De Vrije Vrouwen- ALLEELEL <£trardöri het wordt selfa met duizend fi-anca en moer per kilogram betaald. De prije van ordinaire kwaliteiten ie van 40 tot 00 francs het kilo. Bruin haar is veel zwaar der dan de blonde en witte soorten. Do voornaamste haarmarktén in Frank rijk rijn Lrmogea, Gann&t en Morlaae (Be neden-Pyreneeën). In Italië zijn de voor naamste centra van den haarhandel: Salu- ©ea, Napels, Genua én Chiefci. Door eon prijsvraag van ,,De Hollandecho Lelie" Is bot aantal versjes op de „Vrij© jsavorwen" mei enkel© vermeerderd- Voor de curiositeit drukken wij er een (drietal van af: „Bert" won den eersten prijs 12.G0) met de volgende berijmde beschrijving: Met een Panama-hoed en een Liberty- lint, Den hals vierkant-laag en een vaalbleek© tint, Het haar over cTooren, de handen steeds bloot, Met hobbezak-Kchsam en- schoenen te groot, Zóó riet ge het manwijf, zóó Btapt z' u voorbij Somtijds met bleekneuzige „hij" aan haar zij, (Meestal op sandalen, met haren zeer lang, Merfj een pak van fluweel en een boos wichten gang 1) Zóó trekt alle dagen het slonzig© wicht, Achter 't Bchouderlooa lichaam de bui tendeur dicht. En Moeder, die thuis blijft, „begrijpt" haar niet, Ttfnai' is goed voor Set twerk, dat z' ach ter liet, In de tram spreekt ze graag met een dito gebuur Over nieuwe muziek en wat schuine lectuur. 'Al wat „vrouwelijk" is, haaf ze; toch strijdt ('t klinkt flauw), Dit belachelijk wezen voor „Rechten der Vrouw P' „Cora" heeft den tweeden prijs (wegge dragen met deze ontboezeming: Ze dragen „reform" en een simpele boe<3 Staat steil op hun piekige haren, Zoo draven ze naar hun vergaderlokaal. Steeds trachtend den man t'evenaren. Ze willen niet trouwen, want dan zijn ze kwijt Hun vrijheid, zooals ze beweren 'Alsof er nog kans was, dat ooit er een man Zóó'n manwijf ate vrouw zou begeer en Buiten mededingin bleef een versje van D. T. te P., omdat Bet niet als antwoord op de prijsvraag was ingezonden, luidende: Vrij van vrouwelijke waarde, Vrij van vrouwend iugd en -plicht, Vrij van achting voor haar sekse. Vrij van al wat liefde sticht, Vrij van het hoogste: moedertrouw, Daarom heet zij: „Vrije vrouw". Kattige wenken. Menig echtpaar zou gelukkiger leven: 1. Indien men zijn best deed, om huise lijke onaangenaamheden niet bekend te maken aan anderen. Het is voor het ech telijk gvluk zeer verderfelijk, indien de man of de vrouw het verdriet huns har ten aan buren of vrienden mededeelen. Troost ontvangt men maar uiterst zel- 'den, wel echter nieuw voedsel voor onte vredenheid Ed dan vergeto niemand de spreuk: ;.,Wie zijn neus schendt, 6chendt rijn aangezicht.'' 2. Indien de echtgenooten hun best de den, om niet meer uit te geven dan ze ontvangen en daarbij een appeltje yoor (den dorst te bewaren. 3. Indien man en vrouw zoo vriendelijk en voorkomend jegens elkander waren, ate ze waren als bruid en bruidegom. 4. Indien ieder der eohtgenooten indach tig was, dat hij of zij met geeo engel, maar met een zwak menschenkind gehuwd is. 5. Indien beide echtelieden bet besluit vormden en ook uitvoerden, dat zij elkan der het leven zouden trachten te veraan genamen en elkander te troosten en te steunen. 6. Indien de weelde minder bemind, daarentegen de eenvoud in kleeding en huisraad hooger geschat werd, 7. Indien de echtgenooten elkander in den buis© lij ken kring niet minder vriende lijk behandelden dan in de huizen hunner vrienden en bekenden. 8. Indien ieder gehuwd man jegens zijn vrouw zoo beleefd en voorkomend was, als jegens andere vrouwen öd juffrouwen, in het maatschappelijk leven. 9. Indien de echtgenooten, wanneer zij een bemerking te maken hebben, dit nooit deden in bet bijzijn van kinderen. Wekelijksche Kalender. Zondag. Aardsche lust ia haast geooteirj Wijn is 't, op een zeef gegoten. maandag;. Neem het do jeugd niet kwalijk, ab ze gauw van bet een of ander genoeg heeft, afwisseling zoekt en gauw met iets gedaan heeft; dat is natuurlijk, Dinsdag;. Overdaad is een moeder, wier kind Heef ondergang. Woensdag. Veel huwelijken worden daarom zoo on gelukkig, omdat do een van de andere ver wacht, gelukkig gemaakt te worden. Donderdag;. In hetgeen voor den menecb waarde beeft toont rich de waarde van den mensch. Vrijdag;. •Niet iedereen kan rich onderscheiden door groot© daden; maar wel kan on moot ieder medewerken tot het algemeene wei rijn. Zaterdag;. Waar onze voornaamste kracht ligt, daar ligt ook onze voornaamste zwakheid. SÏOifGrÖUD. De dapperste mensch kan niets tegen 3e kracht der gebeurtenissen. von Moltkóc Do verdiensten van voorouders dienen met hun portretten tot eenzelfde gebruik; wij bedekken er de ledige muren mede van onze kamers envan onze karakters. Goethe., RECEPT. Huzarensla. Warme, gekookte aardappelen worden fijngekneed. Drie of vier eieren, hard ge kookt, maakt men evenzoo fijn, en koud rund- of kalfsvleesch s-ijdt men aan kleine stukjes. Dit alles voegt men bij elkaar en mengt or wat fijngesneden sjalotjes en augurkon doorheendan doet men ©r pe per, een weinig zout, een lepeltje mosterd, twee lepels Genuaolie en twee lepels wijn azijn over en roert alles goed dooreen, e©D paar uur voordat het wordt opgediend. HeD kan ook elk der ingrediënten net jes afzonderlijk op een schaal rangschik ken. Tan een toost. De vrouw van majoor X. ie een aller liefste vroaw, die dolveel van haar mm houdt, maar zij is stokdoof, en zij bracht daardoor onlangs, aan een diner, haar mm in een niet benijde nawaar dlgen toestand. De majoor, een groot kindervriend, was voornemens een toost in te stellen op „de kindoren". Daar wist zij van. Maar op hat laatste oogenblik besloot hij, in overleg met zijn vriend, liever een toost in te stellen op „de dames". Hij dronk das, toen hij aan de boort was, met veel gratie op de dames, „die bij go- luk onze vreugde vergTooten en bij leed onze amart verzachten." Toen de toejuichingen bedaard waren, geide zijD vrouw, die niets had verstaan van het gesprokene en meende, dat de majoor op de kinderen had getoost, tot de gast vrouw, vol trotsche blijdschap over het succes van haar man: „O, mevrouw, gij weet niet hoeveel de majoor van heD houdt. Ik zie hem dikwijls zitten met één op iedere knie..." >rSophie I" riep de majoor, wiens haren ten berge rezen. „En hij kan hen maar nief genoeg kussen en streelen. Waar hij hen ziet, neemt hij hen in zdjn armen. En hij heeft iete zeer aantrekkelijks voor hen. Zij komen bij hem, ook als zij van niemand anders iets willen weten." De majoor zat sprakeloos van schaamte en ergernis op rijn stoel, terwijl zijn vrouw hem over de tafel vriendelijk toeknikte. Burgemeester in de raadsver gadering: „Mijne heeren, tot dusver zenden wij onze krankzinnigen naar M. en dat kostte ons een massa geld. Maar ik ben blij u nu te kunneD mededeelen, dat Burgemeester en Wethouders het initiatief genomen hebben om een krankzinnigenge sticht te bouwen voor ons alleen Y' Kaalhoofdige, bij den kapper: „De maan begint nu al aardig te schijnen. Kan je mij nog niet knippen voor de helft van het geld?" Kapper: „O, neen, mijnheer, dat gaat niert, mijnheer, we moeten zelfs dubbel rekenen, mijnheer, omdat we naar haren moeten zoeken I" Uit de school. De onderwijzer behandelt met de klasse het tegengestelde der verschillende beteekemssen vaD „bei der". Aan het eind vraagt hij gekscherend: „Wie weet nu het tegengestelde op te geven van: „Mijn oom woont in Den Helder?" Daarop volgt vlug dit antwoord: „Mijn tante woont in Goor." EeD slimmerd. „Hoeveel broers heb je?" „Twee, meneer de rechter I" „Ziezoo, daar betrap ik je op een leugen. Je zuster heeft mij straks juist verteld, dat zaj drie broers had." Bij den poelier. Heer: „Ikreu gaarne een vette gaDe zien." Bediende: „Een oogenblikje; de juf frouw komt dadelijk voor." Heer: „Jan, van welken vlegel zijn die ezels, die daar over mijn grond loopen?" Jan: „Die zijn van u, mynheer 1" „Mevrouw", zei met een geheimzinnig gezicht een individu tot een dame, die in de omstreken onzer stad aan haar tuinhek stond, „ik heb vandaag uw man in Den Haag gezien en als u mij een kleinigheid geeft, dan zal ik u zeggen in wat soort van plaats ik uw man heb zien binnengaan." Mevrouw: „Groote Hemel, man, daar heb je een kwartje Zeg maar gauw wat voor plaats?" „Het postkantoor, mevrouw,**-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1907 | | pagina 14