14540
Vrijdag 19 Juli.
A0. 1907.
t 110.
i 1.S0.
L6S.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven,
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Onder onze Vroede Vaderen.
FEUILLETON.
Heproefde liefde.
LEIDSCH
DAfrBLAD
PRIJS DEZER COURANTS
?Mt Lelden pes week Oentii pet S meenden 1
Belten Lelden, pet loopet en weet egenteo gereetlgd «l]n J
I'rteco pet poet i 1 i i 1 i
PRIJS DER ADTERTENTIENt
Van 16 regels 71-05. Iedere regel moer 0.171. Groolere letters nae»
plaatsruimte. - Kleine edyertentiën ran 30 woorden 40 Oents contaDtj elk
tiental woorden meer 10 Oenta.-Voor het inoasseeron wordt/0.05 berekond.
Do zitting van gisternamiddag, hoewel
vermoedelijk de laatste vóór do vacantie,
kenmerkte zich niet door een vacantiestem-
ïning. Er waren ook heel wat leden aan
wezig: 25 loden van de 30 do heer Roem
telde gisteren nog niet mee dat gaat
hogal voor midden Juli. De gure zomerda
gen .zonderlinge tegenstelling houaen
ook de Raadsleden zoo lang mogelijk bij
honk.
De heer Hasselbach, wiens dagen als ge
meenteraadslid spoedig geteld zijn, was
ook nog aanwezig en toonde daardoor nog
eens weer, hoe een nauwgezet cn plichtge
trouw man hij is. Wij hebben het wel eens
gezien, dat leden, die niet weder herkozen
waren, den brui aan den Raad gaven en
ïioh niet weer vertoonden. Een houding,
als door den heer Hasselbach aangenomen,
is waardiger. Zoolang op post blijven tor
een ander dezen komt innemen.
Onder de ingekomen stukken trof ons al
lereerst hot schrijven van het College van
Regenten van het H. G-- tf Arme Wees- en
Kinderhuis, waarin het te kennen gaf terug
te komen op het besluit tot ontslag-aan -
vrage.
Toen de brief werd voorgelezen, waarin
het heette, dat het laatste rapport de da
iries en heeren wel niet van ongelijk had
overtuigd, doch dat de welwillende motie
en de niet minder welwillende woorden
dienaangaande van de jongste Raadszitting
hen van besluit hadden doen veranderen,
!zat de president-regent, mr. Van der Lip,
strak voor zich to kijken, terwijl de Voor
zitter van den Raad een glimlach van vol
doening niet kon onderdrukken. Het speet
den Voorzitter, dat Regenton niet geheel
bevredigd waren door het rapport van B.
©n Wb., maar wat niet is, kan komen,
[voegde hij er ondeugend aan toe, en hij
sprak daarna zijn groote vreugde er over
üit, dat die Regenten aanbleven, wat z. i.
©eer in het belang der instelling mag wor
den geacht.
De Raad bevestigde dit door teekenen
Ivan instemming.
Het is alzoo afgeloopen, gelijk wij het
hebben voorzien cn zooals het voor de goede
«aak ook maar het beste is.
Eon ander ingekomen schrijven, waar
voor de hoeren hun ooren spitsten, was het
adres van den heer A. G. den Boesïert, to
Alkmaar namens een comité van voorbe
reiding tot aanleg en exploitatie van een
spoorweg LeidenGouda, welk comité is
gevormd uit de burgemeesters van de be
trokken gemeenten. In het adres werd mee
gedeeld, dat do burgemeester van Leiden,
mr. N. de Ridder, niet in het comité had
willen zitting nemen, doch zijn sympathie
ïnct het denkbeeld had betuigd.
Het plan heeft volgens adressant alle
Jeans van slagen, doch reeds voor de voor
bereidende werkzaamheden is cr geld noo-
dig on daarom wordt van de betrokken ge-
ïnccnton: Leiden, Gouda, Zoeterwoude, Ha-
zerswoude, Boskoop en Waddingsveen een
voorloopige subsidie gevraagd, van Leiden
700 gulden.
Wij zullen zien hoe over de<ze aan\Taag
het praeadvies van B. en Ws. luidt. Het
plan hangt natuurlijk nog in de lucht. In
dien het tot stand kwam, zou dat voor de
betrokken gemeenten, waardoor het spoor
liep, en vooral ook voor Leiden, een zaak
van belang zijn. Wij zien met belangstel
ling naar uitvoeriger inlichtingen in de
zen uit.
Er volgde nu weer een reeks benoemingen.
Wij stippen er alleen van aan, dat de heer
A. Mulder de uitverkorene was voor lid
van den Raad, plaatsvervangend lid-voor
zitter van hot bestuur van do Arbeidsbeurs.
In een onzer vorige overzichten hebben
wij in verband met dos heerCjn MujLdora
voorstel tot demping van een deel der Ma
re, ons de opmerking veroorloofd, dat ge
noemd Raadslid de vergaderingen zeer
slecht bezoekt. Men heeft de mecdeeling
van dit nuchtere feit beschouwd als een
knauw met politieke bijbedoeling dit Raads
lid gegeven. Wij kunnen met een gerust ge
weten verklaren, dat daarvan niets aan
is. Wij vernamen nu, dat de heer M. in
een zaak is gewikkeld goweest, die zijn tijd
bijna geheel in beslag nam. Deze is thans
afgewikkeld en in de komende periode zal
dit Raadslid zich daardoor meer onverdeeld
aan de gemeentebelangen kunnen wijden.
De aanneming van de functie als plaats
vervangend lid-voorzitter van het bestuur
der Arbeidsbeurs ie daarvan wellicht een
begin, waarop wij gaarne met voldoening
wijzen.
Bij het voortstel tot goedkeuring van de
rekening dienst 1903 van do Stedelijke Gas
fabriek merkte de heer Le Pook- op, dat
het saldo dier rekening niet is 69,568.75^
gulden, maar wel 93,904.25 gulden.
De voorzitter van do commissie van fi
nanciën, de heer Witmans, antwoordde, dab
met het genoemde bedrag het kassaldo werd
bedoeld, dat straks op de nieuwe rekening
als post van ontvangst wordt geboekt.
Het schijnt ons toe, dat de opmerking
van den heer Le Poole wel degelijk recht
van bestaan had. Zonder nadere toelich
ting werd in dit saldo het winstcijfor ge
zien, wat gelukkig haast één derde hooger
is. Onze lezers kunnen wij hiermee gerust
stellen.
Naar aanleiding van het verzoek der H.
IJ.-S.-M. om vergunning tot het dempen
van een gedeelte sloot, gelegen voor het
koffiehuis „Zomerzorg" tusschen twee
haakjes een heele verbetering, die, hopen
wij, gepaard zal gaan met een restauratie
van het uiterlijk van ,,Zomerzorg" zelf
vroeg de heer Fokker waarom hij hier een
bepaling in de voorwaarden miste, die hij
bij andere soortgelijke vergunningen had
ontmoet, namelijk hoe de grens tusschen
het gemeentelijk en het particulier eigen
dom op het gedempte zal worden aangege
ven, waarop de Voorzitter terstond kon
meedeelon, daarop oen ijzeren hek zal
worden geplaatst.
Het voorstel tot verhooging van de jaar
wedde van den 2den geneesheer van het
gesticht „Endegeest", dr. Jansen, met
500 gulden, waarop de wedde op 2600 gld.
zal worden gebracht, gaf den heer Zwiers
aanleiding te vragen of deze veriiodging
alleen betrekking had op den tegenwoordi-
gen functionnaris, of dat het de jaarwedde
in het algemeen beti^f, waarop de Voorz;
antwoordde, dat deze jaarwedden niet bij
verordening worden geregeld, zoodot zij
alleen geldt voor dr Jansen.
Naar aanleiding van het voorstel tot het
sluiten van een overeenkomst met het Rijk
betreffende de overnamo in beheer on on
derhoud bij de gemeente van den Hoogen
Rijndijk voorf zoover binnen de gemeente
gelegen, merkte de heer Sijtsma op, dat dit
voor de gemeente een groote verbeteriDg
kon zijn, doch dat ook het Rijk daardoor
van een last werd ontheven, zoodat het nid;
onbillijk zoude wezen, dat het Rijk de ge
meente te gemoct kwam. Het bleek, uit dc
mcdedeclingon van den. heer. Korevaar, dit
de Voorzitter in een onderhoud met oeo
ingenieur van den Rijkswaterstaat daartoo
reeds pogingen had gedaan, doch had ver
nomen, dat daarvan geen sprake kon tijn,
waarna de heer S. zich gaarne bij de over
eenkomst neorlcgdo. De heer Vergouwen
sprak over deze bemoeiing van B. cn Ws.
nog even zijn voldoening uit.
Het verzoek van do vereeDiging „Leiders
Belang" om aan de boden en vracht-rijders
ails gemeenschappelijke staanplaats de
Hooglandscho Kerkgracht aan te wijzen,
waartegen de naaste belanghebbenden zelf
zich reeds hadden verzet en wat de Com
missie voor het Marktwezen mede onraod-
zaam heeft geacht, werd zonder discussie
en hoofdelijke stemming afgewezen.
„Daar moest de heer Pera bij zijn,''
hoorden we zeggen; „dan zou hot zoo
niet afloopen", en een ander gekscheerde
het voorstel uit te stellen tot zoolang deze
zijn zetel weer zal hebben Ingenomen.
Hierna kwam aan de orde het voorstel
om hot onderwijs aan do 6chool 2de klasse
voor Jongens en Meisjes aan de Oude
Vest met ingang van den cursus 1908/09
met een 7de klasse uit te breiden en daar
aan 4 leerlokalen en een gymnastieklokaal
toe to voegen, waarvoor de voorloopige
raming bedraagt .24,500 gulden.
Hierover ontspon zich een zeer geani
meerd debat.
De heer Sijtsma constateerde met voldoe
ning, dat B. en Ws. de noodzakelijkheid
van de uitbreiding met een 7de klasse heb
ben ingezien, waarop hij reeds in 1905 had
aangedrongen, doch was goschriokkon voor
het hooge cijfer der verbouwingskosten
Hij vroeg zich af of men met deze uit
breiding zelfs in de naast© toekomst kon
volstaan om aan de behoefte van liet
steeds toenemend aantal leerlingen op de
2de-klasse-scholen te voorzien, wat hij
zeer betwijfelde.
En waan dit niet het geval is, vroeg hij
of liet- niet meer rationeel zou zijn, e-jn
nieuwe school 2de klasse te stichten. Bij
ontwikkelde een plan, waarbij do school
van den heer Cramer zou worden uitge
breid met nog een klasse en een tussr.bea-
school zou vormen tusschen de 2do- cn
lste-klasse-scholen met een. schoolgeld van
24 gulden tot 32 gulden, waaraan be
hoefte bestaat en wat voor de gemeente
voordeelig zou zijn.
Ten einde B en Ws. dit plan nader zou
den overwegen, wenschte hij het tweede
gedeelte van het voorstel te verdagen.
Hiertegen verzette zich do wethouder,
van onderwijs de hoer Yan Hamel
sterk. De uitbreiding kon geen langer uit
stel gedoogen. Wel gaf hij toe, dat men
met deze vergrooting niet zou kunnen vol
staan, zoodat eerstdaags een voorstel Lot
uitbreiding van de Meisjesschool zou vol
gen.
Eon nieuwe 2de-klasse-school zou natuur
lijk nog wel veel meer kosten.
De heer De Goeje sloot zich hierbij aan.
Inderdaad kan de verbouwing niet lan
ger worden uitgesteld.
Men beloopt anders de kans, dat de
school afgekeurd zou worden.
Het plan door den heer Sijtsma ontwik
keld heeft voor 8 jaten reeds een onder
werp van overweging bij do schoolcommis
sie uitgemaakt en men is toen tot de con
clusie gekomen, dat in Leiden geen be
hoefte aan zulk een tusschenschool be
staat.
De voorzitter wilde het argument der
hooge kosten tot zijn gewone proportiën
terugbrengen. Wanneer men die van het
gymastieklokaal, de verbetering der pri
vaten, enz. cr afneemt, worden deze vee]
bescheidener. Hij gelooft dat men in do
naaste toekomst gerust kan zijn als deze
uitbreiding plaats gehad heeft. Er wordeu
ook twee nieuwe Christelijke scholen bij
gebouwd cn hoewel dc gemeente daarop
niet mag leunen, is het toch goed, af te
wachten welken invloed dit op den toe
vloed der leerlingen heeft. Ook hij waar
schuwde ten slotte krachtig tegen uitstel.
De heer Sijtsma, nepliceerende, vond het
wel eigenaardig, dat er nu in eens pericu-
lum in mora is, terwijl in 1905, toen hij
de zaak aan de orde stelde, de wethouder
cr zich met een praatje afmaakte. De
Raad moet nu maan holder do bolder aan
nemen, wat B. en Ws. willen. Hij zal om
geen stagnatie in het onderwijs to bren
gen, meegaan.
De heer Fokker critiseendo ook in scher
pe bewoordingen de tactiek van B. cn
Ws., waarbij men den Raad het mes op do
keel zette. Dat de behoefte aan hervor
ming van dit onderwijs niet zou bestaan,
omdat acht jaren geleden de schoolcommis
sie dat had onderzocht, nam hij niet zoo
grif aan In acht jaren verandert er heel
wat. Hij wilde daarom ook uitstel 1
De heer Vergouwen sloot zich hierbij
aan op do gronden, door den heer Sijtsma
aangevoerd. Indien een dure partioele
verbetering toch niet op den duur voldoen
de is, doet men beter radicaal te verbeteren
door den bouw eoner nieuwe school.
Do heer Korevaar bracht nog even do
kosten eencr nieuwe school ter sprake.
De heer Sijtsma had er op gewezen, dat ile
Christelijke school Noordeindo met onder
wijzerswoning en naar den eisch des tijds
ingericht, voor. 46,000 gulden was aanbe
steed, maar dan heeft men nog maar alleen
het gebouw. De eischen voor schoolbouw
worden zoo hoog, dat men met den grond
veilig daarvoor 70,000 gulden mag rekenen.
De voorzitter wees er ten Blotte op, dat
het al heel onverstandige politiek zou zijn,
in openbare zitting tot den bouw eener
nieuwe school te besluiten. Men zou dan
het toiTein niet anders dan veel te duur
kunnen koopen.
De heer Fokker verzette zich nog eens le
gen dit broksgewijs verbeteren zonder stel
sel, waarop de voorzitter hem verwees
naar do begrooting.
Het eerste gedeelte van het voorstel
werd zonder hoofdelijke stemming, heb
tweede met 2 stemmen tegen aangenomen
(do heeren Fokker en Vergouwen)
Hierna kwam het voorstel tot wijziging
en hernieuwde vaststelling van de verorde
ning op den handel in en den verkoop
van melk aan do orde. Zooals men weet,
hebben Gcdep. Staten deze verordening
teruggezonden met de uitnoodiging aan B.
en Ws. den Raad tegemoetkoming aan ecu
drietal bij dat schrijven gemaakte beden
kingen in overweging te geven, onder toe
voeging, dat bij gebreke van de gewcnsch-
te tegemoetkoming de verordening ter ver
nietiging zal worden voorgedragen. Het
ging hier hoofdzakelijk tegen het voor
schrift van art. 30, de bekendmaking van
bekeuringen, ingesteld op grond van som
mige bepalingen der verordening en van
do deswege tegen de overtreders uitgespro
ken straf.
Daarover heelt het debat voor juris
ten waarschijnlijk om er aan te smullen
gisteren dan ook geloopen. De heer Ver
gouwen alleen maakte een opmerking over
art; 14 betreffende den invoer van m ik
van buiten, waarvoor de voorzitter hem
naar een bereidwillig lid der Provinciale
Staten verwees.
Gedep. Staten zien in do publicatie op
voetspoor van gezaghebbende juristen als
Oppenheim. Simons en Vos, een bijkomen
de 6traf, dio volgens art. 9 Wetboek van
Strafrecht alleen de rechter kan opleggen.
B. en Ws. en ook de Raad zagen er. in
een administratieven maatregel in het be
lang van een richtige uitvoering der ver
ordening genomen, wel in uitwerking
overeenkomende met do bijkomende straf
in art. 9 W. S bedoeld, maar daarmede
nog niet gelijk.
Vier meesters in de rechten hebben hier
over gisteren hun gevoelens geuit, die
meestal lijnrecht tegenover elkander ston
den, on zij hebben elkaar natuurlijk niet
kunnen overtuigen.
Dc heer Van der Eist opende het d- t.
Hij liet in het midden of B. ©n Ws. dan
wel Gedep. Staten gelijk hebben, maar ze-
kor is het, dat Gedep. Staten aan hun mcc-
ning zullen vasthouden, die steunt op de
overtuiging van een drietal bekwame
roohtsgeleerden, cn de verordening tor
vernietiging zullen -voordragen. Daarom
zou hij art. 30 willen laten vervallen. Den
maatregel zelf zou hij echter niet willen
missen, want deze werkt uitnemend, heeft
veel meer resultaat dan een boete van ccni-
go guldens.
Maar B. on Ws. kunnen toch met dc pu-
plucatio voortgaan zonder dat het hun in
do verordening wordt voorgeschreven
Do heer Van der Lip, die bij de cersto
vaststel ling reeds in dien geest had (ge
sproken, schaardo zich nu weder onver
deeld aan de zijde van de meergenoemde
drie juristen. Hij hield een welsprekend cn
naar ons voorkwam scherp/zinnig betoog,
gekruid met geestige, soms ondeugende zet
ten, waarmee hij den Raad deed lachen.
Zijn betoog kwam hierop neer, dat de pu
blicatie, door B. en Ws van een vonnis ge
geven niets verschilt van de rechterlijke
uitspraak in sommige gevallen ook als een
bijkomende straf gepubliceerd. B. en Ws.
geven er een anderen naam aan, maar dat
belet niet, dat het inderdaad hetzelfde is.
Hij zou wel eens willen weten wat B. cn
121
„Wie is daar, BranksIs het iemand voor
)nij 1" De stem klonk melodieus als het zacht
gckabbel van een onder mos en varenplan
ten voortruischend beekje.
,,Een jong meisje, mevrouw." 's Mans
fetcm en wijze van spreken hadden een menk-
barc verandering ondergaan. Voor het eerst
Werd Anna zich bewust van de kloof, die
de standen scheidt.
„Wat verlangt zij? Wat kom zij doen?"
„Zij zegt, dat zij u bepaald moet spreken-
Ik kan niets anders uit haar krijgen''.
De eigenaresse van de stem lachte, een
koel, beschaafd soort van lachje. „Maar
je dient toch nog wat meer uit haar te krij
gen."
„Goed, mevrouw".
„Branks, wacht nog eens evenl" De stem
klonk eenigszin8 dralend en aarzelend. „Is
ihet een meisje uit het volk?"
Onwillekeurig trad Anna een schrede ach
teruit; gedurende een seconde verkeerde zij
Jn de hevigste spanning. Toen hoorde zij
Branks antwoorden:
„Wel, mevrouw", even scheen hij de
kaak met zichzelf te overwegen „zij ziet
er nogal sjofel in de kleeren uit, maar cr is
iets over haar, cr is, als ik dit zoo eens uit
drukken mag, mevrouw, iets gebiedends,
iets bevelends in haar manier van optre
den".
„Zoo?" Met weinig verheffing van stem
Irerd dit gezegd. „Laat haar maar binnen
komen. Ja, hier, ik zal haar hier even te
woord staan. Het gebeurt zoo zeldent dat
onze belangstelling opgewekt wordt."
„Goed, mevrouw". In eerbiedige houding
verliet Branks het vertrek. In de vestibule
gekomen, richtte hij zich tot Anna, wie het
opviel, dat zijn houding nog even kaarsrecht
was als op het oogenblik, toen zijn meesteres
om hem schelde.
„Je kunt binnenkomen", zeide hij, cn uit
zijn toon vol majesteit bleek het, dat de man
zich gegriefd voelde. Een oogenblik later
trok hij, onder het gerinkel der kopereu
ringen, het gordijn weg.
VIII.
Zacht rose en mauve wa en de hoofdtin-
ten van het vertre' tinten, die Anna deden
denken aan John Decinski en aan de kleu
rencombinaties, waarover hij in vuur ge
raakte op het zolderkamertje boven den win
kel. Instinctmatig kwam deze herinnering
bij haar op, maar instinctmatig ook vorm
de zij een schakel tusschen dat andere le
ven en het hare; en zonder dat zij zich-
zelve er ee-nigszins van bewust was, had
zij, toen zij den drempel overschreed, het
evenwicht gevonden ton opzichte van de
i nten der laatste dagen.
Een kleine tafel was gezellig bij het vuur
geschoven en het er op verspreide kristal
en zilver wees op de sporen van een genut
tigde lunch. De binnenzittende hief het
hoofd op, en Anna's eerste gewaarwording
was een gevoel van teleurstelling. Do be
zitster van het welluidende, mooie stem
geluid kon niet op fraaie gelaatstrekken
bogen. Ecnigszina uit het veld geslagen
zag zij om zioh heen; daarop volgde een
tweede, een andere indruk, haar oogen
namen een andere uitdrukking aan en
vastberaden schreed zij vooruit.
De bezitster der stem zag op. „Treed
maar gerust nader," zoide zij. „Ik heb
gedejeuneerd; wezenlijk, ik gebruik niets
meer." Zij 6ohoof haar stoel wat achteruit
en legde haar boek weg. Zij was een
vrouw van een jaar of dertig met donker
haar en blanike gelaatstint, maan met een
rustelooze uitdrukking in haar oogen, die
haast iets onvrouwelijks aan de uitdruk
king er van verleende. Een vrouw zonder,
uiterlijke bekoorlijkheden, maar met den
stempel barer persoonlijlkheid op haar gc-
heele wezen afgedrukt en met een waas van
distinctie over zich, hetwelk haar een mag
netische aantrekkingskracht gai, een
vrouw, die zich te midden van een gedrang
zou weten te doen eerbiedigen.
Zonder er zich rekenschap van te geven,
gevoelde Anna hier iets van. Werktuiglijk
schreed zij vooruit, terwijl zij onder. de
hand liet gelaat vóór haar, trek voor trok,
in zich opnam; ten slotte nam zij, met
haar hand even op de tafel leunend, het
woord.
„Het is merkwaardig," zeide zij pein
zend, „zooals uw uiterlijk bij uw stem
past. Als u mooi was, zou uw uiterlijk niet
half zoo goed bij uw stem gepast hebben,
niet half zoo goed."
Mevrouw Maxstead staande zteh de oogen
uit; toen barstte zij in een hartelijken lach
uit. „Branks had gelijk," zcido zij, terwijl
zij haar blik niet van het jonge meisje
afwendde. „Je hebt zeer zeker iets over
je Waar ter wereld (kom je vandaan Ik
docht, dat er op origineel gebied niete meer
gefabriceerd werd in onze dagen."
Anna bloosde en gevoelde zich blijkbaar
niet op haar gemak bij deze vraag. „Dut
moet u mij niet vragen," zeide zij. „ik heb
beloofd, dat, ten minsteZij haK&cide.
„Mijn vader is jaren geleden uit Rusland
hierheen gekomen, als dat het is, wat u
bedoolt", voegde zij er, na zich oven be
dacht te hebben, uit beleefdheid bij.
Weer lachte mevrouw Maxstead en een
lichte ironie waB in haar lachje merkbaar;
de klank van haar lach deed iemand ver
rast opkijken en alles om zich heen verge
ten bij het wegsterven van het geluid; er
was iets pikants e.i tevens iets liefelijks
in, hetwelk de zinnen wakker schudde en
hen nieuwsgierig maakte naar hetgeen cr
verder zou volgen.
„Ik dacht wel, dat het .niet het zuivere
Engelsche type was, dat ik daar voor me
heb," zeide zij langzaam. „Het Engelsche
type betoont altijd zulk een neiging om
aan de deur te kloppen. Jij zou zeker nooit
aan de deur kloppen, als je verlangde er
gens binnengelaten te worden, wol?"
Anna dacht even na. „Dat zou er van
afnangen, geloof ik, zeide zij oprecht.
„Als het een heerenkamer was, zou ik, ge
loof ik, eerst even kloppen."
Mevrouw Maxstead liet zich achterover
in haar stoel vallen. „Jou wonderbaar
schepseltje! Laat ik je eens een kopji kof
fie inschenken. Ik heb ccn gevoel alsof ik
wol urenlang met je zou kunnen zitten bab
belen."
Anna trad wat naderbij en bleef toen
weer plotseling staan. „Maar,"' begon zij,
„maar
„Kindlief, dat is een woord, hetwelk
voor mij niet bestaat. Kom, ga hier maar
eens zitten. Dc koffie is nog goed warm
en jc hebt allen mogelijkcn tijd om te
vertellen wat je eigenlijk doen komt." Zij
schoof een laag stoeltje meteen gebrocheerd
satijnen kussen vooruit cn plaatste het
naast haar eigen stoel. „Mij dunkt, dit is
net iets voor je; je hebt van die oogen,
die allerloi fantasieën zien."
Zij glimlachte. „Je hebt net een gezicht
je om in een laag stoeltje bij den haard,
met do handen om dc kniecn geslagen, te
zitten mijmeren en toovcrkasteclen to zien
en droomen te droomen. O, want dat doo
je, daar ben ik zeker van."
Anna's gelaat toekende ecnige verbazing.
„Ziet u niet van allerlei in uw verbeel
ding"? i roeg zij.
„Ik? Mijn beste kind, er voor mij te
veel te zien in de werkelijkheid, li. i i
misschien een minuut of wat in het
kunnen staren, maar wa-rschijnlijk zou ik
in dien tijd zitten uitrekenen, hoeveel mijn
brandstoffciihandelaar zoo ongeveer aan
mij verdient. Ik bezit door en door ccn
koopman8ziel."
Zij lachte en hield haar handen n
spreid voor liet vuur. Het waren i.
vormde handen, maar evenals all t
met haar in betrekking stond, gaven j
iemand den indruk van een mooie opper
vlakte met stalen onderlaag Hot kon
haast niet missen of zij moesten dien in
druk maken; Anna gevoelde bij den aan
blik er van een lichte siddering door haar
leden gaan. en met vernieuwde kracht
j drong zich de red -n van haar komst bij
i haar op. Zij nam plaats op het haar aan-
i geboden stoeltje en zag de vrouw des hui-
1 zes flink en vastberaden aan.
(Wordt vervolgd).
