ALI.EM.E3L~ lane bedraagt 60 tot 60 drachmen, 28 tot 36 gulden, per maand. Vandaar ook, dat ze met genoegen een sigaar of een fooitje aannemen en een kleinigheid voor een glas bier met genoegen opstrijken. Doet men dit, dan is men zeker gauwer en vóór de anderen geholpen te worden bij het koopen van postzegels. In heel Athene is maar één postkantoor, coodat Hotel Grande-Bretagne" er zelf maar een opgericht heeft. Heel de Atheen- zche bevolking moet haar postzegels koo pen aan twee loketten. Spreken we verder maar niet van den telefoondienst 1 Verbinding in de stad of met den Piraeus is niet te krijgen dan na een halfuur wachten s, na eerst twee of drie maal verkeerd aangesloten te zijn geweest. En dan is het nog de vraag of men elkaar kan verstaan. Van de binnenlandsche telegraaf is al niet veel beters te zeggen, uitgezonderd de lijn AthenePatras. Een telegram, dat ik •eenmaal van Volo naar Athene verzond, kwam eerst na 36 uren ter plaatse van be stemming aan. De afstand per spoor en 'boot is circa 20 urenToen daarover be klag ingediend werd, vroeg de directeur ,,of men dat lang vond"; het duurde nog wel eens langer Een Grieksch blad schrijft dan ook met recht: Wij zijn zeker, dat het publiek als men bet er naar vraagt totaal on verschillig zal zijn of de directeur cadeaux aanneemt of niet, als zijn brieven maar niet drie dagen op het vertrek moeten wachten of een mantel, voor den winter te Parijs besteld, en per postpakket verzonden, niet pas tegen de lente aankom - en de postzegels op wat gemakkelijker of voordee- liger conditiën te bemachtigen, zijn. Korte mouwen. De meeste Engelsche doctoren hebben hun vrouwelijken patiënten den raad ge geven, de nieuwe mode der korte mouwen niet langer te volgen en weer, evenals vroe ger, de verstandige lange mouwen te gaan dragen. De oorzaak van dezen doctoralen veld tocht tegen de korte mouwen moet hierin gezocht worden, dat in den loop van den vorigen winter en het afgeloopen voorjaar het aantal rheumatische ziektegevallen der armen opvallend is toegenomen. Een der meest bekende Engelsche doctoren laat zich met betrekking tot deze aangelegenheid als volgt uit: De armen zijn zeer gevoelig voor tempo- ratuurinvloeden en menige ernstige ver koudheid is eenvoudig te verklaren uit het dragon van korte mouwen. Gedurende het laatste anderhalf jaar hebben de dames bijna niets als een dunnen lederen band schoen ter bescherming van de armen ge dragen; welke zij anders in volslagen mou wen, die zoo mogelijk nog met zware vo lants bezet waren, gehuld hadden. De bedoelde dokter gaat dan voort: In den jongsten tijd kwamen tientallen dames bij mij, die leden aan rheumatische pijnen van den schouder tot de vingertop pen. in al deze gevallen was mijn eerste voorschrift, lange mouwen te dragen, en bij de meesten veroorzaakte deze eenvou dige behandeling afdoende verbetering in den toestand. Vrouwen, die in een klimaat vol temperatuurwisselingen met korte of aeer luchtige mouwen uitgaan, leggen in vele gevallen door deze mode dt" grond tot ernstige en langdurige ziekten van armen en banden. RECEPT. Bramenpap. De groote bramen worden uitgezocht en afzonderlijk gehouden. De kleine wrijft men door een zeef en laat het uitgeperste sap ko ken met suiker, pijpkaneel, een paar kruid nagelen en citroensap. Vervolgens laat men in het sap de groote bramen eenige minuten zachtjes meekoken, neemt ze er weer uit, verdikt het sap met een weinig sago of aard- appotmeeft en-giet het ove? de bramen. RAADGEVING. Bewaren van ruikers. Wilt ge ruikers lang frisch houden, doe dan in de vaas een weinig uitgegloeid houts kool of een stukje kamfer. Ook eenig sal miak, vijf gram per liter, kan goede dien sten doen. STOFGOUD. Om groote dingen te volbrengen moet men leven alsof men nooit behoefde te sterven. Vaovenarguee. Het ongeluk kan fier maken; het lijden maakt nederig. Carmen Sylva. Hoeveel meer pleit b ^t voor de vrouw, dab zij ongekunsteld behaagt dan dat zij de kunst verstaat yan te behagen. Aug ier. Wekelijksche Kalender. Zondag. Monumenten zijn dikwijls het in steen ge houwen berouw van het nageslacht. Maandag. Wie zijn tijd begrijpt en zichzelf kent, kent ook zijn taak. t- Dinsdag. Wie zelf in zaken het met zijn plicht stipt neemt, acht daarin ook stiptheid een plicht. Woensdag. De kunst om het leven te verlengen be staat in geregelde verdeeling van tijd en werk. Donderdag. Het kost heel wat moeite eenigen tijd van zijn naaste te sprek:n zonder te eindigen met kwaad van hem te zeggen. Vrijdag. Men moet evenmin spreken over het leed, dat men ondergaat, als over het goede, dat men doet. Zaterdag. Koren vertrappen om klaprozen te pluk ken is dom. Met gelijke munt betaald. Samuel Johnson, een schrijver, die in de 18de eeuw leefde., was bekend zoowel om zijn groote goedhartigheid, zijn geest en zijn verstand, als om zijn gebrek aan be schaafde vormen en zijn ^rregaand slordig uiterlijk. Toen hij voor de allereerste maal op be zoek was bij een mijnheer en mevrouw Thrale die later zijn intieme vrienden werden, kon de gastvrouw, ondanks Johnsons boeiende en geestige gesprekken, niet nalaten zich te ergeren aan zijn onhebbelijke manieren. Toen hij zijn thee niet zoet genoeg vond, stak hij eenvoudig zijn vingers in het sui kervaasje en bediende hij zich zóó ongege neerd, alsof er geen dame achter de thee tafel had gezeten. Mevrouw Thrale kreeg een kleur van er gernis en liet het suikervaasje, dat door 's doctors vingers verontreinigd was, on middellijk wegnemen. Johnson deed alsof hij het niet zag en nuttigde op zijn gemak zijn tien a twaalf kopjes thee; een drank, waarop hij meezot waa. Toen haj zijn dorst gelescht had, zette hij zijn kó^Je en scho teltje niet, zooals de andere gasten, op de tafel, maar wierp ze in den haard. Ieder een keek verschrikt op. ,,Maar, doctor 1" riep mevrouw Thrale uit, „wat doet u? Daar bederft u mijn mooiste stel porseleinen kopjes." „Het spijt me zeer, mevrouw," antwoord de Johnson kalm, „m:. r ik verzeker u dat ik het alleen uit beleefdheid deed, want uit uw handelwijze r~*t het suiker vaasje maak ik op, dat u nooit meer iets zoudt willen aanraken, dat ik met mijn vin gers bezoedeld heb". Het was in een derdfc-kïlas-tóoupó van een lokaaltje. Een jonge man had er zijn meening gezegd over alle onderwerpen en vragen van den dag. Hij kon dat doen, bet lokaaltje ging langzaam. Ten slotte raakte hij zelfs in vuur, de jonge man. „Neem, neem dat van mij aan, ons land gaat naar den kelder; we gaan te langzaam, anderen gaan vlugger vooruit. Eens hebben we aan het hoofd gestaan en waar zijn we nu?" „Te Lutjebroek, mijnheer", antwoordde een man, die stilletjes in een hoek had zit ten uitkijken. k Op het land, Gast (in een lande lijk restaurant tot den waard): „Mag ik a om een tandenstoker verzoeken?" Waard: „Het spijt me, maar op het oogenblik is er geen vrij." Bij het ontbijt. Hij: „De eieren zijn ongelooflijk hard. Hoe lang heb je ze gekookt?" Zij: „Twaalf minuten." Hij: „Ik heb je tooh onlangs gezegd, dat je mijn ontbijtei maar drie minuten moet laten koken." Zij: „Juist, éón ei duie minuten en dit zijn er vier, dus twaalf minuten." B urgemeeste r sche tot de n i e u-, we mei d: „Ach, Mientje, kijk eens even' bij den sLager, diie huizen hier vandaan' om den hoek, of hij varkenspootjes heeft; ik1 zou het gaarne eens weten." Mientje komt na een kwartiertje terug. „Wel, meid, zoo lang..." „Och mevrouw, de slager bleef aanhou dend achter de toonbank staan lachen cri toen ik hem eindelijk van onderen te zien, kon krijgen, had, hij nog een paar groot©)' klompen aan." Verf asserid „jNibts larnsfcigs. Uw vrouw heeft alleen aan het eind van baar tong een blaasje." „Is dat een feit, dokter?' yrO denkt toch niet, dat ik u bedriegen wil?" „O, neen, maar uw ontdekking, dat haar tong een. eind heeft, lijkt me te goed, om waar te zijn." Een heer met ongedekt hoofd en bijzon der fel rood haar ligt uit het portierraam pje en roept: „Zeg eens, conducteur, blij ven we hier steken? Gaat de tredn niet verder?" „Hemel, meneer, trek j© hoofd toch terng, zoolang de chef dat gevaar-signaal ziet, zal hij denken, dat er onraad is 1" VRAGEN. De volgende Vragen dragen wij gaarne ter beantwoording op aan die lezers, die daar-' toe in staat zijn en lust gevoelen: 1. Knnt ge een middel aan de band doen, om een kanarievogel te genezen, die denke lijk door onzichtbare parasieten gekweld wordt en daardoor van zijn zang is? 2. Wie weet een middel tegen vet baar en haaruitval 3. Wie kent een middel tegen vetwormpjes?| 4. Wi© kan een middel aan de hand doen' om getatoueerde figuren trrfc de handen te, verwijderen? De Antwoorden ontvangen wij ga&rn'e aan^ ons Bureel onder de motto's: Zondagsblad Vraag 1, 8, 8 of i,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1907 | | pagina 16