, 31,746, 206,626, 182,082, 193,55^ 118,605, 56,262, 45,129, 114,163, 14,794, 173,098, ©2,912, 209,105, 92,471, 224,170, 4,529, 21,875 85,890, 179,088, 82,833, 135,526, 185,650, .182,687, 14,243, elk fr. 1000. Het spoorwegongeluk bü Tremessen. Mej. W. II. AUGUSTINUS te 's-Gravciihage, Leerares in Maatknlppen, vrenscht bi) genoegzame deelnamo to Zoeterwoude (ook te L©id©Bi) IjKS te komen geven ln bovengenoemd vak, maal per week. Per geheelen cursus 10 Gld. Leerlingen uit omliggende plaatsen kunnen daar ook aan deelnemen. Schriftelijke aanmelding aan haar adres: Bc©klaan 178, DEN HAAG. 1209 17 Aanvang van den curus op Woensdag 14 Angnstns. Jlevr. T. J. BLOEM VAN DALEN, Gedipl. Dames-Desk. Con sult Dinsd., Woensd. en Vr(Jd. 11 2 en 6 9 u., Pletorbothatraat No. 1, hoek Schonkweg, Den Haag. Maand., Donderd., Zaterd. 11—9 u., Jan-Hout man str. No. 12, n/b. Station, Blldstr., Utrecht. Zondags consult op verzoek. 872 8 Te koop: een zeer makke voor billeken prtja. Adres lotter A aan den Boekh. J. O. EAT, te HU- legom. 1187 7 in verbinding met de HOLL. IJZEREN SP00RWEG-MAATSCH». Van at Zondag 14 Jolt tot en met Bondag 1 September. DAGELIJ KS: Van on nui ROTTERDAM Legs DORDRECHT, MOERDIJK, torug door do rivier „Oudo Maas" langs VLAARDINGEN en SCHIEDAM» V or trek van ROTTERDAM (Oostorkado bfl hot Maaastation) ton 10.30 Amsterdamsoho tijd proolos. (Tramlijn Contraal-Stotion— Onde- hoofdplein). Terug te ROTTERDAM oiroa 3.30 Amstordamsohe tfld. RBSTAUBATHUBI EB8TAURAHT BTBOOMBIBO. -Tarief uitsluitend let® klasse/ 1.50 par persoon. Kinderen beneden 12 (arsn DJ6. Aan do stations dor H. IJ. 8. M. to Amsterdam, Haarlem, Leiden, Den Haag, Delft, Schiedam en aan do reiebnreaox dor Maatschappij to Leiden 100 Breedeetraat cn to Den Haag23 Groenmarkt, jdem'/de die to Amsterdam, eJAd retourbiljotton. geldig 1 dog, verkrHghoAr voor 00 Isto, Hdo on lilde kl. spoor en Isto kl. boot, tegen de navolgende present Isto kl. Ilde kl. indo hl. Isto kL IZde kL UTdo kl. Arastordnm 5,53 /4.50 ƒ3.45 Den Hoog., 2.55 /2.25 /L95 Daarlom 4.70 S.78 2.05 Delft2.10 1.00 1.75 Lelden2.80 2.80 2.85 Schiedam... 1.80 1.55 1.60 Kinderen benedon 4 Jaar, waarvoor geon afzonderlijke zit plaatsen verlangd, worden kostoloos vervoerd. Kinderen van 4 tot benedon 12 Jaar, alsmede kinderen beneden 4 Jaar waarvoor afzon derlijke zitplaatsen verlangd worden, worden vervoerd tegen den halven vrachtprijs. Twee klnderon tot 12 Jaar op aan biljet. Dia iets te vorderen hebben van of verachuldlgd zUn aan wgien JAN KOEKT, ln leven te Nleuwewete- ring en aldaar overleden 19 Juni 1907, worden verzocht daarvan op gaaf of betaling te doen, vdór 13 Aug. 1907, ten Kantoro van: Notaris VEENSTRA, 950 11 Ie Oudewetering. brandt men dagelijks op Duitsche wijze 389 12 uitmuntende door geur en smaak. Prijs per 5 ons 55 Cent. VEUK0U W& ST0KI1U YZlülN, NIEUWE RIJN '17. Beëedigd Taxateur, tó3S Telefoonn. 579. WORMERVEE R, OPGERICHT 1705. KONINKLIJKE FABRIEKEN. Voedert uw Vee met de zuivere Murwe merk „Ster" en W L, 9393 22 uitmuntando door hoog otwlt- en vetgehalte en grootste voedingswaarde EEKE-DIPIiOülA PerUs 1900. - KEUEN U0ÜDEN MEDAILLES. uit één stuk vervaardigd, ls prnctisck, elegant, van echt linnen niet te onderscheiden en goedkooper dan het waseliloou voor linnengoed. 780 40 Verkrygb. te Lelden b(jS. H. C. SMITS, Haarl.etr. 1 en 3, GL VER HOEVEN, Haarl.str. 140, N. KL00TS, Donkersteeg 5, W. 0. DE LA COURT, Doezastraat 41, W. F. K0RS, Haven 22, H. VAN GELDER Jun., Haarlemmer8tr. -171, ED. VAN HAL, Haarlemmerstr. 174, L. C. VAN DIJK, Haarlemmeistraat 261.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1907 | | pagina 10