LEIDSCH DAGBLAD, ZATER3AC 3 AUGUSTUS. - TWEEDE BLAD.
Anno 1107.
Financieele Causerie.
HERFSTBLAREN.
5»
In 1906 waren in gebruik 31 oellea yan
3 vierk. M., 4 cellen van 3.6 vierk. M.,
3 oellen van 4 vierk. M. eu 4 cellen van 5
vierk. M., waarvan 2 oellen van 4 en 2 cel
len van 5 vierk. M. bij twee personen.
De ijsverkoop gaf zeer goede resultaten.
In het geheel werd 214205 K.G. ijs verkookt,
waarvan 32,550 K. G. aan het Academisch
Ziekenhui».
De keuringsdienst bleef op dezelfde wijze
ingericht. Door do aanstelling van een Cp»
zichter-hulpkeurmeester was het mogelijk
bet toezicht in de stad beter to doen plaats
vinden. Het verdient zeer zeker aanbeve
ling de keuring der toebereide vleescbwa-
ren, welke veel minder waarborgen biedt
dan die van versoh geslacht vleesoh, te ver
beteren ten einde haar meer aan het doel
te doen beantwoorden. De gemeente Leiden
zal voorziening in deze behoefte niet kunnen
ontgaan.
In 1906 werd circa 22000 kilo spek meer
ingevoeld dan in 190Ö en bovendien ruim
10000 kilo diversen meer. Verder bedroeg de
toevoer van versoh varkensvleesoh 4200
kilo meer dan in 1905, die van versch rund-
vlee&ck 4600 kilo meer. Te zamen du» een
meerdere invoer van 48,000 kilo, welko met
het grooter aantal geslachte paarden meer
dan voldoende zijn om de 360 minder ge
slachte varkens (zie boven) te compen-
seeren.
In het geheel werden 2123 gev lien van
tuberculose onderzocht. Van alle geslachte
runderen (volwassen runderen en kalveren
te zanten) waren 19.6 pCt., van do volwas
sen runderen (d i. zonder de kalveren) 31.45
pCt. en van de koeien 35.3 pCt. aange
tast van de varkens 9.8 pCt. Het hoogste
cijfer van tuberculose bij volwassen runde
ren viel in Juli met 41.8 pCthet laagste
in December met 22-6 pCt.
Uit de rekening van inkomsten en uitga
ven blijkt, dat in het jaar 1908 de laatste
ruimschoots door de eerste worden gedekt,
waarbij echter dient in het oog te worden
gehouden, dat de kosten der vee- en vleeeeh-
keuring in de uitgaven van het slachthuis
zijn begrepen.
De inkomsten hebben bedragen 47,474.19
en wel o.a. aan slachtgelden 31,844.65, aan
stalgelden 2960.90; weegloonon f 1170.50;
koelhuis f 2780; verkoop van bloei 488-30;
van mest f 600, en van ijs 2767.
De uitgaven bedroegen In totaal
33,946.16; daartoe bchooren o.a.: salaris
f 10,988.73werkloonen voor arbeiders en
bedienden 6800, steenkolen f 4316.16. on
derhoud en vernieuwing f 4039.07, uitgavo
voor veo- en vleeechkeuring en bureau en
laboratoriumkosten f 1534.07; hooi, stroo,
mai8meel en melk enz. f 1699.28.
Het batig saldo was dus 47,474.19
33,946.15 is f 13,528.04, waaruit natuurlijk
rente en aflossing moeten bestreden worden.
Oranje-Kassau's-Oord.
Donderdagmiddag werd op het Sanato
rium Oranjie-Na8sau'ö-Oord de nieuwe
geneesheer-directeur dr. A. Schuld geïnstal
leerd. De voorzitter van het bestuur hield
daarbij een korte toespraak, waarin hij o.
a. zeide, dat van hen, die O.-N.-O. hadden
verlaten, het goede in herinnering moest
worden bewaard. Aan toewijding, ijver en
goeden wil heeft het hen niet ontbroken.
Hij wenschte dr. Schuld geluik met de keu
ze vfin H. M. de Koningin-Moeder en
sprak hot vertrouwen uit, dat onder zijn
leiding het Sanatorium tot niouwen bloei
zou geraken. Op het personeel deed hij een
beroep, den directeur daarbij krachtig te
steunen. Vervolgens bracht hij dank aan
allen, van .wie in de laatste maanden meer
dere diensten en bijzondere inspanning
werden gevraagd.
Dr. Van der Starp als tijdelijk genees
heer-directeur, maar vooral den heer Hüp-
acher, rentmeester, voor zijn (krachtige
hulp in moeilijke dagen. Met den wensch,
dat het O.-N.-O. voortaan beter moge gaau
dan ooit, verklaarde spr. dr. Schuld te zijn
geïnstalleerd.
Namens H. M. de Koningin-Moeder ont
ving de rentmeester als blijk van waardee
ring een bronzen beeld, dr. Van der Starp
twee geëncadreerde photogravures, naar
schilderijen. De boekhoudster, de huishoud
ster en do zusters, die reeds lang eren tijd
werkzaam zijn, ontvingen een broche met
don naam van 'Hare Majesteit in zilver.
Mevrouw Graafland heeft bij haar af
treden als adjunct-directrice op Donderdag
diezelfde broche in goud ontvangen.
Dr. Schuld heeft nog denzelfden dag met
zijn familie de villa van den geneesheer-
diseoteur betrokken.
Een blik op bet onderstaande HJstje dost
zien, dat onze waarschuwing verleden week
ten opzichte van de manupulatles op de Amerl-
kaanaohe markt niet geheel misplaatst was.
Koersen te New-York
24 Juli. 1 Aug.
Atchlsons 94'A 9iys - 2»/8
Baltimore en Ohio 98*/, 97l/8 - iys
Eries25'/, 23«/4 - l«/g
Missouri». 36 38'/4 -f- 2i/ï
Readings. 10Ö 10iy# 3a/t
Southpaos 90'/4 89l/g - l'/a
Unions 14673 1421/, - 4l/8
Araalgamateds93s/8 84/, 9'/8
Oar en Joundry 48yg 42 l6/,
Anacondas 681/, 63y8 4*/4
Steels863/4 35«/8 - l«/8
Smelters. 1183/8 Hl'/s
Hieruit blijkt d-t de geheele lijst met uit
zondering van Missouri Kansas Texas
shares is gedaald. Het grootste verlies leden
de Kopershares, Amalgamatede en Anacon
das, op den val in het gele metaal, die op
de hoofdmarkt, Londen, plaats had. In zoo
verre reflecteeren de koersverliezen in deze
shares dan ook min of meer de flauwe stem
ming, die op de Europeesche Beurzen, met
name te Londen en Parijs, voor Kopersha
res, met Rio Tintos als leider, viel waar to
nemen. Missouris daarentegen danken hun
rijzing aan innerlijke mérites van het aan
deel zelf, dat allengs, zooals reeds verleden
week vermeld, onder de geledoren der divi
dendbetalers zal kunnen worden gerang
schikt. Voorts trekt het de aandacht dat
Southern Pacifies, onder de hooggeprijsde
valeur8, slechts iets meer dan één prccent
verloren. De Maatschappij heeft gisteren het
dividend op de gewone shares, door een
kwartaalsbetaling te annonceeren van li
pCt., op een zes-pre.ents basis gebracht.
Daarmede geeft het aandeel don kooper
tegen 90 pCt., een rendement van ruim
6i pCt. Wat zou de waardeering zijn van
deze renteopbreng met de kansen, die
deze uitstekend beheerde onderneming aan
biedt, indien wij eens leefden in het teekon
van een 2 A 3 pCt. prol on gatier ente 1
Tooh minstens 120 pCt., waarbij dan het
aandeel nog 5 pCt. zou geven en de toe
komstmuziek buiten rekening zou zijn ge
laten.
Wel laag ia in verhouding de koers der
aandeelen Union Pacific, die in niet gerin
ge mate profiteeren van de verhooging van
het dividend op de Southern Pacifies, als
zijnde groot-aandeelhoudstcr.
Waar nu de Unions reeds 10 pCt. geven
en er kans bestaat op verhooging van Het
dividend of de uitkeering van een bonus,
behoorde, gezien van het standpoint van
rendement, de koers der Unions zich te
verhouden tot dien der Southern Pacifies als
10 6 en dus ongeveer 150 pCt. te zijn bij
90 pCt. voor do aandeelen der laatste Maat
schappij.
Zoeken wij naar de oorzaak, die de in
storting der koersen ten gevolge had, dan
is die in naam de vrees, dat de industrie
aan het tanen is en daarmede de periode
A'an voorspoed voorloopig gestuit. Of en
in hoeverr© dat waar is, valt van hier uit
op 't oogcnblifc niet te beoordeelcn. Een
dergelijke keer in het getij, zou natuur
lijk door de ingewijden zorgvuldig verbor
gen gehouden worden, deels om een plotse
linge débdcle, die van de publicatie van
het nuchtere feit zonder twijfel het gevolg
zou zijn te voorkomen, deelB om zelf te pro
fiteeren van de voorwetenschap en zoodoen
de in de gelegenheid t© zijn maatregelen
te nemen tegen den tijd, dat het publick
den toestand door de juiste brilleglazen
beziet. Wij zeggen geenszins, dat de opvat
ting bijzonder ethisch is, doch ,,les affaires
sont les affaires" en ze past zonder twijfel
in het Is nd waar de vader tegen den zoon
zegt: ,,My son make money, honestly
if you c a n." Wij zeiden ,,in naam" was het
de vrees, die de macht deed ikelderon. Want
de cijfers, die de Steel Corporation pu
bliceerde over het op 30 Juni geëindigde
2de kwartaal geven alle reden tot tevre
denheid Zij bedroegen:
Bruto 45.504,000, vermeerdering 5,379,000.
Netto 37,780,00?.
Do te boek staande orders bedroegen
7,604,000 tonnen, een toename legen de
overeenkomstige periode 1906 van 794,000
tonnen. Het dividend blijft onveranderd
op een 2 pCt. basis, zoodat een aankoop
van het aandeel bij 36 pCt. toch bijna 6 pCt.
inbrengt Ofschoon algemeen erkend wordt
dat de cijfers prachtig zijn, gaf het ont
stemming, dat dc orders in Juli gebracht,
een afname aantoonen van 25 pCt., doch
sedert werd al weer beweerd, dat dit op
dezen tijd van het jaar een gewoon ver
schijnsel is.
Y/ie het kaf van het ikorcn kan scheiden,
is een knap man I
Aan den eenen kant een Gates, die ver
klaart, dat er onmiskenbare teekenen zijn,
dat de welvaart en de voorspoed bergaf
gaan, aan deD anderen kant een Harriman,
die de toekomst zeer hoopvol inziet en geen
de minste reden tot ongerustheid koestert.
Wij voor ons zien in de koersschommelin
gen van den laafcsten tijd niet veel meer
dan een alledaagschcn strijd tusschen
haussiers en baissiers, aan wolken het pu
bliek weinig of geen deel neemt. Zuivere
manipulatie tusschen btroopshandclaren,
die met sentiment goochelen. Intrinsiek
ziet do markt er waarlijk niet kwaad uit,
de ondertoon is werkelijk vaet te noemen.
Maar vooralsnog heerscht er van do zijde
van het publick algcheele apathie. Zoolang
de gespannen toestand op de geldmarkten
aanhoudt, zoolang uit dien hoofde de si
tuatie ongezond en buitengewoon is, zoo
lang zal het publiek wel buiten de markt
blijven. En men weet hot, zonder reéele
transacties, geen geprononceerde richting
op dc Beurzen.
Maar dit durven wij toch zeggen, dat de
man, die met eigen middelen thans koopt,
zeker kan zijn na verloop van tijd winst te
kunnen maken. Er zijn, zoowel in goede
obligaties, als in prima spoorwegaandeelen,
zooals Unions, Southern Pacifies, Atchi-
sons, Baltimore» et tutti quanti, ja zelfs
op het gebied dor toekomstpapieren als
Erioa, Missouris, Southern rails, om niet IJl
spreken van Indu&trieelen ak p&rren
Steels, koopjes zo haïen I
Op het gefoied der locale waarden vinden'
wij reageerende Koninklijken, die een 9
pCt. daalden, en rijzendo aandeelen Han
dels-Maatschappij, dio een 3 pCt. omhoog
kwamen.
Gisteren en eergisteren onderscheidden
zioh de aandeelen NcderlandschAmerikaan
sche Stoomvaart-Maatschappij, in den han
del genoemd HollandAmerika^lijD, door
een zeer vaste houding.
Aanleiding daartoe is het gerucht, daü
deze aandeelen eerlang op de Brusselschn
Beur3 zullen worden ingevoerd. Zooals men
weet keerde do Maatschappij over do twee
laatste boekjaren 15 pCt. dividend uit,
zoodat het aandeel op liet oogcnblik 10 pCt.
rendement geeft.
Zonder twijfel is het scheepvaartbedrijf
aan grooto wisselvalligheid onderhevig, en
het ware daarom dwaasheid het actucele
dividend als permanent to beschouwen,
waarbij nog komt, dat de algemeene voor
spoed in de Vereenigde Staten zeer nauw
verband houdt met het bedrijf der H.-A.-
lijn, waar deze op zijn beurt het landver
huizer s ver voer influenceert.
Doch do Maatschappij verheugt zich ill
een ideaal beheer, dat haar allengs in een1
schitterende positie heeft gebracht door een
uiterst voorzichtige afschrijvingspolitiek.
Zoodoende bezit zij thans een keurige
vloot, waaraan nog telkens nieuwe up-to-
date booten worden toegevoegd. Het land-
ver huizersvervoer is nog steeds stijgende.
Alles bij elkaar genomen mag met reden
werden verondersteld, dat, als de introduc
tie werkelijk plaats heeft en onze Zuidelijke
naburen leggen denzelfden smaak aan den
dag, als bij vorige gelegenheden wij den
ken o.a. aan aandeelen Haagsohe tram
belangrijk hoogere koersen voor Holland
Amerika-lijnen zijn weggelegd.
Speciaal vermelding verdienen nog Soc-
malatas en Kwadang Soemalatas, die zooi
langzamerhand onder de rubriek der non-
valeurs, om en nabij 10 pCt. zijn aangeland.
Alweer een paar Indische Mijnen, die defl
weg van zoovele voorgangsters zijn gegaan
Hoe jammer tooh, dat deze Industrie in
onze Koloniën zoo allerellendigst wordt
verkracht. Zeker „Mining is a chance"
niet Dining, zooals de zetter ons in een vo
rig overzicht liet zeggen Maar waarom
kan een industrie, die op ziahzelf zulko
schitterende resultaten zou kunnen opleve
ren, niet op eerlijke wijze gedreven worden"?
Waarom toch moeten goudmijnen bijna
steeds on.Ier heheer staan van personen,
die exploiteeren niet, om op oommer-
oieelc basis goud te winnen, doch om ma'
cipulab'es to kunnen bewerkstelligen, waar
van het publick ten slotte het slachtoffer
werdt?
Het valt met recht te betreuren, dal het
niet anders is met onze goudindustrie in
„het prachtig rijk -\an Insulinde, dat zich
daar slingert om den evenaar, als een gor
del van smaragd..." W.
TER-AAll. Donderdag maakten do leer
lingen van de Herv. Chr. School met oüv
derwijzers cn schoolbestuur een genoeglijk
boottochtje, naar Katwijk met een der fraai
ste booten van de maatschappij „Volhar
ding". Na aldaar ruim drie uren vertoefd
te hebben en uitbundig veel pleizier te heb
ben gehad, ging men nu huiswaarts,
stoomende langs Kagermeer en Drecht en
kwam men omstreeks 8 uren te Aardam
aan, waar vele ouders de in feestelijke
stemming verkeerendo kinderen opwachtten.
Een twaalftal bereidwillige dames hadden
op reis de kleinen zoowel als grooien van
het noodige voorzien.
No. 1455a,
Het Openbaar Slachthuis la 1906,
Uit Hot verslag omtrent den toestand en
iden gang der exploitatie van het Openbaar
Slachthuis en omtrent den dienst der vee-
en vleeschkeuring over het jaar 1906 blijkt,
dat het aantal werklieden met een werd
vermeerderd cn nu acht bedraagt. Ook werd
een opzichtcr-hulpkeurmeester benoemd.
Den portier werd eervol ontslag verleend
en op 1 Juni is hij opgevolgd door G. Brug-
gemans. Den adjunct-directeur dr. W-
Stuurman werd, in verband met zijn be
noeming tot directeur aan het abattoir te
Alkmaar eervol ontslag verleend na vijf
jaar te Leiden to zijn werkzaam geweest.
Tot zijn opvolger werd benoemd do heer F.
P. Keyzer, veearts te Den Burn; op Tessel.
Omtrent de gebouwen cn do werktuigen
kan worden medegedeeld, dat deze in het
afgeloopcn jaar veel aan onderhoud ver-
eischten.
In do groote slachthallen veroorzaakte
'de vorst veel schade door het bevriezen dei*
waterleidingen en door het loslaten van 't
glazuur der tegels. Overigens verkeeren zij
In goeden staat.
De ijsfabriek werkte voortreffelijk en hot
afgeleverde ijs was van uitstekende kwali
teit. De paardenslachthal met stal bleek
meermalen to klein. Do aanvoer van En-
gelsche slacbtpaarden, hoo voordeelig mis
schien voor de paardenslagers, kost veel
geld, veel toezicht en veel moeite.
Ook do rundcrstallen bleken bij drukken
aanvoer te klein te zijn.
Van den paardenstal met wagen remise,
bestemd voor de paarden van hen, die die
ren aanvoeren, of andere zaken op het
Slachthuis te verrichten hebben, werd veel
vuldig gebruik gemaakt.
De weegloods van varkens werd veel min
der gebruikt dan in het vorig jaar omdat
'de gemeente eenzelfde wceginrichting op de
yette-varkensmarkt heeft geplaatst.
De ruimte in de slachtlokalen was steeds
voldoende. Het grootst aantal dieren op
één dag geslacht, bedroeg voor volwassen
runderen 40, voor kalveren 42, voor paar
den 21 en voor varkens 60.
In het geheel werden 4006 koeien geslacht
tegen 3820 in 1905, 2174 vette kalveren te
gen 2254 in 1905, 965 paarden tegen 784 in
1905, 6817 varkens tegen 7181 in 1905.
Het meest trekt de aandacht dat in 1905
ongeveer 360 varkens meer werden geslacht
dan in 1906, een gevolg van de hoogc prij
zen der varkens in dit jaar.
Het slachthuis werd 319 malen gebruikt
voor gestorven dieren en nood slachtingen.
Het aantal stallingen verineerdcido aan
zienlijk, zoodat daarvoor circa 250 gulden
meer ontvangen werd.
Van het koelhuis werd weder minder ge
bruik gemaakt dan in 1905
Op allerlei wjjze echter werd getracht
vlecsch van niet gebruikers in het koel
huis te doen bewaren cn het Bpreekt vanzelf,
dat voor deze praktijken hulp moest worden
gezocht by gebruikers, welke naar het
schijnt, maar al te dikwijls verleend is ge
worden. Mag men de in dit opzicht ver
spreide geruchten gelooven, dan hebben
sommige der gebruikers daarvan een zaak
je gemaakt door er voor te laten betalen
Hoc het zij, het is te hopen, dat de b.doel-
de ergerlijke toestanden zich in het vervolg
niet weer zullen herhalen. Het is nu vol
gens het verslag eenmaal een feit, dat een
slager, die zijn klanten goed wil bedienen
en zich voor schade, door de zomerwinde
1 veroorzaakt wil vrijwaren, van bet koolhuis
gebruik moet maken en de tarieven d'ja-v .or
zijn niet to hoog, wat ook blijkt uit een
1 vergelijking met die, welke meu in Am
sterdam denkt vast te stellen.
Terwijl zij in gedachten don tuil goud
bruine, geel-roodo en rose eikeblaren rang
schikte in de Rozenburg-vaas op den
schoorsteen, bemerkte zij opeens haar beeld
1 i-i den spiegel. Nu schonk zij er meer aan
dacht aan dan gewoonlijk. Zij weid oud.
Haar huid had het frisBche, poezele verlo
ren en de jaren en het leed hadden scher
pe voren getro-.xen op haar gelaat. Aan
I de buitenkanten der beide oogen verspreid
de zich een waaiertje van fijne plooitjes
I over de slapen, dat dieper werd, wanneer
I zij glimlachte zooals nul O, wat wns zij lee-
lijk als zij lacntol Uit de mondhoeken boog
I oen droefgeestige, „zure" plooi naar beneden
I en haar ingevallen halö begon reeds een
I netwerk van groefjes te verboonen. Zij werd
I oud. In haar kuif waren de zilver-grijze
I haren niet meer te tellen en haar oogen
I kekeu met iets ouwelijk-ernstigs haar aan.
Ontstemd wendde zij zich af. De blaren
I hadden opeens haar bewondering niet meer.
Dien ochtend had ze, alleen, ver gefietst
j dn de najaarsbosschen, waar ruizelendo
I blaren uitgelaten achter haar aanholden
I als dronken wijngodjes achter Bacchus' ze-
I gekar. Voor het laatst, daar ze immers he-
I .denmiddag een besluit moest nemen, had
I ze gepoogd met. zichzelf tot klaarheid te
komen, doch het was haar nog niet gelukt.
I 'En nog altijd stond zij met zichzelf in be-
I Yaad. Toen had ze ten slotte gretig het
juitstel aangenomen, dat het voorwendsel
haar bood om. eer struik prachtig getinte
herfstbladeren af te snijden, en aan het
ètuur mee naar huis te nemen.
En nu, bij het rangschikken der bladen,
!was haar blik op het beeld in den spiegel
toevallen en, ontstemd, had ze zich weer
herinnerd, dat ze over een halfuur sou
moeten beslissen.
Kom, zei ze tot zichzelf, dat ik niet weet
wat ik wil, is al bewijs genoeg, dat ik het
niet mag doen I Heb ik zoo geaarzeld, toen
mij eerste man iwj vroeg? Neen, toen dacht
ik niet aan weigeren, toen was ik de wereld
te gelukkig 1
Maar, wierp de andere partij in haar
hierop tegen; toen was je jong, boen was
het voor den eersten keer, dat de poorten
van htt huwelijk zich voor je zouden ont
sluiten. Nu, ouder geworden, neem je al
les kalmer op.
Zoo bleef zij heen en weer dobberen, zon
der een besluit te durven nemen. Te.i siot-
13 troostte zij zien, dal ze do beslissing
maar van do omstandigheden zou laten
afhangen.
Toen zo een halfuur later tegenover hem
zat in haar groot, weelderig salon, waar de
herfstblaren op den schoorsteen voor den
spiegel nu smaakvol gerangschikt prijkten,
voelde zij zich echter opeens een geheel an
der mensch. Zij' was nu flink en had nu met
zichzelf uitgemaakt, dat hot, wanneer ze
niet wist, wat ze wilde, in ieder geval beter
was te weigeren; dat ze het geluk van het
jonge leven tegenover haar niet er aan
mocht wagen.
Zij praatten over onverschillige dingen,
doch aan de gapingen, die telkens in het
gesprek kwamen, bemerkte zij, dat ze geen
van beiden zich onverdeeld gaven aan het
geen hun lippen zeiden en dat hij wachtte
tot zij zou beginnen over hetgeen hen bei
den vervulde.
Nu mag ik hem niet langer plagen, dacht
ze met een glimlach, toen weer zul& een
storing in het gesprek kwam, maar die nu
langer aanhield dan do vorige. Een mork-
baar wachten hing in de lucht tusschen
hen; een spanning, die moest breken. En na
og even vluchtig voor het laatst haar ge
weten gepeild te hebben, begon ze eerlijk,
met de rondhartigheid tusschen menschen,
die niet meer jong zijn.
„En nu de kwestie, waar het vandaag
eigenlijk om te doen is. Ja, Willem, ik zal
je maar niet langer in spanning laten en
beginnen je te zeggen, dat ilk, na lange
overweging, hoe het mij ook spijt, meen je
verzoek te moeten afwijzen.*
Hij was jonger dan zij en ujj had minder
van het leven geleerd zich te beheerschen.
Zij zag hem verblee-en en een beweging
van ontsteltenis maken. Zij wachtte nu een
oogenblik; maar toch liet hij haar voorop
gaan. -Ia een korte pauze vervolgde zij:
„li. wil eerlijk zijn en je zeggen, dat ilk
lang geaarzeld hebja dat ik zelfs, lach
me er om uit als je wilt, vijf minuten vóór
j 1 Ier kwam nog niet wist wat mijn ant
woord zou zijn. Dit zou een bewijs kunnen
zijn van een lichtzinnig opvatton van je
•vraag; het is een bewijs, dat ik allo vóór-
en tegendeelcn ten vtolle heb overwogen.
Ik weet, dat je me gelooven zult. Vóór-
en tcgendeelen zijn niet te wegen als op
een balans, die naar een van beide kanten
overslaat. Wanneer een mensch ze gaat
wegen, dan slaat de balans beurt om beurt
naar dien kant over, waarop hij het stertxst
den blik gericht houdt. Hoe meer men van
het leven leert, hoe minder zeker men wordt
omtrent hetgeen goed fa voor anderen.
Maar dit alle? Zou je misschien in den
waan brengen, dat mijn besluit nog niet
geheel vast staat en dal ik do beslissing
aan het tellen van je knoopen of zoo iets
te danken heb.
Denk dat allerminst. Wanl, hcusch,
iemand, met wien men geaarzeld heeft te
zullen trouwen, de zin is niet mooi, maar
je begrijpt me, voor zoo iemand voelt men
genoeg „sympathie", om grondige rede
nen te hebben, waneer men hem ten slotte
afwijst. Je zult zeggen: ik draai er om
heen, ik coquetteer met woorden. Lk wil
dan positiever zijn en je duidelijker mijn
motieven zeggen. Als je ten minste nog
lust hebt er naar te hoo ren."
Een nieuwe stilte werd enkel met een af
wijzend gebaar van hem beantwoord.
Zij moest zioh betrappen op de wreede
gedachte: wat is hij toch een onbeholpen
suxiiel W i 1 hij nu niets zeggen of weet
hij niets te zeggen? Maar zij ging toch
voort: „Ik ben er nu zeker van, dat een
„oude" rouw als ik niet ongestraft kan
probeeren voor de t weede maal het leven
te beginneu. Men leeft niet tweemaal. Alles
verandert met den tijd, en wijzelven met
hem. En om opnieuw hetzelfde nog eens te
beginnen, daar toelaat hij zioh niet dwin
gen. Je zult misschien zeggenhet hoeft
niet hetzelfde te zijn 1 Maar dat zeg je in je
roes, in je verblinding, die wel voorbij zul
len gaan als je tracht dit alles te vergeten.
Jij, die jonger bent dan ilk en nooit ge
trouwd bent geweest, voor jou zou het wèl
hetzelfde moeten zijn. Ons huwelijk, dat
voor mij een tweede huwelijk zou zi. i en
voor jou een eerste, zou ofwel jou niet
geven waar je recht op hebt, ofwel mij
noodzaken den tijd te dwingen. Ik spreek
misschien een beetje duister, oen beetje
crrieltaal, maar ik kan het niet duidelijker
zeggen. Je zult me begrijpen en mij niet
(kwalijk nemen."
Zij wachtte, vragend.
„Ik begrijp alleen, dat je mij afwijst,"
zei hij nu schor. „Enfin, ik kan je niet
dwingen."
„Dat is geen gelukkig antwoord" kon zij
niet nalaten te zeggen. Het stemde haar
bitter to denken, dat hert in de eerste plaats
z ij n geluk was, dat zij bedoelde. „Ik zou
zoo graag willen dat je óók begreept, waar
om ik je afwijs, Looals jij het noemt, on
van dwingen ia hier geen sprake. Als je
denkt op die manier je zaak te bepleiten..."
„Ik verdedig toch een hopelooze vesting.
nmBaum-i.T nm i-rz~s-~.sss. -tsoa
„Reden om je laatste kogels op je eigen
macrci.-ppen te richten 1 Maar ik begrijp
geheel je gemoedstoestand en ik moet de
laatste zijn om hem over den hekel te halen.
„Dank je voor de les."
„Jongen, ik wou zoo graag dat ik je dui
delijk kon maken Ik heb vanochtend
in het bosch eikeblaren geplukt. Ze zijn nu
zoo mooi in die herfsttinten 1 Jij vindt ze
waarschijnlijk mooier in het jonge groen,.
Mij zijn ze liever in den herfst. Vroeger,
was ik ook niet zooieder heeft lief wat
hom het naaste verwant is. Zie die blaren
veranderd zijn sedert het voorjaar. Willem,
welnu, al mijn gevoelens, mijn uitingen
zijn herfstblaren dezelfde en toch ganscb
anders Bedert het voorjaar. Hoo zou een
eik in Meidosoh naast zoo'n October boom
kunnen samenstemmen Ik pluk slecntg
herfstblaren meer, terwijl jij nog recht
hebt op do volle bloemen van den zomer."
Zij nweeg. Zij zag nu helderder dau ooit
haar plicht, maar tevens was haar duido-
lijk de c nmogelijkheid om hem te doen ge
voelen wat zij voelde. Daarom stonfl ea
bruusk op en reikte hem de hand.
„Ik geloof, dat het beter is nu dit ge
sprek af te breken" zei ze, verontschuldi
gend. Hij deed lomp, of hij de aangebodeir
hand niet zag en ging zwijgend heen
ïcen zij alleen v.as, trad ze werktuiglijk
op den schoorsteen toe en haar hand streel
de de blaren, waarin de najaarszon gloeide.
Toen viel haar blik, voor de tweede maal
dien dag, op haar beeld in den spiegel.
„Arme jongen", mompelde zij. ,,01 hi|
zal er gauw over heen zijnMaar ik blijf
alleen 1"
Ze staarde in de groote, raadselvolle oogen
tegenover haar, als wilde zij de diepte van
hun weemoed peilen.
